LORRIE
HOE DICKENS DE KERSTSFEER
WIST TE SCHEPPEN
Speelse fantasieën iri harmonie
met het Kerstfeest"
Vijf verhalen van een eeuw oud
dp famitiedezaek in ffivaziCië
Een Adventskapel in huis
Zondu^moA^en
ZATERDAG 29 NOVEMBER 1952
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD - PAGINA 1
DE KERSTTIJD IS EEN HEERLIJKE TIJD. Zijn grootste betekenis ont
leent hij aan de herdenking van het wonder der goddelijke geboorte en
daarop dient op de eerste en voornaamste plaats de aandacht gericht te zyn.
Maar daarnaast zijn ook de gebruiken, welke met het Kerstfeest gepaard
gaan en meer de gezelligheid in het huisgezin beogen, niet van belang ont
boot. Zij scheppen een sfeer, welke de mens ontvankelijk maakt voor de
beleving van het Kerstgebeuren en hoe materieel zij ook mogen zijn, leg
gen zij toch een band tussen de hemel en de aörde. In het beschrijven van
die echte huiselijke gezelligheid rondom Kerstmis is de Engelse schrijver
Dickens een onovertroffen meester en daarom komt de verschijning van
Dickens' „Kerstverhalen" aan het begin van de Advent juist van pas. Deze
Kerstverhalen zijn meer dan 100 jaar oud, maar nu zij in een kersverse Ne
derlandse vertaling opnieuw zijn uitgegeven in de bekende Prisma-serie
van de Uitgeverij „Het Spectrum" te Utrecht, is het een genoegen, ze nog
maals te lezen en de verkwikkende invloed ervan te ondergaan.
KERSTLIED IN PROZA.
Het bekendste van deze
verhalen is „A Christmas Ca
rol in Prose (Een Kerstlied
in proza); het is door Dickens
in 1843 geschreven als re
vanche op de mislukking van
zijn roman „Martin Chuzzle-
wit". Dit verhaal sloeg on
middellijk in en wie het ge
lezen» heeft, begrijpt dit suc
ces volkomen. Het is een al
lergezelligst verhaal van een
oude gierige zakenman, Scroo
ge, die op Kerstavond bezocht
wordt door de geest van zijn
gestorven compagnon Marley.
Deze geest helemaal door
zichtig, zodat Scrooge door
zijn vest heenkijkend zelfs de
knopen boven zijn jaspanden
van achter kon zien wilde
zijn voormalige compagnon
behoeden voor het lot dat
hemzelf had getroffen en kon
digde hem de komst van drie
andere geesten aan, die hem,
Scrooge, dingen zouden laten
zien uit het verleden en in de
toekomst, waardoor de oude
vrek totaal veranderd zou
worden in een goed en harte
lijk mens.
Waarom zouden wij de verleiding
weerstaan en niet eens een gedeelte
aanhalen van» wat Scrooge in gezel
schap van een dezer geesten zag, nl.
de Kersttafel bij zyn (slecht betaal
de) klerk en diens gezin.
Ter ere van het Kerstfeest had Bob
Cratchit, de klerk van Scrooge, zich
de weelde van een traditionele kerst
gans veroorloofd en het hele gezin
was om de tafel geschaard in grote
verrukking wegens dit zeldzame ge
recht. En dan vertelt Dickens:
„Nooit was er zo'n gans geweest.
Bob zei, niet te kunnen geloven, dat
er ooit zulk een gans was gebraden.
De malsheid en de geur, de omvang
en de lage prijs werden algemeen be
jubeld. Aangevuld met dc appelmoes
en de aardappelpurée vormde zij een
voldoende maaltijd voor het hele ge
zin, ja, zoals juffrouw Cratchit met
de innigste voldoening opmerkte toen
zij een overgebleven klein stukje van
een beentje op dc schotel nader on
derzocht, ze hadden ze niet eens hele
maal opgegeten! Toch hadden ze alle
maal genoeg gehad, en de kleine
Cratchits zaten tot aan hun wenkbrau
wen vol salie en uien. Maar nu ver
wisselde jongejuffrouw Belinde de
borden en juffrouw Cratchit, te ze
nuwachtig om getuigen mee te ne
men, ging in haar eentje de kamer
uit om de pudding te halen en bin
nen te brengen.
