De Leidse Armenraad (thans Sociale Raad) 40 jaar geleden opgericht Stijlvolle herdenkingsbijeenkomst Niet tè na „Na Honderd Jaar Kromstaf is eerste opgave: meer Christelijke invloed Pater A* Vermeulen, ChF.M. komt uit een stoere klas unstleven m Leiöen Veel belangstelling voor de Leidse banketbakkerssh ow WOENSDAG 18 MAART 1953 DE LEIDSE COURANT EERSTF. BLAD - PAGINA 3 EEN STUK SOCIALE GESCHIEDENIS m HET IS EEN GELUKKIG VERSCHIJNSEL, dat de maatschappelijke in zichten sedert 1912 grondig herzien zijn en dat thans veel sterker de nadruk gelegd wordt op ieders persoonlijke verantwoordelijkheid". Dat was de kern van de rede die prof. dr. W. Banning gistermiddag onder de titel „Van Armenraad tot Sociale Raad" hield ter gelegenheid van het feit, dat veertig jaar geleden in Leiden de Armenraad werd opgericht, die na de oorlog veranderde in de Sociale Raad. Een rede, die ver uitging boven bet aangegeven onderwerp, omdat prof. Banning in wezen een belangTijk stuk sociale geschiedenis de revue passeren liet. Er was voor deze stijlvolle her denkingsbijeenkomst in de versierde foyer van de Stadsgehoorzaal veel belangstelling van vertegenwoordigers van kerkelijke en particuliere orga nisaties, die op sociaal gebied werkzaam zijn. De voorzitter van de Sociale Raad, wethouder St. Menken, verwelkomde in het bijzonder mr. H. M. de Vries, vertegenwoordiger van de Minister voor Maatschappelijk Werk, de rector magnificus, prof. dr. J. J. L. Duyvendak, de heer J. Nolet, rijkscon sulent van Sociale Zaken, burgemeester jhr. mr. F. H. van Kinschot en vele burgemeesters uit de omliggende gemeenten. Spr. bracht hulde aan mr. P. E. Briët, grondlegger en eerste voorzitter van de Leidse Armenraad. Prof. Banning begon zijn rede met het herstel van de bisschoppelijke hiëarchie in 1353, die de April-be- weging en het aftreden van het mi nisterie Thorbecke tot gevolg had. waardoor de op stapel staande Ar menwet niet tot stand kon komen. Bij de voorbesprekingen waren de principes fel op elkaar gebotst. Enerzijds beriep men zich op de plicht van de staat ten opzichte van het armenwezen; anderzijds beriep men zich op het Evangelie en wees men staatsinmenging van de hand. In 1912 kwam de Armenwet Heemskerk tot stand, die o.a. tot ge volg had, dat Leiden in 1913 een Armenraad kreeg als een poging om werk te bundelen en versnippering tegen te gaan. Beide wereldoorlogen vooral de laatste hebben diep op de practijk van dit werk ingegre pen en de sociale strijd heeft duide lijk aangetoond, dat individuele lief dadigheid in vele gevallen niet vol doende was. De Sociale Raad is het parlement van maatschappelijk werk er. heeft radicaal gebroken met de gedachte van bedeling. Daardoor maakte het begrip armenzorg plaats voor sociale zorg. Wederzijdse verantwoordelijkheid Toen prof. Banning tenslotte een blik in de toekomst wierp, vroeg hij zich af of het hele complex van so ciale zekerheden geen bedreiging in hield van de verantwoordelijkheid. Het probleem is niet hoe men met geld een gat stopt, doch hoe men de mens leert groeien naar zijn verant woordelijkheid. De vormgeving van de hele sociale arbeid moet staan in het teken van wederzijdse verant woordelijkheid. Het is zorgwekkend, dat men het fundamentele begrip van deze verantwoordelijkheid niet meer in zijn diepste omvang ver- In zijn begroetingswoord ver welkomde wethouder Menken de burgemeesters uit de omge ving, „zeer in het bijzonder burgemeester Du Boeuff van Oegstgeest, omdat deze gemeente ons nu eenmaal zeer na aan het hart ligt". Burgemeester Du Boeuff repliceerde in zijn ge lukwens slagvaardig met de verzekering, dat Leiden ook