LORRIE
Zaligverklaring Titus Brandsma
Kmdevkoeit
Zes weken onschuldig gezeten
door meinedige verklaringen
WOENSDAG 22 OCTOBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Binnenkort Bisschoppelijke rechtbank
Z.H. Exc. mgr. Mutsaerts, bisschop
van 's Hertogenbosch, heeft toestem
ming verleend om een proces tot
zaligverklaring van de dienaar Gods,
Titus Brandsma, te beginnen. Postu-
lator is dr. J. Kelsen, assistent van
de Generaal der Paters Carmelieten
te Rome; vice-postulator is pater P.
Starmans O. Carm. te Oss en assis
tent pater C. Verhallen. Met name
pater Starmans is voor het inleidend
werk door zijn overheid geheel vrij
gesteld. Aan het boek van pater pro
vinciaal, dr. Brocardus Meijer, over
het leven van prof. Brandsma en aan
tal van andere publicaties, als bij-
voorN?eld de verzameling cfer'pven<?
van de heer Aukes, bezit pater Star
mans intussen veel steun.
Een onderzoek zal worden inge
steld op de volgende drie punten:
de geschriften van pater Brandsma
mogen niets bevatten dat ingaet te-
geen openbare eer worden bewezen
ge enopenbare eer worden bewezen
en de heldhaftigheid van zijn deug
den moet vast staan. Te zijner tijd
zal worden gevraagd, hoe het gelo
vige volk staat tegenover de zalig
verklaring en in hoeverre het zijn
toevlucht neemt tot pater Titus in
geestelijke en tijdelijke noden.
Intussen zijn zeer merkwaardige
«ehMsvprhoringen gemeld.
Prof. Titus Brandsma
was hoogleraar van de
Katholieke Universiteit
van Nijmegen en de
geestelijk adviseur van
de Kath. Journalisten
vereniging. Tijdens de
bezettingstijd stond hij
op de bres voor het Ka
tholieke onderwijs en de
pers. In opdracht van de
aartsbisschop, mgr. dr.
J. de Jong, stelde hij 31
Dec. 1941 een aantal
richtlijnen vast over de
houding, die de katho
lieke dagbladen dienden
aan te nemen ten op
zichte van de bezetter
in verband met het be
vel advertenties en ar
tikelen ten gunste van
de N.S.B. op te nemen,
Op grond hiervan werd
hij gearresteerd en na
een verblijf in verschil
lende Nederlandse ge
vangenissen en kamoen
tenslotte naar Dachau
gebracht, waar hij ten
gevolde van grot° ont
beringen en zware kwel
lingen op heldhaftige
wijze is gestorven.
Late nederlaag van
Lieftinck
Lang na zijn aftreden heeft prof.
mr. P. Lieftinck nog een nederlaag
geleden in de Eerste Kamer.
Deze besloot gistermiddag op voor
stel van prof. mr. A. N. Molenaar
(WD) en ir. E. H. Kraayvanger
(KVP) het wetsontwerp tot wijzi
ging van de wet op de materiële oor
logsschade en alle daarop betrekking
hebbende bezwaarschriften terug te
wijzen naar de commissie van rap
porteurs.
Dit geschiedde, op voorstel van de
voorzitter, mr. J. A. Jonkman, zon
der hoofdelijke stemming.
Minister Lieftinck is in Juni boos
uit de Eerste Kamer weggelopen,
toen op voorstel van prof. Molenaar
besloten werd de behandeling van
het wetsontwerp uit te stellen. De
toenmalige bewindsman achtte het
nauwelijks denkbaar dat er door de
onderlinge schadeverzekeringsmaat
schappijen 'bezwaren tegen het wets
ontwerp zouden worden ingediend.
Deze voorspelling, aldus prof. Mo
lenaar gistermiddag, is niet uitge
komen, want zowel van de onder-
valcgroep onderling molestverzeke-
ring als de advies- en bemiddelings
centrale voor oorlogsslachtoffers zijn
Vrouwen lastige
buspassagiers
De buschauffeur Jan van Gent? uit
Amersfoort, die een maand lang de
plaats van zijn Amerikaanse collega
George Brennan heeft ingenomen, is
gisteravond met een toestel van de
K.L.M. naar Nederland vertrokken,
waar, naar hij vertelde: „Mijn vrouw,
mijn dochtertje en mijn passagiers
op me wachten".
