Amerikaanse reisbureaudirecteur
wilde graag „Madurodam" kopen
Zwager loerde op erfenis,
maar zijn familie greep in
DINSDAG 20 OCTOBER 1953
L)h LhlUili CUUKANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Ging niet door!
Het Haagse „Madurodam", de char
mante miniatuurstad, heeft diepe in
druk gemaakt op een gezelschap
Amerikaanse reisbureaudirecteuren.
Zij „deden" op doorreis naar Rome,
waar de jaarvergadering van de
„Asta", de Amerikaanse Vereniging
van Reisbureaudirecteuren van 26
October af zal worden gehouden, in
twee dagen Nederland.
Enfin, Volendam kenden de da
mes en heren al van plaatjes en be
schrijvingen en ook het stedeschoon
van Amsterdam en Delft was de da
mes en heren welbekend!
Maar de gastvrijheid en de keuken
van de Holland-Amerkalijn, de vrien
delijkheid van Nederlanders, de kwa
liteit van de Nederlandse gemoderni
seerde hotels, en vooral de beleefd
heid van taxichauffeurs, tramconduc
teurs en kellners heeft de instemming
van deze Amerikaanse reisonderne-
mers gekregen.
Dat getuigde de heer C. Watts uit
Hollywood, Californië, als spreek
buis van het gezelschap tijdens een
ontvangst van het Haagse' gemeen
tebestuur, waar de burgemeester,
PROF. DR. M. J. GRANPE
MOLIERE COMMANDEUR IN
GREGORIUS.
De vicaris-generaal van het Bis
dom Haarlem, mgr. J. M. Groot, heeft
Maandag de maandelijkse vergade
ring van de diocesane situerings-
commissie bijgewoond en daarbij na
mens de bisschop van Haarlem aan
prof. M. J. Granpré Molière medege
deeld, dat Z.H. de Paus hem heeft be
noemd tot Commandeur in de Orde
van de H. Gregorius. Met deze hoge
onderscheiding heeft men erkentelijk
heid willen betuigen voor de buiten
gewoon grote invloed, welke prof.
Granpré Molière in de laatste decen
nia heeft gehad op het Katholieke
geestesleven in Nederland, zowel
door zijn onderdijs als door zijn per
soonlijke levenswijze.
WIJKEN ZONDER MIDDENSTAND.
De Friese kamer van koophandel
en fabrieken heeft evenals andere
kamers, indertijd van het Ministerie
van Economische Zaken het verzoek
ontvangen een onderzoek in te stel
len naar de mogelijkheid van vesti
ging van middenstandszaken in nieuw
gebouwde wijken. Vooral in het oos
ten, westen en zuiden van Leeuwar
den zijn nieuwe wijken verrezen
maar er werd geconstateerd, dat er
nagenoeg geen enkele winkel valt
te bespeuren.
Dit zou voor de handeldrijvende
middenstand tot fatale gevolgen kun
nen leiden, want het is gebleken, dat
de groot-zaken wel interesse hebben
straks zullen zij dys in die nieuwe
wijken filialen gaan vestigen en dan
is Leiden in last.
hoofd van Neerlands „lieflijkste dorp"
als gastheer optrad.
De heer Watts noemde ook „Ma
durodam" als bijzondere attractie.
Waarop 'n ondernemende Amerikaan
over zijn glas „Schiedam" mompelde:
„Wonderful, indeed. It want to buy
It". (Een sprookje, ik zou het wer-
lijk willen kopen).
Waarop de drie directeuren van A,
N.V.V., de directeur voor de mid
denstand van Economische Zaken, de
Horecavoorzitter en vele anderen
eendrachtig „neen" schudden.
WIJZIGING REGLEMENT
DE ELLEBOOGSE EN STOMP-
WIJKSE VERLATEN
Uit hoofde van artikel 1 van het
reglement voor het waterschap De
Elleboogse en Stompwijkse verla
ten behoort o.m. tot de taak van dit
waterschap de zorg voor
standhouding van de scheepvaart
in de Voorwegwatering van het per
ceel, plaatselijk gemerkt Vlaming
straat no. 14 af tot aan de Zoeter- lenen.
len vaste bruggen over de watering
te mogen maken. In verband hier
mede heeft het bestuur aan Ged.
Staten verzocht te bevorderen, dat
de vaargelegenheid in bedoeld ge
deelte van de Voorwegwatering
wordt opgeheven en het waterschap
van de zorg voor dit gdeelte als
scheepvaartweg word+ ontlast.
