BANKROVERS VOOR DE
RECHTBANK
Auto sloeg over
de kop
KLOOSTERBflLStM
focnc latei
Melkprijs en zuivelfonds stonden in
het middelpunt van de belangstelling
'n Dagje uit vissen in
Australië
VRIJDAG 7 NOVEMBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 2
DE DAAD VAN EEN WANHOPIGE
Door zwarte jeugd en bittere nood op het
der misdaad
pad
„Het leven is voor mij een harde
leermeester geweest. Ik heb goede en
slechte kaarten gehad. Mijn tegen
stander was het leven. De omstandig
heden, waaronder ik werd groot ge
bracht, verschilden veel van die in
andere huishoudens. Ik heb een roof
overval met geweld op klaarlichte
dag gepleegd. Wie zoiets doet, kan
een gangster, een gek of een wan
hopig man zijn; ik was een wanho
pig man".
Deze gezegden zijn ontleend aan de
laatste woorden van de 33-jarige J.
Th. S. uit Amsterdam, gesproken
voor de Rotterdamse Rechtbank, die
gistermiddag te behandelen kreeg de
op 1 Augustus j.l. gepleegde overval
op een bestelauto van de Rotterdam-
sche Bank, die J. Th. S. tezamen met
zijn broer, de 22-jarige tekenaar J.
S., eveneens uit Amsterdam, zou heb
ben gepleegd. De gehele geschiedenis
passeerde gistermiddag nog eens de
revue en de officier eiste tegen de
oudste een gevangenisstraf van vijf
jaar met aftrek en tegen de jongste
twee jaar, door te brengen in de
jeugdgevangenis te Zutphen.
Op 1 Augustus stond de bestelwa
gen voor het gebouw van de Neder-
landsche Bank; de chauffeur ging
naar binnen en nam weer in zijn auto
plaats met van de bank gehaald geld
ten bedrage van 90.000.
Alleen de vrijheid.
De oudste broer, die toegaf daags
tevoren zich van de situatie op de
hoogte te hebben gesteld, vertelde
naast de chauffeur te hebben plaats
genomen. Hij hield de man een
pistool voor en voegde hem toe:
„Rustig houden, gewoon wegrijden",
De chauffeur reed, tegen verdach-
te's verwachting in, niet weg. De ver
dachte verklaarde gistermiddag:
„Toen de overval een feit was ge
worden, speelde geld geen rol meer,
maar speelde alleen de vrijheid een
rol". De zich verwerende chauffeur,
die met ploertendoders werd be
werkt, zag kans met een voet het
portier te openen en bloedend uit de
wagen te komen. Vijf dagen zieken
huisverblijf was het gevolg.
Na een „dolle rit", zoals de offi
cier het uitdrukte, met drie aanrij
dingen, stopten de knapen ergens in
de binnenstad. Door een samenloop
van omstandigheden werden zij aan
gehouden in het bezit van het geld,
een pistool en ploertendoders.
Uit het requisitoir en de pleidooien
kwam de voorgeschiedenis aan het
licht, die tevens een sluier oplichtte
van het leven van de oudste broer.
Deze komt, en nu halen we de of
ficier van justitie aan, uit een kin
derrijk gezin van elf personen. De
vader was een brute man, sloeg de
moeder en liet liet gezin in 1940 in
de steek. Zijn oudste zoon, de ver
dachte, nam zijn taak, voor het gezin
te zorgen, over. In de oorlog kwam
hij op het pad der misdaad. In 1944,
toen de financiële toestand in het
gezin hopeloos was, zou verdachte
aan een kringleider verteld hebben,
dat er ergens goederen van Joodse
landgenoten verborgen waren en dit
leidde tenslotte tot arrestatie van een
uit zeven personen bestaande Joodse
familie, die niet terugkwam. Deze
wanhoopsdaad, aldus de officier,
wordt thans door de rechter-commis-
saris onderzocht. In 1945 dook hij on
der, mede, omdat hij tweemaal bij
verstek tot tezamen ruim drie jaar
gevangenisstraf was veroordeeld. Hij
wilde trouwen, doch hij kon zijn a.s.
vrouw niet onderhouden en toen de
toestand critiek werd, rijpte dit plan,
dat echter werd uitgevoerd, nadat
verdachte nog eens buitenslands had
geprobeerd. De officier wees op de
kunstzinnige aanleg van verdachte en
op de groene tafel lagen voor de pre
sident, mr. J. van Vollenhoven, een
aantal schilderijtjes.