Stel je eens voor, dat hij niet gaar
genoeg was! Stel je eens voor, dat
hij uit elkaar viel bij het omkeren!
Stel je eens voor, dat cr iemand
over de muur van het achterplaatsje
was geklommen en hem gestolen had,
terwijl zij zich te goed deden aan de
CHARLES DICKENS IN
ZIJN JONGE JAREN
gans een veronderstelling, waarbij
de twee kleine Cratchits bleek wer
den. Alle soorten verschrikkelijke
dingen werden verondersteld. Maar
daar! Wolken van damp! De pudding
was uit de vorm. Een geur als op
wasdag. Dat was de doek. Een geur
als van» een eethuis en een pasteibak
ker deur aan deur met de deur van
de wasvrouw ernaast. Dat was de
pudding! Na minder dan een halve
minuut kwam juffrouw Cratchit, ge
haast maar met een lach van trots,
de kamer binnen met een pudding
als een gespikkelde kanonskogel, zó
HYPOTHEKEN
on voor olie oudere taken
op het gebied van on
roerende goederen
8ouw- en M akelaarsbedrijf
v. d. Drift
(Advertentie)
stevig en vast, vlammend iri een half
of kwartmaatje aangestoken brande
wijn en van boven met een hulstak
je versierd.
Wat een wonder van een pudding!
Bob Cratchit verzekerde, en met alle
kalmte, dat hij hem beschouwde als
't grootste succes door juffrouw Crat
chit zo lang als zij getrouwd waren
ooit behaald. Juffrouw Cratchit zei,
dat zij, nu het pak van haar hart was,
wel wilde bekennen, hoe zij in angst
had gezeten of zij wel genoeg bloem
zou hebben. Iedereen had er het zij
ne van te zeggen, maar niemand zei
of dacht eraan, dat het alles by
mekaar toch eigenlijk maar een klei
ne pudding was voor zo'n groot ge
zin. Zoiets zou een vreselijke ketterij
geweest zijn. Iedere Cratchit zou zich
hebben geschaamd op zoiets te zin
spelen.
Toen waren ze met het eten klaar,
de tafel werd afgeruimd, de haard
plaat geveegd en het vuur bijgevuld.
Het mengsel in de kom werd ge
proefd en voortreffelijk bevonden,
appels en sinaasappels werden op ta
fel gezet en een schep kastanjes op
het vuur geplaatst. Toen ging het
ganse Cratchit-gezin om het haard
vuur zitten in wat Bob noemde een
kring, maar waarmee hij een halve
kring bedoelde, en naast Bob Crat
chit stond het hele familie-glaswerk
uitgesteld. Twee tumblers en een
vlagglaasje zonder oor. Maar de
hete inhoud van de kom smaakte er
net zo lekker uit als hij gesmaakt zou
hebben uit gouden bokalen en Bob
diende rond met stralende blikken,
terwijl de kastanjes op het vuur pof
ten en knapten met een gezellig ge
luid. Toen zei Bob: „Een gelukkig
Kerstfeest voor ons allen, jongens.
God zegene jullie!"
Waarop het hele gezin dezelfde
wens uitsprak.
„God zegene ons allemaal", zei
Tiny Tim het laatst van» allen".
Tot zover het citaat uit Dickens
„Christmas Carol". Wanneer men het
gehele verhaal leest en opgenomen
is in de sfeer van Bob en zijn zwakke
kreupele jongetje, Tiny Tim (kleine
magere Tim) dan proeft men nog
beter de aandoening van Scrooge, als
hij dit tafereeltje ongezien meemaakt
en aan de geest vraagt: „Geest, zeg
mij of Tiny Tim in leven blijft".
