De moelijkheden zijn groter dan
eertijds op Walcheren
KOLEN
Na n' 27, jaar angstige spanning
grote vreugde in Haags gezin
jQied aan deze tijd
Bestuur poogt geschokt
vertrouwen te herstellen
PUROL Geneest al wat Uw huid deert!
Vlammende
Schoonheid
ZATERDAG 25 APRIL 1953
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
SCHOUWEN GEEN VERGETEN LAND
dir. gen. van de Rijks Waterstaat,
die deze verklaring aflegde, „dat het
werk op Schouwen zeker twee maal
zo moeilük is als op Walcheren in
1945. Schouwen ligt laag, doch kent
geen tussen- of slapersdijken. Bij
iedere getijde stromen enorme wa
tervloeden naar binnen en naar
bulten. De trekgaten liggen bij Zie-
rikzee en Schelphoek op een polder
van ruim 9000 hectare. Dc water
staatkundige problemen om deze ga
ten te dichten zijn de moeilijkste,
die wij ooit kenden."
Op spontaneïteit volgt
critiek en geharrewar
Schouwen is geen vergeten land.
Maar indien men bedenkt, dat de
waterstaatkundige problemen daar
twee maal zo groot zijn als eertijds
die van Walcheren, dan kan men zich
indenken, dat het dijkherstel daar
niet in zeer korte tijd klaar kan zijn.
Even verklaarbaar is, dat er klach
ten komen als „waarom schieten ze
niet op", „ze doen niets" en „wc
worden vergeten". Dat deze opvat
tingen onjuist zijn kan dagelijks be
wezen worden. Natuurlijk zijn er
fouten gemaakt; dat gebeurt overal,
waar mensen werken.
Men kan bij ieder groot evene
ment verschillende stadia onderschei
den. Eerst komt het enthousiasme
van de eerste aanpak, dan korrren
critiek en klachten en meestal komt
tot slot geharrewar over de bestede
gelden.
Als voorbeeld van een der zaken,
waarover de meeste schampere op
merkingen zijn gemaakt en boze cri
tiek is geuit, geidt de havendijk van
Zierikzee. Aan het dichten daarvan
zou vaal te laat begonnen zijn.
Ret begin
Op 1 Februari bereikte het water
's middags om drie uur de stad Zie
rikzee. Iedereen redde, wat hij red
den kon. De havendijk sloeg door,
maar het gat er in was bij laag tij
droog Een paar dagen later was dat
al niet meer het geval. Mensen en
materiaal ter piaatse waren vrijwel
niet voorhanden. Op 3 Februari
kwam een schip uit Rotterdam met
70 arbeiders, kruiwagens, schoppen
en zandzakken voor de haven aan.
De schipper durfde niet bij het gat,
waaraan een aannemer ter plaatse-
werkte, te konven. Normaal herstel
was toen al niet meer mogeiijk,
In de havendy k van Zierikzee za
ten toen vijf gaten.
Op 6 Februari werd opdracht tot
het maken van zinkstukken gegeven
nadat op 5 Februari het dichten met
baddings cn zandzakken was aange
pakt. Met man cn macht word ge
werkt om de drie gaten die het
dichtst bij Zierikzee lagen te dich
ten. Op 9 Februari bleek, dat de ga
ten in do Nieuwe Dijk veel meer
gevaar opleverden, dan die in de
Havendijk. Hoewel ook daarin de
uitschuring snel toenam. Indien de
Nieuwe Dijk niet dicht zou gaan, dan
zouden de twee gaten dicht bij de
havenmond verergeren. Als gevolg
daarvan zou dc invaart op Zierikzee
dan onmogelijk geworden zijn.
Onder deze druk moest een
deel van het werkvolk van de ha
vendijk te werk gesteld worden op
de Nieuwe Dijk. Op 14 en 15 Febru
ari werd deze gesloten. De uitschu
ring in het grootste gat van de ha
vendijk was toen zeer groot gewor
den.
Het gat in de ha vendu k kon niet
gesloten worden, omdat elders groter
onheil dreigde en men toen nog niet
over voldoende mensen en materiaal
beschikte.
