COEBERGH'S
LORRIE
Vrije loonvorming wenselijk
en mogelijk
Haags wethouder trad „staande de
vergadering" af en verliet de zaal
Ook in Utrecht liep een van
de leden weg
DINSDAG 9 DECEMBER 1952
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
Inschakeling van bedrijfschappen in sommige
bedrijfstakken te verwezenlijken
Weer een rapport
van het „Centrum"
Bij de bestaande sociale en econo
mische situatie van ons land is het
wenselijk en ook mogelijk, over te
gaan tot een vrijere loonvorming,
waarbij grotere verantwoordelijkheid
en zelfstandigheid gelegd wordt bij
het georganiseerde bedrijfsleven. Het
Is in sommige bedrijfstakken moge
lijk, bedrijfsschappen met verorde
uende bevoegdheden ten aanzien van
het loon en andere arbeidsvoorwaar
den te bekleden. Controle echter
van de overheid blijft, omwille van
de werkgelegenheid en de betalings
balans, nodig,
Deze globale conclusies kan men
vinden in het zojuist verschenen rap
port over de loonpolitiek in ons land,
dat het Centrum voor Staatkundige
Vorming heeft laten samenstellen
met betrekking tot de vraag of meer
vrijheid in de loonvorming mogelijk
is en of deze vrijheid moet en kan
worden toegepast met inschakeling
van de Bedrijfsorganen.
De commissie is er in geslaagd in
een half jaar tijds een eenstemmig
antwoord te geven op deze belangrij
ke en actuele vragen met betrekking
tot de loonpolitiek. Zij wijst in haar
rapport de wijze aan van aanpas
sing der loonpolitiek aan de gewijzig
de en de zich steeds wijzigende om
standigheden.
In de dynamische tijd waarin wij
leven, noodzaakt een stelsel van ge
bonden vrijheid bij voortduring toe
te zien op de juiste verhouding van
vrijheid en gebondenheid. De wijzi
ging in de omstandigheden, die zich
heeft voltrokken, maakt het vrij
heidselement niet alleen mogelijk,
maar ook noodzakelijk.
De commissie die het rapport uit
gebracht heeft, was als volgt samen
gesteld. Prof. dr. Th. L. M. Thurlings,
hoogleraar te Wageningen; dr. P. A.
J M. Steenkamp, bedrijfseconoom,
secretaris; mr. Fr. X. Cerutti, secre
taris van de Stichting voor de Land
bouw; mr. A. J. Hammerstein, eerste
secretaris A.K.V.; J. A. Middelhuis,
voorzitter K.A.B.; dr. A. F. M. Smul
ders, dir. Gen. voor de Industrialisa
tie, allen leden.
Probleemstelling
De commissie kreeg de volgende
vragen te beantwoorden:
a. Is het bij de bestaande sociale en
economische situatie van ons land
mogelijk over te gaan tot een vrijere
loonvorming?
b. Is het uit een oogpunt van juiste
maaschappelijke opbouw wenselijk,
aan de in te stellen bedrijfsschappen
de bevoegdheid te verlenen, loonver-
ordeningen vast te stellen? Moet de
ze eventuele bevoegdheid beperkt
worden tot vaststelling van mini
mumlonen of moet ook de maximum
hoogte van lonen kunnen worden be
paald?
c. Moet toezicht worden uitgeoe
fend op de loonsverorderingen van
bedrijfsschappen en zo ja, door welke
organen en op welke wijze moet dit
toezicht worden geëffectueerd?
d. Moet, indien vraag a bevestigend
wordt beantwoord, aan een centraal
orgaan (zoals de Soc. Econ. Raad of
het College van Rijksbemiddelaars)
enige bevoegdheid ten aanzien van
de loonvorming verblijven en waarin
behoort deze bevoegdheid te bestaan?
(bijv. de bevoegdheid algemene mi
nima voor te schrijven)
Ambtenaren uitgezonderd
De commissie heeft haar beschou
wingen en conclusies beperkt tot die
groepen van loontrekkend en wier ar
beidsvoorwaarden de goedkeuring
behoeven van het College van Rijks-
bemiddelaars; overheidspersoneel en
huishoudelijk personeel en bepaalde
groepen uit het particuliere bedrijfs
leven zijn dus buiten beschouwing
gelaten.
