Leidse Courant | 1953 | 18 april 1953 | pagina 5

Wie puzzelt mee

C IN DE KRANTENTUIN

5im £uime£ ïn muizendam

ZATERDAG 18 APRIL 1953

DE LEIDSE COURANT

DERDE BLAD PAGINA 2

Ad rem. Een weerkundige, die
bekend stond om zijn juiste voorspel
lingen, werd nogal eens lastig geval
len door bekenden en onbekenden
om gratics advies. Op een koude mid
dag werd hij tegen borreltijd opge
beld door een kennis van wie hij ver
wachten kon, dat hij met een stel
vrienden achter de stamtafel zat.

„Professor", vroeg de kennis, „zou
den wij over een dag of drie ijs kun
nen hebben?"

„Voor hoeveel personen?", infor
meerde de professor.

Goochem. Winkelier: „Met deze
kachel bespaart U de helft van de
kolen, die U anders gebruikt."

Dame: „Geef me er dan maar twee.
Dan heb ik helemaal geen kolen
meer nodig".

Zitster. Een meisje met schaat
sen onder de arm stapte de tram bin-
en onmiddelijk stond cr een heer
op om zijn plaats aan te bieden.

„Och nee", zei het meisje, „ik heb
de hele middag gezeten. Ik ben na
melijk aan het schaatsen geweest."

Slechte faam. „Ik was gister
avond op een feestje, waar ze gou
den lepeltjes hadden".

„Laat eens kijken".

Vrouwen-logica. „Hoe kun je
nou weten, dat hij van je houdt als
hij nog nooit over zijn liefde met je
gesproken heeft?"

„Nou..eh.dat merk ik aan
de manier, waarop hij mij aankijkt
als ik niet naar hem kijk".

Noodzaak. Dokter: „Ik zal drie
maal per dag bij U terugkomen".

Patiënt: „Is dat nodig, dokter?"

Dokter: „Hard nodig! Ik zit tot
over mijn oren in de schuld".

Echtelijk gesprek. Zij: „Heb ik
je niet gemaakt tot wat je bent?"

Hij: „Ja zeker, maar dat heb ik je
toch nooit verweten."

Duur. „Ja, de dokter heeft mij
het leven gered. Dat heeft me twee
duizend gulden gekost."

„Tjonge, tjonge, wat een verkwis
ting."

Pienter. Heer: „Iemand, die niet

staat is, zich begrijpelijk uit te
drukken, is een idioot, begrepen?"

Piccolo: „Nee, mynheer".

Reactie. Kapitein: „Dames en
Heren het spijt mij U te moeten me
dedelen, dat er groot gevaar bestaat.
Als dit noodweer aanhoudt, vergaat
sns schip met man en muis.

Damesstem: „Wat? Zijn er dan
nuizen aan boord, kapitein?"

Vakman. Cipier: „Heb je van
morgen een bad genomen?"

Gevangene: „Nee, missen jullie er
dan een?"

Ontwapenend. Zodra generaal
Zettwitz vernomen had dat hij in
ongenade was gevallen bij Frederik
de Groote, vervoegde hij zich bij Zij
ne Majesteit. Deze keerde zijn gene
raal echter de rug toe.

„Aha", riep de generaal uit* „het is
dus niet waar, dat U mij vijandig ge
zind zijt, want een vijand de rug toe
keren, doet Frederik de Groote niet".

Precies. Dokter: „Kijk eens
moedertje, dat is nu een röntgenfoto
van Uw blindedarm".

Moedertje: „Maar., maay.die
I lijkt sprekend".

Dierenbeul. ,,Bah gooi jij wa
tervlooien in he aquarium? En je
weet, dat die vissen zich niet krab
belen kunnen!"

Aetherklanken

ZONDAG
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 NCRV. 19.4S—24.00 KRO.

