Keurslijf van de teeltregeling (1933) mag het einde der tijden niet halen Woningen meer nodig dan raadhuizen Koningin bij lezing van sir Hillary Vraagstuk dat omgeven is door grote en kleine problemen ZATERDAG 14 NOVEMBER 1953 Ut LhlUbh UJUKANT TWtEUE BLAD PAGINA 2 TWEEDE KAMER In de vergadering van de Tweede Kamer was aan de orde hoofdstuk IX A van de Rijksbegroting voor 1954, Wederopbouw en Volkshuisves ting. De heer VAN DER FELTZ (C.H.) zegt sceptisch te staan tegenover de voorspellingen, dat in 1960 de wo ningnood verdwenen zal zijn. Tot dusver blijkt alleen dat sinds de oor log het woningtekort met 100.000 is vergroot. De heer VAN VLIET (K.V.P.) wil er niet aan twijfelen, dat de minister gereed zal zijn met de plannen tot herbouw van de beschadigde of ver nielde panden op Schouwen-Duive- land. Kan de minister meedelen, wan neer het herstel of de nieuwbouw zal kunnen beginnen? Hoelang zal het opnemen van de schade duren? In verband met de noodzakelijke afremming van bouwactiviteit naar aanleiding van het tekort aan bouw vakarbeiders zegt spreker, dat daar voor naar zijn mening het meest in aanmerking komen de bouwplannen in de gemeentelijke sector. Vele ge meenten willen gebouwen neerzetten voor bijvoorbeeld representatieve doeleinden. Ook speelt de export van dakpannen en metselsteen een rol by de vertraging. De metselaars- en stukadoorsionen kunnen aantrekkelijk gemaakt wor den als bijdrage om het tekort aan bouwvakarbeiders op te heffen. Spr. acht het onjuist, dat arbeiders woningbouw het privilege is van wo ningbouwverenigingen en gemeenten. Ook de particuliere woningbouw, die thans vrijwel alleen middenstandswo ningen mag bouwen, behoort arbei derswoningen te mogen bouwen. Het verheugt de heer Van Vliet, dat de regering open oog blijkt te hebben voor het grote goed. dat indi vidu en gemeenschap bezitten in het eigen woningbezit. Spreker zegt ver trouwen te hebben in een verder gaande wending ten goede inzake de inhoud van de woningen. Over het huurprobleem merkt deze afgevaardigde op, dat de huren van veel woningwetwoningen bij onder zoek blijken te liggen boven het per centage van 145 van de huren van 1940. Om dit tegen te gaan zal de mi nister goed doen de opgaven van de gemeenten nog eens nauwkeurig te doen verifiëren. De heer STAPELKAMP (AR.) zegt zich over het algemeen wel met het beleid van de minister te kunnen verenigen. Het beleid zal wellicht nog wat efficiënter te maken zijn. Hij heeft het gevoel, dat we aan de wo ningnood gewoon raken Spreker acht het, in vergelijking tot het geluk van jong gehuwden, die nog geen eigen woning hebben, van minder belang dat ambtenaren een goed kantoor hebben. De overheids- bouw dient op de laatste plaats te komen. De herziening van de Wo ningwet zal volgens spreker ook ver sterking van de woningwetbouwver enigingen moeten brengen. Deze ver enigingen zullen echter bescheiden van omvang dienen te zijn, waardoor de werkzaamheid wordt gestimu leerd. De heer TEN HAGEN (Arb.) zegt, dat het beleid moet gericht zijn op de bouw van een verantwoord aantal middenstandswoningen. Wie zal in Jongen tartte dood in rijdende doodkist Kleuter overreden De officier van justitie te Zutphen heeft tegen een twintig-jarige bouw vakarbeider uit Apeldoorn, een maand gevangenisstraf met drie jaar ontzegging van het recht een auto te besturen en toewijzing van een ci viele vordering, geëist. De jongen reed op 19 September door Apeldoorn in een met steiger palen geladen auto, waaraan goede remmen, richtingaanwijzers, reflec toren en spiegel ontbraken. Hij was bovendien niet in het bezit van een rijbewijs. Wel had de jongen een rij proef afgelegd maar daar was hij glansrijk voor gezakt, omdat hij niet kon starten onregelmatig reed, niet achteruit kon rijden en onvoldoende aandacht aan het verkeer besteedde. Toch ging hij in dit wrak rijden met als gevolg, dat hij een