Keurslijf van de teeltregeling (1933)
mag het einde der tijden niet halen
Woningen meer nodig
dan raadhuizen
Koningin bij lezing van
sir Hillary
Vraagstuk dat omgeven is door
grote en kleine problemen
ZATERDAG 14 NOVEMBER 1953
Ut LhlUbh UJUKANT
TWtEUE BLAD PAGINA 2
TWEEDE KAMER
In de vergadering van de Tweede
Kamer was aan de orde hoofdstuk
IX A van de Rijksbegroting voor
1954, Wederopbouw en Volkshuisves
ting.
De heer VAN DER FELTZ (C.H.)
zegt sceptisch te staan tegenover de
voorspellingen, dat in 1960 de wo
ningnood verdwenen zal zijn. Tot
dusver blijkt alleen dat sinds de oor
log het woningtekort met 100.000 is
vergroot.
De heer VAN VLIET (K.V.P.) wil
er niet aan twijfelen, dat de minister
gereed zal zijn met de plannen tot
herbouw van de beschadigde of ver
nielde panden op Schouwen-Duive-
land.
Kan de minister meedelen, wan
neer het herstel of de nieuwbouw zal
kunnen beginnen? Hoelang zal het
opnemen van de schade duren?
In verband met de noodzakelijke
afremming van bouwactiviteit naar
aanleiding van het tekort aan bouw
vakarbeiders zegt spreker, dat daar
voor naar zijn mening het meest in
aanmerking komen de bouwplannen
in de gemeentelijke sector. Vele ge
meenten willen gebouwen neerzetten
voor bijvoorbeeld representatieve
doeleinden. Ook speelt de export van
dakpannen en metselsteen een rol by
de vertraging.
De metselaars- en stukadoorsionen
kunnen aantrekkelijk gemaakt wor
den als bijdrage om het tekort aan
bouwvakarbeiders op te heffen.
Spr. acht het onjuist, dat arbeiders
woningbouw het privilege is van wo
ningbouwverenigingen en gemeenten.
Ook de particuliere woningbouw, die
thans vrijwel alleen middenstandswo
ningen mag bouwen, behoort arbei
derswoningen te mogen bouwen.
Het verheugt de heer Van Vliet,
dat de regering open oog blijkt te
hebben voor het grote goed. dat indi
vidu en gemeenschap bezitten in het
eigen woningbezit. Spreker zegt ver
trouwen te hebben in een verder
gaande wending ten goede inzake de
inhoud van de woningen.
Over het huurprobleem merkt deze
afgevaardigde op, dat de huren van
veel woningwetwoningen bij onder
zoek blijken te liggen boven het per
centage van 145 van de huren van
1940. Om dit tegen te gaan zal de mi
nister goed doen de opgaven van de
gemeenten nog eens nauwkeurig te
doen verifiëren.
De heer STAPELKAMP (AR.)
zegt zich over het algemeen wel met
het beleid van de minister te kunnen
verenigen. Het beleid zal wellicht
nog wat efficiënter te maken zijn. Hij
heeft het gevoel, dat we aan de wo
ningnood gewoon raken
Spreker acht het, in vergelijking
tot het geluk van jong gehuwden, die
nog geen eigen woning hebben, van
minder belang dat ambtenaren een
goed kantoor hebben. De overheids-
bouw dient op de laatste plaats te
komen. De herziening van de Wo
ningwet zal volgens spreker ook ver
sterking van de woningwetbouwver
enigingen moeten brengen. Deze ver
enigingen zullen echter bescheiden
van omvang dienen te zijn, waardoor
de werkzaamheid wordt gestimu
leerd.
De heer TEN HAGEN (Arb.) zegt,
dat het beleid moet gericht zijn op de
bouw van een verantwoord aantal
middenstandswoningen. Wie zal in
Jongen tartte dood in
rijdende doodkist
Kleuter overreden
De officier van justitie te Zutphen
heeft tegen een twintig-jarige bouw
vakarbeider uit Apeldoorn, een
maand gevangenisstraf met drie jaar
ontzegging van het recht een auto te
besturen en toewijzing van een ci
viele vordering, geëist.