„Wanhoop" en „levensstrijd"
Ondertussen werd getracht in dc
havendijk met zinkstukken en een
kleilccmdam te werken, maar de
zanderige klei cn 't fijne zand daar
onder maakten het de zware storm
mogelijk dit werk te frustreren. Op
1 Maart is hiermee gestopt. Toen is
de „operatic wanhoop" geprobeerd.
Niemand had er vertrouwen in en
desondanks is deze poging, om een
ring bakken op de klei te leggen,
gedaan.
Thans is men dus met de „Opci"atie
Levensstrijd" bezig. Het werk aan de
te maken afsnoeringsdijk tussen Zie
rikzee cn de zeedijk, schiet goed op.
Reeds is ruim 200 meter bezonken.
Een tweede punt van granrschap
is het grote gat bü Schelphoek in de
Zuidelijke zeedijk. Hierachter wordt
een inlangdijk van ongeveer 4 km.
gebouwd, die gedeeltelijk met op-
zinken en gedeeltelijk met caissons
wordt uitgevoerd.
„Ik zei reeds", aldus de heer Maris
voor alle doeleinden
CREYGHTON
Hooiqr.46 Tel.20114
Ad\ ertentie)
Tegenslagen
Over de kwestie van de ouden dijk
bij Bruinisse die bij de onvoorziene
hoge vloed van 12 April opnieuw
doorbrak, zeide ir. Maris, dat deze
dijk een (slechte) binnendijk is, die
slechts provisorisch was hersteld
teneinde een vloedkombeperking te
verkrijgen.
Gemopper over sloom herstel van
de rampaartsdijk acht ir. Maris ont
staan uit gebrek aan kennis van za
ken Dit herstel heeft weinig zin, zo
lang de zeedijk van de aanliggende
dc polders niet dicht zijn. En juist
deze zeedijken zijn moeilijk te be
naderen.
Dan is er steeds dc terugkerende
vraag, waarom de mensen van de
streek niet mogen terugkeren. Zij
zouden, zo wordt gezegd, fel vechten
voor het behoud van de dijken.
Dit is psychologisch niet te ver
wezenlijken. In dc corridor tussen
Zierikzee en Bruinisse mochten 60
personen terugkeren. Zij waren, en
dit is volkomen verklaarbaar, op de
tweede werkdag reeds bezig hun ei
gen boeltje te redderen en keken
niet meer naar het dijkwerk om.
66ste lijst slachtoffers
watersnood
- DRE1SCIIOR
Roggeband, Adriaan, geb. 4.4.1932;
Schot van Veen, Johannes Marinus,
gcb. 25.6.1931.
N1EUWERKERK
Kleemansvan de Vrie, Adriana
Johanna, geb. 30.7.1925.
OUDE TONGE
Koert. Cornell?, geb. 31.7.1873;
Tiggclman, Pieternella Stijntje. geb.
31.10.1949; Vroegindeweij, Klaas,
geb. 3.11.1898.
HET NATIONALE RAMPENFONDS
Bij het Nationale Rampenfonds is
sinds Donderdagmiddag een half
milliocn gulden binnengekomen. De
stand is thans f 107.5 millioen gul
den.
Thans weer spaargeld van
schoolkinderen gestolen
Enige onverlaten hebben gister
nacht uit een school te Emmen het
geld, dat de kinderen voor het ko
mende Koninginnefeest hadden bij
een gebracht, gestolen. De school-
schoonmaakster ontdekte gistermor
gen om half acht, dat de lessenaar
van een der onderwijzers was open
gebroken en dat de enveloppe, waar
in het geld was geborgen openge
scheurd op de grond lag. Ook in de
andere lokalen waren lessenaars en
kasten geforceerd Samen met het
spaargeld voor een schoolreisje be
draagt het gestolen bedrag f 200,-
De dieven zijn waarschijnlijk door
een raam naar binnen geklommen
Dit is de vierde inbraak die in de
afgelopen twee nachten in Emmen
is gepleegd.
Arie Biever terug uit krijgsgevangenenkamp
De tijd van wachten is voor mevr.
Biever voorbij. Binnenkort komt haar
man thuis uit Korea, na twee en een
half jaar weg geweest te zijn. Van
deze tijd bracht soldaat Arie Biever
26 maanden in krijgsgevangenschap
door.
Het was bij de bijna legendarisch
geworden gevechten hij heuvel 325
in Februari *951, dat Biever ver
mist werd. Het enige wat men des
tijds vond was zijn cap.
