Wie puzzelt mee
f*
m
isMM
HET ZINGENDE NIJLPAARD
hm.
ZATERDAG 22 AUGUSTUS 1953
DE LE1ÜSE COURANT
ltcKDE BLAD PAGINA 2
Horizontaal: 1. gem. in Friesl., die
herinnert aan Bonifacius, 6. graaf-
werktuig, 8. slecht, laag, 13. aan el
kaar, samen, 14. begerig, 15. secre
taris-penningmeester (afk.), 17. hol
te in een muur, 18. papegaai, 20.
munt in Japan, 21. de jongere (afk.),
22. levensvocht in organische licha
men, 24. treurspel, 26. oneffen, 27.
oude naam voor Ierland, 28. over
schot, 30. rivier in Rusland, 31. stuk
hout, 32. optelling, 33. waterkering,
35. troefkaart, 36. neep, 38. witte
suiker, 40. de grootste uil, 42. uit-
ruster van schepen, 44. een soort van
grove tarwe, 47. schermbloemige
plant, 48. voorwerp om oesters te
vangen, 49. vrucht, 50. geneeskrach
tige wortel, 52. rivier in Rusland en
O. Pruisen, 54. vlaskam, 56. hoofd
stad van Estland, 58. evennachtslijn,
60. dof, 62. draad van een spinne-
web, 64. gesloten, 65. vaarwel, 67.
stad in Algerië a. d. Middell. Zee,
68. gem. in Limburg bekend om de
passiespelen, 71. lusthof, 72. vorde
ring, 74. wijnglas, 76. bar, 77. in
houdsmaat (afk.), 78. zoon van
Noach, 80. boom, 81. rivier in Zwit
serland, 83. welaan, 84. niet verge
zeld, 85. ingang, 87. bewaarplaats
voor automobielen, 88. vis, 89. treu
rig, naar.
Verticaal: 1. wagenboom, 2. dam
langs een water, 3. oude benaming
voor liter, 4. vereniging, 5. voorwerp
om te snijden, 6. ziertje, 7. dikton-
gige hagedis, 8. naam van een halve
toon verlaagde g, 9. voedsel, 10.
klein, gering, 11. landbouwwerktuig,
12. walvis, 16. feestelijke wapen
schouw, 19. soldaten-potage, 21. elk
geslepen edelgesteente, 23. katoen
ener lamp, 24. rivier in Belg. Limb.,
25. niet dezelfde, 26. kippenloop, 28.
stok, 29. hoeveelheid, 32. lancet, 34.
ellendig, 36. metaalsoort, 37. zilt
vocht, 38. vogel, 39. zijtak Havel, 40.
gem. in N. Brab., 41. fonkelend,
schel, 43. kathedraal, 45. boom, 46.
brugje over een smal water, 51. me
taalachtig polijststem, 52. tegen
stelling van vet, 53. inhoudsmaat, 55.
cp een andere plaats, 57. benaming
ener vochtmaat, 59. zuster, 60. dap
per, 61. stapel, 63. berggeit, 65. vaar
wel, 66. plaats waardoor men bin
nenkomt, 69. veldvrucht in Z. Afri
ka, 70. eetgerei, 73. afstammeling, 75.
munt in Duitsland, 78. groente, 79.
bijwoord, 81. schuurmiddel, 82. soort
van hert, 84. slede, 86. lengtemaat.
Oplossingen worden tot en met
Donderdag 27 Augustus op ons bu
reau verwacht. Op de enveloppe
vermelden „Puzzel". Voor de goede
inzenders worden beschikbaar ge
steld: een taart, een sieraad en een
boek.
OPLOSSING VORIGE WEEK
Horizontaal: 1. aba, 4. tot, 6. dra.
8. els, 11. tenor, 13. ooi, 14. nadat,
16. Mien, 18. tand, 20. cosmos, 23.
ladder, 26. ante, 27. patat, 30. eelt,
31. alk, 33. ark, 34. oma, 36. lesoeng,
40. Ems, 43. pilaar, 45. Eemnes, 47.
aver, 49. gene, 50. natie, 52. Isa, 53,
dinar, 56. Est, 57. rob, 58. Lea, 59.
