Stormwind en zon vermoeien en
verbranden vele „Laura-wielrijders"
Belg Van Geneugden zorgde voor een
eerste Belgische étappe-overwinning
Jan Nolten ondervond de terugslag
van zijn onbesuisd rijden
ZESDE ALPHENSE RIJWIELVIERDAAGSE
DONDERDAG 9 JULI 1953
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
DE LAURA
in de 'radio-krant
Op de stempelpost Oud-Valke
veen was de N.C.R.V.-reporter
Jan de Winter aanwezig om eni
ge Laurianen te interviewen. De
heer Stouthamer vertelde het
een en ander over de organisatie
en daarna kwam de heer Van
der Kaay aan het woord, die de
Laura nu voor de zesde keer
(Van onze „fietsende redacteur).
ZE WOONDE in Amsterdam en tel
de achttien lentes de Laura-scho-
ne, die vanmiddag om vier uur op
de «laatste stempelpost te Mijdrecht
op een stoel neerzeeg en iedereen, die
met onverholen belangstelling deze
uitstekend gespeelde scène gadesloeg,
mededeelde, dat ze het eeuwig ver
tikte nog één Laura-meter te fietsen.
„Kom, lieveling, moed houden" suste
haar al even Amsterdamse vriend.
Maar de schone was voor geen rede
vatbaar. „Ik ben voor m'n plezier
naar de Laura gegaan, niet om afge
beuld te worden", mokte ze en het
flesje Cola, dat haar verschrikte
vriend ijlings aandroeg, vermocht
haar niet tot andere gedachten te
brengen. „Dat is geen fietsen meer,
dat is martelen". En als een volmaak
te actrice sloeg zij haar ogen hemel
waarts, op een imponerende wijze,
die geen echte martelares haar ver
beterd zou hebben. Het was een zielig
hoopje ellende, daar in die stoel, een
naar het leven geschilderd portret
van de gemiddelde Laura-rijder aan
het einde van de tweede dag.
Inderdaad, het was weer meer dan
erg en alle Laura-rijders zijn er van
overtuigd geschiedenis te maken,
Laura-geschiedenis dan. Want wat
er in de komende dagen nog gebeu
ren moge, reeds nu staat vast, dat de
Laura 1953 als de Storm-Laura ge
boekstaafd zal worden.
Meer dan erg. We rekenen niet de
eerste uren over Aarlanderveen,
Nieuwkoop, Noorden, Vrouwenak
ker en Uithoorn naar 't Kalfje in Am
sterdam, die grotendeels met wind
meer in snelle vaart werden afge
legd. We rekenen eigenlijk ook nog
niet het traject AmsterdamNaar-
den naar de stempelpost Oud-Valke
veen, waar de eerste deelnemers al
om half twaalf arriveerden, nadat zij
75 km. hadden afgelegd. Neen, wan
neer we „meer dan erg" schrijven,
bedoelen we de laatste 60 km., pal
tegen steeds feller aanwakkerende
storm, die tenslotte een obcessie
werd. Vooral het stuk van Hilver
sum naar Nieuwveen en tenslotte nog
het lieve eindje van 12 km. langs het
Aarkanaal naar Alphen terug vroe
gen het uiterste van de over het al
gemeen zeer vermoeide deelnemers.
Prachtige tocht.
't Was overigens weer een prachti
ge tocht, 's Morgens ging het langs de
Amstel,' die zó bedriegelijk kronkelt,
dat men er geen touw meer aan vast
kan knopen. Een uur lang hebben we
de kerktoren van De Nes gezien, dan
links, dan rechts, nu eens vóór en
dan weer achter ons. Prachtig was
het wijdse uitzicht over de groene
polders met hun tussen hoge bomen
verscholen boerderijen.
Tussen Amsterdam en Naarden
was er niet veel te zien, maar de rit
door het Gooi vergoedde weer alles:
Huizen-, Blaricum, Laren, Hilversum.
De stempelpost Oud-Valkeveen gaf
aanleiding tot heftige discussies. Een
portier wilde voor iedere fiets een
dubbeltje stallinggeld vangen, met het
gevolg, dat de meeste rijders buiten
het hek bleven of na het stempelen
direct doorreden.
