S)e
Waar t Moskou
om te doen is
Een nieuwe campagne van Moskou
voor Duitse eenheid
Mits Duitsland het Westen opgeeft
Russen zijn gul met beloften
Wisjinski is weer de oude
Brits-Egyptische
besprekingen
JlavteÜje
Overval in trein
Bazel-A'dam
Deken A. H. M. J. Homulle f
DONDERDAG 16 APRIL 1953
■Hste JAARGANG
No. 12865
Directeur: C. M. v. HAMERSVELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w., f 2.p. mnd., f 6p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
VERKOOP
LANDBOUWGRONDEN
NA vijf jaren voorbereiding is deze
week eindelijk het wetsontwerp
betreffende de verkoop van land
bouwgronden door de Tweede Kamer
in behandeling genomen.
Het is daarmee een eigenaardige
geschiedenis. Deze zit vast aan de
prijsbeheersing, welke nu eenmaal
door de grotere vraag op allerlei
wijze werd onderaoken. Het ging er
r.u om een regeling te maken, die zo
mogelijk waterdicht zou zyn. Maar
al spoedig bleek, dat dit vrywel on
mogelijk zou zijn, omdat er zoveel
zinnen waren betreffende deze mate
rie als er partijen zijn in de Kamer.
De P. v. d. A. wenste een zo strak
mogelijk gesloten regeling. De anti
revolutionairen en V.V.D. wilden
deze prijsbeheersing liever opgehe
ven zien. De christelijk historischen
en de katholieken konden een zekere
prijsbeheersiirg billijken, maar dan
zo, dat de prijzen niet zouden bevrie
zen, maar fluctueerbaar zouden zijn
naai- de economische tendenzen, in
die zin. dat de Grondkamer bij het
goedkeuren dezer prijzen met deze
tendenzen zou rekening houden.
Indien de minister van Landbouw
nu heeft gemeend, dat hij met het
ingediende wetsontwerp alle gevaar
lijke klippen heeft omzeild en een
dragelijk midden heeft gevonden
tussen de zo verschillende en zeer
uiteenlopende opvattingen, welke bij
de schriftelijke voorbereiding naar
voren zijn gekomen, dan heeft hij
zich waarschijnlijk nog vergist.
In dit wetsontwerp nu wordt be
paald, dat de overdracht van land
evenals de vestiging, wijziging en
verlenging van het zakelijk recht op
land onderworpen wordt aan de
goedkeuring van de Grondkamer.
De minister maakt bij algemene
maatregel van bestuur een regeling
omtrent de tegenprestatie (de prijs)
en volgens deze normen handelt de
Grondkamer.
DE socialisten wensen nu niets lie
ver dan verkoop van landbouw
grond via de Grondkamer om aldus
aan alle geknoei een einde te maken.
Maar tegen dit dirigisme vani de re
gering verzet zich de rest van de
Kamer wel zeer beslist. Daar zal dus
niets van komen. Daartegenover stel
len de anti-revolutionairen vrije prij
zen. En wel om een merkwaardige
reden. Men betoogt daar aldus. Deze
regeling, die de minister in dit wets
ontwerp heeft vastgelegd is niet na
te leven. Voert men zulk een rege
ling toch in, dan speelt men met het
overheidsgezag. Men moet geen voor
schriften uitvaardigen, die niet zijn
na te leven.
Men zou dus een waterdichte rege
ling dienen te maken, maar hierbij
treedt weer het gevaar op; dat de
boer dan nooit meer van zijn grond
zou opstappen zeer ten detrimente van
de productiviteit van de bodem.
Nu is het zo, dat er sinds 1948 een
zeer aanzienlijke meerderheid van
deskundigen vóór prijsbeheersing is.
Van de- zijde der socialisten werd
daarop al heel gauw gewezen met de
vergelijking, dat men met meisjes
en wijn op het jaartal moet letten.
Zo moest men hier ook letten op het
jaartal 1948, toen er geen verzet te
gen de regeling van de koopprijzen
was.
Nu menen anderen weer, dat het
voldoende zou zijn de pachtprijzen
in de hand te houden om aldus ook
de koopprijzen te regelen.
