Corrupte politiebeambte perste
de katholieken in zijn district af
Si° ekbespreking
DINSDAG 5 MEI 1953
SE LEIDSE COUKANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
NfPEBUND AIS INDDSTPItLANP
NEDERLAND OVERTREFT DE
VERENIGDE STATEN
Over het algemeen wordt Ameri
ka aangezien voor het industriële
land bij uitstek. Toch is dit niet een
geheel betrouwbaar beeld. Natuurlijk
produceert Amerika wei het meeste,
maar een van de belangrijkste facto
ren voor de positie van eon indu
strieland is toch wel het aantal men
sen dat in de industrie werkzaam is.
Als wij van dit beeld uitgaan, zien
wij, dat in verhouding ons land ver
boven de Ver. Staten uitsteekt. Zelfs
bij de uitgesproken industrielanden,
als Engeland, Duitsland en België
slaan wij geen slecht figuur.
Uit deze statistiek blijkt duidelijk
dat wij in sterke mate geïndustriali
seerd zijn in een mate, die slechts
aan weinigen bekend is. Onze indu
strialisatie is niet een feit van de
laatste tijd doch is al jaren aan de
gang. De oorlog van 19141918
plaatste ons voor de noodzaak aller
lei producten zelf te gaan maken.
Producten, die wij tot dan uit het
buitenland betrokken. De basis voor
de industriële ontwikkeling van ons
land werd ongeveer in die tyd ge
legd. In 1939 was Nederland al ver
gevorderd op de weg naar een indu
strieland. Na de oorlog is deze weg
een dringende eis geworden. Waar
om?
Ie. Orr? werk voor onze steeds
groeiende bevolking te vinden.
2e. Om te kunnen betalen voor
onze invoer.
Uit de na-oorlogse ontwikkeling
van onze industrie kunnen wij tal
rijke voorbeelden vinden van de
weg die Nederland gaat.
In de Chemische industrie bijv.,
zien wü de uitbreiding van de indu
strie van kunststoffen, waaruit men
o.a. de plastics maakt. Ook de pro
ductie van stikstof voor kunstmest,
en kleurstoffen voor do textielindu
strie werd belangrijk. Voor de oor
log waren wij voor deze kleurstoffen
geheel op 't buitenland aangewezen.
Thans produceren wij zelf een deel
van het benodigde.
In de metaalindustrie vinden wij
o.a materiaal voor de plaatverwer-
kende industrieën (scheepsbouw enz)
Productie van gelaste stalen buizen.
De productie van deze buizen over
treft thans ons eigen gebruik, zodat
wij deze buizen ook kunnen uitvoe
ren.
Sinds enkele jaren produceren wij
ook vrachtauto's.
De Nederlandse industrie produ
ceert thans vele artikelen die wij
vroeger in het buitenland moesten
kopen. Noemen wij hier, bromfiet
sen, schrijfmachines, lichte motorrij
wielen. clectrischc naaimachines,
aanhangwagen, clcctrische treinen,
enz.
Men ziet, de invloed van de indu
strialisatie van ons land is op veler
lei gebied zichtbaar.
Zó was Wassenaar
De eerste vaste pastoor van de vader en oom van de kinderen. Hun
GOLF
Aan de gevolgen van een aan
rijding is gistermiddag d« 65-jarige
gemeente-opzichter te Nijkerk in de
neurologische kliniek tc Utrecht
overleden.
Mej. N. Dce uit Leiden was de
50.000ste bezoekster op de V Gogh-
tentoonstelling in den Haag. Zü ont
ving de Van Gogh-penning. een re
productie var. een zijner werken, een
catalogus en een doorlopend toe
gangsbewijs voor de tentoonstelling.
statie werd Cornelius van der Put
ten. Hij was geboortig uit den Haag
en had rechten gestudeerd. In 1647
werd hij pastoor van Wassenaar. On
gestoord kon de pastoor zijn ambt
er niet altijd uitoefenen. Op 17 JunJ
1652 verschenen voor de gecommit
teerde Raden Pieter Aryensen Quant,
schepen van Wassenaar en Cornelis
Hermansen Bouman van Brerode,
welgeborene te Wassenaar en wees
meester om te getuigen hoe onge
veer 8 jaar te voren een zekere Gi
deon van Geestdorp In Wassenaar
was gekomen en ten huize van Cor
nelis Pietersen Bouman de Mis en
de kerkdienst had gestoord.
