Wie puzzelt mee
Sc dame
ZATERDAG 12 JULI 1952
DE LE1DSE COURANT
iWEEDE BLAD PAGINA 3
Horizontaal: 1. vrijbuiter, 4. ge
twijnd wollen garen, 7. familielid,
oude lap, 9. zuster, 10. telwoord, 11.
achterdeel v. d. hals, 13. verstoteling,
15. boomloot, 17. karig, 19. gelijk, 22.
zwaardvis, 24. tuchtroede, 26. berg
weide, 27. lied, 23. stok met voet
trede, 30. visj 32. Ibit .van een paard,
3*5. duivel, 37. deel van de helm, 39.
gem. in Limlb., 40. oud Spaans zilver
stuk, 42. stok, 43. nieuw (Gr.), 44.
aanwijzend voornaamw., 45. koor van
zangers, 46. kleur, 47. gem. in Noord
Brabant.
Verticaal: 1. voorwerp om oesters
te vangen, 2. olienootje, 3. omme
gang, 4. zandaal, 5. profeet ten tijde
van Jerobeam, 6. metaalsoort, 8.
rivier in Duitsl., zijtak Rijn, 12. jon
gensnaam, 14. meisjesnaam, 16. ge
vangenis, 18. bundel, 20. opening, 21.
stuk hout, 22. familielid, 23. heks, 24.
muzieknoot, 25. lidwoord, 28. tover
woord: open u, 29. als 15 hor., 31.
Turks bevelhebber, 33. papegaai, 34.
gebaar, 36. werktuig tot opvoering
van water of van fijngemalen stof
fen, 37. richting van een schip, 38.
verf, 39. bijwoord, 41. hoogste punt,
44. rivier in Rusland.
Op Oplossingen worden tot en met
Donderdag 17 Juli op ons bureau
verwacht. Voor de goede inzenders
worden beschikbaar gesteld een as
bakje, een lepeltje en een boek.
OPLOSSING VORIGE WEEK.
Horizontaal: 1. repetent. 7. krom
hout, 14. serie, 16. speet, 17. n.b., 19.
nok, 20. mud, 22. eik, 23. re, 24. Eem,
26. gemanierd, 29. die, 30. sol, 32
rad, 33. Lea, 34. cab, 36. sik, 38. naald,
40. dit, 42. al, 44. cel, 46. toe, 47. bot,
48. Iha, 49. Baoh, 50. ATo, 51. nu, 52.
roek, 53. E.K., 54. tas, 56. Ate, 58.
Leo, 60. ma, 61. lef, 62. Baarn, 64.
beg, 66. tor, 67. har, 68. Kos, 70. nel,
72. dof, 73. verdiepen, 76. mul, 78. re,
79. eke, 80. eer, 81. non, 83. si,
spelt, 86. Donar, 88. generaal, 89. Ho-
ratius.
Verticaal: 1. rune, 2. p.s., 3. een, 4.
trog, 5. eiker, 6. Ne, 8. R.S., 9. opera,
10. meid, 11. hek, 12. Ot, 13. thee, 15.
bun, 18. bes, 20. madat, 21. dille, 23.
rib, 25. mos, 27. man, 28. eed, 29. dat,
31. lichter, 34. citroen, 35. sabel, 37.
K.E., 39. aorta, 40* do. 41. Dakar, 43.
lak, 45. las, 47. bul, 48. Hem, 55. af,
56. aarde, 57. erker, 59. eb, 61. lof,
62. bar, 63. nop, 65. gem, 66. toe, 67.
Hekla, 69. senor, 71. lus, 72. dreg, 73.
veer, 74. iep, 75. nona, 77. lias, 79.
Epe, 82. nat, 84. Sn., 85. Ta., 8«8. do,
87. r.i.
De winnaars van deze week zijn:
mej. A. C. van Zijp, Witte Rozen
straat 5, Leiden (stel manchetkno
pen), J. P. van Seggelen, Boekhor-
sterweg 16, Oud Ade (sleutelring),
en A. Koppers, Van Baerlestraat 4a,
Leiden (boek). De prijzen worden
toegezonden.
