LORRIE DONKER AFRIKA BEDREIGT DE BLANKEN Teleurgestelde jongen schoot vader van zijn ex-meisje neer Hef verschrikkelijke 5)e utandeiCijfie cwontuxen van Jiappie. Jiap^pijj VRIJDAG 24 OCTOBER 1952 DE LEIDSE COURANT TWEEDE BLAD - PAGINA 3 Soms schijnt één van de vele my-. steriën van Afrika zich dreigend tel verheffen, als een bewijs dat vele eeuwen van blanke leiding slechts 't uiterlijk van Afrika hebben beroerd, terwijl het hart van Afrika gebleven is wat het was, primitief en wreed. Ondanks wegen, spoorlijnen en vliegvelden, blijven de bewoners vastgeklonken aan het duizend jaren oude geloof in demonen en geesten. Een van de gevaarlijke nevenver schijnselen van dit bijgeloof is het ontstaan van geheime organisaties, zoals bijv. de Mau Mau in Kenya. De Mau Mau is een geheime orga nisatie der negers, die zich ten doel stelt de blanken uit Kenya te ver drijven De kern van deze organisa tie wordt gevormd door de stam van de KiKoejoe ten Noorden van Nairo bi Het gebied van hun invloed is e ah ter veel groter. Het verbond is georganiseerd volgens geheime wet ten en eden. Nieuwe leden worden met grote ceremoniën in de bond op genomen. Eln nog steeds gaat men van dorp tot dorp om nieuwe leden te werven. Dat daaifoij talrijke ne gers onder bedreigingen gedwongen worden lid te worden, is een omstan digheid, die niets afdoet aan de kracht van de Mau Mau. Want ook "eze gedwongen leden blijven zwij gen, onder de druk van de hun afge nomen eed en toegepaste ceremonie. De negers nemen aan, dat een 175 jaar oude neger, die geheel afzonder lijk leeft, de leider is van de Mau Mau en dat deze over een grote de- Aetherklanken ZATERDAG. HILVERSUM I. 402 M. 7.00—24.00 KRO. KRO: 7.00 Nieuws; 7.10 Gramo- foonmuziek; 7.45 Morgengebed en Liturgische kalender; 8.00 Nieuws; 8.15 Gramofoonmuziek; 9.00 Voor de huisvrouw; 9.35 Waterstanden; 9.40 Gramofoonmuziek; 10.00 Voor de kleuters; 10.15 Gramofoonmuziek; 11.00 Voor de zieken; 11.45 Gramo foonmuziek; 12.00 Angelus; 12.03 Gramofoonmuz. (12.3012.33 Land en tuinbouwmededelingen.) 12.55 Zonnewijzer; 13.00 Nieuws en Ka tholiek nieuws; 13.20 Lunchconcert; 14.00 Boekbespreking; 14.10 Gramo foonmuziek; 14.20 Engelse les; 14.40 Amateurprogramma; 15.15 Kroniek van Letteren en Kunsten; 15.55 Ge mengd koor. 16.20 Gramofoonmuziek. 16.30 ,,De Schoonheid van het Gre goriaans". 17.00 Voor de jeugd. 18.00 Zang; 18.15 Journalistiek weekover zicht; 18.25 Lichte muziek; 18.45 Buitenlandse correspondenties; 19.00 Nieuws; 19.10 Gramofoonmuziek; 19.20 Parlementsoverzicht; 19.30 Gramofoonmuiek; 20.25 De gewone man zegt er 't zijne van; 20.30' Lichtbaken", causerie; 20.50 Thuis front Tombola; 21.00 Gevarieerd programma. 21.50 Actualiteiten; 22.00 Amusementsmuziek; 22.30 „Wij lui den de Zondag in". 23.00 Nieuws. 23.15 Nieuws in Esperanto; 23.25 24.00 Gramofoonmuziek. HILVERSUM II. t M. VARA: 7,00 Nieuws; 7.10 Gr. pl.; 7.15 Ochtendgymnastiek; 7.30 Gra mofoonmuz. 8.00 Nieuws en weer berichten; 8.19 Gramofoonmuziek; 8.30 Orgelspel; 8.55 Voor de huisvr.; 9.00 Gramofoonmuziek. VPRO: 10.00 „Tijdelijk uitgeschakeld", causerie; 10.05 Morgenwijding. VARA: 10.20 Voor de arbeiders in de continube drijven. 11.35 Kamermuziek; 12.00 Gramofoonmuziek; 12.30 Land- en tuinbouwmededelingen; 12.33 Gra mofoonmuziek; 13.00 Nieuws; 13.15 Commentaar; 13.20 Accordeonmuz.; 13.55 Radioweekjournaal; 14.20 Pia nospel; 14.35 Gronings programma; 15.00 Amateursprogramma; 15.30 Veiligheidskwartiertje; 15.45 Dans muziek; 16.15 Sportpraatje; 16.30 Ra dio Philharmonisch orkest en solist; 17.15 Voor de jeugd; 18.00 Nieuws; 18.15 VARA-Varia; 18.20 Filmpro gramma; 18.40 Regeringsuitzending: „Zoeklicht op de Westerse Defensie". 