Ina.
Verticaal: 1. at., 2. beton, 3. An,
4. trio, 5. ton, 6. dit, 7. Anna, 8. ed,
9. label, 10. st., 12. Ommel, 15. ad
der, 17. esp, 19. alt, 20. Ca, 21. staal,
22. Ot, 24. deken, 25. R.T., 28. als,
29. are, 32. klaver, 33. agenda, 34.
op, 35. midas, 37. ere, 38. os, 39. nee,
41. Medan, 42. s.s., 44. aai,. 46. Mei,
48. rib, 49. gal, 50. Ne, 51. t.t., 54.
Ni, 55. ra.
De winnaars van deze week zijn:
Mevr. Kriek, Hooigracht 12 Leiden,
(sieraad), P. Pennings, Heereweg 200
Noordwijkerhout (sigarettenkoker)
en H. A. J. Biesjot, Prinsenstraat 43
Leiden (boek). De prijzen zullen
worden toegezonden.
Aetherklanken
ZONDAG
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 NCRV. 9.30 KRO. 17.00 IKOR.
19.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
NCRV: 8.00 Nieuws en weerber.
8 15 Gram. 8.30 Morgenwijding. 9.15
Geestelijke liederen. KRO: 9.30
Nieuws. 9.45 Gram. 9.55 Hoogmis.
11.30 Gram. 11.40 Viool, altviool en
cello. 12.10 Gram. 12.15 Idem. 12.40
Lichte muz. 12.55 Zonnewijzer. 13.00
Nieuws en Katholiek nieuws. 13.10
Gram. 13.40 Boekbespreking. 13.55
Gram. 14.30 „Streuvels, zoals ik hem
kencaus. 14.50 Gram. 15.15
Idem. 15.40 Ork. conc. 16.05 Gram.
16.10 „Katholiek Thuisfront overal!"
16.15 Wereldkampioenschappen wiel
rennen. 16.30 Vespers. IKOR: 17.00
Ned, Herv. kerkdienst. 18.00 Zang-
dienst. 18.45 Pastorale rubriek. 19.00
Gram. 19.30 „Elia, mijn God is de
Heere", caus. KRO: 19.45 Nieuws.
20.00 „Twee vliegen in één klap".
20.25 De gewone man. 20.30 Amus.
muz. 21.10 „Nodeloos avontuur,"
hoorspel 22.05 „Twee vliegen in één
klap". 22.45 Act. 22.35 Gram. 22.45
Avondgebed en liturgische kalen
der. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30
VARA. 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws en weerberich
ten en postduivenber. 8.20 Gram.
8.30 Voor het platteland. 8.40 Vocaal
Dubbelkwartet. 8.55 Postduivenber.
9.00 „Langs ongebaande wegen",
caus. 9.10 Gram. met commentaar.
9.45 „Geestelijk leven", caus. VPRO:
10.00 Voordracht met muz. IKOR.
10.30 Ned. Herv. Kerkdienst. AVRO:
12.00 Postduivenber. en amus muz.
12.35 „Even afrekenen, Heren!" 12.45
Surinaamse volksmuz. 13.00 Nieuws.
13.05 Meded. 13.10 Gram. 13.30 Me-
tropole orkest. 14.00 Boekbespreking.
14.20 Omroep orkest en soliste. 15.20
Toneelbeschouwing. 15.35 Gram.
16.00 Dansmuz. 16.30 Soortrevue.
VPRO: 17.00 „Vrijzinnige Protestan
ten uit alle landen in Genève bij
een". VARA: 11.30 Voor de jeugd.
17.50 Sportjournaal 18.15 Nieuws en
sportuitslagen. 18.30 Lichte muz.
18.45 Discussie 19.15 Gram. 19.50
Wereldkampioenschappen wielren
nen. AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05 Mu-
ziekshow. 21.05 Cabaret (Intermezzo:
Hé, ziin die getrouwd?). 21.35 Lich
te muz. 22.00 Ca"s 22.10 C-ram. 22.30
Gevar. muz. 23.00 Nieuws. 23.15 Rep.
of gram. 23 25—21.00 Gram.