Kerkdienst. AVRO: 12.00 Evt Poet-
duivenberichten en Amusementsmuz.
12.35 Toneclbesch. 12.45 Habanera-
orkest. 13.00 Nieuws. 13.05 Medede
lingen of gram. 13.10 Amusements
muziek. 13.50 Boekbespreking. 14.10
Gram. 11.25 Voetbalwedstrijd Neder-
land-België. 16.15 Gram. 16.50 Sport-
revue. VPRO: 17.00 „Gesprekken
met luisteraars". 17.20 ,.Van het Ker
kelijk Erf", causerie. VARA 17.30
Voer de jeugd. 17.50 Sportjournaal.
18.15 Nieuws en sportuitsl.18.30 Gram.
18.45 Volkszang cn woordenspel. 19.30
Radiolympus. AVRO; 20:00 Nieuw?.
Gevar. muziek. 21.05 „Désirée," hoor
spel. 21.55 Mededelingen. 22.00 Amu-
seir/cntsmuz. 2.230 Pianovoordracht.
23.00 Nieuws. 23.15 Reportages. 23.30
2\00 Dansmuziek.

MAANDAG

HILVERSUM I. 402 m.

7.00 NCRV.

NCRV: 7.00 Nieuws. 7.13 Gewijde
muziek. T.46 Een wpord voor de dag.

8.00 Nieuws en weerberichten. 8.10
Sportuislagcn. 8.20 Gram. 9.00 Voor
de zieken. 9.30 Voor de huisvrouw.
9.35 Waterstanden. 9.40 Gram. 10.30
Morgendienst. 11.00 Gram. 11.15 Ge
varieerd programma. 12.25 Voor boer
en tuinder. 12.30 Land- en tuinbouw-
mededelingen. 12.33 Orgelconcert.
12.25 Klokgelui. 13.00 Nieuws. 13.15
Lichte muziek. 13.45 Hammondorgel-
spel. 14.00 Schoolradio. 14.30 Gram.
14.45 Voor de vrouw. 15.15 Lichte
muziek. 15.35 Gram. 16.00 Bijbelle
zing. 16.30 Vocaal ensenvble en solis
te. 16.50 Gram. 17.00 Voor de kleu
ters. 17.15 Voor de jeugd. 17.45 Re

NCRV: 8.00 Nieuws en weerberich-
ten. 8.15 Gram. IKOR: 8.30 Vroeg- geringsllitzending: Dr. f. I. S. Zonne
''veld: „Wat levert Suriname's bodem?"

9.45

9.15 Kerkzang en

KRO; .9.30 Nieuws,en waterstanden 5toi£ito£r?X8.20 S^ort. lïsO
9.45 „Grabneldag-causerie. 9.50Europese saInenwerking voor jon-
Gram. 9.55 11.30 Voor de j geren,. causerie. 18 45 Eriglse lcs.

zieken. 12.00 Radio Philh. orkest, kïaiiws r-n «.PPrHorirMon ioin

gemengd koor en voordracht. 12.30
Lunchconcert. 13.00 Nieuwg en Ka
tholiek nieuws. 13.10 Lunchconcert.
13.30 Voor de jeugd. 14.15 Gram. 15.35
„Eeuwfeest Kerkelijke Hiërarchie",
causerie. 16.05 Gram. 16.30 Vespers.
NCRV: 17.00 Chr. Geref. Kerkdienst.
18.30 Gram. 19.00 Samenzang. 19.30
„Gelooft U dat?" causerie. KRO: 19.45
Nieuws. 20.00 De gewone man zegt
er 't zijne van. 20.05 Gevar. muziek.
21.50 „Nachtelijk verhoor", hoorspel.
22.45 Avondgebed en liturgische ka
lender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00
Gram.

