Wordt de Jubileum-Tour de France
een Nederlands succes
Woutje Wagtmans in 2de étappe in
duel met de gele trui-drager Schaer
Hoe Schaer zijn eerste plaats
verdedigde achter Wagtmans
Lekke banden en gebroken wielen,
Van Est klom naar de zesde plaats
Uit de étappe Straatsburg-Metz
WS
MAANDAG 6 JULI 1953
BE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
tEr komen nog meer dagen",
riep Wagtmans uit
LUIK, 4 Juli. In de eerste mi
nuten na zijn aankomst te Luik kon
Wout Wagtmans, de man, die met
14 van de 16 uitgebrachte stemmen
als de meest strijdlustige renner van
de dag werd uitgeroepen, waarvoor
hij de extra premie van1.000 kon
incasseren, geen woord uitbrengen.
Gulzig enkele flesjes spuitwater uit
drinkend, wierp hij intussen woe
dende blikken naar Rritz Schaer, die
enkele meters van hem af stond en
hetzelfde deed. „Geen meter kop
heeft die man gedaan, ik kon al het
werk opknappen. Misschien had ik,
onmiddellijk na de ravitaillering te
Vieilsalm hard moeten doorgaan. Ik
had een honderd meter voorsprong
en als ik toen alles had gegeven, dan
was geen renner meer aan mijn wiel
gekomen. Maar ik had nog 70 km.
voor de boeg".
Het volgende flesje Perrier werd
gebruikt om zijn rennerpetje nat te
maken en met dat stukje goed was
te hij zijn gezicht schoon.
„Maar er komen nog meer dagen!"
riep Wagtmans uit en opnieuw keek
hij geprikkeld naar Schaer. Met een
grijns nam onze landgenoot de toe
juichingen in> ontvangst van de tien
duizenden Belgen en de enkele hon
derden Nederlanders, die via de luid
spreker aan de finish op de hoogte
waren gehouden van het duel tus
sen Wagtmans en Schaer, waarbij de
laatste de gele leiderstrui met grote
voortvarendheid had verdedigd. Wel
iswaar had hij Wagtmans het zware
werk laten opknappen en kon hij, de
snellere sprinter, op gemakkelijke
wijze onze landgenoot op de eind
streep kloppen, maar wie zou hem
dat kwalijk kunnen nemen? Als de
positie andersom zou zijn geweest en
Wagtmans de gele trui zou hebben
gedragen, zou Wagtmans dan een
meter kop hebben genomen?
En terwijl Wagtmans tussen de
dichte hagen van toeschouwers weg
reed, naar het hotel voor zijn bad
en zijn massage, hoorde hij met een
grijns op het scherp getekende ge
laat omroepen, dat hij evenals in de
étappe van Straatsburg naar Metz,
opnieuw de prijs had gewonnen van
de meest strijdlustige renner.
In het hotel zaten zijn moeder, zijn
verloofde en zijn zuster te wachten.
En nog een grote schare supporters.
„Heb jij aan Schaer gevraagd om
drinken?" vroegen wij de man uit
Breda.
„ja, ik zag, dat hij nog over water
beschikte,, terwijl ik alleen nog wat
lauwe koffie in mijn kruikje had. Ik
heb de Zwitser op die lange rit, toen
wij met zijn tweeën reden, drie keer
gevraagd om enkele slokjes uit zijn
bidon te mogen drinken, maar tel
kenmale weigerde Schaer.
Kees Pellenaers was dubbel en dik
tevreden met de prestaties van zijn
jongens op de tweede dag. Geloof
mij, vertelde hij ons, die tweede
étappe naar België is voor mij de
laatste jaren de meest critieke. Dan
moeten de jongens bewijzen wat zij
waard zijn, vooral omdat die Arden
nen-étappe lastig en lang is. Weder
om een tweede plaats in de dagétap
pe, een zege in het dagelijkse lan-
denklassement, met als gevolg hand.
having van onze positie op de eer
ste plaats in de algemene ploegen-
klassering, de extra prijs voor de
meest strijdlustige renner, de eer
ste plaats in het bergklassement, goe
de posities van van Est, Gerrit Voor-
ting en Roks en een machtige poging
van Nolten om zijn plaats tussen de
„groten" te heroveren na zijn val,
neen, ik geloof, dat wij Nederlanders
na twee dagen best tevreden mogen
zijn. Want daar komt nog bij, dat de
andere ploegen reeds slagen van het
noodlot hebben moeten incasseren,
dat de Italianen zich weliswaar
krachtig hebben hersteld, maar dat
de Fransen en de Belgen er niet aan
te pas komen. Maar wij zijn er nog
niet. En Woutje zal hetnu wat kalmer
aan moeten gaan doen, dat is ze
ker".
