AFSCHEID In pijlsnelle vaart maakte 1953 romantiek U/E GAAN STEEDS SNELLER EN HOGER! 1953 bracht de vrijgezellen en Annelies in zak en as Ookvoor Katholiek Nederland u/as 1953 een beu/ogen jaar u, DONDERDAG 31 DECEMBER 1953 3E LEIDSE COURANT '.DE BI AD - PAGINA 2 VERVOLG Binnenlands jaaroverzicht Snelt dan, laren, snelt vrij tienen met Uw blijdschap en verdriet. Welk een ramp ik moog' bewenen, God, mijn God, verandert niet! Blijft mij alles hier begeven, voorgeleid door Zijne hand, schouw ik uit dit nietig leven in mijn eeuwig vaderland RHIJNVTS FEITH (1753—1824) Nederland heeft in het afgelopen jaar in het teken der snelheid ge staan en het vliegtuig voerde hierbij de boventoon. Toch ging de grootste publieke be langstelling uit naar het minst snelle luchtscheepje, de heiicoptère, die tijdens de rampdagen zo'n uitste kende diensten bewezen had. Op 18 April landde de eerste heii coptère op het vliegveldje van Rot terdam en Utrecht, dat erg jaloers was op déze primeur, wilde ook wel igraag aansluiting op Brussel heb ben door de lucht. Deze stad heeft echter van 1953 al gebiedsuitbreiding gekregen en daar je niet alles hebben kunt, zal het nog even op zijn vlieg veldje moeten wachten. Om nog even bij het vliegtuig te blijven: iedere rechtgeaarde Neder lander ligt de roemruchte Christ- church-race nog vers in het geheu gen. De stoere Liftmaster „Ir. Dam me", die Donderdag 8 October te half zes 's avonds uit Londen ver trok, landde precies 50 uren later te 3 minuten voor half acht te Christ- church en alhoewel zij daar het laatst binnenkwam, kreeg zij dank zij een ingewikkeld systeem toch de eerste prijs. Wat minder opzien baarde, was de doorbreking van de geluidsbarrière door vier Nederlandse militaire vlie gers in November boven een Londens vliegveld. Nederland was aan deze sensatie alweer gewend, want dit was boven het eigen land al ge beurd op 17 Juli tijdens de voorbe reiding op het 40-jarig jubileum van de Kon. Luchtmacht, dat op 19 Juli met een grootse vliegdemonstratie boven Soestdijk gevierd werd. En 5 dagen voordat het vliegtuig op 17 December zijn 50ste vërjaar dag vierde, besloten de Wadden eilanden een eigen vliegtuigje aan te schaffen, teneinde zich van verbin ding met het vaste land te verzeke ren; iedereen daar vindt het een uit stekend idee en men wacht nu met gepaste spanning op de beslissing van Gedeputeerde Staten. Doch geheel straffeloos vloog het vliegtuig niet door 1953; rampen van ontstellende afmeting zoals ip 1952 bleven ons bespaard, maar op Zondag 24 Mei maakte op Schip hol een vliegtuig een mislukte start, die eindigde op de verkeersweg, waar twee kinderen gedood werden en 19 personen zeer ernstig gewond. De spoorwegen kunnen niet op een onverdeeld gunstig 1953 terugzien. Enkele grote botsingen, waarbij soms mensenlevens te betreuren waren, ontsieren haar „Vlug-veilig-en-goed- koop-banier". Juni toen bij Weesp door een ver gissing de expresse uit Amsterdam op een bijna stilstaande trein reed; de droeve balans was 2 doden en 10 gewonden. Voorts hebben de onbewaakte en slecht bewaakte overwegen weer een ontstellend aantal slachtoffers ge- eist het afgelopen jaar. AVONTUREN OP ZEE. In de nacht van 5 op 6 Januari ont moette de „Oranje" zijn collega „De Willem Ruys" in de Rode Zee en om uiting aan zijn vreugde te geven, wilde de kapitein eens mooi groeten. De manoeuvre mislukte en zwaar ge havend sleepten de schepen zich moeizaam naar de havens van be stemming, waar zij in looppas op stapel gezet werden voor een gron dige restauratie. Een lucifer bost 51/; mill. Rouge" uit Parijs neergepoot werd, om in het kader van Haarlem Licht stad de danslustigen tot lusthof te zijn. Zij diende een protest in de onstuimigheid was abominabel en affreus, zag maar kon toch niet verhinderen, dat op 12 April pater Loop er met een goede duizend va ders en moeders neerstreek om daar een gedeelte van de .Sterrit" te vie ren, die duizenden ouderparen uit geheel Nederland naar Haarlem en omstreken gevoerd had om daar eens een dagje echt uit te zijn. Nog' roder. En nog roder ,dan de beroemde molen uit Parijs waren de relletjes,1 