HILVERSUM n, 298 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.03 AVRO. 17.09 VPRO. 17.30 VARA
20.00—24.00 AVRO

VARA: 8.00 Nieuws en weerbe
richten en postduivenberichten. 8.20
Gram'. 8.25 Voor het platteland. 8.35
Orgel, •harp, vioolen zang. 8.55 Post-
duivenberichten. 9.00 Gram. 945.
„Geestelijk leven", causerie. VPRO:
10.00 Voor de jeugd. IKOR: 10.30

Schalkse Benelux

Een Belgisch parlementslid
heeft de minister van buiten
landse zaken en landsverdedi
ging enige tijd geleden schrifte
lijk de vraag gesteld, waarom de
correspondentie over een ac-
coord van militair karakter tus
sen Nederland cn België in het
Frans is gevoerd, terwijl toch de
verzekering was gegeven dat in
de officiële betrekkingen tussen
beide regeringen de Nederlandse
taal gebruikt zou worden De
Belgische minister van defensie
heeft hierop thans geantwoord
dat het initiatief tot bedoelde
conventie werd genomen door
het Nederlandse Ministerie van
Oorlog in een in het Frans ge
stelde brief, welke gedateerd
was 16 Juni 1952. Uit beleefd-
heid en flaar men kan veronder
stellen niet zonder enige ondeu
gendheid, zo voegt de minister
hieraan toe, is op dit schrijven
ook in het Frans geantwoord.
Wanneer mijn departement het
initiatief neemt tut onderhande
lingen met de Nederlandse auto
riteiten, aldus de minister van
defensie, dan wordt de corres
pondentie steeds in het Neder
lands opgesteld.

19.00 Nieuws en weerberichten. 19.1Q
Ho-bo's en althobo. 19.30 „Volk en
Staat," causerie. 19.45 Harprecital.
20.00 Radiokrant. 20.20 Gevar. muz.
20.45 „Dood Spoor," hoorspel. 21.35
Gram. 22.00 Strijkork. 22.45 Avond
overdenking. 23.00 Nieuws en S.O.S.-
berichten. 23.15 „Man en Vrouw,"
causerie. 23.30—24.00 Gram.

HILVERSUM III 298 m.
7.00—24.00 AVRO

7.00 Nieuws. 7.10 Gram. 7.15 Gym,
7.30 Gram. 8.00 Nieuws. 8.15 Gram.
9.00 Morgenwijding. 9.15 Liederen.
9.25 Voor de vrouw. 9.30 Gram. 11.00
„Van de hak op de tak, in en om de
tuin," causerie. 11.15 Kamerorkest.
12 00 Orgel en zang. 12.30 Land- en
tuinbouwmededelingen. 12.33 In het
spionnetje. 12.38 Pianospel. 13.00
Nieuws. 13.15 Mededelingen en grarrr.
13.30 Metropole-orkest. 14.00 „Wat
gaat er in de wereld om," causerie.
14.20 Gram. 14.30 Voordracht. 14.45
Pianovoordracht. 15.15 Voor de vrouw
16.15 Gram. 17.30 Voor de padvin

ders. 17.45 Gram. 17.50 Militair com
mentaar. 18.00 Nieuws. 18.15 Lichte
muziek. 18.30 Accordeon muziek.
19.00 Muzikale causerie. 19.15 Repor
tages of gram. 19.25 Cabaret. 19.45
Regeringsuitzending: Prof. Dr. L.
Seekler: „De bestrijding van de kop-
ziekte". 20.00 Nieuws. 20.05 Omroep
orkest. 21.05 Voordracht. 21.20 Gevar.
programma. 22.00 Mededelingen 22.05
Muzikale causerie. 22.45 Gram. 23.00
Nieuws. 23.15 Filmprogramma. 23.45
—24.00 Gram*.

luister...

naar een goede RAAD II

Wanneer U van plan bent,
RADIO-TOESTEL te

ga dan naar IEM'

zeer BELANGRIJK i;
fEMCO DÓÉT.

wat anderen beloven)
Service.'

UIEIM<C<».nv Leiden.

