Corrupte politiebeambte perste de katholieken in zijn district af Si° ekbespreking DINSDAG 5 MEI 1953 SE LEIDSE COUKANT TWEEDE BLAD - PAGINA 2 NfPEBUND AIS INDDSTPItLANP NEDERLAND OVERTREFT DE VERENIGDE STATEN Over het algemeen wordt Ameri ka aangezien voor het industriële land bij uitstek. Toch is dit niet een geheel betrouwbaar beeld. Natuurlijk produceert Amerika wei het meeste, maar een van de belangrijkste facto ren voor de positie van eon indu strieland is toch wel het aantal men sen dat in de industrie werkzaam is. Als wij van dit beeld uitgaan, zien wij, dat in verhouding ons land ver boven de Ver. Staten uitsteekt. Zelfs bij de uitgesproken industrielanden, als Engeland, Duitsland en België slaan wij geen slecht figuur. Uit deze statistiek blijkt duidelijk dat wij in sterke mate geïndustriali seerd zijn in een mate, die slechts aan weinigen bekend is. Onze indu strialisatie is niet een feit van de laatste tijd doch is al jaren aan de gang. De oorlog van 19141918 plaatste ons voor de noodzaak aller lei producten zelf te gaan maken. Producten, die wij tot dan uit het buitenland betrokken. De basis voor de industriële ontwikkeling van ons land werd ongeveer in die tyd ge legd. In 1939 was Nederland al ver gevorderd op de weg naar een indu strieland. Na de oorlog is deze weg een dringende eis geworden. Waar om? Ie. Orr? werk voor onze steeds groeiende bevolking te vinden. 2e. Om te kunnen betalen voor onze invoer. Uit de na-oorlogse ontwikkeling van onze industrie kunnen wij tal rijke voorbeelden vinden van de weg die Nederland gaat. In de Chemische industrie bijv., zien wü de uitbreiding van de indu strie van kunststoffen, waaruit men o.a. de plastics maakt. Ook de pro ductie van stikstof voor kunstmest, en kleurstoffen voor do textielindu strie werd belangrijk. Voor de oor log waren wij voor deze kleurstoffen geheel op 't buitenland aangewezen. Thans produceren wij zelf een deel van het benodigde. In de metaalindustrie vinden wij o.a materiaal voor de plaatverwer- kende industrieën (scheepsbouw enz) Productie van gelaste stalen buizen. De productie van deze buizen over treft thans ons eigen gebruik, zodat wij deze buizen ook kunnen uitvoe ren. Sinds enkele jaren produceren wij ook vrachtauto's. De Nederlandse industrie produ ceert thans vele artikelen die wij vroeger in het buitenland moesten kopen. Noemen wij hier, bromfiet sen, schrijfmachines, lichte motorrij wielen. clectrischc naaimachines, aanhangwagen, clcctrische treinen, enz. Men ziet, de invloed van de indu strialisatie van ons land is op veler lei gebied zichtbaar. Zó was Wassenaar De eerste vaste pastoor van de vader en oom van de kinderen. Hun GOLF Aan de gevolgen van een aan rijding is gistermiddag d« 65-jarige gemeente-opzichter te Nijkerk in de neurologische kliniek tc Utrecht overleden. Mej. N. Dce uit Leiden was de 50.000ste bezoekster op de V Gogh- tentoonstelling in den Haag. Zü ont ving de Van Gogh-penning. een re productie var. een zijner werken, een catalogus en een doorlopend toe gangsbewijs voor de tentoonstelling. statie werd Cornelius van der Put ten. Hij was geboortig uit den Haag en had rechten gestudeerd. In 1647 werd hij pastoor van Wassenaar. On gestoord kon de pastoor zijn ambt er niet altijd uitoefenen. Op 17 JunJ 1652 verschenen voor de gecommit teerde Raden Pieter Aryensen Quant, schepen van Wassenaar en Cornelis Hermansen Bouman van Brerode, welgeborene te Wassenaar en wees meester om te getuigen hoe onge veer 8 jaar te voren een zekere Gi deon van Geestdorp In Wassenaar was gekomen en ten huize van Cor nelis Pietersen Bouman de Mis en de kerkdienst had gestoord. Alle aanwezigen kregen een be keuring