Pater Mateo zestig jaar
in dienst
2 Millioen uitgegeven
voor bloembollenreclame
Bureaucratius. verdreef Nederl.
zakenman uit Nieuw-Zeeland
VRIJDAG 29 AUGUSTUS 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA l
Apostel der Intronisatie
1892 11 Sept. 1952
In de stemmige noviciaatskapel
knielde een jong kloosterling hij
is pas zestien jaar voor zijn Over
ste om zijn professie te doen. Rustig
en zonder aarzeling klinkt het: „Ik
Mateo, leg af voor altijd, in de han
den van Onze Hoogwaardige Pater
Algemene Overste, de geloften van
Armoede, Zuiverheid en Gehoor
zaamheid, als lid van de Congrega
tie der heilige Harten van Jezus en
Maria, in wier dienst ik wil leven en
sterven". En met de hand uitgestrekt
op het evangelieboek bevestigde hij
zijn verklaring met een eed: „Zo
helpe mij God en Zijn heilig Evan
gelie."
Zoals honderden het vóór hem ge
daan hadden, beloofde Mateo te zul
len leven en sterven in de dienst der
heilige Harten. Het was na een
jaar noviciaat een bewuste daad,
even goed als het „Ja ik wil" van
twee jonge mensen, na een normale
verlovingstijd, een bewuste daad is.
Maar evenals voor twee jonggehuw
den de toekomst zal moeten uitwij
zen, wat dat „Ja ik wil" voor hen
Ibehelst, zo kon ook de jonge Mateo
niet vermoeden wat die „dienst"
voor hem in de praktijk zou beteke
nen. Volop studeerde hij phisosophie
en theologie. Het weinige apostolaat
naar buiten bestond in wat kate-
ohismus geven aan kinderen van de
openbare scholen. Na zijn priester
wijding werd hij benoemd als leraar
op het grote College van Valparaiso,
met als kleine variatie, tussen al dat
lesgeven en schriften corrigeren door,
het Directeurschap over de Mannen-
afdeling van het Genootschap der
H.H. Harten (een soort Derde Orde
van de Congregatie der H.H. Har
ten).
Zijn gezond en practisch verstand
deed hem al spoedig inzien, dat het
zaad der godsdienstige waarheden
weinig kans had wortel te schieten,
zolang de ellendige sociale toestan
den niet eerst verbeterd werden.
Maar dat zou van-boven-af moeten
gebeuren. De beter-gesitueerden moes
ten gaan begrijpen wat sociale recht
vaardigheid betekent
En zo vatte de jeugdige Mateo het
plan op om een soort van Katholieke
Leergangen op te richten voor So
ciaal Recht. Hij wist de nodige ge
bouwen in te richten en de geschikte
professoren te charteren. Augustus
1906 was alles gereed, toen een ver
woestende cycloon de gebouwen in
puin gooide. Mateo kon weer op
nieuw beginnen. Hij deed het, maar
moest het met zijn gezondheid beta
len. College-leraar, Directeur van een
Derde Orde, Oprichter van een Ho-
geronderwijs-Instituut voor het Recht,
het was alles bijeen te veel geweest
voor zijn toch al niet sterke consti
tutie. De dokters adviseerden een
reis naar Europa. Met verlof van z'n
Oversten ging hij als geestelijk lei
der mee met een Bedevaart naar
Rome en het H. Land.
Een verloren schilderij.
Door de vele beslommeringen was
een ander plan op de achtergrond ge
houden. Ergens op de zolder van het
College stond een schilderij. Zij stel
de voor het H. Hart met in de linker
hand de wereldbol en in de rechter
hand de koningscepter.
ïoen Pater Mateo ze als bij toeval
vond, herinnerde men zich weer, dat
deze schilderij door Garcia Moreno
gebruikt was bij de uitroeping van
Christus als Liefdekoning over de
Republiek Ecuador. Dat was voor de
vrijmetselaars de aanleiding gewor-
In de conciergerie van het zie
kenhuis te Montreal zit Mac, de
portier de ingekomen post te
sorteren. Hij schudt z'n hoofd en
zegt tegen z'n hulpie; „Nou John,
Joost mag weten wat we er nu
weer voor een patiënt bij gekre
gen hebben. Die Father Matheo
krijgt post, letterlijk uit alle de
len van de wereld. Moet je 'ns
kijken.