Horizontaal: 1. bekend dier, 5. ge
zeteld Madonna-beeld, dragende het
dode lichaam van Jezus op cle schoot,
9. stad in Limb., 11. afkorting op te
legramformulieren, 13. voornaam
woord. 14. vaartuig, 15. rivier in Ita
lië, 16. godin van de dageraad, 18.
pers. voornaamwoord, 20. rivier in
Duitsland, zijtakje v. d. Rijn, 21.
bloeiwijze, 22. sint (afk.), 24. wel, 25.
j tempo primo (afk.), 26. godin der
der eeuwige jeugd (Germ. Myth.),
I 28. maand van het jaar 29. familie-
I lid, 30. hoofdstad van 't departement
I Lot-et-Garonne, 32. voornaamwoord,
33. kaasvorm. 35. ambacht, 37 Neder
lands gezag (afk.), 39. deel van het
oor, 40. oosterlengte (afk.), 41. dui
kerhoen, 43. radio-omroep (af.), 45.
voorzetsel, 46. cirkelvormig schil
derstuk, 48. alluvium bij een rivier
mond, 49. deel v. h. jaar.
Verticaal: 1. kleine glazen steek -
hevel, 2. slede, 3. vis, 4. gekneed
meel, 5. wijnsoort, 6. opening ener
fuik, 7. bekende afkorting, 8. es
doorn, 10. familielid, 12. land in Eu
ropa, 15. boorschelpen, 17. vloeibaar
I beesten voeder, 19. brede ijsbank in
een grote rivier, 20. als 2 vert., 23,
strak kijken, 24. foei, 26. geluid van
I een ezel, 27. deel van de bijbel (afk.),
I 28. afkorting voor mangaan, 29. vast.
I stevig, 30. deel van de dag, 31. maan-
stand (afk.), 34. herkauwend dier
j van het geslacht der hertachtigen,
I 36. slaapziekte, 38. gewicht 41. stuk
I hout, 42. soort van onderwijs, 44. fa
milielid, 46. meervoud (af. Lat.), 47.
tAdverteiuie). 1 water in NJ3rab.

Oplossingen worden tot en met
Donderdag 23 April op ons bureau
verwacht. Op de enveloppe vermel
den „Puzzel". Voor de goede inzen
ders worden beschikbaar gesteld: een
taart, een sleutelring en een boek.

OPLOSSING VORIGE WEEK.

Horizontaal: 1. lob, 4. Moravië, 10.
dod, 13. aard, 15. garen. 16. solo, 17.
tsaar, 19. tin, 20. kalis, 21. enkel, 23.
salie. 25. DA 26. ernst. 29. E.K., 31.
Ab, 33. rede, 35. eest, 37. ra, 38. neb,
40. nagelen, 42. Ree., 43. Deest, 44.
eed, 45. erica, 46. als, 47. rollend, 50.
bed, 51. A.D., 52. mede, 53. reek, 65.
sa, 56. de, 57. onwijs, 59. ar, 61. Oe
ral, 63. talen, 66. erker, 67, kar, 69.
lever, 71. edel, 72. paria, 74. Sara, 75.
men, 76. kordaat, 77. lom.

Verticaal: 1. lat, 2. oase, 3. brand,
5. Og, 6. rat, 7. Arion, 8. ven, 9. in,
.10. dolik, 11. olie, 12. dos. 14. Dakar,
16. salet, 18. re, 20. ka, 22. Lcdo, 23.
stee. 24. mandaat, 27. regelen, 28. sel
derij, 30. macadam, 32. beeld, 34. en-
trc, 36. snede, 37. reces, 39. bes, 41.
eel, 42. rib, 48. odol, 49. nest. 52. me
rel, 54. kales, 56. deken, 58. waard,
60. Reval, 61. orde, 62. ar. 64. al, 65.
Nero, 66. Ecm, 67. kar, 68. Ria, 70.
ram, 72. Po, 73. Aa.

De winnaars van deze week zijn G.
Lascaris, Hoofdstraat 234 B, Sassen-
heim (sigarettenkoker), Corrie Krom,
Jacob Catslaan 49, Leiden (briefope
ner) en Ria van Niekerk, Prins Hen
drikstraat 27. Bodegraven (bock).
De prijzen zullen worden toegezon
den.

DE COWBOYS

van de

Q- RANCH

(Vervolgverhaal door Joke).

