Een schrijver wordt geboren 1
AUSTRALIË GAAT IN OLIE
Een nieuwe rijkdom gloort
ZATERDAG 2 JANUARI 1954
DE LEI USE COURANT
VIERDE BLAD PAGINA 1
„\7ANAF DE VROEGSTE herinne- Iers bloed, omdat hij niet wilde vech- tellen valt
"ring, die ik bewaard heb, speel- ten, al werd hij ook een week langt Vlak na de beroemde Kerstmis,
den Ned, Ellen en ik altijd in de op school geplaagd,
schaduw van de grote populieren, die I Toen de grootste herriescho]
toen ik mijn ski's kreeg, stopte Leon j „Je hebt het toch zelf geschreven?
»pper op! met schrijven, geheel plotseling, zon- vroeg ik hem, „dan moet je toch ooL jmi
vlak voor onze deur groeiden en we' school het weer eens erg bar ge- der dat we enig^dee kregen waarom 1 precies weten, wat er in staat. Ik I een'heel ""kraanf* dèT'gehéle ^stad
ik haastte me naar moeder, die erg
veel leed.
De dag daarvoor had ze me niet
herkend, maar nu leek ze erg hel
der. Zodra ik bij haar bed stond, nam
ze m'n hand en zij met bevende stem:
„Oh, Ned, hoe heerlijk, dat je ge
slaagd bent en hoe reusachtig, dat je
eerste van je jaar bent."
Ik keek ontsteld maar Leon, die
naast mij stond, maar deze glim-
*5% vroeg Ik hem, „dan moet je toch ook Iaehte hechts en rei: „Oh ia, Ned ia
I broer eveneens zyn verhaal verschil
lende keren las, was met een raadsel:
beschouwden het als een ramp van
grote omvang, toen vader ze op ze
kere dag omhakte.
Toen ze bijna alle geveld waren,
kwam moeder naar buiten en ze
maakt had. gaf ik hem in Leons ea ®v®n onverwacht begon hy op I begrijp niet, waarom je het telkens I spreekt er over.'
plaats een afstraffing en ik was erg16-jarige leeftyd weer opnieuw telkens weer opnieuw leest". Moeder elimii
boos op mijn broer omdat hij onze Zo brak de tijd aan, dat we moes- „Dat kun je ook niet begrijpen,
Moeder glimlachte en zei: „Ned,
nog hartelijk bedankt, dat Je
naam zoveel oneer aandeed. ten beslissen, wat we worden wil- Ned", zei Leon geduldig en voortaan ondanks je drukke studie de laatste
Het antwoord, dat hij me gaf, d*n- Ik w*lae advocaat worden en Us hy zijn werk, wanneer ik er niet tijd zoveel brieven geschreven hebt."
itwam moeaer iiRctr u uiten en ze omnuiuu, uo» "ai *"c b0*» 1
vroeg vader de jonge boompjes te maakte me nog bozer, omdat ik het alhoewel het e~n hele opoffering i by was.
sparen en tevens aan de Sn een met geen mogelijkheid kon bogrlj-1 »dst^ rVT
- ik hem baas kun- dra °P de universiteit ingeschreven. ry*DERTUSSEN WERKTE IK wat II 1
n broer, „dan nogL U kon op de univemiteit wist
paar stevige populieren
laten Pen: Zelfs al zou i
WAREN HAAR LAATSTE
woorden; enkele ogenblikken
staan, die de. jonge boompjes souden "8 j «g
kunnen beschermen.
Vader had een hekel aan populie- hemt p«n kunnen doen-" moeder had gezegd: Goede gezinnen t "Sï
ren, maar omdat moeder het vroeg I »Je bent een lafaard schreeuwde komen vooruit door het brengen van plicht zo vlug en zo eervol
'u:: j. ii Mr mot ©Mn WnnehnU jji^. mosehik miin studies te beeindigen.
zijn, rr
Goede
studie kon betalen en iik voelde het
liet hij de jonge boompjes en enkele i'k met alle boosheid, waarover een offers; de meeste mensen, die grootse
grote bomen staan. 10-jarig jongetje kan beschikken en daden van menselijkheid gesteld
En terwijl de jaren voorbij ren- bij liep met gebogen hoofd een paar hebben, zijn voortgekomen uit nede-
den, werden de jonge boompjes onder meter achter me aan aaar huis. Maar rige, arme gezinnen, die iets voor een
bescherming van de volwassen po- die avond wiide hij niet gaan slapen ideaal wilden opofferen.