19.00 Artistieke Staalkaart. VPRO: 19.30 „Passepartout", causerie. 19.40 „Het Oude Testament in deze tijd", causerie. 19.55 „Deze week", cause rie. VARA: 20.00 Nieuws; 20.05 Ge varieerd programma. 22.00 Socialis tisch commentaar; 22.15 Weense mu ziek; 22.40 „Onder de pannen", hoor spel. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00 Ver- zoek-programma. monische macht beschikt. De politie neemt echter aan, dat de leiders in de moderne stad Nairobi zetelen. Afrika bezit talrijke organisaties van negers. Wie heeft bijv. nog nooit van de Leeuwenmannen van Tang nyika gehoord? Thans is deze be ruchte organisatie officieel geheel uitgeroeid. Wie weet echter, wanneer de in leeuwenhuiden gehulde gestal ten weer door de oerwouden zullen dwalen? Ook in Belgisch Kongo werd on langs een vuurgevecht geleverd met een geheim genootschap. Een van de grootste en geVaarlij kste genoot schappen is echter dat van de Pan ters of Luipaarden. De leden hier- treden op in pantervellen en maskers, terwijl zij aan hun vingers vlijmscherpe dolken hebben gebon den. Allen zijn zij in het bezit van een medicijnbuidel die geregeld „ge voed" moet worden met mensenbloed Onderling bepalén zij het slachtoffer dat men 's-naehts uit zijn hut sleept. Om alle leden medeplichtig te ma ken, worden delen van de ledematen opgegeten. Men kan zich het fanatis me van deze organisatie voorstellen die gedragen wordt door een religi euze stroming. Hele dorpen leven on der de terreur van organisatie der Panters. Maar haast niemand durft ook maar te reppen van wat hij weet. Men kan zioh de gevolgen voorstellen indien deze organisatie, die zich uitstrekt over een gebied, zo groot als Frankrijk en de Benelux, politieke aspiraties krijgt. Dat dit ge vaar niet denkbeeldig is, bewijst de Mau Mau. Reeds eeuwenoud zijn de genool schappen der Poroh. Dat zijn gehei me organisaties, die de jonge leden van de stammen opnemen om hen tot man te maken. Jarenlang ver dwijnen zij dan in afzonderlijke kampen van de Poroh. Voor de stam zijn ze dan dood en er bestaat ook niet- de minste contact meer met hen, Tijdens talrijke inwijdingen en cere moniën worden de knapen tot man verheven, waarbij er zijn die sterven door bloedverlies of infectie. Na een jaar of vier, vijf, geeft Donker Afrika dan deze mannen aan hun stammen terug. In de nacht dat dat gebeurt, laaien er vlammen in het oerwoud op en is de nacht vol van getier en gekrijs. Gedrag van het meisje leidde tot de daad In de avonduren van de 22e April j.I. werd de Bestevaerstraat te Am sterdam opgeschrikt door revolver schoten, die tot gevolg hadden, dat een der bewoners gewond op straat bleef liggen. Een 25-jarige jongeman, die de schoten afgevuurd had, moest zich enige tijd later voor de rechtbank .verantwoorden, maar hij werd op grond van noodweer vrijgesproken. De Off. van Justitie, die zich hier mede niet had kunnen verenigen was in hoger beroep gegaan en gister stond de jongeman weer in het be klaagde-bankje. Zo als uit het vooronderzoek en uit de verklaringen tijdens de rechtzaak bleek, was het minder fraaie gedrag van een jonge vrouw de oorzaak van het gehele drama. De revolverheld had lange tijd ver kering met het meisje gehad, maar enige jaren geleden maakt zij een einde aan de omgang en trouwde met de zoon van het slachtoffer van de schietpartij. De jongeman was hier over zo teleurgesteld, dat hij zich aanmeldde voor