Binnen korte tijd was het noodweer.
5r was geen doorkomen meer aan en
och was het niet doenlijk buiten te
•lijven. Ze moesten alles proberen om
Ie steengroeve te bereiken, daar waren
e tenminste veilig. Bill ging voorop.
)e armen om de hals van hun paar-
len geklemd deden ze hun best om rfiet
'an de paarden af te waaien. Met ge
togen koppen en zwoegend en hijgend
cwamen de paarden maar langzaam
moruit, soms stonden ze geheel stil.
°raten was voor de mannen bijna on
mogelijk. 't was net of de adem door
le wind afgesneden werd. Af en toe
noest Bill zich helemaal omdraaien om
le jongens met een kort woord wat aan
:e moedigen: 't ging wel langzaam
naar toch kwamen ze verder. De steen
groeve was niet ver meer. Bomen wer-
!en afgeknapt alsof het lucifers waren
ïn de losse keien die overal verspreid
lagen werden in de zandwolken mee
Jpgenomen. Levensgevaarlijk was die
tocht cn menig gebedje tot de engel
bewaarders steeg uit hun angstige har-
:en op. Dankbaar waren ze toen ze na
ruim een uur zwoegen doornat bij de
groeve aankwamen. De paarden waren
doodmoe cn dampten van het zweet.
Hun eerste werk was dan ook om met
plokken stro de dieren droog te wrij
ven en daarna te stallen in een daarvoor
geschikte ruimte. De groeve werd vaak
gebruikt als schuilplaats en nachtver
blijf voor de cowboys, die ver van huis
waren. In nissen lagen opgerolde de
kens en bossen stro. zodat Bill en de
jongens, nadat ze een tochtvrij plekje
gevonden hadden zich op stro. in een
deken gewikkeld, neerlegden. Van sla
pen zou niet veel komen. Het gieren en
huilen van de wind was hier akelig om
te horen en het leek soms of dc muren
heen en weer schudden, maar dat was
enkel verbeelding, de groeve was im
mers in een rots uitgehouwen. Angstig
keken dc jongens naar het plafond wan
neer met luid gekraak de afgebroken
stammen en takken van bomen langs
schuurden, maar Bill stelde hen gerust,
hier was 't veilig, tenminste voor de
storm. Om hun gedachten wat af te
leiden vertelde Bill hun iets van de ge
schiedenis van deze steengroeve.

Heel vroeger, nog in de tijd dat de
ouders van Bill nog jonge mensen wa
ren, woonden filer de Indianen, die heer
en meester over dit land waren. De In

dianen waren in veel stammen verdeeld
die ieder hun eigen opperhoofd had
den. Dikwijls waren die stammen na
ijverig op elkaar, ze misgunden elkaar
vruchtbare plekken grond en er
ontstond ruzie. Die ruzies werden door
dé opperhoofden en hun helpers uitge
vochten en de winnaars vestigden zich
dan op het overwinnen gebied en dege
nen die de nederlaag, hadden geleden
móesten een ander Stuk land zoeken. Nu
gebeurde het dat een overwonnen stam,
zich ver van de anderen verwijderd, in
deze streek hun tenten opsloeg. Ze wa
ren nog vol wraakgevoelens jegens
hun overwinnaars en waren vast beslo
ten om na verloop van tijd weer tegen
hen te gaan strijden. Met man en macht
werd deze rots uitgehold en bestemd als
een burcht die als bewaarplaats van
hun wapens en als schuilplaats van de
vrouwen en kinderen zou dienen in tijd
van oorlog. Deze grote ruimte werd
ook gebruikt als vergaderzaal wanneer
er gewichtige dingen besproken moes
ten worden. In de loop der jaren zijn
er gedeelten van de groeve ingestort,
maar men zegt dat er verschillende nis
sen en holen hebben bestaan, waar de
schatten op andere stammen veroverd,
berden bewaard en waar de gevange
nen, die niet gescalpeerd werden, moes
ten verblijven. Wanneer de storm voorbij
is, zullen we een eens kijkje gaan ne
men want er bestaan nog enige gangen.
Ik zal jullie dan eens werkelijk mooie
tekeningen op de muren laten zien, die
door de Indianen daarop zijn aange
bracht. Ze zjjn nog zeer duidelijk te
zien en dat komt omdat de Indianen
verfstoffen gebruikten gemaakt van
plantenwortels en vruchten. Zij alleen
kenden dat geheim. De beschaafde men
sen hebben geprobeerd om ook zulke
verfstoffen te maken en kleuren te men
gen maar het resultaat was maar gering.
Het schijnt dat de Indianen hun geheim
nooit verraden hebben.