en een paar dagen daarna waren Quant en Bouman van Bre rode naar den Haag gegaan, waar Geesdorp woonde, om met hem eens over die bekeuring te praten. Men was toen overeengekomen om hem een bedrag tussen vier en vijfhon derd gulden te betalen en die som was hem ook inderdaad binnen een maand betaald; schepen Quant en Bouman hadden het geld persoonlijk b(j Geestdorp. die in het Westeindc woonde, aan huis gebracht. Geest dorp had toen uitdrukkelijk beloofd, dat hij voortaan altyd „soude waer- schouwen, eer hy se stooren soude". Daarvoor zou hij dan jaarlijks 50 gulden krijgen. Blijkbaar was dat Geestdorp nog tc weinig; want de eerste drie jaren na dat accoord had men hem jaarlijks 120 gulden be taald en bovendien had Cornelis Pieterssen hem nog het eerste jaar een vet lam moeten leveren. Moeilijkheden Ondanks al die giften en gaven, kwamen er toch van tijd tot tijd moeilijkheden; de predikanten zaten niet stil en klaagden telkens weer over „pauselijke superstitiën" ir deze nog altijd overwegend katho lieke streken en dorpen. In 1650 kregen de schout, schepenen en weesmannen van Wassenaar van Wassenaar een vermaning, dat zij voortaan alleen maar protestanten mochten benoemen in hun bestuurs colleges. Bovendien werden zij ge- capitteld, omdat zij de weeskinde ren van Jacob Christiaensz. Barbel Pieters, die protestant waren, be steed hadden bij de katholieke groot- Vee voor getroffen Fijnaart en Willemstad is hedenmorgen op de markt te Fijnaart overgedragen aan de plaatselijke autoriteiten. Een schenkzending vee uit Drenthe zal op 15 en 16 Mei te Den Bosch worden overgedragen. Hun honderdste kleinkind kre gen opa en oma Theeuwen te Wans- sum. Het kindje werd eveneens ge boren te Wanssum. In de St. Servaas-processie te Maastricht op tweede Pinksterdag zullen ter gelegenheid van 100 Jaar Kromstaf behalve de borstbeelden van de Maastrichtse bisschoppen, ook de belangrijkste relieken uit de schat kamer worden meegedragen. Een nieuw hotel, „de Stadsher berg" is eergisteren geopend te Kam pen, de toegangspoort tot de N.O.- polder. Het nieuwe gebouw staat op de plaats van het in de oorlog ver woeste hotel. excuus dat die twee maar voor 50 gulden jaarlijks de kinderen hadden willen nemen, werd niet aanvaard en zij kregen de uitdrukkelijke op dracht cr voor te zorgen dat die weeskinderen onmiddellijk zouden word.cn ondergebracht bij protestan ten; binnen 14 dagen moesten zij weer voor het Hof verschijnen en komen vertellen, waar zij de kinde ren hadden besteed. Overtroefd In 1654 werd Caspar Barlaeus, een zoon van de dichter Barlaeus, door het Hof ter verantwoording geroe pen; hij zou de plakkaten tegen de katholieken niet streng genoeg heb ben uitgevoerd. Deze Barlaeus was tot 1664 baljuw van Wassenaar en Katwijk. Hij voerde tot zijn verdediging aan. dat hij. als het hem maar „eenig- sints doenlyk en mogelyk" was ge weest, „op ver&cheyden tyden", zo wel persoonlijk als door zijn diena ren tegen de papisten was opgetre den. Nog kort tevoren was hij ge weest ten huize van de erfgenamen van de heer Pcrsijn en op de boer derij van Mooij om huiszoeking te doen. Men had hem misleid en zo was hij voor niets gekomen. Hij was overtuigd dat de katholieken van Wassenaar, dank zy zy.i waakzaam heid, dan ook al lange tijd geen by- eenkomrten konden gehad hebben Zo fijn had men de baljuw bij de neus weten te nemen! Ook gaf hij het Hof ter overweging, hoe moeilijk het was vpor hem; zijn gebied werd immers hoofdzakelijk bewoond door „roomsgesinde boeren en inwoon ders' en zo werd he' voor „een of ficier bynae onmogelyck de luyden soo verer buyten haren supersti- tieuse yver te brengen als wel die van de dorpen van Catwyck en