Bij verdwijnen van investeringsbeperking moet ook consumptiebeperking ophouden Tienduizenden K A B'-ers is het onmogelijk Met „Super Connie1' heeft KLM een wereldprimeur op Schiphol Het is weer zomer, dus gaat ook 'tNecL spook op vacantie Tropenliefde DINSDAG 30 JUNI 1953 i»— DE LE1DSE COURANT TWEEDE BLAD PAGINA 1 K.A.B.-voorzitter over loonbescherming Huur- en loon- verhoging In het vervolg van zijn openings rede besprak de voorzitter van de K.A.B., de heer Middelhuis, de loon politiek. Meer en meer wordt de aandacht gevraagd voor het vraagstuk van de al of niet geleide loonpolitiek, of be ter gezegd voor de vraag, of de Over heid zich zo zoetjes aan niet wat van dit terrein moet terugtrekken en het e.e.a. overlaten aan de organen van het bedrijfsleven. Moest in de na-oorlogse periode de van Overheidswege centraal geleide loonpolitiek volstrekt noodzakelijk worden genoemd uit hoofde van het lage productieniveau, de relatief grote omvang der investeringen, de inflatie en de als gevolg daarvan op tredende grote betalingsbalanstekor ten, het wijzigen van deze omstan digheden maakt het mogelijk en noodzakelijk de verantwoordelijkheid voor het loonbeleid meer te verleg gen naar d<* organen, die deze ver antwoordelijkheid van nature dragen, t.w. de organisaties v. werkgevers en werknemers zowel op het niveau van de bedrijfstak als op het nationale niveau. Mits door de centrale organisaties gecoördineerd en mits redelijke mi nima gegarandeerd blijven,, kan een dergelijke verlegging van de ver antwoordelijkheid behalve voor de ontplooiing van de menselijke per soonlijkheid, ook belangrijke voor delen hebben voor de welvaart van ons land; de gedifferentieerdheid van ons bedrijfsleven vraagt nu eenmaal een daarmede in overenstemming te brengen loonbeleid, zowel ten be hoeve van de productiviteit als ten behoeve van een betere doorstro ming van de bedrijfsinkomens. Ben dergelijke verlegging van ver antwoordelijkheid kan voorts ten goe de komen aaeen meer rechtvaar dige verdeling van deze welvaart; te veel wordt uit het oog verloren, dat de arbeider een belangrijke mede producent is in de arbeidsgemeen. schap en daarom het economisch resultaat van de onderneming en bedrijfstak helpt bewerkstelligen. Een beloning, die vrijwel uitsluitend is gebaseerd op r ationale overwegin gen, kan uiteraard met dergelijke as pecten niet genoegzaam rekening houden, maar doet daardoor tekort :aan de betekenis van de arbeider als actief element bij de voortbren ging. Dit vraagstuk v/ordt met name tueel teigevOlge van de thans aan de orde zijde maatregelen inzake huren en belastingen. De regering .stelt een aantal be lastingfaciliteiten voor, waardoor de in 1951 o. gelegde investingbeper- king meer dan opgeheven wordt en laat de consumptiebenerking zonder meer onaangetast. Daarnaast stelt zij een huurverhogiing voor en zij denkt deze voor de helft te compen seren door een aanta belastingmaat regelen, welke onmogelijk voor de loon- en salaristrekkenden prac- tisch effect kunnen hebben. Over de compensatie van de andere helft der huurverhoging moet nader woeden onderhandeld. Tnplaats van overleg te plegen, dicteeert de regering aldus de keuze Het standpunt van de K.A.B. is con form het standpunt van de R.V.V., n.l. dat de huurverhoging volledig door loonsverhoging gecompenseerd dient te worden en wel met gelijktij dige ingang van de huurverhoging. De lonen en salarissen van de ar beiders en bedienden zijn nog steeds aan de lage kant. Men kan wel op veilige afstand van het werkleven en van de woon wijken onzer menser ergens achter een bureau v/ei keurig kloppende sommetjes maken, doch daarmede zijn we er nog niet. Het werkelijke arbeidersleven zi^t er minder roos kleurig uit dan die nette sommetjes wel eens suggereren Dat werkelijke leven is