Fred en Piet hadden met grote be
langstelling naar het verhaal van Bill
geluisterd en zodoende was hun angst
om de storm al veel minder geworden.
Buiten loeide het nog steeds, maar het
scheen of het hoogtepunt nu voorbij
was en gedurende de nacht werd het al
veel rustiger. De jongens probeerden,
vooral op aandringen van Bill, wat te
gaan slapen, zelf zou hij blijven waken,
je kon nooit weten wat er gebeurde.
Weldra hoorde Bill dc jongens rustig
ademen, ze sliepen alle twee. Hij wik
kelde zich wat vaster in de deken en
bleef tegen de muur geleund naar het
rumoer van dé storm luisteren. Met eer
kennersoor constateerde hij met vrcug
de dat het noodweer nu haast voorbij
was. gelukkig zouden ze dus morgen
verder kunnen trekken. Ook de paar
den hielden zich rustig. Iedere keer

dreigde hij in slaap le zullen vallen en
knikkebollend zette hij zich weer schrap
tegen de muur. Opeens werd zijn aan
dacht sterk gespanneq. VJat hoorde hij
daar? Misschien een vergissing? Nog
eens luisteren. Ja, daar was het weer
en nu dringend. Vergissen was uitgeslo
ten. Duidelijk had hij de hoornklank
van de Q-ranch gehoord. De eigen man
nen riepen om hulp. Eén of meer van
de cowboys bevonden zich in gevaar.
Het was zijn grote plicht te gaan hel
pen. Hij zette zich rechtop cn aarzelde
nog even bij de gedachte om de jongens
wakker te maken en mee te nemen.
Maar toen hij de rustige ademhaling
van de slapende broers nog steeds
rnam besloot hij alleen te gaan en
ze rustig te laten slapen. Misschien was
hU voor de ochtend al weer thuis. Op
de tast zocht hij zijn lasso, maakte zijn
paard los en stond weldra bulten in de
duistere nacht. Even moesten zijn ogen
wennen. Hij bleef staan naast zijn
paard, eerst wachten op het volgende
signaal, om de richting van het geluid
te horen en dan gereed, om snel op te
springen cn weg te draven. Hij hoefde
niet lang te wachten, weer klonk de
hoorn, nu lang en klagend. Vlug nam
hij een besluit en rende naar de aange
duide richting. Nu klonk het signaal
zwakker maar met korter tussenpozen.
Bill veranderde van richting en scherp
oplettend constateerde hij met vreugde
ras naderbij te komen. Langzaam
klonken dc tonen nu nog maar en toen
niets meer. Nu was het zask dubbel op
te letten eh naar alle kanten te spie
den. Het was levensgevaarlijk. Overal
omgewaaide bomen, die je pas gewaar
erd. als je er vlak bij was. Bill door
kruiste nu de omgeving zo goed als mo
gelijk was. maar hij ontdekte nog niets.
Juist wou hij al terugkeren naar de
jongens, die zeker ongerust zouden zijn
als ze zagen dat ze alleen waren, toen
zijn paard snuffelend bleef staan en
doodeenvoudig weigerde verder te gaan.
Bill tuurde op dc grond en zag een
eindje van zich af eerste een paard en
er naast een cowboy van de Q-ranch
verpletterd door een zware eik. op de
grond liggen. Zou hij te laat zijn? Het
paard was dood, dat was duidelijk te
zien.

Wordt vervolgd.

VERTROUWEN' BELOOND.

