m
LORRIE
Middenstand nog niet tevreden
over de nieuwe omzetbelasting
Anderhalf milliard brieven
van huis tot huis
Meer dan 50.000 nieuwe huizen
Westerling in
Nederland
Spreker kwam
op een kameel
De weg naar
geluk
Haar spaarduitjes, haar schipper
en haar illusie zijn verdwenen
Gemeenteraads
verkiezingen
ZATERDAG 25 OCTOBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Adres aan Tweede
Kamer
„Hoewel het wetsontwerp, dat een
wijziging beoogt van het omzetbelas
tingstelsel inderdaad een belangrijke
en reeds lang bepleite verbetering
betekent voor de detailhandel, ach
ten de middenstandsbonden het toch
teleurstellend, omdat het niet voor
ziet in een minstens even noodza
kelijke verlichting van de belasting
druk voor andere sectoren van het
middenstands-bedrijfsleven, zools am
bachten en horeca-bedrijven, die een
nog zwaardere belasting te verduren
zullen krijgen", aldus heet het in een
uitvoerig adres, dat aan de Tweede
Kamer is toegezonden door de com
missie van overleg van de drie cen
trale middenstandsbonden waarin sa
menwerken de Kon. Nederlandse
Middenstandsbond, de Ned. Chr.
Middenstandsbond en de Ned. Kath.
Middenstandsbond.
In het wetsontwerp wordt voorge
steld het voor „producenten" gelden
de tarief van 4 pet. tot 5 pet. te ver
hogen. Dit betekent een grote last
voor die middenstandsondernemin
gen, welke een belangrijk deel van
haar omzet vind=n in productie voor
andere ondernemingen, waarvoor
het tarief verhoogd wordt indien de
opdrachtgever een ondgrnemer is.
De middenstandsbonden nemen
scherp stelling tegen het voorstel,
dat omzetbelasting verschuldigd zou
zijn over de in rekening gebrachte
prijs of vergoeding. Hierdoor wordt
het risico van wanbetaling volledig
op de ondernemingen afgewenteld.
Zij achten het redelijk, dat belas
ting slechts verschuldigd is over het
werkelijk ontvangen bedrag.
De handhaving van de weeldeta-
rieven van 30 pet. en 15 pet. wordt
lijnrecht in strijd geacht met het be
leid, dat gericht is op verruiming
van werkgelegenheid. In werkelijk
heid betreft het hier een belasting
van resp. 43 pet. en 17.6 pet., terwijl
het nu van 7 pet. tot 10 pet. te ver
hogen, z.g. tussentarief in feite 11,1
pet. bedraagt, aldus het adres. Afge
zien van het feit, dat deze hoge
tarieven voor de schatkist eerder een
na- dan een voordeel zijn gebleken,
wordt hier een vrij willekeurig ge
kozen deel van het bedrijfsleven on
evenredig zwaar belast en de werk
gelegenheid ernstig geschaad.
Ernstige bezwaren voeren de mid
denstandsbonden aan tegen de admi
nistratieve bepalingen. Het adres
bepleit voortg, dat de gebruikelijke
diensten, welke de verkoop vergezel
len, zoals Z.V. he ophangen van een
gekochte lamp, niet belast worden,
doch vrijgesteld zullen zijn met de
detailhandelsleveringen,, welke zij
begeleiden.
De hogere uitkering
ouderdomsvoorziening
Het door de beide Kamers aange
nomen voorstel tot verhoging van
de uitkering der Noodwet-Ouder
domsvoorziening en het niet aftrek
ken van de eerste 100 eigen inkom
sten per jaar is op 1 October j.l. in
gegaan.
De hogere bedragen, die degenen,
die onder deze noodwet vallen, zul
len ontvangen, variëren uiteraard
naar inkomsten uit eigen middelen
en naar de klasse van de gemente,
waarin zij woonachtig zijn.
De gegadigden zullen binnen twee
maanden allen bericht hebben ont
vangen, op hoeveel uitkering zij met
terugwerkende kracht kunnen reke
nen. (Tel.).
