Bouw kleuterscholen door
overheidspolitiek belemmerd
Olielamp rolde om...
Avondmis te Persingen opende
de Nederlandse verkennerskerk
Katholieke vader ontvoerde na
scheiding z'n kind naar Spanje
W*W. nu ook voor de
luchtwegen
Assepoester verloor haar muiltje
Zaterdagmiddag op het A'damse IJ
Te veel beunhazen leiden op
voor t middenstandsdiploma
T ropenliefde
MAANDAG 7 SEPTEMBER 1953
DE LE1USE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 4
Nog langer uitstel
Mgr. rar. Fr. Op de Coul, directeur
van het Katholiek Centraal Bureau
voor Onderwijs en Opvoeding,
spreekt in zijn voorwoord op het
Jaarboek 1953, deel I over het Ka
tholieke Kleuteronderwijs zijn grote
teleurstelling uit over de laksheid
van het parlement inzake de wette
lijke regelingen van het kleuteron
derwijs en de schrielheid in dit op
zicht van vele gemeenten. De wets
ontwerpen betreffende het kleuter
onderwijs zijn in een stadium, dat
de Kamer zelf over de verdere behan
deling kan beslissen. Men had mo
gen verwachten, zo schrijft mgr. Op
de Coul, dat de Kamer op dezelf
de wijze als is gebeurd ten aanzien
van de tweede technische hogeschool
ook voor wat betreft bet kleuter
onderwijs de gelegenheid zou hebben
aangegrepen deze dringende kwestie
vast te leggen.
Doch, zo vervolgt mgr. Op de Coul,
„het is een zeer grote teleurstelling
geworden, te groter naarmate de ur
gentie van een regeling van dit on
derwijs met de dag toeneemt. Dui
zenden kleuters wachten op het ogen-
klik, dat ook voor hen de poort van
de kleuterschool geopend wordt; hon
derden moeders zien verlangend uit
naar de mogelijkheid gedurende eni
ge uren van de dag rust en soulaas
te mogen ondervinden en de gelegen
heid te krijgen het huishouden weer
op orde te brengen. Men spreekt en
schrijft allerwege over noodzakelij
ke verlichting voor bepaalde catego
rieën; hier is de mogelijkheid ontel
bare moeders van alle klassen gedu
rende enige uren van de dag in de
gelegenheid te stellen tot kalmte en
bezinning te komen om daarna haar
moeilijke taak onder vaak zeer be
zwarende omstandigheden opnieuw
en met opgewektheid te hervatten".
„Wat geestelijk en psychisch", zo
lezen wij verder „als winst verwor
ven wordt door een goede regeling
en wijde openstelling van het kleu
teronderwijs is vooral bij de thans
heersende woningtoestanden niet
te schatten; welke spanningen in vele
huishoudingen kunnen voorkomen
worden, kan slechts hij bevroeden,
die enigszins op de hoogte is van» de
vele neurosen, welke tengevolge van
te grote huishoudelijke drukte in alle
standen geconstateerd worden. Het
totstandkomen van de wet op het
kleuteronderwijs zal daarom voor
voor zeer grote groepen der bevol
king en enorme sociale verlichting
bij de vervulling van hun levenstaak
betekenen".
Nog niet ideaal...
„Maar", zo vervolgt mgr. Op de
Coul, „mem trekken uit het boven
staande niet de conclusie, dat het in
gediende ontwerp'een ideale regeling
bevat, welke niet voor verbetering
vatbaar zou zijn. Iedere insider weet
beter; de gewenste correcties kunnen
echter ongetwijfeld tijdens de behan
deling worden tot stand gebracht, ter
wijl ook een nota van aanwijzingen
aan de Minister de mogelijkheid biedt
verbeteringen aan te brengen, waar
over men bij het overleg binnenska-
Boerderij afgebrand
In het buurtschap „de Wilgen" on
der Drachten is Zaterdagavond om
streeks 9 uur een kapitale boerderij
tot de grond ioe afgebrand.
