Belg Rosseel won de 16e étappe ten koste van v. Est KOLEN Nederlandse kansen op de Olympische zeilwedstrijden ZATERDAG 12 JULI 1952 DE LEIDSE COURANT DERDE BLAD PAGINA 2 Maar deze veroverde de dagpremie De positie van Fausto Coppi is al een dag of wat zo hecht, dat naar algeme ne opvatting de eindzege hem niet meer kan ontgaan, behoudens ongelukken natuurlijk. Maar voor de tweede en derde plaats is de strijd nog lang niet beslist, zeker een man of twaalf komen er voor in aanmerking. Om hun ijver te stimuleren, en tevens te voorkomen, dat de publieke belangstelling voor de ronde zou dalen, heeft een grote Franse maatschappij belangrijke bedragen beschikbaar gesteld, die aan de premies voor de tweede en de derde plaats in het eindklassement zullen worden toegevoegd, uiteraard in overleg met de organisatoren. Evenwel is het effect hiervan in de zestiende etappe nog niet merkbaar geweest, want honderdtien kilometer lang heeft geen enkele renner zich druk gemaakt. Het schijnt nu, dat de organisatoren er in alle ernst over denken om, waar de verleiding van de koek krachteloos is gebleken, de gard te gebruiken, en vandaag geen enkele prijs uit te keren omdat de gemiddelde snelheid beneden de der tig kilometer per uur is gebleven een harde maatregel, maar van hun kant bekeken niet onredelijk. Zoals het evenmin van de renners onrede lijk was, dat zij, met de Pyreneeën voor de borst, weinig voelden voor een krachtsinspanning, waarvan ze wellicht overmorgen de terugslag zouden ondervinden. De belangen van renners en organisatoren lopen nu eenmaal niet altijd strikt pa rallel Overigens moet men niet menen, dat er in deze etappe helemaal niets gebeurd is. Wim van Est maakte van het gedrang by de bevoorrading te Mirepoix gebruik om te ontsnappen, met de Italiaan Baroni aan zijn wiel. We behoeven eigenlijk niet te zeg gen, dat de man uit St. Willibrord het zwaarste werk voor zijn rekening nam. Maar Baroni, die hem amper bij kon houden, maakte zich toch ook nuttig, hij speelde voor „Grega- rio" zoals de Italiaanse term luidt, anders gezegd: hij zorgde dat Van Est en hij voortdurend wat te drin ken hadden. Zo werd de taak ver deeld en de voorsprong werd groter totdat ze op een gegeven moment 3 minuten bedroeg. Misschien zou de etappe in een Nederlandse zege ge ëindigd zyn, want het peloton bleef apathisch, wanneer zich niet 35 kilo meter voor de finish een valpartij had voorgedaan waarbij vijftien ren ners over en door elkaar tuimelden. Bresci, Bartali, Rolland, Telotte, Ros- sinelli, Voorting, Carrea, Vitetta, Remy, Dekkers, Lazarides, Delahaye en nog een paar anderen waren er bij betrokken en de drie laatst ge noemden liepen lelijke builen en schrammen op. Dit was de reden, dat Dekkers als laatste Nederlander zou arriveren. Ziende, dat Bartali, num mer drie van het algemeen klasse ment, in moeilijkheden verkeerde, gaf Marcel Bidot het sein voor de aanval, en ditmaal deden de Franse nationalen wat hun ploegleider van hen verlangde. Ze stoven weg, ter wijl Binda van zijn kant de verdedi ging organiseerde door Martini en Franchi last te geven, op Carrea en Bartali te wachten. Het werd een prachtige poursuite wedstrijd, waar bij de Italianen hulp kregen van een vijftal Belgen, die vertraagd waren door een lek bandje van Neyt, zodat ze tenslotte allen weer konden aan haken. Maar intussen was de strijd ont brand en de terugkeer van Bartali en consorten in het grote peloton deed de