kleuter over het hoofdje reed, waaraan het kind overleed. Officier en rechter waren zeer ver ontwaardigd over het feit dat noch de jongen noch zijn firma, na het ongeluk genegen waren in de kosten van de begrafenis tegemoet te komen. Na heel lang aandringen was de fir ma bereid een vierde klas begra fenis te betalen. Uitspraak over veertien dagen. DODELIJK BEDRIJFSONGEVAL. Een 32-jarige schilder uit Arnhem is op het emplacement van de papier fabriek van Van Gelder en Zonen te Renkum bij het schilderen doodge drukt. Hij was aan het werk aan de bovenleiding van het luchtspoor en is bekneld geraakt. Voor men de verongelukte bevrijd had, was hij dood. Hij laat een vrouw en vijf kin deren achter. INBRAAK BIJ NOTARIS. In de nacht van Donderdag op Vrijdag hebben onbekenden, die zich door het forceren van de achterdeur toegang verschaften, ingebroken in de woning van notaris L. Penders te lemert. Uit de brandkast is een paar Mizend gulden ontvreemd. de arbeiders woningbouw moeten voorzien? De bouwondernemers of de woningwetbouwverenigingen? De bouwondernemers zullen ook in. de toekomst niet te veel doen aan de arbeiderswoningbouw, omdat het bouwen van middenstandswoningen voor hen aantrekkelijker is. De eigen 'woningbouw dient niet te leiden tot verkeerde resultaten, die een kruis betekenen voor de volks huisvesting. De P.v.dA.-woordvoerder zegt, dat de woningblokken thans meer gedif ferentieerd dienen te worden, tenein de te bereiken, dat gezinnen met meer kinderen ook woningruimte zul len vinden. De tijd daarvoor is nu aangebroken. Kan de minister zeg gen, hoe hij dit denkt te bereiken? De heer BIEWENGA (A.R.) zegt, dat hij zich met het personeelsbeleid van de minister kan verenigen. Hij is het echter niet eens met de maat regelen tot inkrimping van het per soneel voor die onderdelen van het ministerie, die een aflopende taak hebben. In 't belang van betrokkenen acht spreker een sneller inkrimping nood zakelijk. De heer BEERNINK (C.H.) die zich in het algemeen met het beleid van de minister kan verenigen, neemt aan, dat in de loop van het zittings jaar, de indiening van zowel de Wo ningwet als de Huurwet zal kunnen worden verwacht. Hij acht ook een technische wijziging van de Huurwet noodzakelijk. De heer BOMMER (Arb.) meent, dat het karakter van het bouwpro gramma in de laatste jaren is ver anderd. Het heeft nu meer het ka rakter van een prognose. Met deze ontwikkeling kan de heer Bommer vrede hebben, mits de regering voort durend de vinger aan de pols zal houden. De heer Bommer zegt uit statistie ken te moeten concluderen, dat ten aanzien van de woningbouw het werk zich ophoopt, de aflevering wordt vertraagd en de kosten oplopen. De vergadering wordt om kwart voor vijf gesloten. Richtprijs voor bacon-varkens WEDEROM VERLAAGD Nadat in Mei van dit jaar de richt prijs voor de baconvarkens met 4 cent en in September met 5 cent per kg. kon worden verlaagd, heeft de daling in de prijzen voor geïmpor teerde veevoedergrondstoffen zich in die mate voortgezet, dat blijkens de tweemaandelijkse herberekening van de kostprijs van de slachtvarkens, wederom een verlaging is ingetreden. Dienovereenkomstig heeft de minis ter van landbouw besloten met in gang van 16 November 1953 de richt prijs voor de baconvarkens met 5 cent per kg. te verlagen en op ƒ2.24 per kg. koud geslacht gewicht vast te stellen. De prijsontwikkeling voor het var kensvlees en spek op de wereldmarkt maakte het mogelijk, de sinds 8 De cember 1952 geldende regeling, waar bij 10 cent op de richtprijs voor de baconvarkens werd ingehouden, reeds met ingang van 14 September 1.1. bui ten werking te stellen. Op 14 September 1.1. werd dan ook de overnemingsprijs gebaseerd op de toen geldende richtprijs van ƒ2.29 per kg. geslacht gewicht. Op 26 October werd de overne mingsprijs 5 cent hoger vastgesteld en gebaseerd op 2.34, waarbij het verschil van 5 