MARLEKE'S
Is suikerziekte reden tot
afkeuring?
Lichting 1952-1 krijgt groot verlof
Ongelukkig schot bracht de
dorpsbewoners in beroering
Knoeierij met een
TBC- verklaring
Opbrengst van zomerzegels
iets minder dan in 1952
Schoenmaker te Rotterdam
in de werkplaats beroofd
Man poogde vrouw te doden
en hoorde 12 jaren eisen
eerste liefde
WOfcNSDAG 28 OCTOBER 1953
DE LEIUSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
Bossche directeur van sociale zaken
in hoger beroep
Voor de Centrale Raad van Beroep
te Utrecht diende gisterochtend het
beroep van de gemeente Den Bosch
tegen de beslissing van het Ambte
narengerecht te Arnhem in de zaak
van de heer W. A. F. Leenaerts, in
dertijd door het gemeentebestuur
van de Brabantse hoofdstad benoemd
tot directeur van Sociale zaken al
daar, welke benoeming echter werd
Ingetrokken, toen bleek, dat de func
tionaris lijdende was aan suiker
ziekte.
Namens het Bossche gemeentebe
stuur trad als pleitbezorger op de
heer M. Qulnt, gemeentesecretaris te
's-Hertogenbosch, die de rechtma
tigheid van de genomen beslissing
bepleitte. Na een uiteenzetting van
het verloop van de feiten betoogde
spr., dat de bij de tweede keuring
door een commissie van drie voor
aanstaande deskundigen gedane uit
spraak, dat de heer L. niet onvoor
waardelijk geschikt voor de betref
fende functie werd geacht, geïnter
preteerd dient te worden als een be
wijs van ongeschiktheid. In deze
commissie hadden zitting prof. dr.
Noyons, prof. Van Buchem en dr.
Sporenberg. Ook de eerste keuring
wees in die richting. Spr. meende dat
beide geneeskundige verklaringen
door het Ambtenarengerecht ver
keerd zijn geïnterpreteerd en dat de
ze uitleg in strijd moet worden ge
acht met de uitspraak van de Cen
trale Raad van 11 Maart 1953 over
een soortgelijke aangelegenheid.
De heer Quint betreurde dat deze
zaak in de pers is besproken, waar
door by het publiek de suggestie is
gewekt of het ging om de vraag of
diabetici in het algemeen voor de
waarneming van openbare functies
wel of niet geschikt zijn. Daar gaat
het hier niet om, aldus de heer Quint.
Het gaat alleen om de vraag of een
bepaald persoon met het oog op zijn
gezondheidtoestand wel of niet ge
schikt is. Pleiter concludeerde tot
verwerping van de uitspraak van het
Ambtenarengerecht te Arnhem en
wees er tenslotte nog op, dat de be
slissing van niet toelating van de
heer Leenaerts met is genomen door
het college van B. en W., maar door
de gemeenteraad van Den Bosch.
Andere conclusie.
Als pleiter voor de heer Leenaerts
trad op mr. J. F. J. van Bijleveld uit
Voorschoten, die tot een juist tegen
overgestelde conclusie kwam. Naar
zijn mening kan men de uitspraak
„niet onvoorwaardelijk geschikt" op
tweeërlei wijze uitleggen: men kan
er zowel een geschikt, als een onge
schikt zijn uit lezen. Maar aan de
hand van de omstandigheden, welke
zich in deze zaak hebben voorgedaan
meende pleiter, dat' de interpretatie
van geschikt meer grond heeft dan
het tegenovergestelde.
Spr. wees vervolgens op een ana
loog geval, dat zich in het begin van
1952 met een functionaris in Am
sterdam heeft voorgedaan en waar
bij de uitspraak van de Centrale
Raad in het voordeel van de ambte
naar was uitgevallen. Overigens
ging het bij deze keuring niet om de
zekerheid, dat de heer L. voor wat
betreft zijn gezondheid, geschikt zou
zijn voor zijn functie, maar om de
waarschijnlijkheid. Zekerheid te dien
aanzien heeft men nooit.