Oegstgeest na aan het hart ligt, maar niet tè na. ,Jk hoop, dat het van Leiden een onbaatzuch tige liefde zal blijven!" Een goed verstaander. staat Daarom gaf prof. Banning de jubilerende Sociale Raad de wens mee dieper te groeien in en sterker vorm te geven aan de wederzijdse verantwoordelijkheid van individu en gemeenschap. Loffelijke samenwerking. Na deze rede volgde een stroom •an sprekers, die gelukwensen aan boden. Burgemeester Van Kinschot had diepe bewondering voor de wijze hun veelbetekenende arbeid ver richten. Het gemeentebestuur zou niet gaarne de deskundige adviezen willen missen. De gelukwensen van de reeds 145 jaar bestaande Leidse Mij. voor Wel dadigheid werden aangeboden door mej. D. M. J. Coebergh, die de pret tige samenwerking loofde. Mevr. C. P. BraggaaTDe Does huldigde na mens „Humanitas" speciaal de secr. van de Raad, mr. P. A. van Tooren- burg, die onlangs als zodanig zijn zilveren jubileum vierde. Namens de katholieke burgerij bood mr. H. F. A. Donders, voorzit ter van het Kath. Sociaal Charitatief Centrum, de gelukwensen aan, waar bij hij er op wees, dat in samenwer king met de Sociale Raad meer be reikt wordt dan op eigen kracht. Van prot. chr. zijde sprak mr. dr. N. G. Geelkerken, die de hartelijke samenwerking tussen mensen van uiteenlopende levensovertuigingen loofde. Het personeel van de Raad bood gelukwensen aan bij monde van de lieer A. Hollebeek, met een theeservies voor de bestuurskamer. Vele gelukwensen. Tenslotte recipieerde het bestuur, dat van de commissaris der Koningin in Zuid-Holland, mr. L. A. Kesper, waarop Sociale Raad en commissies schriftelijke gelukwensen had ont- Burgerlijke Stand Geboren: Cornelia Helena, d. v. H. C. L. Capcl en T. P. D. Wissel; Alfred, z. v. P. Zaalberg en M. Har- tog; Adrianus Antonius, z. v. H. Witteman enC. A. Zethof; Johannes Koenradus, z. v. W. A. J. Fontijn en J. G. C. van der Helm; Irene, d. v. C. Balkenende en H. A. M. Mulder; Leonardus Bartholomeus, z. v. C. Vogelaar en M. M. Kaptijn; Lindy Bernardina Maria, d. v. J. van Dal- sem en J. A. B. van Middelkoop; Pieter, z. v. P. Ravensbergen en A. M. Brussee. Overleden: G. Ravensbergen, we duwnaar, 85 jaar; P. Goldberg, man, 60 jaar; G. van Welzenis, man, 65 jaar; D. van Biezen, man, 82 jaar; P. Glasbergen, man, 76 jaar; Scheen, huisvr. van Bekooij, 62 jaar E. J. Maas, wed. van Landzaat, jaar; B. Houthoff, wedn., 83 jaar. vangen. Behalve de reeds genoemde autoriteiten werden ook gelukwen- sen aangeboden door prof. dr. C. W. de Vries, secretaris van de Alg. Ar- mencommissie, mr. Domela Nieu- wenhuis, namens het Centraal Ar chief, dr. J. In 't Veld, prov. genees kundig inspecteur, mr. F. Lichten berg, kantonrechter te Leiden, dr. D. J. Gorter, voorzitter van de Raad van Arbeid, de heer R. J. Meyer en mej. M. J. Zeelenberg, commissaris en inspectrice van politie, mr. J. Bool gemeentesecretaris, mr. H. R. Goud smit, secretaris van de Voogdijraad, pastoor Th. M. Beukers, pastoor N. Lohuis, O.F.M., vele hoofden van dienst en vertegenwoordigers van Kamer van Koophandel, Mij. van Nijverheid en Handel en andere in stellingen, die nauw bij het werk van de Sociale Raad betrokken zijn. PATER ENGELBERTUS, O. CAP.; Lezing voor Leidse katholieke vrouwen tt „Het zou mij spijten, wanneer er in Leiden niet voldoende aandacht werd geschonken aan Honderd Jaar Kromstaf, want in het herstel van de kerkelijke hiërarchie in 1853 heeft een Leidenaar een zeer groot aandeel gehad. Het was mgr. Van Bommel, zoon van een Leidse industrieel, die naar Rome ging om het herstel van de hiërarchie in Nederland te be werkstelligen." Aldus pater Engelber