kalmte niet terugkeren. Telkens werden uitlooppogingen ondernomen en afgeslagen, totdat onder aanvoe ring van Rosseel een stoottroep ge vormd werd, die in alle ernst de jacht op het duo Van Est-Baroni inzette en, met Toulouse reeds in zicht, de fusie tot stand bracht. Hiermee was voor Van Est de kans op een etappe zege verkeken, want bij de tien com mando's, die hem hadden achterhaald waren een paar sprinters van groot formaat. Rosseel mocht tenslotte het ererondje ryden en Van Est werd elfde. Maar de dagpremie voor de grootste strijdlust werd aan onze landgenoot toegekend en dat was 'n klein pleistertje op de wonde. UITSLAG EN KLASSEMENTEN. De uitslag van de zestiende etappe PerpignanToulouse (200 km.) luidt: 1. Rosseel (B.) 6.53.52 (met bonifica tie 6.52.52); 2. Vivier (WZW Fr.) ,53.52 (met bonificatie 6.53.22); 3. Baroni (It.) 6.53.52; 4. Bianchi (It.); 5. Marinelli (Parijs); 6. Teisseire (F.); 7. Paret (N. A.); 8. Telotte (Pa rijs); 9. Goldschmidt (Lux.); 10. De Hertog (B.); II. Van Est; 12. Fernan dez (N. A.) allen zelfde tijd als Ba roni; 13. Diggelmann (Zw.) 6.54.33; 14. Soler (N. A.); 15. Rolland (F.) zelfde tijd als Diggelmann; 21. Van Breenen 6.55.10; 24. Nolten z.t.; 25 67 ex aequo een groep renners waar bij Wagtmans en Faanhof, Coppi en Bartali, Robic en Ockers in 6.55.39; 68. Roks 6.58.20; 69. Voorting z.t.; 75. Dekkers 7.03.28. Alg. klassement: 1. Coppi (It.) 105.46.96; 2. Ockers (B.) 106.12.23; 3. Close (B.) 106.12.49; 4. Bartali (It.) 106.13.12; 5. Dotto (Fr.) 106.14.33 6. Magni (It.) 106.14.42; 7. Ruiz (Sp.) 106.15.19; 8. Robic (Fr.) 106.15.30; 9. Carrea (It.) 106.23.52; 10. De Hertog (B.) 106.26.13; 11. Molineris (Z.O.-Fr.) 106.27.20; 12. Weilenmann (Zwitz.) 106.29.10; 13. Gelabert (Sp.) 106.33.24; 14. Geminiani (Fr.) 106.38.58; 15. Van Ende (B.) 106.55.40; 19. Van Est (N.) 107.05.00; 19. Wagtmans (N. 107.05.33; 20. Nolten (Ned.) 107.09.26; 23. Voor ting (Ned.) 107.16.43; 29. Roks (Ned.) 107.36.01; 68. Van Breenen (Ned.) 108.48.43; 70. Dekkers (N.) 108.53.37; 76. Faanhof (Ned.) 109.17.47. Ploegenklassement 1. Italië 317.23.03 2. Frankrijk 317.30.00; 3. België 318.13.01; 4. Spanje 319.32.23; 5. Nederland 319.38.47; 6. Z.O.-Frankrijk 320.03.37; 7. W.Z.W.- Frankrijik 321.25.07; 8. N.Ö.C.-Frank rijk 321.44.09 9. Zwitserl. 322.02.26; 10. Parijs 322.17.52; 11. N.-Afnka 323.01.26. Swift-combinatie. Uitslag 40 km avondcomp.: 1. R. Wallet, 2. J, Duivenvoorde, 3. Joop Riethoven, 4. D. Nieuwenburg, 5. J. Vermeulen. C-klas: 1 J. Riethoven, 2. A. Pran gers, 3. B. v. Wetten. Zondag rijden A en B-klas 40 km tijd voor de Maartense-beker. C-klas 20 km tijd. Start 9.30 uur. voor alle doeleinden CREYGHTON Hooiqr.46 Tel.20114 TAFELTENNIS Trefkracht. Na enkele weken van training zijn intussen de wed strijden van de Tafeltennisver. „Trefkracht" begonnen om het per soonlijk kampioenschap in de inde ling 'der teams. Bij de senioren hebben de wed strijden tot nu toe een spannend verloop gehad en om de bovenste plaats wordt nog fel gestreden. De stand bij de senioren luidt: P. Mens 612, Th. Reeuwijk 612, C- Broekhof 6—10, W. van Leeuwen 810, M. Buschman 78, J. v. d. Zijden 86, W. Schenk 74, L. Lie- verse 70, M. v. Graven 70. De finale zal gespeeld worden op Zaterdag 26 Juli. Ook bij de junioren is de strijd nog niet beslist, daar L. Mens en J. Was senaar nog zonder enig verliespunt zijn. Het treffen tussen beiden zal hier de beslissing moeten brengen. Hier is de stand: L. Mens 36, J. Wassenaar 36, L. Bruynen 44, F. Kers 42, G. v. d. Zijden 40. De dames zijn deze week begon nen met de kampioenscompetitie. Met de olympische spelen voor de deur rijst de vraag: hoe zullen onze Nederlandse zeilers zich dit keer houden? Gezien de resultaten van de 3 laatste Olympische spelen hebben de Nederlandse zeilers zeker een naam te verliezen. In 1932 was Bob Maas als deelnemer in de Monotypes de enige Nederlander. Het resultaat was een zilveren medaille uit onge veer 20 deelnemers. In 1936, toen de wedstrijden in Kiel werden gehouden, had Neder land 3 vertegenwoordigers: Carp in de 6 meterklasse, Bob Maas in de Starklasse, Daan Kagchelland in de Monotypes. Kagchelland won de gouden medaille in de Olympiajol- len en Bob Maas werd derde in de Starklasse. Tijdens de wedstrijden in 1948 te Torquay kwamen vier Nederlanders aan de start. Jonker in de Draken- klasse, de Vries Lentsch in de Swal- lowklasse, Bob Maas in de Starklasse en Koos de Jong in de Monotypes. Twee bronzen medailles, een voor Bob Maas en een voor de Jong wa ren het resultaat. In vergelijking met de resultaten behaald in de andere takken van sport mag deze erelijst gezien wor den. Wanneer men de kansen van de Nederlandse zeilploeg te Helsinki gaat bekijken, blijkt, dat voorspel lingen dit maal al heel moeilijk te geven zijn. In de 6 meterklasse zal ons land niet vertegenwoordigd zyn wegens de hoge kosten verbonden aan het wedstrijdzeilen met een dergelijk schip. Voor de 5,5 meter geldt hetzelfde, al is dat in wat mindere mate. In deze klasse, die meer vrijheden geeft inzake de vorm en de afmetin gen van# het schip, kan de ontwer per en scheepsbouwer een woordje meespreken. In Wim de Vries Lentsch bezit ons land een vertegenwoordi ger, die behalve stuurman ook de ontwerper en de bouwer is van het eigenschap. Een unieke gelegenheid dus om deze combinatie als geheel te toetsen. De Vries Lentsch is een goed stuurman, die kosten noch moeite gespaard heeft om schip en zeilen te trimmen. Begin Maart nam hij deel aan wedstrijden van de jachtclub Italia- no te Genua. Per vrachtwagen had men 5 dagen nodig om de plaats van bestemming te bereiken, hetgeen enig idee geeft omtrent de bijko mende moeilijkheden. Hoewel het schip in Genua voor het eerst te wa ter kwam en de bemanning nog niet was ingewerkt en de zeilen nog niet waren „ingezeild", werden in het sterke internationale milieu ver dienstelijke resultaten behaald. In de Drakenklasse zal Wim van Duyl het op moeten nemen tegen de ervaren Scandinaviërs. Tot dusver heeft nog geen enkel land het met succes kunnen opnemen tegen No ren, Zweden, Finnen en Denen. Men mag echter zeggen, dat het niveau dèr Nederlandse zeilers in deze klas se, dank zij de felle onderlinge strijd, is gestegen. Het is dus niet uitgeslo ten, dat de Scandinavische hegemo nie in Helsinki zal worden gebroken. Wat Bob Maas betreft, zijn routine en felheid als vechter zijn -een waar borg voor een goede plaats. Hij heeft aan zijn schip de „Bern II" de nieuw ste Amerikaanse technische uitrusting laten aanbrengen: aan technische vaardigheid zal hij misschien iets hebben ingeboet door het gebrek aan tegenstand in eigen land. Door vroeg tijdig naar Helsinki te vertrekken kreeg hij de gelegenheid op zijn nude niveau te komen, zodat Bob Maas zeker een redelijke kans heeft op een verrichting, die waarschijnlijk een record zal betekenen, n.l. om van vier olympische spelen vier maal