Verder wees spreker ei op, dat
blijkens de verklaring van de In
specteur van de Volksgezondheid in
de provincie Gelderland de heer L.
in zijn vroegere functie niet meer dan
normaal wegens gezondsstoornissen
heeft verzuimd. Hoewel ook hij de
publicatie in de pers van deze zaak
betreurde, wees spr. er op, dat blij
kens een uitspraak van de Medische
Adviescommissie, diabetic, over het
algemeen geacht worden in staat te
zijn tot waarneming van normale
functies, zowel in particuliere als in
overheidsbedrijven mits de gelegen
heid bestaat tot het gebruiken van
maaltijden op geregelde tijden.
Pleiter concludeerde tot verwer
ping van het beroep van de gemeen
te Den Bosch op de uifsoraak van
het Arnhemse Ambtenarengerecht.
De Centrale Raad bepaalde de uit
spraak op 16 November a.s.
Verouderde hoest.
Maak «en einde aan dat
gekuch,zuiver Uw lucht
wegen van gevaarlijke
ziektekiemen met de
snelwerkende
(Advertentie).
„WILLEM BARENDSZ" WEER
VERTROKKEN.
Vanochtend om kwart over acht is
de „Willem Barendsz" uit Amster
dam naar Curagao vertrokken. De
Walvisvaarder gaat daar eerst bun
keren en zet dan koers naar Kaap
stad, waar hij begin December wordt
verwacht Vandaar gaat hij voor de
achtste keer naar het Zuidpoolgebied
om de jacht op de walvissen te her
vatten. Evenals het vorige jaar zul
len 12 vangschepen de „Willem Ba
rendsz" vergezellen. 10 hiervan be
vinden zich reeds in Zuid-Afrika. De
twee andere zullen op 7 Noyember
a.s. rechtstreeks van Rotterdam naar
Kaapstad vertrekken.
Het officiële vangseizoen begint op
2 Januari 1954.
Bij legerorder is bepaald, dat op 22
November a.s. groot verlof zal wor
den verleend aan:
1. Alle dienstplichtigen, met inbe
grip van kader, van de lichtings-
ploeg 1952I „vooropkomst" (in
werkelijke dienst gekomen tussen
1 Januari en 1 April 1952);
2. De dienstplichtigen van de lich-
tingsploeg 1952—1, in werkelijke
dienst gekomen in de maand April
1052, met uitzondering van hen:
1. die in opleiding zijn genomen
tot reserve-officier 'of dienstplichtig
onderofficier;
2. die behoren tot de cavalerie;
3. die behoord hebben tot het
voormalig artilleriemeetregiment;
4. die behoren tot één der regimen
ten verbindingstroepen (voqr zover
niet ingedeeld bij het 102e verbin-
dings bedieningsbataljon) of vóór
6 Juli 1953 tot een van de regimenten
behoord hebben en toen registratief
zijn overgeplaatst naar regimenten
van andere wapens of dienstvakken.
5. die behoren tot het regiment
technische troepen of vóór 6 Juli
1953 daartoe behoorden en toen re
gistratief zijn overgeplaatst naar re
gimenten van andere wapens of
dienstvakken:
6. die behoren tot het regiment
aan- en afvoertroepen of daartoe
vóór 6 Juli 1953 behoord hebben en
toen registratief zijn overgeplaatst
naar regimenten van andere wapens
of dienstvakken.
ZEEPOST.
Luchtpost voor opvarenden van
Hr Ms fregat „Johan Maurits van
Nasau", onderweg van de Koreaan
se wateren naar Nederland, uit te
reiken te Yokosuka, op Hondo (Ja
pan) dient uiterlijk 29 October om
8 uur des ochtends op het marine
postkantoor te Amsterdam aanwe
zig te zijn. Adressering als volgt:
naam, rang, en/of kwaliteit, marine
nummer, „aan boord van H.M. „Jo
han Maurits van Nassau", Amster
dam, C.S. Marine". De naam Yoko
suka dient niet te worden ver
meld.
