75ste Landenwedstrijd Belgie-Nederland
werd matige, spanningloze vertoning
Machteloze voorhoeden konden geen
levendigheid in het spel brengen
Tebak*
Het veld op het
scherm
MAANDAG 20 OCTOBER 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Nieuwe fouten
met twee
Wanneer we vroeger
schreven over de landen-
wedstrijden in het Ant-
werp-stadion te Deurne
tussen ie Rode Duivels en
Oranje, kGnden we de le
zers meestal onthalen op
een .plezant" verhaal over
de spannende, somtijds
sensatie-achtige wedstrij
den, welke zich in de loop
der jaren in de Hel van
van Kraak wreekten zich
Belgische doelpunten
Tijdens een hevige Belgische aanval
weet Kraak zijn doel voor doorboring
te vrijwaren. Van links naar rechts:
Anoul, Bensch (8), voor hem Alberts,
vervolgens Tebak, Wiertz, Biesbrouck
Terlouw, Mermans, die doelman Kraak
belaagt. Geheel rechts Reyniers.
Deurne hadden afgespeeld.
Actie en reactie, hard en
dikwijls zeer hard spel met
tal van hoogtepunten
vormden daarbij dan de
ondergrond voor hetgeen
zich daar binnen de lijnen
afspeelde. Hoe geheel in te
genstelling daarmee was
het spel, dat zich gister
middag in Deurne afspeel
de en waarvoor de toe
schouwers hun kostelijke
centen haddeni geofferd,
als steeds door sommigen
tegen te veel geld, want de
opkopers-verkopers deden
weer goede zaken in de
Sinjorenstad. Het beeld,
dat deze jubileumwedstrijd
zonder enig vertoon
overigens op deze 75ste!
te zien gaf, vormde wel
een uitzondering op de re
gel, want het werd een van
beide zr.den vrij slecht ge
speelde en spanningloze,
grauwe wedstrijd, waarbij
behoudens 'n enkele mi.
nuut in de tweede helft,
toen de twee eerste doel
punten werden gescoord
spelers noch publiek tot
enig leven schenen te kun
nen komen.
Het spel was dikwijls zo lauw en
mat, dat het publiek muisstil was,
als had het niet de minste belang
stelling voor hetgeen op het groene
tapijt te zien werd gegeven. Het an
ders zo bekende geroezemoes, we
zouden bijna zeggen, het getier van
een tot berstens toe geladen publiek
had plaats gemaakt voor een apathie,
een ijzige stilte, welke van Belgische'
zijde slechts werd onderbroken door
het gejoel en gefluit, wanneer weer
een Belgische voorhoede-speler een
kans jammerlijk om hals had ge
bracht of wanneer Terlouw om de
situatie te redden een bal over.de
zijlijn had getraptMaar wanneer
Diricx hetzelfde deed, was men dood
stil!
Zo werd het een spanningloze, soms
bijna vervelende wedstrijd met twee
machteloze voorhoeden, want de drie
doelpunten, die de wedstrijd dan
nog rijk was, werden alle gemaakt
door ernstige dekkingsfouten van de
achterhoede. Dat vooral stelde teleur,
omdat we van deze ploegen veel
meer activiteit in de voorhoede had
den verwacht.
Het spel van de Oranjeploeg was
stukken minder dani in de oefenwed
strijd tegen de Wolverhampton
Wanderers en de verwachting, welke
wij hier hadden gekregen; n.l., dat er
meer leven en frisheid in de voor
hoede zou zijn gekomen, ging geheel
in rook op.
Maar ook de Belgen vielen ditmaal
bar tegen, al kan niet ontkend wor
den, dat hun samenspel in ieder ge
val beter was dan dat van de Oranje
voorhoede. Maar er was niets te be
speuren van de anders zo fitsende
aanvallen, die elk voor zich telkens
weer een ernstig gevaar voor het
Oranjedoel waren. Noch Mermans,
noch Anoul of de anders zo gevaar
lijke Lemberechts waren in staat hun
ploeg tot grootse dingen te stimule
ren.
Wat de verrichtingen van de Neder
landse ploeg betreft moeten we al
lereerst constateren, dat Kraak ook
nu weer dikwijls zeer weifelend op
trad, waarvoor bij een verdediging
als ook nu voor hem stond, zeker
geen redeni was, zodat we moeten
aannemen, dat de IJmuidenaar danig
op zijn retour is.
