Marjorie Jackson is op het
ogenblik de snelste vrouw
lUinnaató. ap het erepodium
Matige resultaten der
Nederlandse zeilers
Meiemaal uit heisihki
5)e Vimdaa^öc afótand&matóen
WOENSDAG 23 JULI 1952
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
Er ging een golf van teleurstelling door de kleine Nederlandse kolonie
in Helsinki, toen het bericht kwam, dat Fanny Blankers—Koen zich
wegens ziekte had teruggetrokken voor de halve finale van de 100 m.
dames. Maar toen men de reden had gehoord ging algemene deernis
naar onze landgenote uit, en men gaf Jan Blankers. haar echtgenoot-
coach groot gelijk, dat hij haar geen toestemming had gegeven te star
ten. Immers onze kampioene had zelf dolgraag aan de start willen ver
schijnen. Reeds enkele dagen wisten wij, dat een karbonkel dreigde en
zij daardoor opgezette lymphklieren had. De wijze, waarop Fanny
Blankers Maandag in de seriés liep, deed ons al het ergste vrezen. Bo
vendien voelde zij de plicht ..haar olympische titels te verdedigen"
zwaar op haar schouderrs rusten. Men verwachtte te veel van haar en
dit maakte haar nerveus en haar zelfvertrouwen scheen haar in de
steek te laten.
Dus werd de eerste halve finale
tussen vijf meisjes gelopen. De start
blokken van Fanny, welke al op de
binnenbaan waren geplaatst, werden
weggehaald en daardoor kwamen de
duizenden toeschouwers op de hoog
te van haar pech. In deze halve fi
nale zou onze landgenote haar
Australische rivale Marjorie Jackson
hebben ontmoet, die zich overwegend
de sterkste toonde en niet eens uit
liep. Dat was niet bepaald verstan
dig, want zij zou de kans hebben ge
had het wereldrecord van 11.5 cec.
van Helen Stephens en Fanny Blan
kersKoen te verbeteren. Nu even
aarde zij het wereldrecord en tevens
het olympisch record. We moeten er
bij vermelden, dat Fanny Blankers
op de nationale kampioenschappen
op 29 Juni 1952 te Rotterdam reeds
10.4 sec. heeft genoteerd, doch deze
tijd zal waarschijnlijk niet als we
reldrecord worden erkend-
PUCK BROUWERS
UITGESCHAKELD.
In de tweede halve finale kwam
onze landgenote Puck Brouwer uit.
Helaas wilde ze iets te vroeg star
ten, zij herstelde zich terstond, maar
startte toen te laat. Zij kon de door
de start, opgelopen achterstand niet
meer inlopen. Zij eindigde als vier
de en werd dus voor de finale uit
geschakeld.
De eindstrijd, welke ging tussen
drie Australische meisjes, een Ame
rikaanse, een Zuid-Afrikaanse en een
Europese vertegenwoordigster, is te
gengevallen. Weliswaar toonde ook
nu Marjorie Jackson zich verreweg
de sterkste, doch haar lopen had iets
krampachtigs. Zij miste daardoor de
kans het wereldrecord te verbeteren
doch maakte dezelfde tijd als in dc
halve finale, 11.5 sec. Toch is het een
prestatie in de series tweemaal ach
tereen 11.5 sec, te noteren en in de
halve finale en de eindstrijd beide
malen 1.5 sec. Zij is een waardige op
volgster van Fanny BlankersKoen
als olympische kampioene.
Wederom Amerikaanse
overwinningen
Op drie nummers, de 800 meter,
het disci^swerpen en het polsstok-
hoogspringen kwam het tot een be
slissing. En drie keer was het een
Amerikaan, die beslag legde op de
gouden medaille met waarlijk fraaie
prestaties. Malvin Whitfielt, olym
pisch kampioen 1948 op de 800 m en
Arthur Wint, winnaar van de zilve- j
ren medaille te Londen hadden zich
ook ditmaal in de eindstrijd ge
plaatst. Wint nam gedurende de eer
ste ronde de leiding en eerst 250 m.
voor de eindstreep kwam Whitfieid
uit derde positie naar voren, nam
zelfs een voorsprong en ondanks po
gingen van Wint deze teniet te doen
ging hij als eerste door de finish in
dezelfde tijd, als hü te Londen had
gemaakt, 1 min. 49.2 sec. in de tijd
van zijn olympisch record. Wint no
teerde 1 min. 49.4 sec. en bleek na
vier jaar 0.1 sec. minder nodig te
hebben.