De overige Ned. renners.
Thans nog de wederwaardigheden
van de andere leden van de ploeg:
Thijs Roks kwam hij de beklim
ming van het bergje van Stavelot
naar Francorchamps, waarvan de
eerste 4 km. van de 10 vrij steil om
hoog liepen, even in moeilijkheden
te zitten. Hij herstelde zich voortref
felijk, kwam de enkele meters var
de groep KobletBartali, maar
slaagde er niet in zich bij hen te
voegen. De berg van Theux nam de
man uit Sprundel /oortreffelijk en
hij kwam als 18e binnen met slechts
één minuut verschil op de groep Bar-
tali-Koblet-Robic en anderen, zodat
hij zijn derde plaats in het alge
meen klassement schitterend heeft
verdedigd. Wim van Est en Gerrit
Voorting handhaafden zich bij de
„azen" en slaagden er dan ook zon
der veel moeite in, toen Koblet en
drie Italianen, Bartali, Astrua en
Rosselo, de tegenaanval inzetten om
te trachten Schaer en Wagtmans te
bereiken, het hoge tempo te volgen.
De kans om aan de kop af,te rem
men om zo de zege van de beide
vluchtelingen veilig te stellen,-kregen
zij geen ogenblik.
Jos. Suykerbuyk was te Luik met
het peloton binnen op bijna 5 min.
achterstand op de groep Bartali. Jef-
ke Jansen had voortreffelijke
diensten bewezen als „knecht" en
evenals van Breenen eindigde hij in
het peloton tesamen met Suyker
buyk.
Jan Nollen was betrokken geweest
bijeen grote valpartij, waarvan ook
Henk Stevens het slachtoffer was ge
worden. Die valpartij vond plaats,
voordat de eerste zware hellingen
van de Ardennen begonnen. Nolten,
stig aan het woord, heeft zich extra
moeten inspannen om het verlies in
tijd, door de valpartij ontstaan, weer
goed te maken. Hij slaagde er echter
niet in de groep der „azen" weer te
bereiken, waardoor de Limburger
enkele kostbare minuten verloor.
Adrie Voorting reed niet al te
best in deze étappe. En hetzelfde
kunnen wij zeggen van Henk Ste
vens. In de reeds genoemde valpar
tij was de laatste ook betrokken ge
weest. Zijn band sprong van de velg
en hij verloor zijn pomp. Die tegen
slag heeft hem sterk gedeprimeerd,
hij had vele tientallen kilometers no
dig om de goede cadans te hervin
den. Met een achterstand van bijna
minuten op Schaer en Wagtmans
die men in deze étappe gaarne voor- kwam de jeugdige Limburgse cou-
aan had gezien, want de klimmers reur, wat ontmoedigd, aan de finish
kwamen nu voor de eerste maal ern-1 te Luik.
Voor de tweede maal won Woutje
de prestatieprijs
LUIK, 4 Juli. Wat ndemand had
kunnen denken en ook geen prece
dent heeft in de geschiedenis van
de Tour de France, is vandaag ge
beurd: wederom werd de Zwitser
Schaer eerste en Wout Wagtmans
tweede, zodat in twee opeenvolgende
étappes de bezetting van de eerste
twee plaatsen dezelfde is geweest.
Wanneer wij hier in één adem aan
toevoegen, dat aan Wagtmans voor
de tweede keer in successie de „Grote
Suikerprijs" voor de grootste strijd
lust is toegekend door de jury van
journalisten en dat met zeer grote
meerderheid van stemmen, dan be
hoeven wij niet speciaal te vermel
den, wie de held van de dag is ge
weest.
Schaer is andermaal een paar mi
nuten uitgelopen op de supercrack
en logische favoriet Hugo Koblet.