Maar hier spelen ook ai weer ver
schillen. Want men kan het ook al
dus stellen, dat de koopprijs niet in
de hand is te houden zender de
pachtprijzen. Zou men naast de koop-
prijsbeheersing geen pachtprysbe-
heersing hebben, dan zou er een
schromelijke prijsopdrijving in» de
pachtprijzen ontstaan, omdat de
vraag nu eenmaal veel groter is dan
het aanbod. Er zou dan geen redelij
ke winst voor de pachters overblij
ver. en dat zou het gevaar zijn bij
veel te hoge koopprijzen met boven
dien de mogelijkheid van faillisse
ment bij een economische achteruit
gang en geen grond voor bekwame
maar financieel niet draagkrachtige
landbouwers en boeren.
T\IT zijni zo enkele van de moeilijk-
heden en bezwaren, die aan dit
wetsontwerp vastzitten. En dan heb
ben wij nog niet gesproken over de
amendementen, die nu reeds op dit
wetsontwerp zijn ingediend en die
de minister nog voor grotere moei
lijkheden zal plaatsen.
In het geheel is dit nieuwe wets
ontwerp aangaande de prijsbeheer
sing van landbouwgronden reeds niet
meer dan een kleine vooruitgang. De
daarop ingediende amendementen
maken deze materie nog moeilijker.
Op het ogenblik, dat wij dit schrij
ven is het nog duister hoe men uit
deze warwinkel van tegengestelde
meningen zal kunnen geraken. Wy
menen, dat men met dit wetsontwerp
daaruit niet geraken zal. En dat de
impasse, welke hieruit zal ontstaan,
wellicht zal kunnen leiden tot de con
clusie, dat ook dit wetsontwerp niet
de oplossing zal kunnen brengen voor
een vraagstuk, waarnaar men n«u
reeds sinds vijf jaren zo ijverig heeft
gezocht.
En dat men opnieuw zal moeten
gaan studeren naar een andere oplos-
I sing, welke bij zulk een verschei
denheid van meningen even moeilyk
I zal zijn te vinden.
I Minister Mansholt is met dit wets.
I ontwerp allerminst te benijden.
Het doel van de vriendelijkheids-campagne der Sovjets begint zich af te
tekenen. Het Kremlin is nl. een nieuwe campagne begonnen tot herstel van
de Duitse eenheid, door middel van een viermogendheden-conferentie. Het
eist daarvoor de prijs van de losmaking van West-Duitsland uit de Westerse
defensie. Dit blijkt uit verklaringen van hoge Russische en Oost-Duitse
utoriteit, onder wie de machtigste man in Oost-Duitsland, Walter Ulbricht.
Generaal Tsjoeikof, het hoofd van de Russische controle-commissie in Duits
land, heeft uit Moskou opdracht ontvangen, nieuwe voorstellen op te stel
len. De West-Duitse regering heeft reeds verklaard, dat zij nooit zal toe
stemmen in een Russisch voorstel, dat de neutraliteit van Duitsland beoogt.
DE AAP UIT DE MOUW
Vice-premier Walter Ulbricht, se
cretaris-generaal van de Oostduitse
communistische partij, gaf gisteren
het sein tot de nieuwe Russiche
campagne met een verklaring op de
frontpagina van de „Tagliche Rund
schau". Dit blad is het officieel Rus-
sich orgaan in Oost-Duitsland. Ul
bricht betoogde, dat het communis
tische blok door zijn toegevende hou
ding in Korea de weg had geëffend
voor onderhandelingen over Duits
land. Maar, zo voegde Ulbricht er
aan toe, „het eerste grote doel is de
opruiming van West-Duitsland's il
legale verdragen van militaire en
politieke samenwerking met het Wes
ten".
„Indien de Verenigde Staten wer
kelijk het Duitse volk willen hel
pen", aldus de verklaring van Ul
bricht, .dan moeten zij niet de ver
dragen van Bonn en Parijs voor
schrijven, maar zich bereid verkla
ren tot een viermogencii,i.den-confe-
entie voor een vredesverdrag met
Duitsland, zoals dit reeds door de
Soviet-Unie is uiteengezet als tasis
voor een bespreking".
