Belg Rosseel won de 16e
étappe ten koste van v. Est
KOLEN
Nederlandse kansen op de
Olympische zeilwedstrijden
ZATERDAG 12 JULI 1952
DE LEIDSE COURANT
DERDE BLAD PAGINA 2
Maar deze veroverde de dagpremie
De positie van Fausto Coppi is al een dag of wat zo hecht, dat naar algeme
ne opvatting de eindzege hem niet meer kan ontgaan, behoudens ongelukken
natuurlijk. Maar voor de tweede en derde plaats is de strijd nog lang niet
beslist, zeker een man of twaalf komen er voor in aanmerking. Om hun
ijver te stimuleren, en tevens te voorkomen, dat de publieke belangstelling
voor de ronde zou dalen, heeft een grote Franse maatschappij belangrijke
bedragen beschikbaar gesteld, die aan de premies voor de tweede en de
derde plaats in het eindklassement zullen worden toegevoegd, uiteraard in
overleg met de organisatoren.
Evenwel is het effect hiervan in de
zestiende etappe nog niet merkbaar
geweest, want honderdtien kilometer
lang heeft geen enkele renner zich
druk gemaakt. Het schijnt nu, dat de
organisatoren er in alle ernst over
denken om, waar de verleiding van
de koek krachteloos is gebleken, de
gard te gebruiken, en vandaag geen
enkele prijs uit te keren omdat de
gemiddelde snelheid beneden de der
tig kilometer per uur is gebleven
een harde maatregel, maar van hun
kant bekeken niet onredelijk. Zoals
het evenmin van de renners onrede
lijk was, dat zij, met de Pyreneeën
voor de borst, weinig voelden voor
een krachtsinspanning, waarvan ze
wellicht overmorgen de terugslag
zouden ondervinden. De belangen
van renners en organisatoren lopen
nu eenmaal niet altijd strikt pa
rallel
Overigens moet men niet menen,
dat er in deze etappe helemaal niets
gebeurd is. Wim van Est maakte van
het gedrang by de bevoorrading te
Mirepoix gebruik om te ontsnappen,
met de Italiaan Baroni aan zijn wiel.
We behoeven eigenlijk niet te zeg
gen, dat de man uit St. Willibrord
het zwaarste werk voor zijn rekening
nam. Maar Baroni, die hem amper
bij kon houden, maakte zich toch
ook nuttig, hij speelde voor „Grega-
rio" zoals de Italiaanse term luidt,
anders gezegd: hij zorgde dat Van
Est en hij voortdurend wat te drin
ken hadden. Zo werd de taak ver
deeld en de voorsprong werd groter
totdat ze op een gegeven moment 3
minuten bedroeg. Misschien zou de
etappe in een Nederlandse zege ge
ëindigd zyn, want het peloton bleef
apathisch, wanneer zich niet 35 kilo
meter voor de finish een valpartij
had voorgedaan waarbij vijftien ren
ners over en door elkaar tuimelden.
Bresci, Bartali, Rolland, Telotte, Ros-
sinelli, Voorting, Carrea, Vitetta,
Remy, Dekkers, Lazarides, Delahaye
en nog een paar anderen waren er
bij betrokken en de drie laatst ge
noemden liepen lelijke builen en
schrammen op. Dit was de reden, dat
Dekkers als laatste Nederlander zou
arriveren. Ziende, dat Bartali, num
mer drie van het algemeen klasse
ment, in moeilijkheden verkeerde,
gaf Marcel Bidot het sein voor de
aanval, en ditmaal deden de Franse
nationalen wat hun ploegleider van
hen verlangde. Ze stoven weg, ter
wijl Binda van zijn kant de verdedi
ging organiseerde door Martini en
Franchi last te geven, op Carrea en
Bartali te wachten. Het werd een
prachtige poursuite wedstrijd, waar
bij de Italianen hulp kregen van een
vijftal Belgen, die vertraagd waren
door een lek bandje van Neyt, zodat
ze tenslotte allen weer konden aan
haken.