Maar dimaal heeft „mooie Hugo" de
schade kunnen beperken. Men weet,
dat door de' scherpe strijd van giste
ren ontketent door Wout Wagtmans,
voortgezet met behulp van een paar
Franse nationalen en nog eens extra
gepeperd door Thijs Roks, de grote
heren Koblet, Bartali enz. een ach
terstand hadden opgelopen van bijna
10 min. op Schaer. Dit was niet bijs
ter veel, als men in< het oog houdt,
dat de vermaarde klimmers bereid
zijn om op de vlakke étappes tijd te
verspelen, welke zij van plan zijn
om dubbel en dwars terug te winnen.
Maar tien minuten kwijt te raken al
dadelijk in de eerste étappe was
Koblet toch wat al te gortig en het
viel te begrijpen, dat hij niet al te
best te spreken was over zijn ploeg
maat en ondergeschikte. De afspraak
was geweest, dat Schaer en de ande
re Zwitsers tot aan de bergétappes
over een „zekere" vrijheid zouden
beschikken, maar op voorwaarde,
dat zij Koblet's concurrenten niet in
de kaart zouden spelen. En de aan
val van gisteren, waarin Schaer in-
plaats van af - te remmen ook zijn
partij braaf had meegeblazen, had
tot gevolg gehad, dat Koblet 6H
minuut achterstand kreeg op Ge-
miniani, Astrua, en Robic, die zeer
zeker als zijn concurrenten kunnen
worden aangemerkt. Geen wonder,
dat Koblet na afloop van de étappe
moeilijk zijn ergernis kon verber
gen over de houding van Schaer,
'welke naar zijn mening niet door de
beugel kon.
Zaterdag kon hij Schaer echter
niets verwijten. En al heeft deze zyn
gele trui met succes verdedigd, hij
heeft niets gedaan om zyn voor
sprong op het peloton te vergroten.
Zeker 60 km. lang zat hij als vast
gekleefd aan het wiel van Wagt
mans, zonder ook maar een meter
kop te rijden.
Een tam begin.
De strijd jn deze tweede étappe,
van Metz naar Luik, had aanvan-
of zij maar niet in eens door naar
Luik zouden rijden. Het tempo was
zeer behoorlijk, maar op een kleine
schermutseling na, waarbij onder
meer Roks, Vitetta, Mane en Deled-
da betrokken waren, gebeurde er
niets bijzonders totdat de Franse re
gionaal Dacquay tijdens de klim naar
de heuvel bij Diekirch, ongeveer 90
km. van de start, op zijn eentje een
aanval begon. Het peloton liet hem
aanvankelijk begaan, maar hield hem
in de gaten. En toen de voorsprong
van de Fransman tot over de 2 min.
was aangegroeid, barstte de tegen
aanval los. Dacquay reed trouwens
stroef en zonder veel overtuiging,
zodat men al dadelijk de indruk
kreeg, dat het avontuur niet zou sla
gen. In de buurt van Schmiede aan
de Luxemburgs-Belgische grens werd
Dacquay ingehaald en voor de rest
van de wedstrijd naar de achtergrond
verwezen. De Franse regionalen Has-
senforder en Despats, onze vriend
Wout Wagtmans en de Zwitser Fritz
Schaer gingen ineens door, losten het
peloton en toen begon pas de eigen
lijke course.
Deze vier renners zetten er zo'n
gang in, waarbij allen eerlijk hun
deel van het karwei opknapten, dat
hun voorsprong na de gevoorrading
van Vieilsalm (152 km.) 40 seconden
bedroeg op Adriaenssens en Lerono,
die samen waren gaan jachten, en 1
min. 53 sec. op het grote peloton. En
toen ving al spoedig de klim aan van
Trois-Points via StavelotFrancor-
chaps, een stijging van 230 meter
over een afstand van ongeveer 10
km. De weg was smal en zeer boch
tig, op enkele gedeelten buitenge
woon steil. Alle vier koplopers moes
ten zwoegen, maar de taak werd te
zwaar voor Hassenforder en Desbats,
die moesten lossen, al dansten zij
nog zo op him pedalen. Nog voor Sta
velot (170 km.) bleken zij volkomen
uitgeput, terwijl Wagtmans en
Schaer nog lang niet aan him laatste
reserves waren gekomen. Hier reeds
werd de tactiek van de Zwitser dui
delijk: hij liet Wagtmans het zware
werk doen en paste alleen maar op,
dat hij het contact niet verloor. Een
tactiek, die formeel volkomen in orde
was. Hij moet immers zijn trui ver
dedigen en hij wist dat, wanneer zij
samen op het circuit van Luik zouden-
arriveren, hij Wout in de eindspurt
zou kunnen kloppen.