ai dere omliggende plaetsen, alwa die van de waere gereformeerde Kercke, als synde de stereksten, de andere party swacker synde, ofte in toom doet houden ofte ten minste tot meerder reverentie gewoon was te brengen". Er blijkt wel duidelijk uit dit schrijven van de wanhopige baljuw, dat Wassenaar nog sterk overwegend katholiek was en dat de katholieken er hun gang gingen, zonder zich al te best te storen aan de plakkaten. Zij betaalden hun recognities en andere gelden en wil den dan ook verder met rust gelaten worden. van begrafenissen ,in de kercke te knielen of te sitten om te bidden ofte plechtigheydt te doen" (nog al tijd werden ook de katholieke do den begraven in de oude kerk, hoe wel die in handen van de gerefor meerden was). Zij mochten geen .cruisen op graven, doodkisten ofte elders in het oogh van kinderen maeken of stellen"; evenmin „omme de kisten van dooden leggen te bid den ofte vandaer eenige brandende caersén gebruyeken, wanneer dese comen uytgedragen te werden". Intussen regende het klachten ever de afpersingen van baljuw Gi deon van Geestdorp; het werd zo erg. dat hij ter verantwoording werd geroepen en door hot Hof werd on dervraagd hoeveel hij jaarlijks van de katholieken in zijn district ont ving. Natuurlijk ontkende dat heer alles; geen stuiver had hij ooit ont vangen van de Wassenaarse katho lieken en daarmee werd deze zaak van afpersingen en omkoperij ook weer in de doofpot gestopt. Om de opvolger Tot zyn dood op 10 Februari 1679, Weef van der Putten pastoor van Wassenaar. In de pastorie daar hangt van hem nog en door Hanneman geschilderd portret. Na zijn schielij ke dood, werd door de heer van Wassenaar tot zijn opvolger benoemd Henricus Snabel, die huiskapelaan was bij de heer van Warmond op diens kasteel daar. Maar Neercasscl, die Ap- Vicaris was, voelde daar niets voor; hij meende dat de heer geen recht van benoeming meer had en zo bleef de statie een vol jaar open staan. Ncercassel probeerde een an der er tot pastoor benoemd te krij gen, maar de een na de andere priester weigerde, bevreesd voor de al te machtige heer van Wassenaar Ten slotte bleef er niets anders over dan de Warmondse huiskapelaan maar te benoemen en de heer van Wassenaar zijn zin te geven; Sna bel werd pastoor van Wassenaar in Reglement In 1680 werd er een speciaal re glement gemaakt voor de katholie ken van baronie en heerlijkheid Wassenaar; daarin werd en hoe veel zegt dat in die dagen uit drukkelijk bepaald, dat de katho lieken „niemant sullen mogen las tig vallen omtrent de religie". Zij mochten geen onderscheid maken in „het gunnen van neeringe" of „van te marekt gaen", noch probe ren kinderen van gereformeerde ouders tot het katholicisme te bren gen. Vier maal per jaar moest er onder de katholieken een collecte gehouden worden ten bate van de algemene armen en hun werd vooral bevolen zich te onthouden van „eenige bcevaerden by avont ofte ontyden om de kercke ofte kerchqf te doen'. Ook om bij gelegenheid De Heraut van Halodin. Door F. H. Acherman. Uitg. Hofboekerij Heem stede. In een meeslepend, van begin tot einde boeiend verhaal wordt in „De Heraut van Halodin" de geschiede nis weergegeven van een man, die als een soort geest of demon rond waart overal waar onrecht gepleegd wordt. Deze roman speelt in het land Boyarië. zoals in net ijzeren tijdperk het tegenwoordige Beieren-Oosten- rijk werd genoemd. De oewoners zijn ruwe, harde mannen, hun rechts begrippen zijn primitief, hun be grippen van godsdienst nog primitie ver en hun zeden wild en wreed. Zij leven nog in het diepste heiden dom, terwijl afgodendienst en bijge loof hoogty vieren. In die omstandigheden doet het verhaal ons kennis maken