In October opening gedeelte
nieuwe weg A'dam-lltrecht
TASJES en.... TASJES
Australië heeft zn eigen
„goede manieren"
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
Kanaal werd gegraven om
weg aan te leggen
Over het algemeen bestaat er
slechts weinig belangstelling voor de
aanleg van een nieuwe weg. Die be
langstelling komt pas als de weg ge
reed is en het verkeer gebruik kan
maken van een betere verbinding.
Zo is het ook met de nieuwe weg
AmsterdamUtrecht (Weg no. 2 van
het Rijkswegenplan 1948). Toch mo
gen wij voor de aanleg van deze weg
wel wat meer interesse tonen. Het
gebeurt nml. niet met iedere weg,
dat men eerst een kanaal van gemid
deld 6 m N.A.P. moet gra al
vorens met de aanleg van die weg
kan worden begonnen.
Deze 34 km lange weg, die begint
bij de nieuwe, in aanbouw zijnde
brug over de Amstel, aansluitende
aan de Rivierenlaan in Amsterdam
en eindigend in Utrecht, zal de ver
binding AmsterdamUtrecht bekor
ten met ongeveer 10 km. Het wordt
een utra-moderne verkeersweg met
twee rijbanen van 7.25 m. waartus
sen een strook ligt van 4.50 m. breed,
Aan weerszijden is ruimte gehouden
voor 4.50 m. brede parkeerbermen
op geregelde afstanden van elkan
der. Tevens zal er eén rijwielpad ko
men, waarvan de breedte van het
Noordelijk gedeelte 4 m. bedraagt en
van de rest 3 m. In verband met het
verkeer vanuit Amsterdam naar de
recreatiegebieden van de Vinkeveen-
se- en Loosdrechtse plassen en Hil
versum, kan worden verwacht, dat
het rijwielverkeer over het Noorde
lijke deel van het rijwielpad inten
siever zal zijn dan over het Zuide
lijke deel.
De aanleg van deze weg heeft de
Rijkswaterstaat heel wat zorgen ge
baard. De bodemgesteldheid was n.i.
zodanig, dat men vreesde voor ern
stige verzakkingen. Daarom heeft
men over een groot gedeelte van het
tracé het veen weggegraven Zo
doende verkreeg men een kanaal van
gemiddeld 6 m N.A.P. (Het Am
sterdam-Rijnkanaal is ca. 4.50 m
diep). Dit kanaal is opgespoten met
zand. In totaal heeft' men 7.700.000
m3 zand moeten aanvoeren. Dit zand
is voor een groot gedeelte afkom
stig uit de Vinkeveense plassen en
uit het Noordzeekanaal. Tevens
kwam door de aanleg van het Am
sterdam-Rijnkanaal ook veel zand
vrij, waarvoor men geen bestem
ming had en wat nu gebruikt kon
worden voor het opvullen van het
kanaal.
Öm het Zand uit de Vinkeveense
plassen te vervoeren naar de pers-
zuiger in het „kanaal", werd vanaf
de Geuzensloot een kanaal gegraven.
Dit kanaal heeft een breedte van 20
m. en een diepte van 3 m. In de
spoorbaan Nieuwersluis-Uithoorn
moest een hefbrug worden gebouwd
om de schepen door te laten. Deze
schepen, gevuld met zand, voeren
dan door het „kanaal" naar de pers
zuiger, die het zand verder stuwde.
Waar de Ter Aarseweg door' 't tracé
van de nieuwe weg werd doorsne
den, is een pont gelegd, om het door
gaande verkeer over te zetten.
Vele bruggen, viaducten en vaar-
duikers moesten worden gebouwd.
Hiervan noemen wij o.a. de reeds ge
noemde brug over de Amstel met
een lengte van 245 m. en een breedte
van ca. 12 m, een viaduct voor de
weg Schiphol-Diemen, met een ver
keersplein en een brug van 110 m
lengte over de Geuzensloot. Naar
Abcoude zal nog een weg worden
gelegd vanaf de nieuwe weg. Ook
hiervoor zal een viaduct worden ge
bouwd. Het ligt in de bedoeling, alle
kruisingen met andere wegen door
middel van viaducten uit te voeren.