met een medaille thuis te komen. Zeilers als de Italiaan Straulino, de Engelsman Knowles, de Amerikaan Smart en de Cubaan de Cardenas, om maar enkelen van de sterkste te noemen, zullen het hem echter niet gemakkelijk maken. Evenmin gemakkelijk krijgt Koos de Jong het in de Finn-klasse. Ook de Jong had de laatste tijd te weinig tegenstand in de Olympiajollen om een goede kijk op zijn conditie van dit ogenblik te kunnen krygen. Bo vendien is het de vraag of het ach terwege laten van selectiewedstrij den wel juist geweest is, omdat de Jong nu zonder te hebben gestreden voor zijn plaats naar Helsinki gaat, hetgeen de wil om te winnen niet bepaald stimuleert. Als tegenstanders van de Jong zullen enkele oudgedienden in de Finse hoofdstad aanwezig zijn zoals Lebrun (Frankr.), olympisch kam pioen 1932 en 5e in 1936 en de Duit ser Krogmann, die in 1936 tweede werd achter Kagchelland. Ook de Deense Olympische kampioen 1948 Elvstroem is van de partij. 1060 DEELNEMERS BIJ HEREN ATHLETIEKWEDSTRIJDEN Voor de olympische atletiekwed strijden zijn bij de heren in totaal 1060 inschrijvingen binnengekomen. Het aantal deelnemers is over de verschillende nummers als volgt verdeeld: 100 meter: 75, 200 meter: 79, 400 meter: 73, 800 meter: 59, 1500 meter: 62, 5000 meter: 52, 10.000 me ter: 52, marathon: 68. 110 meter hor den: 35, 400 meter horden: 45, 3000 meter steeple chase: 39, 4 x 100 me ter estafette: 26, 4 x 400 meter esta fette: '25, 10 km snelwandelen: 25, 50 km snelwandelen: 33, hoogsprin gen: 39, vèrspringen: 38, hinkstap- sprong: 41, polsstokhoogspringen: 32, speerwerpen: 28, discuswerpen: 37, kogelstoten: 25, kogelslingeren: 39, tienkamp: 33. HET IS NU DE BESTE TIJD voor vernieuwing van kolen bergplaatsen. BET0NK0LEN-H0KKEN on ver woes t baar inhoud ca. 8 Hl. met separatie ,TRIO TELEF. 21747-21748 (Advertentie) N. II. LEIDEN - 99 \99 OLYMPISCH STADION MAAKTE 23 MILLE WINST. In het Olympisch stadion te Am sterdam is gisteren de aandeelhou dersvergadering gehouden van de N.V. het Nederlandse Sportpark. Uit de verlies- en winstrekening bleek, dat over het jaar 1951 een winst is gemaakt van ruim 23 mille. Tien pro cent hiervan wordt gestort in het fonds „Bijzondere doeleinden". Uit het jaarverslag blijkt, dat de voet balsport het vorig jaar weer de meeste toeschouwers trok. Er werden ruim 30.000 toeschouwers meer ge registreerd dan in 1950. De belang stelling voor de wielersport is iets achteruit gegaan, wat aldus de voorzitter, de h^er H. Muller, te wij ten is aan slechte weersomstandighe den en dalende interesse voor baan- wedstrijden. De speed way wedstrijden mochten zich in een aanzienlijk gro tere belangstelling verheugen, doch zo werd medegedeeld de orga nisatoren hiervan staan voor zeer hoge kosten en het is de vraag of men dit op den duur kan volhouden. De sauna werkt nog met verlies, doch dit is zeer gering. De autoveilingen blijken talrijke aandeelhouders een doorn in het oog te zijn. Deze kwestie zou opnieuw worden bekeken. IJshockeyhal in stadion. Vragen werd en gesteld over de besprekingen tot bouw van een ijs- hockeyhal op de terreinen van het Olympisch stadion. In antwoord hier-> op deelde de voorzitter mede, dat de onderhandelingen nog gaande zijn. De commissarissen hebben de bouw reeds in beginsel goedgekeurd. Mo gelijk zal de bouw hiervan met eigen kapitaal worden gefinancierd. De ijshockeyhal zou aan vijfduizend be zoekers plaats bieden. Berichten, dat de hal reeds in December aanstaande voor de ijshockeysport ter beschik king zou staan, werden» „te optimis tisch" genoemd. AUTOMOBILISME BEHRA GEWOND De Franse auto-coureur Jean Beh- ra is tijdens te Sables Dolonne (Fr.) gehouden trainingsritten met zijn Simca Gordini uit de bocht gevlo gen, waarbij hij zijn linker schouder blad brak en verschillende snijwon- den en builen opliep. Hij is naar een ziekenhuis overgebracht. VOETBAL HET L.D.W.S.