De jongen reed op 19 September
door Apeldoorn in een met steiger
palen geladen auto, waaraan goede
remmen, richtingaanwijzers, reflec
toren en spiegel ontbraken. Hij was
bovendien niet in het bezit van een
rijbewijs. Wel had de jongen een rij
proef afgelegd maar daar was hij
glansrijk voor gezakt, omdat hij niet
kon starten onregelmatig reed, niet
achteruit kon rijden en onvoldoende
aandacht aan het verkeer besteedde.
Toch ging hij in dit wrak rijden met
als gevolg, dat hij een kleuter over
het hoofdje reed, waaraan het kind
overleed.
Officier en rechter waren zeer ver
ontwaardigd over het feit dat noch
de jongen noch zijn firma, na het
ongeluk genegen waren in de kosten
van de begrafenis tegemoet te komen.
Na heel lang aandringen was de fir
ma bereid een vierde klas begra
fenis te betalen.
Uitspraak over veertien dagen.
DODELIJK BEDRIJFSONGEVAL.
Een 32-jarige schilder uit Arnhem
is op het emplacement van de papier
fabriek van Van Gelder en Zonen te
Renkum bij het schilderen doodge
drukt. Hij was aan het werk aan de
bovenleiding van het luchtspoor en
is bekneld geraakt. Voor men de
verongelukte bevrijd had, was hij
dood. Hij laat een vrouw en vijf kin
deren achter.
INBRAAK BIJ NOTARIS.
In de nacht van Donderdag op
Vrijdag hebben onbekenden, die zich
door het forceren van de achterdeur
toegang verschaften, ingebroken in
de woning van notaris L. Penders te
lemert. Uit de brandkast is een paar
Mizend gulden ontvreemd.
de arbeiders woningbouw moeten
voorzien? De bouwondernemers of de
woningwetbouwverenigingen? De
bouwondernemers zullen ook in. de
toekomst niet te veel doen aan de
arbeiderswoningbouw, omdat het
bouwen van middenstandswoningen
voor hen aantrekkelijker is.
De eigen 'woningbouw dient niet te
leiden tot verkeerde resultaten, die
een kruis betekenen voor de volks
huisvesting.
De P.v.dA.-woordvoerder zegt, dat
de woningblokken thans meer gedif
ferentieerd dienen te worden, tenein
de te bereiken, dat gezinnen met
meer kinderen ook woningruimte zul
len vinden. De tijd daarvoor is nu
aangebroken. Kan de minister zeg
gen, hoe hij dit denkt te bereiken?
De heer BIEWENGA (A.R.) zegt,
dat hij zich met het personeelsbeleid
van de minister kan verenigen. Hij
is het echter niet eens met de maat
regelen tot inkrimping van het per
soneel voor die onderdelen van het
ministerie, die een aflopende taak
hebben.
In 't belang van betrokkenen acht
spreker een sneller inkrimping nood
zakelijk.
De heer BEERNINK (C.H.) die zich
in het algemeen met het beleid van
de minister kan verenigen, neemt
aan, dat in de loop van het zittings
jaar, de indiening van zowel de Wo
ningwet als de Huurwet zal kunnen
worden verwacht. Hij acht ook een
technische wijziging van de Huurwet
noodzakelijk.
De heer BOMMER (Arb.) meent,
dat het karakter van het bouwpro
gramma in de laatste jaren is ver
anderd. Het heeft nu meer het ka
rakter van een prognose. Met deze
ontwikkeling kan de heer Bommer
vrede hebben, mits de regering voort
durend de vinger aan de pols zal
houden.
De heer Bommer zegt uit statistie
ken te moeten concluderen, dat ten
aanzien van de woningbouw het werk
zich ophoopt, de aflevering wordt
vertraagd en de kosten oplopen.
De vergadering wordt om kwart
voor vijf gesloten.