Soldaat Arie Biever wordt ver
mist. Met dit bericht brak de lange
tijd van wachten aan voor zijn fa
milieleden, voor zijn vrouw in
's-Gravenhnge. Vier maanden later,
in Juni 1951 ontving zij een brief
van een Amerikaanse sergeant, die
tegelijk met de Nederlandse soldaat
gevangen genomen was, maar na
derhand zijn vrijheid herkregen had.
In de brief stond dat Arie het goed
maak Dit bericht was natuurlijk
een grote opluchting en geruststel
ling voor mevrouw Biever. „Toch
had ik nooit het idee dat Arie iets
ernstigs overkomen was", verklaarde
ze gistermiddag in een kort gesprek
dat enige journalisten met haar had
den in de woning van haar zuster
waar ze verblijft totdat haar man
gerepatrieerd is. Er heerste vreugde
en een sfeer van blijde verwachting
in hot huis. .Ik weet nog niets", zo
vervolgde mevrouw Biever. „In Fe
bruari 1952 dus precies een iaar
na dc vermissing ontving ik de
eerste brief van mijn man. Het was
een opgewekte brief. „Ik maak het
goed", stond er in. „Ik werk in de
keuken van het kamp en ben vol
goede moed. In het begin ben ik drie
maal achter elkaar vrü ernstig ziek
geweest, maar ik kan nu niet over
mijn gezondheid klagen".
Arie Biever maakte deel uit van
het eerste detachement van Neder
landse militairen, d^t op 26 October
1950 naar Korea vertrok. Hij had
getekend voor een dienstverband
van oen jaar. Nu. 2 V, jaar later,
komt hij thuis. Enige soldaten, die
tegelijk met hem waren vertrokken
en na een jaar waren teruggekeerd
hadden mevrouw Biever destijds op
gezocht cn haar met hun verhalen
over haar man een beetje opgevro
lijkt. Zij hadden haar verteld hoe
Arie steeds over zijn vrouw en zijn
dochtertjes sprak. Toen hu vertrok
waren de kinderen 2 en 1 jaar oud
Nu zijn het al kleuters. Hun vader
heeft nooit een foto van hen ont
vangen want, hoewel mevrouw Bie
ver hem driemaal er maand schreef,
had hij slechts eenmaal een brief
van haar gekregen. Soldaat Biever,
zo vertelden zijn vrienden, was dol
op do Zuid-Koreaanse kinderen, die
hu altijd zün noodrantsoen gaf.
Mevrouw Biever weet uiteraard
niet van de toekomstplannen van
haar man, als hij gerepatrieerd is.
„Ik heb hem voor de eerste maal
ontmoet, toen hij soldaat was', ver
telde ze. ,.Hü had altijd graag be
roepsmilitair willen worden Ik ver
moed nu, dat hü het straks wel in
die richting zal zoeken. Als tenmin
ste zijn belevenissen in Korea hem
niet afgeschrokken hebben".
Wat serg. Biever
vertelde
Sergeant Arie Biever uit Den Haag
was, zoals gemeld, gisteren de eerste
Nederlander die met krijgsgevange
nen van zes andere geallieerde lan
den te Panmoenjon werd uitgeleverd.
Zün verhaal over lange marsen en
onvoldoende eten stemde overeen
met de bevindingen van de andere
zieken en gewonde gevangenen.
Sergeant Biever vertelde, dat er
zeer vele gevangenen waren omge
komen tüdens een geforceerde mars,
die een aanvang nam in een kamp te
Wonjoe. „Ik was zelf ook meer dood
dan levend en begrijp nauwelük hoe
ik er door gekomen ben, zei Biever.
Zün groep begon met 500 man en
dat aantal was geleidelük terugge
lopen tot 300 of nog minder. Hü zelf
werd naar een speciaal ondervra
gingskamp gebracht, terwül de an
deren verder trokken.
Dat gebeurde, omdat hij de enige
Nederlander in de groep was. De
communisten lieten hem daar teke
ningen maken van de posities van
geallieerde vliegvelden en kampe
menten. Biever zeide volkomen
waardeloze inlichtingen te hebben
verstrekt. „Op zekere keer", zo luid
de zijn verhaal over de dodenmars,
„vond ik een afgekloven been. Ik
maalde het tussen mün kiezen fün
en at het op. Ik knapte er erg van
Ned. motorschip door
Noorse tanker geramd
Kapitein gewond
Gisteravond te omstreeks half ne
gen ontving het Engelse kuststation
Dungeness de n ededeling, dat het
Nederlandse motorschip Markab-N
een mijl ten zuiden van Folkestone
in aanvaring was geweest met een
Noorse tanker.