Alle aanwezigen kregen een be
keuring en een paar dagen daarna
waren Quant en Bouman van Bre
rode naar den Haag gegaan, waar
Geesdorp woonde, om met hem eens
over die bekeuring te praten. Men
was toen overeengekomen om hem
een bedrag tussen vier en vijfhon
derd gulden te betalen en die som
was hem ook inderdaad binnen een
maand betaald; schepen Quant en
Bouman hadden het geld persoonlijk
b(j Geestdorp. die in het Westeindc
woonde, aan huis gebracht. Geest
dorp had toen uitdrukkelijk beloofd,
dat hij voortaan altyd „soude waer-
schouwen, eer hy se stooren soude".
Daarvoor zou hij dan jaarlijks 50
gulden krijgen. Blijkbaar was dat
Geestdorp nog tc weinig; want de
eerste drie jaren na dat accoord had
men hem jaarlijks 120 gulden be
taald en bovendien had Cornelis
Pieterssen hem nog het eerste jaar
een vet lam moeten leveren.
Moeilijkheden
Ondanks al die giften en gaven,
kwamen er toch van tijd tot tijd
moeilijkheden; de predikanten zaten
niet stil en klaagden telkens weer
over „pauselijke superstitiën" ir
deze nog altijd overwegend katho
lieke streken en dorpen. In 1650
kregen de schout, schepenen en
weesmannen van Wassenaar van
Wassenaar een vermaning, dat zij
voortaan alleen maar protestanten
mochten benoemen in hun bestuurs
colleges. Bovendien werden zij ge-
capitteld, omdat zij de weeskinde
ren van Jacob Christiaensz. Barbel
Pieters, die protestant waren, be
steed hadden bij de katholieke groot-
Vee voor getroffen Fijnaart en
Willemstad is hedenmorgen op de
markt te Fijnaart overgedragen aan
de plaatselijke autoriteiten. Een
schenkzending vee uit Drenthe zal op
15 en 16 Mei te Den Bosch worden
overgedragen.
Hun honderdste kleinkind kre
gen opa en oma Theeuwen te Wans-
sum. Het kindje werd eveneens ge
boren te Wanssum.
In de St. Servaas-processie te
Maastricht op tweede Pinksterdag
zullen ter gelegenheid van 100 Jaar
Kromstaf behalve de borstbeelden
van de Maastrichtse bisschoppen, ook
de belangrijkste relieken uit de schat
kamer worden meegedragen.
Een nieuw hotel, „de Stadsher
berg" is eergisteren geopend te Kam
pen, de toegangspoort tot de N.O.-
polder. Het nieuwe gebouw staat op
de plaats van het in de oorlog ver
woeste hotel.
excuus dat die twee maar voor 50
gulden jaarlijks de kinderen hadden
willen nemen, werd niet aanvaard
en zij kregen de uitdrukkelijke op
dracht cr voor te zorgen dat die
weeskinderen onmiddellijk zouden
word.cn ondergebracht bij protestan
ten; binnen 14 dagen moesten zij
weer voor het Hof verschijnen en
komen vertellen, waar zij de kinde
ren hadden besteed.
Overtroefd
In 1654 werd Caspar Barlaeus, een
zoon van de dichter Barlaeus, door
het Hof ter verantwoording geroe
pen; hij zou de plakkaten tegen de
katholieken niet streng genoeg heb
ben uitgevoerd. Deze Barlaeus was
tot 1664 baljuw van Wassenaar en
Katwijk.