Een vliegveld voor
Ameland
Naar wij vernemen is besloten op
Ameland een vliegveld aan te leg
gen. Het zal bij Ballum komen en
zeventig hectare groot zijn. Binnen
kort zal met de werkzaamheden
worden begonnen. De gronden, eigen
dom van de gemeente, zullen moe
ten worden geëgaliseerd en gedrai
neerd. Daarna zal er gras moeten
worden ingezaaid. Voorlopig zal het
vliegveld, als het gereed is, voor
lichte vliegtuigen dienst kunnen
doen. Verwacht wordt dat het vlieg
veld Ameland over circa anderhalf
jaar in gebruik zal kunnen worden
genomen. Het plan bestaat om ten
behoeve van zwaardere vleigtuigen
een betonnen start- en landings
baan aan te leggen.
Het vliegveld Ameland zal voor
zien in de behoefte aan de verbin
ding met de „vaste wal" wanneer
het vervoer te water stagneert. In
het verleden hebben de luchtstrijd
krachten herhaaldelijk uitkomst ge
bracht o.a. door het vervoer van zie
ken van Ameland naar Leeuwarden.
AKU SCHENKT 10.000
De Algemene Kunstzijde Unie te
Arnhem heeft de stichting „Herstel
Grote Kerk" een gift van 10.000
toegezegd voor het herstel van kerk
en toren, als het centrale monument
voor de Gelderse hoofdstad.
De actie, die inmiddels per radio
'is gestart onder de oud-Arnhemmers,
heeft binnen tien dagen 2400 op
geleverd.
ARTIKEL K.O. 31 WIL NU EEN
EIGEN SCHOOL
De Gereformeerde Kerk onderhou
dende artikel K.O. 31 is er thans toe
overgegaan eèn verzoek in te die
nen voor de stichting van een eigen
lagere school. De gemeenteraad van
Kampen heeft de primeur een der
gelijk verzoek te behandelen.
De scheuring die nu enkele jaren
geleden in de gereformeerde kerken
als nieuwe loot de Gereformeerde
Kerk K-O. 31 opleverde, heeft zich
nu dus ook doorgetrokken tot het
onderwijs.
Tot nu toe heeft men het klaar
kunnen spelen de kinderen van sy-
nodalen en bezwaarden onder éen
schooldak onder te brengen, zij het
dan ook met weerzin van vele be
zwaarden.
Dezen zijn er thans te Kampen in
geslaagd zoveel handtekeningen tc
verzamelen dat een nieuwe lagere
school der bezwaarden gesticht kan
worden. (Vrije Volk)
Gedetineerden in
kort geding
Maandagochtend te II uur zal voor
de president van de Haagse recht
bank in kort geding worden behan
deld de zaak van een aantal in het
Huis van Bewaring te Utrecht gede
tineerde „ter beschikking van de re
gering gestelden" contra de staat der
Nederlanden en de minister van jus
titie. Zij vorderen hun onmiddelijke
invrijheidstelling.
De rechtskundige raadsman van
de eisers is rnr. F. B. Keulen te
Utrecht.
RECHERCHEUR CONTROLEERDE
BANKBILJETTEN
Op de laatste dag van de Braderie
in Meppel heeft Donderdag een on
bekende man zijn slag geslagen.
Bij de kerk had de winkelier Van
Mechelen voor zijn kiosk een kleine
stellage aangebracht waarin zijn
vrouw de waren verkocht.
Bij haar vervoegde zich iemand,
die zich voorstelde als rechercheur
van de Haagse politie, belast met
controle op bankbiljetten. Hij be
weerde, dat er valse biljetten van
25 in deze streek in omloop wa
ren.
Toen mevr. v. M. op zijn verzoek
een aantal in haar bezit zijnde bank
jes van 25 toonde, beweerde de
„rechercheur", dat zes er van vals
waren en dat hij deze me moest ne
men. De vrouw stond ze af maar na
tuurlijk bleek later, dat zij het slacht
offer van een oplichter was gewor
den.
Via luidsprekers werd de bevol
king voor het individu gewaar
schuwd. Elk spoor ontbreekt echter
nog.
Oranjeverenigingen
in Oranjestad
Voor het eerst kwamen de Oran
jeverenigingen in landelijk congres
bijeen op uitnodiging van het Bre
dase Oranjecomité.
Het voorstel van kolonel M. A.
Smeenk om te komen tot oprichting
van een landelijke federatie der
Oranjeverenigingen en via deze fe
deratie tot het instellen van een
„Oranjedag" als nationale feestdag
gaf aanleiding tot dikwijls zeer ver
warde discussies.