Lorea. Na een jaar kwam hij weer in Amsterdam en nu ging de inmiddels getrouwde vrouw, wier huwelijk geen succes was te noemen, weer contact met hem zoe ken. Zij verliet ten slotte haar man en ging bij de oud-Korea-strijder wo nen, maar na enige tijd keerde zij weer tot haar man terug. Ondertus sen had zij echter al het spaargeld van de jongeman, die uit verdriet voor haar naar Korea was gegaan, zorgvuldig opgesoupeerd. Het laat zich begrijpen, dat de be drogen jongen hier niet bijster over te spreken was en daar de vader van het meisje zijn buurman was, bleek het misnoegen over het gedrag van buurman's dochter soms zeer demon stratief. Op de bewuste avond stond de jon gen met een vriend voor zijn huis te praten toen de vader van het meisje met een zware schopsteel in de hand op hem afkwam. De jongen haalde een pas gekochte revolver uit zijn zak en vuurde enkele malen. Een verklaring van een psychiater tijdens de rechtzaak verklaarde, dat verdachte op het moment van zijn daad minder toerekeningsvatbaar moest worden geacht. - De Off. van Justitie eiste 1 jaar, waarvan 9 maanden voorwaardelijk. Het vonnis zal 6 Nov. a.s. geveld worden. 3la*te GOLF BUITENLAND. Een Frans militair vliegtuig van het type „Junkers" is 50 kilometer ten Zuiden van Saigon in slecht weer neergestort. Tien personen zijn om het leven gekomen. Het vliegtuig werd getroffen door de tornado, die het gebied geteisterd heeft. Een hevige droogte, de ergste sinds 20 jaar, heeft in Oranje Vrij staat de wintertarweoogst doen mis lukken. Ook het vee heeft ernstig te lijden. In vele dorpskerken bidden de boeren om regen. De kunstschatten van Krupp In de woningen van zes Duitsers te Essen heeft de Britse veiligheidspoli tie een deel van de vermiste kunst schatten van Krupp teruggevonden. Men wilde echter niets zeggen over de aard of de waarde van deze vondst terwijl evenmin bekend gemaakt is, of tegen de betrokken Duitsers een vervolging zal worden ingesteld. Nict-officieel wordt de waarde van de vermiste kunstschatten, die be staan uit tapijten, schilderijen en andere voorwerpen van grote kost baarheid, geschat op 2 millioen. Zij waren verzameld in de eertijds weel derige villa Hiigel" te Essen, „zetel" van de familie Krupp, en zij werden daaruit gestolen onder omstandighe den. die nimmer zijn opgehelderd, sinds de geallieerden deze villa bij het einde van de oorlog vorderden. Naar verluidt, staat net terugvin den van een déél dezer schatten in verband met de arrestatie (in het be gin van deze maand) van een Neder lander te Amsterdam, in wiens huis eveneens een deel van de kunstverza meling was ontdekt. Deze man was in 194b als tolk werkzaam bij de geal lieerden in Duitsland. Volgens een grote Amerikaanse verzekeringsmaatschappij komen in Amerika bijna tweemaal zoveel kin deren om het leven bij ongelukken als door ziekte. Reeds drie jaar achtereen heeft een inwoonster vaiu Hazebroeck (Bel gië) op dezelfde datum het leven ge schonken aan een jongen. Dit samen vallen zal de verjaardagsviering in dit gezin aanmerkelijk vereenvoudi gen. Bij een poging tot arrestatie van zeven Tunesische verzetslieden in het dorp Raf-Raf, 30 km. ten Zuiden vani Eizerta, zijn twee leden van de mili taire politie doodgeschoten en één gewond. Van de verzetslieden werden er drie gedood en twee gewond. SPORT BILJARTEN. Biljart Bond Bloembollenstreek. In het clublokaal van de Biljart vereniging „Concordia" te Lisse werd voor de 1ste klasse B.B.B. de wed strijd Concordia IVios I gespeeld. Het sterke Vios speelde een zeer