Een drom auto's en motorfietsen,
die vlak naast elkaar reden en ge
vaarlijke situaties deden ontstaan,
scheidden de beide kopmannen van
de rest van het in tal van moten-
uiteengevallen peloton. Even gingen
Grosso en van Beeenen tijdens de
lange klim naar voren, maar zij vie
len terug, waarna een groep vfan
zes man: Astrua, Bartali, Robic,
Louison Bobet en Molineris in alle
ernst de achtervolging inzette. Maar
het verschil met de beide leiders
werd ndet geringer, ook niet tijdens
de scherpe afdaling naar het op
meter hoogte gelegen Ruy (182 km.)
aan de voet van de heuvel van de
Moulin-du-Roy, 560 meter hoog en de
eerste col, die meetelde voor het
bergklassement, een van de derde ca
tegorie. Met Wagtmans steeds aan
kop, en een Schaer, die onze land
genoot als een schaduw volgde, werd
deze heuvel genomen, tussen dichte
rijen toeschouwers door, die Wout
uitbundig toejuichten. Wout, ging het
eerste over het hoogste punt heen,
zodat hij eerste werd in- het berg
klassement met 3 punten, maar hij
had de hardnekkige Zwitser niet van
zijn wiel kunnen rijden. Dit lukte
bochtige afdaling via Spa naar
Theux, alhoewel hij er moeite ge
noeg voor deed. Met nog slechts een
kleine 30 km. te rijden stond het toen
al vast dat, behoudens lekke ban
den, de twee samen te Luik zouden
arriveren. Het achtervolgend peloton
had nog altijd ruim 2 min. achter
stand en dit verschil werd nauwe
lijks kleiner op het laatste gedeelte,
alhoewel de jagers intussen hulp had
den gekregen van een achttal ande
ren, bij wie Koblet, Bobet, Anzile,
Bauvin, Ernzer en onze landgenoten
Wim van Est en Gerrit Voortin-g zich
bevonden. Men zal trouwens begrij
pen, dat Wim en Gerrit niets deden
om het Wagtmans aan de kop lastig
te maken en tussen de wielen van de
anderen reden zonder het tempo te
stimuleren. Nog twee korte maar ve
nijnige heuvels moesten worden
overwonnen en de positie aan de
kop veranderde niet meer. Schaer
bleef aan het wiel van Wagtmans
kleven en tijdens elke bestijging en
freewilde rustig in zijn spoor als het
omdaag ging en Wagtmans er nog
een schepje bovenop deed. Op het
circuit van Luik gin-g hij eindelijk
naar voren en klopte Wout met drie
of vier lengten. Een kleine minuut
later kwam de eerste groep achter
volgers binnen en klopte Bartali in
de spurt Hugo Koblet voor de der
de plaats.
Flinke verdiensten
voor de Ned. ploeg
De eerste twee étappen van de
Tour zijn voor de Nederlandse ploeg,
behalve in sportief, ook in financieel
opzicht zeer gunstig geweest.
Het volgende sommetje hebben wij
kunnen uitrekenen:
Wagtmans verdiende met zijn
tweede plaats in de eerste étappe
50.000 francs en Roks 25.000 francs
met zijn derde. Voorts vielen' ook
van Breenen als elfde en van Est als
24e met onderscheidenlijk 5.000 en
4.000 francs nog in de prijzen. De
eerste plaats in het ploegenklasse-
ment bracht 100.000 francs op, ter
wijl Wagtmans eenzelfde bedrag
mocht incasseren omdat hem de dag
premie voor de grootste strijdlust
werd toegekend, de zgn. Suikerprijs,
uitgeloofd door de Franse Suiker In
dustrie. In totaal dus 284.000 francs.