Verder zullen er nog 14 bruggen en
Aetherklanken
ZATERDAG
HILVERSUM I, 402 m.
7.00 Nieuws. 7.18 Gramofoonmu-
ziek. 7.30 Idem. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.18 Gramofoonmu-
ziek. 8.40 Idem. 8.55 Voor de huis
vrouw. 9.00 Gramofoonmuziek (9.35-
9-40 Waterstanden). 10.00 Morgen
wijding. 10.20 Voor de arbeiders in
de continubedrijven. 11.35 Viool en
piano. 12.00 Gramofoonmuziek. 12.30
Land- en tuinbouwmededelingen.
12.33 Orgelspel. 13.00 Nieuws. 13.15
Gramofoonmuziek. 13-30 Voor de
jeugd. 13.45 Gramofoonmuziek. 14,25
Vrouwenkoor. 14.45 Gronings pro
gramma. 15.15 Amateuruitzending.
15.45 Dansmuziek. 16.15 „Van de
wieg tot het graf", causerie. 16.30
Kamerorkest en soliste. 17.15 Sport-
praatje. 17.30 Voor de jeugd. 18.00
Nieuws. 18.15 VARA-Varia. 18.20
Gemengd koor. 18.40 Lichte muziek,
19.00 Artistieke staalkaart. 19.30
„Passepartout", causerie. 19.40 „Het
Oude Testament in deze tijd", cau
serie. 19.55 ,,Deze week", causerie.
20.00 Nieuws. 20.05 Actualiteiten.
20.15 „De Stoel van de Koning" mu
ziekspel. 21.15 Socialistisch commen
taar. 21.30 Weense muziek. 22.00
„Onder de pannen", hoorspel. 22.20
Metropole orkest. 22.40 „Rond het
kampvuur". 23.00 Nieuws. 23.15 Or
gelspel. 23.3024.00 Gramofoonmu
ziek.
HILVERSUM n, 298 m.
7.00—24.00 KRO.
7.00 Nieuws. 7.15 Ochtendgymnas
tiek. 7.30 Gewijde muziek. 7.45 Mor
gengebed en liturgische kalender.
8.00 Nieuws en weerber. 8.15 Gra
mofoonmuziek. 9.00 Verzoekpro
gramma voor de huisvrouw. 9.35
Gramofoonmuziek. 10.00 Voor de
kleuters. 10.15 Gramofoonmuziek.
11.00 Voor de zieken. 11.45 Kamer
koor. 12.00 Angelus. 12.03 Gramo
foonmuziek (12.3012.33 Land- en
tuinbouwmededelingen). 12.55 Zon
newijzer. 13.00 Nieuws en katholiek
nieuws. 13.20 Amusementsorkest.
14.00 Boekbespreking. 14.10 Gramo
foonmuziek. 15.15 Kroniek van let
teren en kunsten. 15.53 Gramofoon
muziek. 16.20 De schoonheid van het
Gregoriaans. 16.50 Voor de jeugd.
17.50 Sport. 18.00 Nieuws. 18.15
Journalistiek weekoverzicht. 18.25
Lichte muziek. 18.45 Buitenlandse
correspondenties. 19.00 Gramotfoon-
muziek. 19.52 Actualiteiten. 20.00
Nieuws en weerber. 20.08 De gewone
man zegt er 't zijne van. 20.15 Licht
baken. 20.35 Gramofoonmuziek. 21.00
Cabaret. 21.30 Omroeporkest. 22.20
Gramofoonmuziek. 22.30 Wij luiden
de Zondag in! 23.00 Nieuws. 23.15
Nieuws ;n Esperanto. 23.2524.00
Gramofoonmuziek.