Behalve het overbekende verhaal
van Scrooge bevat de uitgave ook
de andere Kerstverhalen door
Dickens in de loop der jaren geschre
ven, nl. ..De Krekel bij de haard",
„Het Carillon", en de minder beken
de „Het Slagveld" en „De bezeten
man»".
Het zijn alle „speelse fantasieën",
zoals Dickens ze zelf betitelde,
„speelse fantasieën in harmonie met
de stemming van het Kerstfeest".
Doch bij alle speelsheid zijn deze
fantasieën bekend geworden over de
hele wereld en hebben zij de harten
verwarmd van allen, aan wie de
Kerstboodschap nog iets te zeggen
heeft.
Het komend voorjaar
gaan heren zweven
Dames moeten nog even
wachten
Een rijwielfabriek te Amsterdam
deelt mede het octrooi te hebben
verworven op een uitvinding, die haar
in staat stelt een nieuw soort fiets
te construeren, met bijzondere eigen
schappen. Dit nieuwe voertuig, dat
uiterlijk nauwelijks van een gewone
fiets verschilt, heeft o.a. een z.g. blad-
veerwerking met schokdemper, waar
door de berijder over kuilen en on
effen land kan rijden zonder daar
van last te ondervinden.
Vandaar dat aan het nieuwe rij
wiel de naam „zweeffiets" is gege
ven. De firma heeft een 15-tal proef
modellen voor demonstratiedoelein
den gemaakt. In het voorjaar denkt
zij met de geregelde productie van
de zweeffiets te beginnene, die voor
lopig nog alleen als herenrijwiel kan
worden gefabriceerd.
KINDERVERLAMMING
Over de week van 16 tot en met
22 November j.l. werden 5 gevallen
van kinderverlamming aangegeven,
als volgt verdeeld over de provin
cies: Gelderland 2 (1 te Apeldoorn
en 1 te Doesburg), Noord Holland 1
(te Amsterdam), Zuid Holland l'(te
Nieuwerkerk), Limburg 1 (te Horn).
Ten einde de kerkelijke liturgie
voor de kleintjes meer levend te ma
ken en hun in te leiden in de schone
gebruiken van de Katholieke Kerk
heeft de uitgeverij Wed. J. R. v. Ros-
sum reeds enkele jaren tegen het
begin van de advent een smaakvol
uitgevoerd adventssymboliek uitge
geven. Ditmaal is bij deze uitgeverij
bovenstaande adventskapel versche
nen, die door middel van luikjes, die
geopend kunnen worden en waar
achter lichtjes geplaatst kunnen wor
den, de kleintjes een zeer sugges
tieve uitbeelding geeft van de tijd
van voorbereiding, die met het ver
strijken der dagen steeds meer deel
achtig wordt aan het licht, dat uit
straalt van het grote Kerstfeest De
adventskapel is in grote maat uit
gevoerd en is zowel geschikt voor
een ereplaats op school als voor de
voorloper van het Kerstkribje thuis.
Vier Noord-Limburgse boeren zijn Donderdag te Rotterdam scheep gegaan
voor een familiebezoek van vier maanden aan hun kinderen in Brazilië.
Hier zien we hen op de loopplank van 't stoomschip „Alioth", waarmede de
leis wordt gemaakt, van links naar rechts de 71-jarige M. Goumans uit
Venray, de 68-jarige H. Iloeymakers uit Sevenum, de 62-jarige G. Michels
uit Sevenum en dé 72-jarige J. van de Sterren uit Wansum.
Het avontuurlijke van
de duisternis
DE bouw vak-vacanties zijn reeds
bepaald als we ons niet ver
gissen in» de buurt van begin Augus
tus van het volgend jaar.
Het lijkt ons rijkelijk vroeg, om
nu al te gaan denken aan .een week
vacantie in Augustus, terwijl de
maand November nog bezig is rond
te baggeren in haar gebruikelijke
modderpoel. Maar als men er ple
zier in heeft om 9 maanden tevoren
een nieuwe week vacantie voor de
bouwvakken vast te stellen, alla!,
aan hebben ook wij daar plezier in.