Jan van Gent vertelde bij zijn ver
trek nog dat hij het niet zo moeilijk
vond met grote bussen door het ver
keer van New York te rijden als
door het labyrinth van bochtige stra
ten met fietsers in Amersfoort.
Evenals te Amersfoort vond hij te
New York de vrouwelijke passagiers
het lastigst. Zij hebben nooit hun
geld klaar en moeten altijd in hun
tassen gaan zoeken. Hij zei blij te
zijn weer naar huis te gaan, maar hij
dacht dat hij het Amerikaanse voed
sel, de uitvoeringen en de televisie
zou missen.
er bezwaarschriften gekomen in deze
zeer ingewikkelde materie en zij
zijn met nova komen aandragen, die
dringend een nadere behandeling
vereisen.
Daartoe heeft de Kamer dan thans
ook besloten door terugzending van
alle bescheiden naar de commissie
van rapporteurs.
EERSTE KLOOSTERZUSTER IN
NEDERLAND PROMOVEERT IN
GENEESKUNDE
Aan de Rijksuniversiteit te Utrecht
promoveert op 28 October tot doctor
in de medicijnen zuster N. Paraclita
Speetjes, Medische Missiezuster.
Zuster Speet j ens, die te Tilburg
werd geboren, volgde de H.B.S. in
Venlo, begon, haar medische in Am
sterdam en trad na haar candidaats-
examen in de congregatie van de
Medische Missiezusters.
Toen zij geprofest was, zette zij
haar studie in Utrecht voort, waar zij
28 April 1950 het artsendiploma ver
wierf. Zuster Speet j ens was chirur
gisch asssistente te Venlo. Dat zij
voor haar proefschrift een gynaecolo
gisch onderwerp koos, staat in ver
band met het feit, dat onder de Me
dische tekorten in de Missielanden,
het gebrek aan moederschapszorg in
de m'eest uitgebreide zin van het
woord een van de zeer nijpende pro
blemen uitmaakt.
Mysterieuze knal
De raadselachtige ontploffing, welke
door een drietal militairen in de
buurtschap Essen bij Haren (Gr.)
was veroorzaakt, is thans volkomen
opgehelderd.
Bij het onderzoek is gebleken, dat
het h:er inderdaad een oefening be
trof met een geluidmeetinstallatie
van de artillerie. De militairen had
den tot taak op een willekeurige
plaats eèn ontploffing te laten ge
schieden, waarna een afdeling van
de artillerie zou trachten door mid
del van neilingen vast te stellen,
waar zich de haard van de ontplof
fing bevond.
Volgens een dergelijke werkwijze
kan men in tijd van oorlog bereke
nen, waar de vijandelijke artillerie
zich ongeveer kan bevinden. Het is
echter nog niet bekend, waarom de
bewoners van de buurtsohap, die zich
biikans een ongeluk schrokken, niet
tijdig ^an de proef op de hoogte zijn
gesteld.
GROTE HARING GEVANGEN.
De haringlogger Sch. 236, schipper
C. de Graaf, bracht een buitenge
woon grote vis aan. De zeelieden ge
ven het de naam van „Apikol" (soort
haai). Deze reuzenl^aai heeft een
lengte van ongeveer 7 meter en een
gewicht van 3 a 4900 kg. Het is een
hele toer geweest de vis aan boord
te brengen.
Bedenk, dal uit een onver- t
zorgde kinderhoest een
zwakke borst kan over-
blijven. Bescherm
Uw kleine met
AKKER'S
ABDUSIROOP
's werelds beste hoestsiroop
Gedeelte rijksweg A'dam-Utrecht in gebruik
Aangezien met ingang van 1 Nov.
a.s. de afgifte van nationaliteitsbe-
wijzen zal worden gestaakt en alsdan
de uit te reiken kentekenbewijzen te
vens de betekenis van nationaliteits-
bewijs zullen krijgen, wijst de KNAC
er op, dat op deze kentekenbewijzen
niet het eventueel in de auto inge
bouwde radiotoestel zal worden ver
meld. Bij terugkeer van reizen in het
buitenland zal de houder echter
moeten kunnen aantonen, dat het
toestel overeenkomstig de gebruike
lijke douaineterminologie tevoren uit
het vrije verkeer werd uitgevoerd.