MELKSLIJTERS CONTRA
SANERINGSCOMMISSIE
Zes melkslijters, van wie vier uit
Dordrecht en twee uit Dubbeldam,
hebben bij deurwaardersexploit de
overeenkomst met de saneringscom
missie voor de melkhandel te Dord
recht, Dubbeldam en Papendrecht,
Zij verklaren zich bedreigd te voe
len in hun zelfstandig en onafhan
kelijk bestaan.
Tachtig slijters hebben ongeveer
een half jaar geleden de bewuste
overeenkomst getekend.
Het thans aanhangige wetsontwerp
beantwoordt slechts voor een gering
gedeelte aan deze toezegging. De
middenstandsbonden dringen er dan
ook met klem op aan, dat inder
daad deze wet een verlichting zal
worden voor het gehele midden-
standsbedr ij f sle ven.
NEKKRAMP IN MARINEKAMP.
In het marine-opleidingskamp bij
Hilversum heeft zich een geval van
meningitis cerebrospinalie epidemica
(nekkramp) voorgedaan, zo deelt
men ons van de zijde van het Mi
nisterie van Marine mede.
Alle vereiste maatregelen ter voor
koming van uitbreiding zijn getrof
fen. In verband hiermede is het kamp
met ingang van heden voor een week
gesloten, tengevolge waarvan het ver
lof van het personeel (ongeveer 1500
man) gedurende het a.s. weekeinde is
ingetrokken.
De kinderverlamming
Over de week van 12 tot en met
18 October zijn 29 gevallen van kin
derverlamming aangegeven, verdeeld
over de provincies en plaatsen als
volgt:
Groningen 2, nl. 1 Delfzijl en 1
Winsum; Friesland 1 nl. in Ferwera-
deel; Drenthe 1 ini Emmen; Overijs
sel 2, 1 in Hellendoorn en 1 in Zwol
le; Gelderland 4, 1 in Apeldoorn,
Arnhem, Nijkerk en Steenderen;
Noord-Holland 5, 3 te Amsterdam, 1
te Nieuwer-Amstel en 1 te Ouddorp;
Zuid-Holland 3, 2 te 's-Gravenhage
en 1 te Pijnacker; Zeeland 1 nl. te
Zaamslag; Noord-Brabant 8, 1 te
Bergeyk, Budel, Eindhoven, Loon op
Zand, Reusel, Tilburg, en twee geval
len te Valkenswaard; Limburg 2, 1
te Grathem en 1 te Maastricht.
Reparatiepost
in de nabijheid.
In een jaar in Nederland?
Aan het jaarverslag 1951 van de
P.T.T. is ontleend: Het algemeen to
taal van de behandelde briefpost be
droeg 1.579 millioen tegen 1.582 min
vorig jaar en 13.7 min pakketten
(13,4 min). Uit het buitenland wer
den 54 min brieven ontvangen (56
min). 78 min brieven (65 min) zijn
naar het buitenland verzonden. Het
binnenlandse postwisselverkeer bleef
op hetzelfde niveau. Het buitenland
se postwisselverkeer was in verge
lijking met voor de oorlog nog niet
van veel betekenis.
De postcheque en girodienst heeft
per dag gemiddeld 523.000 boekingen
verricht. Het aantal afrekeningen
beliep 120.000 per dag. Het saldo te
goed van de rekeninghouders be
droeg ulto 1951 circa 1.094 millioen.
Aangezien het overleg met de Sta-
ten-genaal omtrent de toekomstige
rechtspositie van het staatsbedrijf
der PTT nog niet werd hervat,
moest de voorlopige status van de
Rijkspostspaarbank bestendigd blij
ven. Het tegoed van inleggers is in
1951 met 67 min achteruitgelopen
tot 1.298 min. Het gemiddeld te
goed daalde van 352 tot 327.
Het aantal telefoongesprekken
steeg locaal tot 587 min, interlocaal
tot 172 min en internationaal tot 104
min. Het aantal aangegeven radio
ontvangtoestellen steeg met 140.000
tot 1.600.000.
Per ultimo waren totaal 49.929
mensen in dienst tegen 49.569 vorig
jaar. In drie jaren tijds zijn de be
drijf suitkomsten met circa 21 min
achteruitgelopen, doch in deze pe
riode vielen 3 loon ronden, die in to-
IN DEN HAAG WORDT EERSTE
ATOOMSCHUILKELDER
GEBOUWD.