„Het beeld van de rokende griffier"
weet hem tot dichterlijke gevoelens
te brengen. De jongste broer was
door de oudste overgehaald, meende
de officier tenslotte.
Milde straffen gevraagd.
Ook de raadsman ging uitvoerig op
het leven van zijn cliënt in en las
verschillende passages voor van de
door verdachte geschreven levensge
schiedenis van hemzelf. Pleiter ver
telde, dat verdachte, ondergedoken,
op thee en brood leefde, soms als
vrouw verkleed op straat kwam en
„van hokje naar hokje vluchtte". Ver
dachte schreef over zichzelf o.m., dat
hij steeds meer verpauperde. De
spanning is geleidelijk toegenomen,
aldus de raadsman, die tenslotte een
gevangenisstraf van niet meer dan
twee jaar vroeg.
De raadsman van de jongste ver
dachte, zeide, dat deze eerst gewei
gerd had. Hij vroeg de rechtbank re
kening te willen houden met het feit,
dat elk motief voor eigen verrijking-
afwezig was. Deze pleiter vroeg de
meest mogelijke clementie.
Uitspraak over veertien dagen.
Emigranten naar
Australië
„Geen mislukking"
Over het charteren van
en vliegtuigruimte voor Australië
zonder dat enigermate vaststaat hoe
veel personen vervoerd moeten wor
den, heeft de heer Groen (KVP) gis
termiddag in de Tweede Kamer vra
gen gesteld. Hij informeerde daarbij
of het niet zeer ongewenst is emi
gratie te bevorderen van ongeschool
den of van hen die niet gewenste be
roepen uitoefenen ten einde de ge
charterde schepen zo goed mogelijk
volgeboekt te krijgen.
Minister S-uuurhoff heeft daarop
geantwoord, dat de regering niemand
dwingt tot emigratie, wel verleent
zij medewerking. De moeilijkheden
op de Australische arbeidsmarkt in j
het midr'm-
ken, zei de minister. Er is geen reden
tot ongerustheid, al het mogelijke
is gedaan om nadelen zoveel doenlijk
te voorkomen.
De heer Groen vroeg nog, wie uit
maakt of men een ongewenst beroep
heeft.
De minister antwoordde dat de
Australische emigratieautoriteiten de
beslissing hebben. In Australië doet
men wat mogelijk is om mislukten te
helpen.
SASSENHEIMER ERNSTIG
GEKWETST
Tegen het invallen van de duister
nis is gistermiddag een auto van het
Departement van Wederopbouw, be
stuurd door de heer J. Leicher uit
Sassenheim op de Driebergsestraat-
weg in Doorn geslipt, aan de andere
kant van de weg tegen een boom ge
botst en tweemaal over de kop ge
slagen.
L. was juist een auto gepasseerd en
bevond zich weer op de rechter weg
helft. Waarschijnlijk is hij iets teveel
naar rechts uitgeweken. De bestuur
der is naar het St. Antonius Zieken
huis te Utrecht vervoerd. Zijn passa
gier, de heer B. F. uit Leusden, is
naar Lichtenberg te Amersfoort over
gebracht. Zijn verwondingen zijn niet
van ernstige aard.
Nader vernemen wij, dat de heer
Leicher een zware hersenschudding
heeft opgelopen. Zijn toestand was
hedenmorgen bevredigend.
het jaar, waardoor de afloop
he^ aantal emigranten werd terug
gebracht van 23.000 tot 16.000 heb
ben haar weerslag gehad op de ver
voerscapaciteit. De capaciteit was zo
nauwkeurig mogelijk afgestemd o-p
de behoefte.
Personen, die een niet gewenst be
roep uitoefenen worden in Australë
niet aanvaard. Er is geen sprake van
dat Nederlandse emigranten misluk-
Het aantal bij de Arbeidsbureau ge
registreerde werkloze mannen nam
in de afgelopen maand toe van
101.738 tot 111.461. Hieronder bevon
den zich 26.882 DUW-arbeiders (vo
rige maand 24.995).
Deze stijging houdt verband met
van het zomerseizoen,
waardoor in vele bedrijfstakken de
werkgelegenheid terugloopt. Zo nam
door de slechte weersgesteldheid de
werkgelegenheid Voor schilders in
buitenwerk af.