MAANDAG
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 NCRV.
NVRV: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.
7.15 Gym. 7.30 Gram. 7.45 Een woord
voor de dag. 8.00 Nieuws en weer
ber. 8,15 Gram. 8.18 Gewijde muz.
(Advertentie).
8.45 Gram. 9.00 Voor de zieken. 9.30
Voor de huisvrouw. 9.35 Gram. 10.10
Idem. 10.30 Morgendienst. 11.00
Gram. 11.30 Licht progr. 12.25 Voor
de boeren. 12 30 Land- en tuinbouw-
meded. 12.33 Orgelconcert. 12.59
Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Man
doline-ensemble. 13.45 Gram. 14.00
Voor de kinderen. 1''.30 Gram. 14.45
Voor de vrouw. 15.15 Gram. 15.30 So
praan, alt, fluit en clavecimbel. 16.00
Bijbellezing 16.30 Viool en cello.
17.00 Voor de kleuters. 17.15 Gram.
17.45 Regeringsuitzending: Dr. J. H.
Westerman: Het landschap i.d. Ne
derlandse Antillen. 18.00 Politie Mu
ziekcorps. 18.20 Gram. 18.40 Beiaard-
concert. 19.00 Nieuws en weerber.
19.10 Gram. 19.30 Caus. 19.45 So
praan en piano. 20.00 Radiokrant.
20.20 Grarn. 20.50 ..Varkens hebben
vleugels", hoorspel. 21.45 Koor en
orgel. 22.05 Rondetafelgesprek. 22.20
Gram. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nieuws. 23.1524.00 Gram.
HILVERSUM H, 298 m.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.10 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 8.45 Idem.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Koor en
orgel. 9.30 Voor de huisvrouw. 9.35
Waterstanden. 9.40 Gram. 11.00 Voor
dracht. 11.15 Kamerorkest en solist.
12.00 Lichte muz. 12.30 Land- en
tuinbouwmeded. 12.33 In 't spionne
tje. 12.38 Pianoduo. 13.00 Nieuws.
13.15 Meded. of gram. 13.30 Zigeu-
nermuz. 14.00 „Wat gaat er om in de
wereld?" caus. 14.20 Gram. 14.30
Voordracht. 14.45 Pianorecital. 15.15
Voor de vrouw. 16.15 Gram. 17.45
Voor de padvinders 18.00 Nieuws.
18.15 Lichte muz. 18.35 Amus. muz.
19.10 Rep. of gram. 19.20 Voordracht.
19.35 Hammondorgelsp. 20.00 Nieuws
20.05 Bayreuther Festspiele: „Sieg
fried,,, opera (acte I en II). (Inter
mezzo: Voordracht). 22.50 Wereld-
kampioenscappen wielrenen. 23.00
Nieuws. 23.15—24.00 Gram.
C 1
N
)E KRANTENTUII
i
B
-er X j
DE COWBOYS
van de
Q - RANCH
(Vervolgverhaal door Joke).
„Ziezo, die zit gevangen en komt er
zonder ons toedoen niet meer uit," riep
Piet met een beetje vreugde in zijn
stem.
De blijdschap over zijn ontdekking
was bij Jerry gauw verdwenen toen hij
zich nu opgesloten in de tunneltrap
voelde. Geen eten, geen gereedschap,
geen lamp, zelfs geen jas of deken had
hij bij zich en wat het ergste was geen
drinken. Van woede bombardeerde hij
met zijn vuisten de muren, maar dat
gaf hem niets, want de muren waren zó
dik dat de broers het niet eens hoorden.
Op de tast liep hij de trap af tot hij in
het schemerige licht bij de uitgang
kwam en door de planten en struiken
een doorgang zocht om bij het meer te
komen. Het zag er triest voor Jerry uit.
Diepe rimpels trokken zich op zijn
voorhoofd toen hij op een rotsblok neer
plofte en de geweldige onneembare
vesting aanschouwde waarin hij zich
bevond. Voorlopig had hij geen oog voor
de kunstig gebouwde huisjes die tégen
de rotswand gebouwd waren, geen zin
om de schatten die in het botenhuis la
gen verder te onderzoeken; er was
maar één gedachte: hoe kom ik hier
weg?