Binnenkort zal in 's-Gravenhage
begonnen worden met de bouw van
een schuilkelder, die aan de moder
ne eisen voldoet, en ook bescherming
biedt tegen de radioactieve uitstralin
gen van de atoombom. Deze schuil
kelder, die ongeveer 200 mensen kan
bergen, komt onder een nieuw te
bouwen winkelgalerij op de hoek van
de Grote Marktstraat en het Spui.
Het initiatief tot de bouw van de
ze schuilkelder komt van particuliere
zijde, n.l. van de heer J. L. Lassen,
directeur van een textielmaatschap-
pij in den Haag. Toen de heer Las
sen tot de bouw van de nieuwe win
kelgalerij besloot, betrok hij tegelij
kertijd het schuilkelderprobleem in
zijn bouwplannen. Hij zette daarmee
een traditie voort, want in 1934 was
hij ook een der eersten in ons land,
die, op dezelfde plaats, tot de bouw
van een schuilkelder overging, zij
het dan dat de uit 1934 daterende
schuilgelegenheid gemoderniseerd zal
worden. De heer Lassen heeft zijn
plannen met enkele deskundigen zelf
ontwikkeld en voorgelegd aan het'
plaatselijk hoofd van de bescherming
bevolking. Deze heeft de schuilkel
der goedgekeurd en opgenomen in
het schuilkelderplani van de ge
meente den Haag.
Het ligt in de bedoeling dat deze
moderne schuilgelegenheid ook zal
dienen als studieobject en als model
voor andere gebouwen.
SPORTVLIEGER VERDRONKEN.
De bekende sportvlieger Willem
taal 18 min vergden. Deze ongun-1 uer°®£el?ae
stipp nntwikkeline noodzaakt tot van.^a^ }s Woensdagavond, waar
schynlijk door de duisternis, m de
Vliet te Rijswijk (Z.H.) gelopen en
ernstige overweging van maatrege
len ter verbetering. Omtrent de be
stemming van het overschot ad
7.466.242 is op dit ogenblik nog
verdronken. Zijn stoffelijk overschot
werd gistermiddag opgehaald. Maan-
beslissing genomen. Het overschot dag a.s. zal het op de algemene be
van vorig jaar ad f 30.389.306 is aan graafplaats aan de Kleiweg te Rijs-
's Rijks schatkist uitgekeerd. I wijk ter aarde worden gesteld.
REEDS DIT JAAR:
Op grond van het feit, dat door
Indonesië de uitlevering is verzocht
van de voormalige kapitein van het
K.N.I.L., de heer Westerling, heeft
zoals bekend deze aan de Ho
ge Raad verzocht uit te maken of
hij het Nederlanderschap bezit. De
ze zaak is door de Hoge Raad in
raadkamer behandeld.
Het A.N.P. verneemt thans, dat de
advocaat-generaal bij de Hoge Raad,
prof. mr. Langemeijer, een schrifte
lijke conclusie aan het college heeft
overgelegd. In deze conclusie deelt
prof. Langemeijer mee, dat op grond
van gegevens, afkomstig van het Ne
derlandse ministerie van buitenland
se zaken, het Nederlanderschap van
de heer Westerling niet kan kan
worden betwijfeld.
Het staat vrijwel vast, dat dit jaar
de woningvoorraad met meer dan
50.000 stuks verrijkt zal worden. On
danks vele moeilijkheden zal het ge
lukken nog boven de laatste raming
van 50.000 woningen uit te komen
Aan het begin van dit jaar werd
over het algemeen de situatie zo
somber ingezien, dat men op niet
meer dan ruim 40.000 woningen voor
1952 rekende.
De vooruitzichten voor 1953 lijken
over het algemeen genomen gunstig,
verneemt A.N.P. In theorie is het
mogelijk op grond van de positie
van materialen en arbeidskrachten
tussen 55.000 en 65.000 woningen te
bouwen. In de practijk echter moet
eerst blijken of er kapitaal voldoen
de zal zijn en hoe voorts de premie
regeling er zal uitzien.