goede wedstrijd tegen deze jonge i eerste klasser, alleen de kopspeler C. Faas werd vanwege zijn zware I handicap door J. Wassenaar gesla- gen. De resultaten waren: vervolgverhaal In al de 25 jaren, dat Piscodro te Sonoita, een klein plaatsje in het hoge Noorden van Mexico, woonde, had nog nooit iemand iets bijzonders aan hem ge merkt. Hij was een man, die 's avonds kalm zijn flesje wijn dronk in het kroegje van Pedro Onixo, daar praatte over poli tiek en recente bankovervallen en klokslag 10 uur zijn laatste restje wijn opslokte om daarna rustig in zijn kleine huisje te gaan Slapen. In de vroege och tenduren spande hij zijn ezeltje voor de wagen en ging vissen in de Golf van Californië, die wel een heel eind van Sonoita verwijderd is, maar waarvoor hij dan ook de gehele dag de tijd had. Piscodro was visser en ver diende als zodanig een aardig stukje brood. De lieve meisjes van Sonoita (kunnen er in een plaatsje met zo'n naam andere dan lieve meisjes wonen?) lach ten altyd erg vriendelijk tegen Piscodro en vroegen wel eens of zij zijn sokken mochten stop pen. Piscodro lachte dan eens vriendelijk terug, maar daar bleef het bijzijn sokken stopte hij zelf. Zo was het al jaren gegaan en niets wees er op, dat daar heel spoedig verandering in zou- ko men, toen op een goede morgen Piscodro zijn ezeltje niet voor het wagentje spande en niet naar de Golf van Californië reed. Hij bleef thuis en ging tegen tien uur de stad in. De gehele bur gerij kwam in beroering; de voortvarende burgemeester riep de gemeenteraad in spoedzitting bijeen, de garnizoenscomman dant informeerde bij het hoofd kwartier hoeveel tijd er verlo pen zou tussen het aanvragen en arriveren van een troepen versterking en de nijvere mid denstand ter plaatse liet in al lerijl houten schotten voor haar winkelruiten aanbrengen om overal op voorbereid te zijn. Zo diep in gedachten liep Pis codro echter door de straten van Sonoita, dat hij de onrust niet bemerkte. Bij de grote winkel van Triërtexo, waar een grote buitenboordmotor voor de eta lage stond, ging hy naar binnen en toen hij even later met een groot pak onder zijn arm naar buiten kwam," was de motor uit de etalage verdwenen. Nauwelijks waren wij terug van het enige scheepswerfje van Sonoita, waar ze nog juist een motorbootje voor ons hadden, toen in dichte drommen alle meisjes-verenigingen van So noita aangestormd kwamen. Een deputatie bood voor Piscodro's huisje een verzoekschrift aan, maar Piscodro schudde vastbe raden het hoofd. Toen wij, die een kwartier na hem vertrokken, reeds ver bui ten de stad waren, konden wij de jammerklachten van de diep bedroefde meisjes van Sonoita nog duidelijk horeh. De romantische avond aan de Golf van Californië werd die dag verbroken door het nuchtere ge- tokketok van een buitenboord motortje en na een kort poosje werd dit mechanische geluid met een tweede nachtelijke versto ring versterkt. Bij het A.N.W.B. bordje, dat midden in de Golf van Californië is aangebracht, sloeg Piscodro de weg in naar.. Europa. Speciale Spion (III). We durfden niet meer per soonlijk naar het arbeidsbureau te gaan en daarom hebben we opgebeld. Grommend stond men ons daar de laatste spion af en dit was nog maar een leerling. Heel eerlijk gezegd, hebben wc niet zo erg veel vertrouwen in dit knaapje, want hij was pas bij de drie eerste bladzijden van Mata Hari's spoed-spionnen-cur- sus. Toch hebben wij hem on middellijk weggestuurd, want nu dit verschrikkelijke vervolg verhaal zijn ontknoping nadert, mogen wij niet versagen. A.s. Donderdag