ZONDAGMORGEN
Het spel gaat weer beginnen
D.O.S.R. - TEYLINGEN
£ied tuut deze tijd
De bordjes verhangen
Tropenliefde
ZATERDAG 12 SEPTEMBER 1953
0E LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 1
DAT GAAT NAAR DEN BOSCH TOE.
*dat we den Bosch aandeden, zon
der een slippertje te maken naar
O.L. Vrouw.
Men behoeft daartoe in 't geheel
niet buitensporig vroom of heilig,
doenerig te zijn. Het hoort eenvou
dig tot de „bon ton" in de Brabant
se hoofdstad een beleefdheidsbezoek
te brengen aan de „Zoete Lieve
Vrouw".
We laten in 't midden, waaraan
de Zoete Lieve Vrouw van den
Bosch haar faam te danken heeft,
Deze berust op een middeleeuws
verhaaltje, dat men vrij geloven of
verwerpen kan en wanneer u dat
verhaaltje niet geloven kunt, is uw
geloof er zeker niet minder om.
Persoonlijk zijn we ongelovig wat
de legende rond de Zoete Lieve
Vrouw betreft (maar daar is ons ge
loof niet meer om), doch dit verhin
dert ons in 't geheel niet met een
zekere jongensachtige verwachting
de tochtdeur van de St. Janskathe
draal rond te duwen om dan plotse
ling te staan in de kapel met de duis-
ter-doorschijnende geschilderde ra
men, de talrijke wiebelende kaars
lichtjes en de glazen kasten met zil
veren hartjes, armen en benen.
Boven het altaar, onder een stenen
baldakijn staat daar het beeldje
van Maria.
0E Zoete Lieve Vrouw van den
Bosch heeft haar faam zeker niet
aan haar schoonheid of bevalligheid
te danken. Het is 'n onogelijk lelijk
vrouwtje, dat het kostbare kroontje
draagt en dat voor het overige schuil
gaat in wijde witte zijden poppen-
kleertjes, gedekt door een stijf—uit
staand rood-fluwelen manteltje.
Wanneer een niet-Katholiek ons
zou vragen, wat wij bij dat uitge
doste houten, houterige beeldje
moesten doen, en wat al die andere
mannen en vrouwen want het is
altijd druk 'in dat houten mid
deleeuws beeldje zagen, zouden we
Op die vraag geen antwoord weten.
Indien onze niet-Kathölieke ken
nissen er ons Op betrapten, dat we
op een van de tuimel-voorover-bid-
stöeltjes met een godzalig gezicht
aiaar dat beeldje lagen te kijken en
verstrooid aan onze rozenkrans lagen
te vingeren, zouden we ons hoege
naamd niet schamen.
Indien zij wilden beweren, dat
wat wij deden pure afgoderij was,
zouden wij vragen, of zij ons, hun
kennis, als een afgodendienaar, in
dit geval de dienaar van een af-
godin, beschouwden en zo zij daar
bevestigend op antwoordden, him een
klap in hun gezicht geven, meer
ter ere van onszelf dan ter ere van
Maria.
Wanneer dat in den Bosch gebruik
was maar het beeldje staat onge
naakbaar hoog om het beeld te
kussen of de slip van de mantel met
de vingers te beroeren, zouden we
dat gebruik zeker navolgen. Toen we
dit voorjaar in Venetië waren en de
San Marco een week' lang onze pa
rochiekerk mochten noemen, lieten
we nooit na de twee (Byzantijnse)
marmeren Maria-plaquettes te kus
sen en te strelen zoals daar te doen
gebruikelijk en bovendien nog
even te knielen voor de z.g. „Nico-
peja", ook al een Madonna-schilde-
rijtje van Byzantijnse herkomst.