Een andere reden van het slechte
spel zien we in het falen van de
voorhoede als geheel. In de eerste
plaats in het falen van Lenstra op de
buitenplaats. En daarmee hopen we,
dat de Keuze-Commissie nu voorgoed
leergeld zal hebben gehad. Verder
moet geconstateerd worden, dat het
binnentrio Lugthartvan Roessel
Bennaars op slechts enkele uitzonde-
ringen na zeker niet op internatio
naal peil stond, zodat h.t niet te ver
wonderen valt, dat ook de vijfde man
de kwieke van der Kuil niet tot
volle krachtsontplooiing kon komen.
Er werd bovendien, wanneer men
ai eens tot een goede aanval kwam,
veel te lang gecombineerd en daar
mee wist het Belgische verdedigings-
blok tenslotte wel raad.
Over de middenlinie noch over de
verdediging mogen we eigenlijk kla
gen. Er is door beide linies hard ge
werkt en vooral door beide backs.
Tebak en Alberts werd vaak verdien
stelijk werk te zien gegeven, terwijl
Terlouw zijn gevaarlijke tegenstan
der Mermans ge enogenblik vrij spel
liet! In de middenlinie zorgden voorts
Wiertz zowel als Biesbrouck dat de
voorhoede werk genoeg kreeg, maar
aangezien de stootkracht daar ont
brak, was hun werk dikwijls hope
loos.
De Belgen zullen ongetwijfeld over
deze nieuwe zege niet juichen. Het
is meer dan gelukkig geweest zoals
zij ditmaal aan de punten kwamen,
maar de machteloosheid der voorhoe
de kwam hier ook wel sterk tot uit
drukking. Het zij evenwel gezegd, dat
Mermans het allerminst gemakke
lijk had in deze wedstrijd, want we
kunnen wel zeggen, dat hij behalve
Terlouw, die ditmaal zeer fair tegen
over hem stond, ook zijn eigen pu
bliek tegen zich had. De wijze waar
op de Belgen, die liever Coppens als
aanvalsleider hadden gezien, hem af
maakten, was beheden peil. Dat dit
deprimerend op de Anderlecht-man
moest werken, laat zich volkomen
begrijpen.
En het was bij de Belgen als ploeg
al ongeveer precies gelijk bij het
Oranje-elftal: ook hier werkten ver
dediging en middenlinie goed, maar
zij wisten zich bovendien gesterkt
door een niet falende doelverdediger
achter zich.
Overigens, het zal een wedstrijd
zijn, die geen diepe sporen achter
zich zal laten en welke ieder toe
schouwer heel spoedig zal vergeten!
Het verloop van de wedstrijd
Terwijl de jeugdploegen van België
en Nederland in het zonovergoten
Deurme-stadion hun voetbalwedstrijd
speelden, vulden zich langzamerhand
de tribunes met een bontgekleurde
menigte. Vak na vak werd bezet door
de mensenzee, die getuige wilde zijn
van de grote, de 75ste interland-wed
strijd tussen de vertegenwoordigen
de ploegen van beide landen. Na af
loop van de jeugdwedstrijd verscheen
het keurige muziekcorps van de Ge
neral Motors op het terrein, om zijn
nodige rondjes, te draaien en daarbij
in polonaise-vorm iets nieuws te
brengen, dat zeer in de smaak viel.
Te kwart voor drieën stelden de
twee hagen van junioren zich op voor
de uitgangen der spelers en tegelij
kertijd verschenen zij in het veld.
De Belgen waren ditmaal in hun
zwarte trainingspakken, met geel
en rood afgezet, op het veld versche
nen en zij deden dit pas uit, toen
scheidsrechter Ling de aanvoerders
bij zich riep voor de toss.
Daaraan vooraf ging natuurlijk
weer op de bekende wijze het Ne
derlandse en Belgische volkslied,
door de aanwezige Nederlanders be
ter meegezongen dan door de vijf
maal grotere Belgische aanhang. Be
kend verschijnsel overigens bij de
tweetaligheid der Belgen
De Belgen wonnen de toss en dus
kon van Roessel de aftrap verrich
ten tegen de wind in, terwijl de ploe
gen in onveranderde samenstel
ling stonden opgesteld.
Veelbelovend begin.