Onder de bouwvakarbeiders nam
de werkloosheid toe *van 15.765 tot
20.370, onder de landarbeiders van
7490 tot 8861 en onder de losse ar
beiders van 18.279 tot 18.977.
SP/Tin de Ri/GT,;!iinir
Uw lenden. Flink wrijven met
Akker's Kloostcrbalsem, waar*
van de warmteopwekkende be
standdelen de pijn snel verjagen:
wncj-tj.McT.ilJ.m-J.Wcr.JJTUM
(Advertentie).
fooi. de.
HAAGS GERECHTSHOF
Sigarettenaf faire. Voor over
treding van de Regeling In- en Uit
voer 1944 was een 50-jarige Leide-
naar in eerste instantie veroordeeld
tot vier maanden gevangenisstraf,
waarvan de helft voorwaardelijk.
Hij zou in zijn pakhuisje aan de
Nieuwsteeg vrij grote voorraden on-
gebanderolleerde sigaretten in voor
raad hebben gehad. Voor het Haag-
so Gerechtshof, waar hij in hoger
beroep terecht stond, erkende hij dit.
Hij trok echter zijn aanvankelijke
verklaring dat het zijn sigaretten
waren, nu in. Dit zou hij alleen maar
gezegd hebben om zijn vroegere pa
troon te helpen. In werkelijkheid
echter zo vertelde hij thans had
hij de sigaretten alleen maar voor
zijn patroon in ontvangst genomen
bewaard.
De proc.-generaal vond verd. dan
niet minder strafbaar en requireer-
de bevestiging van het vonnis,
verdediger betoogde dat verd. de si
garetten niet ten verkoop in voor
raad had en niet ten eigen bate en
pleitte vrijspraak, subsidiair cle
mentie. Het Gerechtshof zal 20 No
vember a.s. arrest wijzen.
Oneerlijke vertegenwoordiger.
Voor verduistering in dienstbetrek
king eiste de officier van justitie bij
de Haagse Rechtbank een jaar ge
vangenisstraf, waarvan vier maanden
voorwaardelijk en met aftrek van
praeventief, tegen een 38-jarige ver
tegenwoordiger uit Voorschoten. De
ze zou zich 8500 hebben toege
ëigend van de gelden, die hij voor
zijn patroon inde bij de klanten. Dit
geld besteedde hij om oude schulden
af te lossen.
In deze zaak zal de rechtbank 20
November a.s. uitspraak doen.
VAKGROEP VEEHOUDERS L.T.B.
Geen enthousiasme voor boerenkaasmerk
Zoals tè verwachten was vormde j heid van bestemming en prijsvor-
het melk- en zuivelbeleid het be-1 ming zal worden doorgevoerd. De
langrijkste punt van bespreking op Stichting van de Landbouw staat
de jaarvergadering van de vak-hier,b9.°Phe,1 .f ">dPunl, dat deze
- vrijheid uiterlijk eind April 1953
groep-veehouders .van de L.T.B., I geSffMtueerd dient te worden.
welke gisteren in Haarlem werd ge
houden.
In zijn opennigsrede had de voorz.,
Tijdens de besprekingen kwam on
der meer het Zuivelfonds ter spra
ke en sommige afgevaardigden wa
de heer M. P. van der Weijden, deze J ren van mening, dat het Zuivel-
kwestie reeds aangesneden. Op de fonds maar moest verdwijnen, maar
agenda prijkten niet minder dan de heer Roeleveld zette uiteen, dat
zestien voorstellen, gekomen uit de mij onder de gegeven omstandighe-
afdelingén, waarin alle mogelijke j den niet buiten dat fonds kan.
suggesties werden gedaan om de
verschillende problemen tot een op-1
losing te brengen.
linze noemen sumPtiePrÖs °P te trekken. Als alles
ünge noemen, maar ons bepalen tot i wefd ha£t dan zou de straat.
Het doel van het Zuivelfonds is
immers: enerz-jds het exportverlies
op te vangen en anderzijds de con-
de grote lijn, die in al die voorstel
len viel te onderkennen. Alles be- j
weegt zich in feite enerzijds rond het
melkprijsbeleid 19521953, ander
zijds rond de bestemmingsvrijheid in
het consumptiemelkgebied.
Uitgangspunt melkprijs.