Ook de tweede étappe, van Metz
naar Luik, heeft geld in het laatje
gebracht, Wagtmans won 50.000
francs met zijn tweede plaats en
100.000 francs met zijn Suikerprijs.
Van ^st, Roks en Nolten zorgden
samen voor 18.000 francs. Daarbij
moeten 100.000 francs geteld worden
voor de eerste plaats in het ploegen-
klassement van de tweede dag. De
beide eerste étappen habben onze
ploeg dus 552.000 francs opgeleverd,
geen slecht resultaat. En vooral is
dat geen slecht resultaat, indien men
bedenkt, dat in de Rode van Frank
rijk van het vorig jaar de eerste elf
étappen de Nederlandse ploeg geen
hem ook. niét tijdens de lange en extra francs hebben opgeleverd.
DE DERDE ÉTAPPE:
RIJSSEL 5 Juli. Jacques God-
det wijdde in „l'Equipe" enkele
zeer waarderende regels aan de pres
taties van de Nederlandse ploeg.
„Nederland, het land dat naar vo
ren komt", zo schreef hij in zijn
blad. Als hij na de wedstrijd van
Zondag, weer aandacht aan de Ne
derlandse renners besteedt, kan hij
schrijven: „Nederland, het land met
de ploeg, welke waarschijnlijk de
meeste pech heeft gehad".
Want een eenvoudig rekensom
metje heeft ons bij aankomst te
Rijssel geleerd, dat de tien landge
noten tezamen niet minder dan vier
gebroken of beschadigde wielen op
hun creditzijde hebben gekregen en
verder 7 lekke banden. En dat in
een etappe van niet meer dan 200 km.
Wij zouden niet gaarne willen be
weren, dat de Nederlanders alléén
de slagen van het noodlot hebben
moeten incasseren. Want ook tal
rijke buitenlandse renners reden
plat op de kasseien van Noord-
Yrankrijk en de puntkeitjes van de
kronkelige fietspaden.
Eén ding is in deze derde etappe
opgevallen: de Belgen hebben zich
enigermate hersteld na twee etap
pes, welke slechts verlies voor hen
hadden opgeleverd. De tijd drong
overigens, want publiek en pers in
België lieten grommende geluiden
kelijk een zo'n tam verloop, dat de I horen over de ploeg, over de direc-
volgers zich gekscherend afvroegen teur-techniek, over de heren, die de
Twee Nederlanders, een Zwitser en een Fransman, die tezamen de kopgroep
vormen: voorwaar geen slecht resultaat voor onze landgenoten. Deze opna
me werd gemaakt tijdens de eerste etappe van Straatsburg naar Metz: we
zien hier rechts voor de Zwitser Schaer, achter hem rechts Th. Roks; ver
volgens links voor Wagtmans en daarachter de Fransman Lauredi.
keuze hadden gedaan en over nog
veel meer dingen, welke hun niet
beviel. Het was geen toeval, dat op
de brede betonwegen bij Leuven en
Brussel en bij andere Belgische ste
den met wit krijt en grote letters
de naam „Ockers" was geschreven.
Dit prikkelde van der Stockt, dat
stak Close en Impanis met scherpe
naalden en het gevolg was, dat de
renners zelf het initiatief namen om
te demonstreren, dat België ook nog
meetelde in deze Tour de France.
Maar de Nederlanders? Een zesde
plaats voor van Est in de etappe,
waarmede hij tevens de zesde plaats
in het algemeen klassement op
schoof, een voortreffelijke verdedi
ging van de tweede plaats in de al
gemene klassering van Wagtmans,
het behoud van de eerste plaats in
het landenklassement na drie da
gen: dat waren in nuchtere cijfers
de resultaten van onze landgenoten,
maar achter deze feiten stonden tal
rijke verhalen van vreugde en ver
driet, van weinig geluk maar van
veel pech, van stof, van zweet en
van extra inspanning, van kame
raadschap en onderling hulpbetoon,
van persoonlijke teleurstelling, maar
toch ook van voldoening om het
feit, dat de ploeg na drie etappes
nog gaaf is, al tekenen de onderlin
ge krachtsverhoudingen zich al dui
delijker af.