Uit Japan, met het wapen van
een Bisschop liefst. En dan
eentje uitkan jij dat stem
pel lezen? Braine-le-Compte
van Sup. GeneralDat zal
wel een militaire autoriteit zijn
zeker. Nog een uit Duitsland....
ChiliMarokkoas je me
nouvan het Vreemdelingen
legioen.
Hier John, breng jij dat zaakje
maar weg. Het zou me niets ver
wonderen als je straks méér wist.
Dat is jou wel toevertrouwd met
je brave gezicht".
Maar John kwam niets te we
ten. De Pater nam de post met
een vriendelijk woordje aan,
legde het hele stapeltje zon
der er ook maar even naar te
kijken op de punt van de ta
fel en ging gewoon door met z'n
brevier bidden
„En tóch moet het iets bijzon
ders zijn!" hield Mac vol tegen
John
Daar had Mac gelijk in. Die
oude priester met het lange
grijze haar tot over de kraag
van z'n jas was een bijzonder
man. Een wereldreiziger of lie
ver een wereldapostel van naam.
Hoe hij dat werd en hoe hij ten
slotte in Canada terecht kwam?
Daarover vertelt Pater Odulfus
S.S.C.C. in „De Vriend der H.H.
Harten van Jezus en Maria", uit
gave Aug./Sept. Wij veroorloven
ons het hier over te nemen.
den om de President neer te schie
ten. Goede vrienden hadden er voor
gezorgd, dat de schilderij in veilig
heid werd gebracht bij de Zusters
der H.H. Harten, die in de hoofdstad
Quito een huis hadden. Via de zusters
kwam ze bij de Paters te Valparaiso
in Chili, om daar, zoals het wel eens
meer gebeurt, in de vergeethoek te
raken.
De schilderij was op zich een tref
fende uitbeelding van het Liefde
koningschap van Christus en door
wat er rondom deze schilderij ge
beurd was een sprekend symbool van
de miskenning van dit Koningschap.
Onmiddellijk besloot Pater Mateo
de schilderij weer in ere te herstel
len en ze kreeg met grootse plech
tigheid de ereplaats in de grote aula
van het college.
Het herhaaldelijk zien van de
schilderij en de overweging van
haar geschiedenis brachten Pater
Mateo op 't idee om een soort Kruis
tocht te beginnen, om aan die mis
kende Koning weer de plaats te ge
ven, waar Hij recht op had en waar
Hij om vroeg. Maar zoals gezegd,
door de absorberende werkzaam
heden bleef het idee vrijwel onver-
wezenlijkt in zijn onderbewustzijn
hangen.
Maar tijdiens de rustige uren van
de zeereis kwam dit weer naar vo
ren, en begon Pater Mateo plannen
te maken. In Rome besprak hij ze
met Kardinaal Vives, die er onmid
dellijk veel belangstelling voor toon
de en hem aanraadde het idee aan
de Paus voor te leggen. De Kardinaal
zelf zou hem wel bij de H. Vader in
troduceren.
De vaderlijke Paus Pius X luister-
de^ rustig naar de uiteenzetting. Maar
toen Pater Mateo vroeg of hij met
een dergelijke kruistocht zou mogen
beginnen, antwoordde de Paus: „Ik
sta het u niet toe", 'n Moment was
Pater Mateo blijkbaar gedesillusio
neerd. Toen begon de Paus te glim
lachen: „Pater, luister goed! Ik sta
u niet toe, maar ik draag u op, om
uw leven te wijden aan dit werk".
Gesterkt door dit pauselijk woord,
bezocht Pater Mateo Paray le Mo-
nial, waar het H. Hart aan Margare-
tha was verschenen om Zich bij haar
te beklagen over de miskenning van
Zijn liefde en- te vragen om eerher
stel. Neergeknield in het heiligdom
der Verschijningen kreeg hij een
duidelijk idee van het werk.
