Nederlands elftal
geklopt na 2-
door Denemarken
0 voorsprong
„Oudjes" deden het nog het best
klasse-spelers zijn ver te zoeken
Kraak was ook hier paraat
Ook Abe speelde weer
Van 2-0 voor Nederland, naar 2-2
en 3-2 voor Denemarken
MAANDAG 22 SEPTEMBER 1952
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
In 'het oude vierkante voetbalstadion Idrettsparken aan de yand van het
gezellige Kopenhage, heeft het Nederlands voetbalelftal het nieuwe inter
land seizoen ingezet met een 32 nederlaag tegen Denemarken. Onder een
druilerig motrr^entje en dientengevolge op een glad en moeilijk bespeel
baar terrein, heeft het nationaal elftal ten aanschouwe van 30.000 belang
stellenden zo ongeveer gedaan, wat er van verwacht werd. En deze verwach
tingen omtrent de prestaties van onze voetbalvertegenwooraigers waren nu
eenmaal niet hoog gespannen.
Zeker niet, toen de verdediging I einde af en toe plaats maakte voor
door uitvallen van Odenthal moest geloei wanneer één van de Neder-
worden gewijzigd en de in Kopen- landse spelers wat al te hardhandig
hagen aanwezige leiding van de Tech
nische Commissie en de Keuzecom
missie van de K.N.V.B. Terlouw als
rechtsback opstelde naast debutant
Boskamp, terwijl Hendriks van Vites
se de spilplaats kreeg toegewezen. Er
was nog iets, dat de hoop op succes
verminderde in het Nederlandse
kamp. Abe Lenstra had nl. last van
een blessure aan de linkervoet er
werd gesproken van een scheurtje in
een teenbotje en wie hem voor de
wedstrijd met zijn been zag trekken,
vreesde het ergste. Dadelijk dient
hieraan te worden toegevoegd, dat
Lenstra gedurende de wedstrijd wei
nig hinder heeft gehad van deze han
dicap, en van enige invloed op de
uitslag was hier ook geen sprake.
Wat wel de oorzaak was van de
Nederlandse nederlaag? Och, er wa
ren vele oorzaken en het is maar,
waaraan men de meeste betekenis
toekent. Inderdaad was het in de
Nederlandse verdediging merkbaar,
dat niet iedereen op zijn vertrouwde
plaats stond. Terlouw mag dan van
huis uit achterspeler zijn, hij bleek,
vooral toen de druk na de rust steeds
groter werd, toch zo sterk naar het
centrum te worden getrokken, dat hij
Hendriks vaak in de weg liep. Bo
vendien, en ook dat kwam pas n>a
rust duidelijk tot uiting, was zijn
voorkeur voor het linker been een
handicap tegen de snelle Deense
linkervleugel van de beide Nielsens.
Wanneer we elke speler de revue la
ten passeren zijn er. meer zwakke
plekken aan te wijzen. Zo waren
Bennaers en van der Kuil en naar
mate de wedstrijd vorderde ook van
Roessel onvoldoende, maar uiteinde
lijk kunnen wij alles terugbrengen
tot één nuchtere conclusie: de De
nen hadden een betere ploeg rtiet
snellere spelers, die over betere bal
techniek en een betere lichaamstech
niek beschikten. Ziedaar het grote
verschil tussen beide elftallen. Zeker,
onze landgenoten, die tegen het goe
de gebruik in als gasten in zwarte
broeken waren gestoken, terwijl de
Denen in hun traditionele rood-wit
verschenen, hadden adem genoeg en
hebben de wedstrijd kunnen uitspe
len, maar tot het einde toe op volle
toeren draaien konden zij niet en
bovendien hadden de gastheren op dit
veld het voordeel van hun gemiddeld
kleinere en lichtere postuur.
Geen wedstrijd in mineur.
Toch zou het onredelijk zijn om
de beschrijving van de wedstrijd, zo
als deze door het Nederlandse elftal
werd gespeeld, geheel in mineur te
houden. Een nederlaag geeft de be
oordelaar, in het bijzonder wanneer
naar de reden van deze nederlaag
wordt gezocht, maar al te gauw de
neiging prestaties met een zekere ge
ringschatting te bekijken. Eerlijk ge-
zeg verdient het Nederlands elftal
een dergelijke critiek niet, want niet
alleen dat de wedstrijd zonder twij
fel aantrekkelijk was om naar te kij
ken, iets waarvoor uiteraard beide
ploegen zorgden, maar ook heeft het
spel van de Nederlanders de harten
van hun landgenoten, die in gering
aantal op de natte tribunes aanwezig
waren, in sommige perioden aange
naam kunnen verwarmen.