De Noorse tanker seinde, dat het
Nederlandse schip, dat zwaar be
schadigd was, zich zo snel mogeiük
naar Dover zou begeven en dat hi£
zelf in dc buurt zou blijven voor
eventueel noodzakelüke assisten
tie. Anderhalf uur later zond de
Nederlander die toen ongeveer 2 mijl
voor Dover was, een S.O.S.-sein uit,
waarop North Foreland onmiddellijk
een reddingsboot uitzond, die het Ne
derlandse schip in een dichte mist
gehuld vond. De Noorse tanker deed
manhaftigt. pogingen» om het getrof
fen schip de haven vap Dover bin
nen te slepen en te omstreeks mid
dernacht is hü daarin geslaafd. De
kapitein van het getroffen Neder
landse schip had verwondingen in het
gezicht opgelopen.
Welkom Vreemdeling
Amsterdammer bestal
Amerikaanse gast
Tegen een 24-jarige Amsterdamse
jongeman, die toegaf in September
j.l. van een in het pension van zijn
moeder logerende Amerikaan uit
Californi'" een fototoestel, projectie-
apnaraat, en diens portefeuille met
een passagebiHet en een credietbrief
van 6.000 dollar te hebben wegge
nomen, heeft de officier van justitie
hij de recfrtban'< te Amsterdam gis
teren 1 y, jaar met aftrek door te
brengen in een openluchtgevangenis
geëist.
De verdachte, die reeds 8 maal is
veroordeeld en nog 7 maanden ge
vangenisstraf tegoed heeft, had de
foto-apparaten, die een waarde van
1300 gld. hadden, verkocht voor 300
gld. Daarna was hü naar Frankrijk
uitgeweken, in Marseille door de
Franse politie gepakt en aan Neder
land uitgeleverd. Het passagebiliet
en de credietbrief had hü nog bij
zich. Op een vraag van de president
of.hü van plan was geweest in het
vreemdelingenlegioen dienst te ne
men, antwoordde hü ontkennend.
De verdachte ging geregeld met
do Amerikaan uit. Op een dag toen
zü met anderen in een café zaten
gjng hü vlug naar zün moeder en
deelde haar mede, dat de Amerikaan
niet meer terug kwam. Hij nam toen
de foto-apparaten en de portefeuille
weg. De raadsvrouwe wee* op de
grote disharmonie in het gezin. Zü
verzocht de rechtbank het advies
vah het psychiatrisch rapport te
volgen om haar cliënt nog niet in een
inrichting voor psvehopaten hü is
in zekere zin verminderd toereken
baar op te nemen en bü de straf
te bepalen, dat deze in een open
luchtgevangenis zal moeten worden
ondergaan.
De rechtbank zal op 8 Mei uit
spraak doen.
ZESTIEN KOEIEN IN BRANDENDE
STAL OMGEKOMEN
Vrüdag is, doordat bü het aan
slaan van een benzinemotor een
steekvlam in een bus benzine sloeg,
brand uitgebroken in de kapitale
boerderü van de heer A. Sellis te
Mastenbroek. De knecht was alleen
thuis en trachtte het vee dat nog op
stal stonn los te maken.
Door de razende vlammenzee wa
ren de koelen echter onhandelbaar,
zodat het herii maar gelukte zeven
koeien naar buiten te krügen. 16
Stuks kwamen in de vlammen om.
Het jongvee bevond zich reeds in de
weide. Door enkele spoormensen die
in de nabijheid werkten werden de
paarden uit de schuur naar buiten
geiaagd.
Het achterhuis met de stallen
werd door het vuur vernield. Het
voorhuis bleef, dank zü een brand
muur, gespaard. De brandweer van
ÏJsselmuiden en Zwollerkerspel wa
ren het vuur spoedig meester.
VERANDERING
Ik maak mü wel eens ongerust
omtrent de kleding van de vrouwen,
met wie wü, mannen, zün getrouwd,
of later nog eens zullen trouwen.