met Ma- tugenos, de „doodsheraut" van Ha lodin, een raadse-achtige, in het ver borgen levende figuur, omtrent wiens verleden, zijn afkomst eu omstan- j digheden zelfs zijn beste vrienden niets weten. Onder de Boyaren heerst het by- geloof, dat het verschijnen van een doodsheraut onherroepelijk dood en rampspoed tengevolge had. Matu- ganos maakt zich dit bijgeloof ten door overai, waai onrecht ge schiedt, plotseling te verschijnen, om de misdadigers dood en onder gang te voorspellen. Van begin tot einde is het een goed geschreven verhaal dat de lezei in spanning zal houden en dat hem on getwijfeld zal nópen het boek spoe dig uit te lezen. De Oude man en de zee. Door Ernest Hemingway. Uitg, Stiengiholt's Uitg. Mij., A'dam. Het nieuwste werk van Heming way breng* ons het verhaal van eeo oude Cubaanse visser, die bijna drie maanden op zee heeft rondgezwalkt zonder een vis te vangen. Toch geeft hij de moed nief op en vaart op nieuw uit om zyn geluk te beproe ven. Hij waagt zich ditmaal ver op zee en heeft inderdaad succes, maar twee dagen en nachten duurt het gevecht, dat^ hij met de reuzevis heeft te voeren. Dan is hij overwin naar. maar rust krijgt hij allerminst, want als hij na veel moeite het dier, dat veel groter is dan zijn bootje, langszij heeft gebonden, begint de stryd met de haaien, die tenslotte zo veelvuldig aanvallen, dat er van zyn vangst niet meer overblijft dan een karkas. Hemingway is er in geslaagd dit verhaal in een uitstekende stijl-om- lysting weer te geven, waardoor het aan interesse wint. Hoezeer het werk in Amerika op gang heeft gemaakt, wordt wel be wezen door het feit, dat er in korte tijd bijna 5% .uillioen exemplaren van zijn verkocht, 'n Betere aanbe veling kan het v/erk niet krijgen. Humphrey's Klok. door Charles Dickens. Prisma Uitgave Het Spectrum, Utrecht. In de Prisma-uitgave van de wer ken van Charles Dickens is onlangs verschenen in één deel: „Humprey's Klok", geïllustreerd met de oorspron kelijke prenten van George Catter- mole en Hablot K. Browne (Phiz), Nederlands van C J. Kelk. en „Ame rikaanse indrukken", Nederlands van G. J. Werumeus Buning-Ensink. Toen de eerste aflevering van „Humphrey's. Kluck" eind Mv.art 1839 verscheen, vond het 70.000 kopers. Wel een bewys, dat de Engelse vrienden van Dickens hun verwach tingen hoog stelden. Het schijnt de bedoeling van Dickens te zijn ge weest, van dit verhaal een soort 1001 nachtvertelling van Londen te ma ken, doch deze opzet heeft hij losge laten. Wel is het geworden een ver haal van verhalen in een verhaal, iets wat Dickens graag deed. Hij laat dan in vertelling een personage op treden, die een verhaal opdist van weer andere personen, die op hun beurt weer een verhaal vertellen. Merkwaardig is overigens dat de oude vrienden Pickwick en Sam Weiier weer opduiken. Zijn „Amerikaanse Indrukken" zijn de vrucht van een reis door Ameri ka, waarheen Dickens in Januari 1842 met zijn vrouw scheep ging. De ze reis was voor Dickens een open baring en teleurstelling, tevens. Door zijn gulle ontvangst werd hem eerst goed duidelijk hoe populair hij ook ier was. Maar de belachelijke zelf genoegzaamheid der Amerikanen deed het land der vrijheid, waarnaar hij zo hoopvol had uitgekeken, aan zienlijk in zijn achting dalen. Er ging dan ook in de Verenigde Staten een gehuil van verontwaardiging op toen hij bij het publiceren van zyn in drukken enige voor Amerika minder vleiende zaken tc berde Dracht. Na dat hij het starre Engeland had ge doodverfd als een woestenij, had iedereen verwacht dat hy het demo cratische en vrije Amerika zou af schilderen als het bei ofde .anc.. Zijn Amerikaanse Indrukken en nog er ger wellicth zijn Martin