Zo dat andersdenkenden zinne
loos en belachelijk voorkomt, gaan
we er gróóts Op zinneloos en be
lachelijk te zijn in hun oog. Een
van de raadselachtige heerlijkheden
van de Katholieke Kerk zowel
van de Roomse als van de Griekse
is haar zeer innige en hartelijke
verstandhouding tot Maria. Wanneer
iedereen in zijn leven moet aanvul
len wat gelijk Paulus* zegt „aan
het lijden van Christus ontbreekt",
zou men ook kunnen zeggen, dat
Maria in haar' moederlijke en vrou
welijke charme aanvult, wat aan de
Man Christus ontbreekt. We doen
met onze kinderlijke aanhankelijk
heid voor de Moeder aan de eer, de
Zoon te bewijzen, niets te kort, even
min als een zoon zijn vader te kort
doet als hij in bijzondere levensom
standigheden zijn toevlucht neemt
tot zijn aardse moeder. En dat
gebeurt met die volwassen jongens
nog wel 'ns! Hoewel het kernpunt
van het Christendom is, dat de pa
radijselijke verstandhouding tot God
als Vader is hersteld en de Zoon
zichzelf gans en al heeft wegge
schonken om dat herstel te bewer
ken toch blijft God de goede, al-
wijze maar strenge Vader en zullen
1 we het Lam zien weerkeren als de
zeer te duchten Rechter. Wij moeten
ons heil aldus weer Paulus be
werken „met vrezen én beven", en
terecht, maar het is zeker, dat geen
katholieke man, al is-hij nog zo slecht
en verdorven, enig vrezen en be
ven koestert om zijn hemelse Moe
der te ontmoeten. Men vertelt
en we hebben het ook zelf gezien en
misschien zelf wel gedaan dat
flink aangeschoten kerels 's nachts
toch nog een gebedje prevelen voor
het beeld van Maria Sterre der Zee
in Maastricht (welke kapel dag en
nacht verlicht is), maar dat zou min
or meer ongepast zijn, als er een
kruisbeeld in plaats van een Maria
beeld was. „Het is nog nooit ge
hoord" durfde de H. Bernardus
schrijven dat iemand, die zijn le
ven aan Maria heeft toegewijd en
welke katholieke jongeman heeft
dat niet gedaan en als hij het niet
gedaan heeft, laat hij het dan op dit
ogenblik doen „het is nog nooit
gehoord", dat iemand door zijn he
melse Moeder in de steek is gelaten,
wanneer hij in de benauwenissen
van het leven zijn toevlucht tot haar
nam. Daar is zij moeder voor, moe
der van God en in God moeder van
alle mensen.
Zij zal haar kinderen met moeder
lijke hardnekkigheid verdedigenen
alles van hen bij haar Zoon goed
praten, ook indien de kinderen het
verkeerde pad opgaan. Van de an
dere kant is zij er moederlijk ver
heugd over, wanneer we haar kleine
attenties bewijzen, waaruit ^ondanks
alles onze volwassen genegenheid
blijkt voor Moeder Maria, en onze
dankbaarheid voor haar zachte be
scherming. We vonden het een wel
doend schouwspel in den Bosch, die
mannen te zien, die een voor een
binnen-slipten om de Zoete Lieve
Vrouw te vereren. Er zijn van die
oorden van gebed, waar „de Moeder
van Jezus" bij voorkeur audiëntie
geeft. In den Bosch is zulk een oord
van een graag aanhoord en spoedig
verhoord gebed. Het is maar een
houterig beeldje en we geloven niets
van de midueleeuwse legende, waar
mede het als met een sprookjesman
tel is omgeven. Maar wel heel sterk
hebben we altijd de indruk gekre
gen, dat de Moeder des Heren met
bijzonder welgevallen haar oog richt
op de liefde en verering, die haar
daar door haar kinderen, haar gro
te, volwassen kinderen wordt ge
bracht, waarbij zij begrijpelijk en
begrijpend zal glimlachen als een
van die kinderen-in-lange-broek
moeite heeft niet voorover te tuime
len op de wankele bidstoelen. Er
zijn trouwens ook banken.
MARIUS.