Stropersdrama in
Midden-Limburg
In het buurtschap Coghel (M.-L.)
speelde zich Zondagmorgen een stro
persdrama af, dat in de omgeving
grote verontwaardiging heeft gewekt.
Twee boerenzonen liepen in de hin
derlaag, die de Rijkspolitie en een
jachtopziener hadden opgezet.
Een van de jongemannen, de 23-ja-
rige W. G. zette het op een lopen
en sloeg geen adat op de herhaalde
sommatie en waarschuwingsschoten.
Tenslotte richtte een politieman
zijn revolver op de benen van de
stroper, maar trof hem in de buik. De
toestand van de jongeman is ondanks
snel operatief ingrijpen nog zeer
ernstig.
De schietpartij wordt door de plaat
selijke bevolking, die in het stropenFederatie van' Insteliin-
Deze uitgezonderde groepen zul
len behoudens onvoorziene omstan
digheden, met ingang van 28 Maart
1954 voor groot-verlof in aanmerking
worden gebracht.
Van vorenstaande groot-verlofre
geling zijn ook nog uitgezonderd de
dienstplichtigen, die door vrijstel
ling of uitstel later dan April 1952 in
dienst zijn gekomen, de dienstplich
tigen. die niet in Europa dienen en
zü, die zich in militaire detentie be
vinden.
VEEHOUDER VRIJUIT
Het Gerechtshof te Amsterdam
heeft in hoger beroep de 44-jarige
veehouder A. C. de R. uit Beusichem
ervan vrijgesproken, dat hij in No
vember 1951 een koe had verkocht
en daarbij een verklaring aan de ko
per had afgegeven, dat het rund T.B.
C.-vrij was. Later wa- gebleken, dat
de koe reageerde op een onderzoek
en dat hij op valse wyze een formu
lier had aangevraagd. De politie
rechter te Utrecht had hem tot vier
maanden veroordeeld en de procu
reur-generaal had bevestiging van dit
vonnis gevraagd. Ter zitting had de
veehouder zich verweerd door vol
te houden, dat hij steeds in de over
tuiging had geleefd, dat de koe geen
T.B.C. had.
De administrateur van de Runder
^T.B.C.-Bestrijdingsvereniging te Cu-
lemborg, de 53-jarige F. S., die de
verklaring zonder meer aan de vee
houder had afgegeven, en die tot 2
maanden was veroordeeld, werd een
voorwaardelijke straf van twee
maanden met een proeftijd van drie
jaar opgelegd. De procureur-gene
raal had ook tegen hem bevestiging
van het vonnis geëist.
Schuld aan ongeluk op
onbewaakte overweg?
Voor de Maastrichtse rechtbank
had zich gisterenmorgen te verant
woorden de 24-jarige H. G. H., die
in de avond van 9 April 1.1. met een
bestelwagen op de onbewaakte
spoorwegovergang onder Maarland-
Eysden in botsing was gekomen
met de personentrein van Eysden
naar Maastricht. Een der inzitten
den, de stoffeerder-leerling W. L.
Vele varkens maken...
Dat de verkoop van zomerzegels in
de maanden Mei en Juni van dit jaar
zou moeten lijden onder de grote
werfkracht van het Nationale Ram
penfonds, was voor iedereen duide
lijk.
Inderdaad is de verkoop Iets min
der geweest dan in 1952, doch de
achteruitgang was, tegen alle ver
wachting in, gering. Bovendien
mocht het, door het betrachten van
de grootste zuinigheid, gelukken een
eindtotaal te verkrijgen, dat zelfs nog
beter is dan verleden jaar. Kon in
1952 een bedrag van 131,801,34 ver
deeld worden, in 1953 is een som van
132.938,58 beschikbaar.
Dit geld wordt als volgt verdeeld:
25 komt ten goede aan
de provincie 33.234,64
ZV/2% komt ten goede
aan sociale en sociaal-
hygiënische doeleinden 49.851,97
37]/2% komt ten goede
aan culturele doelein
den 49.851,97.