nog steeds zorgelijk. Daar komt men nog van alles bij tekort. Het is naar onze wijze van zien uit gesloten, dat men straks per 1 Ja nuari, wanneer de huisbaas prompt de hogere .uur int, de mensen zoet kan houden met de mededeling, dat de helft van die hogere huur door loonsverhoging wordt gecompenseerd en de andere helft van die verho ging wordt vergoed wanneer zij over enige tijd een paar schoenen of brandstoffen gaan kopen. Ook de consumptiebeperking dient op te houden. En met de verdwijning van de in vesteringsbeperking dient ook de consumptiebeperking op te houden, waarbij aan de hand van de laatste cijfers van iet Nationaal Budgeton derzoek nader bepaald dient te wor den of deze werkelijk nog maar 2.2 pet. bedroeg en in werkelijkheid niet meer bedraagt. Vanzelfsprekend dient hierbij vol op rekening te worden gehouden met wat wel eens de vergeten groe pen worden genoemd, waarbij voor al de NoodwettreKkers en de gepen. sionneerden de aandacht dienen te hebben. En evenals tot dusver zijn we be reid ook in de toekomst bij de be oordeling van wat wenselijk en mo gelijk is volop rekening te houden met de werkgelegenheid en investe- ringsnoodzaak. Doch als er voor die investeringen offers gebracht moeten worden dan consequent en naar draagkracht door het ganse volk. Als daarvoor de *jrote massa der wer kers zich in hun consumptie moe ten beperken dan dienen zij, die waarin niet te pakken zijn, op andere wijze bij te dragen,. Maar als de dividendstop kan ver dwijnen, als zij die buitenlandse rei zen maken weer 75,per dag mo gen verbruiken, als thans verschil lende bedrijfsbelastingen weer ver laagd kunnen worden, dan past ook tegenover de grote massa van de loon. en salaristrekkenden wat meer royaliteit dan de regering blijkbaar meent te kunnen opbrengen. Op een wijze zoals de regering zich dat blijkbaar voorstelt, komen we opnieuw in een kruimelpolitiek te recht. We koesteren de hoop, dat ook de werkgevers hiervoor niets zullen voelen en bereid zullen zijn tot reële en royale onderhandelingen. De huidige zoveel gunstiger econo mische toesta»* d verdraagt zich niet met een pietepeuterige centjes-poli tiek tegenover de werknemers van hoog tot laag Een vleugje Optimis me na 8 jaren van voorbeeldig werk bij sober leven zou niet misplaatst zijn en geeft misschien een gunstiger economisch resultaat dan alle macro- en micro-economische rekensomme tjes bij elkaar. Evenzo is het gesteld met het nog altijd dwars zittende, onopgeloste vraagstuk van onze sterk verouder de gemeenteclasrificïtie. Naast het rapport-Kruijt is de regering nu al geruime tijd in het. bezit van een S.E.R -rapport. De regering brenge nu eindelijk een^ het noodzakelijke overleg tot stand om althans een be gin te maken met de opruiming van de meest sohreeuwende wanverhou dingen. De eerste Super Connie van de KLM op Schiphol Zich bij eigen ziekenfondsen aan te sluiten In aansluiting op de uitgebreide openingsrede, die de verbondsvoor zitter van de K.A.B. uitsprak aan het begin van de Ver bonds vergadering te Utrecht en waaraan wij in ons blad van gisteren en heden reeds uitvoeri ge aandacht besteedden, is de heer Middelhuis naar aanleiding van vra gen en opmerkingen op deze rede en de daarna gedane mededelingen, enigszins dieper op enkele kwesties ingegaan. Daarbij wees hij er met na druk op, dat de K.A.B. ten aanzien van de loonpolitiek zeker niet terug wil naar de vooroorlogse toestand op dit gebied. De K.A.B. staat wel meer vrijheid in de loonvorming voor, maar zij beseft ook zeer goed, dat een bepaalde coördinatie onvermijde lijk zal zijn. Het moet n.l. mogelijk zijn, dat de overheid, indien zij maatregelen neemt, die een stijging van de kosten van levensonderhoud tot gevolg heb ben, ook op het gebied van de lonen en salarissen zekere tegemoetkomin