Richtprijs voor
bacon-varkens
WEDEROM VERLAAGD
Nadat in Mei van dit jaar de richt
prijs voor de baconvarkens met 4
cent en in September met 5 cent per
kg. kon worden verlaagd, heeft de
daling in de prijzen voor geïmpor
teerde veevoedergrondstoffen zich in
die mate voortgezet, dat blijkens de
tweemaandelijkse herberekening van
de kostprijs van de slachtvarkens,
wederom een verlaging is ingetreden.
Dienovereenkomstig heeft de minis
ter van landbouw besloten met in
gang van 16 November 1953 de richt
prijs voor de baconvarkens met 5 cent
per kg. te verlagen en op ƒ2.24 per
kg. koud geslacht gewicht vast te
stellen.
De prijsontwikkeling voor het var
kensvlees en spek op de wereldmarkt
maakte het mogelijk, de sinds 8 De
cember 1952 geldende regeling, waar
bij 10 cent op de richtprijs voor de
baconvarkens werd ingehouden, reeds
met ingang van 14 September 1.1. bui
ten werking te stellen.
Op 14 September 1.1. werd dan ook
de overnemingsprijs gebaseerd op de
toen geldende richtprijs van ƒ2.29
per kg. geslacht gewicht.
Op 26 October werd de overne
mingsprijs 5 cent hoger vastgesteld
en gebaseerd op 2.34, waarbij het
verschil van 5 cent met de richtprijs
wordt bijgepast uit de middelen wel
ke werden gereserveerd in de periode
dat de overnemingsprijs zich 10 cent
beneden de richtprijs bewoog.
Thans is het mogelijk de overne
mingsprijs op het niveau van ƒ2.34
te handhaven.
De verlaging van de richtprijs met
5 cent zal worden opgevangen door
een verhoging van de toeslag ten
laste van de gereserveerde gelden tot
10 cent per kg. geslacht gewicht,
waarmede de inhoudingen van eer
tijds thans weer in belangrijke mate
aan de varkenshouders ten goede ko
men.
Sluwe diefstal van
veilingkisten
De politie te Beverwijk is een gro
te diefstal van kisten, voor een waar
de van ca. 6.000 gld, uit de embal
lage-afdeling van de veiling „Ken-
nemerland" op het spoor gekomen.
De fustmeester der veiling J. D. uit
Beverwijk is in verband hiermede
gearresteerd en heeft inmiddels te
genover de politie een bekentenis af
gelegd. De groentehandelaar P. de V.
uit Heemskerk en de expediteur B
uit Heiloo, die verdacht worden van
medeplichtigheid, hebben eveneens
bekend. Uit het onderzoek is geble
ken, dat zeer geraffineerd te werk
werd gegaan. De fustmeester, die
verantwoordelijk was voor een z.g
blok van 4.500 kisten, had deze ver
zegeld door om dit blok een aantal
latten aan te brengen. Ogenschijnlijk
leek het dat alle kisten aanwezig wa
ren. Het blok was echter uitgehold
De binnenste kisten waren verdwe
nen. De medeplichtigen zorgden voor
het weghalen der kisten, die zij dan
later bij de veiling inleverden en
daarvoor het z.g. fustgeld ontvingen
De diefstallen moeten de afgelopen
maanden zijn gepleegd.
Schipper zag wrak
van straaljager
Schipper Hessel Korf van de UK
28 heeft gistermiddag tussen Mar
ken en Urk het wrak van de straal
jager, die Donderdag boven het IJsel-
meer is neergestort, waargenomen.
Alleen de staart van het vliegtuig
stak nog boven water uit.
Op Urk is, eveneens gistermiddag,
een zakje met lichtgevende poeder
aangespoeld. Men acht het, gezien de
windrichting, zeer wel mogelijk dat
het is komen aandrijven van de
plaats, waar schipper Korf het wrak
heeft gezien.
Nadat een Dakota van de lucht
macht tot de schemering toe de hele
lijn MarkenUrk vergeefs had afge
zocht, heeft de Marine-luchtvaart
dienst aan Rijkswaterstaat verzocht
een boot te zenden naar de door de
schipper van de UK 28 aangeduide
plaats.