Omtrent de besteding van de voor
de provincies bestemde gelden kan
thans nog niets worden medegedeeld.
De commissarissen der Koningin zul
len hieromtrent evenals verleden
jaar advies uitbrengen.
In de maatschappelijke en sociaal-
hygiënische sector ontvangen:
het verpleegfonds van de
Koninklijke Nederland -
se Centrale Vereniging
tot Bestrijding der Tu
berculose
het Irenefonds
Actie voor het Asthmati-
sche Kind (A.V.A.K.)
ƒ17.448,18
7.477,79
4.985,20
nu eenmaal geen groot kwaad kan
zien, de Rijkspolitie zeer kwalijk ge
nomen. De autochtonen zijn ook ver
ontwaardigd over het verraad van
enkele dorpelingen, die de politie op
het spoor van de stropers hebben ge
bracht.
De rijksrecherche stelt Op last van
de officier van Justitie te Roermond
een uitgebreid onderzoek in. Het
jachtgeweer van G. is in beslag geno
men. Volgens de politie is het onge
lukkige schot van een 20 meter af
stand gelost.
^en voor de Ongehuw
de Moeder 4.985,20
het Nationale Fonds voor
Bijzondere Noden 4.985.20
de Nederlandse Vereni
ging voor Arbeiders-
zorg voor minder Vali
den (A.V.O.) 4.985,20
het Koningin Juliana
Fonds 4.985,20
In de culturele sector ontvangen:
het Prins Bernhard Fonds 19.940,79
het Voorzieningsfonds
voor Kunstenaars 19.940,79
het Ondersteuningsfonds
van de Vereniging van
Letterkundigen
het Nederlands Steunco
mité voor Beeldende
Kunstenaren
het Nederlands Kunst
verbond
Slachtoffer ernstig
gewond
Gisteravond tegen sluitingstijd, dus
ongeveer tegen zes uur, bevond een
56-jarige schoenmaker zich in zijn
zaak in de Resedastraat te Rotter
dam-Zuid; de man was alleen, want
in genoemde straat is slechts zijn be
drijf gevestigd en de schoenmaker
woont zelf in de Boekweitstraat.
Er kwam een man bij hem in de
zaak, die voorgaf een stuk leer te
willen kopen. De schoenmaker stond
zijn „klant" te woord en begon het
gevraagde op te zoeken. Opeens kreeg
hij een paar klappen op het hoofd,
zodat hij neerviel. De politie heeft
het vermoeden, dat de schoenmaker
werd neergeslagen met een schoen-
Pennings, werd daarbij gedood en
de bestuurder zelf liep o.a. een sche
delbasis-breuk op.
De chauffeur H. was nu ten laste
gelegd roekeloos en onachtzaam rij
den met grove schuld aan de dood
van een ander.
Het O.M., waargenomen door mr.
C. Buis, achtte het ten laste gelegde
bewezen. Al heeft verdachte voor
de overweg gestopt, blijkbaar heeft
hij zich onvoldoende er van over
tuigd, of de spoorbaan veilig gepas
seerd kon worden. De eis was twee
maanden voorwaardelijk en 100
boete of 50 dagen hechtenis.
Mr. W. Korn uit Maastricht, be
toogde, dat het uitzicht ter plaatse
belemmerd werd door een boom
gaard vlak bij de spoorbaan; boven
dien was het een regenachtige don
kere avond en was het overzicht
naar beide zijden voor de inzitten
den van de bestelauto beperkt. De
verdediger zag geen grove schuld
aanwezig en schreef het droevige
ongeluk toe aan een betreurens
waardige samenloop van omstan
digheden. Mr. Korn verzocht dan
ook vrijspraak.
De rechtbank zal op 10 November
uitspraak doen.
De watersnoodramp zal op 1
Februari in de Grote Kerk te Goes
met het requiem van Van Brucken
Fock herdacht worden.