gen voorschrijft. De heer Middelhuis zeide va» me ning te zijn, dat de loonsverhoging als compensatie van de huurverho ging bindend moet worden voorge schreven en zich ook moet uitstrek ken tot die loontrekkenden, die niet door een C.A.O. of andere arbeids overeenkomst zijn beschermd. Ook de groepen gepensionneerden en klei ne zelfstandigen zullen bij de com pensatiemaatregelen niet mogen wor den vergeten. Sprekend over de positie van de grote gezinnen, welke naar recente cijfers uitwijzen is achteruitgegaan, wees de verbondsvoorzitter van de K.A.B. op de wenselijkheid, dat de kinderbijslag tegelijk met de lonen omhoog gaat indien een nieuwe loon- ronde wordt voorgeschreven. Naar aanleiding van vragen welke hem gesteld waren ten aanzien van de representativiteit van de vakcen- tralen zeide de heer Middelhuis niet te willen beweren, dat er in Neder land geen plaats meer zou zijn voor een nieuwe vakcentrale naast de drie bestaande. Maar deze nieuweling zal dan met bewijzen moeten komen, dat zij representatief is voor een groot deel van het bedrijfsleven en bonafide wil zijn in de geest van de drie oudere vakcentralen. Vrije ziekenfondskeuze. Bij de mededelingen, volgend op de openingsrede, reageerde de heer Middelhuis op een uitspraak inzake het ziekenfondsvraagstuk, onlangs door de minister van Sociale Zaken en Volksgezondheid gedaan op een vergadering van Maatschappij Zie kenfondsen. Minister Suurhoff had er daarbij krachtig op aangedrongen, dat een gezonde coördinatie van het ziekenfondswezen tot stand komt en had de eis gesteld, dat de ziekenfond sen efficiënt werken en hun onder linge geschillen oplossen. De K.A.B.- voorzitter antwoordde thans hierop door te verklaren, dat de K.A.B. het met de ministers eens is, dat een gezonde coördinatie van het hoogste belang en zeer urgent is. Maar een ziekenfondscoöardinatie, welke de vrije ziekenfondskeuze be lemmert, moet op een krachtig verzet van de K.A.B. rekenen. Verbonds voorzitter Middelhuis wees er n t nadruk op, dat de K.A. B. onder een gezonde coördinatie ver staat, dat daardoor een economisch onverantwoorde versnippering van krachten op dit gebied wordt voorko men of wordt opgeheven, maar met behoud van de zelfstandigheid der fondsen volledige ontplooiingsmoge lijkheid voor principieel gerichte fondsen. De K.A.B. kan er zich daarom niet mee verenigen, dat de huidige toe stand in het ziekenfondswezen blijft voortduren en met name zal een ein de moeten worden gemaakt aan de thans acht jaren na de bevrijding nog bestaande bezettingsmaatregel, die het tienduizenden KJLB.-Ieden on mogelijk maakt zich bij de eigen zie kenfondsen aan te sluiten. De K.A.B. acht dit een aantasting van de grondwettelijke gewaarborgde vrijheid van vereniging en zal al haar invloed aanwenden om ook dit stuk bezettingsrecht zo spoedig mogelijk te doen verdwijnen. In de mededelingen sprak de heer Maandagmiddag is op Schiphol het eerste Super Constellation Verkeersvliegtuig van de KLM aangekomen. Het is de „Proton", die door de KLM zal worden gebruikt op de lijnen naar Noord- en Midden-Amerika en Zuid- Afrika, en in de toekomst naar het Verre Oosten. De Proton is het eerste van de 13 nieuwe vliegtuigen, allen Super Constellations uit de Lockheedfabriken te Burbank (Cal.), dat op Schiphol arriveerde. De Super Constellation op het platform van Schiphol. 