Over het lot van de 23-jarige vlie
ger verkeert men nog in het on
zekere.
Toeval speelde
mee
De diefstal van ongeveer 5000 kilo
aluminium-afval uit een faibriek te
Den Haag is door een toeval opge
helderd. Niet minder dan negen
personen zijn in verband hiermede
gearresteerd.
De Haagse recherche hield dezer
dagen een bakfiets aan, waarop een
koopman aluminium-afval vervoer
de. Toen men de herkomst wilde we
ten, wist de man geen redelijk ant
woordt te verzinnen en gaf toe. dat
het metaal uit de fabriek afkomstig
was. In de loop van de laatste twee
jaar had hij zo af en toe een vrachtje
weggehaald in het totaal 5000 kilo.
Met de boottrein uit Hoek van Hol
land arriveerden sir en lady Hillary
gisterochtend kwart over negen te
Amsterdam, waar zij op het station
werden verwelkomd door afgevaar
digden van de Koninklijke Ned. Al-
De buit was nog
warm
Bij elfde inbraak gepakt
Na wekenlang speuren heeft de Al
melose politie de dader kunnen grij
pen van een reeks inbraken, die de
laatste tijd in Almelo, Zwolle en Hen
gelo gepleegd zijn. De inbreker is een
jeugdig avonturier uit Ommen.
Hij werd gearresteerd toen hij met
de trein uit Hengelo in Almelo aan
kwam. De man had op dat ogenblik
juist een inbraak achter de rug. Zijn
vrouw droeg de buit in een bood
schappentas. Nadat de politie deze
„blinkende waar'" ontdekt had, be
kende de man maar. In totaal heeft
hij elf inbraken op zijn naam staan,
waarvan vijf in Almelo, vier in
Zwolle en twee in Hengelo. De avon
turier nam bij zijn duistere werk
weinig risico. Plannen werden van te
voren niet gemaakt, ter plaatse ver
kende hij pas de kust. Bij zijn arres
tatie werden een gummistok, een
alarmpistooltje, een bos sleutels en
schroevendraaier op hem gevonden.
Hij verklaarde tegenover de poli
tie, dat hij geen werk kon vinden en
toen maar was gaan inbreken. Bij
huiszoeking werden tal van gesto
len goederen gevonden.
penvereniging en het genootschap
NederlandEngeland.
Koningin Juliana en prinses Beatrix
zaten gistermiddag aan bij een diner
ten huize van burgemeester d'Ailly,
waarbij behalve sir en lady Hillaiy
ook bestuursleden van de koninklijke
Ned. Alpenvereniging en het genoot
schap Nederland.Engeland aanwezig
waren.
De Koningin en prinses Beatrix
en met haar enkele klassegenootjes
waren ook weer aanwezig, toen sir
Hillary gisteravond even voor half
negen in het Concertgebouw zijn le-
izing over het bedwingen van de
Mount Everest begon. In de pauze
werden de Koningin en haar oudste
dochter in de foyer enkele exempla
ren van het boek aangeboden, dat
Kolonel Hunt over de expeditie heeft
geschreven. De boeken waren gesig
neerd door sir Hillary. De Nederland
se vertaling van het boek zal tegen
Sint Nicolaas in de handel worden
gebracht.
KOU-KOORTS-GRIEP
SANAPIRIN (Mijnhardt) veelvoudi
ge geneeskracht door veelvoudige
Samenstelling. Prijs per koker 90 en 50 et
(Advertentie)
DORDTSE MELKINRICHTING
VOLGT BEVEL OP.
De Dordrechtse melkinrichting, die
van de officier van Justitie een be
velschrift had ontvangen, waarin ge
last werd om de buiten de melksa-
nering staande melkhandelaren naar
behoefte te'voorzien, heeft dit bevel
opgevolgd.
De directie overweegt bij de recht
bank tegen hét bevelschrift te pro
testeren.
AUTOSLOPERIJ UITGEBRAND.
Gistermorgen is de loods van de
autosloperij van de heer De B. te
Maartensdijk, uitgebrand. Het vuur,
dat zich snel uitbreidde in de opge
slagen brandbare materialen olie,
benzine en rubber deed met een
hevige knal een reservoir met ben
zine in de lucht vliegen.