-TOURNOOI Het elftal van D.H.C. dat heden avond om 7 uur tegen DWS speelt ziet er als volgt uit: doel: v. Schaik; achter: Bavelaar en Kraus; midden: de Ruyter, v. Geest en de Wit; voor: Willigen, v. Ditmars, v. d. Borg, J. v. Willigen en v. d. Klooster. CRICKET. AJAX—KIEVITEN. Morgen speelt Ajax op haar ter rein aan de Kempenaerstraat tegen Kieviten uit Wassenaar. Barend, Jasper en de scheepshond (Vervolgverhaal door neef Ton) Met z'n tanden op elkaar van pijn roeide Barend nog even verder, maar toen kreeg hij opeens zo'n steek in z'n gewonde arm, dat hij kreunennd in el kaar kromp en met z'n rechter hand naar z'n gewonde arm greep, waarbij z'n roeispaan overboord kiepte. Jasper probeerde hem nog met een sprong te grijpen, maar 't was te laat. De wilden waren nu tot op vijftig meter genaderd en hieven een luid gejuich aan toen ze Barend ineen zagen krimpen en de roeispaan overboord slaan. Ze waren ru zeker van hun overwinning. Met de moed der wanhoop ging Jasper nu ach ter in de boot met de enig overgeble ven riem staan wrikken. Maar daar was hij helemaal geen meester in en snel minderden ze vaart. Even kregen ze nog een kleine voorsprong, doordat de inboorlingen hun roeispaan opvis ten, waarbij enige ruzie scheen te ont staan wie of 't trophee mocnt hebben. Maar al spoedig scheen de vrede weer getekend en luid schreeuwend kwamen de voorste boten nader. De afstand was nog maar een kleine dertig meter meer. Gelukkig kwamen ze nu wat meer in de wind. 't Zeil bolde een beetje, maar veel hielp 't niet. Nog steeds liepen de wilden in. Plotseling zoefde er iets langs Jaspers hoofd en direct daarop weer. De wilden begonnen met pijlen te schieten. „Tik" klonk 't en trillend bleef een venijnige pijl vlak voor Jas pers voeten in de boot steken. Vliegens vlug dook Jasper naar beneden en met z'n tweeëen lagen ze nu plat in de boot, terwijl de pijlen over hun hoofd zoem den. Aan 't geluid te horen hadden ze nu geen tien meter voorsprong meer. Voorzichtig gluurde Jasper met z'n hoofd even boven de boot uit. Net op tijd kon hij weer weg duiken. Met een krakend geluid vloog een speer in de voorbank. „Dat scheelde maar een I haar" gromde Jasper tussen z'n tan- den. 't Geluid jian de voorste boot klonk nu vlakbij. Geiukkig kwamen ze nu al flink in de wind. De wilden roeiden nu stil verder, maar duidelijk kon je hun hijgende adem horen gaan. Op z'n buik kroop Jasper naar voren en trok de speer uit de bank. Ziezo, nu had hij tenminste een wapen, 't Was een stevige speer met een gevaarlijke metalen punt, die glansde in 't maanlicht. Hij zou z'n huid zo duur mogelijk verkopen, 't Ge- van de voorste boot klonk nu vlakbij. Jasper durfde niet meer te kij ken. Opeens hoorde hij een bons en geschreeuw en een zwarte hand greep om hun boord, zodat de boot schuin kwam te liggen. Uit alle macht sloeg Jasper met de speer op de hand. Er klonk een ontzettende schreeuw en de hand liet weer los. Met een woedend gebrul begonnen de wilden weer te roeien. Gelukkig kregen