De verklaring van Walter Ulbricht
werd onderstreept door een redevoe
ring van de staatssecretaris in het
Oostduits ministerie van buitenland
se zaken, Anton Ackermann. In te
genwoordigheid van partijvoorzitter
Otto Grotewohl en verscheidene ho
ge Russische officieren verklaarde
hij. dat na de eerste Russische vre-
desstappen in Korea ook de Duitse
kwestie moet worden opgelost. De
grote hinderpalen, de ratificatie van
het EDG-verdrag en het vredestrac-
taat van Bonn, moeten volgens hem
daarbij niet onderschat, maar ook
niet overschat worden.
Door middel van professor Klara
Fassbender, vooraanstaand leidster
van de „neutrale internationale con
ferentie voor een vreedzame oplos
sing van de Duitse kwestie", hebben
de Russen hun plannen voor Duits
land kenbaar gemaakt. Deze West-
duitse dame bracht gisteren een
boodschap over van Tarkhof, hoofd
van de afdeling Al-Duitse Zaken in
de Russische controle-commissie.
RODE BELOFTEN
De beloften, die deze Russische
boodschap inhielden, luidden: terug
trekking van de Russische troepen
uit Oost-Duitsland; vrije verkiezin
gen onder internationaal toezicht;
erkenning van de uitslag dezer ver
kiezingen, zelfs als zij een overwin
ning zouden opleveren voor de recht
se „bourgeoisie"; ver reikende con
cessies als: herstel van de vrije Duit
se handelsbetrekkingen en interna
tionalisatie van de Oder.
Volgens mejuffrouw Fessbender
zou Tarkhof echter tevens hebben
verklaard, dat de agrarische hervor-
Westelijke
voorstellen afgewezen
Frankrijk heeft Woensdag in de
politieke commissie van de Verenig
de Naties bij monde van zijn afge
vaardigde Hoppenot een beroep op
de beide partijen i© Korea gedaan,
zoveel mogelijk mensenlevens te spa
ren „tussen de dageraad en het mid
daguur van de vrede".
Wisjinski heeft in de politieke com
missie de Westelijke voorstellen be
treffende ontwapening van de hand
gewezen.
De Westelijke voorstellen houden
een beperking van de strijdkrachten
van de grote mogendheden in en een
regeling krachtens welke de sterkte
van de strijdkrachten van de andere
landen wordt vastgesteld naar het be
volkingsgetal.
Wisjinski zeide, dat hij bleef bij
het Russisch-Poolse voorstel, waarin
wordt gevraagd de bewapening van
de grote mogendheden met een der
de te verminderen.
De Sowjet-Unie heeft nooit het
Westelijk voorstel voor opgave en
verificatie van strijdkrachten» en be
wapening aanvaard en zii deed dit
ook heden niet.
Het plan-Baruch voor de atoom
energie noemde Wisjinski „bluf" om
het Amerikaanse monopolie en de
Officieel is te Londen meegedeeld,
dat binnenkort te Cairo Brits-Egypti
sche besprekingen beginnen over
hangende kwesties".
Wat de ontruiming van de kanaal-
zóne betreft staat Egypte op het
standpunt, dat de ontruiming on
voorwaardelijk moet zijn» en niet ge
koppeld aan de kwestie van Egypte's
toetreding tot een internationaal com
mando voor het Midden-Oosten. De
Britten willen niet, dat de verdedi
ging van de Kanaalzone zwakker
wordt na hun vertrek.
Een Egyptische militaire woord
voerder heeft te Cairo op een pers
conferentie verklaard, dat de onder
handelingen- met Engeland uitsluitend
de evacuatie van de Kanaalzone zul
len betreffen. De organisatie van de
verdediging van het Midden-Oosten
zou niet ter sprake komen.
Het zou heel erg zyn, het geloof
in de mogelijkheid van de vrede te
verliezen.
Amerikaanse voorraad atoombommen
te bewaren.
Wisjinski eiste opnieuw, dat de
atoombom onmiddellijk zou worden
verboden. „Atoombommen schreeu
wen om gebruikt te worden, wanneer
zij eenmaal zyn opgeslagen", aldus
de Sowjet-afgevaardigde.
Hij verwierp de opvatting, dat de
Verenigde Naties behandeling der
Koreaanse bestandskwesties aan de
onderhandelaars te Panmoendjon
moeten overlaten. Deze houding kon
slechts hinderpalen plaatsen op de
weg naar een bestand. Wisjinski
sprak zich opnieuw uit voor een aan
beveling voor onmiddellijk staken
van de vijandelijkheden.
mingen in Oost-Duitsland moesten
blijven gehandhaafd en dat de ge
bieden ten Oosten van de Oder-
Neisse niet aan Duitsland konden
worden teruggegeven, omdat zich
daar al te veel Russen hadden ge
vestigd.