Aanvankelijk had de eigenaar
van het nabij perceel Vlamingstraat
no. 14 gevestigde expeditiebedrijf
annex brandstoffenhandel bezwaar
tegen de opheffing van de vaarge
legenheid, omdat dan zijn vracht
schip het bedrijf niet meer zou kun
nen bereiken. Bij onderzoek is ons
gebleken, dat dit vrachtschip in
hoofdzaak dienst Odoet als opslag
plaats en dat het vervoer tharis met
een vrachtauto geschiedt. De tof
het bedrijf toegang gevende ophaal
brug is voor dit vervoer echter on
voldoende. Bedoelde eigenaar heeft
dan ook later verklaard zijn
zwaar in te trekken in het vertrou
wen, dat hij na de opheffing van de
vaargelegenheid op korte termijn
de van het waterschapsbestuur ver
eiste toestemming zal verkrijgen tot
vervanging van de ophaalbrug
door een vaste brug. Het water
schapsbestuur heeft toegezegd zijn
medewerking te dezen te zullen ver
meerse brug, d.i. tot aan het einde
van deze watering.
Enige eigenaren van aan dit ge
deelte van de Voorwegwatering
grenzende percelen hebben aan het
bestuur van het waterschap ge
vraagd ten behoeve van hun perce-
Op grond van het vorenstaande
achten Ger. Staten voldoende ter
men aanwezig om aan het verzoek
van het waterschapsbestuur te vol
doen. Zij stellen voor tot wijziging
van het reglement voor het water
schap te besluiten.
Waarom opoe Geschaakt werd
Geroofde maakt
't best
Het mag in Amerika erg eenvou
dig zijn, in Nederland kan men nu
eenmaal niet een grootmoeder scha
ken, zonder dat dit een weinig op
zien baart.
Zodoende heeft het Brabantse ge
zin, dat zijn 81-jarige moeder bij een
van de familieleden weghaalde, om
haar tegen plundering te bescher
men, niet over belangstelling te kla
gen.
Maar ze zijn in Brabant nogal trots
op het karwijtje en geven iedereen
graag met gulle hand alle inlichtin
gen, die de belangstellende maar
hebben wil.
Het gezin bestaat uit zeven ge
trouwde kinderen en ze konden alle
maal reuzegoed met elkaar opschie
ten, totdat de man van een der zus
ters vervelend begon te worden; hij
nam de oude moeder bij zich op de
boerderij en begon spierinkjes uit te
gooien om een kabeljouw de fa
milieboerderij in zijn bezit te
krijgen.
De zes andere gezinsleden met hun
families, vonden dit maar uiterst
matig, doch, daar de liefhebbende
zwager zo eens langs zijn neus ge
zegd had, dat hij iedereen, die de
Onveilige dorpen
door snelverkeer
Een auto met 70 km vaart rijdt
bijna 20 meter per seconde en heeft
bij onmiddellijk uiferst krachtig rem
men 20 meter nodig om tot stUstand
te komen.
De opheffing van de maximum
snelheid in de bebouwde kom der
dorpen is een zeer onvoorzichtige
daad der overheid geweest. Het heeft
reeds slachtoffers gekost en het zal
nog veel meer slachtoffers gaan kos
ten in de nabije toekomst.
Voetgangers en wielrijders vOelen
zich zeer onveilig bij de huidige snel
heid van onverantwoordelijke chauf
feurs, die de rijbaan van weg of
straat in een dorp als hun eigendom
beschouwen. De toestand gaat zo
groeien, dat men kan gaan spreken
moeder nog wilde spreken, van het
erf zou schoppen, bleven ze maar 'n
beetje uit de buurt.
Er werd echter duchtig overlegd,
wat men nu toch tegen de tyrannie
van de hardvochtige zwager kon be
ginnen en eindelijk werd het ontvoe
ringsideetje geboren.
Er deed zich een prachtige gele
genheid voor, want de laatste dagen
van de vorige week was de zwager
juist aan het verhuizen.
Met zes man zijn ze Vrijdag j.I.
naar de boerderij te Gemert getrok
ken en voordat de aanwezigen goed
in de gaten hadden, wat er nu feite
lijk allemaal gebeurde, zat opoe al
in de gereedstaande taxi en was op
weg naar de boerderijen van haar
zoon, die dicht in de buurt woont.