BRANDEND SPINNEWEB STAK
BOERDERIJ AAN
Een vlam uit de verfbrander van
een schilder heeft gistermiddag in 'n
kleine boerderij aan de Zuid Esmor-
ker Rondweg te Enschede een brand
veroorzaakt, die in korte tijd de boer
derij vrijwel geheel verwoestte. Al
leen 't voorhuis bleef overeind staan.
De schilder heeft verklaard, dat bij
het bewerken van een deur de vlam
uit zijn brander plotseling via een
spinneweb omhoog kroop naar de zol
dering, waarboven de oogst was op
geslagen.
In de vlammen gingen vijf duizend
kilo hooi en duizend kilo stro verlo
ren. Van de bewoners, het uit vier
personen bestaande gezin G. van Ul-
zen, was alleen de vrouw thuis. De
boerderij was niet hun eigendom.
Het huisraad kon grotendeels gered
worden, (Volkskrant)
vaarduikers worden gebouwd.
De rijkswaterstaat streeft er naar
nog dit jaar (waarschijnlijk in Octo
ber) één rijbaan tussen Ouderker
kerlaan en Geuzensloot voor het ver
keer open te stellen. Verder ligt het
in de bedoeling zo spoedig mogelijk
de openstelling van één rijbaan over
de gehele lengte te verkrijgen. In
dien blijkt dat deze rijbaan het ver
keer moeilijk zal kunnen verwerken,
zal onmiddellijk worden overgegaan
tot het voltooien van de tweede rij
baan.
Door alle bijkomende werkzaam
heden, die men bij de normale aan
leg van een weg niet heeft, liggen
de kosten van deze weg enorm hoog.
De kosten van het totale project zijn
dan ook 30 millioen gulden. Iedere
meter weg kost dus rond 885. Toch
zijn deze enorme kosten volkomen
verantwoord. Knappe koppen heb
ben uitgerekend dat per dag 1600
motorrijtuigen (in 1955 zullen dat er
al 2200 zijn) van de weg gebruik
zullen maken. Door de ca. 10 km, die
men tussen Amsterdam en Utrecht
minder zal behoeven te rijden, bete
kent dit een besparing van ca. 2 mil
lioen gulden per jaar. De r de weg
gebouwd is op rijkskosten en deze
besparing ook weer aan de gemeen
schap ten goede komt, zal deze weg
zich dus in 15 jaar hebben betaald.
TELEGRAMMEN DUURDER.
Per 1 September zullen verschil
lende telegramtarieven aanzienlijk
worden verhoogd.
Naar Engeland wordt het tarief
gebracht van 14 op 20 cent per
woord voor gewone telegrammen.
Indonesië heeft reeds van 1 Mei af
het tarief verhoogd van 60 tot 81 ct.
per woord. Ons land gaat nu hetzelf
de tarief berekenen.
Ook het tarief voor telegrammen
naar de Ned. Antillen en Suriname
wordt op 81 cent gebracht.
KOLENPRODUCTIE STERK
OMHOOG
De kolenproductie van de Lim
burgse mijnen heeft in Juli j.l. in
vergelijking met de voorafgaande
maanden een belangrijke stijging
te zien gegeven. Hierbij dient in aan
merking genomen te worden, dat
Juli 27 arbeidsdagen telde tegen 24
in Juni.
Volgens voorlopige cijfers bedroeg
de gemiddelde productie per werk
dag in Juli 40.800 ton, tegen 40.200
ton in Juni. De totale productie be
droeg 1.101.700 ton, tegen 965.100 ton
in de voorafgaande maand. De totale
verzending van de mijnen af beliep
856.000 (v.m. 770.100) ton, waarvan
771.300 (683,100) ton bestemd voor
binnenlandse behoefte.
De voorraden aan het einde van de
maand bedroegen 71.000 (38.100) ton.
De totale invoer was 428.000 (458500)
ton. In totaal was derhalve beschik
baar voor het binnenlands verbruik
1.199.300 (1.141.700) ton.