De brandweer moest water op
pompen uit een sloot, Doordat er veel
modder meekwam, was de druk niet
groot en stonden de brandweerlieden
voor een hopeloze taak.
De oorzaak van de brand is nog
niet bekend. De schade, die zeer aan
zienlijk is, wordt slechts voor een
gedeelte door verzekering gedekt.
BIJDRAGEN ZELFBEWONING
WERKEN GUNSTIG.
De bijdrageregeling voor zelf bewo
ning, die gekoppeld is aan de Premie
regeling 1953, werkt met succes. Tot
einde September werden reeds 1666
bijdragen voor zelf be woning toege
zegd. Minister Witte, die dit in zijn
Memorie van Antwoord aan de Twee
de Kamer mededeelt, ziet in deze bij-
drage-regeling slechts een eerste stap
op de weg naar een actieve bevorde
ring van het eigen-woningbezit.
In overleg met minister De Bruijn
P.B.O. is een Werkgroep Eigen-
woningbezit in het leven geroepen.
De werkgroep zal het probleem be
studeren en voorstellen doen voor het
tot stand brengen van een algemene
regeling. Aan de werkgroep zijn een
aantal vraagpunten voorgelegd.
VEILIG VERKEER
Vakgroep Tuinders van de L.T.B.
De algemene vergadering van de
Vakgroep Tuinders van de L.T.B. is
hedenmorgen ingeleid met een rede
van de voorz., de heer Jac. Groen
Azn.
De heer Groen zeide o.m.
Het feit, dat de jaarvergadering
van de vakgroepen van de L.T.B. ge
houden worden op een tijdstip, dat
't met het jaar op een einde loopt,
geeft alle aanleiding om in de ope
ningsrede een soort ruwe balans op
te maken van het wel en wee in het
jaar, al is dit dan nog niet geheel
ten einde.
Voor de vakgroep tuinders is dat
niet zo heel moeilijk, omdat voor
verreweg het grootste deel van het
tuindersbedrijf op dit tijdstip de re
kening inderdaad wel kan worden
opgemaakt. En als wij nu het geheel
overzien, geloof ik niet, dat er reden
is om dit jaar als bepaald ongunstig
te bestempelen. Wel meen ik te mo
gen zeggen, dat er méér dan anders,
zij het niet overal en in gelijke ma
te, omstandigheden zijn geweest,
die het moeilijker maakten een be
hoorlijk evenwicht in die balans te
verkrijgen.
Ik meen goed te doen deze kort
aan te stippen. De stormramp van 1
Februari verwoestte in één nacht al
les wat vele fruittelers in jaren van
noeste arbeid en zorg hadden opge
bouwd.
Wij willen verder niet voorbijzien
de meer van recente datum zijnde
tegenslag, die de bloemkooltelers in
de Streek heeft getroffen.
Ik moet over deze oorzaak, die een
zeer bijzondere is, nog een paar
woorden zeggen. Zij is gelegen in de
overvloed, die de zeldzaam zachte
herfst, die zelfs tot heden meer op
zomer dan op herfst gelijkt, niet al
leen aan Nederland doch ook aan
het omringende afzetgebied in het
buitenland aan groenten heeft ge
schonken.
Wel zou ik willen zeggen dat zij,
die dit alles niet anders dan door
een economische bril bekijken, niet
dadelijk zullen moeten zeggen, dat
er dus veel te veel groenten is en er
dus gesaneerd moet worden. Even
min zullen de consumenten, die als
gevolg van zulk een overvloed pro
fiteren van goedkoper groenten,
mogen mopperen als er ook weer
eens perioden van dure groenten
zulen komen.
Stadsuitbreiding.
Een ander punt, waaronder ook dit
jaar weer, vooral in dè westelijke
provincies, vele tuinders hebben ge
leden, op het ogenblik lijden en nog
zullen moeten lijden, is de verdrij
ving van huis en land, kortom de
moeilijkheden als gevolg van stads
uitbreiding e.d.