WAT ER INTUSSEN OP DE
Q-RANCH GEBEURDE.
„Zeg John, ik maak me toch zo onge«
rust over Fred en Piet. Eigenlijk was
het wel onverantwoordelijk van ons ze
bijna een week zonder geleide naar de
steengroeve te laten gaan. Je weet welke
vreselijke verhalen de ronde doen over
die grotten, hoe er zelfs ontdekkings
reizigers geweest zijn die nooit meer
zijn teruggekomen," zei tante op een
morgen, terwijl 'haar man zich stond
klaar te maken voor een inspectie-tocht.
„Maak je toch geen zorgen over die
jongens, die zullen heus in geen zeven
sloten tegelijk lopen. Eovendien weten
ze niets van die vreselijke verhalen, dus
zullen ze niet op ontdekkingen uitgaan".
„Ik hoop dat je gelijk hebt. maar toch
had ik liever gehad dat je Bill meege
stuurd had, die weet daar overal de
weg."
„Kom vrouw, je weet dat ik Bill on
mogelijk missen kan, hij is bezig met
die wilde ontembare paarden, die
niemand, behalve hij aandurft."
Nauwelijks had oom John zijn zin be
ëindigd of daar kwam Bill op zijn paard
de binnenplaats van de ranch opgereden.
„Goede morgen Bill, nog extra nieuws,
dat je zo vroeg hier hen komt gereden,"
riep oom John door het openstaande
raam.' terwijl hij zijn scheerkwast stond
uit te spoelen.
„Goede morgen mijnheer," riep Bill
lachend, terwijl hij zich de hals met een
enorme zakdoek droogveegde, „nou ik
heb goed nieuws. Ik kom u halen om
naar de nieuwe aanwinst van de paar
den te zien. Sr zijn paardjes bij zó
zuiver van ras, en zó mooi van bouw
als u misschien nog nimmer gezien hebt."
„Uitstekend Bill, ik ga met je mee.
Waar staan ze?"
„Voorlopig heb ik ze gebracht in de
S Blokhut. U zult er werkelijk van op
zien."
Nadat Bill zich wat had opgefrist en
tante hem nog wat lekkers had toege
stopt, reed het tweetal, in minder dan
geen tijd, op weg naar de bedoelde
Blokhut, alwaar de vurige paarden
stonden te wachten om door de farmer
van de Q-ranch gekeurd te worden en
waar ook hun lot zou beslist worden,
wanneer over een paar weken de paar
denhandelaren zouden komen om hen te
kopen. De echte raspaardjes waren
voorbestemd als rijpaarden en als ren
paarden. Tante keek het tweetal nog 'n
poos vanuit het opengeslagen raam na
glimlachend in zichzelf.
„Net twee kwajongens, zoals die twee
oude!!! mannen (Gossie, laat John het
niet horen) in him cowboy-uniformen
daar heen rijden, met de brede hoed op
hun kale hoofden. Wat zaten ze nog
flink in het zadel, een jonge man zou
het hun niet verbeteren."
Tante ging verder met haar dagtaak,
die voor een farmersvrouw niet gering
is. Toch was het net of haar werk niet
vlotte, zeker omdat ze maar steeds met
haar gedachten bij Fred en Piet was.
Een dikke brief van hun vader stond op
de schoorsteen te wachten tot de jon
gens thuis zouden komen. Nieuwsgierig
had ze de brief al eens opgenomen en
gedraaid, want hierin stond het laatste
nieuws van de familie, hoe ze het nu
maakten en vooral of moeder nu kon
wennen, want die had in het begin
heimwee naar haar familie in Neder
land. Oók was ze natuurlijk benieuwd
of de kippenfarm goed vooruitging.
Tante dacht terug aan de tijd toen ze
zelf hier pas woonde. O, het was toen
lang niet prettig geweest. Oom John
altijd van huis, met de lasso er op uit
om paarden te vangen. Zelf had ze het
toezicht op het bedrijf rondom het- huis
en was dan dagen, soms weken, alleen.