De Nederlandse aanval werd al heel
gauw door de Belgen overgenomen
en daaruit kreeg Lemberechts een
kans om het eerste schot te lossen,
maar de eerste kans ging al verlo
ren door naast schieten. Weinig had
men toen kunnen vermoeden, dat dit
spelletje zich zo dikwijls in deze wed
strijd zou gaan herhalen, dat het de
Belgische spelers herhaaldelijk joel
en fluitconcerten van hun aanhang
op de tribunes zou bezorgen
Hoe het evenwel ook zij, deze aan
val werd onmiddellijk gevolgd door
een snelle Nederlandse aanval, w<
uit Bennaars in buitenspelpositie wel
iswaar inschoot, maar dat toch hoop
gaf op een aardige, vlotte wedstrijd.
Die gedachte vond nog grond in de
aanvallen, welke de Oranjeploeg
daarna even snel opzette met goed
werk van Lenstra, Lugthhart en van
Roessel, waarbij keeper Roogaerts en
kele malen handelend moest optre
den. Maar daarmede zouden we zeg
gen, was het dan ook afgelopen en
langzamerhand kwamen de zwakke
plekken in ons elftal weer al te dui
delijk naar voren. De zo noodzake
lijke samenhang, het combinatiever
mogen in de voorhoede bleek ook nu
maar al te zeer zoek. Eensdeels een
gevolg van het feit, dat Abe Lenstra
veel te weinig in het spel werd be
trokken en als hij al eens de bal
kreeg een hardwerkende Diricx te
genover zich vond, terwijl van Roes
sel al evenzeer grote tegenstand on
dervond van de nog steeds geduchte
Carré, die zijn spilplaats nog volko
men waard is.
Bovendien hadden de Belgen zich
binnen de tien minuten hersteld van
het enthousiaste openingsoffensief
der Oranjehemden. Hun combinaties
gingen beter sluiten, zij voerden het
hoge tempo nog op en leidden de
meeste aanvallen over de linkervleu
gel, waar Torke Lemberechts, de ve
teraan stond opgesteld, voor de eer
ste maal in zijn voetballoopbaan op
de linksbuitenplaats spelend. Hoe 'n
oude rot hij ook moge zijn, over hoe
veel ervaring en routine de snelle
man uit Mechelen ook moge bezit
ten, hij was gehandicapt door zijn
verhuizing van rechts naar links. En
het opmerkelijke feit heeft zich in
deze wedstrijd voorgedaan, dat zowel
de keuzecommissie van het Neder
landse elftal als die vón de Belgische
ploeg zich schromelijk vergist heb
ben met twee ervaren, technisch zeer
kundige spelers op verkeerde plaat
sen neer te zetten, zodat huni spel
niet voldoende tot ontwikkeling kon
komen. Want niet alleen Abe Len
stra hield het spel op, omdat hij, ah
hij de bal kreeg, naar binnen kwam
en voortdurend de lijn verliet, maar
traditie getrouw
Scheidsrechter Ling heeft en
kele malen moeten fluiten, voor
verkeerd ingooien, een fout,
waaraan ook Wiertz, die overi
gens een goede wedstrijd heeft
gespeeld, zich een enkele maal
bezondigde. Tebak, die in zijn
club meer dan eens een ingooi
doet, omdat hij buitengewoon
ver kan plaatsen, zou het wel
eens bij BelgiëNederland een
keer van zijn rechtshalf overne
men. En !n de tweede helft nam
Tebak inderdaad een keer een
ingooi voor zijn rekening en
wierp het leder ver over de
hoofden van de verbaasde Bel
gen en landgenoten langs de lijn
waar van der Kuil, die 45 meter
van hem afstand en die er on
middellijk van door ging.
De legende, dat Tebak beter
met zijn linkervoet zou kunnen
trappen dan rechts, is te Antwer
pen uit de wereld geholpen.