85 Passagiers met een snelheid van 600 km door de lucht Gisteren was een mijlpaal in de groei van K.L.M.'s luchtvloot: De eer ste der dertien reusachtige Lockhead Super Constellations, die onze lucht vaartmaatschappij in Amerika heeft gekocht, de „Proton", is gistermiddag op Schiphol neergestreken. Chuck Harman, de 35-jarige Cana dese piloot, in dienst van de K.L.M., heeft de machine met 65 passagiers aan boord van New York naar ons land gevlogen en wel in 143^ vlieg uren. „Het kan overigens veel snel ler", zo vertelde hij na aankomst, doch de pantries zijn nog niet in or de, zodat we tot tweemaal toe voor voedsel moesten landen. Het opont houd op de grond is weliswaar niet begrepen in de 14J^ uur, doch het cirkelen boven de vliegvelden voor het landen vergt tijd". Connie liet op zich wachten. De aankomst van de eerste „Super Connie" heeft lang op zich laten wachten, want de „electron" bleek een mankement te vertonen, toen zij de vorige week in New York voor vertrek gereed stond. Nu is de twee de „Super Connie", t.w. de „Proton1" haar voor geweest, doch vandaag wordt ook de „Electron" verwacht. Iedere volgende week komt dan een nieuwe Super Constellation tot ze alle 13 zijn gearriveerd. Toeristenverkeer. De „Proton" kan, zoals alle andere toestellen van dit formaat, ingericht voor het toeristenverkeer, 82 passa giers vervoeren. Het ligt in de be doeling de nieuwe machines medio Augustus toeristendiensten te laten verrichten over de Noord Atlantische Oceaan. Het 4-motorige toestel trok op Schiphol grote belangstelling. Hier stond nu met recht een vliegtuig, waaruit een val altijd lelijke gevol gen heeft, zelfs als het stil op de grond staat, want het is niet minder dan V/2, meter hoog. 343i meter lang. Voorts is het een reus, waarvan de K.L.M. met trots zegt, dat hij het langste verkeerstoestel ter wereld is, want de lengte is ruim 34(5H me ter langer dan de „gewone" Constella tions). Al even trots vertelt de K.L. M., dat zij de eerste luchtvaartmaat schappij ter wereld is, die dit .hyper moderne toestel voor de burgerlucht vaart gaat gebruiken. 1800 L. benzine voor 600 ton. Met 3000 pk. per motor beschik ken de machines in totaal over 12.000 pk. Samen gebruiken zij per uur 1800 liter bei^ine met een kruissnel heid van 500 en een maximum snel heid van 600 km. per uur. De benzine tank heeft dan ook een formidabele afmeting en kan 25.000 liter bevat ten. Al met al kunnen deze toestellen 82 passagiers en 2000 kg. vracht zon- Zij hebben verschillende cabines, zodat in één toestel de mogelijkheid van drie-klassenvervoer aanwezig is. De cabine wordt koel gehouden door een koelinstallatie met een capaciteit gelijk aan 340 normale koelkasten. Er bevindt zich voorts een in Engeland gebouwde electrische oven in, waar in 60 maaltijden gelijktijdig kunnen worden bereid. KWESTIE-AERNOUT VOOR V.N.? Naar men momenteel bij gerucht kan vernemen, zou er in sommige kringen in Nederland het plan be staan de „kwestie Vaandrig Aernout" voor de Verenigde Naties te brengen. Zoals men zich zal herinneren, werd de vaandrig tijdens de na-oor logse jaren in Indonesië belast met het onderzoek naar vermeende mal versaties bij het Ned. Leger op Ja va. Tijdens dit onderzoek is de vaandrig vermoord. Volgens de bo vengenoemde geruchten is men in de eveneens bovengenoemde kringen van mening, dat de Ned. regering in gebreke is gebleven tijdens het onderzoek naar de daders van deze moord. Daar de weduwe van de ver moorde vaandrig geen pensioenrecht wordt toegekend, wil men de Ver. Naties verzoeken in het pensioen recht een uitspraak te doen en zo mogelijk wederom een onderzoek te openen naar de daders van deze moord. Het logeert in Enschede Zo in de maanden, dat de Nederlandse burger, vermoeid van een jaar vol inspanning en zorgen, zich opmaakt om op vacantie te tijgen, krijgen de bewoners van de onderwereld schijnbaar ook een paar weken vrij en Neder land schijnt dan ook voor hen wel een geliefkoosd rustoord te zijn. Het vorig jaar nam een spook zijn intrek in de buurt van Arnhem en thans wordt Enschede verteerd door angstige spanning en onzekerheid. Aan de Roomweg staat het getroffen huis, waar des nachts aan de lopende band geklopt woïdt, waar zich 's avonds honderden bevende