cent met de richtprijs wordt bijgepast uit de middelen wel ke werden gereserveerd in de periode dat de overnemingsprijs zich 10 cent beneden de richtprijs bewoog. Thans is het mogelijk de overne mingsprijs op het niveau van ƒ2.34 te handhaven. De verlaging van de richtprijs met 5 cent zal worden opgevangen door een verhoging van de toeslag ten laste van de gereserveerde gelden tot 10 cent per kg. geslacht gewicht, waarmede de inhoudingen van eer tijds thans weer in belangrijke mate aan de varkenshouders ten goede ko men. Sluwe diefstal van veilingkisten De politie te Beverwijk is een gro te diefstal van kisten, voor een waar de van ca. 6.000 gld, uit de embal lage-afdeling van de veiling „Ken- nemerland" op het spoor gekomen. De fustmeester der veiling J. D. uit Beverwijk is in verband hiermede gearresteerd en heeft inmiddels te genover de politie een bekentenis af gelegd. De groentehandelaar P. de V. uit Heemskerk en de expediteur B uit Heiloo, die verdacht worden van medeplichtigheid, hebben eveneens bekend. Uit het onderzoek is geble ken, dat zeer geraffineerd te werk werd gegaan. De fustmeester, die verantwoordelijk was voor een z.g blok van 4.500 kisten, had deze ver zegeld door om dit blok een aantal latten aan te brengen. Ogenschijnlijk leek het dat alle kisten aanwezig wa ren. Het blok was echter uitgehold De binnenste kisten waren verdwe nen. De medeplichtigen zorgden voor het weghalen der kisten, die zij dan later bij de veiling inleverden en daarvoor het z.g. fustgeld ontvingen De diefstallen moeten de afgelopen maanden zijn gepleegd. Schipper zag wrak van straaljager Schipper Hessel Korf van de UK 28 heeft gistermiddag tussen Mar ken en Urk het wrak van de straal jager, die Donderdag boven het IJsel- meer is neergestort, waargenomen. Alleen de staart van het vliegtuig stak nog boven water uit. Op Urk is, eveneens gistermiddag, een zakje met lichtgevende poeder aangespoeld. Men acht het, gezien de windrichting, zeer wel mogelijk dat het is komen aandrijven van de plaats, waar schipper Korf het wrak heeft gezien. Nadat een Dakota van de lucht macht tot de schemering toe de hele lijn MarkenUrk vergeefs had afge zocht, heeft de Marine-luchtvaart dienst aan Rijkswaterstaat verzocht een boot te zenden naar de door de schipper van de UK 28 aangeduide plaats. Over het lot van de 23-jarige vlie ger verkeert men nog in het on zekere. Toeval speelde mee De diefstal van ongeveer 5000 kilo aluminium-afval uit een faibriek te Den Haag is door een toeval opge helderd. Niet minder dan negen personen zijn in verband hiermede gearresteerd. De Haagse recherche hield dezer dagen een bakfiets aan, waarop een koopman aluminium-afval vervoer de. Toen men de herkomst wilde we ten, wist de man geen redelijk ant woordt te verzinnen en gaf toe. dat het metaal uit de fabriek afkomstig was. In de loop van de laatste twee jaar had hij zo af en toe een vrachtje weggehaald in het totaal 5000 kilo. Met de boottrein uit Hoek van Hol land arriveerden sir en lady Hillary gisterochtend kwart over negen te Amsterdam, waar zij op het station werden verwelkomd door afgevaar digden van de Koninklijke Ned. Al- De buit was nog warm Bij elfde inbraak gepakt Na wekenlang speuren heeft de Al melose politie de dader kunnen grij pen van een reeks inbraken, die de laatste tijd in Almelo, Zwolle en Hen gelo gepleegd zijn. De inbreker is een jeugdig avonturier uit Ommen. Hij werd gearresteerd toen hij met de trein uit Hengelo in Almelo aan kwam. De man had op dat ogenblik juist een inbraak achter de rug. Zijn vrouw droeg de buit in een bood schappentas. Nadat de politie deze „blinkende waar'" ontdekt had, be kende de man maar. In totaal heeft hij elf inbraken op zijn naam staan, waarvan vijf in Almelo, vier in Zwolle en twee in Hengelo. De avon turier nam bij zijn duistere werk weinig risico. Plannen werden van te voren niet