Functinonarissen van de Westduit-
se regering in Bonn hebben over de
verklaringen van Klara Fassbender
hun schouders opgehaald. Zij ont
houden zich van commentaar en
wachten eerst „meer officiële" voor
stellen af.
ANTWOORD
De Westduitse bondskanselier, dr.
Konrad Adenauer, die thans in Ame
rika vertoeft, heeft op deze voorstel
len reeds bij voorbaat antwoord ge
geven. Voor journalisten in Califor-
nië verklaarde hij: ,De bondsregering
zal nooit toestemmen in een Rus-
sich voorstel, dat als prijs voor de
Duitse hereniging Duitsland's neu
tralisatie beoogt".
Volgens Walter Ulbricht zal daar
om de regering-Adenauer dienen te
verdwijnen. Als nieuwe dragende
kracht, die de Duitse nationale een
heid kan afdwingen en de vrede kan
redden, noemt Ulbricht de „Deut
sche Sammlung".
Deze „Deutsche Sammlung", een
christelijke groepering in West-
Duitsland. die het herstel van de
Duitse eenheid nastreeft door met
de Russen samen te werken, staat
onder leiding van Josef Wirt. De
communisten hebben deze seniele fi
guur uit de vergetelheid te voor
schijn gehaald om aan hun streven
een nationaal-christelijke inslag te
geven.
In de buurt van Mulhouse heeft
men op de spoorlijn het lijk gevon
den van een 29-jarige Belg, Maurice
Dossche. Na aanslag te hebben ge
pleegd op een conducteur van de
sneltrein Bazel-Amsterdam, roofde
hij twee postzakken en de geldtas
van de conducteur, wierp die door
het raam, sprong toen zijn buit na en
is daarbij onder de wielen van een
goederentrein terecht gekomen. De
conducteur werd niet levensgevaar
lijk gewond.
Op het lijk van Dossche werd een
kaartje voor de reis Serajewo (Zuid-
Slavië)-Brussel gevonden. Hij was
via Italië naar Zwitserland gereisd
en had daar by de vreemdelingen
dienst onderdak gevraagd, omdat hij
geen geld meer had. Op weg van Ba
zel naar Mulhouse heeft Dossche
kans gezien de bagagewagen binnen
te dringen, waar hij de conducteur
met een boksbeugel te lijf ging. De
trein reed op dat ogenblik met een
vaart van 100 kilometer per uur. De
conducteur duwde zijn aanrander
van zich af en snelde naar het coupé
waar hij de hulp inriep van andere
reizigers. Dezen snelden de postwa
gen binnen, maar Dossche was ver
dwenen. Een der mannen bemerkte
plotseling twee handen, die zich aan
de rand van het venster vastklamp
ten. Toen de reizigers de dief naar
binnen wilden trekken, liet hij zich
vallen.
Het werk der wereldgezondheidsorganisatie
De Wereld Gezondheids Organisatie, een van de organisaties van de Ver
enigde Naties, helpt in meer dan 100 landen de ellende te bestrijden. Leden
ervan zijn verspreid over de gehele wereld, de strijd aanbindend tegen
ziekte. In 1950 nam de Wereld Gezondheids Organisatie op het verzoek van
de Turkse regering deel aan het oprichten van een demonstratie- en oefen-
centrum, deor een volledig uitgerust team te zenden, dat bijna twee jaar in
Instanboel werkzaam was. Deze groep deskundigen belastte zich met de
spoed-opleiding van ongeveer 450 artsen en 500 verpleegsters vaccineerden
meer dan 10.000 kinderen en lichtten meer dan 60.000 personen door. Heden
zet het Demonstratie- en Opleidingscentrum te Instanboel de strijd, begon
nen door de Wereld Gezondheids Organisatie, zelfstandig voort. Werkers
op het gebied van de strijd om de gezondheid in de Oosterse zowel als de
krijgen. Twee werksters van het Istanboclcentrum, doen een onderzoek naar
de gezondheid van de plaatselijke bevolking.