Maar intussen was de strijd ont
brand en de terugkeer van Bartali
en consorten in het grote peloton deed
de kalmte niet terugkeren. Telkens
werden uitlooppogingen ondernomen
en afgeslagen, totdat onder aanvoe
ring van Rosseel een stoottroep ge
vormd werd, die in alle ernst de jacht
op het duo Van Est-Baroni inzette
en, met Toulouse reeds in zicht, de
fusie tot stand bracht. Hiermee was
voor Van Est de kans op een etappe
zege verkeken, want bij de tien com
mando's, die hem hadden achterhaald
waren een paar sprinters van groot
formaat. Rosseel mocht tenslotte het
ererondje ryden en Van Est werd
elfde. Maar de dagpremie voor de
grootste strijdlust werd aan onze
landgenoot toegekend en dat was 'n
klein pleistertje op de wonde.
UITSLAG EN KLASSEMENTEN.
De uitslag van de zestiende etappe
PerpignanToulouse (200 km.) luidt:
1. Rosseel (B.) 6.53.52 (met bonifica
tie 6.52.52); 2. Vivier (WZW Fr.)
,53.52 (met bonificatie 6.53.22); 3.
Baroni (It.) 6.53.52; 4. Bianchi (It.);
5. Marinelli (Parijs); 6. Teisseire
(F.); 7. Paret (N. A.); 8. Telotte (Pa
rijs); 9. Goldschmidt (Lux.); 10. De
Hertog (B.); II. Van Est; 12. Fernan
dez (N. A.) allen zelfde tijd als Ba
roni; 13. Diggelmann (Zw.) 6.54.33;
14. Soler (N. A.); 15. Rolland (F.)
zelfde tijd als Diggelmann; 21. Van
Breenen 6.55.10; 24. Nolten z.t.; 25
67 ex aequo een groep renners waar
bij Wagtmans en Faanhof, Coppi en
Bartali, Robic en Ockers in 6.55.39;
68. Roks 6.58.20; 69. Voorting z.t.; 75.
Dekkers 7.03.28.
Alg. klassement: 1. Coppi (It.)
105.46.96; 2. Ockers (B.) 106.12.23; 3.
Close (B.) 106.12.49; 4. Bartali (It.)
106.13.12; 5. Dotto (Fr.) 106.14.33 6.
Magni (It.) 106.14.42; 7. Ruiz (Sp.)
106.15.19; 8. Robic (Fr.) 106.15.30; 9.
Carrea (It.) 106.23.52; 10. De Hertog
(B.) 106.26.13; 11. Molineris (Z.O.-Fr.)
106.27.20; 12. Weilenmann (Zwitz.)
106.29.10; 13. Gelabert (Sp.) 106.33.24;
14. Geminiani (Fr.) 106.38.58; 15. Van
Ende (B.) 106.55.40; 19. Van Est (N.)
107.05.00; 19. Wagtmans (N. 107.05.33;
20. Nolten (Ned.) 107.09.26; 23. Voor
ting (Ned.) 107.16.43; 29. Roks (Ned.)
107.36.01; 68. Van Breenen (Ned.)
108.48.43; 70. Dekkers (N.) 108.53.37;
76. Faanhof (Ned.) 109.17.47.
Ploegenklassement
1. Italië 317.23.03 2. Frankrijk
317.30.00; 3. België 318.13.01; 4. Spanje
319.32.23; 5. Nederland 319.38.47; 6.
Z.O.-Frankrijk 320.03.37; 7. W.Z.W.-
Frankrijik 321.25.07; 8. N.Ö.C.-Frank
rijk 321.44.09 9. Zwitserl. 322.02.26;
10. Parijs 322.17.52; 11. N.-Afnka
323.01.26.
Swift-combinatie. Uitslag 40
km avondcomp.: 1. R. Wallet, 2. J,
Duivenvoorde, 3. Joop Riethoven, 4.
D. Nieuwenburg, 5. J. Vermeulen.
C-klas: 1 J. Riethoven, 2. A. Pran
gers, 3. B. v. Wetten.