belangstellen den voor verzamelen en waar de bewoners hun huis ontvluchten om elders een minder emotionele nacht door te brengen. Het duurt al een paar maanden, maar het wordt hoe langer hoe erger... eerst waren het een paar klopjes niet leuk natuurlijk, maar houdbaar! nu is 't echter een onzichtbare klompenmakerij-in-hobgseizoen geworden. En de politie is machteloosGeef haar een onwillige beroepsbokser of een kabaalschoppende schoonmoeder, zij draait haar hand er niet voor om. Middelhuis nog enige woorden ter nagedachtenis van de bestuursleden die verschillende K.A.B. bonden ont vielen in het afgelopen jaar. Voorts kon hij bekendmaken, dat op 21 en 22 Juli voor de bondsbestuurders in de Abdij van Berne te Heeswijk een Maar een spook is iets anders, daar kun je niets tegen doen, dat kun je niet tweede studiebijeenkomst zal worden belegd, waarop de onderwerpen van het Vormingsprogram voor het sei zoen 195354 mede besproken zullen worden. De Verbondsraadsvergadering zou hedenmorgen in openbare zitting worden voortgezet. grijpen, dat is niet op een bonnetje te zetten, daar kan je alleen maar met een angstig hart en manmoedig gezicht naar luisteren en tegen de tijd, dat het je te spannend wordt, iets mompelen over de dienst, die er weer opzit. Ondertussen is Enschede het mysterie aan het uitpuzzelen; er zijn nuch tere geesten, die spreken over een gewone plagerij; maar er zijn ook diepere denkers, die al hele theorieën ontworpen hebben. Iedere nacht betekent voor Enschede nieuwe haren-ten-berge-rijzende belevenissen en geheel Ne derland leeft gevoelvol met de slachtoffers mee! (Door CHARLES BRUCE) t. Nadruk verboden. in „Jij durft, Temple, mr. Temple, mijn achting. Dat vraagt zo maar aan niemand minder dan de resident, om verlof in mijn naam.. Neen, dat kan ik toch niet doen, kerel. Ik heb trouwens geen enkel pak waarin ik behoorlijk voor de dag kan komen. M'n smoking ziet groen van ouder dom. Trouwens, je vergeet, dat we stilletjes aan het eind van het jaar sukkelen en dan moet mijn jaarlijks rapport klaar zijn. Ik ben lelijk ach ter geraakt, doordat ik in geen veer tien dagen een stuk papier onder dé ogen heb gehad. Neen, ik vind het verbazend jammer, maar die vlieger gaat niet op." Temple lachte. „Als je al die jonge broekjes aan het gouvernement hoort bazelen, zou je heus gaan denken, dat de wereld niet meer draaien zal, als zij een maal ophouden hun gewichtige func tie uit te oefenen. Maar ik kan je wel vertellen, dat mijn hooggeachte werkgevers even hard zitten te spin- sen op mijn jaarlijkse rapport als jouw resident. In ieder geval zal die paar dagen verlof je weer een beetje opmonteren. Je komt er van terug en vliegt naar je werk, zoals een hond blaft naar een schotel lekker eten." ,.Nou, ik zal er eens over denken." „Neen, neen, niets te overdenken, komen of niet komen. Denk je, dat ik me daarvoor in het zweet heb ge lopen. Met de trein van Dinsdag. Ik zal wat eten meebrengen en zolang we ginds zijn, ben je mijn gast. Een verandering zal je goed doen. Wat heeft God toch rare kostgangers. Nog geen twee minuten geleden pro beerde je zo fatsoenlijk mogelijk het leven in de jungle en op de buiten bezittingen te verwensen en nu staan al de vleespotten van Egypte' voor je, om niet te spreken van het heerlijke Hon Kong schapenvlees, de verse boter en al die nieuwigheden van het seizoen. Vooruit, geen ge zeur, zeg ja!" „Och, als je me bepaald dat Kerst diner door mijn neus wil laten gaan, mij goed, mij goed. Het is tenslotte een koopje voor je. Hartelijk dank, maar de voorname en verheven ge woonte om het kant en klaar, ge sneden en wel, voorgezet te krijgen, staat me nu al tegen." .,Nou, als het niet meer is. Ik zal je nog even voor- een paar cocktails afzetten voor ik vertrek en dan smeer ik hem weer naar mijn