De vader van Jan was tuinman, maar
jammer genoeg had hij geen werk. De
mensen waar Jan zijn vader altijd voor
gewerkt had. waren naar een ver land
vertrokken c-n het grote huis met de
prachtige tuin er rondom stond leeg.
Zijn vader werkte nu veel in het eigen
tuintje en dat zag er dan ook heel mooi
verzorgd uit. maar toch was er verdriet
in het huisje omdat vader geen geld

verdiende. Het was de laatste dag van
April en al heel mooi weer. De zon
scheen iedere dag en tussen het gras
schitterden als witte stipjes de kleine
madeliefjes. Jantje hield evenals zijn
vader heel veel van bloemen, hij had
zelf een eigen tuintje waarin hij ook
geregeld werkte. Iedere dag moest hij
een half uur naar school lopen langs
een bos. Hij zag de boomknoppen lang
zaam uitkomen, hij ontdekte steeds
nieuwe bloemen en plantjes op zijn weg
naar school, aandachtig woelde hij met
zijn vingers de grond om, op zoek naar
gekleurde steentjes, kortom Jantje was
een echt buitenkind, dat volop plezier
had in de natuur.

Het was dan de laatste dag van April
dat Jan langs de kerk kwam en de
koster druk bezig zag met het aanrijden
van bloempotten en emmers vol ge
sneden bloemen. Iedere keer liep de
koster met een vrachtje bloempotten dc
kerk in, hij had het er warm van. Jan.
die eerst had staan kijken, bood nu aan
te helpen, hetgeen dankbaar aanvaard
werd. Zo gebeurde het dat onze Jan
mee mocht helpen aan de Mariaversie-
ring voor de RJeimaand, morgen zou
beginnen en hij deed het wat handig.
Vlak voor de treden van het altaar
schopte hij zijn klompen uit en liep dan
op kousenvoeten verder op de mooie
loper van het altaar. Onder het ver
sieren'kreeg Jan een goede jnVal. Straks
als hij thuiskwam, zou hij het Maria -
beeldje op zijn kamertje ook mooi gaan
versieren. Langs de weg zou hjj al vast
wat bloemen zoeken en verder maar
wat aan vader vragen.

De torenklok sloeg zes slagen en Jan
maakte dat hij wegkwam want het was
etenstijd. Als beloning gaf de koster hem
nog een mooie bos bloemen mee waar
mee hij opgetogen naar huis holde. Na
tuurlijk moest hij aan moeder eerst
vertellen waar hij al die tijd gezeten
had, zij was al ongerust geworden, maar
toen Jan zei dat hij had mogen mee
helpen aan de Mariavcrsiering en dit
zo mooi geworden was, toen was moe
der weer te vreden. In één adem ver
telde hij er toen ook bij dat hij van
avond nog op zijn eigen kamertje Maria
Wilde versieren. Na het eten Zocht
moeder een paar lege jampotten en een
mooi kanten kleedje, terwijl Jan in de
tuin nog van alles plukte tot katjes toe.
Met volgeladen armen ging hij naar bo

ven en begon te werken. Eerst werd het
Mariabceldjc extra schoongemaakt tot
het glom als een spiegel, dc bloemen
werden in grote en kleine vaasjes netjes
geschikt. Van de grote blokken uit zijn
blokkendoos maakte hij een soort al
taartje en bedekte ze met zilverpapier,
het geheel stond op het mooie witte
kleedje. Met zijn rug tegen de muur
staande bekeek Jan zijn werk en knikte
tevreden, maar het zou nog veel echter
zijn als er ook wat kaarsen bijstonden.
Vlug liet hü zich van de trap glijden
om het aan moeder te vragen, maar dat
mocht niet. moeder was veel te banR
voor brand. Jan ging weer terug naar
zijn kamertje en bekeek nog eens zijn
werk. 't Was mooi! Dit was nu zijn
beeldje! Even schoof hij nog een potje
bloemen vlak voor Maria en bad heel
dringend: „Maria geef vader weer
werk". En hij nam zich voor elke mor
gen cn avond daarvoor te bidden. Maria
zou hem nu toch zeker wel horen.

De hele Meimaand heeft Jantje het
volgehouden en zijn gebed en vertrou
wen werden beloond toen vader begin
Juni weer werk kreeg.

VAN EEN SLIM HONDJE.