Toen vond ik deze redenering niet
I helemaal overtuigend, maar Leon,
die moeder de intelligentste vrouw
mogelijk mijn studies te beëindigen.
Eens kwam moeder mij opzoeken
in haar zorgvuldig gestreken maar to>
Hij ging op zijn bed liggen en
sprak geen woord.
Het was de volgende dag, dat hü
weer wat zei: „Ik ben niet bedroefd
om moeder, Ned," zei hij, „maar lk
taal verkleurde jurk en by het af- ben bedroefd om ons alen en ape.
scheid gaf ze me de laatste dollar, ciaal om jou."
die zij in haar beursje had. Dit ver-
sterkte nog mijn haast. Het gevoel,
dat Leon ten toon spreidde mocht
dan heel mooi zijn, maar het hielp
weinig de zorgen van moeder te ver
lichten.
Ellen, die getrouwd was met de
Jansen, die een mankement aan maar v00r J°u ls het niet 1°8lKh 8«-
aardrijkskunde getoond had, schreefnoa6-
me, dat Leon regelmatig kleine post- P1 dacht dat lk "hreeuwde, maar
wisseltjes kreeg voor zijn werk. Van! m9n ste"1 wns n meer dan een
iedere chèqué gaf h« het grootste! ?cb,?r 8aflul5t": -Lton' wat bed°el
deel aan moeder en van het overite je
kocht hij haar kleine cadeautjes, die' .„"P'L „„„h dï
1,-1- __um j._ ze jouw gestuurd en noch de boerde-
een hele openbaring voor moeder ry,Jnoch smyn schryver(j leverde iels
waren, want zij had nooit geschenk
jes ontvangen.
Eens kwam hij geheel onverwacht bekostigen en ze wilde niet, dat ik
op bezoek en hiy vroeg me drin- het je vertelde."
gend eens wat meer aan moeder te Voor het eerst in myn leven ble-
schrijven, omdat zij zo oud werd en ven de woorden in mijn keel steken,
zoveel van mij verwachtte. I „Och", zei Leon na een poosje, „dat
Ik tsond echter vlak voor mijnalles zou jouw studie nog wel waard
eindexamen en sloeg zijn raad in de 1 geweest zijn, wanneer je een hart
wind. had gehad, zoals zij en niet een brok
logica tussen je ribben."
VEERTIEN DAGEN VOOR mijn "P1. deed °ok m«n best" zel ik
examen kreee ik een telecram zachtJe!i' •lk hab 8<=ploeterd om zo
dat vertelde. <tet moeder een beroszun ™gelijk ">°r baaz
had gehad en aan één zijde geheel Natuurlilk Ned" antwnnrdde
baaa»a "a-,da mijn broeden Te had ïT"zoveel
boerderij en zag, hoe Leon alles haast mee dat je geen t^d kon vjn.
voor moeder was. Hy las haar brie- den een enkele brief aan haar te stu-
ven voor ei ook de krant, waar hy ren»
n,U .v.r«. r.egel™atig voor bij De laatste weken van haar leven
plukte frisse bloemen en was niet bti heeft zij toch brieven van je gehad,
haar weg te slaan. j daarvoor bedankte ze je, vlak voor
De dag nadat ik aangekomen was, zij stierf. Alleen heb ik ze geschre-
,f Jo rinVfo. w- H| ven. Ik deed ze in oude enveloppen
pulieren groot en sterk. De oude ver- voordat ik hem verzekerd had, dat j
droogden en zo nu en dan werd er üiet meer kwaad op hem was.
tijdens hevige storm eentje omgebla- inuouci
zen. Maar telkens als een der oude IREEKS DEE TIJD begon Leon vond, die hij kende, was het met haar
verdween, bleek, dat de jonge boom- te schrijven. Het was een verruk- eens.
pjes, die jarenlang bij hem bescher- kinS v''01" bem te ontdekken, dat hij Toen Leon moest kiezen, zei hy
ming hadden gezocht, uitgegroeid regels kon schrijven, die prettig wa- schrijver te willen worden en hij kon
waren tot groene reuzen die de gie
rende storm wisten te weerstaan; zy
zagen groen, wanneer hun omgeving
doods en kleurloos was, zy schenen
te glimlachen, zoals de vrouw placht
te doen, waaraan zy hun leven
dankten."