De opzichter van het goederen
terrein op het station-emplacement in
Zutphen, de heer G. v. V. is door
een trein gegrepen en gedood.
Geen goede compagnons
De officier van justitie bij de ar
rondissementsrechtbank te 's-Graven-
hage heeft gistermorgen twaalf jaar
met aftrek geëist tegen een instruc
teur van een rijschool, die ten laste
was gelegd dat hij op 12 Maart jl.
getracht heeft zijn vrouw met gas
te vergiftigen.
Verdachte had indertijd een ad
vertentie geplaatst, waarin hij een
vrouw zocht om samen een zaak te
beginnen. Op deze wijze kwam hy
in contact met een Oostenrijkse, met
wie hy een sigarenwinkel begon. De
compagnons traden weldra in het
huwelijk, doch dit bleek een niet
erg gelukkige stap. Man en vrouw
pasten slecht bij elkaar. Toen zijn
vrouw voor enige tijd naar Oostenrijk
ging, maakte verdachte kennis met
een andere vrouw, tot wie hij zich
meer aangetrokken gevoelde dan tot
zijn ega.
De aanslag.
Nadat verdachte's vrouw uit Oos
tenrijk was teruggekomen, kwam
bij de man de gedachte op hoe hij
zich van haar kon ontdoen. Boven
dien was hij zeer geprikkeld omdat
zijn echtgenote geen technische arti
kelen voor hem uit Oostenrijk had
meegebracht, waarom hij haar ge
vraagd had.
Toen de vrouw in de nacht van 12
Maart naar bed was gegaan trok
verdachte in de keuken, gelegen
naast het slaapvertrek, de slangen
van het gasfornuis en opende de
kranen. De kieren van het vertrek
werden door hem dichtgemaakt. Zelf
ging hij in de winkel zitten wach
ten hoe de afloop van zijn daad zou
zyn. Gelukkig werd de vrouw na
anderhalf uur wakker, bemerkte een
sterke gaslucht, stond op en begaf
zich naar de keuken, waar zij zag
wat er gebeurd was.
„Ik ben niet bang voor hem".
Aanvankelijk zweeg de vrouw
over hetgeen was voorgevallen en
deelde dit alleen aan een buurman
mee, die haar man een geduchte uit
brander toediende. Later stelde de
vrouw haar broer van deze poging
tot moord op de hoogte, die de zaak
in handen van de politie gaf.
Als getuige werd gehoord de vrouw
van verdachte Deze trachtte de zaak
te bagatelliseren en zeide helemaal
niet bang van haar man te zijn ge
worden na wat hij haar had aange
daan.
De officier zeide in zijn requisi
toir dat de man met cynische open
hartigheid deze poging tot moord
had toegegeven. Volgens een, psy
chiatrisch rapport is verdachte toe
rekeningsvatbaar
Hïi meende dat een zeer strenge
straf op haar nlaats was en eiste 12
jaar met aftrek.
De verdediger schetste uitvoerig
de psychische gesteldheid van ziln
cliènt, die nog nimmer met de ius-
tie in aanraking was geweest. Hy
vroeg clementie.
De rechtbank zal over 14 dagen uit
spraak doen.
Clark Gable heeft geen risico
genomen en is gisteren heel stilletjes
vertrokken alle publiciteitsmensen
met een vermoeid gezicht smekend,
om toch zijn vertrek pas te melden,
wanneer hij „veilig" in Engeland
zou zitten
makershamer. Zij grondt dit vermoe
den op het feit, dat voorbijgangers
een man hebben zien fietsen, die op
ongeveer een honderd meter van de
plaats, waar de overval gebeurde,
iets wegwierp. Toen men ging zoe
ken vond men een schoenmakersha
mer en het onderzoek deed vermoe
den, dat hiermede de slagen werden
toegebracht. Het slachtoffer werd
zeer ernstig verwond en de recherche,
die de zaak in onderzoek heeft, noem
de ons zijn toestand ernstig.