De kapitaalmarkt lijkt, voor wat
institutionele beleggers betreft, op
Het zestigjarige bestaan van de
Mijnbouwkündige vereniging te
Delft is met veel uitbundigheid ge
vierd. Gisteren Was er iets meer
ernst, maar niet te veel. Te ongeveer
twaalf uur, hebben vijf leden, in
Arabisch costuum gestoken, met een
kameel, de spreker van die middag,
de oud-resident van Indonesië, de
heer D. v. d. Meulen van het station
gehaald. Ook deze had zich in een
dergelijk costuum gestoken en hij
bleek het vervoermiddel, dat voor
hem klaar stond zeer op prijs te stel
len. Onverschrokken beklom hij het
dier en volbracht de tocht naar het
gebouw voor Mijnbouwkunde zon
der ongelukken. Des middags heeft
hij voor de leden van de jubileren
de vereniging over Arabië gespro
ken. (Alg. Dgbl.)
het ogenblik voor de woningbouw
en vooral voor de volkswoningbouw,
niet ongunstig. Zulks blijkt reeds uit
het feit, dat de grote gemeenten en
de Bank voor Nederlandse Gemeen
ten ruimschoots geld kunnen krij
gen. In de particuliere woningbouw,
ook in de grote steden; tekent zich
enige opleving af, al zal moeten wor
den afgewacht, hoe de resultaten
daarvan zullen zijn. Dat het vraag
stuk van het komende loon-, prijs-
en huurbeleid voor de toekomst een
voorname rol speelt, is duidelijk.
Het pessimisme ten aanzien van de
woningbouw van een jaar en minder
geleden, heeft, ondanks onzekei'he-
den voor een voorzichtig optimisme
plaats gemaakt. Verwacht kan wor
den, dat de seizoenwerkloosheid in
de bouwvakken deze winter, voor
wat de vaklieden betreft, lager zal
zijn, dan in de Vorige winter.
£ied man deze tijd
HOND
Een hond hoort in het hondenhok
of anders aan de lijn.
Een hond krijgt nu en dan een brok,
hij kent geen mijn en dijn.
Een hond gaat niet naar een hotel
en een gedekte dis,
dat doen alleen de mensen wèl
tot hondse ergernis.
Maar zie; in Bergen was een hond
U las dat in de krant
die het hotelvak wel verstond,
hij was zelfs vaste klant.
Zijn tafel was de drempel van
de achter-keukendeur,
daar lag het wildbraad in de pan,
daar snoof hij kluivengeur.
De mensen zijn wat achteloos,
zij zijn van hoger ras
en, kluiven aan een cotelette
komt voor hem niet te pas.
Een hond mag kluiven zo hij wil
een kluif ook van een pond,
dat is het enige verschil
nog tussen mens en hond.
Veel jaren nu had deze hond
gegeten in 't hotel,
vraag niet hoe hij het eten vond,
het smaakte hem zeer wel.
Nu is het uit - een diepe zucht
hij moet weer aan de lijn,
zijn baas zit boven in de lucht,
hoe 'n mens zó honds kan zijn.
Zelfs 't hondenleven hebben wij
misvormd zo goed het kan,
wy leven vrij, wij leven blij
wat gaat een hond dat an?
Want bij en paard behoort een ruif
en bij een kies hoort pijn,
zo hoort ook bij een hond een kluif
maar wij ontnemen hun die fuif
en geven hen een lijn.
TROUBADOUR.
Inhoud van K.A.B.-congres
In een tweedaags congres, dat
Maandag begint, stelt de Neder
landse Katholieke Arbeidersbewe
ging zich voor, inleiders van naam
te laten spreken over „De weg naar
geluk". Daarbij zullen aan de orde
worden gesteld de elementen van
en de voorwaarden en middelen tot
menselijk geluk. Het was te voor
zien, dat de grote zaal van Bellevue
aan de Leidsekade te Amsterdam
belangstellenden uit gans het land
zou trekken, waar het Verbondscon-
gres wil trachten te bereiken, dat
de vele concrete dingen van iedere
dag in een groot beeld komen te
DAMETJE PLAATSTE EEN HUWELIJKSADVERTENTIE
In het begin ging alles boven ver- J een eigen kapitaaltje had en dat zou
wachting! tot gevolg hebben, dat het dametje
Nadat de Amsterdamse dame eenzich aan steunfraude zou hebben
Wilt Gij ONDERWIJZER worden?