In ieder geval: we hebben er niets
op tegen.
Waar wij wel iets op tegen heb
ben is het inperken van de vacantie
tot één» week, en dan nog uitgeknipt
een week in de zomer. Wie gezond
van lijf en leden is, behoeft daar vol
strekt geen genoegen mee te nemen.
Het is niet om in het gevlij te ko
men van de vakbonden, dat we deze
revolutionnaire taal uitslaan. Ook
heeft het comité „Vacantiespreiding"
:)ons niet in» de arm genomen.
Wat we gaan beweren, aanprijzen
en volhouden met de hardnekkigheid
een landman eigen, geschiedt zonder
ruggespraak of overleg met enige in
stantie, welke zich bezig houdt met
het uitsmeren van vacantie. Onze be.
wering is, dat degenen, die de ge
neugten van» de vacantie beperken tot
een of twee weken in de zomer, zich
zelf schromelijk te kort doen. De
meeste niet alle geneugten van
de vacantie kan men met een beetje
overleg het gehele jaar door opspo
ren en wie thuis raakt in die sporti
viteit, komt tot de ontdekking, dat de
grauwe, barre winter bepaalde voor
delen heeft op de zacht-geaarde zo
mer. Dat blijkt even goed in huis
wamt wat is er gezelliger dan een
winteravond bij de warme kachel?
als buitenshuis.
Het is buiten koud en vroeg don
ker.
Misschien zijn we hedonistisch of
genotzuchtig aangelegd, maar we
waarderen altijd pas goed de warme
kachel en het warme bed-met-kruik-
en-dikke-dekens, als we flink in de
kou hebben gelopen tot onze handen
ervan tintelen en de polsstok uit omze
verkleumde vingers glijdt. Koude
heeft op iemand, die nog gezond is
en zich in het Nederlands klimaat
thuis voelt, een prikkelende, opwek
kende, krachtgevende invloed. De
verwarmende kachel hoort er bij, zo
als het verkoelend bad behoort bij de
zomerse hitte.
I™VAT is dan één voordeel van de
U winter de kou (en de kachel).
Het tweede voordeel is de duister
nis (en het licht). De duisternis is
avontuurlijk en geheimzinnig; ze is
stil en toch vol kleine geluiden en
ritselingen; ze heeft het vermogen
ons, drukke mensen met drukke da
gen, op te nemen in haar voorname
rust en (nu wordt er iets heel moois
gezeid!) in haar philosophische ab
stractie van» accidenten of bijkomstig
heden.
Nu moet men die abstractie (of
afgetrokkenheid zou" prof. Beysens
letterlijk vertalen) niet zó doordrij
ven, dat men in de duisternis een
sloot binnenwandelt, of bij de duiste
re sprong over een duister slootje
zijn enkel verzwikt.
Dat is wel eens voorgekomen, maar
getuigt alleen maar van onbekwaam
heid in» het avontuurlijke. Het grote
avontuur van de duisternis is het
zelf-besef.
Wanneer ge een paar uur hebt
rondgedarteld in de landelijke duis
ternis, wordt ge geleidelijk overrom
peld door ja door wat?
Dat is niet zo makkelijk uit te leg
gen.
Wanneer ge in de luwte van een,
slootkant gehurkt of op de scherpe'
plank van» een damhek geruiterd,
goedsmoeds aan uw smurkie smoort,
kunt ge onverhoeds zowel het gro
teske als het grootse van uw eigen
leven zien, het grappige ervan, maar
ook het grandiose.
Ge voelt u volkomen één met en
volkomen thuis op de duistere we
reldbol.
Ook volkomen een en volkomen
thuis met de schitterende sterren, die
in de holle gapingen tussen de don
kere wolken nieuwsgierig naar bene
den gluren en glinsteren.
Het besef, opgenomen te zijn in de
onpeilbare geheimzinnigheid van het
heelal, kan een mens oprecht geluk
kig maken», niet een geluks-gevoele-
righeid, maar een puur-verstandelijk
geluk het geluk mens te zijn.