Uitgaande van de kostprijsbereke
ningen van het L.E.I. heeft de stich
ting voor de Landbouw de gewogen
gemiddelde landelijke kostprijs van
de melk voor het jaar November
19521953, berekend op 18.50 per
100 kg. melk met een vetgehalte
van 3.5 pet. Deze kostprijs als uit
gangspunt nemend kan het beleid
als volgt worden geformuleerd: een
minimum-garantieprijs voor alle ge
produceerde melk
ƒ18.50 plus ƒ1.85
werd afgeschaft, dan zou de straat-
prijs met 9 ct. per liter moeten wor
den verhoogd. En dat kan zo maar
niet in verband met het loonbeleid
van de regering.
Over de vrije bestemming van de
melk verklaarde spreker, dat de
zaak nu eenvoudiger ligt, omdat men
eensgezind is in tegenstelling tot
vroeger. Overigens kan de vrije be
stemming alleen een feit worden in
April 1953, omdat tot die datum de
verschillende melkcontracten lopen.
C.M.C; contra M.I.V.
Een andere kwestie aangesne
den door ie kring Leiden werd
gevormd door de co» troverse tussen
het C.M.C. en het M.I.V. De voorz.
ter hoogte van was echter de mening toegedaan, dat
20.35 per 100 men niet als verdediger hoefde op te
kg. met melk van 3.5 pet. vet; een treden van de C. M. C. en daar bleek
verrekenprijs van de voor consump- men het over het algemeen wel mee
tie te bestemmen melk ter hoogte eens, ofschoon vastgesteld werd, dat
van 18.50 plus 3.70 is 22.20 per het C.M.C. van onschatbare waar-
100 leg met 3.5 pet. vet en vaststel- de is.
ling van het thdstip, waarop de vrij-1 Met de melk-kvvestie was het toen
i
j
spoedig gedaan, omdat het prae-ad-
vies van het bestuur tenslotte werd
aangenomen.
Uit de ingekomen voorstellen be
treffende veevoeraangeiegenheden
bleek wel, dat velen algehele af
schaffing van de veevoederdistribu-
tié wensten.
Daar werd echter tegenovergesteld,
dat men in deze voorzichtig diende te
zijn, omdat de veevoedervoorzie
ning in ons land ten nauwste sa
menhangt met het deviezen-vraag
stuk. Bovendien is het niet onmo
gelijk, dat kleinere bedrijven nadelige
gevolgen zullen ondervinden van
een eventuele stagnatie in de import.
Inzake de export van droge pulp
meende men, dat deze moet worden
afgeremd, zodra de prijs al te onre
delijk zou uitlopen.
Het bestuur zegde toe, dat de
wenselijkheid van de oprichting van
een pulpcentrale zal worden nage
gaan met de andere standsorganisa
ties, ofschoon het niet gemakkelijk
zal zijn deze gedachte te realiseren.
Het bleek tenslotte nog, da het be
stuur moeilijk kan adviseren tot vol
ledige afschaffing van het Provin
ciaal Voedselcommissariaat. Het ap
paraat daarvan wordt overigens nog
steeds verkleind.
Eigen boerenkaasmerk.
De Kring Leiden (w.o. de afdelin
gen Oud-Ade, Hoogmade, Rijpwete-
ring en Zoeterwoude) kwam weer
met het voorstel om een verzoek te
richten aan de Bond van Kaaspro
ducenten om een eigen boerenkaas
merk te laten deponeren.
Het bestuur meende, dat een en
ander het beste kan worden overge
laten aan de Kring Leiden, waar
deze gedachte sterker leeft dan in
andere gebieden.
De heer Van Leeuwen van de
Leidse Kring verwonderde zich daar-
over, maar de heer Agterof (Kring
Gouda) kwam met bezwaren tegen
ER ZIJN SOORTEN
GENOEG
Wanneer het voorjaar wordt, is het
in „de lage landen bij de zee" de
tijd, dat de vishengel te voorschijn
wordt gehaald en langs de boorden
van meren, rivieren en sloten, vis
sers hun geliefdkoosde sport beoefe
nen.
Hoewel de seizoen-verschillen in
Australië niet zo scherp geaccen
tueerd zijn, hebber, bij het huidige
voorjaar ook hie' de hengel-enthou-
siasten hun spulletjes weer bijeen
gezocht en zitten vel- duizenden van
hen „te wachten op iemand die zij
nog nooit hebben gezien",, zoals het
vissersjargoen ons zegt.
Zij hebben hier de keus uit acht
tienhonderd soorten vis, welke zich
in de Australische wateren moeten
bevinden.