Sedert 1929 deken van Leiden
Gistermiddag om kwart over
vijf is hoewel zijn toestand
zich enige dagen geleden wat
gunstiger liet aanzien vrij
plotseling in het St. Elisabeth-
ziekenhuis te Leiden overleden
de hoogeerw. heer A. H. M. J.
Homulle, deken van Leiden. Zo
als bekend, werd deken Homulle
enige maanden geleden door een
hartaanval getroffen. Na enige
verbeteringen en nieuwe inzin
kingen is de deken aan deze
hartkwaal bezweken.
Het stoffelijk overschot zal he
denmiddag van het ziekenhuis
naar de pastorie aan de Heren
singel gebracht worden, waar in
de zaal een chapelle ardente
wordt ingericht. De parochianen
zullen Zondagmiddag van 4 tot 7
uur gelegenheid hebben langs
de lijkbaar in de kerk te defile
ren. Zondagavond om 7 uur zul-
len» de Metten gezongen worden,
Maandagmorgen om 9 uur dc
Lauden, waarna om 9.30 uur de
plechtige H. Mis van Requiem
wordt opgedragen, gevolgd door
de begrafenis op het R.K. Kerk
hof aan de Zijlpoort.
Man van wetenschap
gebed en gastvrijheid
TUSSEN de data 1879: 14 Maart
en 1953: 15 April liggen
de levensdagen van de thans
ontslapen deken van Leiden: de
Hoogeerw. Heer Antonius Hen-
dricus Maria Joseph us Homulle.
Geboren Amsterdammer is hy
als onvervalst Amsterdammer
door het leven gegaan. Hageveld,
Warmond en op 16 Augustus
1903 zijn priesterwijding. Precies
een maand later kreeg hij zijn)
benoeming tot kapelaan te Lim-
men in Nrd.-Holland, vanwaar
hy na een verblijf van twee jaar
werd weggeroepen om het le
raarsambt te gaan vervullen op
Hageveld. 18 Jaar lang heeft hy
gedoceerd en de pastoors van
het bisdom Haarlem, die les van
hem hebben gehad, kunnen ge
tuigen, dat hij een classicus van»
formaat was, die thuis was bij
Horatius en Livius, Ovidius en
Virgilius en de andere Latijnse
auteurs als maar weinig in het
bisdom.
Hij was door een op hartstocht
gelijkende liefde bezeten voor
zijn classieken en voor de laatste
ziekteaanval hem velde, kon hy
's avonds nog uren doorbrengen
met het lezen in de grote schrij
vers van het oude Rome. Kwam
men een of andere aanhaling te
gen, tien tegen één, dat hij u
wist te vertellen van wie het ge
vleugelde woord was en waar
men het vinden kon. Het ver
baast dan ook niet, dat men op
vele kelken, klokken, gebouwen
enz. opschriften vindt, die door
hem op verzoek werden samen
gesteld. Wat eens de aanleiding
is geweest, dat een jonge kape
laan aan de toen reeds deken
zijnde overledene vroeg, of hij
het boekje ter l?en mocht heb
ben, waar al die opschriften in
vermeld stonden, want hij wilde
een opdracht laten graveren in
een kelk.
Wat het antwoord is geweest
als er tenminste ooit een ant
woord gestuurd is weet ik
niet, alleen is zeker, dat men
heel veel tegen de deken mocht
zeggen, maar dat je niet mocht
twijfelen aan zijn wetenschap,
want dan was je in minder dan
geen tijd uitgerangeerd.
AJIAAR deze classicus was geen
dor eigenwijs mens, die al
leen maar leefde in het tijdperk
omstreek? Christus' geboorte.
Toen hij in 1923 Hageveld ver
liet als pastoor te Velsen
waar hij 6 jaar verbleef was
het voor hem geen plotselinge
confrontatie met de realiteit en
uit de vele vrienden, die hij daar
maakte en di? geregeld nog bij
hem te Leiden op visite kwamen,
blijkt dat zijn karakter daar pre
cies eender was, zoals wij hem
in Leiden leerden kennen.
„Een geweldenaar" dat was de
eerste indruk, maar het bleek al
ras, dat hij een geweldenaar was,
die door bruusk optreden tever
geefs zijn heel erg klein hart
poogde te verbergen!