Ik weet wel, dat treft slechts een
deel; dat deel wordt (niet altijd trou
wens) schadeloos gesteld (onze af
deling grondzaken boekte hierbij
grote successen en deed veel tot ver
zachting van het leed), maar de
grootste moeilijkheid betreft de ver
vanging, waardoor men het bedrijf
waarin men is opgegroeid en waar
in men het bestaan heeft gevonden,
kan voortzetten. Dat te bereiken, al
thans te bevorderen, is de eerste
plicht van de veroorzakers van deze
ramp voor de getroffenen ën van de
schade die er aan ons economisch
leven door wordt toegebracht.
Men mag niet ontkennen, dat er
bij de stadsbestuurders en plannen
makers gevonden worden, die dit
zeker voelen en er naar handelen
maar aan de andere kant treft ons
meermalen een cynisch optreden van
deze zijde en een grenzenloze onver
schilligheid t.a.v. de betrokkenen en
het economisch belang, wat er mee
j gemoeid is.
Wij mogen toch ook weer van 1953
zeggen, dat de cijfers van de veilin-
gen, dus de afzet, en de cijfers van
de export, in het algemeen geen
j slechter, eerder een beter beeld ver-
I tonen dan vorige jaren. Zij tonen
hoe belangrijk het groenten- en fruit-
j bedrijf in Nederland is en hoe erg
I het voor onze nationale economie
i zou zijn, als die er niet zou zijn of i
i in veel geringere mate zou worden
uitgeoefend.
In het tuinbouwverband als geheel
gezien, heeft het mij ietwat verwon- j
I derd, dat de Minister van Landbouw
I in de Memorie van Toelichting op
I zijn begroting, zijn grote tevreden-
I heid betuigt over de export van bol-
I len tuinzaden. Met de Minister
zijn wij hierover verheugd, maar er
hoorde m.i. nog dit bij: dat ook de
pootaardappelen, de groenten en het
fruit in die export gelukkig ook zo'n
groot aandeel hebben kunnen blij
ven nemen. Dat zal de Minister nu
met mij wel weer eens zijn, al heeft
I hij het niet gezegd, maar ik meende
er toch goed aan te doen in deze re
de toch ook nog even op de belang
rijkheid hiervan te wijzen.
Nu moet men de grote veilingom-
zetten in geld niet in een licht zien,
zoals vele outsiders het zien: kolos
saal', wat een millioenen, die tuin
ders moeten wel allemaal rijkaards
zijn. Men kan het die mensen niet
kwalijk nemen, dat zij een dergelij
ke indruk krijgen, ze zitten er nu
eenmaal niet in. Maar het lijkt niet
ondienstig te zijn ik heb dit al
meer gedaan tegen deze werkelijk
verkeerde indruk die als zij ook zou
bestaan bij in het land leidende krin
gen, de aandacht te vestigen, daar
zij funeste gevolgen met zich mee
zou kunnen brengen.
Men vergeet daarbij de som te de
len door het aantal tuinders. Men
vergeet bij vergelijkingen met vroe
ger, dat ook het tuinbouwbedrijf
voor 3 a 4-dubbele kosten en lasten
staat, dat de productiekosten niet da
len maar bijna jaarlijks en ook straks
weer met een schepje worden ver
hoogd.
Betere positie.
Nu is het inderdaad zo, dat de
land- en tuinbouw zich na crisistijd
en oorlog een positie heeft verwor
ven, waarin haar bestaan meer be
schermd wordt dan vroeger en dat
ook beter begrepen wordt dan vroe
ger, dat het behoud van dit stuk
economisch leven tevens een natio
naal behoud fe.
Dat in de land- en tuinbouw een
redelijker bestaan wordt gevonden
dan vroeger en waarvoor gezien
de situatie op de wereldmarkt nu
al weer gevreesd wordt, valt niet te
ontkennen. De cijfers van nationaal
vermogen en nationaal inkomen ge
ven echter volstrekt geen aanleiding
tot een veronderstelling, dat de agra
riërs tot de bevoorrechten van de
samenleving zouden behoren.