De brand is ontstaan in de schuur,
doordat daar een petroleumlamp om
viel, die door twee zoons van de land
bouwer werd gebruikt bij het de
monteren van het motorrijwiel van
hun vader. De benzine van de motor
raakte in brand en direct daarna
vonden de vlammen gretig voedsel in
het in de schuur aanwezige hooi.
De brandweer van Drachten, die
met twee spuiten was uitgerukt, kon
niets tegen de vuurzee uitrichten
De landbouwer en zijn echtgenote
waren niet thuis toen de brand ont
stond. Een baby en een kind van vijf
jaren konden tijdig in veiligheid
worden gebracht. Een der zoons heeft
brandv/onden opgelopen. De land-
bouw-inventaris ging geheel verlo
ren; van het meubilair kon een ge
deelte worden gered.
mers reeds zou 'zijn eens geworden.
Aan een spoedige behandeling in een
volgende zittingsperiode schijnt dus
ook niets in de weg te staan".
Op 1 Januari 1952 bedroeg het aan
tal leerlingen op kleuterscholen on
geveer 25.000 meer dan in het vooraf
gaande jaar, op 1 Januari 1953 bleek
de toename slechts 5.000 leerlingen
te bedragen. Voor een groot deel
vindt deze afname haar oorzaak in de
daling van het jaarlijkse geboortecij
fer na 1946, maar een belangrijke re
den is ook gelegen in de overheids
politiek, welke er toe leidde slechts
bij uitzondering bouwvolume voor
kleuterscholen beschikbaar te stellen.
Honderden kleuters zagen zich daar
door van de mogelijkheid om een
kleuterschool te bezoeken beroofd.
Men mag verwachten, dat hierin ver
andering kome en de betreffende
overheid gaat inzien, dat speciaal in
nieuwe wijken kleuterscholen drin
gend noodzakelijk zijn.
Schriele gemeenten.
Op het ogenblik zijn het alleen de
lagere overheidsorganen en met na
me de gemeenten, welke het kleuter
onderwijs subsidiëren. Gezien de be
langen, welke op het spel staan ech
ter zou men mogen verwachten, dat
de vroede vaderen deze taak to.v. de
jongste leden der gemeente royaal
zouden opvatten. Op enkele loffelij
ke uitzonderingen na moet mgr. Op
de Coul echter constateren, dat de
gemeenten zich in deze zeer schriel
betonen. De Zuidelijke provincies ma
ken hierin wel het slechtste figuur.
Mgr. Op de Coul besluit met de
conclusie, dat ".iet, zolang een wette
lijke ook in financieel opzicht be
vredigende regeling van het kleu
teronderwijs nog niet tot stand is ge
komen, een belang van> de eerste orde
is voor elke gemeente om dit onder
wijs royaal te steunen.
Opgebouwd uit „heitjes"
Zaterdagavond is door de hoofd
aalmoezenier van de Katholieke ver
kenners in Nederland in het histori
sche kerkje van Persingen, thans her
doopt tot St. Joriskerk van de Katho
lieke verkenners in Nederland, een
plechtige avondmis opgedragen.
Talrijke verkenners, woonden de
Mis bij. In de wijdse vlakte van het
lageland van weiden en akkerligt het
veertiende eeuwse oude kerkje, dat al
sinds Zondag 22 April 1951 in gebruik
is bij de Katholieke verkenners als
St. Joriskapel, in deze kapel staat nu
ook het St. Jorisbeeld van Albert Ter-
mote uit Utrecht, welk beeld in 1950
Installateur overleefde
stroom en val van 9 m
De 19-jarige installateur J. B. van
het Prov. Electr. Bedrijf te Gronin
gen was bezig de loopkabel van een
negen meter hoge loopkraan te ver
lengen, n?aar had het ondanks
strenge voorschriften niet nodig
gevonden om de stroomtoevoer af te
sluiten! Boven in de kraan geraakte
hij even uit zijn evenwicht, maar net
lang genoeg om houvast te zoeken;
instinctief tastte hij om zich heen en
greep toen de loopkabel vast met het
gevolg dat de stroom door B's lichaam
ging.