Ge zit daar te wiebelen op een
damhek in de duisternis, maar wat
daar wiebelt op het damhek is zo iets
merkwaardigs, dat al ploften alle
sterren plotseling uit, op en in elkan
der, de wiebelaar op het damhek toch
de dans ontspringt.
lyiEN heeft soms, om de uiterst won-
derlijke verschijning van de
mens op aarde te beklemtonen, ge
zegd, dat de mens op aarde niet thuis
en in de hemel hoort. Men maakt dan
onderscheid tussen zijn lichaam en
zijn ziel, tussen het zogenaamd na
tuurlijke en bovennatuurlijke. Dat
onderscheid hebben we van jongs af
erg gezocht gevonden. Het is een
kunstmatig onderscheid, dat zich ndet
verdraagt met de werkelijkheid van
het mens-zijn.
Een mens bestaat niet uit een ziel
en een lichaam; hij is een ziele-
lichaam of, als ge dat mooier vindt,
een lichaamziel. Hij behoort gans en
al thuis in de stoffelijke schepping,
waarvan hij de bekroning is.
De sterfelijke vergankelijkheid in
het menselijke is een tijdelijke en,
in het licht der eeuwigheid, een
kortstondige.
Weldra (het kan enige eeuwen» du
ren, maar dat maakt op de grote
hoop niets uit) zal de schepping met
groot gedruis vergaan. Zij wordt op
hetzelfde ogenblik herboren en de
mensheid mét haar. „En zie, ik zag
een nieuwe wereld en nieuwe aarde;
aan de vorige dacht niemand meer
terug". „Dit sterfelijke zal met on
sterfelijkheid, dit vergankelijke met
onvergankelijkheid worden bekleed".
De daartoe uitverkoren mensheid
wordt herboren tot een paradijselijke
toestand, tot wat in het Credo aan
het slot wordt gezongen: „et vitam
venturi saeculi het leven der ko
mende eeuwen".
Het is zeer Christelijk zich daar bij
voorbaat op te verheugen.
Naar die in ere herstelde mense
lijke natuur zien ook de reeds ont
slapenen uit, niet omdat zij niet vol
maakt gelukkig zijn en maar hun
(overigens „vergeestelijkt") lichaam
terug verlangen, maar omdat zij niet
anders kunnen verlangen dan God
verlangt. De wedergeboorte der
schepping in onbesmette schoonheid
is het voornemen van de Eeuwig-
Heilige. Op een gegeven ogenblik
legt Hij dat voornemen ten uitvoer
en herplaatst Hij de mens in de
nieuwe schepping.
We hopen daarbij tegenwoordig te
zijn, ofschoon we wat dat betreft
meer uitzien naar Zijn barmhartig
heid dan naar Zijn gerechtigheid!
Wanneer wij aan de Gerechtigheid
denken, tuimelen we van» schrik van
ons wiebelend damhek af in de duis
ternis. Wanneer wij aan de Barmhar
tigheid denken, zien we sterren blin
ken in de donkere holen van deze
aardse duisternis. Hoe licht wordt
dan de duisternis.
Dat is het tweede voordeel van de
winter! We zijn wel een klein beetje
afgedwaald van het beginpunt bij de
bouwvak-vacantie, maar dat is juist
het avontuurlijke van de duisternis.
Je weet nooit precies, waar je terecht
komt. Hier niet en daar niet!
MARIUS.
P.S. Aan deze duistere beschou
wing behoort eigenlijk een toepassing
op het geruchtmakende evangelie van
morgen, maar wij durven het niet
aan op het damhek in de donkere
polder voort te wiebelen, vrezend,
dat ge van dat gewiebel tureluurs
wordt. Men» wiebele dus verder op
zijn eigen houtje.
M.
Rheumatische pijnen slopen
Uw gestel en Uw lichaam.
Bestrijd ze met Kruschen en begin
zo een nieuw leven - fit en vief -
vrij van pijn.