't Was toch de teed're zwakheid, die
ons 't meest in haar heeft aangetrokken:
het zijden haar, de kleine voet,
de füne enkels en de rokken.
Maar ziet: eerst ging het haar eraf,
de vrouwen noemden 't een bevrüding.
Zü pommadeerden zich een hoofd
als van een jongen met een scheiding.
Wü schreven over vrouweneer
en over vrouwelüke zeden,
natuur bleek sterker dan de leer.
wü trouwden juist als in 't verleden.
Toen kwam de noogaanbeden sport
die ook de vrouw toen ging bedrüven,
niet meer in rok, maar in een short,
dat ons maar even deed verstüven.
Wü pasten ons opnieuw weer aan
aan deez' on vrouwelüke dingen
en 't short kon zelfs de liefde niet,
die bloeide in ons hart, bedwingen.
Toen deed zü and're schoenen aan,
die lelüke met platte hakken,
waardoor de füne vrouwenvoet
heel plat en lelük door ging zakken.
Zij namen stappen als de man.
met wie zü aanstonds zouden trouwen
en zü, die hulp en liefde vroeg,
was nu haast niet meer bü te hou'en.
Wü mannen zün te zwak geweest,
toen w' hare liefde wilden werven,
die weg, die wü zün opgegaan,
voert onverbidd'lük ten verderve.
En toch aanvaarden wü dit al
en blüven trouwen zonder morren,
Maar straks dan trouwt de vrouw met óns
en dragen onze bruiden snorren.
TROUBADOUR.
Rondom „De Ommelanden"
Geen pad van louter rozen
Het bestuur van de coöperatieve
zuivelfabriek „De Ommelanden"
blijkt niet zo bijster erg onder de
indruk van het dreigement der soc.
vakbeweging A.N.A.B. om het be
drijf failliet te laten verklaren. Het
bestuur verklaarde gisteren in tegen
deel, dat men hard op weg is. om de
gezonde basis van hef bedrijf weer
te herstellen cn dat de boeren cn
arbeiders steeds meer vertrouwen in
de huidige bedrijfsvoering krijgen.
Dat de weg van het huidige be
stuur echter nog niet ov rozen gaat
bewees een circulaire, afkomstig van
de oud-directeur, die de boeren bang
maakte, dat de fabriek niet in staat
zal z'jn hun melk te betelen en waar
in hij hun adviseerde gistermorgen
allen tegelük betaling te komen
eisen. De leiding wis* dc circulaire,
die door een handlanger van de oud
directeur aan de uitgaande melkbus
sen bevestigd was, gedeeltelü'k te
achterhalen. Daarop werd de „ver
bindingsman" op staande voet ont
slagen en de boeren, die de circu
laire al ontvangen hadden, gerust
gesteld. Deze actie heeft dan ook
niet het door de oud-directeur ge
wenste resultaat gehad.
De twee autoriteiten, die wegens
een verschil van mening met de oud-
directeur onlangs hun ontslag ge
nomen hadden, de personeelschef
en de alg. bedrüfsleider, zijn weder
om in dienst genomen.
Het nieuwe gebouw van de ko-
ninklükc school voor kunst en
kunstnüvetheid te "s-Hertogenbos is
gistermiddag door staatssecretaris
mej. dr. A. de Waal officieel geopend.
De stichting dateert uit de Napoleon
tische tüd.
Lekenapostolaat
congresseert
Gisteravond is tijdens een ple
naire ziting in dc Casino Schouw
burg te 's-riertogenbosch het lande-
lijk congres voor het lekenaposto-
i laai geopend. Dit congres, dat als
motto heeit: „Het apostolaat van de
Christen in-de wereld" wordt gehou
den tot en met Zondag ter vooroe-
reiding en bezinning op het eeuw
feest van net Herstel der Bisschop
pelijke Hiërarchie. Ruim tachtig or
ganisaties nemen aan dit congres
deel.
De zitting werd geopend door de
lanueiijke voorzittex der Katholieke
Actie prof. dr. ir. F. P. A. Teilegen uit
Eindnoven. Hij sprak woorden van
welkom tot mgr. dr. J. Hansen die
het Nederlandse episcopaat op dit
congres vertegenwoordigt; tot mr. F.