Vergeet niet deze week nog alle
spaarpotten, collectebussen e.d. na te
gaan, raadt het ministerie van Fi
nanciën aan. Zij bevatten misschien
nog vele zinken centen. Deze zijn
met ingang van 15 September 1952
buiten omloop gesteld. Tot en met
15 December kunnen ze nog worden
ingewisseld bij alle postkantoren,
bij- en hulpkantoren der posterijen
en poststations.
Na een verklaring van B. en W.
Moord ob Keesje Schreurs
De daderes gaat
in hoger beroep
Naar wij vernemen, heeft de ver
dediger van de wegens moord op
Keesje Schreurs door het Bossche Ge
rechtshof tot twaalf jaar veroordeel
de 42-jarige weduwe J. M. G.-H. uit
Zierikzee, beroep van cassatie aan
getekend.
Na een dramatische raadszitting,
waarbij de wethouder van Openbare
Werken van Den Haag, drs. C. A A.
van Luttevelt (WD) eerst door
twee interpellanten was aangevallen
over zijn beleid in zake de rioolwa
terzuivering en vervolgens door een
verklaring van de burgemeester, mr.
F. Schokking namens B. en W. was
gedesavoueerd, heeft de heer Van
Luttervelt Maandagmiddag, staande
de vergadering, zijn ontslag als wet- j
houder aangeboden en de raadszit
ting verlaten.
Het betreft hier de plannen voor
een millioenenobject, namelijk de
zuivering van alle rioolwater in Den
Haag, waarvoor een installatie aan
de Leyweg zou worden gebouwd,
waartoe de raad reeds op 10 Maart j
jl. een bedrag van 6,8 millioen had j
gevoteerd. Dit was het eerste gedeel-1
te, dat betrekking had op de afvoer
van rioolwater van 125.000 inwoners,
later zou de installatie worden uit
gebreid en geschikt worden gemaakt
voor 250.000 inwoners en nog later
voor 800.000 inwoners, waardoor het
gehele plan op een uitgave van 28
millioen zou komen te staan.
Bezwaren.
Later is gebleken, dat het Rijks
instituut voor de zuivering van af
valwater (de RISA) en ook het
Hoogheemraadschap Delfland ernsti
ge bezwaren hadden tegen de uit
breiding tot 800.000 inwoners, om
dat het rioolwater dan niet voldoen
de gezuiverd zou zijn om vooi de be
sproeiing van cultuurgronden ge
bruikt te worden.
De twee interpellanten, de heren
mr. H. Schuurman (KVP) en H. I
Smitskamp (A-R) hadden er vooral
bezwaar tegen, dat de raad maan
denlang in het onzekere was gelaten
en niet anders meende dan dat Delf-
land zich met de plannen kon ver- j
enigen en zonder dat men wisl, dat
de R.I.S.A. ook bezwaren had Voorts
was over de mogelijkheid van de af-
voer van het rioolwater naar de j
Nieuwe Waterweg nooit gerept. Dit:
nam men de wethouder ook kwalijk, j
In een uitvoerige verdediging heeft j
de wethouder, de heer Van Lutter
velt, betoogd, dat de R.I.S.A oor- j
spronkelijk wel voor het plan wasi
en dat met Delfland overleg ge-1
pleegd was, zij het op technisch ni- j
veau en niet op bestuursniveau wat j
hij thans betreurde. Hoewel hij daar-
voor verantwoordelijk is, kon spr.
niet nalaten mede te delen, dat de
directeur van Gemeentewerken hem
niet voldoende van enkele bespre
kingen op de hoogte had gehouden
noch van een bepaalde briefwisse
ling had kennisgegeven. Hij meende
niet anders dan dat Delfland volko
men met de plannen accoord ging,
wat achteraf niet het geval bleek te
zijn. Met nadruk verklaarde spr.. dat
niet opzettelijk, maar door een mis
verstand de raad niet voldoende op
de hoogte is gehouden.
De voorzitter, burgemeester mr.
Schokking heeft hierna namens de
grootst mogelijke meerderheid van
het college van B en W. een verk'a-
ring voorgelezen, waarin staat, dat
zij van verschillende zaken bij de
voorbereiding van het plan niet op
de hoogte is geweest, en dat B en
W. in de overtuiging leefden, dat
overleg met Delfland in volle om
vang had plaats gehad, hetgeen voor
haar vanzelfsprekend overeenstem
ming met Delfland insloot, zowe". op
technisch als op bestuursniveau.