Wederom verschrikkelijke wegen
De wederwaardigheden van het
tiental Nederlanders zijn natuurlijk
sterk beïnvloed door de verschrik
kelijke wegen van Noord-Frankrijk.
Op de smalle,, holbolle weggetjes
met talrijke kronkelingen werden
de volgauto's uit elkaar gerammeld.
De renners vonden hier en daar een
smal, koolzwart fietspad naast de
kinderhoofdjes. Maar in vele geval
len was dit fietspad bestrooid met
verraderlijke puntkeien, en in de
straatjes der talrijke dorpen en stad
jes was van een fietspad in het ge
heel niets te bespeuren. Op deze be
ruchte wegen van het Noord-Franse
industrie-gebied sprong het ene
bandje na het andere. Wim van Est
was een van de slachtoffers. Op 40
km van de finish, toen hij in de
groep der vluchtelingen op prachti
ge wijze zijn rouleurskwaliteiten had
laten gelden, moest hij plotseling
afstappen. Gommans, die hem en
Gerrit Voorting beiden zaten in
een groep van uitlopers in zijn
liaisonwagentje had gevolgd, kon on
middellijk bijspringen. Van Est had
slechts twee minuten nodig om de
band te verwisselen. En toen sprong
hij weer op de fiets, moest natuur
lijk zich extra inspannen om de kop
groep weer in te halen. En juist,
toen hij de uitloper in zicht kreeg,
was Bober gedemarreerd. Deze man
uit de ploeg van de Ile-de-France,
kreeg niemand meer te pakken. Van
Est kwam met een vijftal andere
renners te Rijssel aan. Hij meende,
dat de eindstreep op de wielerbaan
was, nadat hij te laat ontdekte, dat
zijn concurrenten reeds voor de
sprint de ruggen hadden gekromd.
„Ik reed vandaag goed", zeide van
Est, „jammer van dat bandje. Maar
Bober had mij niet gelast".
Gerrit Voorting reed voortreffe
lijk. Vóór Brussel was hü er tussen
uit getrokken, in de mening verke
rend, dat er ergens in de Belgische
hoofdstad een extre premie van hon
derdduizend Belgische francs te ver
dienen zou zijn. Maar toen hij noch
op de grote boulevards, noch in de
buitenwijken van Brussel een witte
streep voor een premie vond, liet hij
zich afzakken. Kees Pellenaars had
voor een gesloten spoorwegovergang
moeten wachten, toen hij naar vo
ren wilde gaan voor de tweede ra
vitaillering enkele kilometers voor
de Belgisch-Franse grens. Daardoor
misten van Est en Voorting de ver
zorging. Het eten hadden zij niet
nodig, want een dubbele ravitaille
ring op een afstand van 200 kilome
ter leek ook ons een beetje overdre^
ven. Maar zij misten wel de vruch
ten en het drinken en dat heeft hun
lelijk dwars gezeten op de 55 km,
welke hen nog van Rijssel scheid
den. Want het weer was broeiend
en de stoffige wegen, waar de ren
ners zioh 100 procent moesten ge
ven om niet te worden gelost, verg
den zeer veel van de krachten. Toen
kreeg Voorting, die tien kilometer
voor de finish nog in derde positie
lag, tezamen met Grasso maar op
enkele honderden meters achter Bo
ber, een lekke band. Hij had snel
gerepareerd, maar daarna was de
cadans weg, draaide hij moeilijk de
pedalen rond en kwelde de dorst
hem deerlijk. Dat was de oorzaak,
dat hij terugviel, steeds meer, kost
bare minuten verloor, maar toch
nog kans zag als achttiènde voor
het grote peloton, dat op zeven tot
acht minuten lag, over de eind
streep te gaan.
Jan Nolten achterin
Jan Nolten was telkenmale in de
achterste gelederen te vinden. Een
tactiek, welke wij niet hebben kun
nen bewonderen. Want hij, die al
tijd achteraan zit, en dan plotseling
met het peohduiveltje te kampen
krijgt, moet zijn reserves aanspre
ken om weer bij te komen. Dat was
nu wel bij Nolten niet het geval in
deze derde etappe, maar wat was er
dan wel met de Limburger aan de
hand? Spaarde hij zich voor de berg
etappes, die pas over een week ove
rigens aan de orde komen? Hij werd
74ste in deze etappe, geen fraai re-
DE UITSLAGEN.