Chuzzlewit bewijzen afdoende het ongegronde van deze verwachting. Zij getuigen van een soms oareastische maar altijd obpjectieve werkelijkheidszin. Hier is de journalist can het woord. Een actrice zonder schoenen. Door J. Vaszary. Uit het Hongaars vertaald en uit gegeven dooi de Tijdstroom, Lochem. „Een actrice zonde schoenen" is het verhaal van een Hongaars» to- neelschrijver, Vaszary, die tezamen met zijn (de in de titel bedoelde ac trice) te Boedapest overvallen werd dor de Russische opmars en na veel moeizame omzwervingen er tenslot te in slaagde onder het LJzeren Gor dijn door te kruipen naar de vrij heid van de Engelse zóne in Oosten rijk. Er zijn reeds erscheidene van die verhalen verschenen en uiteraard lijken ze iilema".. oi elkaar, maar het relaas van deze ongelooflijke avonturen ongelooflijk in een tijd als de onze, in een Europa, dat trots gaat op z'n beschaving treft ons toch telkens weer Ook wij hebben het een en ander meegemaakt, ook over ons hoofd «s een oorlog heen gegaan, maar een invasie van Rus sische soldaten is ons bespaard ge bleven. Wat ons bespaard bleef, heeft de schrijver Vaszary ons in schrille kleuren geschilderd en ook al zou het ons niet uitdrukkelijk ver zekerd zijn iloven wij toch gaarne, dat het een waar verhaal is. Een heel jaar lang is de schrijver met zijn vrouw opgejaagd van de ene schuilplaats naar de andere, ontel bare malen gearresteerd en weer vrij gelaten, met de onophoudelijke angst dat iedere aanhouding de laatste en de fatale zou zyn Het is een beklem mend boek, da' de Uitgeversmaat schappij De Tijdstroom te Lochem in Nederlandse vertaling heeft uitge geven in een suggestief bandje. Van Vernis-stokerij tot mo dern bedrijf. Gedenkboek ter gelegenheid van een 125- jarig bestaan. Op 6 Mei a.s. zal de N.V. Lak-, Vernis- en Verf fabriek Molyn en Co. te Rotterdam-Overschie 125 jaar be staan. Het bedryf werd opgericht door Frangois Adriaan Molyn en omvat thans een personeel van 200 man. Bij gelegenheid van dit jubileum is een gedenkgoek verschenen dat ge titeld is „Van vemisstokerij „Op aar den grond" tot modern chemisch be drijf en geschreven is door de Rot terdamse journalist J. W. de Boer. Bij gelegenheid van jubilea zijn er talloze gedenkboeken uitgegeven, min of meer geslaagd wat leesbaar heid betreft en gewoonlijk verlucht met foto's cn portretten en voorzien van een kostbaar bandje. Dat alles is interessant voor degenen, die er rechtstreeks mee te maken hebben, maar aan buitenstaanders zegt het weinig. Het gedenkboek van de Boer maakt hierop een verrassende uitzondering. Hij heeft de ontwikkeling van de lak fabriek geprojecteerd tegen de his torische achtergrond van de 19e eeuw, die niettegenstaande het feit, dat zy pas achter de rug is, toch weinig be kend is. De schrijver roept een beeld op van het Rotterdamse leven van 125 jaar geleden en laat dan zien in welk een tijd hetinitiatief van de oude heer Molyn werd genomen. Daardoor krijgen het feit van de stichting en de groei van het bedrijf een relief, welke het verhaal interes sant maakt ook voor degenen, die lak hebben aan de lakfabricage. Speciaal voor Rotterdammers moet deze stu die van oud-Rotterdam iets zeggen. foot de HAAGSE POLITIERECHTER. Het dozijn vol. In Sassenheim en omgeving had de Amsterdamse re clame-ontwerper Th. A. G. van R. oplichtingen gepleegd, waarvoor hij thans verantwoording moest afleggen by de Haagse Politierechter. Met een verhaal over een te voeren bedrijfs reclamecampagne had hij verscheide ne zakenlieden bewogen tot de afgifte van 25.