Daardoor zal hij een identitietsbe-
wijs voor de radio moeten bezitten,
dat hem koste^os op aanvraag zal
worden verstrekt bij alle posten van
-^-'btenaren van de invoerrechten in
de plaats van inwoning zowel als bij
de rrensoosten. De KNAC hoopt bin
nenkort in staat te zijn de aanvraag
formulieren ten gerieve van het pu
bliek beschikbaar te hebben.
ÏSÏ-'I UTRECHT 20
HAARLEM 34 HILVERSUM4
Toevallig kwam onschuld aan het licht
De 35-jarige Piet Lambregts uit
Breda is gisteren op last van de pro
cureur-generaal van het Bossche Ge
rechtshof onmiddellijk in vrijheid
gesteld. De Bredanaar was veroor
deeld tot anderhalf jaar gevangenis
straf wegens grafschennerij en had
reeds 6 weken in de gevangenis door
gebracht. Zijn veroordeling was ge
schied zoals pas later bleek op
grond van meinedige verklaringen.
De onschuld van Lambregts zou
waarschijnlijk niet aan het licht zijn
gekomen, indien de werkelijke da
der zich niet voor de tweede maal
aan grafschennis zou hebben schul
dig gemaakt. Hij werd deze keer pp
'heterdaad betrapt en omdat hij er
niet meer onderuit kon, vertelde de
gearresteerde meteen, dat bij reeds
meer op het kerkhof van Breda
soortgelijke misdaden had bedreven.
Uit het onderzoek, dat direct hierna
werd begonnen, bleek, dat de heer
Lambregts' uit Breda al zes weken
volkomen onschuldig in de gevan
genis zat. Op 18 Mei 1951 werd Lam
bregts gearresteerd, maar op het
moment, dat de rechercheurs hem
kwamen halen, zei hij tegen zijn
vrouw: „Ik heb 't niet gedaan en
daarom ben ik zo terug".
Tegen de avond was de man ech
ter nog niet weergekeerd en mevr.
Lambregts heeft zich toen voor na
dere informaties naar het politie
bureau begeven. Hier werd haar me
degedeeld, dat haar man voorlopig
niet terug zou komen, omdat hij
grafschennerij zou hebben gepleegd.
Pas op 27 Juni d.a.v. werd L. uit het
Huis van Bewaring ontslagen. Op i
17 Januari van dit jaar volgde zijn I
veroordeling voor de rechtbank.
Tijdens het proces tegen L. legde
een Bredase opkoper, zijn zoon en
een andere medewerker meinedige
verklaringen af, om de werkelijke
dader van de grafschennis te dekken.
Men was op het idee gekomen, om
L. te beschuldigen, omdat hij even
eens opkoper was en zodoende wel
eens zaken met de betreffende he
ren had gedaan. Men verklaarde,
dat L., die hoofdzakelijk in hout han
delde, de van de graven gestolen ko
peren voorwerpen bij de opkoper D.
had gebracht. Bij een nader onder
zoek bleek toevallig, dat in de op 't
kerkhof gevonden voetafdrukken de
schoen van L. precies paste, waar
mede de zaak volgens berekening
rond was.
De Bossche advocaat-procureur
vroeg gisteren onmiddellijke invrij
heidstelling van L. en een volkomen
rehabilitatie. Zowel de advocaat-
generaal als de president maakte de
verdediger van L., mr. Drion, hun
compliment voor de vasthoudend
heid, waarmede hij in deze zaak voor
het recht van zijn cliënt heeft ge
streden.
De echtgenote van L. heeft zich de
veroordeling van haar man zo sterk
aangetrokken, dat zij reeds weken
lang ernstig ziek is.
BRAND GESTICHT IN EIGEN
De Rotterdamse recherche heeft de
heer V. E, aangehouden, onder ver
denking van brandstichting in zijn
woning op het Piet Heynsplein. De
door hem bewoonde eerste verdie
ping brandde Maandagavond laat uit.