SANAPIRIN jaagt kou JL
en pijn uit Uw body T
(Advertentie)
De voetbalcompetitie '53-'54 start ook voor
de lagere klassen
Het spel gaat weer beginnen, het spel
in grote lijnen dan. Vorige week vingen
de eerste klassers reeds aan en onder
gingen zij de vuurdoop voor de cope-
titie 1953—1954, vandaag en morgen be
gint het spel over de gehele linie. En
als steeds bij de aanvang der competitie
komen we weer een beroep doen op al
onze medewerkers om te zorgen: In de
eerste plaats voor het tijdig inzenden
der verslagen, maar in de tweede
niet minder belangrijke plaats om
zorgen toch zo objectief mogelijk te zijn
in wedstrijdverslagen. Hierin ontbreekt
nogal eens wat, want schrijvers zijn heel
dikwijls erg chauvinistisch' Zij zien
nimmer, kwaad in wat „eigen" spelers
verkeerd doen, maar blazen onmiddellijk
hoog mogelijk van de toren, wanneer
i speler der tegenpartij een overtre
ding begaat. Men wil dan gaarne die
spelers aan de kaak stellen en.waar
kan men zulks beter doen dan in de
courant? Van onze kant nemen wij
daartegen stelling. Overtredingen op het
speelveld dienen niet in de courant „uit
gevochten" te worden; de afhandeling
daarvan behoort in eigen verenigings-
of bondskring te geschieden.
Wanneer we overigens een wens ken
baar zouden willen maken, bij de aan
vang dezer competitie, dan is het deze:
dat de spelers er toch ernstig van door
drongen mogen zijn, dat zij het spel voor
hun genoegen spelen en niet om ande
ren onaangenaam te zijn. Zij mogen zich
er van overtuigd houden, dat het beter
is eerlijk verliezer te zijn dan oneerlijk
winnaar.
Indien ieder speler zo de voetbalcom
petitie aanvangt en dit goede voornemen
vólhoudt, mogen we hopen op een aan
genaam verloop van de competitie en
willen de hoop uitspreken, dat de
strafcommiessies dit jaar werkelijk
werkloos moge zijn!
UVS op bezoek bij HVV.
Wanneer we dan het wedstrijdpro
gramma voor de lagere KNVB-elftallen
met een kort overzicht willen openen,
dan moeten we er allereerst onze teleur
stelling over uitspreken, dat de tweede
klassers zo matig bedeeld zijn met wed
strijden. De afdeling van UVS telt nog
steeds slechts tien verenigingen, het
geen een competitie van achttien wed
strijden betekent. De tekenen daarvan
zijn reeds zichtbaar, want in 2B zijn
voor morgen slechts drie wedstrijden
vastgesteld, nl. HWUVS, Quick
Neptunus en GoudaVUC.
Uiteraard der zaak valt er nog weinig
te voorspellen omtrent de verrichtingen
der diverse ploegen. We dienen eerst af
te wachten in welke samenstelling de
elftallen in het veld zullen komen
en natuurlijk hopen we er voor UVS
er het beste van.
De derde klasse.
In 3 A vinden we weer verschillende
oude bekenden van het vorig jaar bijeen:
Alphen, Hillegom, RKAW met clubs
uit Haarlem en Den Haag en omgeving.
Nieuwelingen zijn hier het gedegradeer
de Wassenaar en het gepromoveerde
Lugdunum. Wassenaar gaat op bezoek
bij RKAW in Leidschendam en daar
door staat vrijwel zeker vast, dat de
Dambewoners het zeker niet gemakke
lijk zullen krijgen. Hetzelfde geldt trou
wens voor Lugdunum, dat de oud-kam
pioenen Postduiven ontvangt. Beide ont
vangende clubs hebben het voordeel van
eigen terrein en dat komt haar waar
schijnlijk nog enigszins ten goede.
In 3B zien we uit Leiden en omge
ving weer LFC en Blauw Zwart inge
deeld, welke met de clubs uit het West-
land om de hoogste voetbaleer zullen
kampen. LFC begint thuis tegen Slie-
drecht en Blauw Zwart ontvangt The
Rising Hope.
De vierde klasse.
Zoals gebruikelijk zit bijna heel Lei'
den en omgeving weer in de ie klasse D:
ASC, Concordia, Lisse, Teylingen, W
SB, Warmunda, SJC, die mèt THB en
Graaf Willem de oude groep van het
vorig seizoen vormen, terwijl daarnaast
komen Meerburg, overgeheveld van 4B,
het gepromoveerde DOSR en het gede
gradeerde Roodenburg. Alle namen, die
wederom een heftige onderlinge strijd
beloven.