De Haagse politie heeft dezer dagen
een merkwaardige race ondernomen
met een kalfshersenklier. Een vlakke-
baanrace, die ongewenst overging in
een soort hordenrace, maar toch nog
binnen de gestelde tijdslimiet kon
worden afgelegd. Het wilde, dat een
Haagse chirurg voor een operatie in
het ziekenhuis Bronovo een kalfs
hersenklier nodig had. Die klier
mocht niet eerder dan een half uur
voor de aankomst in het ziekenhuis,
uit de hersens van een gezond levend
dier verwijderd zijn. Voor de opera
tie van de patiënt was ook een be
paalde tijd nodig. Op hetzelfde ogen
blik, dat de dokter het mes in de
patiënt moest zetten, moest dit ook
met het kalf gebeuren. Beide han
delingen moesten dus synchroom
lopen, wilde een goede operatie mo
gelijk zijn. De chirurg heeft voor deze
race met de klier en met de tijd, de
hulp van de Haagse verkeerspolitie
ingeroepen. Die werd bereidwillig
verstrekt. Dat het haast nog misliep
lag niet aan de politie, maar aan an
dere factoren.
Een assistent van de chirurg ging
met twee agenten in een stationcar
naar het abattoir. Om kwart voor
negen werd het kalf gedood. De her-
senklier werd verwijderd, keurig in-
gepakten in de stationcar gedepo
neerd, waarmee assistent en agenten
onmiddellijk naar Bronovo snorden.
Wat anders nooit gebeurde, ge
beurde nu. Op het Schenkviaduct
sloeg de motor af. De politie aarzelde
niet. De eerste de beste auto werd
aangehouden, welker bestuurder be
reid bleek de hersenklier naar het
ziekenhuis te brengen. Het ging goed
tot aan de hoek van de Schenkkade
en de Laan van N.O. Indie. De door
gang was er door een verkeersknoop
geblokkeerd. Ook hier nam de politie
onmiddellijk maatregelen, zodat ruim
baan voor de hersenklier werd ge
maakt. Bij het dichtslaan van het
portier brak de ruit. De automobilist,
die de kalfshersenklier deze „lift"
had gegeven, bleef echter bereid dat
tot het eindpunt te doen. De klier
kwam op tijd op de operatietafel. De
operatie had een goed verloop. Voor
de hulpvaardige bestuurder was er
een bedankje en een nieuwe ruit.
Ook de politie werd terecht in die
dank betrokken.
Vechtpartij in de
Hoofdstad
SCHILDER GEDOOD
Zaterdagnacht ontstond op het Fre-
dericksplein te Amsterdam een vecht
partij, waarbij de 49-jarige schilder
R. E. zo ernstig gewond werd, dat
hij tijdens het vervoer naar een zie
kenhuis aan de bekomen verwondin
gen is overleden.
Gisternacht gelukte het de Am
sterdamse politie de hand te leggen
op een 21-jarige monteur, die ver
dacht wordt de dood van de schilder
veroorzaakt te hebben. Na zijn arres
tatie verklaarde de monteur, dat hy
Zaterdagnacht de schilder geslagen
zou hebben nadat deze hem zonder
aanleiding zou hebben uitgescholden.
Volgens de monteur zouden de beide
mannen elkaar voor die tijd nimmer
ontmoet hebben.
De monteur, die de schilder na de
vechtpartij bewusteloos op straat liet
liggen en het hazenpad koos, zal zich
te verantwoorden hebben wegens
mishandeling met dodelijke afloop.
EEN VAN DE meest onontbeerlij
ke attributen van de moderne
vrouw is wel haar tasje. Of zij nu in
avondjapon, cocktailjurk of sportief
gekleed is, steeds zal het tasje aan
haar zijde zijn. En dat is ook volko
men begrijpelijk, want is het niet
het tasje, dat juist dat typisch vrou
welijke aan de draagster geeft en dat
haar „af" maakt, want waar is het
effect van onze kleding bij een be
zoek aan schouwburg, partijtje of ge
wone visite zonder tasje, het is niet
„af". Het tasje hoort bij ons!