J. Th. M. van Thiel, minister van
maatschappelijk werk, dr. G. J .M.
Veldkamp, staatssecretaris van Eco-
mische Zaken, en vele geestelijke
en wereldlijke autoriteiten. Er wer
den telegrammen verzonden aan de
Paus en aan kardinaal De Jong.
Prof. dr. J. Groot en dr Arts waren
de inleiders van dit congres. Van
daag zal em aantal prae-adviezen
door verschillende secties worden
besproken. Zondag zal prof. dr. Tei
legen op de slotzitting een samen
vatting geven van hetgeen door de
verschillende groepen werd bespro
ken.
ENGELSE KRONINGSFEESTEN
OP NED. TELEVISIE
Gistermorgen om half elf is voor
het eerst in de geschiedenis van de
Nederlandse televisie een beeld uit
Engeland op het scherm gekomen.
Het betrof hier een proefuitzending
voor de weergave van de Engelse
kroningsfeesten, die men 2 Juni op
het Nederlandse televisiescherm kan
zien.
Op 2 Juni zal de Nederlandse te
levisie van 10 uur tot 17 uur het
BBC-programma uitzenden en voorts
het avondprogramma van de BBC
met als slot het vuurwerk in Londen
De Nederlandse uitzending zal in
ons land voorzien worden van Ne
(Advertentie) clerlands commentaar.
Naar het Amerikaans door
TEMPLE BAILEY.
(Nadruk verboden.)
19)
Virginia had een paar inkopen ge
daan in Baltimore cn voor zichzelf
een bruin tweed nvantelpakje voor dc
reis gekocht. Het was eenvoudig en
het bont op de kraag flatteerde
haar. Zü had ook een klein bruin
hoedje gekocht, dat als een helm
over haal- bruin rode lokken sloot.
Hoe vind je me, Rickey? vroeg
zü haar broer.
Jc ziet er leuker uit, dan ik ooit
van je venvacht had, was het broe-
derlüke antwoord. Die witte, züden
blouse en dat bruin van het tasje
staan ie uitstekend.
O, Rickey, later wil ik heel
mooie dingen hebben; een rose, taf-
zijden avondjurk met gouden kant
on satijnen schoentjes en con gpuden
waaier.
Wanneer zou je ze aantrekken,
als je ze had?
Ik wil een huis hebben, waar ik
ze dragen kan, Rickey.
Hü stond met zün handen in zün
zakken tegen een oude kast geleund.
Heb je er ooit over gedacht,
Ginny, zei hij, dat Anthony Bleecker
je een huis zou kunnen geven, waar
je ze in zou kunnen dragen?
Virginia staarde hem aan en zei
toen langzaam:
Ik zou dat niet graag denken.
Waarom niet?
O, ik zou nooit van hemkun
nen houden.
Als ik een meisje was, zou ik
mezelf geluk wensen
Zü hief afwerend haar hand op.
Schei alsjeblieft uit, Rickey.
Hü was uit zün humeur
Ik begrüp niet, waarom je zo
raar doet. De meeste meisjes zou
den dadelük snappen, wat haar kans
was.
Dit is mün kans niet, zei ze hef
tig. Niet Tony Bleecker.
Maar wat heb je tegen hem,
Ginny?
Niets. Maar jü maakt van 'n
mug een olifant.
Dat was het laatste, wat er over
deze kwestie werd gezegd.
Anthony bracht hen naar een oud
buitenverblijf bü Marlborough, dat
door twee deftige, maar verarmde
oude dames werd geëxploiteerd als
hotel-restaurant. Zü hadden de at
mosfeer van het huis goed weten te
bewaren. Het diner werd geserveerd
in de grote eetkamer met antieke,
mahoniehouten meubelen en oude
schi'derijen aan de muur. Er knap
perde een houtvuurtje in de haard
en hoge, witte kaarsen verlichtten
de keurige tafel.
Virginia's houding tegenover An
thony was een tikje koel.
U hebt het mü nog niet verge
ven, zei hü, toen Rickey hen een
ogenblik verliet.
Er is niets te vergeven, zei ze
zacht. Het was mün schuld. Ik ken
de u nog niet lang genoeg, om u te
veroorloven dat u zulke dingen tegen
mij zei.
Hü vond haar naïviteit verrukke-
lük.