Deze verklaring was voor de wet
houder aanleiding direct het woord
te vragen om te verzoeken dadelijk
zijn wethouderschap te mogen neer
leggen en de vergadering te mogen
verlaten omdat uit de verklaring van
mr. Schokking wel bleek, dat de no
dige samenwerking met het college
'van B. en W. ontbrak.
Onder veel beweging werd de
raadsvergadering, die door vele be
langstellenden werd bijgewoond,
voor enige tijd geschorst om B en
W. en de gemeenteraad gelegenheid
te geven tot nader beraad. Na drie
kwartier werd de vergadering her
opend. De beide interpellanten ver
klaarden na het aftreden van de
wethouder van replieken af te zien.
Namens B. en W. deelde de voor
zitter nu mede, dat spoedig een nota
bij de raad zal worden ingediend,
nadat eerst een oplossing voor de
verdere plannen met de rioolwater
zuivering zal zijn bestudeerd.
De afgetreden wethouder, de heer
Van Luttervelt heeft nog niet als
raadslid bedankt.
Mist over West Europa
ileel West-Europa zit sinds twee dagen „dicht". Dat betekent, dat de mist zo dik boven de landen hangt, dat
geen vliegtuig de vlieghavens kan verlaten; dat het verkeer er ernstig door wordt gestagneerd, en dat
ongelukken erdoor in de hand worden gewerkt.. Ook Nederland heeft last van de dikke mist, die slechts enkele
meters zicht geeft. Vooral de bestuurders van snelle voertuigen, staan meer nog dan anders aan het gevaar
voor ongelukken bloot. En tóch zit er ook wel iets romantisch in die mist. kijkt U maar eens naar dit
stemmingsbeeld dat op het Damrak te Amsterdam werd genomen. De Oudekerks.oren verheft zich wazig in de
grijze massa; de huizen aan de Warmoesstraat tonen slechts hun contouren
Dames! Vooral nu
Hamea-Gelei voor Uw handen
(Advertentie)
Hier was het de fractie-voorzitter van de K.V.P.
Tijdens de algemene beschouwin- deze met de grootst mogelijke meer-
gen over de begroting, heeft gister -1 derheid accoord kan gaan met het
middag de fractievoorzitter van de door B. en W gevoerde financiële
K.V.P. in de Utrechtse raad, notaris beleid, maar niettemin de bejege-
Swane, de raadzaal verlaten. De ning jegens haar voorzittei betreurde,
fractie-leider was beledigd over en- Voordat gisteravond, tijdens de
Moordenaar bekent:
Zes jaar geleden werd
meisje te Zwolle
vermoord
Eerst thans is een misdrijf opge
helderd, dat Zwolle en omgeving
ruim zes jaar geleden in rep en roer
heeft gebracht. De 33-jarige Zwolle
naar J. S. heeft thans bekend. d?t de
twaalf-f rige Henny Koezen op 6
October 1946 door zijn toedoen het
leven heeft verloren.
kele schriftelijke uitlatingen, welke
B. en W. in de memorie van ant
woord aan zijn persoonlijk adres had
den gericht. Deze waren volgens
hem onaangenaam van aard. Voordat
hij de zaal verliet legde de heer
Swane een verklaring af. Op de ach
tergrond van t et conflict staat het
gemeentelijk financieel beleid, waarin
Utrecht volgens de heer Swane
te veel tegen het Rijk leunt.
voortgezette vergadering, de wet
houder van financiën, dr. De Nooy
(AR), aan zijn replieken begon, leg
de burgemeester De Ranitz namens
het college van en W. een ver
klaring af omtrent het gebeurde. Hij
deelde mee meldt de „Volkskrant",
dat ofschoon in het onderhavige
geval geen anonimiteit kon bestaan,
de zinsnede in het antwoord, waar
mee verwezen werd naar de hou
ding van de heer Swane bij de be-
Een van de verwijten, die notaris handeling van vorige begrotingen,
Swane gistermiddag richtte tot B. en achterwege had kunnen blijven.