De assistent-bedrijfsleider, de heer
N., merkte dat iets niet in orde was
en hij sloot onmiddellijk de stroom
toevoer af. B. kreeg een hevige schok
en tuimelde omlaag. Hij ligt nu met
een ernstige wond aan het hoofd in
het ziekenhuis.
bij de viering van het 20 jarig bestaan
van de Katholieke verkènnersbewe-
ging door verkennners op zwerftoch
ten door heel Nederland werd gedra
gen.
De kerk van Persingen, vroeger
katholiek, kwam in de hervormings
tijd in handen der Ned. hervormden,
die er tot op het einde der 18e eeuw ge
bruik van maakte voor de Hervormde
gemeente van Ooy en Persingen.
Sindsdien trad een periode van lang
zaam verval in voor het kerkje tot
dat restauratieplannen werden ge
maakt.
De uitvoering van de restauratie
van het kerkgebouw, een der fraaiste
dorpskerkjes uit vroeger eeuwen, was
geraamd op ƒ40.000. De financiëring
hiervan werd mogelijk gemaakt door
40 pet bijdrage van het rijk, 30 pet
door de katholieke verkenners 10 pet
door de statgn van Gelderland en de
gemeente UbbergenBeek onder wel
ke gemeente Persingen behoort. Zo
bleef dit mooie kerkje behouden en
het dient nu als blijvend monument
voor de Katholieke verkenners, die
een deel van de restauratiekosten bij
eenbrachten met hun actie „een heitje
voor een karweitje".
NEDERLANDS HUWELIJKSDRAMA
Priester bracht het weer
terug bij Joodse moeder
Met een vliegtuig uit Spanje is Za
terdagmorgen op Schiphol aangeko
men een vijfjarig meisje, dat, na
dat zij tijdens een scheidingsprocedu
re aan de moeder zou worden toe
vertrouwd, door de vader mee naar
het buitenland was genomen. De va
der bleek het te hebben onderge
bracht in een R.K. kindertehuis te
Barcelona, dat geruime tijd weiger
achtig bleek het kind aan de moeder
in Nederland af te geven. Dank zij de
activiteit, vooral van de Nederlandse
buitenlandse dienst en de Nederland
se R.K. geestelijkheid is nu eindelijk
het kind terug bij de moeder.
De Nederlandse R.K. geestelijkheid
had een pater naar Spanje gezonden,
die tot taak had, het kind los te krij
gen en naar Nederland te brengen.
Het was dan ook onder geleide van
deze pater, dat het meisje de reis van-
Span je naar Schiphol heeft'gemaakt.
Voorgeschiedenis.
Van het echtpaar was de man R.K.,
de vrouw Joods. Het huwelijk, dat
nietkerkelijk .was bevestigd, werd op
31 Juli 1952 door echtscheiding ont
bonden. Op 13 October 1952 werd
het enige kind uit dit huwelijk, dat
de vader buiten de moeder om R.K.
had laten dopen, aan de moeder toe
vertrouwd, die tot voogdes werd be
noemd. Inmiddels was de vader op 8
October 1952 uit de ouderlijke macht
ontzet, waarbij afgifte van het kind
aan de moeder werd bevolen.
In Barcelona opgespoord.
Vier dagen, voordat de president
het kind tijdelijk aan de moeder toe
wees, wist de vader met het meisje
naar het buitenland te vertrekken.
Van 25 Juli 1952 af werd door de
justitie een uitvoerig onderzoek inge
steld in België, Frankrijk en Spanje.
De man had vroeger al eens te ken
nen gegeven, dat hij van plan was
zich bij het Nederlandse consulaat in
Barcelona vervoegde om zijn pas te
laten verlengen. Het consulaat heeft
toen onmiddellijk het Ministerie van
Buitenlandse Zaken gewaarschuwd.