Vraag dan zo spoedig mogelijk een
prospectus aan bij
HILVERSUM (Bekende schriftelijke cursus)
Zeer goede opleldlnger
i „Schriftelijk® Kweek-
ook: H.B.S., Staatsexamen Gymnasium en Mulo.
(Advertentie)
huwelijksadvertentie geplaatst had,
kwam er een candidaat te voor
schijn, die reeds na een paar ont
moetingen een formeel huwelijks
aanzoek op tafel legde.
Het dametje vond het helemaal
niet erg, dat de man die als be
roep schipper had opgegeven haar
vertelde, dat zijn schip een nieuwe
mast behoefde, die hij niet zelf kon
betalen. Zij dook in haar spaarpotje
en haalde daar honderd gulden uit,
die de onkosten konden dekken.
Enige tijd later verloor het da
metje haar betrekking en de schip
per bleek een handige jongen te zijn,
want hij adviseerde haar om geen
nieuwe baan meer te zoeken, maar
om ondersteuning aan te vragen.
Het dametje bracht de gehoor
zaamheid, die in het huwelijk ver
ondersteld wordt, reeds voortijdig
in praktijk en volgde het advies van
haar „verloofde" o<p. Na een paar
dagen kwam deze echter met een
verschrikt gezicht vertellen, dat het
„fout" gegaan was. De controle zou
ontdekt hebben, dat het dametje nog
schuldig gemaakt.
Als ridderlijke beschermer ging de
schipper het zaakje regelen; hij kocht
vlug een paar ambtenaren om, ging
zelfs een praatje met de recherche
maken en wat is logischer dan dat'
het dametje voor de onkosten en de
omkoopsommen zorgdroeg? Het werd
al een heel bedrag, vooral toen er
nog een advocaat in de arm genomen
moest worden, omdat er een proces
aanhangig was gemaakt.
Toen het dametje deze onkosten
steeds maar weer gehoorzaam be
taald had, kwam op een goede avond
de aap uit de mouw. De schipper
was al zijn ridderlijkheid kwijt en
dreigde het dametje, dat hij haar
wegens steunfraude zou aanbrengen,
wanneer zij hem niet een zeker be
drag gaf.
Het eind van het liedje was, dat
het gehele kapitaaltje van f 4.000,-
in handen van de oplichter ver
dween. Ten einde raad stapte het
dametje naar de politie en de schip
per zit momenteel in arrest. Van het
geld zal echter wel niet veel meer
achterhaald kunnen worden.
staan. Daardoor zal de kijk op de
waarde van het dagelijks werk wor
den verfrist en het inzicht in de fun
damentele samenhangen worden ver
breed en verdiept.
Zoals uit het inleidend woord van
de congres voorzitter duidelijk viel
op te maken, zijn er verschillende
stelsels volgens welke het gehele
menselijk streven naar geluk wordt
geleid. Daarbij neemt de katholieke
levensbeschouwing een afzonderlijke
plaats in, aldus, dat er een onver
brekelijke samenhang bestaat tussen
het tijdelijke en eeuwige geluk van
de mens. Omdat tegenwoordig veelal
slechts louter aardse doelstellingen
worden gepropageerd, was het uiter
mate dienstig, dat een Verbondscon-
gres het licht wil laten vallen op het
christelijk karakter van het mense
lijke geluk in zijn uiteindelijk bo
venaardse doelstelling. Het centrale
doel is tenslotte, het alzijdig geluk
van de mensen te dienen.
De eerste inleiding, te houden door
dr. A. A. Olierook de directeur van
het De Bruyn-instituut te Doorn, is
eigenlijk een schetsmatig tableau, en
wel van het wezen en de elementen
van het geluk. Wij komen er op te
rug, evenals op de drie volgende in
leidingen, namelijk van drs. A. L. M.