hopen wc bericht ontvangen te hebben van onze twee eerste spionnen, die mo menteel Europa angstwekkend dicht genaderd zyn. KRONUS. p. b. g. C. Faas Vios 625 397 29 13^54 J. Wassenaar Conc. 125 125 29 4.31 v. Diemen Vios 291 291 33 8.81 j J. v. Kampen Conc. 111 81 33 2.63 1 J. Diedericks Vios 197 197 15 13.13 I P. Kerkvliet 102 55 15 3.661 W. v. Gerven Vios 119 119 21 5.66 W. Versteeg 97 75 21 3.57 Vios I 6 p., Concordia I 2 p. Het tweede viertal van „Excel sior' 'behaalde een onverwachte zege op het viertal van „De Engel". De uitslagen waren: Th. Duiven voorde, ExcelsiorC. Juffermans, De Engel 8341 in 25 beurten; N. N., ExcelsiorH. Koek, De Engel 5458 in 35 beurten; A. v. d. Hart, Excel-1 siorPh. van Delden, De Engel 5826 in 33 beurten; G. W. van 1 der Linden, ExcelsiorT. Boon, De Engel5 128 in 31 beurten. Totale uitslag: Excelsior II 6 punten; De Engel I 2 punten. WIELRENNEN DE ZESDAAGSE TE DORTMUND. Drie uur voor het einde van de zesdaagse te Dordtmund moesten Borkowski en Ludwig Hoerman op geven, de een wegens borstvliesont steking, de ander wegens een lichte longaandoening. Een nieuw koppel Velman-Müller werd gevormd, maar even later staakte Veltman uitgeput de strijd. Een kwartier daarna brak Forlini bij een val een schouderblad, zodat ook hij uitgeschakeld was. Zijn maat Carrara vormde toer. met Müller een paar dat twee ronden achterstand had wmar er onmiddel lijk één terugwon. ARBEIDER ONDER GLOEIENDE COKES De 46-jarige Beverwijker J. Z., va der van vijf kinderen, is tijdens werkzaamheden bij de Hoogovens te Velsen gisteravond levend ver brand. Hij was als storingsarbeider aangesteld bij de Hoogoven I. Toen om half zeven plotseling de koel- plaat van deze oven losschoof kon hij de gloeiende cokesmassa die naar buiten kwam niet meer ontwijken. De man werd bedolven en moet op slag zijn overleden. 34. Kees Knip bedacht zich niet lang, greep een mooi fototoestel, dat vlak naast hem lag, stond op en hing het om zijn schouder „Stuur de re kening maar naar meneer Bas Brom's Blad", zei hij tegen de winkelier, die op het lawaai was komen toesnellen en met open mond en wringende han den naar de schade in zijn étalage stond te kijken. Toen stapte Kees Knip uit de winkelkast, greep zijn motorfiets en baande zich een weg door de toegestroomde voorbijgangers Vlug sprong hij op ztfn motor en vloo<* weer weg. Hij stopte by het politiebureau en stoof de kamer van commissaris Grijpgraag binnen, die met de handen in het haar woelde en met een boos gezicht de rapporten over de drie bankovervallen zat te lezen. „Commissaris!" riep Kees Knip, „ik weet waar de rovers zitten en waar zij het gestolen goud hebben verborgen! U moet een paar agenten meesturen! Maar vlug, commissaris, voor ze weg zijn! Koppie Kopij wacht op ze!" „Wie is Koppie Kopij?" vroeg de commissaris, „is dat een van de rovers?" Een van de rovers? Dat is de man die ze gevonden heeft! Dat is de knapste speurder van de hele stad, commissaris! Daar kunnen Uw manr.en nog wat van leren commis saris! Maar maakt U nu voort, com missaris, anders komen we te laat!" Commissaris Grijpgraag wilde eerst kwaad worden, maar hij begreep dat er haast bij was en nam de telefoon. Vwi.de HAAGS GERECHTSHOF. Nu voorwaardelijk. Het Haags Gerechtshof wijzigde het vonnis waarbij een Leidenaar in eerste in stantie wegens diefstallen was ver oordeeld tot een week gevangenis straf en bepaalde dat de man f 30,— boete zal moeten betalen. Tevens werd hem een voorwaardelijke straf van twee maanden met een proeftijd van twee jaar