Het doel moest zijn de vestiging
en uitbreiding van het Rijk van het
H. Hart. Om dat doel te verwezen
lijken zou hij de gezinnen gaan be
werken. Eenmaal de gezinnen voor
de Liefdekoning gewonnen, zou de
erkening door de maatschappij van
zelf volgen. Aan het geheel gaf hij
de zinrijke naam van Intronisatie.
Door 't geven van de ereplaats aan
het beeld van het H. Hart en door de
Toewijding van het gezin, moest het
gezin openlijk blijk geven van de in
nerlijke aanvaarding van Christus'
koningsrechten. Vanzelfsprekend zou
in het practische leven van iedere
dag die erkenning blijvend tot uiting
moeten komen. Het beeld op de ere
plaats zou daartoe een voortdurende
herinnering en aansporing zijn.
Omdat alle zegen van „boven"
komt en alle genade een vrucht is
van gebed en offer, bedacht hij
ook een soort thuisfront. Kinderen
werden georganiseerd in de Kinder
kruistocht. Zieken en anderen konden
worden ingeschreven in het Aposto
laat door het lijden.
Dat waren zijn plannen en hij had
geen rust meer voor hij aan de uit
werking was begonnen. Zijn „Dienst
der H.H. Harten" nam wel heel bij
zondere vaste vormen aan.
Wereldapostel.
Nadat ook de Algemene Overste
van de Congregatie zijn goedkeuring
en zegen aan de plannen had gege
ven, begon voor Pater Mateo een
apostolaat, dat vrijwel onafgebroken
veertig jaar zou duren en letterlijk
de hele wereld zou omvatten. We
moeten ons beperken tot enkele
jaartallen en wat sobere gegevens,
de Kruistocht in Zuid Amerika. Maar
intussen werd door een uitgebreide
„briefcampagne" het idee ook in -an
dere werelddelen gelanceerd. Vooral
in Europa pakte het Werk, zodat al
spoedig behoefte werd gevoeld aan
een persoonlijk contact met de Stich
ter. De wereld was vol oorlogsge
ruchten, toen Pater Mateo voor de
tweede maal de Oceaan overstak. Hij
was nog op zee toen de oorlog uit
brak. Menselijkerwijze gesproken
moest zijn werk in zo'n tyd misluk
ken. Mobilisatie, bezetting, eindeloze
ellende van doodsberichten, oproepen
van nieuwe lichtingen, angst voor de
opdringende vijand hielden der,get
dachten van de mensen dag en rfacht
bezig. Toch misschien wel Jtiist
daarom werd overal naar het be
geesterend en vertrouwen gevend
woord van Pater Mateo geluisterd.
1914 tot 1934. Twintig jaar van
voortdurend reizen en trekken door
alle landen van West Europa. (Pater
Mateo heeft toen ook ons land bezocht
en gepreekt in alle grote steden, waar
hij, ondanks de Franse taal, een- ge
weldige toeloop vond). Dagen met
zeven conferenties waren heel nor
maal. Maar de rest van de wereld
werd ook niet vergeten- Het Inter
nationaal Secretariaat, gevestigd in
het Moederhuis van de Congregatie,
onderhield het contact, dat indertijd
vanuit Zuid-Amerika al was gelegd.
Als algemeen secretaris zetelde daar
een Nederlander Pater Dr. Euse
bius Rinkes. Hij was met zijn aller
bewondering afdwingende talenken
nis en nog meer door zijn ongelofe
lijk uithoudingsvermogen ('n echte
Fries!) de man der Voorzienigheid
Terwijl de Stichter rondtrok, bleef
hij achter op zijn kamer en beant
woordde de honderdduizenden brie
ven met vragen uit alle hoeken van
de wereld. Het is voorzeker aan zijn
stil en verborgen werk te danken,
dat vanuit het Verre Oosten dopr
vele Kerkelijke Oversten het verzoek
werd gedaan aan Pater Mateo, om
ook in het Verre Oosten persoonlijk
zijn Kruistocht te komen preken en
vooral de priesters en toekomstige
priesters er voor te bezielen.