Het slachtoffers werd even na de
overval gevonden door twee buren,
die hem hadden horen kreunen. De
onverlaat schijnt ook kans te hebben
gezien een portefeuille van het
slachtoffer te roven inhoudende on
geveer duizend gulden.
De man werd naar het ziekenhuis
vervoerd, waar waarschijnlijk ope
ratief moet worden ingegrepen.
De recherche stelt een uitgebreid
onderzoek in.
SPORT
TAFELTENNIS.
NEDERLAND—BELGIE.
Zondag 6 December a.s. wordt in de
Novumhallen te Nijmegen de tafelten
niswedstrijd Nederland—België voor da
mes gehouden.
De massa-kamp BAT—Docos, welke
Maandag werd gehouden zal altijd tot
een der merkwaardigste tafeltennisont-
moetingen blijven behoren, daar BAT
een zeer eigenaardige ploeg achter de
tafel bracht. Docos met een normaal en
constant spelende ploeg vond in iedere
tegenstander een geheel falende BAT-
speler en vaak een enorm uitschietende
outsider tegenover zich. Bij het eerste
en tweede team bracht het falen en uit
schieten BAT weinig nadeel, maar bij
het derde en vierde team sloeg de ba
lans door daar hier alleen maar gespro
ken kon worden van falen.
BAT 1Docos 1 was een zeer merk
waardige wedstrijd. Brohm begon zeer
hoopvol door de sterke Docosspeler Van
der Berg geen schijn van kant te geven.
Daarna presteerde het ook de BAT-er
Goosen dezelfde Docosman te slaan,
maar toen leek het ook alsof èn Van der
Berg èn Brohm èn Goosen al hun kruit
verschoten hadden. De Docosspelers
Kreffer en Van Cassel en de BAT-speler
Van der Spek zetten de strijd voort en
het is aan het voortreffelijke spel van
Van der Spek te danken, dat BAT een
54 overwinning behaalde.
Bij de reserveteams was BAT's groot
ste troef, T. Vrouwenvelder, nergens te
zien, zodat het er voor BAT niet best
uitzag. Gelukkig voor de geel-grijzen
schoot de outsider A. La Rivière sterk
uit en wist door drie fraaie overwinnin
gen de balans in evenwicht te brengen.
Lagas slaagde er zelfs in met twee fraaie
overwinningen de BAT-zege veilig te
stellen 5—4. De tegenpunten werden
door Verhoef, Meiman en Ham gescoord.
Het derde en vierde team van Docos
speelden constant tegen een BAT, dat
in ieder team twee constante spelers
had, maar met als derde speler een
„falende".
Het resultaat was, dat Docos 'twee
verdiende 6—3 overwinningen wist te
boeken, zodat de einduitslag 20—16 voor
Docos werd.
AUTOMOBILISME.
NEDERLANDSE INSCHRIJVINGEN
VOOR RALLYE MONTE CARLO.
Aan de a.s. Rallyc Monte Carlo zul
len naar de KNAC ons mededeelt
18 Nederlandse equipes deelnemen.
De namen der inschrijvers luiden:
prof. dr. ir. W. P. A. van Lammeren
(Wageningen) met Porsche; K. S. Baron-
dregt (Den Haag) met Willys; H. G.
Arndt (Amsterdam) met Morris Minor;
J. A. J. Heidendahl (Utrecht) met Peu
geot; J. L. Flinterman (Den Haag) met
DKW; H. J. C. de Rijk (Amsterdam)
met Simca Aronde; B. D. Proos Hoo-
gendijk (Amsterdam) met Sunbeam
Talbot; M. Kuipers (Nunspeet) met
Ford; V. Dassen (Maastricht) met
(Volkswagen)E. N. v. d. Bergh (Amers-
foort) met Opel Kapitün of Renault
Fregate; J. Hazemeijer (Holten) mot
Jaguar Mark VII; M. Gatsonides (Bent
veld) met X', R. Slotemaker (Den Haag)
met Ford Zephyr; W. R. Greeve (Den
Haag) met DKW; J. M. Beekman (Den
Haag) met Simca Aronde; A. Blansjaar
(Den Haag) met X; J. Zwart (Wormer-
veer) met Opel; J. Hulsker (Rotter
dam) met Fiat 140.