Als éénling uit onze omgeving is
Alphia ondergebracht in de 4e klasse C,
terwijl tenslotte DSO, VEP en Woerden
ingedeeld zijn in de 4e klasse D, waarbij
clubs uit het Zuiden van Zuid Holland.
4e klas K.N.V.B.
Terrein Provinciale weg
Roelofarendsveen Aanvang 2 uur
(Advertentie)
SVLV. Competitieprogramma voor
morgen: SVLV 1LDWS 2, aanvang half
drie; VVSB 2—SVLV 2, aanvang 2.30
uur; SVLV 3LDWS 3. aanvang 2 uur
bijterrein; SVLV ASJC A. aanvang 12
uur bijterrein; DOCOS CSVLV B,
aanvang 12 uur; SJC CSVLV C, aan
vang 12 uur.
SVLV handbal. Morgen SVLV 2—
DSO 2; Cont. aSVLV a, aanvang 1 u.
Nic. Boys. Het eerste elftal ont
vangt morgen om half drie Boskoop 1.
Als er niet beter gespeeld wordt dan
vorige week, zullen we zeer waarschijn'
lijk met een nederlaag rekening moeten
houden. De reserven spelen in Noorden
tegen NSV 2.
Alphia. De opstelling van Alphia
is morgen als volgt: J. Ram (doel), ach
ter van links naar rechts D. Bouthoorn
en D. Uithol; midden: H. van Laar, E.
Idelenburg en C. van Laar; voor: C. van
Achthoven, F. Slagter, J. van Egmond.
G. Thomasse en A. den Hertog.
„ZIERIKZEE" IN MOEILIJKHEDEN.
Door het ontbreken van een terrein
na de Februari-ramp en de evacuatie
van spelers heeft de voetbalvereniging
„Zierikzee" maanden achtereen gedwon
gen op non-actief gestaan. Zondag 20
September gaat men weer spelen op
een gehuurd terrein buiten de stad. Het
eerste elftal is door de KNVB in de
derde klasse ingedeeld en het tweede
elftal van Zierikzee is ondergebracht in
de reserve derde klasse, tezamen met
Brabantse ploegen. De Brabantse veren!
gingen hebben echter bezwaar gemaakt
tegen de naar hun mening moeilijke
reis naar Zierikzee en willen niet uit
komen in de thuiswedstrijden van de
Zeeuwse vereniging. Door „Zierikzee"
wordt thans alles in het werk gesteld
om de Brabantse clubs te bewegen hun
standpunt te wijzigen.
ZWEMMEN.
(Daar is hij een man voor)
Hoe komt U hem tegemoet
en blijft U toch U zelf?
ABONNEER U OP
HET BLAD. DAT IEDER GEEFT
WAJ HEM TOEKOMT
De najaarsexamens voor het diploma
zwemonderwijzer (es) van de KNZB zul
len dit najaar in verschillende steden
van 25 October tQt 20 November wor
den afgenomen.
Zij, die zich hieraan wensen te on
derwerpen, dienen zich vóór 1 October
aan te melden bij het Bondsbureau
KNZB, Ger. Doustraat 20, Utrecht.
TAFELTENNIS.
Treffers. A.s. Donderdagavond om
7 uur speelt het eerste herenteam in
Den Burcht te R'veen de thuiswedstrijd
tegen Sparkler 1. Deze plaatselijke ont
moeting en tevens het eerste officiële
treffen geldt voor de derde bekerronde
van afd. Den Haag. Leden van Treffers
die aan de cdmpetitie wensen deel te
nemen worden dringend verzocht zich
voor Zondagavond op te geven aan het
secretariaat. Dit geldt ook voor degenen
die dit seizoen bondslid willen worden.
POSTDUIVEN.
Concourscomniissie Rijn en Gouwe.
Concours met 202 duiven vanaf Roer
mond. Gelost te 9.55 met N.O. wind.
Snelheid eerste duif 1250 m. Uitslag: A.
Verhoef, Boskoop, 1, 2, 12, 22; W. H. v.