tus, O.Cap., toen hij gisteravond in ,Jn den Vergulden Turk" over Hon derd Jaar Kromstaf sprak voor dc le^en van de Kath. Ned. Vrouwen beweging, afd. Leiden, zowel voor het Gilde als voor dc K.A.V. Daarmede stond pater Engelber- tus direct midden in zijn ónderwerp, maar voor een goed begrip van za ken ging hij eerst terug in de ge schiedenis tot 1572, toen Alva Den Briel verloor, wat het officiële be gin geweest is van de Reformatie in Nederland. Hoewel de grote meerder, heid van het volk katholiek was zag een kleine fanatieke groep kans de bisschoppelijke hiërarchie omver te werpen en het katholicisme in de duisternis te dringen. Pater Engelbertus verhaalde ver volgens hoe de apostolisch vicaris Sasbout de grondlegger werd van het herlevende katholicisme hoe zijn op volger, Philippus Rovenius, meer or ganisatie bracht !n het kerkelijk le ven en hoe er moeilijkheden ont stonden met diens opvolger, Petrus Codde, die hoewel men dit nooit bewezen, heeft beschudigd werd van Jansenisme. Tenslotte werd de 25 JAAR PRIESTER De vierde Zondag van de Vasten, Zondag Laetare, biedt als half-Vas- f ten voor verschillende boetelingen I de gelegenheid om even uit te bla zen van de barbaarse verschrikkin gen, waarmee onze Moeder de H Kerk haar kinderen maar eventjes zes weken tormenteert; deze merk waardige Zondag heeft voor de Ne derlandse Minderbroeders een apar te kleur en klank; voor hen, die nog tegen de hoogte van het Priester schap opklauteren, wekt ..Laetare" telkens sterker verlangens voor hen. die de top bereikten, blijft het heel hun leven een Zondag vol dierbare, dankbare herinnering. De Neder landse Minderbroeders vinden Zon dag Laetare een best-gekozen wij dingsdag. Vandaag 18 Maart herdenken 'n goede twintig Minderbroeders, dat zij vóór 25 jaar hun „Laetare" beleefden, 't Is eigenaardig elke klas is bijna altijd enigszins een geheel, heeft zijn eigen krakter. En zo spreekt men van de herriemakersklas en 'n klas' van rustige degelijke typen; 'n knap- pekoppenklas en een stel, voor wie de wetenschap geen verleiding ople vert. De klas, die 25 jaar geleden werd gewijd zou men wel kunnen karak teriseren met het praedicaat „der stoere." Als we even bedenken, dat deze klas twee bisschoppen telt, 'n heel stel prima missionarissen zo kris kras over de aardbol heeft uit geslingerd. kamerlid, 'n bekend ju rist en nog bekendere predikanten en zielzorgers heeft opgeleverd, dan kan het etiket „de stoere" voor deze klas niet zover mis zijn. „De stoere" weet u, dat de oud kapelaan van de Harteburg, pater Marcel Louwe ook tot deze groep behoorde? Was hij stoer of niet? En in dit team past uitstekend onze fees teling, Pater A. Vermeulen. *t Is stoer te noemen, als men tientallen jaren lang dag-in dag-uit z'n gewone plichten trouw en stipt vervult Jarenlang kapelaan in Den Haag, dan in Haarlem, nu zes jaar in Leiden, dat is ruim twintig jaar van dagelijkse zielzorg met alles, wat daaraan verbonden is. En daarvan komt veel niet direct aan de oppervlakte. Men zal mis schien weten dat P. Vermeulen mu zikaal is, dat hij adviseur is van ons kerkkoor en van het Alma Mater koor, maar wie weet bijvoorbeeld, dat pater Vermeulen avond-aan- avond naar het Militair Tehuis op de Oude Singel stapt om daar als di recteur zijn lang niet altijd makke lijke taak onder de soldaten te ver vullen? Met deze stoere jaren wensen wij in naam van heel de Hartebrugparo- chie de zilveren jubilaris van harte geluk. Na Pasen op Zondag 12 April wordt in de kerk op feestelijke wijze dit jubilé herdacht en dan zal er hier en daar nog wel een feliciterend woordje vallen, maar laten we nu maar vast de