In totaal dus achttien inschrijvers of
drie meer dan het voor Nederland re
glementair vastgesteld quotum, dat vijf
tien bedraagt. De KNAC heeft zich
reeds tot de rallye-organisatoren ge
wend met het verzoek dit contingent te
verhogen. De namen der medebestuur
ders zijn nog niet bekend.
11)
„Woont u in Denemarken ook
buiten?" vroeg Mariene nu de bezoe
ker.
„Mijnheer Hansen is deelgenoot in
verschillende zaken en daarom ,niet
voortdurend op dezelfde plaats",
merkte haar vader op.
„Toch is eigenlijk mijn vaste woon
plaats bij mijn broer, dat wil zeg
gen, we nebben samen een landhuis,
een grote dubbele villa, de linker
vleugel bewoon ik, de rechter hij met
zijn gezin".
„Is uw broer dus getrouwd?"
„Ja, al lang, hij heeft twee kin
deren, van vyf en acht jaar", hij
tastte in de zak van zijn jas. haalde
een couvert te voorschijn en nam er
enkele foto's uit „dit zijn foto's van
mijn bloedverwanten". Hij gaf ze aan
Mariene. Haar blik viel allereerst op
dé vrouw die tussen de man en twee
kinderen zat. Een grote, gevulde fi
guur, met een eigenaardige uitdruk
king in het gezicht, waarschijnlijk te
voorschijn geroepen door de byna in-
eenlopende donkere wenkbrauwen
boven de iets schuin staande ogen
Daarna vroegen de grote, blonde
man en de twee donkere kinderen
pas de aandacht. 1
„Wat een charmante kinderen, een
heel goede familiegroep. Uw schoon
zuster is een heel bijzonder type".
Mariene gaf de foto's aan haar vader.
„Ja", antwoordde de Deen, „haar
moeder was een Portugese, mijn
schoonzuster doet in het dagelijkse
leven ook een beetje anders aan,
meer ongewoon". Het. kwam Mar
iene voor, alsof er in de ogen van
de man plotseling een levendige
vonk opsprong. Zijn handen grepen
naar de foto's en borgen ze zorg
vuldig op. Toen veranderde hij van
onderwerp er. vertelde van zijn bui
tenlandse reizen, waarby hij veel had
gezien.
Het begon buiten al te schemeren
en in de kamer werd het ook donker
der. Mariene ging naar de schake
laar, maar de bezoeker hield haar
tegen. „Het is zo gezelliger, wacht u
nog even'.'
Mariene werd stiller. Zy was moe,
en weer bekroop haar de angst. Zij
keek om zich heen in de halfdonkere
kamer. Uit de hoeken schenen zwarte
schaduwen te kruipen,- geheimzinnig
kropen ze door het vertrek en vul
den het met duisternis; twee witte
gezichten glansden Mariene daaruit
tegemoet. Dat van haar vader, ge
spannen nerveus, met diepomrande,
brandende ogen, het andere van de
man, die haar volkomen vreemd was,
en aan wie zij zich voor altijd zou
moeten toevertrouwen. Plotseling
richtte zijn ogen zich op haar. Zijn
blik was vast, en er scheen iets als
een bevel in te liggen. Mariene was
als geboeid en moest haar blikken
naar hem toewenden, of zij wilde of
niet. Dieper werd de schemering,
het kwam het meisje voor als of er
grijze, zware schaduwen voor haar
zweefden, als een akelige grote last
kwamen ze nader, steeds nader, ter
wijl de ogen tegenover haar haar
vasthielden. Br drukte iets zwaar op
haar hart, en plotseling was het als
of zij niet meer ademen kon,
stikken moest, onder al datgene, wat
op haar aandrong.
Opeens stond zij op, tastte naar de
schakelaar en draaide deze om.