Daar bleek de geschaakte opoe
echter niet geheel veilig te zijn en
daarom werd zij nog dezelfde avond
doorgebracht naar Beek en Donk,
waar zij nu, gezellig achter een
knappende haard, sokken zit te stop
pen en waar alle gezichten glunde
ren van louter overwinningsvreugde.
De politie is nog even geweest,
maar opoe zei hem, dat zij het best
naar haar zin heeft, dus was er wei
nig voor de sterke arm te beginnen.
Iedereen is nu tevreden in dat
Brabantse gezin, behalve de beroof
de zwager, maarje kunt niet al
les hebben, zegt Marti Verdenius.
SUBSIDIE VOOR VEE
TENTOONSTELLINGEN
De federatie tot het bevorderen
van agrarische tentoonstellings- en
aanverwante belangen voor Zuid-
Holland „Fegra", heeft een verzoek
ingediend tot toekenning van een
provinciaal subsidie van 10.000,
per jaar, zo mogelijk gedurende
drie achtereenvolgende jaren, toe te
kennen.
In de „Fegra" is o.a. opgenomen
de Vereniging tot het bevorderen
van agrarische belangen in de Rijn
streek „Vebo" te Leiden.
Uit de explotatie-rekening der
Stichting over 1952 blijkt, dat het te
kort over 1952 13 120,14 bedroeg.
Voor 1953 verwacht men een ex
ploitatieverlies van ruim 16.000,
Een provinciaal subsidie zal de
„Fegra" derhalve zeer welkom zijn,
Weliswaar hebben Prov. Staten
zich meermalen op het standpunt
gesteld, dat ten behoeve van plaat
selijke of regionale tentoonstellin
gen geen provinciaal subsidie dien
de te worden verleend, doch Ged.
menen, dat, waar het hier betreft
in federatief verband te organise
ren tentoonstellingen van geweste-
telijke betekenis, die tevens het ka
rakter van voorlichtingscentra dra
gen, het toekennen van subsidie wel
gerechtvaardigd is. Intussen zijn
Ged. Staten van oordeel, dat de be
langhebbenden nog in te geringe
mate bijdragen; zij hebben het be
stuur van de „Fegra" er dan ook
op gewezen, dat het de inkomsten
der Stichting zal dienen op te voe
ren. Het verdient daarom aanbeve
ling het subsidie slechts te verlenen
voor de eerstkomende jaren (1954,
1955, 1956) zoals trouwens in het
adres ook wordt verzocht.
NIET NOG MEEP SUBSIDIE
VOOR „BLIJDORP"
Vorig jaar werd aa de Stichting
Rotterdamsche Diergaarde voor het
jaar 1953 een provinciaal subsidie
groot 10.000.toegekend. Dit be
drag is bij wijze var voorschot ter
nadere verrekening aan de belang
hebbende instelling uitgekeerd.
Inmiddels heeft genoemde stich
ting opn;<euw een subsidie-aanvra
ge tot Prov. Staten gericht; daarin
wordt gevraagd om een bijdrage
van immorele eisen van het snelle
autoverkeer.
Het meest betreurenswaardige is
nog, dat een vereniging als de
A.N.W.B. die als wielrijdersbond is
opgericht, nu voor wielrijders, althans
wanneer die door een dorpsstraat
rijden, geen voldoende respect meer
heeft. Zij heeft immers krachtig me-
degeholpen om tot opheffing van de
max. snelheid te komen.
Dorpen, die 100 jaar en langer ge
leden gebouwd zijn met smalle stra
ten, bochten, bruggen en zijstraten
zonder uitzicht, zijn niet geschikt
voor een snelverkeer voorrangsweg.
Na de opheffing der maximum snel
heid is politie practisch machteloos
tegenover chauffeurs, die geen „Heer
in 't verkeer" zijn en die vergeten,
dat de voetgangers en fietsers toch
de oudste rechten in hun eigen dorp
hebben.
Het feit blijft bestaan, dat bejaar
de mensen, die niet meer zo vlug uit
de voeten kunnen, of slecht horende
en slecht ziende mensen; en kinderen
groot en klein, die hun onachtzame
ogenblikken hebben, over de straat
van een dorp heen moeten,. Waarom
zouden zij dat niet mogen? Dat mag
ook nu nog wel. MAAR thans gaat
het met angst en vrees.