Hij voerde tot zijn verdediging
aan. dat hij. als het hem maar „eenig-
sints doenlyk en mogelyk" was ge
weest, „op ver&cheyden tyden", zo
wel persoonlijk als door zijn diena
ren tegen de papisten was opgetre
den. Nog kort tevoren was hij ge
weest ten huize van de erfgenamen
van de heer Pcrsijn en op de boer
derij van Mooij om huiszoeking te
doen. Men had hem misleid en zo
was hij voor niets gekomen. Hij was
overtuigd dat de katholieken van
Wassenaar, dank zy zy.i waakzaam
heid, dan ook al lange tijd geen by-
eenkomrten konden gehad hebben
Zo fijn had men de baljuw bij de
neus weten te nemen! Ook gaf hij
het Hof ter overweging, hoe moeilijk
het was vpor hem; zijn gebied werd
immers hoofdzakelijk bewoond door
„roomsgesinde boeren en inwoon
ders' en zo werd he' voor „een of
ficier bynae onmogelyck de luyden
soo verer buyten haren supersti-
tieuse yver te brengen als wel die
van de dorpen van Catwyck en ai
dere omliggende plaetsen, alwa
die van de waere gereformeerde
Kercke, als synde de stereksten, de
andere party swacker synde, ofte in
toom doet houden ofte ten minste
tot meerder reverentie gewoon was te
brengen". Er blijkt wel duidelijk
uit dit schrijven van de wanhopige
baljuw, dat Wassenaar nog sterk
overwegend katholiek was en dat de
katholieken er hun gang gingen,
zonder zich al te best te storen aan
de plakkaten. Zij betaalden hun
recognities en andere gelden en wil
den dan ook verder met rust gelaten
worden.
van begrafenissen ,in de kercke te
knielen of te sitten om te bidden
ofte plechtigheydt te doen" (nog al
tijd werden ook de katholieke do
den begraven in de oude kerk, hoe
wel die in handen van de gerefor
meerden was). Zij mochten geen
.cruisen op graven, doodkisten ofte
elders in het oogh van kinderen
maeken of stellen"; evenmin „omme
de kisten van dooden leggen te bid
den ofte vandaer eenige brandende
caersén gebruyeken, wanneer dese
comen uytgedragen te werden".
Intussen regende het klachten
ever de afpersingen van baljuw Gi
deon van Geestdorp; het werd zo
erg. dat hij ter verantwoording werd
geroepen en door hot Hof werd on
dervraagd hoeveel hij jaarlijks van
de katholieken in zijn district ont
ving. Natuurlijk ontkende dat heer
alles; geen stuiver had hij ooit ont
vangen van de Wassenaarse katho
lieken en daarmee werd deze zaak
van afpersingen en omkoperij ook
weer in de doofpot gestopt.
Om de opvolger
Tot zyn dood op 10 Februari 1679,
Weef van der Putten pastoor van
Wassenaar. In de pastorie daar hangt
van hem nog en door Hanneman
geschilderd portret. Na zijn schielij
ke dood, werd door de heer van
Wassenaar tot zijn opvolger benoemd
Henricus Snabel, die huiskapelaan
was bij de heer van Warmond op
diens kasteel daar. Maar Neercasscl,
die Ap- Vicaris was, voelde daar niets
voor; hij meende dat de heer geen
recht van benoeming meer had en
zo bleef de statie een vol jaar open
staan. Ncercassel probeerde een an
der er tot pastoor benoemd te krij
gen, maar de een na de andere
priester weigerde, bevreesd voor de
al te machtige heer van Wassenaar
Ten slotte bleef er niets anders over
dan de Warmondse huiskapelaan
maar te benoemen en de heer van
Wassenaar zijn zin te geven; Sna
bel werd pastoor van Wassenaar in
Reglement
In 1680 werd er een speciaal re
glement gemaakt voor de katholie
ken van baronie en heerlijkheid
Wassenaar; daarin werd en hoe
veel zegt dat in die dagen uit
drukkelijk bepaald, dat de katho
lieken „niemant sullen mogen las
tig vallen omtrent de religie". Zij
mochten geen onderscheid maken
in „het gunnen van neeringe" of
„van te marekt gaen", noch probe
ren kinderen van gereformeerde
ouders tot het katholicisme te bren
gen. Vier maal per jaar moest er
onder de katholieken een collecte
gehouden worden ten bate van de
algemene armen en hun werd vooral
bevolen zich te onthouden van
„eenige bcevaerden by avont ofte
ontyden om de kercke ofte kerchqf
te doen'. Ook om bij gelegenheid
De Heraut van Halodin.