Al is de keus dan ook niet hele
maal aan de visser gelaten
De Nederlandse visser-emigrant
of emigrant-visser, zal bij het inpak
ken van zijn hebben en houden zich
dikwijls afvra0en, of hi. nu zijn vis-
gerei in de koffers za" stoppen, of dat
aan een goede vriend ten geschenke
geven, daar hij niet weet of,er in
Australië wat te vissen valt.
Een hartstochtelijk visser schreef
me onlangs, dat hij eigenlijk bang is
om te emigreren, omdat hij denkt
heimwee te krijgen naar zijn Hol
landse hengelsport.
Ja, ge kunt het van me geloven of
niet, doch een emigrant kan soms
naar rare dingen heimwee krijgen!
Indien het voor bedoelde emigrant
bij het hengelen blijft, wel. dan zal
hij het hier best kunnen redden. Er
is ruimte genoeg om de dobber uit
te gooien en nog vis te vangen óók,
zodat hij z'n kanis gerust mee kan
brengen. Al zal laatsgenoemd vis-
attribuut niet berekend zijn op de
soms wonderbaarlijke visvangsten
in de Australische wateren.
Spierinkje uitgooien.
Zoals men in Nederland het be
faamde spierinkje uitwerpt om de
even befaamde kabeljauw te vangen,
tracht de Australiër met „to throw
a sprat, to catch a wahle" (met
sprot een walvis vangen).
Al gebruikt hij dan ook gewoon
lijk ander aas dan een sprotje.
Want óók hier worden wormen
gezocht, maden gehoekt, deegjes ge
kneed en andere lekkernijen voor de
vissen klaar gemaakt. Het hangt er
allemaal van af, op welk soort vis
er geaast wordt. En naar ik zei, er
zijn in de Australische wateren acht
tienhonderd viss^-rten, al „liggen"
die niet alle binnen het bereik van
de hengelaar.
Niettemin, hij heeft keus genoeg.
Als men in Nederland de specia
listen heeft op het gebied van „spie
ringen'', „snoeken", „baarzen" etc. of
langs de kustlijn de mannen het heb
ben voorzien op school, botjes, pie
termannen of makrelen, zo vindt
men ook in Australië de gesepareer
de liefhebbers.
Rivier-vissers.
Men heeft de groep van „rivier
vissers" die hun >port op de minst
opwindende wijze kunnen beoefenen, j
in tegenstelling met de mannen van
de „kustvisserij".
Veelal wordt in de rivieren de
„Murray Cod", „Catfisch", „Long-
fish" „Blackfish' „Slippery" gevan
gen. En niet te vereten de dertig
soorten van „Leather Jacket", de
vis die zeer vel gegeten wordt in
Australië. J2r is voorts een verschil
in „verschijnings-gebied", omdat b.v.
de „Catfish" (een meerval) veel in
de West-Australische rivieren voor
komt, de „Longfish'' in Queensland
en „Murray Cod" in New Louth Wa
lles. Men is de laatste tijd doende
om uit Engeland j^mporteerde vis
sen, zoals onze karper en baars, in
diverse rivieren te planten, terwijl
in de bergstromen evenals in de me
ren van Tasmanië succesvol forellen
zijn gekweekt.
Onze paling-liefhebbers moet ik
hevig teleurstellen, men vindt in
Australië deze gladda meer- en ri
vierbewoners niet.
En dus mist men hen hier eveneens
in „gerookte staat".
uxondetty&e auantuten aan Jiappie Jiap.pjj,
ren. Het bestuur achtte het verder
onjuist om de kosten van inenten
door de overheid te laten dragen.
Uit de vergad-ring werd nog de
opmerking gemaakte dtt bij zo'n
grote veestapel de t.b.c. toch niet te
stuiten is, .n afslachting betekent
een financiële strop. Daarom in
geen geval afslachten.
Anderen waren" het daarmee niet
eens en zoals gebruikelijk moest ook
öe vee-arts het ontgelden, die te
duur zou zijn bij inenting.