Zijn hart was heel gevoelig
voor vriendschap; groot in zijn»
gastvrijheid en altijd bereid om
voor zijn huisgenoten tegenover
een ieder op de bres te staan en
ze te verdedigen.
Het gastrecht was hem heilig
en als gastheer ontpopte hy zich
als een uiterst gezellig causeur,
die uren lang kon vertellen van
zijn reizen, die hy in zyn vacan-
ties tijdens zijn Hageveldse ja
ren had gemaakt; anecdotes uit
zyn» kapelaans- en leraarsjaren;
geschiedenissen en voorvallen
tijdens het pastoraat beleefd;
ontmoetingen en kennismakin
gen voortvloeiend uit zyn deken-
KJIJ was ook een mens, die erg
gevoelig was. Wanneer hij
eenmaal overtuigd was, dat er
zorg of nood was in een gezin,
dat geen bodemloos vat was, dan
was het niet nodig, dat men
kwam vragen. Menig gezin zou
kunnen getuigen van de onge
vraagde en onverwachte hulp,
die gegeven werd en de totale
som van al die in stilte wegge
schonken gaven moet in de loop
der jaren wel tot een aardig
kapitaaltje uitgegroeid zijn.
Toch was hij geenszins een
„doetje", integendeel hij was een
man» van gezag, die respect af
dwong bij katholieken en niet-
katholieken, omdat allen zijn re
soluut optreden kenden en eer
bied voor hem hadden. Men wist.
dat men met een persoonlijkheid
te maken had, die geen midden
weg bewandelde noch de kantjes
er af liep. Zyn „ja" was „ja" en
aan zyn» „neen" viel niet meer
te tornen. En was zijn besluit
eenmaal gevallen, dan trad hij
resoluut op zowel by zijn over
heid als hij zijn ondergeschikten.
Groot was hij ook in» zijn plichts
besef. Wat ging het hem aan zyn
hart, dat hij na do terugkomst
van het eerste verblyf in het zie
kenhuis, zijn werk nog niet vol
ledig mocht uitoefenen.
Ondanks het verbod van de
dokter begon hij onmiddellijk
met zijn gegevens en administra
tie by te werken en van louter
geluk straalde hij enige dagen
later, toen hy vertelde, dat zijn
werk nu tenminste weer bij was.
Het idee om te gaan rusten was
een obsessie voor hem, waar geen
der huisgenoten hem over durf
de te sprekeni uit vrees, dat het
zich wreken zou op zijn zwakke
gezondheid.
ALS priester was hy op de al-
lereerste plaats een man des
gebeds. Als enige minuten over
z?s uur de kerkdeuren open gin
gen. vond men deken Homulle
reeds in de kerk aanwezig, bid
dend. Dat heeft hij volgehouden
tot het laatst en niemand, zelfs
geen „moederlijke" vermanin
gen van terecht bezorgde paro
chianen konden hem daar van af
brengen. Het verwondert dan
ook niet, dat hij, man van het
vporbecld, die met een groot ge
loof zyn gebeden verrichtte, dik
wijls sprak en preekte over de
waarde en dc invloed van het
gebed en uiterst fel was op het
door de jeugd van jongs af aan
bidden in de kerk.
Tot op de laatste dag, 2e Paas.
dag van dit jaar, dc dag waarop
hij bediend zou worden, liep hij
nog in zijn kerk rond om te zien
of de jongens en meisjes wel een
kerkboek bij zich hadden en toen
een van zijn kapelaans hem
poogde duidelijk te maken, dat hij
daar voorlopig maar mee moest
ophouden, zei hij: „Dat zal ik vol
houden tot mijn dood!"
En nu Ls deze dood gekomen.
Deken Homulle is niet meer.
Maar zijn vrienden achten» zich
gelukkig dat zij deze mens
mochten kennen en zullen hem
altijd dankbaar blijven gedenken
als een fijn mens, die het leven
aanvaardde als een mooi gods
geschenk om de menselijke
eigenschappen op een bovenna
tuurlijke wijze te beleven en uit
te bouwen.
Moge de Heer van het Gast
maal hem, die zo gul en gastvrij
was, liefdevol uitnodigen om deel
te nemen aan Zyn Hemelse Dis.
Daarvoor bidden ongetwijfeld
allen, die hem hebben gekend en
die van hem hielden als hun de
ken, pastoor en raadgever.