Bij een verder onderzoek bleek, dat
de man het kind had ondergebracht
in een R.K. kindertehuis in Barcelo
na. Sedertdien werden pogingen ge
daan by de Spaanse autoriteiten om
het minderjarige Nederlandse kind
door het kindertehuis te doen afge
ven. Deze pogingen zijn lange tijd
zonder resultaat gebleven. De Spaan
se autoriteiten en de tijdelijke ver
zorgers van het kind stelden zich op
het standpunt, dat niet zonder meer
tot afgifte kon worden overgegaan,
daar in Spanje het burgerlijk huwe
lijk niet bekend is.
Ned, priester naar Spanje.
Inmiddels bleek, dat de man
voornemens was, naar Brazilië te
gaan en wel met het kind. Zou hem
dit lukken, dan was de kans groot,
dat elkspoor van het kind verloren
zou gaan.
De moeder heeft zich toen gewend
tot opperrabbijn Tal, die zich op zijn
beurt wendde tot de R.K. geestelijk
heid. Na uitvoerige besprekingen,
waarbij de moeder verklaarde volko.
men vrij te willen zijn in haar keuze
van opvoeding van het kind, heeft de
Deurwaarders worden
gewaardeerd
De vereniging van gerechtsdeur
waarders in Nederland heeft Zaterdag
en Zondag, in het tachtigste jaar van
haar bestaan, de najaarsvergadering
gehouden te Maastricht.
De congres-deelnemers werden Za
terdagmiddag ten stadhuize ontvan
gen door het voltallige college van
B. en W.
De burgemeester der Limburgse
hoofdstad, mr. W. baron Michiels van
Kessenich, sprak over de belangrij
ke taak, welke de deurwaarders in
economische sector van het maat
schappelijk leven bekleden. Vooral
in de na-oorlogse tijd heeft de over
heid, met n-ame die der gemeenten,
heel vaak te maken gekregen met de
deurwaarders, die maar al te vaak o.a.
in kwesties van huisvesting moesten
optreden om aan de beslissingen van
gemeentelijke instanties kracht bij te
zetten.
De burgemeester verklaarde daar
bij gesticht te zijn door de zeer hu
mane wijze, waarop de deurwaarders
in de vervulling van hun delicate
taak optraden.
Na het welkom van baron Michiels
v. Kessenich, tot de congressisten,
heeft de voorzitter der vereniging, de
heer I. Harshagen uit Amsterdam het
gemeentebestuur niet alleen gedankt
voor deze hartelijke ontvangst, maar
tevens erkentelijkheid betuigd aan
de burgemeester van Maastricht, voor
diens zuiver begrip va*" de taak der
deurwaarders en voor de juiste waar
dering van hun ambt. Hij wenste de
burgemeester geluk met de dezer da
gen aan deze toegekende hoge Bilgi-
sche onderscheiding. Hij besloot met
rug te brengen.
Deze afgevaardigde is toen met be
hulp van- de Nederlandse consul te
Barcelona zeer voortvarend aan het
werk getogen. De kinderrechter te
Barcelona werd bewogen zich bereid
te verklaren, de voogdij beschikking
van de Amsterdamse rechtbank ook
in Spanje ten uitvoer te laten leggen,
indien de rechtbank het verzoek
daartoe zou doen. De Amsterdamse
rechtbank heeft zulk een verzoek op
zeer korte termijn en wel op 4
Augustus j.l. gedaan-. Na ontvangst
a j van de betreffende stuiken heeft de
naar Spanje te gaan. Begin Augustus kinderrechter te Barcelona toen af-
R.K. geestelijkheid een afgevaardig-
de naar Spanje gezonden met de op- Jf °5_
dracht het kind naar Nederland te-
werd van de Spaanse politie bericht
ontvangen, dat de man de Spaanse
grens niet was overgekomen.