Tweede etappe.
De tweede etappe van Metz naar Luik
(227 km.) had tot uitslag:
1. Schaer (Zwits.) 6.20.52: 2. Wagt
mans (Ned.) 6.20.54; 3. Bartali (It.)
6.21.39: 4. Koblet (Zwits.) z.t.: 5. Robic
(Fr. West) z.t.; 6. Magni (It.) z.t.; 7.
Close (Belg.) z.t.; 8. Astrua (It.) z.t.;
9. Rossello (It.) z.t.; 10. Ernzer (Lux.)
z.t.; 11. Van Est (Ned.) z.t.; 12. Gerrit
Voorting (Ned.) z.t.; 13. Bobet (Fr.)
z.t.; 14. Anzile (Fr. N.O. Centr.) z.t.;
15. Bauvin (Fr. N.O. Centr.) z.t.; 16.
Vivier (Fr. Z.W.) z.t.; 17. Roks (Ned.)
6.22.47; 18. Couvreur (Belg.) z.t.; 19.
Impanis (Belg.) 6.23.39; 20. Molineris
(Fr. Z.W.) 6.24.47; 25. Nolten (Ned.)
6.25.56; 26. ex aequo een grote groep in
6.26.07 met onze landgenoten Van Bree
nen, Suykerbuyk, Jansen en voorts Cor-
rieri (It.), Baroni (It.), Teisseire (Fr.),
Geminiani (Fr.) en Meunier (Fr. N.O.
Centr.); 92 Adri Voorting; 106. Stevens
(Ned.) 6.39.48.
Schellenberg (Zwits.), Chevally (Zw.)
Meili (Zwits.) kwamen na het slui
ten der controle binnen.
Derde etappe.
De uitslag van de derde etappe Luik
Rijssel (221 km.) luidt: 1. Bober (lie de
France) 6.06.21; 2. Rolland (Frankrijk)
6.07.33; 3. Close (België) z.t.; 4. Grosso
(It.) z.t.; 5. Hassenforder (Fr. N.O.
Centr.) z.t.; 6. Van Est (Ned.) z.t.; 7.
Renaud (He de France) z.t.; 8. Serra
(Sp.) 6.07.52; 9. Tonello (lie de France)
6.07.57; 10. Meunier (Fr. N.O. Centr.)
6.07.59; il. Impanis (Bqlg.) z.t.; 12.
Ernzer (Lux.) z.t.; 13. Pianezzi (Zwits.)
z.t.; 14. Manea (Fr. West) 6.09.0; 15. Gaul
(Lux.) 6.09.24; 16 Caput (lie de France)
6.10.11; 17. Darrigade (Fr. Z.W.) 6.11.54;
18. Gerrit Voorting (Ned.) 6.14.11; 19.
Mirando (Fr. Z.O.) 6.14.14; 20. Diot (lie
de France) z.t.; 21. Koblet (Zwits.)
6.14.31; 22. Mgani (It.) z.t.; 23. Gemi
niani (Fr.) z.t.; 24. ex aequo een grote
groep renners bij wie onze landgenoten
Roks, Wagtmans en Adri Voorting,
voorts de bekende buitenlanders Bartali
(It.), Corrieri (It.), de drager van de
gele trui Schaer (Zw.), de Belgen Cou
vreur en Van Genechten. de Luxem
burger Goldschmidt en de Fransen Bo
bet, Lauredi, Teisseire en Redolfi; 72.
Nolten 6.1645; 78. Jansen 6.17 24; 102.
Stevens 6.23.20; 110. Van Breenen
6.25.41:1 12. Suykerbuyk 6.26.50.
Zelasco van de Franse Zuid Oost-
ploeg staakte de strijd.
Algemeen klassement. De Zwitser
Schaer heeft in het algemeen klassement
de leiding behouden met 17.28.23. Het
klassement luidt verder: 2. Wagtmans
(Ned.) 17.29.25; 3. Renaud (lie de Fr.)