I^E STEM VAN DE voorlezer zakte
lieven weg en dit bracht me tot me
zelf; ik keek rond en zag om mij heen
hoe iedereen geheel opgenomen
scheen in het land. dat de voorlezer
opgeroepen had. Toen keek ik naar
de voorlezer zelf; het was mijn broer
Leon en zelfs op djt moment, nu hy
een hoogtepunt beleefde, zag hij er
uit, zoals we dat van hem gewend
wareneen beetie links, onzeker
en zijn o*en onrustib schitterend ln
zi.in dikke brilleglazen.
Maar zyn stem had een kracht,
die ik voo-^ien nog nooit bU hem
opgemerkt had.
Het was nog altijd moeilyk te ge
loven: Mijn broer had een boek, een
zeer goed boek zelfs, geschreven
over het stadje, waar wij sinds onze
kinderjaren leefden. Sinds het boek
verschenen was, was het door ve
len besproken en geprezen en myn
broer kwam avonden te kort om
aan de uitnodigingen gevolg te ge
ven om over zijn werk te komen
spreken.
In zyn boek had hy een kleine
oude dame tot leven gebracht, die in
Ierland geboren was en met de gro
te volksverhuizing van de eeuwwis
seling naar Canada gekomen was.
een oud dametje, dat nooit geweten
had. wat voor een gevoel het geven
moest een wasmachine en een elec-
trisch strijkijzer te bezitten, maar die
toch kans gezien had haar huis
schoon en blinkend te houden, de
tuin te onderhouden, de kippen en
varkens te voeren en de koe te mel
ken.... die niets in de wereld had,
dat zij werkelijk haar eigendom kon
noemen, maar die bij tijd en wijle
gelegenheid vond om te kijken of de
jonge populieren groot en sterk wer
den
Fen paar dagen geleden waren de
autoriteiten van ons plaatsje bijeen
geweest en hadden Leon glimlachend
verteld, dat zij trots waren, omdat
hij in ons dorp geboren was en de
burgemeester had bekend, dat hy uit
een gevoel van plicht begonnen was
Leons boek te lezen en dat hy plot
seling tot de ontdekking was geko
men, dat hii er niet meer mee kon
oohouden. Hij was er een nacht voor
oo^ebleven, zo had de burgemeester
verteld en hij had in dit boek eenk
te^e^heid. geestkracht en dieote ge
vonden. die hem bii zouden blijven
tot aan het ein^e van zijn leven.
T>E MEESTE KEREN,- dat ik met ren om nog eens over te lezen. Hy nauwelyks wachten tot hy van school
hem in de afgelooen dagen naar rende voortaan na school op een draf was.
de littera'-e büeenkomsten was ge- naar huis om zijn regels aan moeder Hy werd nu bezeten door het idee
gaan had ik me la'en legden door een te laten lezen. En hoe druk moeder geld te verdienen met zyn schrijvery
gevoel van trots, maar nu ik thans het ook mocht hebben, zy nam al- en daarvoor meubels en landbouw-
naar mijn zwakke broer keek. was työ even vry om ze te lezen. werktuigen voor mijn ouders te
het alsof ik hem voor de eerste Nooit kwam ik te weten, wat zy *PPen- Maar het maakt een heel ver-
ir.sl za«. En nlntsnlin? vroee ik me over deze stukjes zei, maar op ze- aJhl' -°f V
e» hoe hij dit had weten te berel- kere dag kon ik mijn nieuwsgierig- jarénlLse ÏSniSi
kn' - i nam X^itlfroSTn lomer S S? L™n"f teglS^Het fS
De "edachte werd me een obsessie nam.dathjerzonenzomervoor cchter_ dat mQeder stcedj ma_
In het gejaagde leven van deze vergat, niet langer bedwingen en ik gerder en ouder werd, maakte hem
eeuw zijn we te veel vergeten te vroeg of Ik ook eens een stukje van üenauwd 0mdat hij vreesde te laat
luisteren naar het gezonde oordeel hem lezen mocht. de vruchten van zijn werk te plukken
van een simpele doch toegewyde Tot myn grote verbazing en mis- om moeder alles te geven, wat hy
geest. Hoeveel jongeren van onze noegen las ik hoe myn broer, die te wilde.