1935 tot 1940. Pater Mateo was in
tussen een man van zestig jaar en
de voertaal op de meeste inlandse
Seminaries was ihet Latijn. Hij zou
dius in het Latijn moeten preken. Nu
zou men zich schromelijk vergissen
als men zou menen, dat dit voor een
priester toch niets bijzonders is. Het
is heel wat anders de gebeden te ver
staan en zelfs vaklitteratuur te kun
nen lezen, of conferenties te houden
over de meest actuele problemen in
het persoonlijk leven van een pries
ter en zijn zielzorg voor anderen.
Pater Mateo ging weer naar school,
al was het dan een éénmansschool!
Onderwijzer was Pater Eusebius en
de leerling zat niet op een bank maar
liep op en neer door de kamer. In
een minimum van tijd had hij de stof
onder de knie en na een privé-
audiëntie bij Paus Pius XII, vertrok
hij naar het Verre Oosten.
In vijf jaar tijds bezocht hij de
meeste kleine en grote seminaries en
preekte de ene retraite na de andere
voor de in- en buitenlandse clerus.
Hij begon in Japan en belandde ten
slotte via Philippijnen, Korea, Man-
sjoerije, Nederlands- en Engels Indië,
op Hawaii in de Stille Zuidzee.
Het uitbreken van de tweede we
reldoorlog dreef hem naar de Ver
enigde Staten, waar hij tot 1944
werkte. Nog dacht hij 70 jaar oud
niet aanri^sjen. Hij vloog naar
Canada. Nog drie jaar hield hij vol.
Toen zette O.L. Heer zelf èen punt
achter het rusteloos sjouwen en trek
ken. Hij moest opgenomen woeden
in een ziekenhuis en zou het wel niet
lang meer maken. Zo was de mening
der doktoren. „Als ik niet meer kan
preken, zal ik schrijven; en als ik dat
niet meer kan, zal ik lijden, in de
dienst der Heilige Harten". Dat heeft
Pater Mateo nog al 'ns gezegd in het
vuur van zijn redevoeringen. O.L.
Heer gaf hem de kans om te tonen,
dat zijn woorden gemeend waren. Al
vjjf jaar is hij practisch tot stilzitten
gedwongen. Maar hij draagt het kruis
met bewonderenswaardige moed. Als
hij kan schrijft hij artikelen en bro
chures. Als hij niet kan, toont hij zich
een waardig lid van zijn eigen gees
teskind: Het Apostolaat door het
Lijden.
Misschien is deze laatste „dienst-
periode" in het leger van de Liefde
koning nog wel de zegenrijkste. De
werking der genade is immers iets
onnaspeurlijks.
Op de dag dat Pater Mateo zijn
Diamanten Professiefeest viert (11
September a.s.), danken alle leden
van de Congregatie der Heilige Har
ten voor de zegen, aan haar geschon
ken in de persoon van Pater Mateo.
Hopenlijk zullen er onder de mil-
lioenen Intronisatie-gezinnen ook
vele zijn, die Pater Mateo met dank
baarheid gedenken in hun gebeden.
Deze congregatie heeft in Neder
land haar kloosters in Ginneken/
Bavel, Sint Oedenrode, Nuland en
Valkenburg. Ook in ons land is het
doel van deze congregatie het werk
van Pater Mateo voort te zetten: de
Intronisatie in de huisgezinnen.
Initiatief gevraagd
W intercursussen
voor militairen
Enige weken geleden begon Natio
naal Katholiek Thuisfront het prij
zenswaardig initiatief te ontwikke
len om de komende wintermaanden
dienstbaar te maken aan de persoon
lijke ontwikkeling van de militairen.
Alle daarvoor in aanmerking ko
mende avondcursussen werden aan
geschreven met als verblijdend re
sultaat, dat zeer vele cursussen hun
poorten voor de militairen zullen ope
nen, opdat zij in hun vrije uren aan
eigen toekomst zullen kunnen wer
ken.