Want Frans Tebak speelt al ja
ren als linksachter in „Eindho
ven", maar hij is eigenlijk een
speler, die meer met het rech
terbeen dan met het linker pres
teert. Trouwens, dat verwisselen
van links naar rechts en omge
keerd, is meer in de familie van
Tebak voorgekomen. Papa Tebak
was in de jaren tussen 1910 en
1935 een trouwe eerste elftal
speler. Maar papa Tebak, Evert
genaamd, stond in de ploeg altijd
links opgesteld, maar hij speel
de eigenlijk rechts. En de broer
van Frans, Jo Tebak, opereert
thans in Eindhoven als linkshalf,
maar hij speelt rechts even goed
als links.
ook Lemberechts remde de snelheid
der aanvallen. Steeds draaide hij, wan
neer hij de bal in zijn bezit had, een
halve slag om, zodat hij met de rech
tervoet voor kon zetten. Dat deed hij
dan ook wel goed, maar intussen was
er zoveel tijd verloren gegaan, dat
de Nederlandse verdediging steeds de
goede opstelfing kon kiezen en het
verrassende element al bij voorbaat
uit de Belgische aanvallen was ver
dwenen. Het euvel, waaraan de Bel-
ginsche voorhoede de laatste jaren
ernstig heeft geleden, kwam ook dit
keer tot uiting: de voorhoede miste
een felle schutter, die van iedere
kans, hoe klein ook, profiteerde. Het
was dus geen wonder, dat de eerste
hoekschop, na ruim een kwartier spe
len door België genomen, wel ge
vaarlijk dicht voor het doel terecht
kwam, maar dat het binnentrio het
doel van Kraak op de verkeerde
plaats zocht. Linksbuiten Reyniers
zagen wij herhaalde malen pogingen
in het werk stellen om Alberts, die
een verdienstelijke partij voetbal ten
beste gaf, te passeren. Maar ook hij
schoot een keer, toen hij twee, 'drie
tegenstanders, was voorbijgerend,
jammerlijk naast. Van der Kuil'mocht
na 20 minuten de eerste hoekschop
voor zijn ploeg nemen, door hemzelf
geforceerd in een duel met de ge
acheveerd spelende van Brandt, een
zeer dappere back, die bliksemsnel
reageerde en wiens wegtrappen op
hoog niveau stond. Van der Kuil, die
zeer weinig steun ondervond van
Lugthart de Groninger begon ken
nelijk nerveus en had moeite om zijn
debutantenkoorts te overwinnen
plaatste de hoekschop voortreffelijk
voor, maar de Belgische verdediging
werkte het leder het veld ini. Weer
ging Reyniers er tussen uit, tezamen
met Bensch en deze combinatie had
tot resultaat, dat Bensch een laag
hard schot kon inzenden, hetwelk
Kraak geen moeilijkheden bezorgde.
Van Roessel c.s. antwoordden met
een felle harde aanval en even heers
te er verwarring in de Belgische ge
lederen, toen de druk in enkele se
conden zo groot werd, dat slechts
Boogaerts een doelpunt kon voorko
men.
Coppens, Coppens...
Nadat het Oranje—binnentrio met
snel kort spel gevaarlijk voor het Bel
gische doel was gekomen en Boo
gaerts opnieuw als redder moest fun
geren, was het woord weer aan de
Belgen, die ongetwijfeld beter samen
speelden. Maar Mermans schoot ver
naast doel. Dat beviel het Antwerp
se publiek helenKaal niet en men
floot de man van Anderlecht, die zo
veel grote wedstrijd voor zijn land
heeft gespeeld ook tegen Nederland,
uit. Men joelde en jouwde, ja men
schold de midvoor, die in Terlouw
weer zijn mannetje had gevonden,
uit. En wat nog ergèr was, de dui
zenden riepen om „Coppens, Cop
pens....", waardoor het zelfvertrou
wen, door de harde maar faire ver
dediging van Terlouw, toch al niet
honderd procent, aanzienlijk slonk.
Scheidsrechter Ling floot veel, maar
de overtredingen kwamen aan beide
zijden voor en werden meer begaan
in overmoed en enthousiasme, in
felle doortastendheid, dan door min
der fair spel. Vani overwicht van een
van beide ploegen was geen sprake.
Opvallend was in sommige phasen
van de strijd het slechte afgeven van
de Oranjehemden, zelfs bij Abe,
wiens fijne „tikjes", zuiver geplaatst,
sterk gemist werden. De Heeren-
vener schoot een keer, in goede po
sitie staande, naast. Aan de andere
kant mocht Torke Lemberechts een
vrije trap nemen, even buiten het
strafschopgebied, maar Terlouw en
zijn mannen vormden het bekende
muurtje, waar het schot van de klei.
ne Mechelaar op afstootte. En zo ver
streek de tijd, zonder dat de voor
hoeden een doelpunt hadden kunnen
maken.