Schitterend was de route van Hil
versum langs de Vinkeveense plas
sen naar Mijdrecht. Holland op z'n
mooist! Kilometers ver keken de rij
ders uit over water en polder, fel be
schenen door een warme zomerzon
tussen machtige witte wolkenpar
tijen. Het was alsof de hemel alle be
schikbare donzen dekens had buiten-
gehangen!
Maar overigens: die zon, die zon
Als roodhuiden kwamen de Laura-
rijders in Alphen terug; de een
klaagde nog harder dan de ander
Links: Onze trouwe Jacqueline,
die gesierd met de Laura-wimpel
ons kilometer na kilometer door
Hollands schoonste dreven draagt. j
Rechts: Mej. Fie Verboom uit Al-
phen laat de voorbijgangers niet in
het onzekere over de naam van de
rijwielvierdaagse. In levensgrote Iet-1
ters staat er „L.A.U.R.A." op haari
zonnehoed te lezen. Op een stempel- j
post zagen we haar een hongerige
jongeman yoghurt voeren. Geheel
rechts ziet men mej. Gerda Los uit
Nieuwe Wetering, die iedere middag
na aankomst op het IJsclubgebouw
naar De Leidse Courant grijpt om het
Laura-nieuws te lezen.
(Foto's: „De Leidse Courant").
over verbrande armen en benen,
zonneolie en andere beschermende
middelen ten spijt!
Zon en wind samen zorgden behal
ve voor verbrande ook voor vermoei
de rijders. Opmerkelijk rustig was
het vandaag, zelden hoorde men ge
zang opstijgen uit de anders zo uitge
laten vrolijke groepen. Het was nu
slechts een verbeten zwoegen tegen
de felle wind met slechts één doel:
zo spoedig mogelijk de ene stempel
post na de andere te bereiken. In de
speeltuin van de Toerist te Mij
drecht, waar honderden rijders zich
verleden jaar zo kostelijk vermaak
ten, zagen we nu slechts enkelingen,
die zich aan de speelwerktuigen ver
grepen; de meesten reden zo spoedig
mogelijk weer verder.
De enige muziek kwam van de ge
luidswagen en van- de draagbare ra
dio, die een der deelnemers op z'n
fiets gemonteerd heeft. We vragen
ons overigens af waartoe dat dient;
aan het strand, op de Kaag, langs de
weg, overal wordt de radio meege
sleept als een onmisbare levensbe
hoefte. die langzamerhand nog be
langrijker gaat worden dan eten en
drinken. Fietsend door de mooiste
plekjes van Nederland heeft men
toch waarlijk geen behoefte aan
radio
Thans twee uitvallers.
Weer was er in de feesttent een
sfeer van grote voldoening aan het
einde van de tweede tocht, die 6 km.
langer was dan gisteren (138 km.) en
minstens "éven zwaar. Duidelijk" is
echter van veler gezichten de ver
moeidheid af te lezen. Het is dan ook
de vraag hoeveel deelnemers er Don
derdagmorgen niet meer aan de start
zullen verschijnen omdat zij de moed
hebben opgegeven.
De uitvaller die we gisteren meld
den, berustte op een administratieve
vergissing; de 35 „zesjes" zijn dus
nog compleet. Wel kwamen er van
morgen twee rijders niet aan de start,
zodat zij als uitvallers genoteerd wer
den. Hoeveel er vanavond niet bin
nenkwamen, bleek het bestuur ons
niet te kunnen vertellen.
Nog steeds geen regen
De Laurarijders hebben onder
tussen maling gekregen aan
weerberichten. Want weer heeft
De Bilt regen voorspeld, maar
na twee dagen vertrouwen de
Laurianen er op, dat het ook
Donderdag wel droog zal blijven.
Er worden 's morgens meer zon
nebrillen dan regenjassen mee
genomen en nu de halve vier
daagse volbracht is, rekent men
er al zo'n beetje op, dat deze
Storm-Laura een droge Laura
worden zal. Voor het eerst in de
Laura-geschiedenis regende het
zelfs Woensdagmorgen op de
weg van Amsterdam naar het
Gooi niet! Een goed voorteken?
Weinig ongevallen.