Het moet mogelijk zijn om in de
komende wintertijd het te veel aan
vrije tijd in de particuliere sector op
te vangen mits alle daarvoor in aan
merking komende scholen, culturele
bonden en ontspanningsverenigingen
him deuren op n.zetten voor de mili
tair. Op deze wijze wordt de mili
tair aan het neutrale vlak van de
kazerne onttrokken en blijft het con
tact met dc burgermaatschappij en
zijn eigen milieu, waarin hij over
enige tijd weer aan zijn toekomst zal
moeten werken, bewaard.
Zij, die voorstellen en plannen heb
ben. kunnen zich wenden tot Natio
naal Katholiek Thuisfront, postbus
4, Den Haag.
Nederlandse 16 mm geluidsfilmprojectie
Voor de eerste maal in de geschiedenis der Philipsfabrieken werd de ver
vaardiging van een 16 m.m. smalfilmprojector ter hand genomen. Bij het
ontwerpen van deze nieuwe projector werden geheel nieuwe wegen inge
slagen. Het resultaat van dit initiatief vormt een apparaat, dat in menig op
zicht afwijkt van bestaande opvattingen. Hier zien we de constructeur, de
heer J. Kette, met de nieuwe projector van revolutionnair karakter, welke
eerlang zijn intrede in de Nederlandse smalfilm wereld zal doen.
Het „Fonds voor onpersoonlijke
reclame en wetenschappelijk onder
zoek" in het bloembollenvak heeft
zijn jaarverslag gepubliceerd over
het jaar 1951. Deze organisatie, be
heerd door het Centraal Bloembol
len comité, omvat zowel de bloem
bollenhandelaars als de kwekers. De
inkomsten van het fonds, afkomstig
uit de zogenaamde roeheffing, be
droegen ongeveer 2.7 millioen gul
den.
Bijna 400.000 gulden werd uitge
geven aan de exploitatie van het
Laboratorium voor Bloembollenteelt
te Lisse, dat onder leiding van prof.
di*. E. van Slogteren staat. Dit labo
ratorium verricht baanbrekende on
derzoekingen inzake de teelt, bewa
ring, ziektebestrijding en behande
ling van de bloembollen. De kwe
kers zijn er van overtuigd, dat hun
export niet de omvang van dit ogen
blik zou hebben verkregen, indien
dit Laboratorium niet nieuwe wegen
zou hebben aangegeven of zijn we
tenschappelijke onderzoekingen niet
voortdurend zou hebben gericht op
de eisen van de praktijk.
Met de rest van het geld wordt
„onpersoonlijke reclame" gemaakt.
Dit wil zeggen, dat propaganda ge
voerd wordt voor de Nederlandse
bloembol in het algemeen, zonder
daarbij de namen van handelaren te
noemen. Deze onpersoonlijke recla
me is groot opgezet: het comité heeft
correspondenten in het buitenland,
geeft aantrekkelijk reclamedruk
werk uit, vertoont films en laat le
zingen houden voor verenigingen en
via radio en televisie, het beplant
parken, plaatst advertenties, brengt
straatreclames aan en maakt toeris
tische propaganda. In Amerika werd
voor 1951 uitgegeven 800.000 gulden;
in Canada 200.000; in Engeland
TWEEDE GOUDSE VEE- EN
KAASTENTOONSTELLING.
Onder grote belangstelling en in
tegenwoordigheid van vele autoritei
ten, opende de directeur-generaal van
de landbouw, ir. A. W. v. d. Plassche
gistermorgen in Gouda de tweede
Goudse vee- en kaastentoonstelling,
in het kort de „Goveka" genoemd.
De belangstelling voor deze tweede
„Goveka" was groter dan vorig jaar.
Gistermorgen moesten de keermees-
ters over niet minder dan 640 dieren
hun oordeel uitspreken. Hieronder
waren 235 runderen, 90 paarden, 131
varkens, 134 schapen en 69 geiten en
bokken, de beste dieren uit de Goudse
streek, die uit een zeer strenge selec
tie als tentoonstellingsmateriaal naar
voren zijn gekomen.