Thans iets over de jongste maatre
gelen op politiek gebied, voorzover
het dan de tuinbouw raakt.
Van de noodzaak tot huurverho
ging was ons gehele volk, dus ook
wij, diep overtuigd. Het is, wanneer
het over de comp'ensatie ging, ook
voor ons wel duidelijk, dat niet al
leen belastingverlaging deze kon
scheppen en dat er met loonsverho
ging rekening moest worden gehou
den. Als eerlijke mensen zullen wij
moeten erkennen, dat ook voor tuin
ders de belastingverlagingen en an
dere maatregelen enige compensatie
zullen inhouden. Er mag dus niet ge
zegd worden, dat voor ons niets ge
daan is.
Voor de tuinbouw zowel als voor
de Middenstand, geldt, dat de com
pensatie te gering is om de loons
verhoging te kannen ondergaan.
Voor de tuinbouw te meer, omdat
wegens de vrije prijspositie geen
doorberekening kan plaats hebben.
Er is uit den treure, ook in de Ka
mer door ons, gezegd en bewezen,
dat een verlichting van de Vereve
ningsheffing het middel zou zijn
om de Middenstand de nodige com
pensatie voor de loonsverhoging te
geven. Maar ik durf hier wel zeggen:
voor de tuinbouw nog veel meer.
Dit loon-intensieve bedrijf, dat de
volle zwaarte van de loonsverhoging
zal voelen, zonder dat er enige ze
kerheid is, dat deze door de prijzen
zal kunnen worden opgevangen, zou
het beste en het meest effectief in
de loonsector geholpen kunnen wor
den, i.c. op het gebied van de belas
ting op het loon, welke de Vereve
ningsheffing is.
Wij willen niet zeggen, dat de te
gemoetkoming van 5000.aftrek
bij overdracht en overlijden en de
3000.bij investering, niet eniger
mate tot verzachting kan bijdragen.
Maar bij het eerste gebeurt dit
slechts als men overdraagt of gestor
ven is en bij het tweede moeten wij
achtereenvolgens vaststellen, dat zij
die geen middelen hebben om te in
vesteren (hoevelen zijn dat er wel
bij onze tuinders?) er naast grijpen,
zij 'die minder dan 3000.investe
ren eveneens en dat de investatie ook
boven 3000.in de tuinbouw maar
niet telkens en bij voortduring plaats
heeft of plaats kan hebben. Neen,
deze maatregelen gaan in hun effect
verre onder de door ons voorgestel
de verlichting van de Verevenings
heffing.
Hartewens.
Terugkerende tot de zaken die ons
als tuinders zeer ter harte gaan, zou
ik er op willen wijzen, dat aan de
wensen die wij hebben ten opzichte
van bescherming en steun aan ons
bedrijf van Overheidswege, nog zeer
onvoldoende is tegemoetgekomen.
Voor de zoveelste maal zegt de
Minister van Landbouw in de Memo
rie van Toelichting op de landbouw
begroting 1954, dat in de begroting
van het Landbouw-egalisatie-fonds
een P.M.-post is opgenomen om hulp
te kunnen bieden aan de tuinbouw
bij een ineenstorting van de markt.
Ik zou de Minister wel eens willen
uitnodigen om deze opmerking voor
taan maar achterwege te laten, want
zij geeft voor ons bedrijf geen enkel
perspectief, zomin als er ooit na de
oorlog van deze P.M.-post gebruik
is gemaakt geworden. Daar was wel
eens reden voor. In 1950 bijv. en ook
in een daaraan voorafgaand jaar.
Daar zou ook nu reden voor zijn in
bepaalde gebieden. Het gehele crite
rium: algemene nood, zal wel naar
wij hopen nimmer aanwezig zijn.