—. De verdachte betoogde, dat hij wel degelijk van plan geweest was de op dracht uit te voeren, maar hiertoe was hij door allerlei omstandigheden nog niet gekomen. De politierechter maakte echter melding van een hele reeks soortgelijke feiten, gepleegd in Sassepheim en omgeving. De officier van Justitie merkte op, dat verd. reeds elfmaal was veroor deeld. Hij eiste om het dozijn vol te maken zes maanden gevangenisstraf. Overeenkomstig de eis werd dc re clame-ontwerper veroordeld. Kolendicfstal. Bij verstek requi- reerde de officier 10.boete of vijf dagen tegen een Leidse dame, die in NqvemberDecember 1952 herhaalde malen kleine hoeveelheden anthraciet gestolen had van een gro te opslagplaats te doorschoten. De waarde van het gestolene werd, aan de hand van de grootte der zak waar mee verd. de laatste maal was ge snapt, geraamd op 15.tot 18. Uit de stukken las de Haagse Politie rechter, dat de vrouw als werkster een klein inkomen had. Ze was nog niet eerder veroordeeld. Mede met het oog op de omstan digheden veroordeelde de rechter de vrouw tot 10.boete of vier da gen en 14 dagen gevangenisstraf voorwaardelijk. Joy-rijder. Een week gevange nisstraf onvoorwaardelijk vorderde de officier van Justitie tegen een Leidse chauffeur, die zonder permis sie met een taxi was gaan rijden en aldus benzinediefstal had gepleegd. De bewuste avond bleken enige café's te zijn bezocht en was verd. zwaar onder de invloed van sterke drank geraakt. Het rapport wees 14 glazen bier aan. Verd. vertelde dat hij zelf niet achter het stuur van de auto had gezeten, maar een kennis. Ik zal het nog eenmaal met U pro beren, zei de rechter en hij veroor deelde verd. tot f 30.— boete of 10 dagen en een week gevangenisstraf voorwaardelijk. Verkeersregels zijn goud waard, Want uw leven is goud waard! Verbond voor Veilig Verkeer Vlammende Schoonheid Naar het Amerikaans door TEMPLE BAILEY. (Nadruk verboden.) 28) Nu, de bronzen ridder had beloofd, dat hij nooit zou liegen cn nooit bang zou zijn. En iedere morgen, als hij wakker werd, in de velden, die fonkelden van de dauw, dan bad hy, dat hij die dag goed zou nrogen zyn voor dc mensen. En als hij 's nachts weer ging slapen cn de sterren bo ven hem schitterden, vroeg hij ver giffenis voor alles wat hij ongedaan had gelaten. Nu heeft de bronzen ridder zijn zwerftochten beëindigd, maar tóch wij hij nog iets goeds doen. Daarom staat hy hier op de trap, met zijn toorts en licht alle mensen bij. opdat zij niet zullen vallen. En hij hoopt, dat het licht ook in hun harten zal schijnen en hen goed en gelukkig zal maken. Rogers ogen werden zwaar. Ik zal een liedje voor je zingen, zei Virginia dan moet jij proberen te slapen. Zy zong met haar lippen en ook met haar hart. Want Michael zat be neden bij Rickey en straks zou zij hem weer zien. HU zou zeker wach ten, als zij niet te lang wegbleef. Toen Roger even later weer wak ker werd zei ze. Je moeder is nog niet terug, daarom zal ik je mee naar beneden nemen naar het poesje en Wienie, de hond. Zy wikkelde hem in een deken cn droeg hem naar beneden. Hij was angstwekkend licht voor zyn zes ja ren. Toen zij de bronzen ridder pas seerde, raakte Roger hem aan met zyn vingertje. Uw licht schijnt in onze har ten, zei hy. Toen Virginia de deur van de gro te kamer opende, vond zij Michael alleen. Zij zag aan zijn gezicht, dat er iets gebeurd was. Waar is Rickey? vroeg zij bui ten adem. Een taxi halen. Zy legde het kind op de divan, pakte het poesje op en legde het naast hem en ging weer haastig naar Michael terug. Wat is er gebeurd? vroeg zc angstig. Ik vrees, dat ik alles nog erger in de war heb gebracht. Ik heb ge tracht zo voorzichtig mogelijk te zijn, maar uw broer wilde het niet goed opnemen. Haar ogen werden dof. Was u het met mij eens, wat het verhaal betreft? Absoluut Maar zodra ik