DE TWEEDE HELFT.
De tweede helft zette in met een
offensief van de Oranjehemden. Van
Roessel schoot naast, Abe deed het
zelfde en een kopbal van Van der
Kuil ging over. Maar na een offen
sief van zeven minuten minderde de
druk op het Belgische doel al weer.
En Carré wist het spel te verplaat
sen. Wel kwamen de Rode Duivels
gevaarlijk dicht bij het doel
Kraak, maar men kreeg niet de in
druk, dat de Nederlandse defensie,
waarin zowel Terlouw als Alberts en
Tebak zeer goed speelden, snel zou
capituleren.
België neemt de leiding en
Oranje maakt gelijk.
Zo kwam het doelpunt in de tien
de minuut voor België, nog onver
wacht. Want de achterspeler Diricx
loste van zeker 35 meter een harde
kogel, waarbij de bal door Kraak, die
niet gehinderd werd, niet klemvast
werd gegrepen. Hij liet de bal uit
handen vallen en Anoul- was er snel
bij om van dichtbij, nog tegen Kraak
aanschietend, zijn ploeg de leiding te
geven (10). Een blunder van
Kraak, welke gelukkig geen invloed
had op het moreel van de Oranje
ploeg, want 1 minuut later was de
stand alweer gelijk. Bij een opeen
hoping van spelers voor het Belgi
sche doel schoot Abe Lenstra in, even
raakte Carré het leder nog aan en
voor de verraste Boogaerts vloog het
leder hoog in de hoek (11).
Twee doelpunten binnen 1 minuut,
een sensationeel ogenblikje, dat zo
inhaerent is aan de BelgiëNeder
landwedstrijden vani weleer. Maar
helaas bleef het bij deze éne phase
van opwindend en productief voet
bal. Want beide verdedigingslinies
hadden zich spoedig hersteld en ble
ven voorlopig de aanvallers de baas.
Na ruim een kwartier scheerde een
goed schot van Biesbrouck over de
lat en een inswinger van Lembe
rechts, met het linkerbeen uit een
corner genomen, tolde gevaarlijk
voor Kraak's doel, maar alweer wa
ren1 de mannen van Terlouw op hun
post. De druk van België werd iets
groter, maar geen ogenblik werd er
paniekvoetbal gespeeld, hetgeen de
laatste jaren in onze achterhoede nog
wel eens werd gedemonstreerd. Mer
mans bleef zwak spelen en toen hij
met nog ruim een kwartier spelen
voor de boeg, met een vrij veld voor
zich,ver naast schoot, hieven de sup
porters van Antwerpen weer een ge
joel aan, dat bepaald niet prettig ini
de oren van de Belgische midvoor
moet hebben geklonken. En het spel,
dat de Belgen in deze phase van de
wedstrijd demonstreerde, was zo
zwak (hiervan wisten de Oranjehem-
den niet te profiteren), dat niet al-
i leen Mermans werd uitgefloten, maar
De belans van
België-N ederland
Vier overwinningen voor
de Zuiderburen
Zaterdag en gisteren waren het
weer de grote dagen van de voet
bal ontmoetingen tussen Pelgië
en Nederland. De balans viel dit
maal wel zeer stork in het voor
deel van onze Zuiderburen uit.
Men zie slechts de uitslagen:
BelgiëNederland 21.
BelgiëNederland (Jeugd)
3—1.
BelgiëNederland (Politie)
5—2.
AntwerpenRotterdam 30.
BrusselAmsterdam 12.