Door F. H. Acherman.
Uitg. Hofboekerij Heem
stede.
In een meeslepend, van begin tot
einde boeiend verhaal wordt in „De
Heraut van Halodin" de geschiede
nis weergegeven van een man, die
als een soort geest of demon rond
waart overal waar onrecht gepleegd
wordt.
Deze roman speelt in het land
Boyarië. zoals in net ijzeren tijdperk
het tegenwoordige Beieren-Oosten-
rijk werd genoemd. De oewoners zijn
ruwe, harde mannen, hun rechts
begrippen zijn primitief, hun be
grippen van godsdienst nog primitie
ver en hun zeden wild en wreed.
Zij leven nog in het diepste heiden
dom, terwijl afgodendienst en bijge
loof hoogty vieren.
In die omstandigheden doet het
verhaal ons kennis maken met Ma-
tugenos, de „doodsheraut" van Ha
lodin, een raadse-achtige, in het ver
borgen levende figuur, omtrent wiens
verleden, zijn afkomst eu omstan- j
digheden zelfs zijn beste vrienden
niets weten.
Onder de Boyaren heerst het by-
geloof, dat het verschijnen van een
doodsheraut onherroepelijk dood en
rampspoed tengevolge had. Matu-
ganos maakt zich dit bijgeloof ten
door overai, waai onrecht ge
schiedt, plotseling te verschijnen,
om de misdadigers dood en onder
gang te voorspellen.
Van begin tot einde is het een goed
geschreven verhaal dat de lezei in
spanning zal houden en dat hem on
getwijfeld zal nópen het boek spoe
dig uit te lezen.
De Oude man en de zee.
Door Ernest Hemingway.
Uitg, Stiengiholt's Uitg. Mij.,
A'dam.
Het nieuwste werk van Heming
way breng* ons het verhaal van eeo
oude Cubaanse visser, die bijna drie
maanden op zee heeft rondgezwalkt
zonder een vis te vangen. Toch geeft
hij de moed nief op en vaart op
nieuw uit om zyn geluk te beproe
ven. Hij waagt zich ditmaal ver op
zee en heeft inderdaad succes, maar
twee dagen en nachten duurt het
gevecht, dat^ hij met de reuzevis
heeft te voeren. Dan is hij overwin
naar. maar rust krijgt hij allerminst,
want als hij na veel moeite het dier,
dat veel groter is dan zijn bootje,
langszij heeft gebonden, begint de
stryd met de haaien, die tenslotte zo
veelvuldig aanvallen, dat er van zyn
vangst niet meer overblijft dan een
karkas.
Hemingway is er in geslaagd dit
verhaal in een uitstekende stijl-om-
lysting weer te geven, waardoor het
aan interesse wint.
Hoezeer het werk in Amerika op
gang heeft gemaakt, wordt wel be
wezen door het feit, dat er in korte
tijd bijna 5% .uillioen exemplaren
van zijn verkocht, 'n Betere aanbe
veling kan het v/erk niet krijgen.
Humphrey's Klok. door
Charles Dickens. Prisma
Uitgave Het Spectrum,
Utrecht.