Zoals Kruschen duizenden verlich
ting bracht reeds na betrekkelijk
kort gebruik, zo kan zich ook bij U
die weldadige bloedzuiverende wer
king voltrekken. Met Kruschen
regelmatig gebruikt geen onzui
ver bloed meer. En daarmee is dan
de oorzaak weggenomen van die
kwellende rheumatiek. Koop van
daag Kruschen bij Uw apotheker of
drogist en begin morgenochtend die
heilzame kuur.
(Advertentie)
DOOR CHARLES GARVICE
36)
HOOFDSTUK X
Toen lord Kendale de volgende
morgen ontwaakte, voelde hij zich zo
gelukkig, dat hij zich een ogenblik
er over verwonderde wat er met
hem gebeurd was, totdat de herinne
ring aan de vorige avond zich van
hem meester maakte en hij tot de
ontdekking kwam', dat van alle ge
lukkige door dc fortuin begunstigde
stervelingen op deze aardbodem,
burgigraaf Kendale de gelukkigste
was.
Lorrie had hem lief. Het liefste,
beste, meest betoverende meisje van
de wereld had beloofd zijn vrouw te
worden. Wel niet precies beloofd,
maar ze had toch beloofd, dat ze 't
over drie maanden zou beloven.
Zelfs deze terughouding van zyn
zaligheid maakte hem niet neer
slachtig, want, zo zei hij tot zichzelf,
wat betekenen drie maanden? Die
gaan onder de meeste omstandighe
den gauw genoeg voorbij, te gauw,
dat weet de hemel, als je bijvoor
beeld een rekening voor die tijd hebt
uitgesteld en ze zouden zeker snel
voorbijgaan in het gelukkige gezel
schap van het liefste meisje op de
wereld; want natuurlijk zou hij Lor
rie dikwijls spreken. Als hij haar
niet iedere dag kon zien moest hij
toch moeite doen om haar om de
andere dag te zien te krijgen. Hij
moest zorgen, dat Jack hem op de
pastorie uitnodigde, uitstapjes ver
zinnen, picnics, lunch-partijtjes, en
alles, wat hem haar een excuus zou
geven om dicht bij Lorrie te zijn.
Niemand is zo blind als hij, die
niet zien wil en voor het ogenblik,
het gelukkige nu, weigerde lord
Kendale de honderd en een bezwa
ren te zien, die er waren tegen zijn
plan om een doodarm dominé's-
dochtertje tot toekomstige gravin
van Latch am te promoveren. Iedere
dag brengt zijn eigen zorgen en aan
toekomstige dacht hij maar liever
niet.
En waarom zou hij het niet doen?
Hij had, behalve Lorrie ook nog on
geveer duizend pond gewonnen! Met
liefde in zijn hart en geld in zijn zak
is een man gewoonlijk op goede
voet met de gehele wereld. Hij zong
luid, terwijl hij zich waste en Raw
lings, die in de andere kamer zijn
uniform klaarlegde," verkneuterde
zich van pleizier.
„Breng na de dienst de merrie
voor, Rawlinigs," zei lord Kendale,
terwijl hij de kamer binnenkwam.
Hij was van plan om even naar de
pastorie te rijden om te vragen hoe
de dames het maakten na de inspan
ning van de vorige dag. Wie weet,
misschien lukte het hem, Lorrie 'n
paar minuten alleen te spreken.
„Ja, mylord. Hier zijn uw brie
ven."
„O, leg ze maar op de schoor
steen," zei lord Kendale.
„Ja, mylord. Er is er een bij van
Latcham Court," zei Rawlings, ter
wijl hij naar het kroontje op de en
veloppe keek.
Lord Kendale pakte de brief aan
met enige gewetenswroeging. Zou 't
weer een brief van de graaf van
Latcham met goede raadgevingen ep
vermaningen zijn?
Het was te kort om een brief te
worden genoemd.