Het enige besluit waartoe de in
richters van het congres tenslotte
kwamen was, dat aan de vertegen
woordigers van de aanwezige ver
enigingen gevraagd werd per brief
aan het comité kenbaar te maken of
zij accoord gaan met de oprichting
van een voorlopig federatiebestuur
dat de verschillende kwesties dan
verder in studie zal nemen.
Amerikaan in Parijs. Een Ame
rikaan, die een bezoek aan Parijs
bracht, bestudeerde nauwkeurig de
menukaart en zei toen tot de kellner:
„Ge.^f U me hier maar een portie
„Mijnheer boft", antwoordde de
kellr.er. „Het wordt juist door het
orkest gespeeld.
Zakenman. „Als U die horloges
met verlies verkoopt, hoe kunt U er
dan nog iets aan verdienen?"
„Oh, de verdiensten komen uit de
reparaties".
Gesprek in de trein. De treifi
kreeg plotseling zo'n hevige schok,
dat de passagiers over elkaav tui
melden.
„L'eve hemel, wat gebeurt er",
vroeg een oude dame aan de conduc
teur.
„We reden over een koe, me
vrouw", antwoordde deze.
„Liep die koe op de rails", her
nam de dame.
„Welnee", antwoordde de conduc
teur. „We hebben haar eerst een hele
tijd met de trein achterna gezeten in
het weiland."
Allebei grappig. Grappige man
(die nog tracht een volle bus binnen
te komen): „Zeg Noach is er nog
plaats in je ark?"
Chauffeur: ..Ja, we moeten nog net
een aap hebben."
Zerpraatje. Zeg moe", zei een
klein sardientje tot zijn moeder, toen
hjj een duikboot zag gaan, „wat is dat
voor een ding?"
„Dat zijn nou mensen in blik"
antwoordde de moeder.
Geen wonder. „Lieve deugd, wat
kan die man kletsen!"
„Geen wonder. Zijn vader was
vendumeester en zijn moeder was
een vrouw."
Nieuwe kracht. De kruidenier
had een nieuwe loopjongen gekre
gen en om zijn kunnen te testen,
stuurde hij hem naar een klant die
negentig gulden schuld had.
„En", vroeg de kruidenier, toen het
ventje terugkwam, „is het goed ge
gaan?"
„Ja baas", zei de jongen, „die juf
frouw had een briefje van honderd".
„Waar is het geld", vroeg de krui
denier.
„Nou baas", antwoordde het
knechtje, „ik heb vast een tientje te
ruggegeven. Morgen zal ze die hon
derd gulden brengen".
Geslaagd. Als je in Amerika het
staatsburgerschap wilt verwerven,
moet je een klein examen afleggen.
Vorige week was er een politieke
vluchtelinge uit Hongarije, die vol
gende vraag kreeg voorgelegd: „Wie
is de meest bekende generaal in
Amerika?"
Zonder zich te bedenken antwoord
de het meisje: „General Motors".
Moeilijk. De kleine jongen was
erg lastig, maar de psychiater had
gezegd, dat men hem een poosje zijn
zin moest geven. „Ik wil een worm
hebben", zei de jongen op zekere
dag en gezien het medisch advies
ging de vader direct aan het spitten.
Toen hij de worm bij zyn zoontje
bracht zei deze: „Nu moet U hem
bakken". De vader deed weer wat
verlangd werd en diende na een poos
je de gebakken worm op. „Nou moet
U ook de helft nemen", vond het
jongetje. Met walging slikte de vader
de halve worm door en net had hij
hem naar binnen of de jongen be
gon ontzettend te huilen en riep: „Ik
moet niet meer. U hebt mijn helft
opgegeten."
Vertrouwelijk gesprek. Drie be
jaarde dominees hadden eens een
vertrouwelijk gesprek. „Ik heb een
ondeugd", zei de een. Ik bezig graag
ruwe taal, maar natuurlijk beheers ik
me zoveel mogelijk."
„Ach", zei de tweede, „ik heb ook
een ondeugd. Ik drink graag een bor
reltje en soms wel eens een te veel."
„En nu ik", zei de derde. „Ik heb
ook een ondeugd. Ik roddel graag en
kan jullie bezweren, dat ik op hete
kolen zit, om hier weg te komen.