die op 7 Januari te Groningen los braken tegen de werkwilligen op de zuivelfabriek „De Ommelanden". De politie die eerst haar geduld be-1 v/aard had werd echt kwaad, toen autobussen met stenen bekogeld werden en dit was voor de leidende socialistische vakbond reden om zich voorzichtig terug te trekken. Toen begin April weer lauweren te oogsten waren, ging de A.N.A.B. weer leiden, verklaarde de zuivelfabriek met een stalen gezicht failliet-, hetgeen niet doorging en belandde ten slotte na een paleisrevolutie, die directeur De Boer weer in het zadel hie1^ aan de conferentietafel, waar op 3 Octo ber de definitieve vrede getekend werd Het „Ommelanden-geschil", dat ruim veertien maanden geduurd had. was eindelijk uit de wereld ge holpen. Nog meer opruimingen. 10 November zal voor de Haagse bedelaars voor altijd een ramodag blijven. want op onverantwoordelij-1 ke wijze greep de Haagse nolitie hen toen in hun gerafelde kragen en stuurde hen naar Veenhuizen, terwijl l hun bedroefde echtgenoten maar Voor een vriend van ons kwam 17 September veel te laat, want hij werd tijdens de gevaarvolle zomer maanden dodelijk getroffen door een van Amors pijlen, maar voor i*»ö andere vrijheidsminnen den was Gre- dolende ridders en smachtende jonkvrouwen. Zij kwam zag en zoende. Alhoewel Clark Gable niet op het vrijgezellencongres kwam, deed hij toch vele meisjesharten een tussen- maatje kloppen, toen hij 23 Septem- venbicht half September een waar ber in Nederland arriveerde en spe- lustoord, waar geestverwanten eens ciaal het hartje van Annelies Wit- spontaan hun hart konden luchten. j ters uit Maastricht, die deze schim- I menridder op 28 September een zoen Wij waren nog in de rouw voor mocht geven.daarop een uitnodiging onze vriend en zijn toen niet 'naar ontving om naar Londen te komen, Grevenbicht gegaan,, wat achteraf teneinde professional te worden en misschien wel zo veilig is geweest, ten slotte eind November teleurge- want tientallen vrijgezellen hebben steld in Nederland terugkwam.... „Klipfontein" voor de Oost-Afrikaan- se kust trof. Op 8 Januari stootte het schip op een niet aangegeven klip, zonk en slechts met moeite werden de 147 opvarenden door een passerende Brit gered. Voor de ka pitein van de .Klipfontein" bete kende dit het begin van een hele reeks avonturen, want toen hij zich haastig naar Holland wilde begeven, j moest zijn vliegtuig een noodlan ding in de woestijn maken, waar de kapitein een eindeloze tocht door woeste streken en moerassen wacht- Óp 13 Januari reed de boottrein te, zodat hij eerst op 17 Jan. volko- uit Hoek van Holland bij Vlaardin- men uitgeput Schiphol kon bereiken, gen op een stilstaande trein, waarbij waar hij na een zoen van zijn vrouw 7 gewonden te betreuren vielen. I voor het eerst sinds 9 dagen onder Ernstiger was het ongeluk van 19 de wol kon kruipen. Mysterieuzer was de ramp, die de 20 intensief over hun ideaal met de vrijgezellinnetjes gepraat, dat de ge meentesecretaris van Grevenbicht de aanstichter van het festijn nu als amateurtje. Niet alleen teleurgesteld, maar compleet woedend was de deftige buurt van Haarlem, toen daar om- nog zucht onder de stapels post van 1 streeks Pasen de beroemde „Moulin moesten zien, hoe verder de dienst boden, bontjassen en andere sociale lasten te bekostigen. Wie ook finaal opgeruimd dreig den te worden waren de Nederlandse konijnen, toen op 10 September de beruchte konijnenpest uit Frankrijk via België ons land binnenkwam en haar eerste slachtoffers maakte in de Noordwijkse duinen. Na de eerste paniek schijnt alles nogal meegeval len te zijn, want de vorige week roken we tijdens- de Kerstdagen nog overvloedig veel beestjes die kennelijk niet door die ziekte getroffen wer den. De vierde opruiming werd op 16 September uitgevoerd door het mi nisterie van O. K. en W. De Neder landse en de Utrechtse Opera hadden herrie gekregen (het ging natuurlijk weer om een vrouw: Carmen) en minister Cals vond, dat Nederland voldoende had aan een Opera, waar door de Utrechtse Opera van het to neel verdween. In vuur en vlam. Op nog krachtdadiger wijze, dan de Utrechtse