Ik vraag ieder weldenkend mens,
of hij deze toestand gerechtvaardigd
vindt?
Waarom die grote snelheid door
een dorpsstraat? Indien een auto met
een snelheid van 70 km rijdt, dan
legt hij per minuut 1166 meter af.
Neem aan dat een groot lang dorp
een ca. 2300 meter lange Hoofdstraat
heeft, dan zou een auto met een
snelheid van 35 km dus al in 4 mi
nuten het dorp geheel gepasseerd zijn,
is dat al niet vlug genoeg? Met 50
km snelheid in ruim 3 minutèn.
Waarom moet het dan met 70 km
vaart in 2 minuten gebeuren en zeer
vaak nog met een nog veel grotere
snelheid nog enkele seconden vlug-
ger.
^Welke ontzaglijke verantwoorde
lijkheid laadt iemand op zich, die
om 1 of 2 minuten of seconden tijd
uit te sparen door een bebouwde kom
van een gemeente rijdt .met een te
grote snelheid en daardoor een nood
lottig ongeluk veroorzaakt. Het
slachtoffer werd dan weliswaar niet
moedwillig gedood, maar welk wer
kelijk verschil maakt dat uit voor de
nabestaanden?
„Wees een Heer in 't verkeer" of
Men mag door zijn snelheid het
verkeer niet in 'gevaar brengen".
Maar wanneer bereikt men die snel
heid?? Dat is zo rekbaar als elastiek.
Indien er in andere landen als b.'
Amerika en Engeland een maximum
snelheid bestaat van 3-0 mijl (48 km)
in bebouwde streken en bij scholen
zelfs 25 km, waar streng de hand
aan wordt gehouden, terwijl men er
kennen móet, dat daar in het alge
meen veel meer beleefdheid in het
verkeer valt waar te nemen, zou
dan hier in Nederland, waar beleefd
heid in 't verkeer bij een zeer groot
percentage ver te zoeken is, met
daarbij nog een millióenen aantal
wielrijders Op de straten, die maxi
mum snelheid wel gemist kunnen
worden?
Moge er zodoende een actie groeien
om eisen te stellenbij de bevoegde
instanties, voor de wederinvoering
van de maximum snelheid. Dan- zul
len de voetgangers, de wielrijders,
de kinderen en de ouders, zich weer
veel veiliger gaan gevoelen.
SAFE -DRIVER
voor het jaar 1954 van ƒ27.500,
Bedoeld adres werd in de eerste ge
wone zitting van dit jaar om prea-
advies in onze handen gesteld.
Blijkens een nader ingekomen
schrijven bedoelt adressante in haar
jongste aanvrage, bijdragen te vra
gen ad 19.000,voo" de restaura
tie en verfraaiing van de tuin,
2.500,voor de uitgave van het
maandblad „Blijdorp-Geluiden" en
6.000,voor diverse kleine cultu
rele verfraaiingen en andere werk
zaamheden.
Ged. Staten stellen voor afwij
zend op de aanvrage te beschikken.
Aetherklanken
WOENSDAG.
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.13
Gewijde muz. 7.45 Een woord voor de
w. 8.00 Nieuws en weerber. 8.10
Gram. 8.30 „Tot Uw dienst", caus. 8.35
Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30 Voor
de huisvrouw. 9.35 Waterst. 9.40
Gram. 10.15 Idem. 10.30 Morgen
dienst. 11.00 Gram. 11.30 Idem. 12.00
Pianorecital. 12.30 Land- en tuinb.-
meded. 12.33 Gram. 12.59 Klokgelui.
13.00 Nieuws. 13.15 „Met PIT op pad",
13.20 Mandoline-ens. 13.45 Gram. 15.30
Rep. v. d. voetbalwedstr. Engeland
Europees Elftal. 17.25 Gram. 17.30
Orgelspel, 18.00 Mil. caus. 18.10 Gram.
18.15 Gram. 18.30 „Spectrum v. h.
Chr. Organisatie- en Verenigingsle
ven", caus. 18.45 Vocaal ens. 19.00
Nieuws en weerber. 19.10 Boekbespr.
19.25 Gram. 19.30 Buitenl. overz. 19.50
Viool en orgel. 20.00 Radiokrant. 20.20
Radio Philharm.ork. 21.05 „De Rijn,
levensader van West-Europa",
klankb. 21.50 Gram. 22.25 Tenor, pia
no en voordr. 22.45 Avondoverden
king. 23.00 Gram. 23.4024.00 Idem.