In de Prisma-uitgave van de wer
ken van Charles Dickens is onlangs
verschenen in één deel: „Humprey's
Klok", geïllustreerd met de oorspron
kelijke prenten van George Catter-
mole en Hablot K. Browne (Phiz),
Nederlands van C J. Kelk. en „Ame
rikaanse indrukken", Nederlands van
G. J. Werumeus Buning-Ensink.
Toen de eerste aflevering van
„Humphrey's. Kluck" eind Mv.art 1839
verscheen, vond het 70.000 kopers.
Wel een bewys, dat de Engelse
vrienden van Dickens hun verwach
tingen hoog stelden. Het schijnt de
bedoeling van Dickens te zijn ge
weest, van dit verhaal een soort 1001
nachtvertelling van Londen te ma
ken, doch deze opzet heeft hij losge
laten. Wel is het geworden een ver
haal van verhalen in een verhaal,
iets wat Dickens graag deed. Hij laat
dan in vertelling een personage op
treden, die een verhaal opdist van
weer andere personen, die op hun
beurt weer een verhaal vertellen.
Merkwaardig is overigens dat de
oude vrienden Pickwick en Sam
Weiier weer opduiken.
Zijn „Amerikaanse Indrukken" zijn
de vrucht van een reis door Ameri
ka, waarheen Dickens in Januari
1842 met zijn vrouw scheep ging. De
ze reis was voor Dickens een open
baring en teleurstelling, tevens. Door
zijn gulle ontvangst werd hem eerst
goed duidelijk hoe populair hij ook
ier was. Maar de belachelijke zelf
genoegzaamheid der Amerikanen
deed het land der vrijheid, waarnaar
hij zo hoopvol had uitgekeken, aan
zienlijk in zijn achting dalen. Er ging
dan ook in de Verenigde Staten een
gehuil van verontwaardiging op toen
hij bij het publiceren van zyn in
drukken enige voor Amerika minder
vleiende zaken tc berde Dracht. Na
dat hij het starre Engeland had ge
doodverfd als een woestenij, had
iedereen verwacht dat hy het demo
cratische en vrije Amerika zou af
schilderen als het bei ofde .anc.. Zijn
Amerikaanse Indrukken en nog er
ger wellicth zijn Martin Chuzzlewit
bewijzen afdoende het ongegronde
van deze verwachting. Zij getuigen
van een soms oareastische maar altijd
obpjectieve werkelijkheidszin. Hier
is de journalist can het woord.
Een actrice zonder schoenen.
Door J. Vaszary. Uit het
Hongaars vertaald en uit
gegeven dooi de Tijdstroom,
Lochem.
„Een actrice zonde schoenen" is
het verhaal van een Hongaars» to-
neelschrijver, Vaszary, die tezamen
met zijn (de in de titel bedoelde ac
trice) te Boedapest overvallen werd
dor de Russische opmars en na veel
moeizame omzwervingen er tenslot
te in slaagde onder het LJzeren Gor
dijn door te kruipen naar de vrij
heid van de Engelse zóne in Oosten
rijk.
Er zijn reeds erscheidene van die
verhalen verschenen en uiteraard
lijken ze iilema".. oi elkaar, maar
het relaas van deze ongelooflijke
avonturen ongelooflijk in een tijd
als de onze, in een Europa, dat trots
gaat op z'n beschaving treft ons
toch telkens weer Ook wij hebben
het een en ander meegemaakt, ook
over ons hoofd «s een oorlog heen
gegaan, maar een invasie van Rus
sische soldaten is ons bespaard ge
bleven. Wat ons bespaard bleef,
heeft de schrijver Vaszary ons in
schrille kleuren geschilderd en ook
al zou het ons niet uitdrukkelijk ver
zekerd zijn iloven wij toch gaarne,
dat het een waar verhaal is. Een
heel jaar lang is de schrijver met
zijn vrouw opgejaagd van de ene
schuilplaats naar de andere, ontel
bare malen gearresteerd en weer vrij
gelaten, met de onophoudelijke angst
dat iedere aanhouding de laatste en
de fatale zou zyn Het is een beklem
mend boek, da' de Uitgeversmaat
schappij De Tijdstroom te Lochem in
Nederlandse vertaling heeft uitge
geven in een suggestief bandje.