In de eerste speelhelft vooral heeft
het Nederlandse elftal zowel verde
digend als aanvallend veel goede din
gen gedaan en menig open doekje van
het sterk meelevende publiek was
voor onze spelers bestemd. Jammer
was het, dat dit applaus steeds min
der vaak voorkwam, zelfs aan het
was in zijn pogingen de Deense vloed
golf van aanvallen te stuiten of wan
neer 'n Oranje-hemd zich op hinder-
lijze wijze met de leiding ging be
moeien. In die laatste tien minuten
hebben wij ons zelfs af zitten vragen
of de spelers van het Nederlands elf
tal behalve regelmatige verliezers ook
al slechte verliezers gingen worden.
Laat ons hopen, dat dit alles in het
vuur van het spel geschiedde en dat
het mede te wijten was aan de inder
daad vele aanvechtbare beslissingen
vani de Fin Kaivola.
Nederlandse voorhoede begon
goed.
Met fris open aanvalsspel en goed
gesteund door de kanthalfs Wiertz en
Biesbrouck heeft de Nederlandse
voorhoede de Deense verdediging
voor rust handen vol werk gegeven.
Vlotte, verantwoorde switches van
het binnentrio Lenstravan Roessel
Bennaers en goede dribbels en
voorzetten van de vleugels, waarbij
vooral Clavan zich onderscheidde,
gaven het spel een élan en een stoot
kracht, waaraan vriend en vijand be
paald moesten wennen. De verdedi
ging startte evenmin onverdienste
lijk met .een Boskamp, die vaak rus
tig wegwerkte en niet in het minst
blijk gaf van plankenkoorts te heb
ben, en een Hendriks, die op de spil
plaats zichtbaar in zijn1 element was.
Terlouw paste zich eveneens goed
aan en zelfs zagen wij hem enkele
malen goed opruimen met zijni rech
ter been. Het Nederlands elftal do
mineerde in die eerste twee kwar
tier, een overwicht dat met twee
doelpunten tot uitdrukking werd ge
bracht. Het leek toen of de Denen
een zeer matig elftal in het veld had.
den gebracht, dat geen antwoord zou
weten op de doortastende actie van
de Nederlandse stormlinie. Dit kwam
echter anders uit. De Denen hadden
wel degelijk een groot incasserings-
Het moment, waarop het eerste Ne
derlandse doelpunt ontstaat. Geheel
links op de grond liggend en ge
deeltelijk zichtbaar Svend Niel
sen. Verder Ginsburg (4), Clavan
Van Roessel de maker van het
doelpunt scheidsrechter Kaivola,
Broegger en doelman Johanson, die
tevergeefs is uitgevallen.
vermogen en allengs werd de druk op
het doel van Johansen kleiner, naar
mate het gevaarlijke binnentrio in
samenwerking met de snelle vleugel
adjudanten de zwakke plekken en
feilen van de Oranje-achterhoede
hadden afgetast. Het tempo werd
toen verhoogd, zodat Boskamp geen
tijd meer kreeg tot het met drie-
hoekspel vrijmaken van een bal, Ter
louw steeds op het verkeerde been
kwam te staan en Hendriks in al zijn
ijver te veel wilde gaan doen en
Kraak zodoende te weinig uitzicht
gaf. Prachtig maakte de Deense aan
val van deze korte paniek*periode ge
bruik en in één minuut was de
vreugde van de 2D voorsprong ver
drongen door het minder prettige ge
voel van: nu kunnen we weer op
nieuw beginnen. Het elftal heeft ge
probeerd en gezwoegd om de vaart
erin te krijgen, maar de motor wil
de niet meer op gang komen terwijl
de Denen ineens in hun spel kwa
men. Tijdens de olympische spelen te
Helsinki hadden zij het in de wed-
sirijd tegen Zuid-Slavië gepresteerd
een 30 achterstand op te halen, nu
werd de oneffenheid van 2 tegen-
punten ogenschijnlijk met groot ge
mak vlak gestreken. Het was 22
met de rust en alles was dus nog mo
gelijk, maar de Nederlanders op de
tribune voelden het, een nederlaag
was nu dichterbij dan een overwin
ning en hoewel de kansen op een
zege zich in de tweede helft nog tal
rijk voordeden, de nederlaag kwam
en was verdiend. Weer zal de keuze
commissie met de handen in het haar
zitten wanneer zij denkt aan de ko
mende ontmoetingen tegen de Belgen
en de Engelse amateurs, want weer
is het gebrek aan klasse gebleken.