Na deze opening brachten de ge
nodigden een bezoek aan het uitge
strekte tentoonstellingsterrein en ke
ken zij vol belangstelling naar een
demonstratie van de beste melkers
uit de Goudse streek.
Een Ere-monument te Hollandia
In tegenwoordigheid van de gouverneur van Nieuw Guinea. Z.Exc. S. L. J.
van Waardenburg, vond op de Algemene Begraafplaats te Hollandia de
plechtige onthulling plaats van het ere-monument (er herdenking van de
gevallenen van de Tweede Wereldoorlog.
280.000; in Frankrijk 185.000; in
Zweden 129.000; in Duitsland
121.000; in Nederland 117.000. In
totaal werd aan deze propaganda in
één jaar ongeveer 2 millioen gulden
besteed.
PLEISTER-AABY IN BILTHOVEN.
Ook in Bilthoven, waar een der
prijzen van de nationale E.H.B.Ö.-
wedstrijd is uitgereikt, is op Zondag
24 Augustus in een van pleisters
voorzien gezin een baby geboren.
Het zoontje van de familie W. B.
Waaijers, wonende aan de Waterweg
No. 97 te lilthoven, zal over enige
tijd prinsheerlijk worden rondgere
den in een kinderwagen van de Ka
tholieke E.H.B.O.
Prinsjesdag in 't teken
van »Pro Memorie«
Vadertje Tijd kan geen rekening
houden met de formatie-moeilijkhe
den van het Nederlandse kabinet,
want hij moet per slot van rekening
op 31 December zijn ronde gemaakt
(hebben. Daarom wordt het gewoon
zoals andere jaren op de derde
Dinsdag van September Prinsjesdag
en dat houdt in, dat er dan een be
groting aanwezig dient te zijn.
Dit heeft het thans demissionnaire
kabinet voor grote moeilijkheden ge
steld want bij het opstellen van de
begroting moeten nu eenmaal be
slissingen genomen worden, die een
demissionnair onmachtig is om te
nemen.
Daarom zal de begroting, die op
Dinsdag 16 September gereed zal zijn,
een groot aantal bij de boekhouders
zo bekende posten „pro memorie"
bevatten, die in dit geval niets an
ders willen zeggen, als: „daar zullen
we het later nog wel eens over heb
ben".
De problemen, die vooral een han
dicap vormden voor het opstellen van
de begroting, zijn werkloosheidsbe
strijding, industrialisatie, huurver
hoging en woningbouw.
LUCHTMACHTTENTOONSTELLING
TE SCHEVENINGEN.
Zaterdag a.s. zal in het Kunhaus te
Scheveningen een luchtmachtexpo
sitie worden geopend door de sous
chef van de luchtmachtstaf, commo
dore-vlieger J. H. van Giessen. Men
zal er onder meer een model van
het vliegtuig, dat door de militaire
luchtvaart in 1913 in gebruik werd
genomen, kunnen zien en voorts een
opengewerkte straalmotor, een link-
trainer, een zogenaamde schietstoel,
enz.
Op het terras van het Kurhaus zal
een Spitfire MK 14, een der 'bekend
ste jachtvliegtuigen uit de tweede
wereldoorlog, ten toon worden ge
steld. De expositie is georganiseerd
door de luchtmacht in samenwerking
met de maatschappij Zeebad.
Onbewaakte overweg
T ractor-bestuurder
zwaar gewond
Gistermorgen omstreeks 9.20 uur is
op de onbewaakte overweg bij Carn-
jum (Fr.) een tractor van de coöpe
ratieve grasdrogerij in Giekerk door
éeri goederentrein, die van Leeuwar
den in de richting Stietis was ve
trokken gegrepen. Beide benen van
de 26-jarige bestuurder van de trac
tor, R. Veenstra uit Akkerwoude,
werden verbrijzeld. Het slachtoffer
werd naar het Diaconesenhuis te
Leeuwarden vervoerd zijn toestand
is naar omstandigheden redelijk
goed.