Achteraf bleek, dat hij zich toch
in Spanje bevond, en wel toen hij
Een Pipercup, die voor reclame doeleinden boven Zundert en verschil
lende voetbalvelden had gevlogen, kreeg in de buurt van Dordrecht mo
torstoring en moest door zijn bestuurder M. J. P. aan de grond gezet
worden. Nu gebeurde een en ander vlak in de buurt van de Rijksweg
DordrechtMoerdijk, waarop toevallig juist een hoofdinspecteur van de
Wegenwacht passeerde. Deze zag er iets in, zodat enige uren later de
Pipercup zijn stimulerend werk weer kon voortzetten.
Op het zonovergoten IJ,
waar tot ergenis van de
Amsterdammers nog steeds
de ponten varen, kwam een
van deze trage vervoers
middelen Zaterdagmiddag
midden op zijn tocht tot
stilstand en begon lang
zaam terug te varen.
Hevig ontstelde opva
renden dromden rond de
railing en wisten de meest
lugubere verhalen te ver
tellen over een drenke
ling.
Er was echter geen man
over boord, maar een klein
meisje, dat tot de opvaren
den behoorde, had een
nieuw schoentje in het wa
ter laten vallen en huilde
om dit verlies zo erbar
melijk, dat de kapitein het
niet langer kon verdragen
zijn bemanning op
dracht gaf de pont te stop
pen en naar het schoentje
te vissen.
Langzaam voer de pont
acnteruit en grote boots
haken deden vernuftige
pogingen om het schoentje
te pakken te krijgen. Hier
voor was weer een hele
tactiek nodig, want wan
neer het niet erg omzich
tig gebeurde, zou een golf
je in het schoentje terecht
komen en zou het meisje
voor altijd van haar bezit
beroofd zijn.
Telkens voer de boot er
nam om haar schoentje te
bereiken.
En zij was niet de enige
die in spanning verkeerde.
Iedereen op die pont
scheen Zaterdagmiddag
zijn tijd vergeten te zijn en
volgde met ingehouden
adem de strijd tussen het
scaip en de golven met als
inzet het kleine schoentje.
Het scheen echter tever
geefs. de logge pont
Pont noch politie konden
l echter de Prins vervangen
langs en telkens werden
de machines teruggescha
keld. Het kleine meisje,
met de.traantjes nog aan
haar oogwimpers, keek
vol spanning toe, hoe de
haken steeds weer misgre
pen en hoe de boot steeds
weer een nieuw aanloopje
niet genoeg wenden en
bracht te veel beweging in
het water, waardoor het
schoentje telkens weer op
een golfslag je wegdreef.
Ondertussen had de wa-
terpolitie aan de wal de
merkwaardige manoeuvres
van de pont gadegeslagen
en in de mening verke
rend, dat er iemand in
nood was, kwam zij met
haar motorbootje pont-
waarts gevaren. Al reeds
van verre werden hen
door de opgewonden pas
sagiers waarschuwingen
en adviezen toegeroepen
en het duurde niet lang,
of ook het politiebootje
was ijverig op schoentjes
kon jacht.
Helaashet politie-
f bootje wilde het te vlug
doen. In volle vaart tufde
t het op het schoentje af,
veroorzaakte hierdoor een
golfslag, die het schoentje
noodlottig werd; het liep
vol met water en ver-
en dween in de diepte.
Met het schaamrood op
de boeg vertrok het poli
tiebootje naar de haven,
een teleurgestelde en woe
dende menigte pontvaan-
ders en een zielsbedroef4
klein meisje op het zon
overgoten IJ achterlatend.
gifte van het kind bevolen.
De eerste uitvoering door het nieuw
gevormde toneelgezelschap Theater
heeft in tegenwoordigheid van H.M.
de Koningin, te Arnhem, plaats ge
had.
Gespeeld werd Pedri Calderon de
la Bearea's stuk „La dama duende",
naar de bewerking van Hendrik de
Vries en onder regie van Kees v.