begon te critiseren geraakte hij bulten zich zelf. Ik ken dat. Ik had gehoopt, dat het met u niet het gval zou zyn. Hij gaf me tc verstaan, dat hij zich tot een andere uitgever zou wenden. Eén die hen? beter zou waarderen Het spijt my zo verschrikkelijk voor u Bekommer u niet om mij. U moet dit alleen niet tussen ons., tussen onze vriendschap laten ko men Haar hart bonsde. HU kwam een stap dichter naar haar toe. Virginiameen je dat? Zy had geen tyd om hem te ant woorden, want Rickey kwam bin nen. De jongen zei geen woord, vóór dat Michael de deur uit was. Toen barstte hij los: Hy is een ellendeling, Ginny! Rickey! Waarom? O, hy heeft nry in bedekte ter men te verstaan gegeven, dat mUn verhaal snert was. Hij is geen cent beter dan alle andere uitgevers, die ons jongeren geen kans gunnen. Zij doden het talent ln iemand! En hij hoeft zich niet te verbeelden, dat ik naar zyn zogenaamde raad zal luisteren! Er zyn nog wel andere uitgevers op de wereld dan Michael McMillan! Zy legde haar hand op zyn schou der. Stil, Rickey, kleine Roger zal je horen. Dan had je hem maar niet hier moeten brengen, zei hy geïrriteerd Toen. met een plotselinge ommekeer van stemming: O, ik ben een bruut, om zo tegen je te praten, Ginny, jij die altyd zo goed bent. Zij durfde hem niet in de ogen te zien. Het liefst had ze hem willen toeroepen: Het is niet de schuld van Michael maar die van mij! Maar ze wist, dat ze dat niet doen moest. Rickey zou zich van haar afwenden, zoals hij zich van Michael had af gewend en wie was er dan om hem te helpen? De volgende morgen belde zy Mary Lee op. Rickey is wanhopig, zei zc, i* weet niet wat ik doen moet Zij ver telde in 't kort, wat er gebeurd was. Een uur geleden is hij uitge gaan en hij had zijn koffertje bij zien Ik maak mij zo ongerusthy doet zo vreemd. Ik z»' hem wel opsnorren, zei Mary Lee vol vertrouwen. Ik weet wel, waar hy gewocmlyk zit met z o artisrenvrierden. Daar zal hij wei sympathie vinden, want die zyn het er allemaal roerend over eens, dat het talent op deze wereld miskend woidt. Maar toen Mary Lee er op uittrok, was zy toch niet zo zeker van haa" zaak, als zy het Virginia wel had la ten voorkomen. Want wat, als ze hem vond? Zij meest voorzichtig te werk gaan, z:jn sympathie zien te overwinnen en herr. dan weer op het goede pad zien te brengen Zij vond hem tenslotte in het res taurant waai zy hem en Virginia de eerste avcr.d naar toe had gebracht. Het groepje waar hy deel van uit maakte, wa.s in een heftige discus sie gewikkeld. Het ging er over, welke d-ngen waard waren om ge schreven te worden, ontdekte zy. na even geluisterd te hebben. De Leste manier om te schrijven was de meest objectieve, werd er heftig bewecd. Men moest een gedachtenvisie van zijn ondewerp heoben. Toen meng de Mary Let zich in het gesprek. Wat gedachtenvisie, zei ze. Niets daarvan. De grootste werken zyn uit een grote subjectieve emotie ge schreven. Neem „Anna Karenina" b.v. of.,Vanity Fair". Denk je. dat Thac keray die grote scène van het bal bij Waterloo objectief heeft beschreven? Hy liet zich meeslepen door wat hy voelde en Rickey's reactie is het meest menselyke in die hete litte ratuur. Zij lachten haar uit. Ouderwets! werd haar naar het hoofd geslingerd. Maar zy verweerde zich. Als één van jullie iets kan scheppen, dat half zo lang blijft voortleven als dat, ja dan heb je het recht om tc critiseren. Daar waren zy woedend over en Rickey niet het minst van allen. Denk je. dat wij van plan zyn onze gedachten te 'enen van hen, die ons zyn voorgegaan? Wy hebben afgerekend met het oude, wij zullen de nieuwe kunst maken. (Wordt vervolgd)

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 6