Twee jongens, die op een van vier
ledige aanhangwagens achter de trac
tor meereden, konden zich tijdig in
veiligheid stellen. De tractor en de
aanhangwagens werden zwaar be
schadigd. De trein kon na enig opont
houd de reis voortzetten.
GEVANGENE ONTSNAPT
Uit het strafgesticht „Esserheim"
te Norg in Drente, is de gedetineerde
G. van K. uit Dordrecht, uitgebro
ken. Hij had zich in Den Haag aan
diefstal schuldig gemaakt en was pas
kort geleden overgebracht. Tot nu
toe is de politie er niet in geslaagd,
een spoor van de voortvluchtige te
ontdekken.
Omwille van een papiertje moet bloeiend
bedrijf verlaten worden
blijvende vestigingsvergunning. In
afwachting daarvan heeft hij echter
zijn zaken aan kant moeten doen,
wat de nodige schade veroorzaakt
zal hebben. 4
Bureaucratius, de vorst dezer aarde,
regeert dus ook in Nieuw Zeeland
en dit zal voor ondernemende lieden
nu niet direct een aanbeveling zijn
om hun krachten aan de bloei van
dit land te wijden.
Twee jaar geledien vertrok een
Amsterdams zakenman naar Nieuw
Zeeland, om daar een nieuw vader
land te vinden. Daar hij echter niet
emigreerde in het kader van het emi
gratie-schema, kreeg hij geen vesti
gingsvergunning, maar een verblijfs
vergunning, die slechts voor een half
jaar geldig is en dan# verlengd moet
worden. De Amsterdammer bouwde
in Nieuw Zeeland een bloeiend be
drijf op en telkens werd zijn „permit"
verlengd, zonder dat hem een vaste
vestigingsvergunning verleend werd.
Dezer dagen dreigde de vergunning
weer te vervallen en toen de zaken
man zioh bij de autoriteiten ver
voegde om een verlenging van het
document te verkrijgen, werd hem
medegedeeld, dat zyn vergunning
niet verlengd zou worden en hij bin
nen een bepaalde termijn het land
zou moeten verlaten. Gisteren is de
termijn verstreken en werd de Am
sterdammer in Wellington aan boord
van een sc/hip gezet, dat hem naar
Australië zal brengen.
De Nederlandse regering heeft zich
in hoge mate verbaasd getoond over
deze gang van zaken. Het is door
gaans niet de gewoonte om op een
dergelijke manier tegen buitenlan
ders op te treden en slechts wanneer
het gedrag van de immigrant daar
toe aanleiding geeft, gaat men tot
uitwijzing over. De Nieuw-Zeelandse
regering betoogt echter, dat „wet,
wet is" en dat de Amsterdammer dan
maar op de juiste wijze had moeten
emigreren. De Amsterdamse zaken
man vertrouwt echter, dat hij
eenmaal in Australië met succes
een verzoek tot de Nieuw Zeelandse
regering zal kunnen richten voor een
Burgemeester huurde
zijn afscheidscadeau
GEMEENTENAREN NIET
ENTHOUSIAST
Enkele maanden geleden werd een
burgemeester in het Oosten des
lands bij zijn vertrek uit de gemeente
een afscheidscadeau aangeboden.
Daar het secretarie-personeel niet
goed wist, wat de scheidende burger
vader graag zou hebben, schonk men
hem enige tijd voor het officiële af
scheid 300,met het beding, dat
de burgemeester daar een blijvend
aandenken voor moest kopen. Op de
dag van het afscheid toonde de bur
gemeester zijn medewerkers een
Perzisch tapijtje en iedereen was het
er over eens, dat het geld goed be
steed was.
Na enige tijd begonnen echter zon
derlinge geruchten de ronde te doen
ert na een ingesteld onderzoek is ko
men vast te staan, dat de burgemees
ter het tapijtje voor een tientje een
dag gehuurd had, terwijl hij het geld
op geheel andere wijze besteed heeft.