opgelegd .terwijl hij onder toezicht werd geplaatst van het Ned. Genootschap voor Reclas sering. Uit het bedrijf waar hij werkte had de man meermalen schotels, kopjes, pullen, vaasjes e.d. gestolen. Hij deed dit steeds in de middag pauze, wanneer hij overwerkte. Op deze wijze kwam hij aardig in de (s)pulletjes te zitten. HAAGSE RECHTBANK. In Augustus 1952 had een 24-jarige fabrieksarbeider uit Rijasburg, uit de fabriek van v. d. Berg te Wasse naar waar hij werkte, blikken ham en worst ontvreemd. In onbewaakte momenten verborg hij blikken, die hy moest invetten, onder een struik. Later nam hij ze mee en via zijn zwager werden ze verkocht. De zaak liep spaak toen men in een cafétaria ontdekte dat hier blikken ham en worst werden verkocht die niet in de handel mochten zijn. Voor de Haagse rechtbank beken de de man. Hy zou ontslagen wor den wegens slapte in het bedrijf en had daarom het 'handeltje opgezet. In zijn prille jeugd was hij in in richtingen geweest. Het reclasserings- rapport was gunstig. De officier van justitie requireerde een jaar, waarvan zes maanden voor waardelijk met een proeftijd van drie jaar. DOOR CHARLES GARVICE 6) Hij sprak vrijuit. Niet met de droge, onnozele opmerkingen van de vreemdeling, die juist kennis ge maakt heeft, maar het losse, gemak kelijke praten van een jongeman, die geen zorgen kent en die weet, dat een aardig meisje met een vrien delijk, zachtmoedig gezichtje naar hem luistert. Voor de lamscoteletten verorberd waren, klonk zijn vrolijke lach door de kamer. Greta antwoord de met een glimlach en zelfs de do- miné werd uit zijn stRle dromen op geschrikt, waaruit hij anders alleen ontwaakte, om uit beleefdheid ant woord te geven. En nu o wonder der wonderen praatte de dominé zelfs mee. Guy vertelde een verhaal van de manoeuvres, toen zijn gelaat plotse ling pioenrood werd. Want de deur was opengegaan en een slank meis- 'esfiguurtje was binnengekomen. Het was geen geest; het was alleen maar een meisje, met een gebruind ivoren gelaat, met zacht, donker haar en lange wimpers, die op haar wangen lagen. Het was maar een meisje! Ja, maar het was een meisje, dat Lord Kendale nog geen half uur geleden gekust had! De versleten jurk was verdwenen en inplaats daarvan droeg zij een zachte, roomkleurige stof, doodeen voudig, maar als gegoten aan haar sierlijk, buigzaam figuurtje, zodat Guy beefde, werkelijk beefde van opwinding. Want nu zag hij, dat ze niet de dochter was van de koster, niet het een of andere dorpskind, maar een dame. Langzaam liep ze op de tafel toe en ging, zonder iets te zeggen, zitten, terwijl haar prachtige wimpers nog steeds de ogen bedekten, die hij nog niet had gezien. „Zo, Lorrie," zei de dom'iné met zijn diepe, gecultiveerde stem, „is je hoofdpijn beter, kindje? LQrd Ken dale, mijn dochter Dolores." Guy boog het hoofd Nog steeds bleven de ogen tegen over hem verborgen. „Ik, ik wist niet dat je twee zus ters had," zei hij zwakjes tegen Jack. „O ja," antwoordde Jack, die vol verbazing Lorrie aanstaarde en zich afvroeg, wat haar in vredesnaam mankeerde. Lorrie, wier zelfvertrou wen en zelfverzekerdheid spreek woordelijk waren in de familie, zat daar zwijgend als een marmeren standbeeld. „Hoofdpijn!" zei hij met de onhan dige oprechtheid van een broer, die nog in zijn vlegeljaren is. „Heb jij hoofdpijn, Lorrie? Een half uur gele den op het kerkhof had je dat toch nog niet?" „Neen, dat heb ik ook daar gekre gen; ik heb in de openlucht gesla pen," antwoordde ze, terwijl ze Lord Kendale aankeek, die naar zijn glas