Van Vernis-stokerij tot mo
dern bedrijf. Gedenkboek
ter gelegenheid van een 125-
jarig bestaan.
Op 6 Mei a.s. zal de N.V. Lak-,
Vernis- en Verf fabriek Molyn en Co.
te Rotterdam-Overschie 125 jaar be
staan. Het bedryf werd opgericht
door Frangois Adriaan Molyn en
omvat thans een personeel van 200
man.
Bij gelegenheid van dit jubileum is
een gedenkgoek verschenen dat ge
titeld is „Van vemisstokerij „Op aar
den grond" tot modern chemisch be
drijf en geschreven is door de Rot
terdamse journalist J. W. de Boer.
Bij gelegenheid van jubilea zijn er
talloze gedenkboeken uitgegeven,
min of meer geslaagd wat leesbaar
heid betreft en gewoonlijk verlucht
met foto's cn portretten en voorzien
van een kostbaar bandje. Dat alles is
interessant voor degenen, die er
rechtstreeks mee te maken hebben,
maar aan buitenstaanders zegt het
weinig.
Het gedenkboek van de Boer maakt
hierop een verrassende uitzondering.
Hij heeft de ontwikkeling van de lak
fabriek geprojecteerd tegen de his
torische achtergrond van de 19e eeuw,
die niettegenstaande het feit, dat zy
pas achter de rug is, toch weinig be
kend is. De schrijver roept een beeld
op van het Rotterdamse leven van
125 jaar geleden en laat dan zien in
welk een tijd hetinitiatief van de
oude heer Molyn werd genomen.
Daardoor krijgen het feit van de
stichting en de groei van het bedrijf
een relief, welke het verhaal interes
sant maakt ook voor degenen, die lak
hebben aan de lakfabricage. Speciaal
voor Rotterdammers moet deze stu
die van oud-Rotterdam iets zeggen.
foot de
HAAGSE POLITIERECHTER.
Het dozijn vol. In Sassenheim
en omgeving had de Amsterdamse re
clame-ontwerper Th. A. G. van R.
oplichtingen gepleegd, waarvoor hij
thans verantwoording moest afleggen
by de Haagse Politierechter. Met een
verhaal over een te voeren bedrijfs
reclamecampagne had hij verscheide
ne zakenlieden bewogen tot de afgifte
van 25.—.
De verdachte betoogde, dat hij wel
degelijk van plan geweest was de op
dracht uit te voeren, maar hiertoe
was hij door allerlei omstandigheden
nog niet gekomen. De politierechter
maakte echter melding van een hele
reeks soortgelijke feiten, gepleegd in
Sassepheim en omgeving.
De officier van Justitie merkte op,
dat verd. reeds elfmaal was veroor
deeld. Hij eiste om het dozijn vol te
maken zes maanden gevangenisstraf.
Overeenkomstig de eis werd dc re
clame-ontwerper veroordeld.
Kolendicfstal. Bij verstek requi-
reerde de officier 10.boete of
vijf dagen tegen een Leidse dame,
die in NqvemberDecember 1952
herhaalde malen kleine hoeveelheden
anthraciet gestolen had van een gro
te opslagplaats te doorschoten. De
waarde van het gestolene werd, aan
de hand van de grootte der zak waar
mee verd. de laatste maal was ge
snapt, geraamd op 15.tot 18.
Uit de stukken las de Haagse Politie
rechter, dat de vrouw als werkster
een klein inkomen had. Ze was nog
niet eerder veroordeeld.
Mede met het oog op de omstan
digheden veroordeelde de rechter de
vrouw tot 10.boete of vier da
gen en 14 dagen gevangenisstraf
voorwaardelijk.