Zondag rijden A en B-klas 40 km
tijd voor de Maartense-beker. C-klas
20 km tijd. Start 9.30 uur.
voor alle doeleinden
CREYGHTON
Hooiqr.46 Tel.20114
TAFELTENNIS
Trefkracht. Na enkele weken
van training zijn intussen de wed
strijden van de Tafeltennisver.
„Trefkracht" begonnen om het per
soonlijk kampioenschap in de inde
ling 'der teams.
Bij de senioren hebben de wed
strijden tot nu toe een spannend
verloop gehad en om de bovenste
plaats wordt nog fel gestreden.
De stand bij de senioren luidt: P.
Mens 612, Th. Reeuwijk 612, C-
Broekhof 6—10, W. van Leeuwen
810, M. Buschman 78, J. v. d.
Zijden 86, W. Schenk 74, L. Lie-
verse 70, M. v. Graven 70.
De finale zal gespeeld worden op
Zaterdag 26 Juli.
Ook bij de junioren is de strijd nog
niet beslist, daar L. Mens en J. Was
senaar nog zonder enig verliespunt
zijn. Het treffen tussen beiden zal
hier de beslissing moeten brengen.
Hier is de stand: L. Mens 36, J.
Wassenaar 36, L. Bruynen 44,
F. Kers 42, G. v. d. Zijden 40.
De dames zijn deze week begon
nen met de kampioenscompetitie.
Met de olympische spelen voor de
deur rijst de vraag: hoe zullen onze
Nederlandse zeilers zich dit keer
houden? Gezien de resultaten van de
3 laatste Olympische spelen hebben
de Nederlandse zeilers zeker een
naam te verliezen. In 1932 was Bob
Maas als deelnemer in de Monotypes
de enige Nederlander. Het resultaat
was een zilveren medaille uit onge
veer 20 deelnemers.
In 1936, toen de wedstrijden in
Kiel werden gehouden, had Neder
land 3 vertegenwoordigers: Carp in
de 6 meterklasse, Bob Maas in de
Starklasse, Daan Kagchelland in de
Monotypes. Kagchelland won de
gouden medaille in de Olympiajol-
len en Bob Maas werd derde in de
Starklasse.
Tijdens de wedstrijden in 1948 te
Torquay kwamen vier Nederlanders
aan de start. Jonker in de Draken-
klasse, de Vries Lentsch in de Swal-
lowklasse, Bob Maas in de Starklasse
en Koos de Jong in de Monotypes.
Twee bronzen medailles, een voor
Bob Maas en een voor de Jong wa
ren het resultaat.
In vergelijking met de resultaten
behaald in de andere takken van
sport mag deze erelijst gezien wor
den.
Wanneer men de kansen van de
Nederlandse zeilploeg te Helsinki
gaat bekijken, blijkt, dat voorspel
lingen dit maal al heel moeilijk te
geven zijn.
In de 6 meterklasse zal ons land
niet vertegenwoordigd zyn wegens
de hoge kosten verbonden aan het
wedstrijdzeilen met een dergelijk
schip.
Voor de 5,5 meter geldt hetzelfde,
al is dat in wat mindere mate. In
deze klasse, die meer vrijheden
geeft inzake de vorm en de afmetin
gen van# het schip, kan de ontwer
per en scheepsbouwer een woordje
meespreken. In Wim de Vries Lentsch
bezit ons land een vertegenwoordi
ger, die behalve stuurman ook de
ontwerper en de bouwer is van het
eigenschap. Een unieke gelegenheid
dus om deze combinatie als geheel
te toetsen. De Vries Lentsch is een
goed stuurman, die kosten noch
moeite gespaard heeft om schip en
zeilen te trimmen.
Begin Maart nam hij deel aan
wedstrijden van de jachtclub Italia-
no te Genua. Per vrachtwagen had
men 5 dagen nodig om de plaats van
bestemming te bereiken, hetgeen
enig idee geeft omtrent de bijko
mende moeilijkheden. Hoewel het
schip in Genua voor het eerst te wa
ter kwam en de bemanning nog niet
was ingewerkt en de zeilen nog niet
waren „ingezeild", werden in het
sterke internationale milieu ver
dienstelijke resultaten behaald.