Muiden, Boskoop, 3, 5, 19, 24; W. v. d.
Water, Waddinxveen, 4, 11, 14, 16, 18;
"I. v. d. Willik, Boskoop, 6, 13, 25; H.
Dijk, Waddinxveen, 7; J. Degenkamp,
Boskoop 8; Gebr. Oosterman, Aarlan-
derveen, 9, 21; J. de Graaff, Waddinx-
ïen, 10.
De Witpen (Nieuwveen). Wedvlucht
vanaf Roermond. Gelost te 10.55 uur.
Aankomst eerste duif te 11.58.26 uur,
laatste 12.17.03 uur. snelheid 1130 m.
Uitslag: J. de Groot 1; Th. Bader 2, 12;
J. Hoogervorst 3, 15; G. J. Oskam 4, 7,
M. Lensing 5, 9; A. Bijl 6, 14; J.
Meijer 8; C. v. Leeuwen 10.
SCHAKEN.
WERELDKAMPIOENSCHAP DAMES.
De elfde partij om het wereldkam
pioenschap schaken voor dames tussen
de titelhoudster Ludmila Rudenko en
haar landgenote Elizaveta Bykova werd
door laatstgenoemde gewonnen. De stand
luidt thans 65 in het voordeel van
Bykova.
De partij werd geopend met de dame
pion, waarna Rudenko onmiddellijk een
aanval op de koningsvleugel lanceerde.
Na rocheren werd de positie van de
wereldkampioene er niet beter op, maar
voorlopig slaagde Elizaveta Bykova er
niet in hieruit enig voordeel te putten.
Toen Rudenko ten tweede male een
juiste voortzetting over het hoofd zag,
werd de situatie critiek. Bykova nam
toen het initiatief over. Op de 42e zet
capituleerde Rudenko.
ARSITAIOS IN BODEGRAVEN
Zie, daar kwam Aristaios aan,
die voor de boerenbonden
voor eeuwent'rug in Griekenland
de kaas heeft uitgevonden.
Hij kwam per helicopter aan
om 't roemvol feit te staven,
plus een volvette 40 plus
in 't feestend Bodegraven.
Hij kwam eens zien hoe zijn product
de wereld heeft veroverd
en hoe zijn eerste Griekse kaas
millioenen heeft getoverd.
Maar ook al liet hij per raket
zich zeer modern vervoeren,
de kaas is 't allerbeste oud
en komend van de boeren.
Met weemoed zag hij in de streek
het edel ambacht kwijnen,
hij vroeg in 't Grieks is het gedoemd
om eind'lijk te verdwijnen?
Heeft dan de kaas, die ik eens vond
en maakte met rnyn handen
voor niets die lange reis gemaakt
door alle 's werelds landen?
Dit typisch Hollandse product,
dat overal gegeten
wordt, en zou Aristaios niet
het allerbeste weten,
dat dit product de oude roem
der Griekse kaas bewaard heeft
en het daarmede Hollands roem
voor eens en al gepaard heeft?
Och Aristaios wees getroost;
ga het de Grieken zeggen,
dat men zelfs daar met onze kaas
veel glorie in kan leggen.
In Bodegraven leeft gij voort
en 't zal U niet verbazen,
indien na wéér tweeduizend jaar
hier nog de boeren kazen.
TROUBADOUR.
Vals procesverbaal
van wachtmeester
(Advertentie)
DE BEDRIJVEN UIT LEIDEN
SCHAKEN OM „DE GALVANO-
WISSELPRIJS".
Voor de derde maal organiseerde de
Sport- en Ontspanningsvereniging van
PTT-personeel dit jaar een wedstrijd
voor bedrijfsschaak. Evenals voorgaande
jaren nemen hieraan deel de schaakver
enigingen der Wolfabriek „Leithen",
Gisteren heeft voor de Arrondisse
mentsrechtbank te Assen terecht ge
staan de 39-jarige wachtmeester eer
ste klasse der Rijkspolitie P. A. S.
te Westerbork, verdacht van het op
maken van een vals proces-verbaal,
subsidiair valsheid in geschrifte, en
voorts voor het afleggen van een
valse eed in deze zaak.