Foei ze moest er niet meer aan denken,
aan Bill hadden ze een goede steun ge
had. Al die tijd was hij al bij hen in
dienst en ze beschouwden hem dan ook
meer als familie dan als ondergeschikte.
Leuk dat de jongens, „oom Bill" zeiden.
Het liep al tegen de middag toen Bill
vol trots de paarden toonde aan mijn
heer John. De paardenhandel was de
hoofdzaak op de Q-ranch. de veefokkerij
volgde daarna en het landbouwbedrijf
kwam op de derde plaats.
„Nou Bill je hebt niets te veel gezegd.
Ze mogen er zijn," en goedkeurend ging
oom John langs de rijen paarden. Met
kennersblikken bekeek hij ze stuk voor
stuk en een voldane glimlach op zijn
blozende wangen bewees hoe danig hij
in zijn schik was.
„Zadel de beste maar eens voor me
Bill." Onmiddellijk koos Bill er een uit.
Hij wist precies welke, want op deze
vraag had hij gewacht.
Het vurige paardje, nog maar pas aan
de dressuur gewend, toonde zich in het
begin een beetje onwillig, maar zodra
het voelde dat er een ervaren berijder
op zijn rug zat, was het zo gehoorzaam
als wat. Oom John was verrukt over dit
pracht dier. In stilte had hij al besloten
dit beestje niet te verkopen. Een reuze
aanwinst voor zijn rijpaardenstal!
Nadat nog enige andere paarden ge
keurd waren, klopte oom John zijn
vriend Bill goedkeurend op de schou
ders met de woqrden: „Daar zit voor
jou ook goede winst aan Bill. Je hebt
het tenvolle verdiend."
Bill ging nu de paarden voederen en
verder verzorgen. Deze paardjes, die zo
pas hun vrijheid verloren hadden,
mochten voor hun voedsel niet meer de
prairie in, dan zouden ze weer ver
wilderen.
Oom pakte de lunch-pakketten uit en
daarna begonnen ze te eten. Als vanzelf
kwam het gesprek nu op de neven, die
hun vacantie als echte avonturiers wil
den doorbrengen.
„Ach." vond Bill, „er gaan inderdaad
griezelige verhalen over die steen
groeve, mijn vader wist tenminste te
vertellen, dat het de strafplaats van de
Indianen was. Wie daar werd opgeslo
ten kwam er niet levend meer uit. Maar
vergeet niet, dat de Indanen er al bijna
honderd jaar weg zijn en sinds die tijd
heeft geen levend wezen daar meer een
voet gezet, om de eenvoudige reden dat
de Indianen het geheim van de opening
i;n het graf hebben meegenomen. Men
zegt dat er nog een heel oude Indiaan
leeft, die van het een en ander op de
hoogte is, maar niemand zal die man
meer geloven, want sedert enige jaren
is hij zijn geheugen kwijt."
„Zouden de Indianen er nooit eens iets
van hebben opgeschreven?" vroeg oom
John, „het waren toch zulke bij-de-
hande mensen."
„Kun je net denken! Opschrijven nog
wel. Als ze dat gedaan hebben, dan zal
het wel in geheimschrift geweest zijn en
daar kan toch nooit iemand uit -wijs."
„Maar als ik u gerust kan stellen."
ging hij nu verder, „dan ga ik vanmid
dag nog op pad om de jongens op te
zoeken."
Oom John nam het aanbod met graagte
aan al was het alleen maar om tante
gerust te stellen.
Zo zien we dan in de late namddag
de oude Bill vertrekken, gepakt en ge
zakt met lekkernijen voor de neven,
die de bezorgde tante nog in de haast
bij elkaar gevonden had.
Wordt vervolgd.
CORRESPONDENTIE.
Evarien Tyssen, Hoge Rijndijk 173,
Zoeterwoude. Wat jammer dat ik niet
wist dat je 3 Augustus jarig was, dan
had ik stellig aan de kinderen gevraagd
of ze jou een kaart stuurden in de
vacantie. Misschien doen ze het nog wel.
Nu weet ik bij ondervinding hoe prettig
het is post te krijgen als je ziek bent.
En nu je verhaaltje:
IN DE TREIN.