oprechte wens aan de voeten van de jubilaris neerleggen, dat de goede God hem nog veel stoe re jaren moge schenken, ook aan de Hartebrug. Pastoor LOHUIS O.F.M. leiding van de Kath Kerk in Neder land overgedragen aan buitenlanders, eerst aan de Nuntius van Keulen, la ter aan die van Brussel. Zij kenden volk noch taal noch gebruiken, zo dat zii niet in staat waren leiding te geven. Het gevolg was, dat practisch alle macht in handen kwana van de aartspriesters (ongeveer te vergelij ken met wat thans de dekens zijn). De pastoors waren zo'n beetje Paus in hun eigen staties. Het was de tijd van de schuilker ken, waarin de katholieken slechts trachtten te bewaren wat zij hadden; er was geen uitstraling van het ge loot naar buiten; de katholieken leefden als een niet-volk onder de bevolking en konden geen rechten doen gelden. Eindelijk hersteld. Toen kwamen in 1795 de Fransen, die Vryheid-Gelijkheid-Broeder- schap predikten. Reeds tijdens Lode, wijk Napoleon werden er stappen on dernomen om de hiërarchie te herstel len, maar na de Franse tijd, toen Koning Willem aan de regering kwam, werd de zaak weer op de ach- tergrond geschoven. Ook de afschei- ding van België vormde een hinder paal. De katholieken bleven een niet- volk, practisch zonder rechten, on danks de grondwet die alle burgers gelijk stelde. Het waren tenslotte de katholieke leken, die zich niet langer met deze toestand konden verenigen en con tact opnamen met Rome om de hiër archie te herstellen. De opkomst van het liberalisme met de nieuwe grond wet van Thorbecke, die de Kerk vol komen vrij liet, werkte het herstel in de hand. In 1953 tenslotte herstel de Pans Pius IX de bisschoppelijke hiërarchie in Nederland met Utrecht als aartsbisdom, mgr. Zwijsen uit Den Bosch ais aartsbisschop en mgr. Van Vree als bisschop van Haarlem. Van protestantse zijde kwam er hevige reactie. Professoren stonden op hun achterste benen, dominees hielden donderpreken over de terug keer van brandstapels; het resultaat was, dat Thorbecke viel, maar de Kerk bleef. Nederland had weer bisschoppen! Bisschoppen stimuleerden. Na de pauze behandelde pater En gelbertus de tijd na 1853 en beschreef hij hoe het katholieke volk groten deels verpauperd was. De intellecuele bovenlaag was zeer klein en de kath. invloed buitengewoon gering. Maar langzaam kregen de katholieken toch weer meer zelfrespect; langzaam ont deden zij zich van het huisbakken katholicisme, dat eeuwenlang in het donker geleefd had. Onder leiding van het Episcopaat kwamen de katholieken op voor hun rechten. En nadat de bisschoppen eerst orde gesteld hadden op hun za ken in de bisdommen (met grote moei lij heden bij het omzetten van staties in parochies) kwamen zij in 1868 met 'n mandement over 't onder wijs, waarin de bisschoppen gr op wezen, dat de kath. ouders de plicht hadden hun kinderen katholiek on derwijs te laten volgen. Deze ge zagvolle stem van de bisschoppen toonde duidelijk aan van welke grp te waarde het herstel geweest is. Het katholieke volk bracht enorm veel offers en heel langzaam werd het katholieke onderwijs opgebouwd. Nog zijn we er niet helemaal, maar lang zaam komt het toch. De bisschoppen brachten ook een heid op staatkundig gebied en stimu leerden de maatschappelijke ontwik keling der katholieken in vak- en standsorganisaties. Weliswaar werd dit politieke en maatschappelijke werk gedaan door leken, maar met de stimulerende invloed van de bis schoppen op de achtergrond. Meer Christelijke invloed. De belangrijkste taak van de Kerk is het Evangelie tc brengen in alle sectoren van het menselijk.leven, het hele leven meei Christelijk te