We hebben vanavond de heer Mel-
kie-Melkie nog een interview afge
nomen. Deze Laura-rijder uit de Be-
renploeg zal in de Rotterdamse re_-
gisters van de Burgerlijke Stand wel
een andere naam hebben, maar de
Laurianen kennen hem alleen maar
als Melkie-Melkie. Hij «vas boos over
de verkeerde indruk, die wij van de
Berenploeg gegeven hebben, en ver
telde dat de ploeg vandaag weer een
ongeluk meegemaakt heeft. Weer van
een niet-deelnemer. Een jongeman
wilde bij Hilversum de Beren pas
seren, ondanks de waarschuwingen
van Melkie-Melkie. Hij werd gegre
pen en tegen de grond gesmakt. Z'n
fiets lag in de kreukels en de jonge=
man liep enige schaafwonden op.
Verdere ongevallen werden er niet
gemeld. Wel moesten er vandaag heel
wat lekke bandjes geplakt worden,
vooral op de Noordense Achterweg,
Melkie-Melkie rijdt nu voor de zes
de keer mee en hij gaf toe, dat het
een van de zwaarste Laura-ritten is
die hij meegemaakt heeft.
Hartelijk medeleven.
Bepaald enthousiast zijn de Lau
rianen over de hartelijkheid van de
Alphenaren, die beide middagen in
dichte rijen langs de straten stonden
om hen- juichend te verwelkomen als
gold het de laatste inkomst van Vrij
dagmiddag, die ieder jaar een feeste
lijk besluit is. Ook onderweg worden
de rijders herhaaldelijk toegejuicht,
vooral als de scholen aan- en uit
gaan. De meisjes wuiven vriendelijk
naar de mannen op het land, terwijl
de mannelijke deelnemers meer be
langstelling hebben voor stofdoek- of
mattenkloppende dienstmaagden.
De politie zorgt overal voor goede
verkeersafzettingen en bij de Aardam
legden de arbeiders speciale vlonders
over het opgebroken wegdek om ons
te laten passeren. Zo werkt iedereen
mee om deze zesde Laura tot een
succes te maken.
En dat zal het worden! Het aantal
uitvallers is, gezien de hevige storm,
nog bijzonder klein en de stemming
is hoewel rustig uitstekend.
De helft zit er nu op. Nog twee
dagen resten ons; nog 249 van de 520
km. Donderdag wordt de zwaarste rit
verwacht, weliswaar slechts 130 km.,
maar de ervaring leeft, dat de ver
moeidheid zich de derde dag het
meest doet gelden. Niet de vierde
dag, want dan lonkt de medaille, dan
telt de spierpijn niet meer!
DE VIERDE DAG.
De laatste rit gaat Vrijdag over
Hazerswoude, Benthuizen, Zoeter-
meer Berkel naar Rotterdam.
meerijdt en het niets bijzonders
vindt. Alleen maar een aardige
training voor de Nijmeegse Vier
daagse, die hij reeds 29 maal
meegelopen heeft en met dit
aantal het hoogste cijfer van alle
Nijmeegse deelnemers heeft. He
den avond om acht uur werd de
ze reportage in de Radio-krant
van de N.C.R.V. uitgezonden.
Behalve de radio toont ook de
pers grote belangstelling voor de
Laura. Bij iedere halte ontmoet
men journalisten en fotografen,
die in hun bladen de naam van
de Alphense Rijwielvierdaagse
over het hele land zullen uitdra
gen.
Daarna over Alblasserdam, Schoon
hoven, Haastrecht, Gouda en Reeu-
wijk naar Bodegraven, waar de deel
nemers op elkaar wachten, om ge
zamenlijk een feestelijke intocht in
Alphen te maken. Afstand 119 km.
DE DERDE DAG.
(Telefonisch uit Utrecht).
Eindelijk nu vanmorgen eens een
LAURA-rit optima forma, compleet
met hevige slagregens. Toen om 7
uur in de LAURA-tent het startsein
gegeven werd, was aanvankelijk het
enthousiasme om te vertrekken niet
groot. De regen werd met bakken
tegelijk uit de hemel gesmeten. Aar
zelend stapten de eerste rijders ten
slotte op. Voordat Rotterdam werd
bereikt, waren zij al nat tot op hun
hemd. Daarna werd het langzaam
beter en eenmaal voorbij Gouda kre
gen we geen regen meer. Om 10 uur
kwamen de eerste rijders door
Utrecht, nadat zij een groot stuk met
wind mee en een aarzelend door
brekend zonnetje hadden gereden.