Joy-rijder. Een week gevange
nisstraf onvoorwaardelijk vorderde
de officier van Justitie tegen een
Leidse chauffeur, die zonder permis
sie met een taxi was gaan rijden en
aldus benzinediefstal had gepleegd.
De bewuste avond bleken enige café's
te zijn bezocht en was verd. zwaar
onder de invloed van sterke drank
geraakt. Het rapport wees 14 glazen
bier aan. Verd. vertelde dat hij zelf
niet achter het stuur van de auto had
gezeten, maar een kennis.
Ik zal het nog eenmaal met U pro
beren, zei de rechter en hij veroor
deelde verd. tot f 30.— boete of 10
dagen en een week gevangenisstraf
voorwaardelijk.
Verkeersregels zijn goud waard,
Want uw leven is goud waard!
Verbond voor Veilig Verkeer
Vlammende
Schoonheid
Naar het Amerikaans door
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden.)
28)
Nu, de bronzen ridder had beloofd,
dat hij nooit zou liegen cn nooit
bang zou zijn. En iedere morgen, als
hij wakker werd, in de velden, die
fonkelden van de dauw, dan bad hy,
dat hij die dag goed zou nrogen zyn
voor dc mensen. En als hij 's nachts
weer ging slapen cn de sterren bo
ven hem schitterden, vroeg hij ver
giffenis voor alles wat hij ongedaan
had gelaten.
Nu heeft de bronzen ridder zijn
zwerftochten beëindigd, maar tóch
wij hij nog iets goeds doen. Daarom
staat hy hier op de trap, met zijn
toorts en licht alle mensen bij. opdat
zij niet zullen vallen. En hij hoopt,
dat het licht ook in hun harten zal
schijnen en hen goed en gelukkig
zal maken.
Rogers ogen werden zwaar.
Ik zal een liedje voor je zingen,
zei Virginia dan moet jij proberen
te slapen.
Zy zong met haar lippen en ook
met haar hart. Want Michael zat be
neden bij Rickey en straks zou zij
hem weer zien. HU zou zeker wach
ten, als zij niet te lang wegbleef.
Toen Roger even later weer wak
ker werd zei ze.
Je moeder is nog niet terug,
daarom zal ik je mee naar beneden
nemen naar het poesje en Wienie,
de hond.
Zy wikkelde hem in een deken cn
droeg hem naar beneden. Hij was
angstwekkend licht voor zyn zes ja
ren. Toen zij de bronzen ridder pas
seerde, raakte Roger hem aan met
zyn vingertje.
Uw licht schijnt in onze har
ten, zei hy.
Toen Virginia de deur van de gro
te kamer opende, vond zij Michael
alleen. Zij zag aan zijn gezicht, dat
er iets gebeurd was.
Waar is Rickey? vroeg zij bui
ten adem.
Een taxi halen.
Zy legde het kind op de divan,
pakte het poesje op en legde het
naast hem en ging weer haastig naar
Michael terug.
Wat is er gebeurd? vroeg zc
angstig.
Ik vrees, dat ik alles nog erger
in de war heb gebracht. Ik heb ge
tracht zo voorzichtig mogelijk te zijn,
maar uw broer wilde het niet goed
opnemen.
Haar ogen werden dof.
Was u het met mij eens, wat het
verhaal betreft?
Absoluut Maar zodra ik begon
te critiseren geraakte hij bulten zich
zelf.
Ik ken dat. Ik had gehoopt,
dat het met u niet het gval zou zyn.
Hij gaf me tc verstaan, dat hij
zich tot een andere uitgever zou
wenden. Eén die hen? beter zou
waarderen
Het spijt my zo verschrikkelijk
voor u
Bekommer u niet om mij. U
moet dit alleen niet tussen ons.,
tussen onze vriendschap laten ko
men
Haar hart bonsde.
HU kwam een stap dichter naar
haar toe.
Virginiameen je dat?
Zy had geen tyd om hem te ant
woorden, want Rickey kwam bin
nen.