Arnolds over de erkenning der per-
soonswaarde van de mens als voor
waarde tot zijn geluk, van dr. A. M.
Kuylaars S.J. over de arbeid als bron
van geluk en van drs. P. Bogaers,
economisch adviseur van de KAB
over de stoffelijke middelen ter ver
werkelijking van het levensgeluk.
De verkiezingen voor de gemeente
raden zullen volgend jaar in het ge
hele land worden gehouden op
Woensdag 27 Mei. Candidaatstelling
op 14 April.
MOTECHTHEID
blijft, óók na
herhaald wassen
en chemisch
reinigen
DOOR CHARLES GARVICE
7)
„Als ze haar Polly of Kitty hadden
genoemd, zou het nog enige zin heb
ben. Vader zegt, dat ze meer praat,
dan de hele familie van twee gene
raties terug bij elkaar; en wat on
deugende streken betreft...."
„Vanavond zei ze anders niet veel,"
waagde Lord Kendale bedaard op te
merken.
„Neen," zei Jack op een toon, alsof
hem dit juist pas was opgevallen.
„Ze zei dat ze hoofdpijn had, maar
een half uur geleden was ze nog best
in orde en bezig mij de les te lezen.
Neen, veel zei ze niet, hé?"
„Maar een paar woorden", beves
tigde Guy.
„Dat zal ze wel inhalen, als je weg
bent," merkte Jack lachend op. „Het
gebeurt niet dikwijls, dat ze zo kalm
is. Je moet niet te veel aandacht aan
haar besteden. Het is een vaatje bus
kruit. Vader zegt, dat we haar ver
wend hebben, de jongste, weet je.
Heb je die pony nog gekocht voor
het polo spelen?"
Maar Lord Kendale scheen niet
veel belang te stellen in de pony,
waarover hij twee dagen tevoren nog
boekdelen te vertellen had en terwijl
hij op het lage muurtje ging zitten,
dat de tuin van de pastorie scheidde
van het kerkhof, rookte hij zwijgend,
in diep nadenken verzonken. Al had
het hem zijn leven moeten kosten,
hij kon de gedachte aan Dolores La-
timer niet uit zijn hoofd verbannen.
Hij vond haar al mooi, toen ze in
haar oude serge jurk met gesloten
ogen achter de grafsteen lag, maar
in de zachte, roomkleurige stof en
met de grote ogen open, die door
hem heen schenen te boren en een
gaatje te branden in de buurt van
zijn hart, scheen haar lieflijke ver
schijning hem te vervolgen. Bedoel
de zij iets met haar: „ik heb het ge
kregen, toen ik in de open lucht
sliep," of was het slechts een on
schuldige opmerking. Goeie genade,
als zij eens wist, dat. dat hij haar
had gekust! Haar, de dochter van de
donïiné. Wist zij het, en was zij daar
om zo stil? Als dat zo was, kon hij
het beste zijn paard halen en weg
rijden en voor de rest van zijn leven
ver van de pastorie vandaan blijven.
Maar toch ging hij niet Integen
deel, Mi bleef zitten luisteren naar
Jack, die, in gelukkige onwetendheid
van de geestesgesteldheid van zijn
vriend, hem voor de tweede maal 'n
volledig en nauwkeurig verslag gaf
van de manier, waarop hij de snoek
gevangen had, die op de diner tafel
had geprijkt.
Intussen waren de twee meisjes
naar de salon gegaan, een lage ka
mer met ouderwetse meubelen en 'n
groot raam, dat op het grasveld uit
zag.
Toen ze daar waren gekomen,
haalde Greta haar werk voor de dag.
Geen fraai, doch nutteloos handwerk
je, maar een jas van Jack, waarvan
uit een van de mouwen op jongens
manier de voering losgetrokken was.
Greta was de goede engel van de
pastorie. Zij deed het huishouden,
hield toezicht op het personeel, be
taalde slagers- en kruideniersreke
ningen als er geld was en hield de
leveranciers tevreden als het er niet
was. Van de morgen tot de avond
was ze bezig, nooit dwaas-druk of
ln schijn ijverig, maar altijd aan het
werk. Als zij een paar minuten ging
zitten, stond er vast en zeker een
mand verstelgoed naast haar en had
ze naald en draad in haar handen.