Opera werden in 1953 enkele kapitalen uit Nederland ver wijderd. Oo Zaterdag 12 Januari vonden enkele jongetjes uit Enschede een doosjes lucifers en nadat ze er de gehele middag gezellig mee ge speeld hadden, besloot een 7-jarig knaapjes het festiin met de laatste lucifer in een baal katoen te stoppen. Dit sluitstuk kostte Neder1 and 5 y> millioen en vertegenv/oor^gde de grootste brandschade na de oorlog. Gelukkiger lien de brand bij Am sterdam op 29 Maart af. Énkele houten gebouwen in de buurt van kruithuisjes vlogen in brand, doch dank zij een gunstige v/ind bereikte het vuur de huisjes niet en werd de omgeving voor een grote ramp ge spaard. Een oude vrouw, versleten en gebogen, strompelde voort over het wijde veld, ze sprak heel zacht: "z' Heeft zich nog niet gemeld". Toen keek ze in.'t rond met roodbehuilde ogen. Haar heerschappij was uit, vol mededogen vertraagde zij haar tred en met geweld dwong zij haar tranen terug, toen plots, ontsteld staarde zy in de verte. Opgetogen kwam daar een beeldschoon meisje hupp'lend aan, bij de oude vrouw bleef zij heel even staan, toen danste ze, een glimlach om de mond, weer vrolijk voort, zij was het Nieuwe Jaar. Het vrouwtje zuchtte en prevelde: ,,'t Is waar, mijn tijd is om". Toen zonk ze op de grond. Voor Katholiek Nederland bracht 1953 ook vele grote gebeurtenissen. Alhoewel de geestdrift tijdens de voorbereiding en de ramp, die Neder land pas ondergaan had, geen erg grootse verwachtingen schiepen voor de viering van „Honderd Jaar Krom staf" werd dit op 17 Mei te Utrecht een grandioze manifestatie van Ka tholiek getuigen en van dankbaar heid. Een zo mogelijk nog grotere eensge zindheid toonde katholiek Nederland begin October toen het meedogen loze communisme een vloedgolf van terreur door Polen zond. In talloze protestbijeenkomsten en telegram men veroordeelde Katholiek Neder land de arrestatie van^ kardinaal Wysjinski en de vervolgingen, waar aan de geloofsgenoten achter het Uzeren Gordijn blootgesteld zijn. Op 10 Januari bepaalde het Vati- caan, dat waterdrinken tot vlak voor het Communiceren toegestaan was en twee maanden later op 19 Maart werd in Nederland de eerste Avond mis opgedragen, waarvan vrij spoe dig allerwege gebruik gemaakt werd, zodat de Avondmis thans in vele plaatsen van Nederland al een zeker gewoonterecht verworven heeft. Ten slotte hield Katholiek Neder land nog enkele buitengewoon orgi- nele acties: Op 26 April kon men met baksteentjes een eigen kapitaal op bouwen en in de week van 16 t/m 23 Augustus werd geheel Nederland ro- man-schrijver(ster) om via een ver liefd verpleegstertje en soldaatje eveneens het land van rijkdom bin nen te wandelen. Op het moment, dat we dit schrij- venu leven we nog in de grootste spanning omtrent het geheim van de Zonnebloemen, die Zondag 27 Decem ber over Nederland zullen neerdalen. ren, dagen, maanden, jaren, vliegen als een schaduw heen. Ach, wij vinden, waar wij staren, niets bestendigs hier beneên! Op den weg, dien wij betreden, staat geen voetstap die beklijft. Al het heden wordt verleden, schoon 't cms toegerekend blijft. Voorgeslachten kwijnden tienen, en wij bloeien op hun graf. Ras zal 't nakroost ons bewenen: 't mensdom valt als blaad'ren af. 't Stof, door eeuwen saamgelezen, houdt hetzelfde graf bewaard. Buiten U, o eeuwig Wezen, ach, wat was de mens op aard! Dat de tijd hier 't al verover', aan geen tijdperk hangt mijn lot. Gij, Gij blijft mij altijd over, Gij blijft eindeloos mijn God. Welk een ramp mij hier ook nader', 'k vind in U mijn rustpunt weer. Gij blijft in Uw Zoon mijn Vader, wat verander', wat verkeer'. Vader, onder a! mijn noden, Vader, onder heil en straf, Vader, ook in 't rijk'der doden, Vader, ook in 't zwijgend graf, waar ik ooit verand'ring schouwe, Gij, o God, houdt eeuwig stand. Ook mijn stof rust op Uw trouwe, sluimert in Uw Vaderhand! Rustig. Loopjongen:: „Mijn baas heeft gezegd, dat ik hier niet mag weggaan voor ik het geld ontvangen heb." Klant: „Nou jongen, het zal me be nieuwen, of hij je nog terug zal ken nen met snor en baard."

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 10