W., is gegrond op een schending van In het verslag van het afdelings-
anonimiteit. Het college had name- onderzoek waren, volgens de burge-
lijk duidelijk laten uitkomen dat hij meester, enkele passages omtrent het
het was, die het financieel beleid j standpunt van de heer Swane opge-
critiseerde. Nu wil het toeval echter, nomen> welke het college van B. en
dat de katholieke fractie-voorzitter Qp z>n minst onaangenaam heb-
met betrekking tot het financieel be- j ken getroffen. Hierdoor is een be
leid eenzaam op zijn standpunt treur ens waardigt gevoeligheid ont
staat. Het beledigde raadslid is ver- staan Het college betreurt het, dat
der verstoord ove. critiek op zijn heer gwane zjch door het aan
karakter en over een terechtwijzng, hern gegeven antwoord, gegriefd
welke B. en W. hem hadden gege- heeft gevoeld. Het heeft niet willen
ven door te spreken over misvattin- kwetsen of het karakter van de heer
gen, die moeilijk voor verbetering Swane in geding willen brengen en
vatbaar zijn.
Nadat de heer Swane was ver-
tiokken, dee. Ie mr. W. Derks na
mens de katholieke fractie mee, dat
hoopt dan ook, dat de goede ver
standhouding tussen de raad en B.' en
W onder het gebeurde niet zal lij
den.
BESSEN JENEVER
l/oor de feestdagen
In de Zwollerkerspelse buurtschap
Berkum vond men indertijd aan de
oever van de Overijsselse Vecht het
levenloze lichaam van het meisje
met het hoofd in de rivier. Achttien
dagen later werd J. S. verdacht van
dit misdrijf, aangehouden. De man
ontkende en wegens gebrek aan be
wijs moest hij na vijf dagen vrijge
laten worden. Onlangs is deze oude
zaak door de justitie weer aan de or
de gesteld. Toevallig werd ook een
maand geleden J. S. weer aangehou
den, verdacht voor een heel andere
zaak. Als depothouder van een Til-
burgse textielfabriek had hij name
lijk 18.000 verduisterd. J. S. werd
door de Zwolse politie nog eens da
nig aan de tand gevoeld inzake het
drama van het najaar 1946. Ditmaal
bekende hij het meisje met het hoofd
in de rivier gelegd te hebben.
Hij heeft in de buurt van een bun- j j l
ker aan de Vecht het meisje ont- Upa dachtdat het griep Was
Maar 210 eieren
per kip per jaar
Sprekende over de afzetmogelijk
heden van eieren, achtte dr. Lou-
wes verdere uitbreiding van de
pluimveestapel niet gewenst. Dat de
productie in de andere landen weinig
toeneemt, noemde hij een voor ons
land gunstige omstandigheid. Neder
land gaat achter Denemarken hier
aan de kop. De Nederlandse pro
ductie is 175 eieren per kip per jaar,
doch'het moet mogelijk zijn de Deen-
sp productie van 210 eieren te evena
ren.
De eenzijdigheid in onze eierex-
port, waarvan 82 pet. naar Duitsland
gaat, noemde spr. een gevaar. Teveel
hangt af van de financiële positie van
Duitsland Maatregelen dienen over
wogen te worde*: voor een spreiding
van onze export en voor vergroting
van het binnenlands verbruik Deze
beide omstandigheden werden door
dr Louwes beschouwd als twee voor
name voorwaarden voor een blijvend
bloeiende pluimveehouderij in Ne
derland aldus f.eelde hij mede op
de jaarvergac eirng van de Ned.
Pluimveefederatie.
Gezin bedwelmd
door kolendamp
moet en haar met grote kracht vast
gegrepen. Naderhand werden sporen
van geweld aan de hals van het meis
je gevonden. Toen het slachtoffertje
op de grond viel, dacht J. S. dat zij
dood was en hij legde haar vervol
gens met het hoofd in de rivier. Uit
de sectie, die naderhand op het
lichaam gehoud'en is, bleek, dat het
meisje door verdrinking om het le
ven is gekomen.
Millioenen eieren
naar het buitenland
Over het geheel zijn de opbreng
sten van de Nederlandse pluimvee-
bedrijven in 1952 met 19 procent ge
stegen. Ook de export is in 1952 om
hoog gegaan en wel tot een aantal
van 1072 milboen eieren. Duitsland
was weer de grootste afnemer met
92 pet. van de totale uitvoer. Daar
boven zijn aan het Amerikaanse be
zettingsleger nog 28 millioen eieren 1 gekomen. De toestand van de be-
geleverd. dwelmden baart geen zorg.