Van E. bekende gisteren de brand te
hebben gesticht om in het bezit te
komen van het verzekeringsgeld. De
inboedel was voor vijfduizend gul
den verzekerd.
Tulpen voor Canada Dinsdagmorgen is een 10 km. lang traject van de nieuwe rijksweg Amster-
damUtrecht voor het verkeer opengesteld. Voortaan, zal men sneller en
veiliger van Amsterdam naar Utrecht en v.v. kunnen rijden. Voorlopig zal
echter de automobilist, die uit Amsterdam komt, tot aan de weg naar
Ouderkerk de oude weg moeten nemen, het weggedeelte RijnstraatPro
vinciale weg OuderkerkDiemen is nl. nog niet gereed. De nieuwe weg is
een zgn. dubbelbaansbetonweg, en is 7.25 m. breed, zodat inhalen vaaki
moeilijk en gevaarlijk zal zijn. Ter weerszijden zijn echter ruimschoots par
keerplaatsen voorhanden. Een fietspad van 4 meter breed ligt op enige
a/stand van de snelweg, en is even recht als de nieuwe weg. De wegwijzer
bij Loenerbrug wordt door de hoofdingenieur-directeur van de Rijkswater-
staat, directie Weren, Ir. L. J. A. Bergansius, die de opening van de weg
verrichtte, onthuld.
De Nederlandse ambassadeur in
Canada, de heer A. H. J. Lovink,
heeft aan de federale districtscom
missie 25.000 tulpenbollen als ge
schenk overgedragen.
De bollen waaronder zich 64 nieu
we variëteiten bevinden, zijn afkom
stig van de verenigde Nederlandse
bollenkwekers. Het geschenk is be
doeld als een bewijs van erkentelijk
heid voor de tulpen week, die het vo
rige jaar voor het eerst in de Cana-1
dese hoofdstad werd gehouden.
Ambassadeur Lovink zette de
voorzitter van de federale districts
commissie, de heer Duncan K. Mac-
tavish, uiteen dat het geschenk 200
jaar experimenteren met tulpen in
Nederland vertegenwoordigt.
Langs een groot deel van de lan
delijke rijwegen van Ottawa zijn
thans door Nederland geschonken
tulpen geplant.
De Eerste Kamer heeft gistermid
dag in een huishoudelijke vergade
ring besloten om in de van haar uit
gaande stukken de naamvals-n, die
in de wet facultatief gesteld is, niet
meer te gebruiken. In de openbare
vergadering werd de heer M. van
der Himst (KVP) te Goes geïnstal
leerd als lid der Kamer.
De heer Van der Himst volgt als
zodanig de heer A. C. de Bruyn, die
tot minister benoemd werd, op. Zon-
ler discussie en zonder hoofdelijke
stemming aanvaardde de Kamer een
17 naturalisatie-ontwerpen, alsmede
de wetsontwerpen betreffende de
opheffing van de oude scheepsboek-
houding, de liquiditeitsgarantie voor
de Export Financiering Maatschap
pij en het tweede Benelux-protocol
tot unificatie van accijnzen en van
het waarborgrecht.
De politierechter veroordeelde
Dinsdag de 52-jarige directeur C. v.
Z. te Utrecht wegens mishandeling
van een deurwaarder tot 75 boete
subs, vier weken hechtenis. De offi
cier had 100 boete of vier weken
geëist.
De deurwaarder kwam met een
bediende bij de heer v. Z. om beslag
te leggen. Deze lag nog te bed en
voelde zich niet wel, doch hij stond
op en trachtte de deurwaarder en
zijn assistent tot clementere gevoe
lens te brengen. Dit ging niet vlot,
waarop de discussie steeds heftiger
werd en de heer v. Z. scheldwoorden
ging gebruiken. T^en ook dit de he
ren niet tot andere gedachten bracht,
had de heer v. Z. de deurwaarder
met een paar rake klappen van de
deur weggeslagen.
De politierechter begreep dat het
niet prettig is een deurwaarder aan
huis te krijgen maar van een man
van standing als de heer v. Z. had
hij een gematigder optreden ver
wacht.