gemaakt, ter plaatse ver kende hij pas de kust. Bij zijn arres tatie werden een gummistok, een alarmpistooltje, een bos sleutels en schroevendraaier op hem gevonden. Hij verklaarde tegenover de poli tie, dat hij geen werk kon vinden en toen maar was gaan inbreken. Bij huiszoeking werden tal van gesto len goederen gevonden. penvereniging en het genootschap NederlandEngeland. Koningin Juliana en prinses Beatrix zaten gistermiddag aan bij een diner ten huize van burgemeester d'Ailly, waarbij behalve sir en lady Hillaiy ook bestuursleden van de koninklijke Ned. Alpenvereniging en het genoot schap Nederland.Engeland aanwezig waren. De Koningin en prinses Beatrix en met haar enkele klassegenootjes waren ook weer aanwezig, toen sir Hillary gisteravond even voor half negen in het Concertgebouw zijn le- izing over het bedwingen van de Mount Everest begon. In de pauze werden de Koningin en haar oudste dochter in de foyer enkele exempla ren van het boek aangeboden, dat Kolonel Hunt over de expeditie heeft geschreven. De boeken waren gesig neerd door sir Hillary. De Nederland se vertaling van het boek zal tegen Sint Nicolaas in de handel worden gebracht. KOU-KOORTS-GRIEP SANAPIRIN (Mijnhardt) veelvoudi ge geneeskracht door veelvoudige Samenstelling. Prijs per koker 90 en 50 et (Advertentie) DORDTSE MELKINRICHTING VOLGT BEVEL OP. De Dordrechtse melkinrichting, die van de officier van Justitie een be velschrift had ontvangen, waarin ge last werd om de buiten de melksa- nering staande melkhandelaren naar behoefte te'voorzien, heeft dit bevel opgevolgd. De directie overweegt bij de recht bank tegen hét bevelschrift te pro testeren. AUTOSLOPERIJ UITGEBRAND. Gistermorgen is de loods van de autosloperij van de heer De B. te Maartensdijk, uitgebrand. Het vuur, dat zich snel uitbreidde in de opge slagen brandbare materialen olie, benzine en rubber deed met een hevige knal een reservoir met ben zine in de lucht vliegen. De brandweer moest water op pompen uit een sloot, Doordat er veel modder meekwam, was de druk niet groot en stonden de brandweerlieden voor een hopeloze taak. De oorzaak van de brand is nog niet bekend. De schade, die zeer aan zienlijk is, wordt slechts voor een gedeelte door verzekering gedekt. BIJDRAGEN ZELFBEWONING WERKEN GUNSTIG. De bijdrageregeling voor zelf bewo ning, die gekoppeld is aan de Premie regeling 1953, werkt met succes. Tot einde September werden reeds 1666 bijdragen voor zelf be woning toege zegd. Minister Witte, die dit in zijn Memorie van Antwoord aan de Twee de Kamer mededeelt, ziet in deze bij- drage-regeling slechts een eerste stap op de weg naar een actieve bevorde ring van het eigen-woningbezit. In overleg met minister De Bruijn P.B.O. is een Werkgroep Eigen- woningbezit in het leven geroepen. De werkgroep zal het probleem be studeren en voorstellen doen voor het tot stand brengen van een algemene regeling. Aan de werkgroep zijn een aantal vraagpunten voorgelegd. VEILIG VERKEER Vakgroep Tuinders van de L.T.B. De algemene vergadering van de Vakgroep Tuinders van de L.T.B. is hedenmorgen ingeleid met een rede van de voorz., de heer Jac. Groen Azn. De heer Groen zeide o.m. Het feit, dat de jaarvergadering van de vakgroepen van de L.T.B. ge houden worden op een tijdstip, dat 't met het jaar op een einde loopt, geeft alle aanleiding om in de ope ningsrede een soort ruwe balans op te maken van het wel en wee in het jaar, al is dit dan nog niet geheel ten einde. Voor de vakgroep tuinders is dat niet zo heel moeilijk, omdat voor verreweg het grootste deel van het tuindersbedrijf op dit tijdstip de re kening inderdaad wel kan worden opgemaakt. En als wij nu het geheel overzien, geloof ik niet, dat er reden is om dit jaar als bepaald ongunstig te bestempelen. Wel meen ik te mo gen zeggen, dat er méér dan anders, zij het niet overal en in gelijke ma te, omstandigheden zijn geweest, die het