HILVERSUM n, 298 m.
7.00 VARA. 10.00 VPRO. 170.20 VARA
19.30 VPRO. 20.00—24.00 VARA.
VARA: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15
Gymn. 7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.18
Gram. 8.50 Voor de huisvrouw. 9.00
Gymn. voor de vrouw. 11.00 Gram.
12.00 Orgelspel. 12.30 Land- en tuinb.
meded. 12.33 Voor het platteland.
12.38 Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Ten
toonstellingsagenda. 13.18 Accordeon
orkest. 13.45 „De weg omhoog", caus.
14.00 Pianovoordr. 14.15 Voor de
jeugd. 14.50 Kinderkoor 15.20 Voor
de jeugd. 16.00 Voor de zieken. 16.30
Jeugdconc. 17.15 Orgelspel. 17.30
Chansons. 17.50 Regeringsuitz.: „Ne
derlanders in Canada" door H. A.
van Luyk. 18.00 Nieuws en comm.
18.20 Praatje over consumentenbelan
gen. 18.35 Lichte muz. 19.00 Voor de
kinderen 19.05 De Katholieken en
het Socialisme", caus. 19.20 VARA-
Varia en gram. VPRO: 19.30 Voor de
jeugd. VARA: 20.00 Nieuws. 20.05
Pol.comm. 20.15 „Nachtvlucht", ope
ra. 21.15 „Flierefluiters oponthoud",
hoorspel. 22.30 Cabaret. 23.00 Nieuws.
23.15 Soc. nieuws in Esperanto. 23.20
24.00 Uitlopers van de Parnassus.
Juliana Regina. Uitg. en
Drukkerij Hollandia, Baarn.
Wel zelden zal een volk zich zo
nauw met zijn Vorstenhuis één ge
voelen als het Nederlandse volk met
Oranje. Maar omgekeerd zal ook een
Vorstenhuis zelden zo innig meeleven
met haar volk als het Huis van
Oranje dit doet met het Nederlandse
volk.
Bewijzen daarvan zijn er te over,
want elke week, ja bijna elke dag
kan men in de couranten daarover
lezen. Men zou versteld staan te ho
ren hoeveel bezoeken H.M. Koningin
Juliana in haar eerste vijf regerings
jaren heeft afgelegd, niet alleen naar
hooggestemde bijeenkomsten, maar
ook vooral het laatste jaar naar
een bevolking in nood, hoeveel be
zoekers zij heeft ontvangen op Soest-
dijk en tenslotte hoezeer zij en haar
Prins-Gemaal in die jaren hebben
meegeleefd met alle uitingen van het
Nederlandse volk.
Een treffend voorbeeld daarvan
vindt men in het prachtige boek van
de Uitgeverij en Drukkerij „Hollan
dia" te Baarn, dat de titel draagt
„Juliana Regina" en waarin men het
leven en werken van onze Koninklij
ke Familie in de eerste vijf regerings
jaren van Koningin Juliana* bijna op
de voet kan volgen. Dit album bevat
een kostbare verzameling foto's
honderden in aantal welke een
weergave zijn van het officiële leven
van onze Koningin, van Z. K. H.
Prins Bernhard en hunne kinderen,
maar daarnaast ook foto's van het
huiselijk leven van de Koninklijke
familie, waarbij vele exclusieve op
namen.
Dit album is een boek geworden
vol historie, een boek, dat een kost
baar bezit genoemd mag worden en
dat tot in verre geslachten een kost
baar bezit van documentaire waar
de genoemd mag worden.
De uitgave is uitstekend ver
zorgd, zowel wat fotomateriaal en be
geleidende tekst als typografische uit
voering betreft.
Samensteller is de heer D. Wijn
beek, terwijl de omslagfoto van H.
M. de Koningin is van Paul Huf.
Wij kunnen niet anders dan dit
herinnerings-fotoalbum van harte'
aanbevelen bij allen, die liefde heb
ben voor ons Koningshuis.
„Augustinus" door Louis Ber-
trand. Uitgave „Het Spec
trum", Utrecht, „Posthoorn
serie".
De zuster van de welhaast beroemd
geworden „Prisma-reeks", de „Post
hoornserie", presenteert de harmo
nieuze vertaling van het werk, dat
het lid van de „Académie Frangaise",
Louis Bertrand, wijdde aan de grote
en menselijke heilige St. Augustinus.