Voor het discuswerpen hadden zich
17 athleten in de finale geplaatst. Bij
de eerste worp verbeterde de Ame
rikaan Iness het olympisch record
van Consolini met 52.78 m. daterend
van Londen 1948, door de discus
53 47 m. ver te werpen. Zijn record
was niet van lange duur, want met
de tweede beurt van Consolini, be
reikte de Italiaan een afstand van
53.78 m.; doch ook dit record werd
nog eenmaal verbeterd met de der
de worp van Sam Iness tot 55.03 m.
Consolini behaalde de zilveren me
daille en Dillion (V. S.) de bronzen.
De wereldrecordhouder Gordien (V.
S.) moest met 52.66 m. genoegen ne
men met de vierde plaats.
De finale polsstokhoogspringen
heeft zeer lang geduurd. Om twee
uur begon men en het nummer was
eerst tegen acht uur afgelopen. Het
deed ons denken aan de strijd op de
olympische spelen te Berlijn in 1936,
toen tenslotte Meadows en Nishida
tezamen waren overgebleven. Toen
zegevierde Meadows met een sprong
van 4 35 m. in Londen In 1948 won
Smith het nummer met 4.30 m. doch
gisteren waren er al vier deelnemers
die 4.40 m. bereikten. De Zweed
Lundberg en de Rus Dcnisenko
strandden beiden op 4.45, doch de
twee Amerikanen Don Laz en Ri
chards (winnaar van de bronzen
medaille in 1948) kwamen er ever-
heen en eveneens over de 4.50 m.
Het overige programma van de dag
was toen al afgewerkt, zodat een
ieder zich concentreerde op de pa
len met een lat op 4.55 m. hoogte.
Don Laz faalde driemaal, doch Ri
chards presteerde het met de derdo
sprong op schitterende wijze over de
lat Ie springen. Een ovatie w3rd zijn
deel. De olympische kampioen tracht
te nog o'riemaal 4.60 m. te springen,
doch dit mocht door slordige con
centratie niet gelukken. Met deze
Richards was voor de wedstrijd het
volgende gebeurd. Onze landgenoot
ir. A. Paulen. de man, die op het
groene veld mede de scepter zwaait,
merkte bij het controleren van de
polsstokken, dat de winding van de
Amerikaan niet deugde. Hoe moest
hij dat Richards aan het verstand
brengen zonder zijn concentratie te
storen? De Amerikaanse coach was
in geen velden of wegen te bespeu
ren. Daarom begaf I aulen zich naar
de kleedkamer en vertelde op tacti
sche wijze, dat de winding van Ri
chards reglementair niet goed was.
Ir» plaats van een grote teleurstelling
te constateren bij de Amerikaan, die
een goede sportsman is, nam Ri
chards een mes en waar Paulen bij
stond haalde hij de binding er af.
En toen zorgde Richards voor een
nieuwe binding en vroeg Paulen, of
het zo goed was. Perfect, antwoord
de Paulen en Rxhards, die gevoeic
had, dat de opdracht van Paulen een
zeer delicatie was. repliceerde: iK
vind het helemaal niet erg, dat u dit
gezegd hebt. Wjj, in Amerika, vin
den die binding tr, goei, maar als u
er niet mee accoord kon gaan, is dat
zeer begrijpelijk. En u heb* mij hier
mede niet uit mijn concentratie ge-
naald.
Deze houding van de Amerikaan,
getuigend van de ware sportgeest,
was een olympisch kampioen waar
dig.
Theo Saat met ere
uitgeschakeld
Onze landgenoot Saat kwam gis
teren uit op de 200 m. In de eerste
serie startte hij uitstekend en wist
zijn tegenstanders te slaan. Hij no
teerde een tijd van 22 sec. In de
tweede ronde lag onze landgenoot,
die op de binnenbaan liep, tot 20 m.
voor het einde op di tweede plaats,
doch door een betere finish wist
Pinto nog juist tweede te worden.
De heer Moerman, chef d'equipe
van de Nederlandse athiotiekploeg,
had nog geprobeerd voor Saat een
andere baan te verkrijgen. De zware
Nederlandse athlest kan niet zo goed
met de binnenbaan overweg en aan
gezien Pinto, de athleei uit India,
liever de binnenbaan zou wijlen
hebben, gingen beiden naar de wed-
strijdcommissie om ruiling voor te
stellen. Maar de commissie wees, re
glementair terecht, het verzoek af.
En laat Saat nu juist door Pinto zijn
uitgeschakeld.