Iersel.
ZEEPOST.
Met de volgende schepen kan zee
post worden verzonden. De data,
waarop de correspondentie uiterlijk
ter post moet zijn bezorgd, staan,
tussen haakjes, achter de naam van
het schip vermeld:
Indonesië: m.s. „Oranje" (16 Sept.);
Ned. Nw. Guinea m.s. „Peleus" (11
Sept.); Ned. Nw. Guinea m.s. „Oran
je" (16 Sept.); Ned. Antillen: m.s.
„Delft" (12 Sept.); Ned. Antillen:
m.s. „Botne" (14 Sept.); Suriname:
m.m. „Rantum" (15 Sept.). Unié van
Zuid-Afrika en Z.W. Afrika: m.s.
„Winchester Castle" (12 Sept.); Ca
nada: s.s. „Nieuw Amsterdam" (16
Sept.); Zuid-Amerika: m.s. „Alnati"
(16 Sept.); Australië: s.s. „Himalaya"
(11 Sept.); Nieuw Zeeland: via En
geland (12 September.
bloei van Maastricht en het gewest
Limburg.
De vereniging hield in de namiddag
in de stedelijke schouwburg een ver
gadering ter bespreking van onder
werpen van zuiver organisatorische
en interne aard. Zondag werd door
de excursisten een autocar-tocht door
Zuid-Limburg gemaakt met bezoe
ken o.a. aan kasteel Neubourg te Gul
penen het Amerikaanse kerkhof te
Margraten.
Wanneer zal Ned. visum
voor Duitsland afgeschaft
wor< en?
Nu de Belgische regering besloten
schijnt te hebben aan Duitsers, die
om zakelijke of touristische redenen
naar België willen reizen, een koste
loos visum te verstrekken, zijn er bij
de Nederlandse minister van buiten
landse zaken enkele vragen inge
diend, gesteld door een der Tweede
Kamerleden, waarin de minister ge
vraagd wordt, of een dergelijke maat
regel ook niet erg doeltreffend voor
Nederland geacht moet worden. De
minister wordt herinnerd aan toezeg
gingen in het verleden gedaan en het
betreffende kamerlid spreekt er zijn
verwondering over uit, dat de rege
ling van deze kwestie zoveel tijd moet
kosten. Ten slotte wijst de vragen
steller de minister op de schade en
teleurstelling, die in de touristen-
centra en de grensstreken door het
uitblijven van de regeling, ontstaan
zijn.
Meisje op straat
overleden
Het 18-jarige meisje A. J. K. uit
Boxtel is Zondagavond, toen zij de
helling in de Vleutenseweg naar de
brug over het Merwedekanaal nabij
de Douwe Egbertsfabrieken te
Utrecht opfietste, van de fiets ge
vallen en ter plaatse waarschijnlijk
tengevolge van een hartverlamming
overleden. Het meisje logeerde te
Utrecht.
KAMER VAN KOOPHANDEL CONCLUDEERT
De bevindingen van een door de leden van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken te Nijmegen bij de middenstandsexamens voor het Zuid-
Gelderse district gehouden enquête, waren zo teleurstellend, wat de
kennis der candidaten betreft, dat aan de Kamer in overweging is gege
ven naar de oorzaken een ernstig onderzoek in te stellen.
Het is gebleken, dat de meeste particuliere opleidingen niet voldoende
waren. Men sprak zelfs van „halfbakken" opleidingen. De examencom
missies staan hier machteloos en het aantal niet geslaagde candidaten is
onrustbarend.
Het bestuur der Nijmeegse Kamer zal bij de regering de nodige stappen
ter verbetering doen. De officieel erkende opleidings-instituten voldoen
wel. De klacht gaat hier juist over de onbevoegde opleiders.
(Door CHARLES BRUCE)
Nadruk verboden.