maken. Daarbij hebben de leken een grote taak. Niet de geestelijken maar dc leken staan midden in het profane leven, midden in handel, arbeid, hu welijk, gezin, amusement. Dit alles te Christianiseren is een taak van de kath. leek. Na een eeuw herstel moeten we helaas constateren, dat de inslag van ons vcjk niet christelijker is gewor den. Begrijpelijk, dat de Christiani- seriug van het profane leven niet onmiddellijk na 1853 beginnen kon, omdat de katholieken sedert eeuwen in het donker geleefd hadden, licht schuw geworden waren. Maar na een eeuw moet die mentaliteit verdwe nen zijn. Onze grote opgave voor de tweede eeuw van het herstel moet zijn: meer Christelijke invloed uit te oefenen in het openbare leven, vooral door ons goede voorbeeld. Niet-kalholieken maken geen ken nis met het geloof door catechismus en preken, maar door het leven van de katholieken zelf. Aan onze le vensstijl moeten zij kunnen zien, dat wij katholiek zijn; pas dan zal Ne derland Christelijker worden; pas dan zullen wij onze plicht gedaan hebben. De afdelingspresidente, mevr. J. Manders—Vermeulen, die in haar openingswoord gewezen had op het grote belang van dit onderwerp, dat zich uitstekend leende voor een ge zamenlijke bijeenkomst, constateerde in haar dankwoord, dat de vele thuis-blijvers groot ongeluk gehad hebben, en dankte pater Engelbertus met sigaren voor zijn „Honderd jaar geschiedenis in twee uur!" 2e Pianorecital Paul Kurpershoek Paul Kurgershoek vroeg gisteren avond de aandacht voor een meren deels belangwekkend en met durf saamgesteld programma, waarin hij 't woord gaf aan vier uiteenlopende componisten: Hay dn, Schumann, Fau- ré en Debussy, die elkaar op 't eerste gezicht, uitgezonderd Schumam en Fauré, niet bepaald de hand reiken, maar die met smaakvolle keuze van hun werken evenwichtig door hem bijeengebracht zyn. Wij hoorden Kurpershoek dan gis teren in heel zijn gezegende jeugd, gespannen, zwaar werkend, en sla gend. Voor iemand, wiens levensroe ping het is, anderen in te wijden en binnen te leiden in de schone kunst van klavierspelen, heeft Kurpers hoek fantastisch gespeeld. Hij begon met de „Sonate Es dur" van Jas. Haydn 3 delig klaar en een voudig van bouw, vriendelijk en on gekunsteld. Hierin vonden wij Kur pershoek 't minst gelukkig; een tikje hoekig en wat hard van klank, mo gelijk ook te wijten aan de accoustiek van de kleine zaal. Met Schumann's „Kinderszenen" wordt een andere snaar aangeraakt De klavier-poëet Schumann blikt terug naar zijn jeugd en zingt zich uit in mooie beelden- rijke stukjes. Kurpershoek heeft ze onbaatzuchtig en met liefde ver klankt. Zijn aanslag in het p.p. was uiterst teêr en poëtisch; de prachtige 1 melodieën fraseerde hij voortreffelijk. Jammer, dat in de reeks genre-schil derijtjes zo af en toe de klank in de bastoon wel zeer doordaverd, maar niet altijd glanzend was. Dit in tegen stelling met de voornoemde poëtische lichtheid van toucher. Een belangrijk overzicht gaf de pianist van Faure's pianowerkenu De doorwerkte Barcarole As maj De sierlijke Impromptu As maj. en de Nocturnes As maj." en Es maj., prachtstukken van distinctie, élégan- ce en beslotenheid. Ze werden dich terlijk geïnterpreteerd, met vaardig heid en een voortreffelijke aanslag in de diskant. Dan werd Debussy vertegenwoor digd met „Ballade" even verrukke lijk als diens „Pagodes" met de sterk dynamische nuancering, en ten slotte het prachtstuk „L'isle Joyeuse", een ware betovering van klaniken en stemmingen waarin de componist de mogelijkheden van het klavier onmetelijk heeft verrijkt, maar waar in hij aan de vertolker hoge eisen stelt van intellectuele