De „Belijdenissen"- van St. Augus
tinus de eerste autobiografie van
wereldformaat zijn'voor velen in
deze tijd niet veel meer dan een
klank. Het kost tijd envooral in 't
begin moeite om met de taal van
St. Augustinus vertrouwd te raken
en hoe weinig schijnen tijd en moeite
tegenwoordig nog voorradig te zijn.
Daarbij komt, dat men doorgaans te
weinig van de grote Afrikaanse hei
lige weet. Op meesterlijke wijze heeft
Bertrand nu in dit manco voorzien.
In gloedvolle taal schildert hij leven
en omgeving van de heilige; hij voert
de lezer naar het warme Afrika van
de helft der vierde eeuw, waar
Augustinus dorst naar een toekomst
van roem en eer. Naast de donkere
bladzijden uit Augustinus' jeugd,
heilige zelf te gaan beluisteren.
„Vertelsels uit Nieuw Lut
jeputje" door C. Wilkeshuis
Uitgave „De Tijdstroom" te
Lochem.
De kachel brandt weer, de avon
den vallen vroeg in en deze twee
feiten zijn ruim voldoende voor de
kleuters om van moeder voor het
naar bed gaan een verhaaltje te
eisen. Nu zijn moeders we weten
dat uit ervaring niet gauw ver
legen als het op een verhaaltje over
kabouters en elfjes aankomt, maar
een goed boek is toch dikwijls ge
makkelijk. Dat goede boek is er.
Eigenlijk is het reeds een oude be
kende, want het is een voortzetting
van de vorig jaar verschenen „Ver
telsels uit Lutjeputje".
Ook in deze nieuwe uitgave kun
nen de kinderen weer zwerftochten
ondernemen door kabouterland,
waar zich allerlei kostelijke ge
schiedenissen afspelen. Spanning en
humor zijn met vaardige pen ge
mengd. Piet Broos heeft de vertel
lingen. verlucht met alleraardigste
tekeningen. Kortom een boek, dat
zijn diensten in ieder huisgezin
waar het klokje van zeven uur
geldt kan bewijzen.
„Britten, beesten, buiten
landers" door Daan van
der Vat. Uitgave van „Het
Spectrum" te Utrecht.
Daan Zonderland, de dichter van
de „Redeloze Rijmen", die proza
werk onder zijn eigen naam uit
geeft, heeft een kostelijk boek ge
schreven over de mysterieuze fi
guur, die de Engelsman heer en
verslind er van schandalenblaadjes
nu eenmaal is Dit is overigens
niet de gehele zonderlinge combina
tie. Het is er slechts een aspect van.
Er is al eens een boek verschenen,
waarin de vraag aan de orde werd
gesteld, of de Engelsen eigenlijk
wel tot het mensenras gerekend
kunnen worden. Daan van der Vat
beoogt niet met dit nieuwe werk
een bijdrage te leveren tot de op
lossing van het probleem. Het is
slechts bedoeld als „een getuigenis
van ongeneeslijke verbijstering".
Ir» een serie kostelijke schetsen
analyseert de schrijver de Engels
man, die een uitlaat zoekt voor zijn
krampachtig gevoelsleven en zo
zeer met zijn vrije Zondag zit op
gescheept, dat hij de tijd doodt met
het .lezen van ellenlange artikelen
over beesten met titels als „Een
oorworm is een toegewijde moeder"
en „Kanaries en 'knoflook". Ook
over de ziekelijke neiging om lid te
worden van allerlei clubs worden
leuke verhalen opgediend.
Een geestig boek over het eenza
me Engeland, waar het niet geoor
loofd is zijn gevoelens prijs te ge
ven. Wie iedere avond een schetsje
leest, gaat de hele winter met een,
goed humeur naar bed. Ook ge
schikt voor lijders aan ochtendziek
te!
„Demonen" van Dostojewski.
Uitgave van „Het Spectrum"
te Utrecht.
In de Prisma-reeks van „Het Spec
trum" is thans ook verschenen in
twee delen de prachtige, vaak be
nauwende roman van Dostojewski
„Demonen". Dit werk kwam tot stand
in een periode, dat geheime vereni
gingen van revolutionnaire anarchis
ten in Rusland aan de orde van de
dag waren. Toch mag men deze ro
man niet beschouwen ails een, die 'n
beeld wilde vastleggen van de Rus
sische maatschappij in die dagen.