Verdachte heeft in de maand Juni
van het jaar 1950 twee meisjes ge-
Touwfabrieken, Lichtfabrieken en PTT.
Voor deze wedstrijd loofde de fabriek
voor Metaalversiering „Galvano" een
fraaie zilveren koning uit, die door de
mannen van „Leithen" reeds tweemaal
werd veroverd.
Bij de aanvang der eerste ronde
sprak de voorz. van de PTT-ers, de heer
Kloots, de deelnemers toe, waarbij hij
opmerkte, dat wanneer ditmaal de wis-
selprijs weer door „Leithen" gewonnen
mocht worden, die ook aan hen voor
goed ten deel zou vallen.
Daarom spoorde hij de andere deel
nemers aan te trachten dit te voorko
men, want het zou hem heel erg spijten
wanneer deze wedstrijd, welke andere
jaren in zo'n vriendschappelijke geest is
gespeeld, tot het verleden zou gaan be
horen.
De eerste ronde was het echter alleen
„Leithen", die de volle winst wist te
behalen en won met 5Yi4y, van de
Lichtfabrieken. Touw en Post deelden
broederlijk: 55.
Gedetailleerd waren de uitslagen:
10; SchoutenIr. J. de Wilde 01;
De RidderJ. Bonsel 10; Rotteveel
v. Katwijk 01; BatenburgJ. C. Jan
sen 0—1; Blonk—F. W. Nijs 0—1.
VTLPTT: A. SmitA. Barkema
01; H. J. DingjanJ. Edeling 10; H.
Th. van ZonF. Hemerik 01J. Nie-
vaartA. Leenheer 10; J. G. Tervoo-
renV. v. d. Linden 01; J. Vermont
S. E. Willems of Brillman 1—0; A. Spek
T. Duk 10; W. Tervooren—G. Plas-
meijer y7bi; W. F. SmitC. v. d. Laan
0—1; J. Witkamp—H. F. Kok y3.
verbaliseerd wegens het lopen op
verboden grond. De beide meisjes wa
ren een kamp te Schoonloo binnen
gegaan om bloemen te plukken, het
geen door verdachte was opgemerkt,
waarna proces-verbaal volgde. De
verbalisant zou tegen de meisjes ge
zegd hebben, dat er bordjes met „ver
boden toegang" bij het terrein ston
den, waarna de beide meisjes op
merkten, deze verbodsborden niet te
hebben gezien. De vriendinnen zijn
toen naar huis gegaan, doch op hun
schreden teruggekeerd, om te onder
zoeken of er inderdaad borden met
„verboden toegang" op het terrein
aanwezig waren. Dat was volgens de
meisjes niet het geval. Wel wist een
van de beide geverbaliseerden zich
te herinneren dat er vroeger wel van
dergelijke bordjes hadden gestaan,
o.a. gedurende de oorlog, toen het
kamp als onderkomen voor de ar-
beisdienst werd gebruikt.
In deze zaak werden niet minder
dan zestien getuigen gehoord. Een
aantal bewoners van Assen ver
klaarden dat de bordjes niet aanwe
zig waren. Wel waren die direct na
het opmaken van proces-verbaal te
gen de beide meisjes geplaatst.
Enige collega's van verdachte,
thans wonende te Beyl, Oude Pekela
en Amsterdam verklaarden dat de
bewuste borden wel op het terrein
hebben gestaan. Ze stonden niet al
leen bij de ingang van het terrein,
doch ook op het terrein zelf. Een de.
zer getuigen verklaarde, dat hem
nimmer was opgevallen dat er geen
borden aanwezig waren.
Na het getuigenverhoor was de of
ficier van Justitie er van overtuigd,
dat de bordjes er niet gestaan heb
ben. Spr. achtte het een grove fout
van de politieman, dat hij na het op
maken van het proces-verbaal niet
even had gekeken of ze er stonden
of niet, zodat spr. de mening was toe
gedaan, dat verdachte zijn proces
verbaal heeft willen redden. De offi
cier van Justitie achtte de feiten be
wezen, en eiste een gevangenisstraf
van 1 jaar en 6 maanden. Utispraak
25 September.
(Door CHARLES BRUCE)
Nadruk verboden.