Aetherklanken
ZONDAG.
HILVERSUM I, 402 m.
8.00 VARA. 10.00 VPRO. 10.30 IKOR.
12.00 AVRO. 17.00 VPRO. 17.30
VARA. 20.00—24.00 AVRO.
VARA: 8.00 Nieuws, weerberichten
en postduivenberichten. 8.18 Gram.
8.30 „Wat er groeit en bloeit", cause
rie. 8.40 Orgel, harp, viool en zang.
9.02 Sportmededelingem en postdui
venberichten. 9.05 Gram. 9.45 „Gees
telijk leven", causerie. VPRO: 10.00
Voor de jeugd. IKOR: 10.30 Ned.
Herv. Kerkdienst. AVRO: 12.00 Post
duivenberichten, en politiekapel. 12.30
„Vacantie", causerie. 12.40 Orgel en
piano. 13.00 Nieuws. 13.05 Gevarieerd
amateursprogramma. 13.55 Boekbe
spreking. 14.15 Orkestconcert. 14.55
Toneelbeschouwing. 15.10 Radio Phil-
harmonisch orkest en solist. 16.20
Gram. 16.30 Sportrevue. VPRO: 17.00
„Tussen kerk en wereld", causerie.
17.20 ..Van het kerkelijk erf", cause
rie. VARA: 17.30 Harmonie-orkest.
17.50 Sportjournaal. 18.15 Nieuws en
sportuitslagen. 18.30 Cabaret. 19.00
Metropole orkest en klein koor. 19.30
Discussie. AVRO: 20.00 Nieuws. 20.05
Lichte muziek. 20.45 „De Bruut",
hoorspel. 21.15 Gevarieerde muziek.
21.45 Lichte muziek. 22.05 Rythmische
muziek. 22.25 Dansmuziek. 23.00
Nieuws. 23.15 Reportage. 23.2524.00
Gram.
HILVERSUM II, 298 m.
8.00 NCRV. 8.30 IKOR. 9.30 KRO.
17.00 NCRV. 19.45—24.00 KRO.
NCRV: 8.00 Nieuws en weerberich
ten. 8.15 Gram. IKOR: 8.30 Ned.
Herv. Kerkdienst. KRO: 9.30 Nieuws
en waterstanden. 9.45 Gram. 9.55
Hoogmis. 11.30 Gram. 11.40 Pianoreci
tal. 12.15 Apologie. 12.35 Gram. 12.40
Amusementsmuziek. 12.55 Zonnewij
zer. 13.00 Nieuws, weerberichten cn
Katholiek nieuws. 13.10 Lunchconcert.
13.45 „Uit het Boek der Boeken"
ZotuiagmoJixftn
VORMENDIENST VAN
DE ROOMSE KERK
ZOU Boerhaave's beroemde spreuk:
„Eenvoud is het kenmerk van het
ware" op alle terrein geldig zijn, dan
kon men nauwelijks aannemen, dat
de Roomse Kerk de ware waarheid
was! Welk een ingewikkeld huis van
trappen en trapjes in wél-, zéér-,
hóóg-, excellente en eminente waar
digheden. Wat een rompslomp van
wijdingen» en zegeningen; van talloze
heiligen en beelden-verering, van
wijwater, kaarsen, wierook; van
langdurige verkledingen in flonke
rende priester-gewaden; van buigin
gen en knievallen; van haarfijn uit
geplozen wetboeken en handboeken
met nauwkeurige ceremoniële voor
schriften! Neen eenvoud is zeker
niet het kenmerk van de Heilige
Roomse Kerk. Als eenvoud steeds het
kenmerk van het ware was, zou de
gevolgtrekking voor het grijpen lig
gen Deze gevolgtrekking zou
niettemin vals zijn, omdat de conclu
sie al te eenvoudig was genomen en
in haar eenvoud verschrikkelijk op
pervlakkig.