Als eerste arriveerde hier de jong
ste deelneemster, Paulien den Blij-
ker uit Rotterdam, met een uur
snelheid van 25 km.!
Van Breenen, Adri Voorting en ook
Van Est deden hun best
Café 't Kalfje onder Amsterdam was Woensdagmorgen de eerste stempel
post. Vele deelnemers namen er even hun gemak van en lieten verfrissingen
aanrukken.
LE MANS, 8 Juli. In de och
tenduren van Woensdag had Kees
Pellenaars tegen Jan Nolten gezegd:
„Wij hebben allemaal gezien, dat ge
kunt rijden, maar vandaag, in de
etappe naar Le Mans, blijft ge tussen
de wielen zitten, want die rit van
70 km in het laatste gedeelte van
de etappe naar Caen was een kracht
proef, welke ge niet twee keer ach
ter elkaar kunt uithalen".
Aan döt consigne van Pellenaars
had Nolten zich gaarne willen hou
den, maar hij bleek in de etappe
naar Le Mans, wederom met een
scherpe wind tegen zelfs daartoe
niet in staat te zijn. Want onmiddel
lijk na het vertrek uit Caen werd
een uitlooppoging ondernomen Het
veld was nerveus, want de onderlin
ge verschillen in het algemeen klas
sement waren zo klein geworden,
dat de positie van de hoofdgeklas-
seerden telkenmale gevaar liep. En
ondanks die harde wind tegen, klom
het gemiddelde naar de 40 km, een
indrukwekkende prestatie na vijf
zware dagen. En een bewijs voor de
strijdlust, welke nog steeds in het
veld der deelnemers heerst. Jan Nol
ten zat voorin, maar toen het veld
door de aanhoudende demarrages
uit elkaar werd getrokken en ér ga
ten tussen de groepen vielen, moest
hij lossen. Hij kon de benen niet
meer rond krijgen, zijn spieren in de
dijbenen, vlak boven de knie, deden
hem pijn, een gevolg van het gefor
ceerde rijden van de vorige dag.
Nolten verloor meer terrein.
Een der favorieten van de Tour de
France, kon het tempo van het pe
loton niet houden, dat was het hoog
sensationele bericht, dat langs de
karavaan werd geseind. Het verschil
werd voortdurend groter en na de
ravitaillering te Mamers toen wij
nog eens het verschil tussen Nolten,
die met een klein groepje achterblij
vers tezamen reed en de 8 uitlopers,
onder wie zich van Breenen bevond,
opnamen, bleek Nolten bijna 13 en
een halve minuut achterstand te
hebben, een verschil, dat aan de fi
nish op het circuit van Le Mans tot
20 minuten zou aangroeien.
Nolten erkende aan de finish te
Le Mans, dat hij in de étappe naar
Caen .een verkeerde tactiek had toe
gepast en dat hij daarvoor in de rit
van Caen naar Le Mans zwaar had
moeten boeten. Hij kwam met nog 12
minuten speling voor de sluiting van
de officiële controle binnen. Een
verlies van 20 minuten op de overi
ge favorieten in de Ronde van
Frankrijk, zou in de bergen mis
schien nog goed worden gemaakt,
indien, ja indien. Nolten zijn zelf
vertrouwen en zijn rust terug zou
krijgen, indien hij zijn onevenwich
tigheid zo typerend tijdens de vier
de, vijfde en zesde etappe, zou kun
nen kwijtraken. Wij vertrouwen, dat
de Zuid-Limburger zich nog volko
men zal herstellen, maar helemaal
gerust zijn wij er niet op.
Yan Breenen de beste.
De beste man in de Nederlandse
ploeg was ditmaal van Breenen.
Van Breenen is sterk, heeft een on
gelooflijke hoeveelheid energie en
voordat hij zijn laatste reserves aan
spreekt, moet er heel wat in een
etappe zijn gebeurd. Voor deze on
vermoeide renner was deze fit met
geforceerd tempo tegen de sterke
wind in, een kolfje naar zijn hand.
In dat groepje van 8 man, bijna 110
km voor de finish ontsnapt, heeft
hij een hartig woordje meegespro
ken. Geen wonder, dat de jury voor
de Suikerprijs de premie voor de
meest strijdlustige renner van de
etappe, hem nog twee stemmen toe
kende, tegen over Caput zes en Ma-
he vier. Voor zijn vijfde plaats in
de etappe verdient van Breenen al
le lof.