De tweede televisie-uitzending van
een interland-wedstrijd, die Philips
in samenwerking met de K.R.O.,
A.V.R.O., en V.A.R.A. verzorgde, be
wees, dat men zich volkomen bewust
is van het experimentele stadium,
waarin dergelijke uitzendingen zich
in Nederland nog bevinden. Men had
goede lering getrokken uit de erva
ren van de vorige maal en de
wijzigingen, die men aangebracht
had, brachten de uitzending op een
technisch veel hoger plan. Een van
de onvolmaaktheden van de vorige
maal was, dat de spelers van de ver
schillende landen niet voldoende van
elkaar te onderscheiden wareni, daar
er op het zwart-witte beeld geen
verschil in kleding van de diverse
groepen te constateren viel. Maar op
het scherm van gisteren waren dc
witte Nederlandse broegen een scher
pe tegenstelling bij de zwarte Belgi
sche kleding en men kon het goed
of verkeerd terecht komen van een
bal ogenblikkelijk vaststellen. Ook
de samenwerking tussen de verschil
lende camera's op het veld was aan
merkelijk verbeterd. Met zeer grote
soepelheid werd het beeld doorlopend
doorgegeven en men kreeg wellicht
een overzichtelijker beeld van de
wedstrijd vooral van de details
dan de aanwezigen in het stadion,
daar men doorlopend „met zijn neus
op de bal zat", terwijl de camera
mensen toch de juiste afstand in acht
nemen, waardoor de totaal indruk
hniet verloren ging. De uitzending
iwds' niet volmaakt; zo werd het cen
trum van het scherm ontsierd door
een donkere vlek en was een der ca
mera's in doorlopend conflict met een
paal, waardoor het beeld voortdurend
en doorbroken werd. De radio-re
porter, Dick van Rijn, had zijn com
mentaar meer dan de vorige maal,
aangepast aan de televisie. Zijn
spaarzame, rake en soms droogkomi
sche toelichting, begeleidde het beeld
op het scherm voortreffelijk.
In vergelijking met de vorige maal
kan gezegd worden, dat het een zeer
geslaagde proef is geweest.
Met eetöte IBelgióxdle doelpunt
Hier zien we hoe de Nederlandse doelman, Kraak, moet zwichten tijdens een
Belgische aanval in het begin van de tweede helft van de voetbalwedstrijd
BelgiëNederland in het Antwerp-stadion te Deurne. De Belgen wonnen
met 21. Dit is het eerste Belgische doelpunt. Van links naar rechts:
Mermans, Kraak, de Engelse scheidsrechter Ling en Wiertz.
ook Anoul en Bensch. Het spel golf
de op en neer, Abe Lenstra mocht
een hoekschop nemen de vierde
voor Nederland maar de bal be
landde achter de lijn. De afwerking
der Belgische aanvallen was slecht,
en af en toe ontbraken zelfs de pit
en de animo om er iets meer van te
recht. te brengen.
België herneemt dc leiding.
Toen Mermanis, in moeilijke positie,
bij de uitlijn staande, voorzette, ko
gelde Terlouw de bal de lucht in voor
eigen doel en Kraak kon slechts een
doelpunt voorkomen, door de bal
over de lat te stompen, Maar de cor
ner, door Lemberechts genomen, le
verde het tweede doelpunt van Bel
gië op, een even ongelukkige goal als
de eerste. Kraak miste in de gehele
wedstrijd het zo nodige zelfvertrou
wen, iets wat wij reeds in de oefen
wedstrijd tegero Wolverhampton Wan
derers hadden kunnen constateren.
Hij „timede" bij deze hoekschop
slecht, liep uit, sloeg met de open
handen de bal het veld in, waarna
Mermans via een wirwar van benen
trachtte de bal in het door Kraak
verlaten doel te trappen. Het leder
kwam echter tegen de paal terecht.
Inmiddels was Kraak teruggerend,
had niet gerekenid op de terugsprin
gende bal en via het lichaam van
Kraak belandde de bal over de doel
lijn, zonder dat Alberts, die naar het
verlaten doel was „gegleden" er iets
aan kon. doen. Een tweede blunder
van Kraak, welke België de over
winning schonk. Dat gebeurde vier
minuten-voor het einde. Nederland
speelde in de resterende minuten een
verloren wedstrijd. De druk van Bel
gië werd uit de aard der zaak groter
en een keer miste Mermans vlak
voor het Nederlandse doel grandioos,
toen hij volkomen over het leder
heenmaaide. En zo kwam het einde
van een vrij kleurloze wedstrijd,
waarin beide ploegen slechts middel
matig spel hadden laten zien.
UIT DE KLEEDKAMERS.
Het is altijd goede gewoonte ge
weest na afloop van een interland
wedstrijd de spelers en officials in
de kleedkamers on te zoeken om iets
tc horen over hetgeen zij van de ge
speelde wedstrijd denken.
Het A.N.P. gaf daarover steeds kor
te indrukken) weer.
Ditmaal misten we deze.
Niet te verwonderen overigens: er
zal in de kleedkamers niet veel te
zeggen zijn geweest