ze nu al een aardig vaartje door de wind. Toch scheen de tweede boot hem nog in te halen. Er klonk een gekrijs vlakbij en plotseling sprong er een zwarte gedaan te op de rand van hun boot. Jasper, die op z'n knieën achterin zat. pakte de speer in beide handen en uit alle macht drukte h(j de punt in de heup van de wilde. Even stond deze op 'n randje te wiebelen, met schuim op z'n mond en rollende ogen. Met vertwijfelde kracht drukte Jasper de speer voor zich uit, met z'n ogen dicht van angst. Ineens ontglipte de speer aan z'n trillende han den. „Nu is 't gedaan met ons" flitste 't door z'n hoofd, maar hij hoorde en kel een plons en een woedend gebrul van de wilden. De wilde was achterover in zee gestort. „Boem", ging 't nog een keer. De. hele boot trilde er van. Vlak boven Barends hoofd stak de punt van een speer van buiten af door de boot. 't Zeil bolde zich nu flink en 't scheen dat ze nu wonnen op de inboorlingen. Deze schreeuwden wild van teleurstel ling en een regen van pijlen kwam nu op de boot neer. De meesten gingen naast de boot, een paar kwamen er door 't zeil en eentje bleef er midden in een hoek zitten. Maar na een poosje hield ook de pijlenregen op en Jasper waag de voorzichtig weer een blik overboord. De wilden waren nu al meer dan tach tig meter achtergebleven en de laatsten hielden nu op met roeien en keerden teleurgesteld naar de rest terug. Hun geschreeuw ging allengs verloren in de opkomende wind en spoedig zag Jasper enkele nog maar de verre zwarte ge daanten tegen 't maanlicht. Nu werd 't tijd om naar Barend om te zien. Deze lag op z'n rug op de bodem van de boot en kreunde zachtjes. Met z'n mes sneed Jasper Barends mouw los, die door drenkt was van 't bloed. Hij kon niet zo veel zien in 't maanlicht, maar 't leek hem toch een behoorlijke jaap. 't Bloe den had nu wel opgehouden maar 't zag er toch lelijk uit. Zolang 't nog zo don ker was prutste hij er liever maar niet aan. Voorzichtig legde hij Barend wat gemakkelijker, Van 't eiland was nu al niets meer te zien. Jasper draaide de boot, die nu een pittig gangetje begon te krijgen, nog wat meer bij de wind I en begon toen met smaak een harde koek te verorberen, 't Was wel niet erg lekker, ontzettend uitgedroogd en flauw, maar 't leek Jasper, of hij nog nooit zo goed had gegeten. Hij had dan ook al in geen anderhalve dag meer iets binnen gekregen. Hij voelde zich nu weer veel prettiger en begon nu op z'n gemak de situatie te overdenken. Wat eten betreft zouden ze 't wel een dag of drie vier kunnen uithouden. Er was echter geen druppel drinkwater aan boord. Jasper had geen flauw idee van de richting waarin ze voeren. Waarschijnlijk zouden ze wel naar het Zuiden of Westen varen. De poolster kon hy nergens ontdekken tussen de wolken. Enfin, dat zouden ze morgen wel uitvinden, als de zon opkwam. Daar had Barend trouwens meer stand dan hij. Met deze troostvolle dachte was Jasper langzaam ingedut. Ook Barend lag onrustig op de bodem te slapen en zo gleed de boot vredig over de maanverlichte zee. Met eer uiterst dun straaltje sijpelde ondertus sen 't zeewater langs de speerpunt de boot binnen. Dat kon echter de eerste uren nog geen kwaad en de zon stond al hoog aan de hemel toen Barend de volgende morgen met 'n onbehagelijk nat gevoel aan z'n zitvlak en een pijn lijke arm, wakker werd. (Wordt vervolgd) CORRESPONDENTE Corrie Oostdam, Zwarteweg 2, Noord- wijk. Dit briefje is wel laat en jam mer genoeg