Een warm, rossig licht vloeide door
het vertrek. Mariene keek om, lang
zaam wentelde de zware druk van
haar hart af. Na enkele seconden kon
zij weer lachen. Kalmerend en vol
liefde knikte zy haar vader toe,
vriendelijk begon zij weer een ge
sprek met de bezoeker.
HOOFDSTUK IV.
's Woensdags werd Mariene on
rustig; bij alle zorgelijke gedachten
der laatste dagen kwam een lichte
verwondering over Sven; waarom
had hij nog niet geschreven?
Waarom had hij trouwens ook niet
dadelijk van zich laten horen na dat
gene, wat er de dag voor zijn ver
trek gebeurd was? En zij wist niet
eens zijn adres, bij het haastig af
scheid had zij er niet aan gedacht,
het te vragen. Als zij eens naar zijn
vader ging? Maar neen, hij mocht
daar eens een gevolgtrekking uit ma
ken, en dat wilde zij niet, nu ten
minste nog niet. Later pas, als ook
Sven het wenste. Toen het vijf uur
geworden was, stond Mariene, even
als de vorige dagen, bij het raam om
de postbode af te wachten. Toen ging
de deur van haar kamer open.
Na een kort klopje kwam tante
Britta bij haar binnen. Deze zuster
van haar vader woonde sinds de
dood van haar man, nu drie jaar
geleden bij hem in. Haar man, per
soonlijk beminnelijk en aangenaam
had zyn eigen vermogen en dat van
zijn vrouw opgeofferd aan een
hartstocht. Hij had van zijn vader
een goed lopende, kleine fabriek van
technische artikelen overgenomen,
maar zijn hartstocht voor uitvindin
gen had alles opgeslokt. Elk ding,
alles, zette hij in baar geld om en
stak het in zijn nieuwigheden, waar
van er geen enkele iets opleverde.
Na zijn overlijden was er voor de
weduwe niets over gebleven. Haar
broer had haar bij zich genomen en
hier hielp zij in de huishouding.
„Nu Leni", haar tante kwam ver
der de kamer in, „willen we samen
nog boodschappen gaan doen?"
„Neen, tante Britta, ik blijf liever
thuis, om voor ons uitstapje van mor
gen nog een en ander in orde te ma
ken".
„Zeg eens kind, verheug je je op
morgen? Ik vind mijnheer Hansen zo
degelijk en sympathiek, hoe zal ik
het uitdrukken? Zo, dat iedere vrouw
zich aan zijn zijde gelukkig en ge
borgen moet voelen". Britta had haar
handen op Marlene's schouders ge
legd.
„Leni, je zou ook een bekoorlijke,
kleine bruid zyn, denk er toch nog
eens over na, ach hemel, ik ken het
leven toch, weet immers, hoe moei
lijk het voor een vrouw kan wor
den".
Slap vielen haar handen terwr
haar blik scheen naar binnen ge
keerd.
„Als men zo jong is als jy, mijn
kind, dan weet men het nog niet te
waarderen, wat de liefde van een
goede, zorgzame man betekent; maar
later als het te laat is, wordt men
helderziende. Dan heeft deze man
misschien een ander besluit genomen,
en zelf heeft men meestal zyn hart
verpand aan iets, dat niet deugt, wat
op de duur geen harmonie veroor
zaakt en geen
Op dit ogenblik ging de huisbel
over. Met twee stappen was Mariene
bij de deur en snelde de trap af.
Plotseling zong en juichte het in
haar. Van Sven eindelijk een har
telijk woord.
De postbode stond nog voor de
deur.-
„Ja, juffrouw, nu heb ik de brief
al in de bus gegooid", met deze
woorden verwijderde de man zich,
om by het volgende huis aan te bel
len.
Mariene haalde het sleuteltje. Haar
vingers beefden, terwijl ze de bus
openmaakte. Een wit couvert viel er
uit. Zij draaide het om. Het opschrift
luidde; De heeren dan de naam
van haar vader. Weer niets van Sven.
Wat was er toch met hem?
Wordt