73) 5
Wij hebben de stroom tot aan
zijn opsprong gevolgd en toen
we boven op de heuvel van de water
kering stonden, hoorden we beneden
ons, helemaal aan onze linkerhand het
slaan der gongen. Ik vond het beter
om het pad niet te volgen, daar ik
vreesde, dat we dan op de wachtpos
ten zouden stoten, die Ansokol na
tuurlijk overal heeft uitgezet. Daar
om ben ik met mijn mannen langs de
heuvelkant links gegaan, totdat ik op
een gegeven ogenblik, op een hoog
rotsplateau tussen twee rivieren, he
lemaal in de verte, het fort ontdekte,
waarover wij reeds zoveel hebben
horen spreken.
De afstand was zo groot, dat ik
niets anders gewaar werd dan de da
ken. Of er mannen waren, kon ik
vandaar niet vaststellen".
„Hoe ver is het, Yakub?"
„Tot aan de heuveltop, waar wij het
pad verlaten hebben, drie uur, Toean,
maar vandaar tot aan het fort weet
weet ik niet. Nog twee uur, zou ik
zeggen. De heuvels zijn er zeer hoog
en verbazend steil, daar moeten we
rekening mee houden".
„Laten we dus vijf uur nemén, als
we niet te hard doorlopen, en onder
tussen voortdurend uitzien naar hun
voorposten. Zag je geen kans om vast
te stellen, vanwaar en hoe wij hen
het best kunnen bestoken?"
„Nee Toean, daarvoor waren we er
te ver vandaan. En de Toean had be
volen, dat we terug moesten keren
om hem te vertellen ,wat we hadden
gezien".
Desmond bestudeerde aandachtig
het kaartje dat strootje voor strootje,
blad voor blad gegroeid was onder
het verder uitbrengen van het rap
port. Met deze primitieve hulpmid
delen slaagde hij er toch schitterend
in om zich een duidelijk beeld te vor
men, van de werkelijkheid. Daar re
zen alle in zijn geest op: de scherpe
kanten der heuvels, de grote bomen
der jungle, die grijs en bruin aan
beide kanten omhoog kwamen boven
de groene onderlaag; het zilverig rin
kelen der kleine stroompjes, die van
het doorgroefde heuvelgezicht af
sprongen, totdat ze na al hun buite
lingen met een laatste ondeugende
sprong, schuimspattend in de woeste
stroom terecht kwamen; de prachtige
vergezichten, indien men tussen een
paar bomen door zijn blik liet wei
den over de zee van golvende heu
vels, blinkend van het weelderig
neervloeiende zongoud. En daar aan
zijn voeten, langs de glooiing, bene
den in het dal, hadden mensenhan
den in een dag het lage hout van het
maagdelijke bos neergeveld. Op die
bruine plek lagen wortels en slinger
planten te rotten en te stoven in de
het zon. Een wonde temidden van de
rijkdom van de jungle.
„In orde", zei hij ten slotte. „Die
zaak is dus voor elkaar. Morgenoch
tend trekken we weg, om vlak bij het
fort een kamp op te slaan. Daar zul
len we dan allicht een geschikte ge
legenheid vinden om dat nest voor
goed met de grond gelijk te maken".
„Daar behoeven we niet voor naar
het kamp te trekken, Toean", zei
Simuk „Ik kan Yakub's mededelin
gen nog wat aanvullen. Hier splitst
de rivier zich in tweeën, de Sayap
en de Mesopo. Daartussen rijst lood
recht uit het water een schiereiland
naar boven. Op het punt waar de ri
vieren samenstromen is een heel
smal pad, dat naar het fort op het
eiland voert. Indien de verdedigers
waakzaam blijven is het niemand mo
gelijk langs die kant naar boven te
komen, Toean. Trouwens zij zullen
wel allerlei hinderlagen en strikken
hebben uitgezet, Toean. Loshangende
rotsblokken, de beruchte palen, op
voetangels maken het onmogelijk om
langs die kant het fort te benaderen.