Dit is dan ook de reden, dat wij al
len minstens één exemplaar er van
bezitten. Zo hebben wij dus allen een
gang gemaakt naar een of andere le
derzaak, waar men deze „onmisbare"
artikelen verkoopt. Hebben wij ech
ter wel een goede keus gedaan? Dat
is een vraag die nogal pijnlijk is,
want er zijn er niet veel onder ons,
die er openlijk voor uit zullen willen
komen, dat zij achteraf spijt van hun
koop hebben gehad. Het gaat in dit
geval niet zozeer om de kwaliteit, als
wel om vorm en kleur van het tasje
dat wij kochten.
Hoe dikwijls komt het niet voor,
dat wij in de winkel plotseling on
der de bekoring komen van een tas
je, dat toch zo schattig is en dat bij
thuiskomst blijkt nergens bij te pas
sen. Natuurlijk dient u bij de koop
ten eerste te bedenken, bij welke kle
ding u het tasje in de toekomst
denkt te dragen. In dit geval dient u
dan eerst aan de kleur en dan aan
de vorm te denken. Is de kleur of de
toelaatbare kleuren bepaald, dan die
nen wij ons wel degelijk af te vra
gen of dit niet te chique van model
is, vergeleken bij de er bij te dra
gen kleding, of misschien tc sportief.
Over het algemeen is bijvoorbeeld
de zogenaamde buidelvorm meestal
wel geschikt om bij avondjapon of
I cocktailjurk en zelfs wel bij een ge-
I wone uitgaansjurk gedragen te wor
den. Het schoudertasmodel daarente
gen kan slechts bij sportieve kle
ding gedragen worden. Natuurlijk is
het erg leuk om bij de verschillende
delen van uw garderobe passende
tasjes te hebben, maar dan zult u in
de meeste gevallen hieraan alleen al
een lief sommetje neer moeten tel
len, want met twee of drie bent u
er in de regel niet.
In deze tijd, waarin wij alles zo
economisch mogelijk moeten oekij-
ken, geldt dit ook wel in het bijzon
der voor het aanschaffen van tasjes.
Kies een kleur, die althans bij het
grootste deei van uw garderobe ge
dragen kan worden, dat is al zeer be
langrijk. Dan is er nog een moge
lijkheid om het aantal tasjes tot een
minimum te beperken en dat is het
kiezen van een model, dat ook prac-
tisch overal bij gedragen kan wor
den. Hier leent zich het enveloppe-
model wel bijzonder voor. Het heeft
iets gedistingeerds en toch ook weer
niet zo, dat het niet bij een vlot mo
del gedragen zou kunnen worden,
hetgeen deze vorm wel een aparte
positie in de bijna onuitputtelijke rij
van uitvoeringen doet bekleden.
Voor hen, die niet over veel geld
voor tasjes beschikken, is dit enve-
loppemodel zeker aan te bevelen. Zij
beschikken dan over tasje, maar
dat bijna bij iedere gelegenheid
dienst kan doen, hetgeen van onnoe
melijk veel belang is.
Zo dienen wij dus ook aan onze on
ontbeerlijke tasjes de nodige aan
dacht te besteden, want zij zijn een
zeer belangrijk deel van onze ver
schijning.
(Van onze correspondent in Australië.)
„Ofschoon in het algemeen het voedsel in dit land flauw en smaakloos
is, weet het grootste deel van de bevolking zo weinig over dat voedsel, dat
zij niet kan beoordelen wat goed of slecht is. En de huisvrouwen hebben het
zó druk met zichzelf te verzorgen, dat zij geen tijd hebbeD om ook de maal
tijden te verzorgen. Al hetgeen zij kunnen is, het voedsel in de meest een
voudige vorm op tafel brengen", aldus vatte mevrouw A. J. Zijlstra, de
echtgenote van de vroegere Nederlandse consul-generaal in Australië, haar
oordeel samen over de Australische maaltijden.