Tientallen spelers zijn» na de oorlog
in het nationale elftal geprobeerd en
met uitzondering van de enkelen, die
naar het beroepsspel zijn overgegaan,
zijn er twee, drie oudgedienden, die
het er steeds maar weer het beste
afbrengen. Er is geen „klasse", en,
aldus luidt de mening in technische
bondskringen, deze zal er ook niet
komen zolang de clubs hun jeugdig
materiaal niet beschikbaar
stellen voor training en proefwed-
strijden.
Deense persstemmen
Tan drie Deense bladen vernam
het Algemeen Dagblad na afloop van
de wedstryd hun opinie over het ge
presteerde.
AFTENBLADET: (Julius Larsen,
oerscommissaris van de Deense
bond): Wij Denen, hebben met
veel geluk gewonnen na de sterke
eerste helft van de Nederlanders,
waarin zij ons in angst en vrees had
den gebracht. De Nederlandse ploeg
was lang niet zo slecht, als men zou
kunnen opmaken uit de resultaten,
die zij de laatste tijd behaalde.
Slechts één speler heeft nvij teleur
gesteld; dat is Biesbrouck. Ik heb
nog nooit zo'n zwakke aanvoerder
gezien. Heeft Nederland geen betere
op deze plaats?
BERLINGSKE TIDNINGE: Ne
derland verdiende in de eerste helft
van de wedstrijd een veel grotere
voorsprong en zou daarmee ook door
de tweede helft zijn heengekomen.
Wij Denen, kunnen daarom tevreden
zijn met het resultaat.
NATIONAL TIDNINGE: Welk
een groot speler is deze Lenstra;
vooral als hij voldoende krachtig is
om voluit te spelen, zoals in de eer
ste helft. Hy dirigeerde het gehele
elftal zo. dat het een lust was om er
naar te kijken en zijn orthodox spel,
nu eens hier, dan weer daar, maakte
hem tot de schrik van de verdedi-
ging van de tegenstanders. Neder-
land had deze wedstrijd gemakkelijk
kunnen winnen, mede door het bui
tenspel-doelpunt van Van Roesel,
dat naar onze mening niet buiten
spel was. De scheidrechter heeft zich
vereist op grond van de geweldige
snelheid van deze speler, die veel
later was gestart dan de scheidsrech
ter meende.
Bier zien we Abe Lenstra, die voor het eerst in het nieuwe internationale
seizoen weer meespeelde, het tweede doelpunt maken.
HET VERLOOP VAN DE WEDSTR1ID
Na de toss, die door Biesbrouck werd gewonnen, stelden de ploegen
zich als volgt op:
Denemarken:
JOHANSEN
S. NIELSEN KNUDSEN
GINSBURG BROEGGER TERKILDSEN
KUJ. NIELSEN KURT NIELSEN HANSEN PETERSEN ANDERSE
CLAVAN BENNAARS VAN ROESSEL LENSTRA v
BIESBROUCK HENDRIKS WIFRTS
BOSKAMP TERLOUW
KRAAK
Tijdens een aanval op 't Nederlandse doel in de voetbalwedstrijd Denemar
kenNederland te Kopenhagen zien we een waakzame Kraak de voor zijn
doel zwevende bal scherp in het oog houden. Tweede van links Hendriks,
geheel rechts Terlouw.