De tijd van Saat, 21.7 sec., was in
tussen zeer goed in dit milieu, het
geen nog duidelijker blijkt uit het
feit, dat enkele andere lopers met
dezelfde tijd wèl in de halve finales
terechtkwamen.
Het snelst was de favoriet, de
Amerikaan Stanfield, die 20.9 sec.
noteerde. Van de 71 inschrijvers had
den zich 18 deelnemers teruggetrok
ken, onder wie zich Rhoden en Mac
Kenley bevonden. Deze athleten
wilden zich sparen voor de 400 m.
Er rest ons nog te vermelden, dat
de 5000 m. in drie series werd gelo
pen. De grote candidaten voor de ti
tel, Gaston Reiff en Emil Zatopek
wisten zich o-a. in de finale te plaat
sen. De tweede serie werd gewon
nen door de Duitse kampioen Her-
bert Schade, met een nieuwe olym
pische recordtijd, n.l. 14 min. 15.4
sec. (oud record 14 min. 17.6 van
Gaston Reiff, gemaakt te- Londen
1948).
De mogelijkheid is groot, dat de
Olympische kampioen 1948 en 1952
op de 800 meter, Malvin Whitfield
(V.S.) zal starten op de revanche
wedstrijden van Helsinki, welke oip
10 Augustus in het Olympisch sta
dion te Amsterdam worden gehou
den. Op deze wedstrijden zou dan
ook Mac Donald Bailey, de sprinter,
starten. Door de Nederlandse orga
nisatoren is het verzoek om naar
Amsterdam te komen voor beide
athleten ingediend, maar de Ameri
kaanse en Engelse bond hébben nog
geen definitieve beslissing genomen.
Definitief is overeengekomen, dat
het Egyptisch elftal op die dag tegen
het Nederlands elftal een voetbal
wedstrijd zal spelen.
Dr. Hingst uit Utrecht, coach van
de Triton-twee werd door de chef de
mission, K. J. J. Lotsy gevraagd met
instemming van alle betrokkenen, de
zieke Fanny BlankersKoen te 'be
handelen. En de Utrechtse genees
heer kon ons gisteravond laat mede
delen, dat zijn patiënte het redelijk
goed maakte en dat de kans zeer
groot was, indien de koorts wegbleef,
onze olympische kampioene van
Londen hedenmiddag 4 uur zou kun
nen starten in de series van de 80 m
horden, haar favorietennummer.
Dr. Hingst heeft enkele peniciline-
inspuitingen verricht teneinde de in
fectie te bedwingen en gisteravond
voelde Fanny zich zoveel beter, dat
zij zo uit haar bed wilde springen
om te bewijzen, dat zij zich lichame
lijk een stuk béter gevoelde. Maar
dr. Hingst achtte het raadzamer zijn
definitieve beslissing eerst heden
morgen vroeg te geven, maar er be
staat gegronde hoop, dat de sympa
thieke Amsterdamse athlete haar titel
op de 80 meter horden kon verde
digen.
Het is nu wel duidelijk geworden,
dat Fanny BlankersKoen Maandag
eigenlijk niet had mogen lopen. Zij
voelde zich na de tweede serie toen
zij als derde arriveerde, zeer duizelig,
wel een bewijs, dat zij zich verre van
fit gevoelde. Jan Blankers, haar
echtgenoot en coach was zelf buiten
gewoon teleurgesteld door de onver
wachte ziekte van zijn vrouw. „Bad
luck", zei hij tegen ons en het is maar
te hopen, dat zij in de andere num
mers zal kunnen starten. Want om
op deze wijze afscheid na een zo
schitterende loopbaan te moeten ne
men, betekent een dramatisch einde,
dat onze landgenote geenszins heeft
verdiend. En iedereen was het er
over eens, dat Fanny misschien niet
de gouden medaille op de 100 meter
had gewonnen, ook ai zou zij haar
vorm van de Rotterdamse kampioen
schappen hebben gehad, want daar
voor is Marjorie Jackson te sterk en
te goed in vorm. Maar een zilveren
medaille zat er voor Fanny zeker in.
Links: De Italiaan G. Dordoni, met de handen boven het hoofd winnaar van
73e gouden medaille voor de 50 Km. snelwandelen. Hij vestigde een nieuw
wereldrecord door deze afstand af te leggen in 4 uur 28 min. 0.78 sec. Aan
zijn linkerzijde de Tsjech J. Dolezal, die tweede en aan zijn rechterzijde de
Hongaar A. Roka, die derde werd.