huis. Mijn wagentje had al voor moeten zijn." Temple dronk zijn borrel uit, schonk zich vlug éen nieuwe in, die hij ook omkapte en met een zwaar galmend: „Tabé, denk er om. Dinsdagmor gen!" laveerde hij naar buiten. HOOFDSTUK III. Die Dinsdagmorgen was het licht nog maar even aan het doorkomen, toen Desmond reeds uit zijn huis stapte en zich naar zijn kantoor haastte. In die grijze schemer kwam het rhythmische geluid der typisten nog niet tot hem door. was nog geen gedrang van vee lige pro cesjagers, of geweeklaag van weer spannige belastingbetalers. Hij hield van dit uur. In de stilte overwoog hij dan wat er die dag weer te ver werken viel. Vandaag kon hij rustig over meer dan twee uur beschikken voor de trein vertrok. Twee uur, waarin men weer beslag op hem zou leggen voor de telkens weerkerende beslommeringen van een districtsbe stuurder. Een berg van correspon dentie wachtte op spoedige afhande ling. Gisteren meende hij, dat hij er nooit door zou komen. Met mannen moed had hij zijn taak opgenomen, en stevig aangepakt, Met een zucht liet hij zich in zijn stoel vallen. Loom grepen zijn handen naar de rol der hangende rechtskwesties. Mannengeschreeuw en het rinke len van boeien zeiden hem dat de gevangenen bezig waren zijn bagage van zijn huis naar het station te brengen. Een snelle blik op de pen dule waarschuwde hem dat de tijd niet stilstond. Enige tijd later legde hij met een zucht van verlichting het laatste officiële stuk in het mand je naast zich neer. Toen viel hij weer vermoeid in zijn stoel terug. „Dat zit er weer op. Nou eens praten met de oude Kandang. De wacht, pangill, sergeant". Kandang verscheen onhoorbaar in de deuropening. Hij was blootsvoets en kende het geheim van de ooster ling om zijn voeten geluidloos te ver plaatsen. Hij achitte het echter ge wenst zijn komst met een kuchje aan te kondigen. Desmond werd er door uit zijn overpeinzing opge schrikt. „Tabeh' Toean. Hebt u naar mij ,,Ja, sergeant. Heb je nog wat ge hoord van die bende van Tiang? De patrouille is nog niet terug, geloof ik?" „Nog niet, Toean. Korporaal Am- pau heeft me juist een schrijven ge zonden, waarin hij berichtte, dat hij in Apin was. Het scheen zeer klaar blijkelijk dat er inderdaad zes hoof den werden vermist". Desmond deed zijn best om niet te lachen, om de half officiële taal, die Kandang zich een beetje had eigen gemaakt. In de mond van deze mis lukte generaal had het altijd iets koddigs. „Vertelde hij ook waar hij nu naar toe zou gaan? Ik hoop maar, dat hij niet in zijn hoofd haalt, naar Tiang's dorp te trekken, ik wil hem nog geen schrik aanjagen". „Nee, Toean. Ik heb hem strenge orders gegeven Selalir geheel uit de buurt te blijven. Hij moest maar zeg gen, dat het een gewone patrouille ronde betrof en met geen enkel woord over een raid reppen". „Prachtig. Ik vertrek voor een week naar Fort Malcolm. Als je nog iets definitiefs of zeer belangrijks van hem te horen krijgt, breng je me daar onmiddellijk schriftelijk rapport van uit. Ik ben toch van plan volgende maand die Tiang zelf eens op te zoeken, maar als hij voor die tijd nog rare fratsen uithaalt, zal ik mijn plannen moeten wijzigen Dan trekken we er wat eerder op uit, Kandang. Is al mijn bagage al bene den?" „Ja, Toean. Het is nu kwart over acht". „In orde. Ik ga onmiddellijk naar het station. Anders niets?" „Niets, Toean. Goede reis, Toean". „Plezierige dagen, sergeant'. Desmond wandelde langzaam naar beneden naar de kleine groep rood- beschilderde ijzeren loodsen, die voor station dienden. Het lage, stevige perron was nu vol met een druk pratende en gesticuleerde massa Chi nezen en inlanders. Sommige zakenlieden stonden steen en been te klagen over de ver late aankomst of verzending van hun koopwaar.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 6