Dostojewski heeft hier de mensen
ziel uit haar verband gerukt en toont
de revolutionnairen in hun volkomen
ontworteling, in hun totale verlaten
heid van God en van de mensen. De
critiek uit de dagen, waarin het boek
verscheen, stelde uitdrukkelijk vast,
dat er in Rusland geen krankzinni
gen ronddoolden van het type Staw-
rogien, de hoofdfiguur van de roman,
een kweller en vernietiger. Wij zou
den echter niet graag de uitspraak
voor onze rekening nemen, dat zij er
vandaag de dag ook niet zijn. Daar
om heeft dit werk de betekenis ge
kregen van een prognose over de
evolutie van de zogenaamde auto
nome mens. Alle personen strijden
op het hoogste niveau en hebben in
hun diepste wezen deel aan God of
aan de duivel. Met huivering zal de
lezer in de diepte van verwording
staren, die Dostojewski hier bloot
legt, vooral omdat hij weet, hoe de
mens wordt als hij aan zichzelf en
zijn eigen krachten wordt overge
laten.
„Smakelijk eten" door Edith
Ekegaardh en Gun Lindeen.
Uitgave van N.V. Ad. Don
ker te Rotterdam.
In de reeks culinaire werken, die
hier te lande verschijnt, is thans een
nieuwe aanwinst met 533 recepten.
De schrijfster heeft veel gereisd en
overal de eet- en kookgewoonten be
studeerd. Met een overvloed van bui
tenlandse recepten keerde zij naar
haar vaderland, Zweden, terug en
stelde daar haar bevindingen te boek
ten gerieve van de huisvrouw, die
naast de gebruikelijke pot ook wel
eens wat variatie wil. Gewapend met
„Smakelijk eten" kan zij voorlopig 'n
paar jaar vooruit in haar streven om
verrassingen op tafel te brengen.
Enverrassingen in de goede zin.
Het is min of meer de culinaire in
ternationale, hoewel het toch een
Zweeds karakter draagt. De eetge
woonten in Zweden verschillen ech
ter hemelsbreed met de onze, zodat
dit aan de verrassingen geen afbreuk
behoeft te doen. De bekende en
overbekende recepten zijn ook pre
sent, maar in originele opmaakt en
combinaties. Ruim 150 afbeeldingen
verlevendigen de tekst van dit zeer
verzorgde kookboek.
„Staking" door Maxence v. d.
Meersch. Uitgave „De
Lanteern", Utrecht.
Het boek, dat een herdruk is, be
schrijft een episode uit de doorbraak
van de sociale wetgeving in Frank
rijk in de eerste jaren na de wereld
oorlog van 1914—1918. De arbeiders
zijn politiek nog onrijp en vatbaar
voor iedere vorm van demagogie.
Opgezweept door volksmenners, strij
den zij voor hoge woorden, die bui
ten hun bevattingsvermogen liggen
en betalen eendure prijs voor hun
onwetendheid. Naast deze schets
poogt de auteur een beeld te geven
van de situatie der werkgevers, een
poging, die minder goed geslaagd en
zo nu en dan een klein beetje ge
zocht schijnt. Rondom de beschreven
staking, die in een Franse industrie
stad geproclameerd wordt, weeft de
schrijver de geschiedenis van de sta
kers zelf, die vanuit hun krotten
meegesleurd worden in een stroom,
waarvan zij noch sterkte noch doel
bevroedden. Als romanticus werkt de
schrijver graag met „zwart-wit-mo-
tieven", waardoor de mistoestanden
toen hij opgenomen was in het Afri
kaanse leven, dat zijn ziel dreigde te
doden, voordat deze kans gekregen
had te leven, schildert Bertrand de
figuur van de H. Monica, de moeder,
die op heroïsche wijze vocht voor het
behoud van haar kind. De auteur
leidt zijn lezers naar Rome en
Milaan, waarmede hij hen vertrouwd
maakt door precieuze beschrijvingen
van de locale sfeer en tekent de ge
hele wonderlijke weg, die deze grote
kerkvader moest gaan om tot Chris
tus te komen. Louis Bertrand schreef
niet zo maar een verhaaltje, maar hij
paarde liefde aan een gedegen on
derzoek; voor hij zijn werk schreef
vertoefde hij lange tijd in die plaat
sen van Afrika en Italië, waar Augus
tinus geleefd heeft en wist zodoende
de entourage van dit bonte en grootse
leven in natuurgetrouwe kleuren te
schilderen. Daar hij in zijn gehele
werk een nauw contact onderhoudt
met de „Belijdenissen", kan dit boek,
dat met recht tot wereldliteratuur ge
rekend wordt, wellicht voor velen
een aanleiding zijn om de oude, maar
nog steeds actuele woorden van de
wel scherp, getekend worden, maar
soms een weinig inboeten aan over
tuiging.