De jongen zei geen woord, vóór
dat Michael de deur uit was. Toen
barstte hij los:
Hy is een ellendeling, Ginny!
Rickey! Waarom?
O, hy heeft nry in bedekte ter
men te verstaan gegeven, dat mUn
verhaal snert was. Hij is geen cent
beter dan alle andere uitgevers, die
ons jongeren geen kans gunnen.
Zij doden het talent ln iemand! En
hij hoeft zich niet te verbeelden, dat
ik naar zyn zogenaamde raad zal
luisteren! Er zyn nog wel andere
uitgevers op de wereld dan Michael
McMillan!
Zy legde haar hand op zyn schou
der.
Stil, Rickey, kleine Roger zal
je horen.
Dan had je hem maar niet hier
moeten brengen, zei hy geïrriteerd
Toen. met een plotselinge ommekeer
van stemming: O, ik ben een bruut,
om zo tegen je te praten, Ginny, jij
die altyd zo goed bent.
Zij durfde hem niet in de ogen te
zien. Het liefst had ze hem willen
toeroepen: Het is niet de schuld van
Michael maar die van mij! Maar ze
wist, dat ze dat niet doen moest.
Rickey zou zich van haar afwenden,
zoals hij zich van Michael had af
gewend en wie was er dan om hem
te helpen?
De volgende morgen belde zy
Mary Lee op.
Rickey is wanhopig, zei zc, i*
weet niet wat ik doen moet Zij ver
telde in 't kort, wat er gebeurd was.
Een uur geleden is hij uitge
gaan en hij had zijn koffertje bij
zien Ik maak mij zo ongerusthy
doet zo vreemd.
Ik z»' hem wel opsnorren, zei
Mary Lee vol vertrouwen. Ik weet
wel, waar hy gewocmlyk zit met z o
artisrenvrierden. Daar zal hij wei
sympathie vinden, want die zyn het
er allemaal roerend over eens, dat
het talent op deze wereld miskend
woidt.
Maar toen Mary Lee er op uittrok,
was zy toch niet zo zeker van haa"
zaak, als zy het Virginia wel had la
ten voorkomen.
Want wat, als ze hem vond? Zij
meest voorzichtig te werk gaan, z:jn
sympathie zien te overwinnen en
herr. dan weer op het goede pad zien
te brengen
Zij vond hem tenslotte in het res
taurant waai zy hem en Virginia de
eerste avcr.d naar toe had gebracht.
Het groepje waar hy deel van uit
maakte, wa.s in een heftige discus
sie gewikkeld. Het ging er over,
welke d-ngen waard waren om ge
schreven te worden, ontdekte zy. na
even geluisterd te hebben. De Leste
manier om te schrijven was de meest
objectieve, werd er heftig bewecd.
Men moest een gedachtenvisie van
zijn ondewerp heoben. Toen meng
de Mary Let zich in het gesprek.
Wat gedachtenvisie, zei ze. Niets
daarvan. De grootste werken zyn uit
een grote subjectieve emotie ge
schreven. Neem „Anna Karenina" b.v.
of.,Vanity Fair". Denk je. dat Thac
keray die grote scène van het bal bij
Waterloo objectief heeft beschreven?
Hy liet zich meeslepen door wat hy
voelde en Rickey's reactie is het
meest menselyke in die hete litte
ratuur.
Zij lachten haar uit.
Ouderwets! werd haar naar het
hoofd geslingerd.
Maar zy verweerde zich.
Als één van jullie iets kan
scheppen, dat half zo lang blijft
voortleven als dat, ja dan heb je het
recht om tc critiseren.
Daar waren zy woedend over en
Rickey niet het minst van allen.
Denk je. dat wij van plan zyn
onze gedachten te 'enen van hen,
die ons zyn voorgegaan? Wy hebben
afgerekend met het oude, wij zullen
de nieuwe kunst maken.
(Wordt vervolgd)