tyd hebben eens ernstig nagedacht bang was om voetbal te spelen, ver- Het was geen gemakkelyke tyd in
over de raad, die hun moeder hun telde hoe hy op een hoge berg klom het begin. Moeder was de enige, - - -
gegeven heeft, hoevelen hebben eens om een gierennest te vinden en hoe die Leon bleef aanmoedigen, als hy °ver Australië doch over vry welheelAustralië
naar hun moeder gekeken met tra- hij door de woedende vogels byna in telkens en telkens weer opnieuw zyn de were»d men had in Australië ode v'
nen in de ogen en blij, omdat het de afgrond gesmeten werd, waar een verhalen terugkreeg met de beleefde ^e.^°nd®n'
donker was.... 1 gruwelyke dood hem gewacht zou bedankbriefjes. was dit zo belangrijk? Ja, het was
„Om my?" vroeg ik verbaasd,
„Je zult het nooit begapen, om
dat je het niet wilt begrypen".
„Wat begrypen?" vroeg lk weer,
een beetje ongeduldig.
„Wat zy allemaal voor ons gedaan
heeft. Ik begryp het en vader ook,
op. Ze is by vreemden op het land
gaan werken om je studie te kunnen
moed,
hebt."
dat jy ze niet geschreven
1MU, NA JAREN, staat iedere zin
van dit gesprek nog woordeiyk
in myn geest geprent.
Ik hoorde van Ellen, terwyl ik na
myn examen naar een baantje zocht,
dat Leon hard op de boerderij werk
te en ik verwachtte iedere dag een
brief van haar te ontvangen, waarin
ze vertelde, dat Leon de schryvyy
opgegeven had.
Maar de brief kwam niet.
Ellen schreef me, dat Leon harder
op de boerdery werkte dan voordat
moeder stierf, maar dat hy toch nog
tyd vond om aan een boek te wer
ken. Hy meende ontdekt te hebben,
dat zyn kracht in romans en niet in
korte verhalen lag.
Ik trachtte mezelf echter gerust
te stellen: Hy zou zijn dagen zoek
brengen met het schryven van nut
teloze dingen, terwyi ik me een toe
komst opbouwde, die aan mUn fa
milie practische vruchten zou afwer
pen. Myn broer zou rond blyven
hangen tussen zy'n schryfmachine en
de boerdery en hy zou niet verder
komen, vooral niet, nadat moeder
gestorven was.
WAT BEWIJST EEN MENS ech
ter, ook al kent hy alle wets
artikelen uit zyn hoofd. In minder
dan een jaar, nadat moeder stierf,
trof het boek van myn broer het
hart van de wereld; het maakte in
enkele weken tyds 'n grote triomph-
tocht en ik kwam tot de ontdekking,
dat myn broer een man van gewicht
geworden was, terwyl ik moeizaam
de eerste stappen zetten op het over
volle pad der rechtsgeleerdheid.
Daarom ging ik die avond naar
zyn lezing toe. Ik wilde ontdekken,
hoe hy het klaargespeeld had, maar
ik kwam het die avond niet te we
ten.
Toen de lichten in de zaal weer
aangingen, zag ik mensen met tra
nen in hun ogen en er werd gcap-
plaudiseerd, zoals ik nooit eerder ge
zien had.
De dag daarna kwamen hy en Ellen
naar myn kantoor. Het eerste ogen-
1 blik wist ik niet goed, wat ik zeggen
moest; toen keek ik Leon aan en ik
zag, dat zyn ogen dezelfde gebleven
waren van het Kleine jongetje, waar
mede ik onder de populieren gespeeld
had.