Keesje had op zijn derde verjaardag
van vader een hondje gekregen, een echt
hondje met zwart krullend haar en heel
verstandige oogjes. De hele dag speelde
Keesje met Fannie, zo had moeder het
hondje genoemd, en ze werden trouwe
vriendjes. Waar Keesje was, daar was
Fannie ook en waar Fnnnio was, daar
kon jc ook Keesje vinden.

Het was op een heel warme middag.
Fannie lag bulten in de schaduw van de
keuken te slapen en Keesje was in de
zandbak zand aan het scheppen. Moeder
kwam even kijken en toen ze zag dat
Keesje zo zoet aan het spelen wns ging
ze gerust even naar boven om de was
te verzorgen op dc zolder. Ze schoot
vlug op en was hoogstens een kwar
tiertje boven geweest. Wat was Keesje
vandaag toch lief, zc zou gauw een
lekkere banaan voor hem gaan halen,
dat had hij toch wel verdiend. Met de
banaan In de hand ging moeder naar
de tuin. Fannie log nog te slapen, maar
Keesje was er niet meer.

„Keesje, Keesje, kijk eens wat ik voor
je heb!" riep moeder, naar alle kanten
uitkijkend. Maar Keesje kwam niet, hij
was nergens te zien.

Moeder was bang en ze werd nog
banger toen zc zog dat achter in dc tuin
het hekje openstond. En achter de tuin
liep een sloot.

Moeder riep Fannie.

„Waar is 'L baasje Fannie?" riep moe
der angstig. Fannie begreep cr niets
van, rekte zich eens uit en liep om moe
der heen. „Toe Fannie, ga het baasje
zoeken!"

„Woef, woef", was al wat Fannl# deed.

Moeder stond nu verschrikt aan de
waterkant. „Fannie, zoek dan toch!"
riep moeder angstiger cn toen was het
net of hij begreep wat moeder bedoel
de. Hij snuffelde over de grond, keerde
zich om, liep de tuin weer in cn vloog
het huis in. Even later kwam hij weer
naar bulten gerend, naar moeder toe.
„Woef, woef, woef' blafte hij vrolijk en'
sprong tegen haar op. Moeder begreep
er niets van. maar de hond bleef manr
luid blaffen en rende weer In de rich
ting van het huls. Bij dc deur HM hu
moeder aankijken cn steeds maar blaf
fen, net «»f hij moeder wilde roepen.
Moeder liep nu ook het huis in en zag
dat Fannie onder de kast kroop. Zc
bukte en.... daar lag Keesje onder de
kast te slapen. Juist was hij wakker ge
worden cn deed zijn ogen open. Wat
was moeder blij. Fannie kreeg als be
loning een dikke schijf worst, dat had
het slimme diertje wel verdiend cn
Keesje zat even later te smullen van
de banaan.

TANTE JO en OOM TOON.

EVEN LACHEN.

Een klein bedcljongetje vraagt op
straat aan ccn voorbijganger om een
aalmoes.

„Een paar cent, als 't u blieft, mijn
heer. Een paar cent voor mijn arme
blinde vader".

„Waar is Jc vader dan?"

„Hij staat bij die winkel daar te kij
ken of cr geen agent komt".

Een heer vraagt op straat aan een

jongen:

„Zeg vent, waar kan ik me laten
scheren?"

„Onder uw kin, mijnheer!"

17. Het was dan ook eeh vreemd
gezicht! Ondanks het prille morgen
uur, heerste er een drukte van be
lang in de anders zo stille straat. Het
leek wel of iedereen het in zijn hoofd

De commissaris haastte zich n8ar bui
ten. Zwijgend, met bedrukte gezich
ten, schuifelden dc mensen voorbij.
.Zog eens", sprak de commissaris één

gekregen had om opeens te verhuizen. I van hen aan, „wat mankeert jullie in

's hemelsnaam?" Zonder iets te zeg
gen wees de man naar een reclame
zuil en sjokte dan verder. En even
later stonden onze vrienden voor dc
aangeduide plaats en lazen wat daar
geschreven stond.