Hoelang moet ik u dan kennei^
vóór ik je mag zeggen?
Voordat zü kon antwoorden kwam
Rickey binnen en met hun drieën
gingen zü samen de koele avond in.
De maan hing als een gouden sikkel
in de purperen lucht. De wind zong
in hun oren, terwül de auto voort-
vloog.
Morgenavond, zei Tony, toen
zü de brug gepasseerd waren en An
napolis binnenreden, morgenavond
zün jullie in New York en zal deze
oude stad leeg zün.
Virginia antwoordde niet. Zü dacht
aan de oude stad, die zü verlaten
moest, zü dacht aan Michael. Hü
was daar in de grote stad. Zelfs al
zag zü hem niet, dan zou ze toch de
zekerheid hebben, dat hü er was.
IX.
HET NIEUWE BEGIN.
Mary Lee Logan kwam hen op het
station verwelkomen. Zü had inter
communaal opgebeld om te weten,
met welke trein zü kwamen en haar
autootje wachtte buiten.
Ik dank de hemel, dat jullie
er eindelük zün, zuchtte ze, met Vir
ginia's hand in de hare, maar zij
keek naar Rickey. Ik hab mü zo ont
zettend eenzaam gevoeld. Ik woon
vlak bij jullie. Is het niet heerlük?
Virginia, verward door al de her
rie om haar heen, zei:
Het is erg lief van je, nu is ten
minste niet alles zo vreemd.
Rickey lachte opgewonden.
Ik geloof, dat Ginny een beetje
bang is, maar ik.ik vind het
heerliik.
Niet? Marv Lee was even opge
wonden als hü Alle? is zo opwek
kend, alsof de lucht, die je inademt
een elixer is. Je zult hier grote din
gen kunnen doen, Rickey!
Dat weet-ik! Zün toon klonk
zelfbewust.
Virginia was stil, toen zü door de
verlichte straten reden. Zü had niet
gedacht, dat New York zo zou zijn.,
overweldigend, dreigend, met zijn
schitterende, reusachtige lichtrecla
mes, de zwarte, bewegende mensen
massa's, het doffe gedreun van de
ondergrondse treinen, het lawaai
van de luchtspoorweg. Pas toen zü
de Fifth Avenue hadden bereikt,
kreeg de betovering van de stad vat
op haar Er was een vreemde, fan
tastische schoonheid in duizenden
verlichte etalages, de oneindige riien
auto's die als een slingerende licht
processie over het asphalt gleden, de
zwermen mensen die voortjachten
naar een onbekend doel.
Toen zü Washington Square be
reikten, liet Mary Lee haar auto stop
pen voor een kaal, groot huis. In
vroeger tüden was het de woning
van rüke mensen geweest, nu dien
de het een hetenogene massa van
huurders tot tehuis. Dc hal werd
slechts schaars verlicht door de elec-
trische toorts van een bronzen rid
der op de stijl van de trap. Daar
achter zich schimbaar eindeloos in
de schemer voort.
Virginia huiverde even, toen zij
om zich heen keek. Dc hospita, die
gebroken Engels sprak, kwam hun
de sleutel brengen.
De dame heeft een vuur laten
aanleggen, deelde ze hun mee.
Welke dame? vroeg Virginia.
O, ik verklaarde Mary Lee. Het
leek me anders zo'n ongezellige
aankomst voor jullie.
Dat is erg lief van je, zei Vir
ginia dankbaar.
De kamers waren niet kwaad, 'n
grote ouderwetse voorkamer cn een
kleinere er achter, beide gedeelte
lü'k gemeubileerd en heel helder.
Een paar kamerschutten maakten
het mogeiük de grote kamer te ver
delen.
Het zal huiskamer en keuken
tegelü'k moeten zün, verklaarde Vir
ginia. Rickey krügt de kleine kamer
helemaal alleen voor zün gebruik,
hü moet rustig kunnen werken.
Toen de hospita hen verlaten had,
zette Virginia het kleine mandje, dat
zü droeg, op de grond en tilde het
deksel op. Het goudkleurige poesje
kwam er klagelük miauwend uitge
stapt.
Heb je het meegebracht? riep
Mary. Lee uit.
Het is zo'n schatje. ik kan er
niet van scheiden, zei Virginia.
(Wordt vervolgd.)