,Leon," vroeg ik tenslotte, „hoe
heb je het klaargespeeld zonder moe
der?"
De oude geheimzinnige glans kwam
in zyn ogen en hy glimlachte: „Al
leen een dwaas, Ned, gelooft, dat de
liefde en de hulp van een moeder
eindigt, wanneer ze van hier ver
dwenen is.... alleen een dwaas, of
gaf de dokter de hoop op herstel oi
hij vertelde ons, dat we het einde iedere dag een en ik ben een I misschien ook een advocaat.'
zeer spoedig moesteij verwachten en goed schryver. Ze heeft nooit ver- Maar dit laatst zei hij vriendelyk.
(Van onze correspondent in
Australië).
toria is men bezig de waarde van de
vondst vast te stellen.
„Leken" vertellen dat het prima
kunnen leiden tot grote olie-vond-1 olie
sten. I De zeventig man, die aanvanke-
Men zal dus kunnen begrypen, dat °P het b°orveld werkten, hadden
Het jaar 1953 heeft voor Australië I de voorlopige resultaten der boringen aUen reeds enige aandelen op zak.
twee bronnen van inkomsten ge-j to Exmouth hoopvolle perspectieven I Aan verkopen denken zy niet.
opend, welke kunnen bydragen tot hel>ben gegeven, hetgeen niet alleen Heel slwht komt farmer O'Neill op
k i tot uitdrukking is gekomen door een wiens 1400 acre bedrijf de olie werd
hechter financiële basis voor dit land, sterke stijging der aandeien in Am- geboord, van de vondst af. Hij had
J'J pol", welke voor een groot deel de het land n l- gehuurd van het gouver-
boringen financiert, doch ook door«ement, al was de huur dan ook heel
doch tevens kunnen leiden de wereld
betekenis van dit „Nieuw-Holland"
belangrijk hoger aan te slaan dan tot
nog toe het geval was.
Eerst was 't het uranium, dat de
bodem-rykdom van Australië in ster
ker daglicht stelde, en tegen het ein
de van het jaar riepen de olie-borin
gen Jn West-Australië naar nieuwe
rijkdommen op.
een nieuw arbeidsveld, dat zich ge
opend heeft.
De nieuwe arbeids-mogelijkheden
De eerste mededelingen omtrent
de olie-vondsten hadden o.a. tot ge
volg, dat honderden arbeiders, meest
vaklieden, hun spulletjes byeen pak
ten en naar Exmouth togen in de
De gevolgen van dit alles zijn reeds hoop op een goede baan,
merkbaar in Australië.
Toen m de middag van 28 Novem
ber Blue Marriott uit Perth, weric-
zaam op het terrein der proefborin
gen in Ebmouth-South, plotseling
met een laag vloeistof werd overgo
ten, i.ad hy niet meteen de indruk
een uitermate kostbare „shower" te
hebben gekregen.
trAw what is this?" vroeg Blue zich
En een paar aandeeltjeswant
„Am-pol" heeft intussen 6000 aande
len voor haar personeel beschikbaar
gesteld.
Toch zyn er waarschuwingen ge
geven tegen genoemde „olie-toch
ten", daar de onderneming niet van
plan was zich hals over kop in de
olie te storten.
Niettemin, tot zelfs uit midden-
Australië zyn nu tientallen vakmen-
af, maar na korte tyd wisten de sen op regelmatige wyze via de Ar-
tcchnici op het veld hem te vertel- beidsbureaux gerecruteerd, naar de
len, dat hy een olie-bad had ontvan- velden van Exmouth getogen, waar
gen. plots een drukte van belang is ont
liet verhaal gaat dat andere man- staan.
nen op het werk van pure vreugde
zich eveneens van een
voorzagen
Hoe dan ook, het grote
vloog m enkele uren niet slechts i mede
Dezer dagen zag ik in een algeme-
oil shower" ne economische beschouwing ver
meld, dat na de uranium-ontdek-
nieuws king, gevolgd nu door de olie, als-
door diverse cultiveringen,
in de nabije toekomst
erg laag
Maar hy krygt nu niets uit de olie.