In de Drakenklasse zal Wim van
Duyl het op moeten nemen tegen de
ervaren Scandinaviërs. Tot dusver
heeft nog geen enkel land het met
succes kunnen opnemen tegen No
ren, Zweden, Finnen en Denen. Men
mag echter zeggen, dat het niveau
dèr Nederlandse zeilers in deze klas
se, dank zij de felle onderlinge strijd,
is gestegen. Het is dus niet uitgeslo
ten, dat de Scandinavische hegemo
nie in Helsinki zal worden gebroken.
Wat Bob Maas betreft, zijn routine
en felheid als vechter zijn -een waar
borg voor een goede plaats. Hij heeft
aan zijn schip de „Bern II" de nieuw
ste Amerikaanse technische uitrusting
laten aanbrengen: aan technische
vaardigheid zal hij misschien iets
hebben ingeboet door het gebrek aan
tegenstand in eigen land. Door vroeg
tijdig naar Helsinki te vertrekken
kreeg hij de gelegenheid op zijn nude
niveau te komen, zodat Bob Maas
zeker een redelijke kans heeft op
een verrichting, die waarschijnlijk
een record zal betekenen, n.l. om van
vier olympische spelen vier maal
met een medaille thuis te komen.
Zeilers als de Italiaan Straulino, de
Engelsman Knowles, de Amerikaan
Smart en de Cubaan de Cardenas,
om maar enkelen van de sterkste te
noemen, zullen het hem echter niet
gemakkelijk maken.
Evenmin gemakkelijk krijgt Koos
de Jong het in de Finn-klasse. Ook
de Jong had de laatste tijd te weinig
tegenstand in de Olympiajollen om
een goede kijk op zijn conditie van
dit ogenblik te kunnen krygen. Bo
vendien is het de vraag of het ach
terwege laten van selectiewedstrij
den wel juist geweest is, omdat de
Jong nu zonder te hebben gestreden
voor zijn plaats naar Helsinki gaat,
hetgeen de wil om te winnen niet
bepaald stimuleert.
Als tegenstanders van de Jong
zullen enkele oudgedienden in de
Finse hoofdstad aanwezig zijn zoals
Lebrun (Frankr.), olympisch kam
pioen 1932 en 5e in 1936 en de Duit
ser Krogmann, die in 1936 tweede
werd achter Kagchelland. Ook de
Deense Olympische kampioen 1948
Elvstroem is van de partij.
1060 DEELNEMERS BIJ HEREN
ATHLETIEKWEDSTRIJDEN
Voor de olympische atletiekwed
strijden zijn bij de heren in totaal
1060 inschrijvingen binnengekomen.
Het aantal deelnemers is over de
verschillende nummers als volgt
verdeeld: 100 meter: 75, 200 meter:
79, 400 meter: 73, 800 meter: 59, 1500
meter: 62, 5000 meter: 52, 10.000 me
ter: 52, marathon: 68. 110 meter hor
den: 35, 400 meter horden: 45, 3000
meter steeple chase: 39, 4 x 100 me
ter estafette: 26, 4 x 400 meter esta
fette: '25, 10 km snelwandelen: 25,
50 km snelwandelen: 33, hoogsprin
gen: 39, vèrspringen: 38, hinkstap-
sprong: 41, polsstokhoogspringen: 32,
speerwerpen: 28, discuswerpen: 37,
kogelstoten: 25, kogelslingeren: 39,
tienkamp: 33.
HET IS NU DE BESTE TIJD
voor vernieuwing van kolen
bergplaatsen.