Rechts: De winnaars van de 400 meter horden. In het midden de Amerikaan
Charles H. Moore, winnaar van de gouden medaille op dit nummer in 50.8
sec.. Links van hem de Rus J. Lituev en rechts de Nieuw Zeelander J. H. F.
Holland, die respectievelijk tweede en derde werden.
Het vertrek der zeilers van het eiland valt altijd omstreeks 11 uur,
waarna een uur slepen of zeilen naar de startplaaats volgt, eventueel
zeilen verwisselen en om 1 uur starten. Wanneer er, zoals gisteren een
wedstrijd van 3 lange uren volgt op deze 2 uren van voorbereiding, met
tot slot 1 uur terugvaren in drijfnatte kleding en nog eens een uur
schepen en zeilen bergen, vergt dit een inspanning als voor een* mara
thon. Zeven uren in een harde bries, een golf gang van 1,5 a 2 meter,
zodat men zich aan alles moet klemmen om zich niet beurs te stoten,
doorweekt en bij bijkans winterse temperatuur ook de -sterksten
komen dan verkleumd terug. Vooral de starzeilers, maar ook de jollen-
zeilers hebben het met him buitenboord hangen dan zwaar te verduren.
(Van onze ondeskundige
medewerker).
In de kamer naast ons woont
een Nederlandse familie, die
(voor de regenachtige dagen en
de gezelligheid) een gramofoon
meegebracht heeft met een zeer
beperkt aantal platen. Tot nu
toe hebben we nog niets anders
gehoord, dan een schoon lied
over een zeeman, die 's nachts
niet slapen kan, omdat hij naai
de haven gedreven wordt. Nu
vinden wij dit heel zielig voor die
zeeman, maar wij vragen ons
wel af, wat hij dan in 's hemels
naam in die kamer naast ons
doet, als hij naar de haven
moet, want daardoor bezorgt hij
ons óók slapeloze nachten.
Als we echter héél eerlijk zijn,
is de zeeman niet de énige oor
zaak van onze slapeloosheid. We
stonden vandaag te kijken naar
de athletiekwedstrijden, waar
in ook Fanny BlankersKoen
uitkwam. Toen deze dame niet
als eerste aankwam, zei ze tegen
een andere draafster zoiets van:
„Gelukkig, ik ben vierde ge
worden. Nu ben ik gelukkig uit
geschakeld."
Mét de zeeman hebben deze
woorden een probleem voor ons
geschapen, dat ons slapeloosheid
en hoofdpijn bezorgt.
Als mevr. BlankersKoen niet
voor haar éigen genoegen zich
bijna een ongeluk rent, voor
wiens plezier doet zij het dan
wèl?
Heus, VQor óns plezier echt
niet. Toen wij gisteren Zatopek
als eerste halfdood over de eind
streep zagen waggelen, dachten
we nog: „Wat die man daar nu
aanvindt! Maar goed, als hij 't
nu maar leuk vindt. Niet ieder
een heeft in dezelfde dingen ple
zier
Wij zitten nog met ons pro
bleem, maar Fanny heeft het ha
re al opgelost. Ze is ziek gewor
den en niet zo'n heel klein beet
je: het halve lijstje van de poli
kliniek komt er aan te pas. Ze is
meteen in bed gekropen om toch
nog fit te zijn voor de 80 meter
horde, die een dag na de 100 me
ter gelopen wordt. Toch een
vitale dame, die Fanny, om te
proberen in een dag van zo'n
hoop zieken te genezen.
KRONUS.
PAKISTAN VERLOOR OOK VAN
GR. BRITTANNIE.
De wedstrijd om de derde plaats
van het olympisch hockeytournooi
tussen Groot Brittannië en Pakistan,
de verliezers van de halve eindstrij
den, werd door Groot-Brittannië met
21 gewonnen. De ruststand was
10 voor de Britten.
ZUID-SLAVIE VERSLOEG
RUSSISCHE VOETBALLERS.
Zuid-Slavië heeft de tweede ont
moeting tegen Rusland voor de acht
ste finale van het olympisch voefcbal-
tournooi gewonnen met 31. De
ruststand was 2—1. Zuid-Slavië heeft
zich in de kwarteindstrijden geplaatst.
Twee dagen geleden eindigde de
eerste ontmoeting tussen beide lan
den in 'n 5—5 gelijk spel, ook na de
voorgeschreven verlenging.