We zouden veel te veel doden verlie
zen, voordat we eindlijk boven kwa
men. En wat staat ons daar te wach
ten? Die toegang is dus beslist voor
ons gesloten. Maar langs de achter
kant kunnen we met veel kans van
slagen een aanval beproeven, Ze heb
ben een pad aangelegd dat van het
fort uit, langs hei plateau naar de
bergen er achter voert. Waarschijn
lijk om terug te trekken, indien wij
toch, toevallig of met wat geluk, van
voren een aanval ondernemen. Volg
dus de stroom aan uw rechterhand,
Toean en als U die oversteekt, daar
waar een boom dwars over het wa
ter naar de overkant voert, is het ge
makkelijk naar boven te komen. Dat
heb ik allemaal uit hun eigen mond
gehoord Toean".
Ampau mompelde goedkeurend.
Hem was ookzo iets ter ore gekomen.
Dit krijgsplan had zijn instemming.
Dit was een kolfje naar zijn hand.
Geen hals over kop je storten in ge
vaar met grote kans op een totale
mislukking, plus een verschrikkelijke
verlies aan flinke soldaten; geen ra-
zenden oelantmethoden, maar het
oude systeem van overleg, van state-
gie en krijgslisten.
„Ftachtig, Simuk. Je oren hebben
uitstekend dienst gedaan. Ze hebben
weten te horen zonder te luisteren.
Als we dit pad zien op te sporen is
alles in orde, Toean", wendde hij zich
nu tot Desmond, „een paar manschap
pen om de nauwe toegang aan de
voorkant te bezetten, zodat wij van
onze kant de belhamels op hun beurt
het ontsnappen onmogelijk maken.
Dan moet het ons niet moeilijk val
len dit wespennest geheel uit te bran
den".
„Zeker. Morgenochtend vroeg bre
ken we op, maken een klein vlak bij
het fort en dan. wie kan te voren
de uitslag van een krijg voorspellen?
Zorg in ieder geval, dat de wacht
posten vannacht dubbel op hun hoede
zijn. Ik vertrouw die stilte niet".
Die avond lag Desmond, na zijn
landelijke maaltijd, op zyn veldbed
te piekeren. Hij kon de slaap niet
vatten en het licht was te zwak om er
bij te lezen. Het zwakke schijnsel van
de olielamp, die telkens walmend
opflikkerde bij de onmerkbare tocht,
die door het ruime huis kwam, als
een reus door een voorwereldlijke
grot, wierp fantastische schaduwen
op de wanden, telkens als een der
mannen, die daar bij elkaar lagen te
slapen, even bewoog. De berglucht
was tamelijk fris en ze hadden bij el
kander wat warmte gezocht.
Het was een bonte verzameling sa
rongs geworden, met hier en daar
een zwarte of bruine vlek van hoofd
of benen. Het herinnerde hem aan
een paar platen van het front, waar
op een hele troep gesneuvelden bij
elkaar was gebracht om in een der
grote kuilen weggeborgen te worden.
Wat zou de morgen aan die flinke
kerels brengen? En tenslotte ook aan
hem? Veronderstel dat hij er niet le
vend meer uitkwam (in zo'n gevecht
was alles mogelijk) was dan? Hij pro
beerde het kleine wereldje voor zijn
geest te halen, waarin Desmond Car-
ruthers plotseling niet meer voor zou
komen. Zijn kring van kennissen, die
op een avond in hun krant zouden le
zen, dat Desmond, of Carruthers, of
Mr. Carruthers bij een aanval op een
stel rebellen was omgekomen. Zijn
zusters? Och. die zouden het allicht
jammer vinden. Maar hij zat nu al
tien jaar in Borneo. Ze waren van el
kaar vervreemd. Dat had hij pijnlijk
ervaren tijdens zijn tienmaands ver
lof in het nvoederland. Ze hadden hun
eigen kennissen gekregen. Vandaag
of morgen zouden ze trouv\,n. /Dan
zouden ze meer belang hebben bij
het wel en wee van hun man en kin
deren, dan bij het leven van een
broer, die ze in geen jaren meer had
den gezien.
(Wordt vervolgd)