Zondagmorgen kwam een Hagenaar
zijn getrouwde dochter opzoeken en
vond het gehele gezin, bestaande uit
man vrouw en baby in bed, terwijl
men hem lusteloos mededeelde, dat
men ziek was.
De man dacht, dat het een aanval
van griep was en waarschuwde de
dokter, die echter niet aanv/ezig was.
Hij keerde daarop terug naar de
woning van zijn dochter en besloot bij
de zieken te waken. Na een kort
poosje begon hy zich ook minder
prettig te voelen eri sufte langzaam
weg.
Zo vond een tweede bezoeker groot
vader, vader moeder en baby in een
uiterst matige stemming en hij dacht
niet aan een griepje, maar belde on
middellijk de geneeskundige dienst
op, die de familie naar het zieken
huis bracht. Het bleek, dat de
kachelpijp in het huis vol roet zat,
waardoor kolendamp in de kamer was
DOOR CHARLES GARVICE
44)
„Neen, neen!"
„Ja, ik vind van wel, Het bete
kent voor hem immers niets
„Dat geloof ik graag," stemde de
dominé toe, hoewel hij in zichzelf
rilde over de opschepperige toon
van de ander,
Maar daar hij het niet heeft ge
daan, moet u mij het genoegen gun
nen, om de rest er bij te passen, do-
miné," zei Seymour met een lichte
buiging.
..My'n beste mijnheer Meiford!
De hele rest? Werkelijk...."
Seymour knikte.
„Ik wilde eerst zeggen, dat het
voor mij even weinig betekent als
voor mijn vader, maar ik vrees, dat
dit toch niet het geval is. Toch kan
ik wel zeggen, dat ik er weinig van
zal merken
„Ook dat geloof ik heel gaarne,"
zei de dankbare dominé. „Maar
niettemin vind ik het heel royaal
van u om van uw toelage zo'n grote
som af te staan."
Seymour glimlachte.
„Als ik het van m'n toelage moest
doen dan zou de som inderdaad zeer
groot zijn," zei hij zorgeloos, „maar
hoe groot die ook is, toch hang ik
er niet geheel en al van af, mijn
heer Latimer."
De dominé boog. Hij was dank
baar voor het geld, dat hem in staat
zou stellen, de oude, propvolle scho
len door ruimere en betere te ver
vangen, maar het kon hem volstrekt
niet schelen, hoe Seymour Meiford
aan zijn inkomen kwam.
Maar deze heer scheen vastbeslo
ten om vertrouwelijke mededelin
gen te doen.
„Neen," hervatte hy het geesprek
terwijl hij achterover in zijn stoel
leunde en schijnbaar in openhartig
en eerlijk vertrouwen vertelde: ,1'k
ben evengoed zakenman als m'n va
der, dominé."
„Zo, dat wist ik niet," gaf deze ten
antwoord.
„Waarschijnlijk niet," glimlachte
Seymour. „Mijn vader is in commer
ciële kringen goed bekend. Ik doe
mijn werk in stilte en niettemin heb
ik, als ik het zo eens mag zeggen,
veel succes gehad."
„Ik ben bly het te horen," ant
woordde de dominé bedaard. „Io-
mand, die een gedeelte van zyn
geld besteedt, zoals u dit vanmor
gen hebt gedaan, mijnheer Meiford,
verdient het, om succes in zaken te
hebben."
„Dank u dominé. Ik was blij, dat
ik er de gelegenheid toe vond en ik
hoop, dat u het mij zult laten weten
wanneer de parochie iets nodig
heeft en dat u mij de kans zult gun
nen, u te helpen."
„Daar kunt u van op aan," zei de
dominé.
Een ogenblik zwegen ze en toen
ging Seymour Meiford verder:
„U vraagt mij niet wat voor za
ken ik eigenlijk doe."
De dominé schudde zijn hoofd.
„Ik vrees, dat ik er niets van zal
begrijpen, wat het ook is," veront
schuldigde hij zich. „Ik ben de
slechtste zakenman van de wereld."
„Ik handel in effecten en aande
len."
„Zo!" zei de dominé onnozel, daar
deze opmerking hem nog niet veel
vertelde.