DE VERDELING DER MEDAILLES
Na drie dagen is de verdeling van
de gouden, zilveren en bronzen me
dailles als volgt:
goud zilver brons
Ver. Staten 8 4 3
Rusland 6 7 4
Zwitserland 2 2 3
Italië 1 1
Tsjecho-Slowakije 1 1
Zweden 1 2
Australië 1 1
Japan 2 2
Jamaica 2
Zuid-Afrika 1
Duitsland .1 1
Frankrijk 1
Polen 1
Finland 3
Hongarije 2
Brazilië -r- 1
Groot-Brittartnië 1
Nieuw Zeeland 1
Aangezien het hqekey-tqurnooi nog
niet is afgelopen, is de bronzen me
daille van Groot-Brittannië niet in
deze verdeling opgenomen.
De wereldkampioen hoogspringen
bij de laatste Olympiade Patterson
werd dezer dagen door de bisschop
van Montreal, Mgr. Léger, in de Ka
tholieke Kerk opgenomen. Patterson
is thans student op het College van
O. L. Vrouw in Montreal.
WIELRENNEN
TOUR DE FRANCE-PLOEG IN
AMSTERDAM GEHULDIGD
Op enthousiaste wijze hebben gis
teravond plm. 15.000 wielersportlief
hebbers de Nederlandse Tour de
France-ploeg in het Olympisch sta
dion gehuldigd. Die duizenden heb
ben voorts onze nationale acht uit
de Franse monsterrit aan het werk
gezien in een wedstrijd achter kleine
motoren, waarin W'im van Est de
grote man was.
De vice-voorzitter van de KNWU,
de heer Viruly, sprak nadat hij de
tourrenners van 'het forum had ge
haald, over het unicum, dat een Ned.
ploeg volledig uit de ronde is geko
men. Dat was naar zijn mening de
grootste winst van de afgelopen Tour
de France. Woorden van dankbaar
heid sprak vervolgens ook dr. Tetz-
ner, namens de N.V, het Nederlands
Sportpark. Hij was vooral verheugd
over het feit dat onze jongens gezond
uit die lange tocht terug in Neder
land waren gekomen. In de hulde
werd natuurlijk ook de ploegleider,
Kees Pellenaars betrokken. Hartelijk
toegejuicht door de vele duizenden
op de tribunes reed de ploeg daarna
een ereronde.
Zoals gezegd: Van Est was de grote
man in de wedstrijd achter de kleine
motoren. Hij won de eerste manche
over 10 km., kwam in de tweede
achter Jan Nolten op de 2e plaats en
eindigde in de derde rit, eveneens
over 20 km., als tweede.
De finale van de amateurwedstrijd
over 15 km., werd een fraaie sprint
voor de Amsterdammer Patsy Wille-
kes. nadat Wim Jun de eerste serie
en Willekes zelf de tweede gewonnen
had.
In een achtervolgingsnuir.mer voor
amateurs was onze nationale kam
pioen Piet van Heusden de beste.
o
Protest tegen van Duy 1 SS
Maas kreeg zijn deel bij het helpen
aan deze werkzaamheden, en beiden
waren dus doornat nog voor de strijd
De windrichting was gisteren
west- tot noord-west met een snel
heid van 6 tot 8 m/s., de lucht half
bewolkt, en het was fris doch goed
zeilweer.
In de 5,5 meter klasse had Wim
de Vries Lentsch een slechte start
doordat hij uit moest wijken voor
zijwaartse schepen, welke hem, ove
rigens volkomen reglementair, over
de startlijn drukten. Door onmiddel
lijk wenden en opnieuw starten kon
hij een grotere achterstand voorko
men, doch de positie was nu hope
loos (15e).
Uitslag: 1. Zweden, 2. Noorwe
gen, 3- Zuid-Afrika, en op enige
honderden meters Nederland 12de.
Van Duyl in de Drakenklasse deed
het beter. Hij wist zijn zwaarste
concurrent, de Noor Thorvaldsen,
over de startlijn te drukken, even
eens op volkomen correcte wijze, zo
dat de Noor te vroeg startte, en te
ruggeroepen werd voor een nieuwe
start. v
Na het tweede kruisrak lag Dene
marken onbereikbaar ver voor, twee
was Argentinië, 3. Zweden, 4 Austra
lië, 5. Nederland. De stand bleef tot
de finish toe ongewijzigd met uit
zondering van de Australiër, zodat
de Nederlander 4e werd. Er is ech
ter een protest tegen van Duyl inge
diend door Zweden, zodat we de uit
spraak hierover dienen af te wachten.