greep en een ferme slok wijn nam, met een gezicht nog roder dan een kers. „Goeie genade," dacht hij. „Zou ze 'het weten?" en na een paar seconden waagde hij het haar aan te zien. Maar uit het mooie gezichtje ke ken de donkere ogen hem strak aan, zo onschuldig en onnaspeurlijk als dié van een kind. Zelfs geen trillen van haar oogleden bewees, dat zij er zich van bewust was, dat zijn lippen die hadden beroerd. Guy slaakte een zucht van verlich ting, die hij met moeite trachtte te verbergen. Hij leunde in zijn stoel achterover en wiste de zweetdruppels af, die zijn schuldig geweten te voor schijn riepen. HOOFDSTUK H Guy hield zijn ogen strak op zijn bord geridht en al zyn praatlust scheen hij verloren te hebben. HU vergat zijn verhaal af te maken en scheen inderdaad plotseling met stomheid geslagen. Jack had zyn makker nog nooit zo in de war ge zien en hy staarde hem vol verba zing aan. Kon het mogelijk zyn, dat de tegenwoordigheid van Lorrie die verandering teweeg Had gebracht? Was het mogelijk, dat Guy Kendale verlegen was. Om het denkbeeld, dat Guy stom van verlegenheid zou zijn bij het zien van een meisje als Lorrie, moest Jack glimlachen. Mis schien had Guy op een beentje ge beten en had hij kiespijn gekregen of kon hij de wijn niet goed verdra gen. Daar Jack zelfs in zijn beste ogen blikken allesbehalve geschikt was om een levendige conversatie te voeren en Lorrie zwijgend zat te eten met haar neus in de luoht en een uitdrukking op haar gezicht als of ze alleen in de kamer was, tracht ten de dominé en Margaret het ge sprek gaande te houden. Maar het hielp niets. Telkens als Lord Ken- dale's ogen in de donkere kijkers te genover hem zagen, die ter hoogte van zijn schouders in het niet sche nen te staren, gaf hij verwarde, kor te antwoorden, en de dominé was dus genoodzaakt het gesprek alleen gaande te houden, van welke taak hij zich kweet met een gezicht va<n een martelaar. Er kwam tenslotte toch een eind aan het maal en toén de twee meis jes de kamer verlaten hadden, reikte de dominé de wijnfles aan Guy. „Geen wijn meer?" vroeg hij, toen deze bedankte, „Jack, er staat een kistje sigaren op het kleine tafeltje. Be rook niet," voegde hij er aan toe. Guy stond onmiddellijk op en ver klaarde dat hij helemaal geen zin had in roken, maar Jack, die hem goed kende, zei: „We zullen buiten gaan roken, vader; het is heerlijk weer!" En de twee jongelui gingen naar buiten, terwijl de dominé met een zucht van verlichting in een gemakkelijke stoel neerviel. Guy stak een sigaar op en wandel de naast Jack een paar minuten zwij- gend over het grasveld, toen begon hy: „Jack, waarom vertelde je me niet, dat je twee zusters had? Je hebt me nooit iets gezegd over die tweede!" voegde hij er op beledigende toon aan toe. „Heb ik dat niet gedaan? Ik dacht dat je het wist. Misschien vergat ik het," zei Jack, met de echte onver schilligheid van een broer. „Hoe, hoe heet ze? Ik heb het niet goed verstaan," vroeg Guy, nadat hij een paar seconden nadenkend had lopen dampen „Dolores. We noemen haar echter altijd Lorrie." „Dolores!" herhaalde Guy zacht. Dat is een aardige naam." „Vind je?" deed Jack onverschil lig. „Wij vinden van niet, veronder stel ik, anders zouden we haar wel zo noemen; of misschien is het wel, omdat die naam zo absoluut bij 'haar past." „Niet 'bij haar past?" „Ja. Dolores, een kalme, droevige naam, vind je niet; en er is niet veel kalms en droevigs aan Lorrie," ladv te hij. 'Wordt vervolgd),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1952 | | pagina 9