's LANDS WIJS
's LANDS EER
Mevrouw Zijlstra, sinds 1945 in
Australië, maakte onlangs vergelij
kingen hoe de Nederlandse huisvrouw
vlees toebereidt en hoe haar Austra
lische zuster dat doet. Het is niet al
léén aan chauvinisme te wijten, dat
zij meent, dat onze Nederlandse huis
vrouw het er beter vanaf brengt!
„Heel veel van onze schotels, die
ingesteld zijn op een koud klimaat,
zijn hier niet bruikbaar doch niette
min zou de Australische huisvrouw
heel wat kunnen leren van onze ge
woonten," aldus mevr. Zijlstra.
Ja, en dat is ook het geval voor het
geen emigranten uit andere landen
kunnen aanbevelen.
Doch, de Australiërs zijn vrij con
servatief. en het zal daarom wel en
kele geslachten vorderen, alvorens
van een menu-wyziging sprake kan
zyn!
Een kopje thee.
Men zal zeggen dat een kopje thee
niet tot de maaltijden gerekend kan
worden, doch een Australisch kopje
thee is wel even anders dan een Hol
lands dito.
Australiërs mogen dan de naam, en
óók wel de daad hebben, dat zij gaar
ne een glas bier lusten, doch een
kopje thee versmaden zij evenmin.
Er wordt hier gemiddeld drie kilo
thee per jaar en per hoofd der be
volking gebruikt, een hoeveelheid,
waaraan zelfs de om hun thee drin
ken vermaarde Engelsen niet kunnen
tippen!
Laat ik er bij vertellen, dat koffie
hier minder in trek is; men doet het
met gemiddeld drie ons per hoofd.
In geen enkel restaurant heb ik het
geurige „kleintje koffie" naar Hol
landse smaak en kwaliteit kunnen
bekomen. Maar dat is weer iets an
ders.
De thee wordt door de Australiërs
vrijwel zwart gedronken, zó sterk.
Het Hollandse „sterke kopje" is
hier maar een slap aftreksel!
Men gebruikt een flinke hoeveel
heid melk in de thee, hetgeen dan
enigszins „neutraliserend" werkt
Nu is met dat kopje thee en een
bonbonnetje of koekje, een Australi
sche „afternoon tea" nog lang niet
compleet.
Zoals ik zei het is eigenlijk i een
stukje maaltijd, zulks vanwege de
ingrediënten, welke erbij behoren.
Htn Hollandse gebakje is vrijwel
onbekend, doch in de plaats daarvan
heeft men allerlei cake-soorten, sco
nes etc.
Het is in hoge mate onbeleefd om
een gast cakes van een banketbakker
te presenteren; het betekent zoiets
als: „Uw bezoek is mij de moeite niet
waard." Vandaar dat men ook op
bazars enz. pracht staaltjes van pa-
tisseriewerk der Australische huis
vrouwen kan aantreffen.
Wanneer men in een ander land is,
heeft men zich bij de geldende ge
woonten aan te passen.
Zo wordt dat kopje thee bijv. niet
geserveerd terwijl ge rustig in - uw
fauteuil blijft zitten, doch op een ge
geven moment ontvangt ge de uitno
diging u te scharen aan de keurig
gedekte „afternoon tea" tafel.
Vandaar dat een kopje thee hier
een stukje „maaltijd" is!
De taal. van mes en vork.
Wanneer in Holland je ouders ge
leerd hebben, dat het naar de vor
men is om tijdens eten van soep je
/werkloze" hand naast je bord te leg
gen, constateer je hier dan iets zeer
onbeschaafds te doen; stop je hand
onder de tafel.
Het is even ongemanierd om zout
of peper over het eten te strooien;
die legt men op een hoopje op de
rand van het bord.
En bij een dessertlepel mag de
dessertvork niet ontbreken.
Aan een Hollandse tafel vertelt de
gekruiste vork en lepel op het lege
bord, dat men zijn maaltijd heeft be
ëindigd; maar in de Australische taal
heeft men daartoe die beiden naast
elkaar op het bord te leggen; de punt
van U af gericht en contrarie de Hol
landse vorm, met de punten van de
vork omhoog stekend.