instelling, wat het instrument betreft. Het niet ovcr-talrijk Concertbezoek was zeer belangstellend ten aanzien van Kurpershoek's interpretatie en betoonde zich zeer dankbaar en na 't langdurig applaus, dwong men nog twee toegiften af, waaraan dc onver- *Vnoeide pianist beantwoordde met Chopin en Debussy. J. Kortmann. BLOEMISTENVERENIGING DOOR EENDRACHT VERBONDEN De liefde voor planten en bloe men is de band, die de Leidse Tui niers- en Bloemistenvereniging een drachtig samenbindt. Ook op de gis teravond gehouden ledenvergade ring kwam deze band weer sterk tot uiting. De heer H. de Pree hield na de pauze een causerie over „Aanleg en beplanting van de moderne tuin". Ook dit jaar was weer een bollen- wedstrijd georganiseerd, waarvoor de deelname groter was dan andere jaren, iets, waarover de voorzitter, de heer J. H. Smiit, zijn verheugenis uitsprak. Dc heer G. Groenendijk behaalde het hoogste aantal punten (24), en ontving dc wisselplaquette. Tweede werd de heer J. H. Smit (22) ter wijl dc heer W. F. van der Leek derde werd (21). Leidse Universiteit Geslaagd voor het doctoraal exa men Natuurkunde de heer H. F. Ha- meka, Oegstgeest; voor het doctoraal examen Geologie de heeren H. Heet- veld Dolft, S. P. Althuis, Leiden. Barometer stijgt langzaam De barometer bü de aanmel ding van vrijwilligers voor de Bescherming Burgerbevolking stijgt slechts langzaam. Gisteren kwamen 160 nieuwe aanmeldin gen binnen. Maar al te velen, die in nood zo gaarne de hel pende hand bieden, aarzelen nog steeds om hier te helpen, waar het een organisatie voor perma nente hulp betreft. Dat is jam mer, erg jammer, want eigen lijk kan niemands hulp gemist worden. Een buitenstaander kan altijd zo gemakkelijk critiek uitoefe nen. wanneer bij een of andere ramp niet spoedig genoeg hulp verleend wordt. Die buitenstaan der moet in de B.B. Hij kan nu meehelpen om een zo vlot mo gelijke organisatie te verzeke ren. Ingezetenen van Leiden en Oegstgeest, mannen en vrouwen, helpt daarom mee de B.B. een vaste vorm te geven en meldt u aan als vrijwilliger. Wij kunnen nog mededelen, dat de wervingspost aan het Stadhuis gedurende de verdere dagen van dc week ook 's avonds van 19.3022 uur geopend zal zyn, terwijl de politiepost aan de Steenstraat eveneens Zaterdag middag van 1417 u. geopend is. Woensdag, 18 Maart. Eigenlijk hadden wt vandaag geen Hutspot willen koken, want er is weinig Hutspot-nieuws en veel ander stadsnieuws. Maar toch moeten we iets vertellende over een bijzonder goed succes van rlausschool Evert Castelein in Engeland. Mevr. Gonny Castelein slaagde te Manchester met lof, zowel voor demonstratie als tech niek voor het Member-cxamen in de moderne dansen van de Imperial So ciety of Teachers of Dancing. Martin Visser slaagde eveneens voor dit exa men met aantekening van hoogste lof in techniek Evert Castelein slaag de voor het examen Latin American Dances. Zojuist vernemen we, dat de woning bouwvereniging „De Eendracht" as. Zaterdagmiddag om drie uur een oude belofte gaat inlossen. U weet mis schien nog wel, dat in November 1952 bet 40-jarig bestaan gevierd werd en dat de leden ter gelegenheid daarvan het bestuur een monument zouden aanbieden. Wegens dc invallende vorst die afbouw van het monument vertraagde, kon dat plan niet door gaan. maar Zaterdag zal het er dan toch van komen. Ttvoien is c-r in het clubhuis Oosterkwartier aan de Bor- neostraat een samenkomst. STADSKOK. VOORSCHOTEN Pater Calasanctius 25 jaar priester Dinsdag a.s. zal pater dr Calasanc tius', capucyn, zijn zilveren priester feest vieren in het seminarie „Bere- steyn". hoewel de eigenlijke viering zal worden