De heer Van der Weijden ver
klaarde, dat het aantal gevallen,
waarin een veestapel werd afgeslacht,
zeer beperkt is. In sommige geval-
len is er niet aan te ontkomen i.v.m.
een eigen sten pel. Een daarvan was de export van v?le agrarische arti-
44. Het hele politie-apparaat kwam
nu in volle werking De posthuizen
in alle havenplaatsen kregen bericht
dat er een boot met een bende ge
vaarlijke bankrovers ontsnapt was
en dat alles gedaan moest worden om
die te pakken te krijgen. De berich
ten vlogen langs de telefoondraden
en klonken uit luidsprekers. Politie
auto's vlogen het hele land door Bas1
Brom deed niets anders dan telefo-
uur liet hij een extra-editie draaien.
die dan door krantenjongens op
straat werden verkocht, terwijl zij
luid riepen: „Leest de spannende
jacht op de bankrovers! Bas Brom's
Blad volgt het spoor! Twee leden van
de redactie van Bas Brom's Blad door
de rover ontvoerd! Lees het laatste
nieuws over de bankrovers!" En de
mensen rukten de jongens de kranten
neren en berichten maken en ieder
uit de hand en lazen vol spanning de
grote koppen.
En inmiddels stonden commissaris
Grijpgraag en Kees Knip op het
voorste puntje van een sneije politie-
boot en met kijkers zochten zij de
zee af, die met schijnwerpers hel
werd verlicht Maar nergens was een
spoor van de gezochte boot te ont
dekken. En elke vijf minuten -riep een
van de agenten door de radio zijn be
richt om: „Op sporing en aanhouding
verzocht van onbekende boot met
bankrovers."
wel, dat de. fabriekskaas hoewel
duurder meer gewild is en de boe
renkaas meer op de achtergrond ge
raakt. Daarom maar liefst geen
eigen merk.
De voorz. noemde een en ander
van regionaal belang en derhalve zal
een actie van de Kring Leiden moe
ten uitgaan. Daarmede ging iedereen
accoord.
't Mond- en klauwzeer werd o.m.
door enkele afdelingen uit de Kring
Leiden ter sprake gebracht. Men
wilde ageren tegen het afmaken van
de veestapel bij mond- en klauw
zeer. Bovendien wilde men de in
enting verplichtend stellen op kos
ten van de staat.
Van achter de bestuurstafel bleek
men uiteraard een groot voorstander
te zijn van inenting tegen mond- en
klauwzeer. Hel werd echter wel
bezwaarlijk geacht om te ageren te
gen afslachting, '.olang inenting niet
algemeen is doorgevoerd. Wel wilde
het bestuur voorstaan, dat een dui
delijk onderscheid wordt gemaakt
tussen ingeënte er niet-ingeënte die
kelen. Het gaat er dus om, dat de
export niet wordt gestagneerd. Ieder
geval wordt echter apart bekeken en
wanneer gebleken is dat het be
drijf efficiënt t.b.c was vrij ge
maakt, dan zal de afslachting be
perkt worden tot het besmette dier.
Het blijft moeilijk om de inenting
verplicht te stellen door religieuze
bezwaren van een bepaalde bevol
kingsgroep.
Van de overige voorstellen noemen
wij teslotte dif inzake de varkens
houderij. Het prae-advies van het
bestuur kwam er zonder veel com
mentaar' door. Het bestuur bleek de
nodige soepelheid voor te staan ten
aanzien van de beren-verordening.\
Daardoor wordt net houden van clan
destiene beren niet in de hand ge
werkt.
De rondvraag leverde geen be
langrijk nieuws op evenmin als de
bestuursverkiezing. Tijdens de ver
gadering werd de heer Van der Weij
den geluk gewenst met zijn benoe
ming tot burgemeester van Nieuw
koop.
Politie met de vis-maatlat.
De Nederlandse politieman met de
maatlat voor de vis, vindt in Auétra-
lië zijn tegenvoeter, ook hier „aast"
de politie op al hetgeen ondermaats is.
Een baars b.v. moet minstens 25
c.m. lang zijn en een Murray Cod 45
c.m. Voorts zijn somige rivieren ge
durende een bepaalde tijd van het
jaar voor de visserij gesloten. Zoals
in Nederland net geval is voor het
snoeken en peuren moet men hier
voor het vangen van forellen een
vergunning bezitten.
Doch er is genoeg water om de
dobber vrij in te leggen of de lijn
uit te gooien, hetgeen practisch het
gehele jaar door kan worden gedaan.
Laat ik over onze „Longfish" nog
vertellen, dat dit dt meest merk
waardige vis is van het Australische
continent.
In Europa zijn skeletten van deze
vissen aangetroffen in gesteenten
uit het Trias, maar hier vindt men
dc „Longfish" nog springlevend.