Het was me allang beloofd, dat ik in
de zomervacantie met mijn moeder een
dagje naar Den Haag zou gaan. Nu was
het zo ver en we zouden met de trein
gaan. Nadat moeder kaartjes aan het
loket had genomen, stapten we in de
trein naar Den Haag.
Tegenover ons zat een klein ventje,
dat nog nooit in een trein gezeten had,
samen met zijn vader. Hij mocht op zijn
knietjes voor een raampje zitten, zodat
hij alles langs zag gaan en zoals alle
kleine kinderen had Jantje, zo heette 't
ventje, veel te vragen. We kwamen
langs weilanden met veel koeien. Plot
seling vroeg het ventje:
„Pappie, wat zijn dat voor beesten?"
„Dat zijn koeien Jan," antwoordde de
vader.
Toen we langs een molen kwamen
vroeg hij weer: „Wat is dat voor een
ding?"
„Een molen vent," antwoordde de
geduldige vader.
Daar kwam de coducteur langs. De
vader van Jantje haalde het kaartje uit
zijn portemonnaie en tegelijk viel er een
dubbeltje op de grond. Als een klein
hondje sprong het kindje op de grond
en kroop onder de banken om het ver
loren dubbeltje te zoeken.
Met de kreet: „ik hem hem," sprong
hij onder de bank vandaan en gaf het
aan zijn vader, die het nu veilig opborg.
„Het lag onder de bank van die me
neer!" en hij wees met zijn groezelig
vingertje naar een meneer die rustig
zijn krant zat te lezen.
Toen ik naar buiten keek vroeg ik op
mijn beurt aan moeder: „Waar zijn We
nu zowat, moeder?"
„In Voorburg," antwoordde moeder,
,,we zijn er zo." En voor we het wisten
stoomde de trein al het station in Den
Haag binnen.
Sjaanlje v. d. Post, Vlietweg 30, Zoe
terwoude. Ik ben blij dat ik weer eens
wat van je hoorde. Nou zeg ik kan me
voorstellen dat je weer mee doet, wan
neer er een wedstrijd is, nu je de auto
ped gewonnen hebt. Fijn, dat je er zo
zuinig op bent.
Truus, Annie, Rietje en Emmie v. d.
Berg, Scheveningsestraat 3, Noordwijk.
De oplossing en de rest in prima orde
ontvangen. Wat zullen jullie daar in
Noordwijk heerlijk van zon en zee ge
nieten, nu in de vacantie. Zien jullie
al lekker bruin? Dag zusjes.
Rini Vroonhof, Voorweg 7. Noorden.
Vandaag krijgt jouw verhaaltje ook een
beurt.
HET ONGELUK.
Heel eenzaam liep een arm meisje in
een van de deftige buitenwijken van de
stad. Nelly, zo heette het meisje, had
geen vader of moeder meer. Ze moest
met bedelen aan de kost komen. In ge
dachten verdiept en heel bedroefd stak
de drukke straat over zonder uit te
kijken en toen gebeurde het grote on
geluk. Hevig knarsen en piepen van
remmen, gevolgd door een gegil van
mensen, klonk door de straat. De auto
stond stil. een portier werd opengesla
gen, een hevig verschrikte meneer stapte
gejaagd uit en pakte het meisjes op, dat
hevig bloedend naast het voorwiel lag.
Van de grote villa, waar het ongeluk
juist voor gebeurde, kwam een dame
toegelopen, die wenkte dat het meisje
bij haar in huis moest gebracht worden.
Het toeval wilde dat daar juist een dok
ter woonde, die haar onderzocht en ver
bond. De dame stelde haar wat op haar
gemak en vroeg:
„Hoe heet jij?"
„Nelly Janssen," was het antwoord.
„Mooi, en waar woon je? Dan zal de
dokter je even thuisbrengen."
„Ik heb geen huis," antwoordde het
arme kind.
Mevrouw had medelijden met haar.
Ze schonk haar een glaasje limonade in
voor de schrik en wenkte toen haar man
even naar de andere kamer. Samen be
spraken ze het zielige geval en ze be
sloten het arme meisje voorlopig bij
zich te houden tot de wonden genezen
waren.