Er gaat een grote en geweldige be
koring uit van de eenvoud van het
eerste Christendom, zoals dat in de
evangeliën wordt teruggevonden. Op
het eerste gezicht en ook nog wel
op het tweede en derde! is er een
reusachtig verschil tussen de twaalf
apostelen, die te voet van stad op
stad trokken en hun opvolgers, de
bisschoppen, die met gulden mijters
op 't hoofd vol pracht en staatsie op
hun tronen zitten. Wanneer de apos
tel Petrus vandaag-de-dag een Room
se kerk binnenging en er de H. Mis
bijwoonde, zou hij de eerste paus
niet veel begrijpen van de plech
tigheid, welke zich daar voor zijn
ogen ontrolde. Het zou de eerste
paus wel een beetje gaan schemeren
en duizelen, wanneer hij al de voor
schriften en instellingen ging bestu
deren, die zijn 262 opvolgers goed
gedacht hebben in 't leven te roepen.
En misschien zou de apostelvorst, die
zich al even weinig vorstelijk voelde
als Pius XII, met heimwee hebben
teruggedacht aan die frisse morgen
stond op de oever van het wiegelende
meer, toen hij van Simon tot „Pe
trus", tot „Steenrots" werd benoemd,
de Steenrots, waarop de Kerk zou
worden gebouwd.
De oude, ruwe schaapstal, waarvan
hij de plaatsvervangende herder was,
is in de loop van 2000 jaar uitge
groeid tot een stenen koepelkerk met
bonte marmers en druk-gebarende
beelden. En zo op het eerste, tweede
en misschien derde gezicht is het on
derscheid tussen de schaapstal met
zijn rieten dak en de beelden-tempel
vol marmer en pronk zó groot, dat
men gaat twijfelen of zij wel iets met
elkaar te maken hebben.
Eenzelfde ervaring zouden» echter
onze Germaanse voorouders opdoen,
wanneer zij vandaag-de-dag voor het
koninklijk paleis in Amsterdam wer
den neergezet en wij hun mededeel*
den: „Hier woont ons stern-opper
hoofd". Zou men, uit het verdwij
nen van de eenvoud, de gevolgtrek
king mogen maken, dat wij niet in
feite 'en in» rechte de opvolgers van
de Germanen waren? Dat zijn we on
getwijfeld.
Het is maar een manke vergelij
king, doch enigszins gaat zij ook op
voor de Roomse Kerk. Het is ontwij
felbaar zeker, dat onze bisschoppen
en de door hen gewijde priesters, in
één onafgebroken stoffelijke en gees
telijke afstamming staan (door hand
oplegging) tot de twaalf apostelen, en
het doet er hoegenaamd niiet toe, of
die apostelen nu blootshoofds liepen
of met een mijter op. Het is even on
twijfelbaar zeker, dat het „breken
des broods" en het vieren van de
Geheimen door de eerste Christenen
voor hen hetzelfde betekende als voor
de huidige Katholieken: de offergave
van Christus' kruisdood aan de Va
der en de mystieke vereniging met
het lichaam en bloed van Christus
„totdat Hij komt". Dat de eerste ge
lovigen de Sacramentele Christus be
waarden in een stenen vaasje en wij
Hem tentoonstellen in een van
goud- en juwelen stralende mon
strans is bijzaak cn een bijna van-
zelf-komende ontwikkeling in de ver
ering door de eeuwen heen. Al die
twintig eeuwen, al die Christen-ge
slachten hebben ieder weer wat an
ders bijgedragen» tot de luisterrijke
ontplooiing van de Christelijke ere
dienst. De eenvoud van het evange
lisch geloof werd geborgen, en veilig
geborgen, in een kunstzinnig schrijn,
waaraan alle Christen-tijden hebben
gearbeid.
Waarom we dit onderwerp uiteen
zetten? Er is tegenwoordig een
streven merkbaar het schrijn als
waardeloos, in ieder geval als over
bodig te beschouwen. Noodzakelijk
is dat schrijn» natuurlijk niet, maar
overbodig of hinderlijk? Wij voelen
ons even goede Germanen als onze
voorouders, indien wij hen in hun
forse deugden van trouw cn kuisheid
navolgen. Het is niet nodig daartoe
m lemen hutten te gaan wonen. Wij
voelen ons even goede Christenen als
de eerste volgelingen, indien wij de
Christelijke deugden van Godsliefde
en naastenliefde beoefenen. Het is
helemaal niet nodig daartoe de ka
thedralen af te breken. Bij al dat
streven naar vereenvoudiging ver
wart men vaak inhoud en vorm. De
vorm is inderdaad vormendienst als
de inhoud zoek is. Maar die inhoud
herwint men niet met de vorm te
verwaarlozen. Het is gemakkelijk die
schone vorm vernietigend te misken
nen, maar het enige waar het op aan
komt is de Christelijke levenswan
del te hernieuwen „in geest en
waarheid". „De geest is het die leven
brengt, het vlees brengt niiets daar
toe by". Zo is het ook met vorm en
inhoud van de Kerk. Die vorm is
schoon en eerbiedwaardig, zo lang wjj
er naar streven goede Christenen te
zijn in de evangelische geest van
eenvoud en nederigheid.