„How do you do.
De emigrant zal in Australië de
plechtige gebeurtenis van het Hol
landse „voorstellen" missen
Het: „Mag ik even...." is er hier
niet bij; zichzelf voorstellen doet men
slechts in zeer bijzondere gevallen.
Trouwehs, de Australiër heeft een
erge hekel aan dit soort van plicht
plegingen en maakt er zich het liefst
zo snel en gemakkelijk mogelijk
van af.
Het kan gebeuren, dat men dagen
en weken met iemand in contact
komt, zonder althans officieel
zijn of haar naam te kennen.
Vindt dat voorstellen plaats, dan
drukken de mannen elkanr de hand
en stellen de vraag: „How do you
do" (Hoe maakt U het) zonder daarop
enig antwoord te verwachten.
Een dame zal alleen aan zeer goede
kennissen haar hand toesteken; ge
woonlijk kan men het met een lichte
buiging wel af.
Bovendien mogen zij rustig blijven
zitten en zetten meteen haar gesprek
voort.
Het is voorts een privilege van de
vrouw, om te laten blijken of ze er
gens in het openbaar een groet van
een heer al dan niet op prijs stelt, om
dat zij het is die het eerst heeft te
groeten.
Hetgeen voor de heren bepaalde si
tuaties wel eens gemakkelijk maakt!
How are you? Not too bad
Dit zijn dan zo enkele grepen uit
de omgangsvormen, die een gecivili
seerd emigrant zich eigen heeft te
maken.
Heel wat gemakkelijker, om niet te
zeggen: „Stom vervelend", is de al
gemene begroeting van vrienden en
bekerden.
Men maakt zich daarvan steevast
af met de vraag: ..How are you?" met
het even steevaste antwoord: „Not
too bad". („Hoe maak je het? Niet
te slecht").
Slechts zelden zal men bijv. het
„halio" of „good day" horen.
Bij afscheid is de gewone groet:
„I see you after" of: „I see you to
morrow" (.,1k zie je later" of „Ik zie
je morgen").
Het zijn vorm-woorden zonder in
houd!
Maar ja, dit is nu eenmaal des lands
wi.is, die men heeft te eren
Of men die kan waarderen of niet.
Het is merkwaardig hoe spoedig de
emigrant zich bij die sleur-begroeting
weet aan te passen.
Men zal niet verwachten dat alle
Australiërs wat beleefdheid betreft,
engelen zijn. Daarover zou nog wel
iets verteld kunnen worden.
Er is dezer dagen in Sydney een
„courtesy-week" (beleefdheids-weck)
gehouden; over dè resultaten ervan
was men niet eens enthousiast. Doch
de emigrant, op wiens ge- en misdra
gingen in een ander land tóch reeds
zo scherp wordt gelet, heeft bij
zondere verplichtingen, waaraan hij
zich zonder schade te berokkenen aan
zijn land van herkomst, niet kan
onttrekken.
Of het nu vrouw of man is, er valt
altijd wel iets te leren van de Austra
liërs en hun gewoonten.
Gelijk zij dit zouden doen van ons,
om met rn°vT 7ii1<=trn fp sr>rek®TV
NIEUWE UITGAVEN
Dombey en Zoon. Door
Charles Dickens; uitgave Het
Spectrum, Utrecht.
„Een studie over trots", zo noemde
Dickens zelf zijn boek over Dombey
en Zoon, waarvan de vertaling in de
Prisma-serie van de uitgeversmaat
schappij Het Spectrum is verschenen.