„Weet je wat." zei mevrouw even
later heel vriendelijk tot Nelly, „voor
lopig blijf je bij ons."
Dat vond Nelly natuurlijk heel fijn.
Het duurde nog. geruime tijd eer de
wonden genezen waren, maar in die
tijd waren de dokter en zijn vrouw zo
van het lieve meisje gaan houden, dat
ze haar niet meer wilden missen, temeer
omdat ze zelf geen kinderen hadden.
Wat was Nelly dankbaar.
Rietje v. d. Poel, Meije 65, Bodegraven.
Je blijft toch zeker met ons meedoen
Riet, ook al zit je op de ULO. Zo
's Zondags heb je best wel een uurtje
tijd, maar denk er aan: huiswerk gaat
voor. Dag Riet.
Loes v. d. Meer, Kempenaerstraat 4,
Oegstgeest. Eerst Loes een complimentje
voor je gezellige briefje. Heerlijk hè,
om nu naar een heel nieuwe school te
gaan, dan gaat het leren vanzelf. Die
kleine broer van je zal zich nu wel „ge
wichtig" voelen, nu hij naar de grote
school gaat. Dag kinders.
Theo Borst, Oude Vest 103, Leiden. Je
mama zal zeker al jarig geweest zijn,
maar het hindert zeker niet dat je ver
haaltje vandaag in de krant komt. Je
hebt reuze je best gedaan.
DE ONDEUGENDE POES.
op de tafel lag. „Wat zou daar toch wel
liggen," dacht ze, „af en toe bewoog
het."
Moeder was bezig met een breiwerkje
en het kluwtje lag op de tafel. De bel
ging en moeder legde haar werk even
neer. Zachtjes sprong poes nu op de
tafel, liep naar het bolletje en begon er
mee te spelen. Leuk wat dat en toen
het op de grond viel begon de pret pas
heel goed. Ze rende heen en weer ach-,
ter het kluwtje aan. O, wat was moeder
boos toen ze weer in de kamer kwam
en zag dat de wol helemaal in de war
was.
Joke Roesscn, Boskade 17, Hoogmade.
Ben je nog steeds aan het logeren bij
jé tante? Pas jij maar op met je bootje
varen als het zo waait. Of kun je al
goed zwemmen? Ik hoop dat je tante
weer gauw beter is. Dag Joke.
Alie uit Zoeterwoude. Maar kind, wat
sn verrassing zo'n fijne lange brief
met belevenissen van de vacantie en het
gidsenleven en het schoolreisje niet te
vergeten. Ik kan me levendig voorstel
len dat jij de eerste prijs kreeg voor
het opstel. Jammer van dat „jaar zwoe
gen". Je doet het toch zeker over en dan
„echt zwoegen". Het beste meiske.
Riet v. d. Meer, Zuideinde 12. R'veen.
Dank je wel voor de boekenlegger, ik
zal hem echt gebruiken hoor. Hier komt
je verhaaltje
EEN DAG BUITEN.
De hele familie Aartman ging er eens
op uit, naar het bos. Lies, Otto en Sonja
waren op de fiets vooruitgegaan. Ze
hadden een tent bij zich en die moesten
ze alvast opzetten. Met zijn drietjes
zochten ze eerst een mooi plekje en
begonnen toen te bouwen. Voor vader
en moeder hadden ze in het zand
stoeltjes gegraven. Daar zagen ze vader
en moeder al aankomen met Hektor
achter op de fiets in een mandje. Ze
werden hartelijk ontvangen en Hektor
kreeg ook een aai. Terwijl vader en
moeder in de zetels plaats namen, werd
de tas met lekkere dingen uitgepakt. De
meisjes zorgden nu voor het eten. Het
werd een fijne dag.
Volgende week verder. Dag kinders.
TANTE JO en OOM TOON.
Pf.i. Lambiek telt weer nietl
mee, hé!'MOn raad werd niet geA
vraaqd En dit toch maar ooed i
dat ik 'P ze ft tie in oog noudfj
hiernaast stond
een mummie te
rpionneren. Maar
ze heeft niets ge
hoord, nam
ze is at
lOOiaar
dood!