Nederland:
Tegen de wind in trapte Jens Hen>-
sen af, en al in de eerste minuut
kwam de voorhoede der gastheren
kennis maken met de nieuwbakken
Nederlandse defensie. Een gevaarlij
ke aanval was het echter niet en toen
de bal door Hendriks naar voren
werd getrapt konden de Nederlandse
aanvallers een eerste en reeds da
delijk niet onverdienstelijke combi
natie opbouwen. Wiertz trok met het
leder door het midden naar voren
om vervolgens van Roessel met een
goede througpass te lanceren. Maar
de toestormende linksback Svend
Nielsen was iets eerder bij de bal dan
de Tilburgernaar en tot een schot
kon de Nederlandse aanvalsleider
dan ook ndet komen. Toch bleef de
bal in Nederlands bezit. Van de
rechtervleugel kwam een hoge voor
zet, maar Lenstra kon achter zijn
kopbal geen voldoende kracht zetten
om doelman Johansen te verontrus
ten. Het was de eerste actie van Abe
en bij het volgen van zijn spel bleek
weldra, dat coach van der Leek de
pijnlyke teen van de Fries goed had
ingepakt, want zelden zag men een
actiever en enthousiaster Lenstra dan
in deze minuten. Het eerste gewin
was ditmaal geen kattegespin. Het
bleef niet bij deze Nederlandse aan
vallen, het was een waar offensief
dat werd ontketend. Laag werd de
bal vanuit de achterhoede naar vo
ren gespeeld, waar Wiertz en Bies
brouck, maar ook de beweeglijke
Bennaers voor verdere expeditie naar
de spits van de aanval zorgden. Met
snelle ineens gespeelde ballen ging
het leder van man tot man en vooral
op de linkervleugel, waar dan ook
Lenstra opdook werd goed construc
tief werk verricht; Intussen waren
Je Denen via hun linkervleugel weg
geweest waarmee Terlouw in de ge
legenheid werd gesteld zijn eerste
werk op zijn oude backplaats te ver
richten. De Deense aanvallen kwa
men echter niet verder dan de bei
de backs, tussen wie Hendriks zich
stevig weerde. Slechts een enkele
maal behoefde Kraak eraan te pas
te komen en zodoende viel er voor
lopig van Deense zijde weinig gevaar
te duchten.
Van Roessel opent de
score (10).
Van Roessel en Lenstra glipten aan
de andere zijde herhaaldelijk langs
de backs Svend Nielsen en Knudsen,
en Johansen had dan ook niet over
gebrek aan werk te klagen. Ten koste
van enkele hoekschoppen kon de
Deense doelman de schoten en kop
ballen verwerken. Een doelpunt zat
in de lucht en in de zevende minuut
kwam deze goal. Bij een vrije schop
van rechts kwam de bal bij Clavan,
die ineens scherp voorzette. Bennaers
stond goed voor het doel opgesteld
en misschien had de kleine Dosko-
man zelf een schietkans. Hoe het ook
zij, van Roessel stond, iets naar links,
in nog betere positie en toen de mid-
voor de bal met een kort tikje langs
de grond kreeg toegespeeld stonden
Knudsen en de Deense doelverde-
diger machteloos: van dichtbij schoot
Roessel hard in, de benedenhoek
en Nederland had de leiding. Even
werd het toen gevaarlijk voor Kraaks
doel toen Kaj Nielsen langs Terlouw
was gesneld maar nog vóór zijn lage
voorzet onheil had kunnen stichten
had Kraak zich in volle lengte naar
voren geworpen en weer ging Cla
van er tussen uit.
Lenstra scoorde 20.
Biesbrouck moest redding brengen
toen een vrije schop van Ginsburg
in het doelgebied terecht kwam, maar
toen ging de Nederlandse voorlijn er
weer vandoor voor de eerste van een
reeks aanvallen, waaruit het tweede
doelpunt zou worden geboren. Het
was zo begonnen: van Roessel had
met een listig knikje van zijn hoofd
Lenstra van een prachtige bal voor
zien. Lenstra kwam alleen voor de
uitlopende Johansen en met een kort
boogballetje werd deze omspeeld,
maar aanvoerder Nielsen had het ge
vaar zien aankomen en in volle ren
kon hij juist op de doellijn staande,
het reddende been uitsteken. Slecht
werd de bal echter weggewerkt en
weer kwamen de Oranje-hemden
voor het Deense doel. Bennaers was
bij deze stormloop voor enkele mi
nuten groggy. Het was wel niet no
dig om het spel er voor te stoppen,
maar de man uit Bergen op Zoom
liep toch even vreemd te knikkebol
len en kon zich niet ineens met het
spel bemoeien. Lenstra, die zich in
middels weer van de bal meester
had gemaakt en tussen drie Deense
verdedigers geraakte, fag, dat hij
het alleen moest doen en toen lever,
de Abe een ouderswets staaltje.
Met een plotselinge afleidende wen
ding van zijn lichaam bracht hij zijn
belagers op het verkeerde been, nam
een „overstapje" naar links en schoot
toen ineens en onverwacht, terwijl
iedereen een voorzet verwachtte met
die typische nonchalante zwaai van
zijn linker been, zoals alleen Len
stra dat kan, in de uiterste linker
bovenhoek. Doelman Johansen
aan de grond genageld blijven
staan en had geen hand uitgestoken
naar het prachtige diagonale schot.