moeilijker maakten een be hoorlijk evenwicht in die balans te verkrijgen. Ik meen goed te doen deze kort aan te stippen. De stormramp van 1 Februari verwoestte in één nacht al les wat vele fruittelers in jaren van noeste arbeid en zorg hadden opge bouwd. Wij willen verder niet voorbijzien de meer van recente datum zijnde tegenslag, die de bloemkooltelers in de Streek heeft getroffen. Ik moet over deze oorzaak, die een zeer bijzondere is, nog een paar woorden zeggen. Zij is gelegen in de overvloed, die de zeldzaam zachte herfst, die zelfs tot heden meer op zomer dan op herfst gelijkt, niet al leen aan Nederland doch ook aan het omringende afzetgebied in het buitenland aan groenten heeft ge schonken. Wel zou ik willen zeggen dat zij, die dit alles niet anders dan door een economische bril bekijken, niet dadelijk zullen moeten zeggen, dat er dus veel te veel groenten is en er dus gesaneerd moet worden. Even min zullen de consumenten, die als gevolg van zulk een overvloed pro fiteren van goedkoper groenten, mogen mopperen als er ook weer eens perioden van dure groenten zulen komen. Stadsuitbreiding. Een ander punt, waaronder ook dit jaar weer, vooral in dè westelijke provincies, vele tuinders hebben ge leden, op het ogenblik lijden en nog zullen moeten lijden, is de verdrij ving van huis en land, kortom de moeilijkheden als gevolg van stads uitbreiding e.d. Ik weet wel, dat treft slechts een deel; dat deel wordt (niet altijd trou wens) schadeloos gesteld (onze af deling grondzaken boekte hierbij grote successen en deed veel tot ver zachting van het leed), maar de grootste moeilijkheid betreft de ver vanging, waardoor men het bedrijf waarin men is opgegroeid en waar in men het bestaan heeft gevonden, kan voortzetten. Dat te bereiken, al thans te bevorderen, is de eerste plicht van de veroorzakers van deze ramp voor de getroffenen ën van de schade die er aan ons economisch leven door wordt toegebracht. Men mag niet ontkennen, dat er bij de stadsbestuurders en plannen makers gevonden worden, die dit zeker voelen en er naar handelen maar aan de andere kant treft ons meermalen een cynisch optreden van deze zijde en een grenzenloze onver schilligheid t.a.v. de betrokkenen en het economisch belang, wat er mee j gemoeid is. Wij mogen toch ook weer van 1953 zeggen, dat de cijfers van de veilin- gen, dus de afzet, en de cijfers van de export, in het algemeen geen j slechter, eerder een beter beeld ver- I tonen dan vorige jaren. Zij tonen hoe belangrijk het groenten- en fruit- j bedrijf in Nederland is en hoe erg I het voor onze nationale economie i zou zijn, als die er niet zou zijn of i i in veel geringere mate zou worden uitgeoefend. In het tuinbouwverband als geheel gezien, heeft het mij ietwat verwon- j I derd, dat de Minister van Landbouw I in de Memorie van Toelichting op I zijn begroting, zijn grote tevreden- I heid betuigt over de export van bol- I len tuinzaden. Met de Minister zijn wij hierover verheugd, maar er hoorde m.i. nog dit bij: dat ook de pootaardappelen, de groenten en het fruit in die export gelukkig ook zo'n groot aandeel hebben kunnen blij ven nemen. Dat zal de Minister nu met mij wel weer eens zijn, al heeft I hij het niet gezegd, maar ik meende er toch goed aan te doen in deze re de toch ook nog even op de belang rijkheid hiervan te wijzen. Nu moet men de grote veilingom- zetten in geld niet in een licht zien, zoals vele outsiders het zien: kolos saal', wat een millioenen, die tuin ders moeten wel allemaal rijkaards zijn. Men kan het die mensen niet kwalijk nemen, dat zij een dergelij ke indruk krijgen, ze zitten er nu eenmaal niet in. Maar het lijkt niet ondienstig te zijn ik heb dit al meer gedaan tegen deze werkelijk verkeerde indruk die als zij ook zou bestaan bij in het land leidende krin gen, de aandacht te vestigen, daar zij funeste gevolgen met zich mee zou kunnen brengen. Men