uitgesteld tot na Pasen. Pater Calasanctius ,die geboren is in Gilze, promoveerde in 1942 na vol tooiing van zijn studie te Nijmegen tot doctor in de klassieke talen op een proefschrift over dc Griekse Ke:kvade;s. De pater, die in Voor schoten geen onbekende is, is' stu die-prefect van het seminarie en was gedurende enkele jaren geestelijk ad viseur van het R.K. Vrouwenbewe ging in Leiden. Op verzoek van dc K.A. heeft hij een gebedsactie geor ganiseerd voor de communisten, die veel weerklank heeft gevonden. Bijdrage voor Rampenfonds. Dc studenten van „Beresteyn" hebben met hun passie-avonden ten bate van het Rampenfonds netto 400 verdiend. Medailles voor de leerlingen De jaarlijkse banketbakkersshow mocht zich ook gisteravond in de gro te zaal van Den Burcht weer in een enorme belangstelling verheugen. In dichte rijen ging het publiek langs de tafels, waarop een luilekkerland van heerlijkheden stond uitgesteld, zoals de voorzitter, de heer W. F. van der Reyden, het uitdrukte toen hij de tentoonstelling met een kort woord opende. De voorzitter wees er op, dat deze tentoonstelling in de eerste plaats be doeld was om ouders en verdere be langstellenden de resultaten te laten zien van de leerlingen, die met suc ces de cursus van de Ned. Banket- bakkersbond, afd. Leiden, hebben ge volgd. Hij dankte de leraar van de cursus, de heer P. N. Veenboer van de B.N.S. te Voorhout, voor zijn vele moeiten aan 30 leerlingen besteed. Het werk van de leerlingen be stond uit dragant monté's, marsepain, taarten en garneer-glazuurwerk op chocolade, alle bewijzen van ijverige studie, die tot goede resultaten heeft geleid. Ter opluistering hadden leerlingen en banketbakkers een grote verschei denheid aan taarten, paaseieren, koekjes, gebak, garneerwerk, enz. in gezonden; om van te watertanden, zó heerlijk! Bovendien hadden twee fa brieken enige stands opgebouwd, resp. met bonbons en bakkerswaren. De banketbakker-boetseerder Carel van Laere gaf tijdens de tentoonstellings uren een demonstratie, waarvoor het publiek grote belargstelling toonde. Onder de bezoekers bevonden zich de wethouders St. Menken en D. van der Kwaak, die het gemeentebestuur ver tegenwoordigden. Ook was er veel aandacht voor het beeldhouwwerk in suiker, dat de heer Titulair had inge zonden. De jury kende de leerlingen de volgende prijzen toe: Garneren (eer ste jaar):* Th. Schrader, Stompwijk, eerste prijs; G. Reyngoud, Oude We tering, tweede; J. Boelee, Leiden, derde. Marsepain (eerste jaar): P. A. Oudshoorn, Warmond, eerste prijs; J. v. d. Bijl, Benthuizen, tweede; J. de Jong, Roelofarendsveen, derde. Gar neren (tweede jaar): J. C. Liebeton, Hillegom. eerste prijs; J. de Jong, Roelofarendsveen, tweede; H. Bo- gaards,Leiden, derde. Marsepain (tweede jaar): P. v. d. Salm, Zoeter- woude, eerste prijs; J. C. Liebeton, Hillegom, tweede, B. Klaui, War mond, derde. Vrije inzendingen: P. v. d. Salm, Zoeterwoude, eerste prijs; A. v. d. Bos, Benthuizen, tweede; P. Caspers, Noordwijk-Binnen. derde. In tegenstelling tot vorige jaren be stonden de prijzen thans uit medail les. Bovendien ontvingen alle ge slaagde cursisten een diploma. De tentoonstelling is vandaag van 2 tot 11 uur nog te bezichtigen. De bezoekers worden ir.- de gelegenheid gesteld het gewicht te raden van een grote chocolade haan. De kwartjes zijn voor het Rampenfonds; de haan is voor degene, die het gewicht het dichtst benadert. MARKTBERICHTEN WOERDEN 18 Maart Kaas. Aanvoer: 10 partijen Prijzen: eerste soort 2,21—2,24; 2e soort 2.18— 2,20, zware tot 2,32 per kg. Han del kalm.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1953 | | pagina 3