Knoeierijen bij Luchtmacht
Aanbrenger het
zwaarst veroordeeld
Het Hoog Militiar Gerechtshof
heeft uitspraak gedaan in een aan
tal zaken, welke verband houden
met de knoeienrijen bij de R.A.O.-
afdeling van de Luchtmachtstaf.
Degene, die deze knoeierijen aan
het licht heeft gebracht, de eerste
luit, H. N. P. uit Den Haag, werd
schuldig bevonden aan het verstrek
ken van gefingeerde kwitanties en
veroordeeld tot een gevangenisstraf
van zes maanden, waarvan vier
maanden voorwaardelijk met een
proeftijd van drie jaar, en een geld
boete van 750 gulden subs. 150 dagen
hechtenis. Voorts werd hij ontslagen
uit de militaire dienst.
De boete van 200 gulden, die de
Krijgsraad aan de soldaat Th. J. W.
had opgelegd wegens verduistering
van 600 gulden, werd door het Hof
conform de eis van de advocaat-fis
caal bevestigd.
De vaandrig H. P. de B. uit Bus-
sum werd veroordeeld tot een voor
waardelijke gevangenisstraf van drie
maanden met een proeftijd van drie
jaar en een geldboete van 300 gul
den. Hij had 70€ gulden verduisterd.
STEUN IN GEESTELIJKE NOOD
VAN HOOFDSTAD.
Nadat de abt van het Trappisten
klooster van de Achelse kluis heeft
besloten, dat zijn monniken de hoofd
stad geestelijk zullen adopteren, te
beginnen a.s. Zondag met een pon
tificale H. Mis van Vader abt Dom
Colombanus Tewes, hoopt men bo
vendien te bereiken, dat ook in Am
sterdam zelf, liefst in het centrum,
een thuisfront van biddenden kan
worden gevormd. Gedacht is aan de
vestiging van vrouwelijke religieuzen
die in hun besohouwend leven en
door middel van eeuwigdurende aan
bidding op hun wijze geestelijke
steun kunnen verlenen. Verder zal
worden overgegaan tot uitgave van
een populair geschreven blad, dat
op onbepaalde tijden lectuur zal
verschaffen aan de katholieke jeugd
Amsterdam, die o,p het ogenblik
moielijk is te bereiken.
TWEE AMSTERDAMMERS
BIJ AUTO-ONGEVAL GEDOOD
Gisteravond is op de hoek te Stap
horst een volkswagen uit Amsterdam
verongelukt. Beide inzittenden, de
47-jarige T. Nus en de 28-jarige S.
de Wit, afkomstig uit Amsterdam,
werden vrijwel op slag gedood. Bei-j:
de slachtoffers waren gehuwd. De j
volkswagen, die met grote snelheid
uit de richting Meppel naar het Zui-
den reed, kwam in botsing met een ji
grote truck met oplegger. Tengevol-j
ge van de aanrijding kantelde de op
legger. De" volkswagen is onder de
trailer doorgeschoven. Enkele tien
tallen meters vérder bleef de auto
met een afgerukte kap als een hoop
verwrongen staal op de weg liggen.
De inzittenden waren toen reeds
overleden. De chauffeur van de
truck, E. D. uit Oosterbeek, kwam
met de schrik vrij.
De chauffeur van de truck heeft i
verklaard, dat hij de volkswagen,i
toen deze uit tegenovergestelde rich
ting naderde, heeft zien slingeren.
Plotseling, zo zeide hij tegenover de
politie, geraakte de auto op de lin
kerweghelft, een aanrijding kon hij
toen niet meer voorkomen. Wel heeft
hij nog krachtig geremd, maar de
wielen slipten.
KEIZERIN VAN VIETNAM
KOMT NAAR HAARLEM.
H.M. Keizerin Nam Pbuong van
Vietnam heeft zich bereid verklaard
Dinsdag 28 October het dubbel-ij
schroefmotorschip Ville de Saigon tel
water te laten.
Dit schip is in aanbouw hij de
N.V. Haarlemse Scheepsbouw Mij te
Haarlem. Het is bestemd voor pas
sagiers- en vrachtvervoer tussen de
havens aan de Vietnamese kust.
Stelen in droomtoestand?