Hoofdzakelijk komt hij voor in de
Burnett river en kan een lengte krij
gen van twee mete- Deze vis heeft
een soort luchtzak, welke het mo
gelijk maakt een half uur onder
water te blijven. Dan komt de vis
boven om de zak te ledigen en weer
te vullen.
Vergiftige vissen.
Zoals men te land heeft te letten
op slangen en vergiftige spinnen, zo
heeft men bij het vissen aandacht
te wijden aan vergiftige waterbewo-
neis Niet zozeer wat de riviervis
betreft, doch meer bij de zeevis.
Men heeft héél wat vergiftige
soorten, waarbij het venijn niet al
tijd in de staart zit.
De meest gevaarlijke zijn wel de
dertig soorten van „Toedfish", in de
volksmond „Toedie' geheten. De
meeste van deze vissen zijn hoog
stens 20 cm. lang, doch er zijn er
ook van 60 cm. Als hij uit het water
wordt gehaald, blaas* de „Toedie"
van nijd en met de vier vooruitste
kende tanden, ziet hij er weinig aan-
trekkkelijk uit!
Bijna gelijk aan de „Toedie" is de
„Porcupine Fish" (stekeivarkenvis)
die de naam met ere draagt, van
wege de stekels op het lichaam.
Een lelijkerd is ook de Chinaman
Fish", die wel tien pond kan we
gen en hoofdzakelijk boven de ko-
ralbodem bij het „Great Barrier
Reef" woont.
Verder is er de „Galloper" (Galop-
peerder) en „Treadfinned Sear"
(draadvinnige zeesnoek) waarvan
het vlees zwaar vergiftig is.
Bovendien zijn er nog diverse vis
sen met vergiftige pinnen en vinnen,
zoals b.v. de „Stingray", een soort
grote rog, die met één steek iemand
ker. doden. Het venijn zit in ct geval
in de staart, waar nl. de giftige pin
zich bevindt.
Gevaarlijk is ook de ,Slonefish"
f Steen vis) die de hebbelijkheid be
zit zich aan te passen b:j de steen-
k'er.r waarop hij gaat liggen. Zo
dra men op de vis t'cpi, schieten
dei tien giftige stekels omhoog.
Men ziet dus, het vissen in een Ne
derlandse poldervaart is minder ris
kant, dan in de Australische wate
ren en vooral de kust-visserij is nog
niet ieders bezigheid.
De emigrant, nog onbekend met al
deze gevaren, heeft de grootste voor
zichtigheid in acht te nemen, want
de vissen hebben hier reeds heel
wat slachtoffers gemaakt!
Met het lijntje langs de kust.
Een zeer geliefde en door de
Australiërs ook druk beoefende
sport, is die der „kust-visserij". Be
halve die der vergiftige vissen, drei
gen hierbij echter nog andere geva
ren.
Dit vissen wordt nl. met behulp van
een lijn gedaan waarbij men op een
rotsblok of vooruitstekende berg
punt boven het water staat.
Heel wat vissers zijn door plots
overspoelende golven in zee getrok
ken. Sommigen van hen vallen ten
slachtoffer aan ae haaien, die al te
spoedig bij de hand zijn
Het kust-vissen is een forse sport
in de schilderachtige omgeving van
de baaien, omsloten door de groen
begroeide bergen waar het diep
blauwe zeewater grote bekoring
geeft.
Men hoeft hier heus niet „op een
rytje" te zitten of te staan; de kust
lijn is lang genoeg!
En vis is er overal.
Men behoeft slechts een garnaal of
stukje vlees aan te slaan, om binnen
korte tijd „beet" tc hebben.
Sopedig heeft men een prima
maaltje vis opgehaald en als „onge
schoolde" heb ik soms in minder dan
een uur een goed „zoodje" kunnen
verschalken.
Trouwens, het feit dat de zeeën
rond Australië royaal vis bevatten,
lokte b.v. ook de vijf „Plugen-fami-
lies" uit IJmuider naar dit land.
En er zitten Scheveningers, Mar
kers, Zeeuwen, even zo goed als be
roepsvissers uit andere delen van
Nederland op Australische trawlers.
Maar die echte zee-visserij is weer
een heel ander hoofdstuk, waarover
genoeg te vertellen zou zijn.
En ditmaal zijn we een dagje we
zen vissen.