BET0NK0LEN-H0KKEN
on ver woes t baar
inhoud ca. 8 Hl. met separatie
,TRIO
TELEF. 21747-21748
(Advertentie)
N. II.
LEIDEN -
99
\99
OLYMPISCH STADION MAAKTE
23 MILLE WINST.
In het Olympisch stadion te Am
sterdam is gisteren de aandeelhou
dersvergadering gehouden van de
N.V. het Nederlandse Sportpark. Uit
de verlies- en winstrekening bleek,
dat over het jaar 1951 een winst is
gemaakt van ruim 23 mille. Tien pro
cent hiervan wordt gestort in het
fonds „Bijzondere doeleinden". Uit
het jaarverslag blijkt, dat de voet
balsport het vorig jaar weer de
meeste toeschouwers trok. Er werden
ruim 30.000 toeschouwers meer ge
registreerd dan in 1950. De belang
stelling voor de wielersport is iets
achteruit gegaan, wat aldus de
voorzitter, de h^er H. Muller, te wij
ten is aan slechte weersomstandighe
den en dalende interesse voor baan-
wedstrijden. De speed way wedstrijden
mochten zich in een aanzienlijk gro
tere belangstelling verheugen, doch
zo werd medegedeeld de orga
nisatoren hiervan staan voor zeer
hoge kosten en het is de vraag of
men dit op den duur kan volhouden.
De sauna werkt nog met verlies, doch
dit is zeer gering.
De autoveilingen blijken talrijke
aandeelhouders een doorn in het oog
te zijn. Deze kwestie zou opnieuw
worden bekeken.
IJshockeyhal in stadion.
Vragen werd en gesteld over de
besprekingen tot bouw van een ijs-
hockeyhal op de terreinen van het
Olympisch stadion. In antwoord hier->
op deelde de voorzitter mede, dat de
onderhandelingen nog gaande zijn.
De commissarissen hebben de bouw
reeds in beginsel goedgekeurd. Mo
gelijk zal de bouw hiervan met eigen
kapitaal worden gefinancierd. De
ijshockeyhal zou aan vijfduizend be
zoekers plaats bieden. Berichten, dat
de hal reeds in December aanstaande
voor de ijshockeysport ter beschik
king zou staan, werden» „te optimis
tisch" genoemd.
AUTOMOBILISME
BEHRA GEWOND
De Franse auto-coureur Jean Beh-
ra is tijdens te Sables Dolonne (Fr.)
gehouden trainingsritten met zijn
Simca Gordini uit de bocht gevlo
gen, waarbij hij zijn linker schouder
blad brak en verschillende snijwon-
den en builen opliep. Hij is naar een
ziekenhuis overgebracht.
VOETBAL
HET L.D.W.S.-TOURNOOI
Het elftal van D.H.C. dat heden
avond om 7 uur tegen DWS speelt
ziet er als volgt uit: doel: v. Schaik;
achter: Bavelaar en Kraus; midden:
de Ruyter, v. Geest en de Wit; voor:
Willigen, v. Ditmars, v. d. Borg,
J. v. Willigen en v. d. Klooster.
CRICKET.
AJAX—KIEVITEN.
Morgen speelt Ajax op haar ter
rein aan de Kempenaerstraat tegen
Kieviten uit Wassenaar.
Barend, Jasper en de
scheepshond
(Vervolgverhaal door neef Ton)
Met z'n tanden op elkaar van pijn
roeide Barend nog even verder, maar
toen kreeg hij opeens zo'n steek in z'n
gewonde arm, dat hij kreunennd in el
kaar kromp en met z'n rechter hand
naar z'n gewonde arm greep, waarbij
z'n roeispaan overboord kiepte. Jasper
probeerde hem nog met een sprong te
grijpen, maar 't was te laat. De wilden
waren nu tot op vijftig meter genaderd
en hieven een luid gejuich aan toen ze
Barend ineen zagen krimpen en de
roeispaan overboord slaan. Ze waren
ru zeker van hun overwinning. Met de
moed der wanhoop ging Jasper nu ach
ter in de boot met de enig overgeble
ven riem staan wrikken. Maar daar
was hij helemaal geen meester in en
snel minderden ze vaart. Even kregen
ze nog een kleine voorsprong, doordat
de inboorlingen hun roeispaan opvis
ten, waarbij enige ruzie scheen te ont
staan wie of 't trophee mocnt hebben.