Een Venlose bedrijfsleider, die op
de markt te Arnhem portemonnaies
uit tassen van huisvrouwen had ge
stolen is voor het Arnhemse Hof tot
zes maanden met aftrek veroordeeld.
Voor het Hof beriep verdachte zich
erop, dat hij in een droomtoestand
had gehandeld. Hij was nameijlk ja
renlang assistent geweest bij een
hypnotiseur en werd herhaaldelijk
geruime tijd onder hypnose gebracht.
Volgens een van de psychiaters
was het niet uitgesloten, dat door
het werken bij hypnotiseurs droom
toestanden kunnen ontstaan.
DOOR CHARLES GARVICE
4)
"De Kendale's zijn altijd arm ge
weest. Daarom hébben wé ook een
naakte man in ons wapen. Onze eer
ste voorouders waren zo onmenselijk
arm, dat ze geen kleren konden be
talen. Het is een feit!"
Jack's lach klonk even zorgeloos
als die van zijn vriend.
„En als de zaken er niet beter op
worden, zal de laatste Kendale lijken
op de eerste. Op mijn woord, ik ben
geneigd om bolsjewiek te worden of
zo iets; alles gelijk verdelen en dan
opnieuw beginnenwerkelijk, ik
voel er wat voor," en hij begon op
nieuw te lachen.
„Maar waar hadden we het over?
O ja, die Belfords."
„Meifords," verbeterde Jack.
„Natuurlijk, Meifords. Het schijnt,
dat mijn vader ze een beetje kent.
Papa Meiford zit in het Parlement
en mijn papa kwam met hem in ken
nis bij een van die politieke klets-
partijtjes. Papa Meiford schijnt een
soort Croesus te zijn, barst van het
geld, wat je noemt een millionair."
„Ja, hij is heel rijk," bevestigde
Jack.
„Juist, wacht een ogenblikje, ouwe
jongen, dan kom ik aan het zwaarte
punt van mijn redenering. Die ouwe
Meiford heeft een dochter, niet
waar?"
Jack knikte.
„Ik dacht het al. Uit de Egyptische
hiëroglyphen van mijn vader kon ik
niet wijs worden. Eir kon evengoed
dokter of iets anders staan. Volgens
hem zal juffrouw Belford...."
„Meiford," corrigeerde Jack voor
de derde maal.
„Natuurlijk! Mejuffrouw Meiford
zal een heleboel geld van haar vader
erven en mijn vader, die altijd tracht
de gelukkige erfgename te vinden,
die hij kan offeren op het familie-
altaar, denkt, dat zij juist de soort
opoffering is, die geschikt zou zijn
voor mij."
Jack trok zijn hoed over zijn ogen
en knikte.
„Hij schrijft, dat ik er een bezoek
moet brengen om kennis te maken
en dat ik mij er beminnelijk moet
voordoen. Hij herinnert mij er aan,
dat ik niets op de wereld bezit en dat
ik een rijk huwelijk moet doen. Hij
bezweert mij dat ik moet bedenken,
dat hij op mij rekent, om de familie
Kendale uit het moeras te halen. Hij
zegt. dat het precies even gemakke
lijk is om verliefd te worden op een
meisje met geld als op een zonder
dat aardse slijk en dat je in het eer
ste geval heel wat meer voldoening
hebt. Het is mijn vader, een oude
wereldse man, hé?" en hij lachte.
„En?" vroeg Jack.
„Wel, dat is zowat alles, geloof ik.
Ik moet de ouwe heer tevreden stel
len als het mogelijk is. Wat verliefd
worden betreft." Hij zweeg en trok
een gezicht. „Dat is wat anders. Ik
ben niet zo heel gauw verliefd, wat
onder de gegeven omstandigheden
maar gelukkig is; maar als. ik zin
kreeg in een meisje, dan zou het toch
het rechte soort moeten zijn."
„Dat geloof ik ook," zei Jack, ter
wijl hij naar de lange, slanke gestalte
keek en het knappe, zorgeloze gelaat
met jongensachtige bewondering aan
schouwde.
„Ja, dat is vast, Jack. Weet je, wat
voor soort meisje ik zou willen trou
wen?"