vergeet daarbij de som te de len door het aantal tuinders. Men vergeet bij vergelijkingen met vroe ger, dat ook het tuinbouwbedrijf voor 3 a 4-dubbele kosten en lasten staat, dat de productiekosten niet da len maar bijna jaarlijks en ook straks weer met een schepje worden ver hoogd. Betere positie. Nu is het inderdaad zo, dat de land- en tuinbouw zich na crisistijd en oorlog een positie heeft verwor ven, waarin haar bestaan meer be schermd wordt dan vroeger en dat ook beter begrepen wordt dan vroe ger, dat het behoud van dit stuk economisch leven tevens een natio naal behoud fe. Dat in de land- en tuinbouw een redelijker bestaan wordt gevonden dan vroeger en waarvoor gezien de situatie op de wereldmarkt nu al weer gevreesd wordt, valt niet te ontkennen. De cijfers van nationaal vermogen en nationaal inkomen ge ven echter volstrekt geen aanleiding tot een veronderstelling, dat de agra riërs tot de bevoorrechten van de samenleving zouden behoren. Thans iets over de jongste maatre gelen op politiek gebied, voorzover het dan de tuinbouw raakt. Van de noodzaak tot huurverho ging was ons gehele volk, dus ook wij, diep overtuigd. Het is, wanneer het over de comp'ensatie ging, ook voor ons wel duidelijk, dat niet al leen belastingverlaging deze kon scheppen en dat er met loonsverho ging rekening moest worden gehou den. Als eerlijke mensen zullen wij moeten erkennen, dat ook voor tuin ders de belastingverlagingen en an dere maatregelen enige compensatie zullen inhouden. Er mag dus niet ge zegd worden, dat voor ons niets ge daan is. Voor de tuinbouw zowel als voor de Middenstand, geldt, dat de com pensatie te gering is om de loons verhoging te kannen ondergaan. Voor de tuinbouw te meer, omdat wegens de vrije prijspositie geen doorberekening kan plaats hebben. Er is uit den treure, ook in de Ka mer door ons, gezegd en bewezen, dat een verlichting van de Vereve ningsheffing het middel zou zijn om de Middenstand de nodige com pensatie voor de loonsverhoging te geven. Maar ik durf hier wel zeggen: voor de tuinbouw nog veel meer. Dit loon-intensieve bedrijf, dat de volle zwaarte van de loonsverhoging zal voelen, zonder dat er enige ze kerheid is, dat deze door de prijzen zal kunnen worden opgevangen, zou het beste en het meest effectief in de loonsector geholpen kunnen wor den, i.c. op het gebied van de belas ting op het loon, welke de Vereve ningsheffing is. Wij willen niet zeggen, dat de te gemoetkoming van 5000.aftrek bij overdracht en overlijden en de 3000.bij investering, niet eniger mate tot verzachting kan bijdragen. Maar bij het eerste gebeurt dit slechts als men overdraagt of gestor ven is en bij het tweede moeten wij achtereenvolgens vaststellen, dat zij die geen middelen hebben om te in vesteren (hoevelen zijn dat er wel bij onze tuinders?) er naast grijpen, zij 'die minder dan 3000.investe ren eveneens en dat de investatie ook boven 3000.in de tuinbouw maar niet telkens en bij voortduring plaats heeft of plaats kan hebben. Neen, deze maatregelen gaan in hun effect verre onder de door ons voorgestel de verlichting van de Verevenings heffing. Hartewens. Terugkerende tot de zaken die ons als tuinders zeer ter harte gaan, zou ik er op willen wijzen, dat aan de wensen die wij hebben ten opzichte van bescherming en steun aan ons bedrijf van Overheidswege, nog zeer onvoldoende is tegemoetgekomen. Voor de zoveelste maal zegt de Minister van Landbouw in de Memo rie van Toelichting op de landbouw begroting 1954, dat in de begroting van het Landbouw-egalisatie-fonds een P.M.-post is opgenomen om hulp te kunnen bieden aan de tuinbouw bij een ineenstorting van de markt. Ik zou de Minister wel eens willen uitnodigen om deze opmerking voor taan maar achterwege te laten, want zij geeft voor ons bedrijf geen enkel perspectief, zomin als er ooit na de oorlog van deze P.M.