In één minuut gelijk
Met fris. vlot spel, gesteund doo*
een hardwerkende middenlinie en
door de wetenschap, dat er winst in
deze wedstrijd zat, bleef het Neder
lands elftal de toon aangeven. Wel
werden de Deense aanvallen veelvul-
diger en ook sneller, maar het als
zeer gevaarlijk aangekondigde bin
nentrio kon nog niet tot grootse da-
Terlouw in het zilver
Rinus Terlouw speelde te Ko
penhagen zijn 25e interlandwed
strijd. Aan het diner na de wed
strijd werd hem door de K.N.
V.B. -een zilveren sigaretten
koker als herinnering aangebo
den.
den komen. Nog niet, want weldra
bleken de Deense verwachtingen ten
aanzien van dit trio toch niet onge
grond. In de 20e minuut attakeerde
Hendriks de Deense linksbuiten te
fel en het was nog een geluk, dat de
botsing zich buiten het Nederlandse
strafschop-gebied afspeelde. Maar
strafschop of niet, een doelpunt werd
het toch. Kaj Nielsen zelf nam de
vrije schop, niet eens zo erg scherp,
maar Kraak, die er normaal gemak
kelijk bij had gekund, vond zijn weg
naar de bal versperd door Hendriks
en Boskamp. En zo kon de kopbal
van Kurt Nielsen de doellijn onge
hinderd passeren.
Wie verwacht had, dat de Neder
landse voorhoede fel zou terugslaan
om deze min of meer ongelukkige
goal te wreken, kwam bedrogen uit.
Eerlijk gezegd kregen Lenstra en
zijn mede-aanvallers niet eens de ge
legenheid ook maar een poging in die
richting te doen. Verder dan de af
trap kwamen zij niet. De Denen
maakten zich in die gevaarlijke
stemming die elke ploeg eigen is na
een doelpunt, onmiddellijk weer
meester van de bal en nadat de
voorzet van de linksbuiten in een
snelle combinatie van het binnentrio
was verwerkt tot een vrije kans,
schoot Poul Erik Petersen hard laag
en onhoudbaar voor Kraak in hei
doel. Van 02 tot 22 in één minuut.
Het Deense elftal danste, het publiek
niet minder.
Voor het Nederlands elftal bete-
ue het einde van hpt over
wicht. De heerschappij op het mid
denveld werd prijs gegeven, moest
wel worden prijs gegeven, want zo
wel Biesbrouck als Wiertz waren ge
dwongen zich meer dan daarvoor op
de verdedigmg toe te leggen. In die
achterhoede ging het ineens niet
meer. Hoewel Hendriks zich uitste
kend weerde op de midachternlaats
en vooral koppend bergen werk ver
zette begon de omzetting zich toch
steeds meer te wreken.
Niet dat Terlouw onvoldoende
speelde, maar onder de toenemende
druk van de tegenstanders begon hij
teveel naar het midden te trekken,
waardoor zijn buitenman te veel vrij
heid kreeg en in eigen kamp voor
Kraaks doel misverstanden gingen
ontstaan.
Al was het Nederlands elftal wat
uit het offensief gedrongen, dit wil
de nog niet zeggen, dat onze jongens
geheel en al waren uitgepraat. Abe
kreeg nog een prachtige kans, zijn
ploeg weer een voorsprong te be
zorgen, maar hy werd op het mo
ment, dat hij zich vrij wilde spelen
j op hardhandige wijze door Nielsen
I van de bal gewerkt. En tot overmaat
van ramp en tot grote verontwaar-
diging van de Nederlandse rechts -
j binnen wuifde arbiter Kaivola de
i protesten weg. Van der Kuil werd nu
I meer in het spel betrokken en een
j paar maal kwam de kleine Velzenaar
'i tot goede dingen. Hij had echter geen
1 geluk met zijn dribbels en kopbal-
len en toonde toch ook weer te licht
te zijn om tegen backs van enig for
maat op te kunnen.
Hij moest het zodoende ook weer
hebben van wendingen en krullen
teneinde de bal in vrije positie te krij
gen en dit kostte dan» zoveel tijd, dat
voor het doel de dekking inmiddels
was gesloten. De eerste helft liep
ten einde. Een paar minuten moest
worden gestopt voor Bennaers, die
bij een sliding geblesseerd was ge
raakt. Een corner van Clavan werd
door van der Kuil goed maar iets te
hoog ingekopt en Kraak moest nog
even attent zijn op een listig balle
tje van midvoor Hansen. Toen was
het rust.
(Zie vervolg pag. 2).