„Neen, nog niet," zei Jack, in af
wachting van wat komen zou.
„Hm!" nadenkend staarde Guy de
rook na, die hij tussen zijn bijna ge
sloten lippen doorblies; „het soort
meisje, dat ik aardig zou vinden, ls
wat is dat?"
Dat was Lorrie die een poging deed
om weg te koir/en uit de onpleizieri-
ge situatie, ongezien mee te luiste
ren naar de bekentenissen van een
heer; maar het lawaai dat ze maakte
toen ze zich bewoog en de vraag van
Lord Kendale dreven haar haastig
naar haar oude plaats terug. En daar
zat ze, haar hoofd geleund tegen de
grafsteen, met een hoogrood gezicht.
„Hethet moet een konijn zijn,"
zei Jaok, zichtbaar onhandig. „Wil je
niet binnenkomen om kennis te ma
ken met mijn vader, Guy?"
„Graag, ouwe jongen, straks. Laat
ik eerst even mijn sigaar oproken.
Ja, joch, ik geloof, dat ik het meisje,
waarvoor ik zou kunnen knielen, zo
voor me kan halen. Groot ze moet
lang zijn met mooie ogen en bruin
haar, een koninklijke blik je zou
kunnen zeggen als.als een Juno;
een vrouw, die volkomen op haar
plaats zou zijn in een groot gezel
schap of aan het hoofd van je tafel
bij een diner, snap je."
„Juist," zei Jack; „een soort van
beroepssdhoonheid, een koningin van
de een of andere hofstoet, uit Ma-
danre Tussaud's wassenbeeldenspel.
Guy lachte.
„Zoiets ja, maar nog een beetje
meer. Nu kan ik me wel voorstellen,
hoe die Melford's zijn. De vader ver
diende zijn geld met het aanleggen
van spoorwegen, beweert mijn papa,
en hij is geen kwaad soort man. Ruw
en onbehouwen, denk ik. Zo een, die
je op je ru§ slaat en die zy'n diner
voornamelijk met zijn mes naar bin
nen werkt. Maar dat hindert niet, als
je schoonvader rijk is, weetje. Dan
noemt men zoiets excentriciteit. En
het meisje ik denk dat ze erg la
waaierig is en dol op kleuren. Zij
spreekt natuurlijk over pa's bezittin
gen, enz. enz."
Jack schudde zijn hoofd.
„Neen, zo is het niet, maar dat zal
je zelf wel zien."
„Bestaat de familie uit nog meer
oersonen?" vroeg Lord Kendale on
verschillig,
„Een broer," antwoordde Jack.
„Zo. Een aardige vent?"
Jack keek strak naar de grafsteen
tegenover hem.
„Ik weet niet veel over hem," was
het kortaf gegeven antwoord, „en
wat ik weet, wil ik...."
„Jack! Jack!" riep een zachte,
vriendelijke m'aar ernstige stem uit
de tuin van de pastorie.
Jack schrok op.
„Mijn zusje Margaret roept me,";j
zei hij. „Ga je mee naar binnen?" 1
„Ga jij maar eerst", adviseerde m
lord Kendale. „Missöhien wil ze jell
spreken. Je kunt me komen halen,
als je me nog kunt gebruiken."
Jack ging heen. Hij had Lorrie vol-r
komen vergeten. Lord Kendale ging!
op de grafsteen zitten en wachtte opl
zijn gemak.
De ondergaande zon zette alles in
rode gloed; een wolkbank kroop
vanaf de horizon boven de zee en
kleurde de kabbelende golven met 'n
paarse gloed. Lord Kendale keek
naar het landschap, floot zachtjes en
de minuten voor Lorrie waren het
uren, dagen, weken gingen lang
zaam voorbij.
Plotseling deed het paard een
goed en gehoorzaam beest, dat dicht
bij de muur had staan grazen een
paar stappen naar voren om bij een
nieuw plekje gras te komen.
„Pas op, ouwe, verboden toegang,"
zei Lord Kendale, terwijl hij van zijn
zitplaats klom en op zijn paard toe
liep. Daardoor stond hij plotseling
voor het meisje, dat in het lange gras
lag.
(Wordt vervolgd)