Men vond de vloeistof op een diep
te van slechts 1200 meter, hetgeen
een heel gunstig teken voor de aan
wezige hoevelheid moet zyn.
En intussen trekken evenals na
de ontdekking van uranium er
weer vele gelukzoekers op uit, speu
rend naar andere bronnen.
Je weet nooit wat je in Australië
nog eens ontdekt
Er zit iets in Australië
Het is nog maar enkele jaren ge
leden, dat men by het Pact voor de
Pacific-landen, Australië eigenlyk
had „vergeten".
Er is een speciale reis van de mi-
nister-president voor nodig geweest
om wat meer aandacht voor Austra
lië in genoemd Pact te verkrijgen.
Na de ontdekking van uranium-
voorraden, is de attentie plotseling
vergroot; het is te verwachten dat
indien olie van betekenis wordt
aangetroffen aanleiding wordt
gevonden aan de defensie van dit
werelddeel groter aandacht te be
steden.
By aanwezigheid van zoveel kost
bare artikelen, ook ten dienste der
j oorlogvoering, zal men dit land min-
Terwijl ik dit allemaal bij mezelf babben- I Er waren nachten, dat moeder,
dacht, keek ik weer naar Leon, die Onderwyl ik las, keek Leon medoodmoe van al het werk op de boer-
met rustige stem verder gelezen' had een beetje anSstig aan, want hy was dery de style trap naar het zonder
en ik wist nu, dat hy myn broer baaS voor mtfn hatelijkheid en kamertje opklom om myn broer nog
niet meer was, dat ik hem lang, lang CT1"ek'
geleden verloren had.
practisch de eerste olie, ooit in d't
land aangetroffen.
I een kop koffie te brengen en zyn
Australië was „olie-loos".
Toen ik klaar was en op het puntlaatste verhalen te lezen. Indien ge de boeken over Austra-
TWMxr j j stond om hem mijn mening te zeg- I Zy was het, die voor het eerst het op na slaat, zult ge zeer ze1-
jjk Ubwiv, DA1 de meeste kinderen, 2ag plotseling mijn moeder in plan maakte, dat mijn broer voor cxen^ het woord „olie" tegen komen
lang voordat hun ouders hierover de deuropening staan en zonder dat
piekeren, al vry nauwkeurig weten, ze een woord zei, wist ik, dat wan-
wat zij willen doen met hun leven, neer ik myn bytende critiek zou
Bij ons thuis was het niet anders. Ik souien, ik de ski's, die ze me voor
wilde graag advocaat worden en al- Kerstmis beloofd had, wel vaarwel
hoewel myn vader evenveel van ad- kon zeggen.
vocaten als van populieren moest Daarom zei ik: „Nou, ik weet zeker,
hebben, moest hij toegeven, dat ik al da* ik zoiets nooit zou kunnen",
als kleine jongen zo kon redeneren, Een uurtje naderhand kon ik me-
dat zwart wit werd en omgekeerd. ze^ hiervoor slaan, want Leon was
Toen lk op een goede dag met va- zo aangemoedigd, dat hij nog koorts-
cantie thuis was en een studievriend acb£iger dan enders zat te schrijven,
meegebracht had, werd deze uitge- scb^eef zo vertelde hy
lachen, omdat hii in een aleemeen ontro.erende. geschiedenissen. Dat
kleine provinciale blaadjes moest en alleen nog om u te vertellen,
gaan schrijven. Op zekere dag kwam dat men „tot nu toe" deze vloeistof
ze met een krantje over het boeren- dit land niet heeft gevonden,
bedrijf by hem en verzekerde hem, Ja, in Rosna (Z.O. van Queensland)
dat hij beter over een boerdery kon en üij*.an', heeft iren na heel /eel
schrijven, dan al de mannen, die in zoeken een weinig petroleum opge-
dat blaadje de kolommen vulden.
meer gebrek aan arbeidskrachten zal der „open" laten dan bij de vorige
krij ®en. ondanks de Intocht van im- oorlog het geval was.
migranten. En op meer „normaal" en vrede-
Mogelyk dat dus de olie in fi- Iievend terrein, indien de oliebronnen
nanciële betekenis ook voor deook in Australië zullen gaan spui-
immigranten breed uit zal vloeien! ten, wordt de economische stabili
teit belangrijk versterkt, zodat min-
„Exmouth-South" in de
olie-roes.