MARIUS.
14.00 Concertgebouworkest en solist.
15.00 Gram. 15.10 Gram. 15.50 Tenor
en piano. 16.10 „Katholiek Thuisfront
Overal". 16.15 Sportpraatje. 16.30
Vespers. NCRV: 17.00 Gewijde mu
ziek. 17.30 Gereformeerde Kerkdienst.
19.00 Kerkkoor en orgel. 19.15 „Twee
koningen van Oud-Israël, Saul en
Jerobeam I", causerie. 19.30 Nieuws,
sportuitslagen en weerberichten.
KRO: 19.45 Actualiteiten. 19.52 Boek
bespreking. 20.05 „Heiligen gaan naar
de hel". 20.15 Gevarieerd programma.
22.45 Avondgebed en Liturgische ka
lender. 23.00 Nieuws. 23.15—24.00
Gram.
MAANDAG.
HILVERSUM I, 402 m.
7.00—24.00 AVRO.
AVRO: 7.00 Nieuws. 7.15 Gram.
8.00 Nieuws. 8.15 Gram. 9.00 Morgen
wijding. 9.15 Gram. 9.30 Voor de
huisvrouw. 9.35 Waterstanden. 9.40
Gram. 11.00 „Op de uitkijK", causerie.
11.15 Kamerorkest. 12.00 Lichte mu
ziek. 12.30 Land- en tuinbouwmede-
delingen. 12.33 In 't spionnetje. 12.38
Gram. 13.00 Nieuws. 13.15 Medede
lingen en gram. 13.30 Dansmuziek.
14.00 ,',Wat gaat er om in de we
reld?", causerie. 14.20 Gram. 14.30
Voordracht met harspel. 14.45 Alt en
piano. 14.15 Cabaret. 15.45 Gram.
16.45 Musicalender. 17.30 Voor de
padvinders. 17.45 Gram. 17.50 Militair
commentaar. 18.00 Nieuws. 18.15 Me
tropole orkest. 18.50 Gevarieerd pro
gramma. 19.45 Regeringsuitzending:
Ir. J. C. Friederich: „Indrukken over
de vlasuitzaai in dit jaar". 20.00
Nieuws. 20.05 Operettemuziek. 21.10
„Quatorze Juillet", klankbeeld. 21.30
Lichte muziek. 22.00 Strijkorkest.
HILVERSU Mil, 298 m.
7.00—24.00 NCRV.
NCRV: 7.00 Nieuws. 7.15 Ochtend
gymnastiek. 7.30 Gram. 7.45 Een
woord voor de dag. 8.00 Nieuws en
weerberichten. 8.10 Sportuitslagen.
8.23 Gewijde muziek. 8.45 Gram. 9.00
Voor de zieken. 9.30 Voor de huis
vrouw. 9.35 Gram. 10.00 Orgelspel.
10.30 Morgendienst. 1.00 Viool en
piano. 1.30 Gevarieerde muziek. 12.10
Gram. 12.25 Voor boer en tuinder.
12.30 Land- en tuinbouwmededelin-
gen. 12.33 Orgelconcert. 12.59 Klok
gelui. 13.00 Nieuws. 13.15 Vocaal dub-
belkwartct en orgel. 13.45 Gram. 14.00
Schoolradio. 14.35 Gram. 14.45 Voor
de vrouw. 15.15 Tenor en gitaar. 15.30
Gram. 16.00 Bijbellezing. 16.30 Strijk
kwartet. 17.00 Voor de kleuters. 17.15
Pianorecital. 17.30 Voor de jeugd.
17.45 Regerimgsuitzending: J. A, van
Beuge: „Nieuw Guinea en do Zuid
Pacific Commissie". 18.00 Nieuws.
18.15 Sportpraatje. 18.25 „Voor de
mannen in grijs, groen en blauw".