-post gebruik is gemaakt geworden. Daar was wel eens reden voor. In 1950 bijv. en ook in een daaraan voorafgaand jaar. Daar zou ook nu reden voor zijn in bepaalde gebieden. Het gehele crite rium: algemene nood, zal wel naar wij hopen nimmer aanwezig zijn. Maar waarom, zo vragen wij, waar om als in een bepaalde sector be- drijfsnood (let wel bedrijfsnood) heerst, en de Overheid zou die P.M.- post dan kunnen effectueren door enige verlichting in die nood te bren gen, waarom dit dan niet gedaan? minimum-prij zenfondsen die noodlij - minimumuprijzenfondsen die noodlij dend worden, wanneer aan de an dere kant met zoveel waardering door de Minister over de maatrege len wordt gesproken, waarmee door het bedrijfsleven zelf wordt gezorgd voor het opvangen van de eerste ver liezen. Met meer genoegen dan tot nu toe spreek ik over het borgstellings- fpnds, waarbij ook voor de tuinbouw eèn beroep kan worden gedaan en waarvan ook meer gebruik wordt ge maakt. In ditzelfde verband zijn ook de z.g. waarborginstituten te noemen, die in één gebied reeds werkende, thans in bepaalde provincies in op-' richting zijn of waarvan de oprich ting voorbereid wordt en welke juist de leemte die het borgstellingsfonds bevat geheel of ten dele kan opvan gen. Tuinbouwteeltregeling. Ik kom nu tot mijn laatste punt, dat ik zou willen bespreken. Het is een zeer kwestieus punt, waarvan ik bij voorbaat vraag het slechts te zien als een aan te snijden kwestie en niet als iets dat wij op stel en sprong zouden willen totstand zien gebracht: de tuinbouwteeltregeling. Ik begin met te leggen, dat offi cieel reeds besloten is deze voor het jaar 1954 ongewijzigd te laten. Maar in het voorlopig verslag op de Land bouwbegroting 1954 staat toch wel het volgende te lezen: „vele leden waren van oordeel, dat er met behoud van erken- ningseisen een grotere vrijheid om zich in de tuinbouw te vesti gen, moest worden nagestreefd. Niet in de zin van een algeheel vrijlaten van de productie. In ieder geval moet de tuinbouw voorbehouden blijven aan hen, die hiervoor bekwaam zijn en in de practijk der tuinbouw werk zaam zijn. Degenen, die over het nodige vermogen beschikken, kunnen binnen het areaal van hun teeltvergunning de glasteelt naar behoeven beoefenen en uit breiden. Doch de vollegronds- tuinders, vooral de jongeren on der hen, worden in hun ont plooiing verhinderd door een in middels verstard 20 jaar oud, sys teem, dat bovendien onvoldoende wordt gecontroleerd, waardoor het mogelijk is, dat clandestien ook teelt door niet-tuinders wordt be dreven. Deze leden vroegen de Minister te overwegen of voor tuinbouw en sierteelt niet een systeem zou kunnen worden gevonden, dat een gezondere ontplooiing van de tuinbouw, die geen grotere pro ductie in het algemeen behoeft in te houden, zou bevorderen." Ziedaar dus vergadering, de zaak geheel vragenderwijs gesteld. Wij zijn echter aan deze tirade niet vreemd en er kan aan worden toege voegd, dat in ons Bestuur en in het Bestuur van de Tuinbouwvakbond dit punt is besproken en slechts van uit dit uitgangspunt: Moet het keurs lijf, de absolute binding, de verstar ring van het systeem 1933 voor de verdere eeuwigheid blijven? Dit beantwoorden wij met een hardgrondig neen. Neen zeggen wij ook tegen de absolute vrijheid, die naast andere, dit grote gevaar in houdt, dat degene die over voldoen de grond en kapitaal beschikt zich rigoureus op de tuinbouw zou kun nen werpen. Wij beseffen ook, dat er tal van vraagstukken aan vastzit ten: hoe met verplicht veilen, hoe met de minimumprijzenfondsen en zo voort. Daarom brengen wij de zaak slechts op tafel, omdat wij toch me nen, dat een totaal ongewijzigd sys teem evenmin op de duur houdbaar en rechtvaardig is. Om tegelijkertijd de consequenties er van te kunnen bespreken en zó, mogelijk voor 1955 of misschien nog later tot een bc tere regeling te komen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 8