Exmoufch-South is „normaal'
plaatsje van 1600 zielen, welk aan
tal nu in een paar weken tyds tot
ver boven de 2000 is gestegen.
In figuurlyke zin is alles met olie
doordrenkt.
De man van de „general store",
der anestig op de wolprijs-fluctuaties
behoeft te worden gelet, daar inkom
sten „uit andere hoofden" dan wol,
een tarwe en goud dit- jonge land tot gro
ter ontwikkeling kunnen brengen!
spoord, doch het is zo weinig, dat de het winkeltje voor van alles, kan de
behoeften van het land er niet eens sterk gestegen klandizie bijna niet
r>T MIJN STOMMER VERBA-door worden gedekt en veel petro- aan. In het hulp-postkantoortje had
7TNTC ATI wIHaM nnV fnt do leum moet
lachen, omdat hij in een algemeen
gesprek over aardrijkskunde een fla- ÏÏÏL ^1'-jVIfpm "jJÏLL
^jn'en^Tz^ met^ma'nd"^ aan lemand va" k°ge 1
^eefe°n °ntr0Crende verhalen, verhaaltjes
het me steeds een raadsel is, wat
aardrijkskunde nu met liefde te ma
ken heeft.
De autobus naar het plaatsje is bij
iedere spaarzame! rit stamp
vol met passagiers, waartegen de
chauffeur-eigenaar geen bezwaren
ZING en wellicht ook tot de teum moet worden ingevoerd. De men niet gedacht ooit zoveel tele-
verbazing van myn broer zelf be- economen in Australië maakten zich grammen te moeten verzenden,
gon hy eindelijk te verkopen. In het i"*»* het meast bezorgd over dat ge-
begin waren het kleine stukjes over brek aan °U®: de jongste oorlogsja-
het kweken van aardbeien en het reTl hebben ook hier bewezen wat
opbinden van bonen, maar na verloop zulks heeft te betekenen!
van korte tyd plaatste hy ook kleine Op Tasmanië en in New South Wa-1 maakt!
ontroerende verhalen t verhaaltjes en beschouwingen. i les, naby Newcastle, vindt men wel-1 En op het olieveld?
Zyn eerste verhaal las ik met wei- iswaar z.g. „oild-shades"; een soort1 De 50 meter hoge. zilverkleurige
D_ n*S welgevallen; ik kon niet begry- van oliehoudend gesteente, doch van boortoren, is e.en duideiyke gids
E JAREN, DIE HIEROP volgden, pen hoe iemand geld wilde geven grote omvang is die niet. Uit een ton naar de plaats waar de groen drab-
Tjinn „rQe muntten uit door het weinige, voor zo'n verhaal, maar myn moe- gesteente ziet men kans tot 500 liter bige olie voor de eerste maal in
"5 geZl?' ?at er 111 gebeurde- Juist zoals de der kon er geen genoeg van kry- ruwe olie te leveren. Australië omhoog spoot,
wii Hii SU jouge boompjes groeiden we en dat gen en las het stuk over en over. Dit Er zijn voorts sporen van asphalt I Zeshonderd vaten van deze vloei-
wy. Hij was zwak en verzaakte zyn is feiteiyk alles, wat er over te ver-' kon ik nog plaatsen, maar dat myn aangetroffen, doch zij hebben niet stof liggen opgeslagen; op de labora-
I Eet smakelijk j
Geattano Priulla. een 21-jarige i
metselaar op Sicilië, wil zo graag
een auto hebben, dat hi.i bereid
l is, er eenon te eten. Hij
heeft nl. met zijn baas gewed, X
X dat hy diens kleine Fiat hele-
X maal zal opeten, behalve de ban-
den, binnen de tijd van zes X
X maanden. Als bet hem lukt, l
X krijgt Gaettano en auto.
Verscheidene maagspecialisten
geven de metselaar een kans, X
X omdat zijn maag zo sterk is, dat X
hy gemakkelyk metaal, spijker?
en glas kan verteren.