18.30 Gram. 19.15 „Maatschappelijk
werk, een beroep, waarin de vraag
het aanbod overtreft", causerie. 19.30
Gram. 19.40 Radiokrant. 20.00 Nieuws
en weerberichten. 20.10 Vijf minuten.
20,15 Vocaal ensemble en orgel. 20.45
„Arabische en Perzische muziekin
strumenten", causerie. 21.00 Cello en
piano. 21.30 Gevarieerde muziek.
22.00 „Zoeklicht op Zuid-Amerika",
causerie. 22.10 Gram. 22.20 Kamer
koor. 22.45 Avondoverdenking. 23.00
Nieuws en S.O.S.-berichten. 23.15
Gram. 23.3524.00 Idem.
IN HET GRIJS
door GEORGETTE MACMILLAN
vertaling: HERMAN ANTONSEN
42)
Ronald keek hem zwijgend aan.
In zijn hart was hij blij, dat de dik
ke, kleine Seabree de fonnulev weer
in zjjn bezit had. maar hij voelde er
niet veel voor, ei verder over te pra
te.. hij had wel wat ar.ders aan zijn
hoofd
„Natuurlijk staat Williams nu ook
overal buiten. Hij was door het dolle
heen, toen ik het hem vertelde."
Fiske praatte onbewogen door en
het scheen Franklin toe, dat hij op
zettelijk iedere toespeling vermeed,
op datgene, was hij het liefste wilde
horen.
„O ja. dan heb ik nog een nieuw
tje," zei hij eindelijk.
Ronald's gezicht klaarde op.
„Tooh waar?" vroeg hij benieuwd
en gretig.
„Ja, de jonge SchUrrfaker is uit 't
ziekenhuis en zit nu in de gevange
nis. De oude heer zegt, dat hij je
graag eens wil spreken. Hij ligt nog
in het hospitaal."
„Ik heb niets met hem te maken!"
viel Franklin heftig uit. En toen kon
hij zich niet meer stilhouden en
vroeg: „Maar wat ben je van Esther
te weten gekomen? Waar is ze op
het ogenblik?"
„Op d«v punt zijn we nog geen
steek verder gekomen," antwoordde
hij traag. „Ik denk zo, dat we mis
schien iets verder kunnen komen, als
jij eens met Schumaker wilde praten
Ik heb zo'n idee, dat hij tegen jou
zou willen vertellen, wat hij ons niet
wil meedelen. Of het moet je te veel
inspannen om er heen te gaan."
„Denk je werkelijk, dat hij oncn
kaart zal spelen? Ik wil hem niet
spreken, tenzij daar kans op is, om
dat ik.omdat ik bang ben
dat ik hem vermoorden zou, als ik
hem in handen kreeg."
„Daar zou je de zaak alleen maar
slechter door maken, beste kerel,"
zei de detective rustig. „Zullen we
er dan samen maar heengaan. Ik ga
natuurlijk mee
Het kostte nog al moeite om bij
Schumaker toegelaten te worden.
„De patiënt is te ziek. om iemand
te ontvangen." zei een verpleger.
„Maar het is een zaa* van uet
hoogste belang," antwoordde Fiske.
„We moeten hem noodzakelijk spre
ken."
De verpleger ging ven weg cn
kwam spoedig weer terug met de
bondschap: „Hij ligt sterven. Ik
mag niemand toelaten."
,Maar we m-oeten herr spreken.,
we mout.'-n hem sp* Oi\en, voordat hij
sterft!" riep Franklin in de uiterste
opgewondenheid.
„Het is beslist noodzakelijk," be
aamde Fiske op een toon van gezag.
De verpleger wilde zijn weigering
herhalen, toen een verpleegster haas
tig de gang kwam ingelopen.
„Be! dadelijk mijnheer Ronald
Franklin op," zei ze tegen de telefo
niste in de cel bij de ingang. „Nr.
16 ligt op sterven cn zegt, dat hij
hem nog moet spreken voordat hij
doodgaat."
„Ik ben Ronald Franklin!"
Franklin volgde de zuster de gang
in. Ze bleef staan, keek hem aan en
zei op ongelovige toon„Bent u Ro
nald Franklin? Bent u degene, die
meneer Schumaker spreken wil?"
Ja," antwoordde Franklin kortaf.