„Beste Guy, mijn jicht is erger
dan gewoonlijk. Ik zou graag willen,
dat je een paar dagen verlof nam en
dadelijk kwam. Je liefhebbende va
der, Latcham.
Guy was een gehoorzame zoon in
alle opzichten, behalve in zaken, zijn
huwelijk betreffende. Hij aarzelde
dus geen ogenblik, al dacht hij wel
met spijt aan het onderhoud, dat hy
met Lorrie had willen hebben.
„Rawlings, mijn vader is ziek, we
moeten onmiddellijk naar Latcham,"
zei hij. „Maak alles klaar en breng
een briefje naar de pastorie."
Hij schreef een paar regels aan
Jack om hem te zeggen, dat hij was
weggeroepen en waarom, en voegde
er in een postscriptum bij: „Zeg
s.v.p. aan je zusters, dat ik ze van
morgen had willen bezoeken om
eens te informeren, hoe de tocht van
gisteren hen was bekomen en zeg
ook, dat ik hoop, dat juffrouw Lorrie
de dag van de wedrennen in Cars-
hall niet zal vergeten."
„Het is best mogelijk, dat hij ze
die boodschap niet overbrengt of dat
de uil helemaal vergeet te vertellen
dat ik weg ben, maar duidelijker
durf ik toch niet te schrijven. O,
Lorrie, waarom liet je me die dwaze
belofte doen? Drie maanden! Ik
moest vanmorgen eigenlijk naar je
vader gaan om te vragen, of hij je
aan me zou willen afstaan en nu kan
ik je nog niet eens schrijven, dat ik
je liefheb."
„Heb je een van de dames ook ge
zien?" vroeg hij aan Rawlings, toen
deze terugkwam.
„Neen, mylord. Ik ontmoette mijn
heer Latimer bij het hek, hij ging
vissen. Hij zei:,.Zeg aan lord Ken
dale, dat het me erg spijt en dat ik
hoop, dat hij gauw terug zal zijn."
„Heb je ook gezien, wat hij met
mijn briefje deed?"
„Ja, mylord, dat stopte hij in zijn
zak."
„Ja, en daar blijft het inzitten en
mijn boodschap erbij," mompelde
Guy spijtig.
Het station, dat het dichtst bij
Latcham ligt, is er nog altijd drie
mijlen vandaan, maar er stond een
auto te wachten. De chauffeur met
zijn grijze haren groette zijn knappe
slanke jonge heer met een glimlach
op het gelaat. Hij had Guy vastge
houden op zijn eerste pony en hij
had hem geleerd een auto te bestu
ren.
Lord Kendale was overal populair
en er was geen bediende op het kas
teel die hem niet de nobelste man
vond, die er ooit geleefd had, ze
aanbaden hem letterlijk allen. De
staljongens bleven ronddraaien om
een goed woord van hem te krijgen
en de dienstboden deden moeite om
hem altijd toevallig op de trap te
gen te komen omdat hun groet al
tijd door een vriendelijk knikje of
een glimlach werd* beantwoord. Eén
meisje had zich de ongenade van de
anderen op de hals gehaald, omdat
ze zo gelukkig was geweest zijn slob
kousen te mogen toeknopen op een
ochtend, dat Rawlings er niet was en
zij zich toevallig' in de buurt bevond.
„Ik ben blij, u te zien, mylord,"
zei de oude knecht eerbiedig bui
gend.
„Dank je wel, je ziet er patent uit
Guiffiths. Is mijn vader erg ziek?"
De chauffeur schudde zijn hoofd.
„De graaf is erg ziek geweest,
mylord. Ik hoorde Gillow zeggen,"
dat was de kamerdienaar van de
graaf „dat zijn lordschap sinds
jaren niet zo'n aanval had gehad. Hij
zal blij zijn u te zien, mylord."
Lord Kendale knikte ernstig en
stapte in de auto, terwijl Rawlings
voorin ging zitten. Hier kon hij de
gretig luisterende chauffeur de ge
schiedenis van Guy's overwinning
van de vorige dag vertellen.
(Wordt vervolgd)