Het geheel is echter geworden tot
een meeslepend verhaal, dat volwas
sen lezers een heldere momentop
name geeft van de felle klassestrijd,
die enkele tientallen jaren geleden
gevoerd werd.
„Portret van een moorde
naar", door Erik West.
Uitgave Thijmfonds, Den
Haag.
In het „Thijmfonds" verscheen on
langs een opmerkelijk boek, waarin
Eriik West op boeiende wijze een
actueel vraagstuk in romanvorm aan
de orde stelt. Hij vertelt het verhaal
van een oud-N.S.B.-er, die door de
maatschappij als paria uitgestoten,
aan lager wal geraakt en ten slotte
door een politicus gehuurd wordt als
moordenaar, met als premie een
overtocht naar Argentinië, waar hij
een nieuw leven zal beginnen. Na de
moord laten zijn opdrachtgevers hem
in de steek en plegen verraad, zodat
de man na troosteloze omzwervingen
door de politie wordt neergeschoten.
Dit boeiende gegeven heett Erik West
op psychologisch verantwoorde wijze
tot een verhaal, gemaakt; het boek is
een bonte revue van het gehele mis
lukte leven van een mens, die altijd
precies op het verkeerde paard
wedde, nadat hij het spoor naar de
goede weg bijster was geraakt.
Een aanwinst voor het Thijmfonds.
Zaaibloemen. Door A. Jan
sen. Uitg. Born N.V. As
sen.
In de tegenwoordige tijd van hui-
zennood mag men dikwijls al blij zijn
woonruimte toegewezen te krijgen en
denkt men dikwijls niet aan een
tuin. De moderne huizenbouw biedt
ook weinig gelegenheid voor het
aanleggen van een tuin, terwijl de
tuinaanleg aan de voorzijde der hui
zen veelal verzorgd wordt door de
Plantsoendienst van de gemeente.
Maar daarnaast zijn er in de oude
re stadsdelen en vooral in de buiten
gemeenten gelukkig nog vele
mensen, die er een tuintje op na kun
nen houden. En de ondervinding
heeft geleerd, dat men goed aange
legde en goed onderhouden tuinen
kan vinden naast tuinen, waaraan
men weinig gelegen laat liggen.
Dit laatste nu is toch wel heel ver
keerd gezien, want zij, die zo hande
len, weten niet welk een levensvreug
de een goed onderhouden tuin kan
schenken. Het zelf kweken vaii bloe
men schenkt daarbij wel de grootste
voldoening.
Nu de tuinen op het ogenblik de
winterslaap ingaan, denkt men eigen
lijk niet aan de tuin. En toch is dat
verkeerd.
Zelfs als men een goed onderhou
den tuin heeft, maar zeker, wanneer
dit niet het geval is, is thans de tijd
aangebroken om te gaan bedenken
wat men een volgend jaar van zijn
tuin kan maken. Dat men daarvoor
goed georiënteerd moet zijn over de
eerste verzorging van de tuin, de be
mesting, het spitten, enz. behoeft toch
eigenlijk geen betoog.
Daarbij is voor de niet-vakman een
goede handleiding onontbeerlijk en
wanneer kan men zich daarop beter
prepareren dan tijdens de lange win
teravonden, welke op handen zijn.
Een goede vorm daarvoor vindt
men in het nieuwe boekje van A. Jan
sen, hoofdredacteur van „Floralia",
getiteld „Zaaibloemen", dat een
prachtige handleiding is voor het
kweken en toepassen van één- en
tweejarige zaadplanten in de sier-
tuin.
Een aanbeveling voor dit interes
sante werkje behoeven we niet te
geven. De deskundigheid van de
schrijver is daarvoor voldoende
waarborg en zelf van tuinieren
houdend kunnen we zeggen, dat
we het boekje met veel voldoening
hebben doorgewerkt, waarom we het
van harte kunnen aanbevelen.