Zonder meer bracht de verpleeg
ster hem naar de lift en voerde hem
en Fiske naar de derde verdieping.
Schumaker lag in een donkere ka
mer. De verpleegster ging naar het
bed toe en sprak zachtjes met hem.
„Hier is nriinheer Franklin, die u
wilde spreken".
De patiënt bewoog zich niet. De
verpleegster herhaalde haar bood
schap en bekeek het grauwe gelaat
op het kussen aandachtig. Ze richtte
zich weer crp. „Hij is dood," zei ze.
„Dood?" herhaalde Franklin. Hij
wankelde duizelig en zou gevallen
zijn, als Fiske hem niet had opgevan
gen.
Fiske zette hem op een stoel en
ging naar het bed. Hij zag, dat de
zuster de waarheid gezegd had. Ach
ter hem trachtte Franklin de toe
stand zich in te denken. De enige,
die iets van Esthers afkomst wist,
was gestorven. zonder het geheim
los te laten. Niet dat het Franklin
kon schelen, wat voor familie Esther
had. Maar hij wist, dat het meisje,
als ze eenmaal overtuigd was, geen
familie van Schumaker te zijn, geen
rust zou vinden voordat ze iets meer
over haar geboorte en afkomst te
weten gekomen was. Hij wist ook,
dat het in elk geval een troost voor
haar zou zijn, de overtuiging te heb
ben, uit een familie te stammen, die
geen zwendelaars en moordenaars
onder haar leden telde. Terwijll
Franklin nog half duizelig over dat
alles nadacht stond Fiske nog steeds
bij het bed. Plotseling ontsnapte hem
een zachte kreet. Hij bukte zich en
raapte een stukje papier op, dat op
het sprei lag. Zachtjes liep hij naar
het venster en in het licht, dat tus
sen het neergelaten gordijn en het
kozijn doorviel, las hij de op het pa
piertje gekrabbelde woorden.
„De familie van Esther woonde in
Wells...." het woord eindigde in
een scheve kras. Medelijdend keek
hij naar de dode.
„Franklin, kijk dit eens!" De de
tective ging vlug de kamer door naar
hem toe. Hij hield Franklin het pa
piertje voor ter lezing en herhaalde
tegelijkertijd hardop, wat er geschre
ven stond.
Franklin trok het papiertje uit
zijn handen. Hij zwaaide duizelig
heen en weer en Fiske, bang dat de
ontroering Franklin te machtig zou
worden, nam hem bij de arm en ge
leidde hem naar 'n bank in de gang.
„Blijf hier maar even wachten,"
zei hij. „We zullen hier dadelijk naar
gaan informeren," vervolgde hij met
vriendelijke bruuskheid. „Ik zal je
eerst met een taxi naar huis brengen
en dan zal ik de kaart afzoeken
naar alle steden die met „Wells" be
ginnen. En als we er in onze eigen
staat geen een vinden, dan zoeken
we systematisch alle staten van
Amerika af, tot we de naam hebben
gevonden, die we hebben moeten."
De lichamelijke en geestelijke in
spanning was te groot voor Franklin
geweest. Hoe hij ook zijn best deed,
rechtop te blijven zitten, hij moest
op de bank gaan liggen cn in de
taxi gedragen worden, toen deze hem
kwam halen.
Tijdens dc rit naar zijn woning
drong hij er nog een paar maal bij
Fiske op aan. 'hem bij zijn onderzoek
te mogen helpen, maar de detective
weerde al die verzoeken af.
„De beste lui, die ik te vinden
weet, zijn voor dit geval aan het
werk," zei hij. „Met dit gegeven zul
len ze cr in minder dan geen tijd
achter zijn, zo wel, wie Miss Hen-
drick is, als waar ze zich op 't ogen
blik bevindt. Jij moet nu rust ne
men, om fiks en gejond te zijn voor
een bruiloft, als wij met je bruid
aankomen."
De frisse lucht en het door Fiske
getoonde vertrouwen werkten mede
tot een spoedig herstel van Franklin.
„Zul je me dadelijk laten weten,
wat je ontdekt?" vroeg hij bezorgd,
toen hij met een handdruk afscheid
nam van de detective op de stoep
van zijn huis,
„Ik zal je van alles op de hoogte
houden," stelde Fiske hem gerust
„Laat alles nu maar aan mij over.**
(Wordt vervolgd).