68)
„Nee. niets", antwoordde hij. „Zul
ke berichten komen net op je af als
een draadloze. Je hoort het wel, maar
waar het vandaan komt, weet je zelf
niet. Toch kun je er zeker van zijn,
dat het zo is. In ieder geval, "kunnen
we nu weer gerust zijn. Dat is voor
lopig een pak van mijn hart. Minan-
dong heeft het van een Salong ge
hoord, die toevallig vanmorgen hier
langs kwam".
„Minandong? Hij heeft er mij geen
woord over gesproken, toen ik hem
daareven zag," antwoordde ze', ter
wijl er een beetje twijfel in haar
stem doorklonk.
„Zo, zo, die ouwe dagdief! Maar
kijk eens meisje, misschien weet hij
wel niet dat de gezondheidstoestand
van. Desmond, nietwaar, (of is htt
nog altijd Mr. Carruthers?) voor jou
een kwestie is van het hoogste belang.
In ieder geval, als je straks je hart
aan hem hebt uitgestort, mot je voor
al niet vergeten, dat hij je tegen vier
«ur naar de tennisbaan moet bren
gen. Al de jongelui zullen vanmid
dag van de partij zijn. We kunnen
dus een paar behoorlijke sets ver
wachten".
„Ga je alweer weg? In orde hoor,
ik zal om vier uur present zijn. Jim,
wat heb je me toch gelukkig gemaakt.
Ik geloof dat je er geen vaag besef
van hebt, wat die enkele woorden
voor mij betekenen".
Jim Temple zat in het tentje van
de tennisbaan de spelers een bgetje
te plagen. Hij had twee sets achter
de rug en was doodop. Hij en de dok
ter trachtten zo vervelend mogelijk
te zijn, wat beide die middag bij
zonder goed afging.
„Over het net, Stella en in het
vak vóór Mr. Duggan", zei hij, toen
zijn zuster, gichelend om een paar
aardigheden van haar partner, double
fault serveerde. „Ha, ha, de grote
mannen kent men aan hun kracht",
ging hij verder, toen Duggan haar
volgende service met een keihard
schot in de bamboepallisade beant
woordde.
„Toean", mompelde een stem ach
ter hem. Hij keek op en zag Minan
dong, die op zijn hurken bij zijn
stoel zat en hem met zijn verrim-
peld gezicht zeer ernstig aankeek.
„Apa, Minandong, apa mahu?"
„Toean, ik heb slecht nieuws, slecht
nieuws uit het binnenland".
„Wat?. Nee, hier niet. Ik zal wel
naar het kantoor komen. Kom me
daar over een paar minuten opzoe
ken". Hij wendde zich tot de dokter
en voegde hem gekscherend toe: „Je
drink toch zeker mijn glas niet leeg,
terwijl ik weg ben, hé? Ik moet even
v/at brieven tekenen voor de mail.
Schrijf alvast de volgende set voor
ons af, als ik nog niet terug mocht
zijn, voordat die kinders uitgeknoeid
zijn".
Hij verliet fluitend de tennisbaan.
Enkele ogenblikken later strompelde
Minandong hem achterna.
„Wat is er aan de hand, Minan
dong? Wat voor nieuws heb je?„
vroeg hij toen de oude jager het kan
toor betrad en onmiddelijk op zijn
hurken ging zitten.
„Slecht Toean Besar, zeer slecht
De mensen zeggen, dat de Toean Ma
gistraat gewond is. Ze vertellen ook,
dat hij het fort heeft aangevallen en
ingenomen. Hij en vijf mannen zijn
gewond. Nu brengen ze hem op een
draagbaar naar beneden".
„Wie heeft je dat allemaal ver
teld, Minandeng? Waar is dat bericht
vandaan gekomen?"
„Geruchten, Toean Besar. de vogels
dragen ze mee, de wind heeft ze op
zijn wieken, zeggen de inboorlingen,
maar ik geloof ze. Ik geloof zeker,
dat het waar is".