Nieüw succesje van Adri
Voorting.
Adri Voorting heeft thans ook een
succesje kunnen boeken. Toen het
peloton het circuit van Le Mans op
kwam, waarop nog elf kilometer
moest worden gereden, zaten Koblet,
Bartali, van Est, Magni en Schaer
natuurlijk voor in. Maar dat was niet
naar de zin van de andere Neder
landse renners, die telkenmale in de
sprint door Koblet en de Italianen
klopt. En op 2 km voor de eind
streep, demarreerde eerst Jefke Jan
sen, die door Koblet werd bijgehaald.
Onmiddellijk sprong Gerrit Voorting
weg en opnieuw moest de Zwitser
alles geven om de tweede Nederlan
der te halen. Goed getimed sprong
Adri Voorting uit 't peloton. Koblet
schudde het hoofd, voor deze geor
ganiseerde aanval moest hij buigen.
En Adri Voorting kwam als negen
de binnen met enkele seconden voor
sprong op het peloton. Gerrit Voor
ting glimlachte, toen hij van de fiets
stapte. Dat hebben wij toch handig
gedaan, moet hij hebben gedacht. En
als Van Geneugden, niet de sprint
zou hebben gewonnen, waarvoor hij
een minuut bonificatie kreeg, dan
zou Nederland met van Breenen,
Adri Voorting en Wim van Est, die
in het peloton binnenkwam, weer
eens de daglandenprijs hebben ge
wonnen.
Jos Suykerbuyk heeft een prachtig
staaltje van zijn wielerkunnen laten
zien. Bij de ravitaillering te Mamers
smakte hij met het voorwiel tegen
het achterwiel van een der andere
renners. Dat voorwiel werd krom
getrokken en voordat Suykerbuyk
weer op de fiets zat had hij VA mi
nuut op het peloton, dat na de ravi
taillering uit de aard der zaak lang
gerekt was, verloren. Maar Suyker
buyk zette de tanden op elkaar, en
met een verbeten gezicht zette hij
de achtervolging in en na vijf kilo
meter het uiterste te hebben gege
ven had hij de staart van het pelo
ton weer te pakken. Het was overi
gens een teleuarstellende rit voor
Suykerbuyk geweest. Pellenaars had
hem voor het vertrek schertsend
toegevoegd: denk er om, als gij van
daag niets doet, krijgt ge vanavond
geen eten. En de altijd opgewekte
Suykerbuyk had deze woorden goed
in zijn oren geknoopt. Maar hij heeft
in de zesde etappe geen kans gekre
gen.
Thys Roks reed in 't peloton weer
opperbest. Maar aan de finish schud
de de man uit Sprundel het hoofd.
Waar moet dat naar toe, als dat zo
doorgaat? Als er in elke etappe zo
hard wordt gevochten komt de heer
Goddet maar met 60 man in Parijs.
Inderdaad, in de zesde etappe vie-
den er opnieuw uitvallers te noteren.
De jongste deelnemer van de tour,
de 19-jarige Luxemburger Gaul gaf
de strijd op en reed in de bezemwa
gen de etappe uit. Stevens en de
Hertog kwamen na sluiting van de
controle binnen en reglementair la
gen zij dus uit de strijd. Maar Des
bats en Baffert betaalden ook hun
tol aan de krachtprestatie, welke zij
in de afgelopen dagen hebben ver
richt. Zij kwamen nog wel op het
circuit aan, maar reden de laatste
tien kilometer niet meer uit, zodat
ook zij van de lijst der deelnemers
konden worden geschrapt. Honderd
vier renners zullen Donderdag star
ten voor de zevende etappe, van Le
Mans naar Nantes.
Interview met Voorting
in de afgelopen dagen werden ge- wijl Cottaar de microfoon vasthoudt.
Natdat hij de vierde etappe van de Tour de France had gewonnen, werd
Gerrit Voorting, door de bekende „Tour"-verslaggever Jan Cottaar geïnter
viewd, zodat zijn bewonderaars in Nederland konden horen, wat hijzelf
dacht van de overwinning. De trotse Voorting zegt er het zijne van, ter-