17.31.53; 4. Roks (Ned.) 17.32.18; 5. Meu
nier (Fr. N.O.) Centr.) 17.32.19; 6. Van
Est (Ned.) 17.33.49; 7. Close (België)
17.34.02; 8. ex aequo Robic (Fr. West),
Astrua (It.). Anzile (Fr N.O.); 22. Ger
rit Voorting 17.40.40; 23. Bartali (It.)
17.41.00; 24. Bobet (Fr.) z.t.; 25. Koblet
(Zwits.) z.t.; 27 Magni (It.) z.t.; 53.
Nolten (Ned.) 17.47.31; 56. Jansen (Ned.)
17.48.21; 62. Van Breenen (Ned.) 17.50.01;
78. Adri Voorting (Ned.) 17.54.17; 87.
Suykerbuyk (Ned.) 17.57.47; 108. Ste
vens (Ned.) 18.07.58.
sultaat voor een man, die in vorm
heet te zijn.
Wout Wagtmans bleef uit de aard
der zaak in het peloton zitten. Na
twee etappes van extra inspanning
kon men van hem niet anders ver
wachten. Voor Brussel was hij be
trokken bij een valpartij. Thijs Roks
gaf hem zijn wiel, hetgeen ons in
ziens een tactische fout was. Want
Roks, die nnmmero drie in het al
gemeen klassement stond, was ze
ker niet de man, die Wagtmans
moest helpen. Ook het achterwiel
van Wagtmans was bij die valpartij
ontzet, maar pas 38 kilometer ver
der was hü in de gelegenheid ook
dit wiel te verwisselen.
Overigens heeft Wagtmans toch
nog een poging gedaan om de uit
lopers te bereiken. Dat geschiedde
bij Ligne, na 147 km. Hij nam byna
een minuut voorsprong op het pe
loton, waarin o.a. Bartali en Koblet
zaten. Maar hy zag wel in, dat deze
extra krachtsinspanning in de derde
etappe te veel voor hem zou zyn en
hy liet zich weer inlopen.
Van Schaer had Wagtmans in deze
etappe niets gezien. Ging de Zwit
ser wel zo goed? had Wagtmans zich
afgevraagd.
Thys Roks heeft zich schitterend
geweerd. Op een gegeven ogenblik
lag de man uit Sprundel 4 minuten
achter op het peloton, maar hij is er
in geslaagd zijn achterstand in te
halen en met Adri Voorting en
Wagtmans in het peloton over de
finish te Ryssel te komen. Hij zakte
een plaats in het algemeen klasse
ment en staat thans vierde.
Adri Vooring reed sterker dan in
de etappe van Metz naar Luik. Had
Roks aan Wagtmans een wiel gege
ven, Adri had aan Woutje 38 km
verder zyn achterwiel overhandigd.
En niettemin wist Adri Voorting
door kundig en doordacht rijden
zich te handhaven, en vooral in de
laatste 40 km, het moeilykste ge
deelte van de etappe, ook al omdat
de weg zo onoverzichtelijk was,
kreeg hy aansluiting bij de grote
azen en heeft hy laten zien, dat hy
een geboren coureur is.
Jefke Janssen was in de meeste
gevallen achterin te vinden. Hy
stond zyn makkers by, wanneer er
een achterstand viel in te lopen. Met
elf minuten achterstand op de win
naar heef hij als 78ste. aankomende
de etappe volbracht.
Hein van Breenen kreeg 50 km
voor de finish een lekke band. Met
Henk Stevens slaagde hy er in weer
bij het peloton te komen, maar toen
er nog 40 km waren te rijden rap
ten enkele spaken uit zyn achterwiel
los en ook hy moest van wiel ver
wisselen. De resterende afstand
heeft hy alleen moeten ryden.
Jos Suykerbuyk brak ook een
wiel. Henk Stevens zat 15 km voor
de finish volkomen „dood", maar de
Limburger zette moedig door en
kwam toch nog voor van Breenen
en Suykerbuyk aan de eindstreep.
Resumerend hebben Stevens, van
Breenen en Suykerbuyk veel tyd
verloren, eindigde van Est in de
voorste gelederen en kwamen Ger
rit Voorting, Wagtmans, Thys Roks,
Adri Voorting, Nolten en Jefke Jans
sen gelyk of met enkele luttele mi
nuten verschil met het peloton te
Ryssel binnen.