ook te laat om je te feli citeren met de plechtige H. Communie. Je hebt zeker wel een fijne dag gehad? Dank je wel voor de raadsels, die krij gen vast en zeker een plaatsje. Dag Corrie. Josje Alkemade, Kerkstraat 22, Noordwijk. Nog even geduld meisje. Je doet zeker ook mee met onze vacantie- wedstrijd de volgende week? Cok Sprokkelenburg, Stationsweg 60, Lise. Leuk Cok dat je voortaan trouw met ons mee wil doen, je bent van harte welkom en ik hoop nog dikwijls een briefje van je te krijgen. Fijn hè, dat je met de fiets nu overal heen kan gaan. Vertel me maar eens gauw of je een nichtje of neefje bent, want dat kan ik aan de naam Cok niet zien. Theo Rietveld, v. d. Bosstraat 4. Ha- xerswonde. Daar heb je nu eens goed aan gedaan om de oplossingen in te sturen. Je hebt dan ook meteen kans n een prijs te winnen. Henk en Leo Eeme, Westelnde 4, Onde-Wetering. Wanneer jullie dikwijls" met ons mee doen, dan zullen jullie best wel eens een prijs winnen. Pro beer het de volgende week maar eens 1 met de vacantiewedstrijd. Dag jongens. Connie de Boer, Rijn en Schiekade 69 Lelden. In de vacantie verwacht ik vast een briefje van je of misschien wel een verhaaltje? Wilbert de Haas, Hoofdstraat 262a, Sassenheim. Aardig hè, dat je Oma v/eer je naam in de krant ziet staan. Je hebt goed je best gedaan. Je gaat ze ker wel over hè? Dag Wilbert. Wim v. d. Meer, Veerstraat 1, Oude- Wetering. Omdat jij zo flink je best hebt gedaan, komt het verhaaltje van je vandaag in de krant. MOEDERDAG 11 Mei was het Moederdag en de drie kinderen Jan, Ria en Piet hadden een dag te voren al geschenkjes voor moe der gekocht. Jan een plant. Ria een vaas en Piet een kop en schotel. Moeder en Piet waren vroeg naar de kerk en vader met Ria en Jan gingen de tafel klaar maken. De plant van Jan kreeg een plaats midden op de tafel en de vaas van Ria gevuld met serin gen stond bij moeders bordje evenals het kop en schoteltje. Even later kwam moeder uit de kerk en ze vond het erg mooi. Van vader kreeg moeder zoveel bloemen dat de hele kamer versierd was en het was erg feestelijk die dag. De kinderen Langclaan, Beatrix- straat 11, Sassenheim. Wees maar zui nig op de gewonnen passerdoos. Piet, daar kan je later nog plezier van heb ben. Jullie doen toch zeker weer mee met de wedstrijd? Beppie v. d. Berg. Kerkstraat 91, Noordwijkerhout. Was je al ongeduldig geworden Beppie. Nu vandaag krijgt je verhaaltje een beurt. DAT KWAM ER VAN „Mies, Mies kom toch uit je bed het is al haast acht uur", riep Moe onder aan de trap. De zon stond al hoog aan de hemel, maar Mies draaide zich nog eens om i en deed net of ze moeder niet hoorde. „Mies kom dan toch, straks kom je te laat op school", riep moeder nog eens. Moeder ging de boterhammen klaar maken en een kwartier later was Mies nog niet beneden. Moeder ging naar boven, Mies hoorde moeder op de trap en hup vloog ze het bed uit. „Zo, ben je eindelijk uit je bed, het is al bijna half negen", zei moe nu heel boos. Ze ging zich nu vlug aankleden en wassen en toen ze beneden kwam moest ze heel gauw eten, want het was al kwart voor negen. Op een holletje ging het nu naar school maar de deur was al gesloten. Ze belde en werd even later binnen gelaten. O, wat keek de juf frouw boos. Het was Woensdagmiddag en om 12 uur moets ze blijven. Tot half één moest ze strafwerk maken. „Waar kom jij vandaan?" vroeg Pa boos. „Van school Pa, ik moets schoolblij ven omdat ik te laat gekomen