Om zich enigszins te sparen lieten
Maas en Stutterheim zich met hun
star naar het startterrein slepen om
ter plaatse zeil te zetten.
In de lopende golfgang viel dit
echter niet mee. Bij het aanslaan
van de fok zag Stutterheim zich ge
noodzaakt plat op het voordek te
gaan liggen om er niet afgespoeld
te worden. Hij hield zich vast mei
twee benen en een arm zodat voor
het bevestigen der sluitingen een
hand en de mond overbleven.
Tijdens deze acrobatiek, welke ze
ker 10 minuten duurde, werd hij
iedere 30 seconden ondergedompeld
begonnen was.
Verder wilde het niet helemaal
vlotten met het lopend want, zodat
de zeilen niet strak genoeg erbij
stonden. Er werd dan ook niet vol-
dende snelheid en hoogte bereikt aan
de wind, hetgeen in een zo zwaar
bezette klasse een te grote handicap
is. Ondanks een uitstekende start
werden zij tenslotte negende. Ame
rika werd eerste, gevolgd door Ita
lië en Portugal.
Hoewel een vijfde plaats uit 23
mededingers in de Finnklasse lang
niet slecht is was de Jong toch niet
tevreden. Hij kon zijn jol niet goed
aan de wind krijgen en moest met
minder hoogsturen genoegen ne
men. Was dit niet het geval geweest
dan zou hij na zijn goede start zeker
een nog betere plaats ingenomen
hebben bij de finish.
Bovendien werd hij kort na het
begin geweldig gehinderd door de
Engelsman Charles Currey, waarbij
de Jong in een dwangpositie kwam
welke enkele plaatsen kostte op dat
moment. Deze schade werd "vel weer
enigszins goed gemaakt, doch de
koplopers waren gisteren te snel
voor hem.
Einduitslag: 1. Denemarken, 2.
Noorwegen, 3. Italië, 4. Zweden, 5.
Nederland.
Ned, roeiploegen
uitgeschakeld
De Nederlandse roeiers hebben af
gedaan op de Olympische Spelen.
Gisteren vond de tweede herkansing
plaats voor skiffeur van Mesdag en
voor de Triton Twee zonder stuur-
Van Mesdag werd derde achter
Wood (Austr.) en Meyer (Zwits.*);]
vierde werd Steenacker (België). j
De Triton Twee verloren van Bel
gië en Argentinië. 1
De eerste dag van de 36e interna
tionale Vierdaagse is voor de 9824
deelnemers, die gistermorgen aan de
start verschenen, een zware dag ge
worden. Weliswaar werden de eer
ste kilometers in vlot tempo afge
legd, maar toen omstreeks 7 uur de
zon door de ochtendnevel brak, be
gon de temperatuur snel te stijgen
en het duurde daarna niet lang of de
medische dienst kreeg vele blaren te
verzorgen. Het parcours voerde deze
eerste marsdag door het rijke fruit-
land van de Betuwe, waarvan Eist
een feestelijk centrum vormde. In
deze plaats verenigden zich de ver
schillende parcoursen (55, 50, 40 en
30 km.) en vele wandelaars hielden
hier hun grote rust, alvorens zij aan
de laatste kilometers begonnen. In
het gemeentehuis te Eist vond de tra
ditionele ontvangst plaats van het
N.B.V.L.C.-bestuur, waarbij de bur
gemeester van Eist, de heer C. Kleyn
een korte toespraak hield.
De hitte speelde de deelnemers da
nig parten. In het bijzonder het laat
ste traject over de dijk van Ooster
hout naar Nijmegen eiste slachtoffers.
Moe en stoffig, doch niettemin opge
wekt, trok het leger over de kronke
lende dijk, waarop de zon onbarm
hartig scheen, de Waalbrug tegemoet.
Voor velen waren deze laatste kilo
meters te machtig. Blaren en moe
heid deden zich sterk gelden, terwijl
ook verscheidene wandelaars door de
hitte werden bevangen. In totaal
hebben de eerste dag 44 deelnemers
opgegeven, een aantal, dat gezien de
weersomstandigheden en het grote
aantal wandelaars, klein te noemen
is. Het feit, dat velen op hun laatste
krachten te Nijmegen binnenkwa
men, wekt echter de verwachting,
dat, indien de warmte blijft aanhou
den, het aantal uitvallers in de ko
mende dagen belangrijk zal toene
men.
De wandelaars onderweg in het plaatsje Eist.