„Weten de mensen ook te zeggen
waar de Toean gewond werd, op
welke dag en of het ernstig is?"
„Ik hoorde zeggen verleden nacht.
Maar of het ernstig is of niet. heb ik
niet kunnen achterhalen. Trouwens,
dat kun je weer niet geloven van een
gerucht, Toean".
,,Aan wie heb je het allemaal ver
teld. Minandong?"
„Aan niemand, behalve aan U, Toe
an Besar".
Temple dacht even na en wist spoe
dig wat hem te doen stond.
„Zorg dat er binnen twee uur aan
de landingsplaats een boot gereed
ligt. Vertel tegen iedereen, die het
maar horen wil, dat de Toean naar
beneden komt, zo gezond als een vis
en met een hele bende gevangenen.
Ik ga naar boven om hem welkom
te heten en hem alvast geluk te wen
sen met zijn overwinning. Laat nie
mand te weten komen ,dat hij ge
wond is. Vooral tegenover de missy
mag ér geen woord over gerept wor
den. Begrepen Minandong?"
„Toean".
„De Toean heeft haar verlost, heeft
meegeholpen aan haar ontsnapping
uit het huis van Tiang en zijn man
nen. Ze zou het besterven, indien ze
nu te weten kwam, dat hij ernstig is
gewond".
„Binnen twee uur een boot, Toe
an?"
„Zo heb ik het bevolen, Minan
dong. Ga nu even terug naar het
veld, waar de Toean's met die ballen
aan het spelen zijn en roep de Toean
dokter. Zeg hem. dat er iemand naar
het hospitaal is gebracht en of hij dus
zo vlug mogelijk wil komen.^ Dat hij
geen ogenblik mag wachten",
„Toean".
„En, Minandong, voor ik het ver
geet. Pik eens vier of vijf van de
sterkste en vertrouwdste mannen
uit, die je vinden kunt.' Geef ze ieder
voor een week rijst mee en zeg, dat
ze met me mee moeten om d<t Toean
tegemoet te trekken. Vertel èr maar
bij, dat ik onderweg een beetje wil
jagen, zodat we misschien langer uit
zullen blijven dan nodig is. Er zwerft
altijd nog een oude temadau in de
buurt, die we nooit te grazen hebben
kunnen krijgen".
„Toean".
Temple had zijn zelfbeheersing al
weer verloren. Zodra Minandong uit
het gezicht verdwenen was, begon hij
te stampvoeten van ongeduld, omdat
de dokter zich nog niet liet zien.
Eindelijk, na een eeuwigheid, zag hij
de kleine man in de vallende sche-
mering de weg afkomen. Hij liep ta
melijk hard en haastte zich de kant
van het hospitaal op.
„Hierheen, Callaghan", schreeuw
de Temple. „Waar zit jij toch?"
„Een ogenblikje, brombeer',, ant
woordde de dokter. „Ik moet even
naar het hospitaal".
„Nee, uilskuiken", schreeuwde
Temple weer. „Kom nou hier. als ik
zeg, kom hier Een Ier is altijd ob
stinaat. Ik heb je laten roepen".
„Jij? Ik heb een heel andere bood
schap gekregen".
„Natuurlijk. Als je een dokter in
zijn waren aard wil zien, moet je
hem het tegengestelde vragen van
wat je bereiken wilt. Maar zonder
gekheid. Ik heb die truc verzonnen,
omdat ik je op de hoogte wilde stel
len, van iets, wat nu niet onmiddel
lijk aan de grote klok behoeft te wor
den gehangen. Kijk eens. Het is uit
gelekt, dat de jonge Carruthers een
paar opstoppers heeft gekregen.
Erg of niet, kan ik je niet zeggen. Ik
heb je al gezegd hoe de zaken staan
tussen hem en Stella en het m*inste
wat ik nu doen kan is een boot ge
reed maken en hem een stuk tege
moet gaan. Dan brengen we hem zo
snel mogelijk naar huis.
(Wordt vervolgd)