ben". „Zo", zei vader „omdat je nu ook nog te laat thuis komt, mag je vanmiddag niet naar het zwembad, je moet thuis blijven". Wat had Mies spijt, dat ze 's morgens zo lui was geweest. Corrie van Beek, Noordeinde 157, Roeiofarendsveen. Ook jouw verhaaltje komt vandaag in de krant. DE STRAF „Jan en Karei", zei de meester, jullie blijven allebei na en voor straf schrijven jullie ieder twee honderd maal de naam van je geboorteplaats". Na schooltijd begonnen beide jonngens ijverig aan het strafwerk. Het was dood stil, totdat de onderwijzer eensklaps hartstochtelijk gesnik hoorde. Hij keek op en zeg dat Karei in tranen was uit gebarsten. „Wat is er?" informeerde hij. „Ik vind het gemeen", riep Karei, Jan is geboren in Ede en is al bijna klaar en ik heb nog maar vijftig keer Tietjerksteradeel geschreven". Piet Heemskerk, Zuidburtseweg 66, Zoeterwoude. Je verhaaltje is wel heel erg klein Piet. Probeer nog eens iets? Hans Weyermats, Kempenaerstraat 44, Oegstgeest. Zeg Hans jij kunt toch wel met inkt schrijven? Of is moeder soms bang dat je op het tafelkleed knoeit? Doe de volgende keer eens extra je best en schrijf eens met inkt, dat is veel netter. Dag vent! Jan v. Dam, W. P. Speelmanweg 99, Nieuwveen. Zeg Jan, dat eerste raad sel was heus niet zo gemakkelijk: De molenaar eet na de maaltijd. Snap je het? Tia Langeveld, Rynsburgerweg 11, Voorhout. Maar Fia wat heb je daar een moeite aan gehad om zo'n lang vers over te schrijven. Je weet meisje, dat we alleen zelf gemaakte versjes of ver haaltjes opnemen. Je had van het vers je best een verhaaltje kunnen maken, dan was het toch een beetje eigen werk geweest. Jeane Zwartjes, Dorpsstraat 36, Kou dekerk. Daar komt ons Sjaantje met een klein verhaaltje. JARIG Anneke was jarig, wat vond ze dat fijn. Van Pa en Moe kreeg ze een mooi cadeau, dat wou ze juist zo graag heb ben. Ze kreeg een pop. Verleden jaar had ze een naaimachientje gehad en nu kon ze voor haar nieuwe pop zelf de kleertjes naaien. Haar vriendinnetje ook gekomen en daar kreeg ze nog schrift van. De hele middag speel den ze fijn samen en moeder zorgde voor lekkers en limonade, 's Avonds bracht ze haar vriendin naar huis en nachts droomde ze van haar fijne verjaardag. Frans v. Remundt, Zijlsingel 4, Lei den. Zo Frans, zou je wel willen, dat de kinderkrant elke dag kwam. Nu ik niet hoor. Denk eens aan wat een sta pel brieven ik dan moest beantwoor den. Ik vind het fijn dat je de verhalen ;o mooi vindt. Dag Fransje. De volgende week komt de vacantie wedstrijd. Jullie doen toch allemaal mee? Dag kinders. TANTE JO en OOM TOON. Slump,C Slotó^iató Verliest een penseel 36. Toen Rudy Ruïne en Lepie Leeghoofd samen en in vereniging* tot 60 geteld hadden, hadden ze alle bei een sprong genomen, waren zo snel als ze konden de drukkerij uit gerend, de ladder op, het luik door en de hut uit. Nu liepen ze woedend allerlei lelijke dingen aan het adres van Wouter Woeker zeggend in de lichting, waarvan ze dachten, dat hun baas vertrokken zou zijn. En omdat ze nogal veel lawaai maakten, kwam het, dat Humpo Hotsflots ze al op een honderd meter afstand hoorde aankomen. „Kijk!" dacht hy, „ik geloof, dat ik die twee kerels hoor aankomen, die ik die eerste keer in de hut heb ontmoet. Nu weet ik iets leuks! Ik strooi een paar pakjes van die bankbiljetten op de weg en honderd tegen één dat ze blijven staan, om ze op te rapen!"

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1952 | | pagina 10