Als iemand in de pastorie iets no
dig had, dan was het altijd, „waar is
Greta?" Als er iets verkeerd ging,
hoorde rwen: „Greta, hoe moet dat
nu?" Of de dominé nu 'n knoop van
zijn overhemd kwijt was of een pleis
ter moest hebben, Greta werd te
hulp geroepen. Als een van de paro
chianen bouillon of dekens nodig
had, dan kwamen ze naar de pasto
rie en vroegen ze, of ze alstublieft
juffrouw Margaret mochten spreken.
Niemand dacht er ooit over iets
aan Lorrie te vragen. Men dacht er
niet over haar lastig te vallen. Ze
deed niets en dat deed ze uitstekend.
Ze liep nu in de kamer op en neer.
Het zachte haar steunde tegen de
handen, die ze in haar nek gevouwen
hield, haar ogen hield zij een ogen
blik half gesloten, nadenkend. Toen
viel ze op een muziekstoeltje neer en
begon te spelen.
Ze kon spelen. Van aardrijkskunde
geschiedenis, talen en helaas ook van
de grammatica van haar eigen taal,
wist ze weinig of niets; maar ze kon
spelen en zingen. En haar stem was
even lokkend, betoverend en verlei
delijk als haar donkere ogen en de
boog van haar gezonde, rode lippen.
Zij speelde een dertig of veertig
maten, toen hield ze plotseling op.
„Slaap je Greta, of ben je dood?"
„Wat is er, Lorrie," zei haar zus
ter, opschrikkend. „Ik luister naar
jou en verstel meteen een jas van
Jack. Ik zou wel eens willen weten
waarom hij altijd de voering uit zijn
linkermouw scheurt?"
„Och, schei uit, wat komt er dat
nou op aan? Zeg, Greet, vind je
niet, dat 'het vrij brutaal is van dat
jonge aristocratische kalf om' op die
manier bij ons te komen binnen val
len en mee te bikken?"
„Lord Kendale, maar Lorrie! Hoe
kom je er bij hem een kalf te noe
men! Hij ziet er heel wat mannelij
ker uit dan Jack. En waarom zou hij
niet komen? Jack heeft hem ge
vraagd."
„Ik wil ook niet beweren, dat hij
ongevraagd is gekomen. Zelfs een
burggraaf zou het lef niet hebben
om zo'n brutaal stukje uit te halen,
denk ik."
„Lieve Lorrie, ik wou, dat je niet
zulke ordinaire uitdrukkingen ge
bruikte."
„O, die heb ik van Jack opgepikt,
het is het enige nuttige, dat ik ooit
van hem heb gekregen. Hij heeft me
begiftigd met mazelen, kinkhoest en
met roodvonk, zoals je weet. Maar
in ernst, Greta. Ik geloof niet, dat
deze jonge burggraaf goed gezelschap
is voor m'ijn broer Jack!" was haar
antwoord.
„Hij lijkt mij anders heel aardig,"
antwoordde Greta kalm.
„Heel aardig! Dat zeg je altijd, als
je niet weet waar iets op uit zal
draaien. Heel aardig! Ja, dat is hij
hij is net een pop."
„Een pop?"
„Ja, lieve blauwe ogen en goud
gekleurd haar en een lief klein
mondje en lieve kleine handen."
„Je schijnt een erge hekel aan hem
te hebben, Lorrie," merkte Greta op.
Lorrie draaide zich op haar stoeltje
om en keek naar het bedaarde ge
zichtje, dat over de jas gebogen was.
toen draaide ze zich weer om, terwijl
ze plotseling een kleur kreeg en be
gon een mars van Chopin te spelen.
„Ik heb een hekel aan hem, ik
haat hem! Waarom.... weet.... ik
niet; maar ik weet zeker, dat hij
slecht is en het is heel fatsoenlijk
om slechte mensen '«3 haten. Wat jou
betreft, Greta, je bent zo'n verloren
schepsel, dat ik geloof, dat je al
half en half verliefd op hem bent."
„Nog niet helemaal half, liefje,"
zei Greta doodbedaard.
(Wordt vervolgd)