„Ja. Dat is voordelig zaken doe,
dominé, wat gemakkelijk te begrij
pen is, als ik u vertel, dat ik per
jaar verscheidene duizenden pon
den verdien."
„Geweldig," zei de dominé. „Maar
dan bent u toch erg gelukkig. Ik
heb altijd gehoord, dat de meeste
mensen geld verliezen, wanneer zij
het wagen zich met aandelen en ef
fecten in te laten."
Weer glimlachte Seymour.
„Zo gaat 't de meeste mensen in
derdaad ook," stemde hij toe, „om
dat de meeste mensen de zaak niet
begrijpen. En tochIk kocht bij
voorbeeld een paar maanden gele
den aandelen in een maatschappij,
waarvoor ik per aandeel één pond
gaf. Toen ik ze verkocht waren ze
vijfmaal zoveel waard. In een paar
doen met vierduizend pond.
De dominé begon belang te stel
len in 't verhaal. Vierduizend pond
in een paar weken, Het scheen hem
onmogelijk. Wat zou hij er niet voor
geven om vierduizend pond in een
paar jaar te verdienen. Dan zouden
er niet altijd moeilijkheden met sla
ger en bakker zijn. De rekeningen
van Jack zou hij kunnen betalen;
Greta en Lorrie konden dan nieuwe
japonnen krijgen, die ze zo hard no
dig hadden. Wat zou je niet kunnen
oen met vierduizend pond!
Zoals bij de vlieg in de fabel,
klonk het lied van de spin zoet in
zijn oren en hij zuchtte verlangend.
De spin keek hem oplettend aan
vanonder zijn neergeslagen oogle
den.
Je hebt er een goed oordeel en de
kracht tot het nemen van snelle be
sluiten voor nodig," zei hij, „het
komt niet zelden voor, dat mensen
in een paar jaar tijd een groot for
tuin maken. Mijn vader is rijk, maar
als ik zoveel succes blijf hebben als
tot nu toe, hoop ik even rijk te wor
den, mijnheer Latimer."
„Wel wel, dat is heel interessant,"
zei de domnié. „Maar u spreekt tot
een man mijnheer, wiens handen
gebonden zijn. Ik zou ze zelfs naar
de mooiste gouden appelen niet
kunnen uitstrekken. Ik ben te arm.
U zult waarschijnlijk wel weten, dat
deze parochie niet genoeg oplevert
voor het bestaan van ons gezin en
wanneer ik niet een klein inkomen
had, uit wat privé kapitaal, dan zou
den we niet kunnen leven." En hij
glimlachte.
Seymour zweeg een ogenblik alsof
hij over iets nadacht; toen zei hij
met vriendelijke openhartigheid,
ronduit:
„Dominé, ik zal u iets zeggen,
wat ik waarschijnlijk tegen nie
mand anders in de wereld zou zeg
gen. Wij zakenmensen zijn nogal te
ruggetrokken, weet u; wij hebben
onze geheimen en die vertellen we
aan niemand, die buiten het vak
staat, om zo te zeggen."
De dominé knikte. „Dat kan ik me
voorstellen."
„Wij krijgen op verschillende wij
ze informaties* waarop wij steunen
en waardoor wij onze winst maken.
Mag ik u iets vragen, dat u, hoop ik
niet al te onbescheiden zult vinden?"
„Zeker, zeker," zei de dominé ver
ward.
„Geloof me, ik vraag het niet uit
louter nieuwgierigheid," zei Seymour
Meiford ernstig. „Maar kunt u me
vertellen hoe groot uw privé kapitaal
is en hoeveel rente u er van trekt?"
„Met genoegen," antwoordde de
dominé. „He* is een heel klein kapi
taaltje, mijnheer Meiford. Iets minder
dan vijfduizend Dond en h»t inkomen
dat ik eruit trek, bedraagt nog geen
tweehonderdvijftig pond per jaar,"
en hii zuchtte.
„Juist zoals ik dacht. Die vijfdui
zend pond moesten minstens duizend
pond per jaar opbrengen."
De dominé kreeg een kleur van op
gewondenheid. Duizend pond per jaar
Dat was een weeelde, waaraan hij
zelfs in zijn stoutste dromen niet had
durven denken.
„Waarde heer, u
„Zeker, ik meen het. Duizend
pond per jaar. En dat zou gemakke
lijk kunnen."
(Wordt vervolgd)