Dickens schreef dit boek in 1846,
gedeeltelijk in Lausanne en gedeel
telijk in Parijs en hij had er een
groot succes mee. Geen wonder, want
een hele reeks echte Dickens-figuren
krijgt er gestalte in. De dominerende
hoofdfiguur is natuurlijk Domlbey
zelf, een zelfgenoegzame, trotse, harde
zakenman uit de Londense City en
hoofd van het handelskantoor Dom
bey en Zoon. Als het boek begint, is
zo juist de benaming Dombey „en
Zoon" weer werkelijkheid geworden,
en het kleine kereltje Paul is de af
god van zijn vader, want hij is de
hoop en de toekomst van „Dombey
en Zoon". Dombey kan zijn zoon
alles geven behalve de koestering
der liefde en het gemis daarvan is
één der oorzaken, dat het zwakke
ventje de verwachtingen van de va
der niet vervult en sterft. De sterf
scène van kleine Paul is een der be
roemdste episoden van Dickens' wer
ken. De enige, die kleine Paul iets
van het gemis der moederlijke liefde
vergoedt is Dombey's dochter Flo
rence, een versmaad kind, want het
is maar een meisje en als zodanig
niet bruikbaar in het handelshuis
„Dombey en Zoon". Eerst als de trotse
vader tenslotte volkomen gebroken
is, zal hij beseffen wat hij al die ja
ren achteloos heeft verwaarloosd. In
de zachte, lieftallige Florence heeft
J Dickens zijn zucht tot idealiseren
van zijn jonge meisjes-figuren weer
bot gevierd. Florence is weer één
van die volmaakte jonge vrouwen,
zoals er in werkelijkheid niet be
staan en zo'n figuur zou onuitstaan
baar geweest zijn, als zij niet gescha
pen en gemodelleerd was door een
verteller als Dickens. Als tegenstel
ling tot de tweede vrouw van Dom
bey, de hooghartige Edith, is zo'n
karakter evenwel uitstekend geschikt
en Dickens heeft dit contrast dan ook
dankbaar aangegrepen en uitgewerkt.
Als typische Dickens-figuren vinden
wij in dit boek nog de verraderlijke
Carker en vooral de goede kapitein
Cuttle. Als er één type uit „Dombey
en Zoon" de onsterfelijkheid ver
dient, is het kapitein Cuttle, het
kleine burgermannetje, dat met zijn
vrienden Sol Gils en Walter Gay
kennelijk de sympathie van de schrij
ver heeft gehad, een sympathie,
welke onweerstaanbaar ook op de
lezer overslaat.
Eigenaardig is ook weer de schrijf
wijze van Dickens, die vaak oncier
het schrijven reageerde op de emo
ties van zijn publiek en allerlei wij
zigingen aanbracht. Zo liet hij aan
vankelijk de vrolijke jonge Walter
verloren gaan, doch later vond hij
het beter hem t'e laten terugkeren
en ten huwelijk te geven aan Flo
rence.
De gehele roman is een knap stuk
werk en een der best geslaagde van
de vele boeken van Dickens. De Ne
derlandse vertaling is van Emmy van
Lokhorst en de uitgave is verlucht
met de oorspronkelijke prenten van
Phlz.
EXTRA-NUMMER VAN
„KATHOLIEKE GEZONDHEIDS
ZORG".
De Nationale Federatie van het
Wit-Gele Kruis heeft naar aanleiding
van de tweede katholieke gezond-
heidsweek, die van 14 tot 20 Sept.
wordt gehouden een extra nummer
uitgegeven van het maandblad „Ka
tholieke Gezondheidszorg". Het groot
ste gedeelte van het nummer is ge-
'yjd aan het vraagstuk an de :o-
paganda en publiciteit ten behoave
v&r- een instelling als he Wit-Ge:e
Kruis. Bovendien bevat, de uitgave
enkele beschouwingen over hygiëni
sche volksopvoeding, welk onderwerp
uiteraard zeer nauw verbonden is
met het eerste, omdat het wexken
van belangstelling voor het katho
lieke Kruiswerk nauw verbonden is
met het wekken van be'angstelling
voor de gezondheidszorg
Dit zeer goed verzorgde nummer,
waaraan o.a. door ir. Edm. Nicolas
werd medegewerkt, behoort in ieder
katholiek eerrn thuis