Maar waarom, zo vragen wij, waar
om als in een bepaalde sector be-
drijfsnood (let wel bedrijfsnood)
heerst, en de Overheid zou die P.M.-
post dan kunnen effectueren door
enige verlichting in die nood te bren
gen, waarom dit dan niet gedaan?
minimum-prij zenfondsen die noodlij -
minimumuprijzenfondsen die noodlij
dend worden, wanneer aan de an
dere kant met zoveel waardering
door de Minister over de maatrege
len wordt gesproken, waarmee door
het bedrijfsleven zelf wordt gezorgd
voor het opvangen van de eerste ver
liezen.
Met meer genoegen dan tot nu toe
spreek ik over het borgstellings-
fpnds, waarbij ook voor de tuinbouw
eèn beroep kan worden gedaan en
waarvan ook meer gebruik wordt ge
maakt.
In ditzelfde verband zijn ook de
z.g. waarborginstituten te noemen,
die in één gebied reeds werkende,
thans in bepaalde provincies in op-'
richting zijn of waarvan de oprich
ting voorbereid wordt en welke juist
de leemte die het borgstellingsfonds
bevat geheel of ten dele kan opvan
gen.
Tuinbouwteeltregeling.
Ik kom nu tot mijn laatste punt,
dat ik zou willen bespreken. Het is
een zeer kwestieus punt, waarvan ik
bij voorbaat vraag het slechts te zien
als een aan te snijden kwestie en
niet als iets dat wij op stel en sprong
zouden willen totstand zien gebracht:
de tuinbouwteeltregeling.
Ik begin met te leggen, dat offi
cieel reeds besloten is deze voor het
jaar 1954 ongewijzigd te laten. Maar
in het voorlopig verslag op de Land
bouwbegroting 1954 staat toch wel
het volgende te lezen:
„vele leden waren van oordeel,
dat er met behoud van erken-
ningseisen een grotere vrijheid
om zich in de tuinbouw te vesti
gen, moest worden nagestreefd.
Niet in de zin van een algeheel
vrijlaten van de productie. In
ieder geval moet de tuinbouw
voorbehouden blijven aan hen,
die hiervoor bekwaam zijn en in
de practijk der tuinbouw werk
zaam zijn. Degenen, die over het
nodige vermogen beschikken,
kunnen binnen het areaal van
hun teeltvergunning de glasteelt
naar behoeven beoefenen en uit
breiden. Doch de vollegronds-
tuinders, vooral de jongeren on
der hen, worden in hun ont
plooiing verhinderd door een in
middels verstard 20 jaar oud, sys
teem, dat bovendien onvoldoende
wordt gecontroleerd, waardoor het
mogelijk is, dat clandestien ook
teelt door niet-tuinders wordt be
dreven.
Deze leden vroegen de Minister
te overwegen of voor tuinbouw en
sierteelt niet een systeem zou
kunnen worden gevonden, dat een
gezondere ontplooiing van de
tuinbouw, die geen grotere pro
ductie in het algemeen behoeft in
te houden, zou bevorderen."
Ziedaar dus vergadering, de zaak
geheel vragenderwijs gesteld. Wij
zijn echter aan deze tirade niet
vreemd en er kan aan worden toege
voegd, dat in ons Bestuur en in het
Bestuur van de Tuinbouwvakbond
dit punt is besproken en slechts van
uit dit uitgangspunt: Moet het keurs
lijf, de absolute binding, de verstar
ring van het systeem 1933 voor de
verdere eeuwigheid blijven?
Dit beantwoorden wij met een
hardgrondig neen. Neen zeggen wij
ook tegen de absolute vrijheid, die
naast andere, dit grote gevaar in
houdt, dat degene die over voldoen
de grond en kapitaal beschikt zich
rigoureus op de tuinbouw zou kun
nen werpen. Wij beseffen ook, dat
er tal van vraagstukken aan vastzit
ten: hoe met verplicht veilen, hoe
met de minimumprijzenfondsen en
zo voort.
Daarom brengen wij de zaak
slechts op tafel, omdat wij toch me
nen, dat een totaal ongewijzigd sys
teem evenmin op de duur houdbaar
en rechtvaardig is. Om tegelijkertijd
de consequenties er van te kunnen
bespreken en zó, mogelijk voor 1955
of misschien nog later tot een bc
tere regeling te komen.