Maar al spoedig scheen de vrede weer
getekend en luid schreeuwend kwamen
de voorste boten nader. De afstand
was nog maar een kleine dertig meter
meer.
Gelukkig kwamen ze nu wat meer in
de wind. 't Zeil bolde een beetje, maar
veel hielp 't niet. Nog steeds liepen de
wilden in. Plotseling zoefde er iets
langs Jaspers hoofd en direct daarop
weer. De wilden begonnen met pijlen
te schieten. „Tik" klonk 't en trillend
bleef een venijnige pijl vlak voor Jas
pers voeten in de boot steken. Vliegens
vlug dook Jasper naar beneden en met
z'n tweeëen lagen ze nu plat in de boot,
terwijl de pijlen over hun hoofd zoem
den. Aan 't geluid te horen hadden ze
nu geen tien meter voorsprong meer.
Voorzichtig gluurde Jasper met z'n
hoofd even boven de boot uit. Net op
tijd kon hij weer weg duiken. Met een
krakend geluid vloog een speer in de
voorbank. „Dat scheelde maar een I
haar" gromde Jasper tussen z'n tan-
den. 't Geluid jian de voorste boot klonk
nu vlakbij. Geiukkig kwamen ze nu al
flink in de wind. De wilden roeiden nu
stil verder, maar duidelijk kon je hun
hijgende adem horen gaan. Op z'n buik
kroop Jasper naar voren en trok de
speer uit de bank. Ziezo, nu had hij
tenminste een wapen, 't Was een stevige
speer met een gevaarlijke metalen punt,
die glansde in 't maanlicht. Hij zou z'n
huid zo duur mogelijk verkopen, 't Ge-
van de voorste boot klonk nu
vlakbij. Jasper durfde niet meer te kij
ken. Opeens hoorde hij een bons en
geschreeuw en een zwarte hand greep
om hun boord, zodat de boot schuin
kwam te liggen. Uit alle macht sloeg
Jasper met de speer op de hand. Er
klonk een ontzettende schreeuw en de
hand liet weer los. Met een woedend
gebrul begonnen de wilden weer te
roeien. Gelukkig kregen ze nu al een
aardig vaartje door de wind. Toch
scheen de tweede boot hem nog in te
halen. Er klonk een gekrijs vlakbij en
plotseling sprong er een zwarte gedaan
te op de rand van hun boot. Jasper, die
op z'n knieën achterin zat. pakte de
speer in beide handen en uit alle macht
drukte h(j de punt in de heup van de
wilde. Even stond deze op 'n randje te
wiebelen, met schuim op z'n mond en
rollende ogen. Met vertwijfelde kracht
drukte Jasper de speer voor zich uit,
met z'n ogen dicht van angst. Ineens
ontglipte de speer aan z'n trillende han
den. „Nu is 't gedaan met ons" flitste
't door z'n hoofd, maar hij hoorde en
kel een plons en een woedend gebrul
van de wilden. De wilde was achterover
in zee gestort. „Boem", ging 't nog een
keer. De. hele boot trilde er van. Vlak
boven Barends hoofd stak de punt van
een speer van buiten af door de boot.
't Zeil bolde zich nu flink en 't scheen
dat ze nu wonnen op de inboorlingen.
Deze schreeuwden wild van teleurstel
ling en een regen van pijlen kwam nu
op de boot neer. De meesten gingen
naast de boot, een paar kwamen er door
't zeil en eentje bleef er midden in een
hoek zitten. Maar na een poosje hield
ook de pijlenregen op en Jasper waag
de voorzichtig weer een blik overboord.
De wilden waren nu al meer dan tach
tig meter achtergebleven en de laatsten
hielden nu op met roeien en keerden
teleurgesteld naar de rest terug. Hun
geschreeuw ging allengs verloren in de
opkomende wind en spoedig zag Jasper
enkele nog maar de verre zwarte ge
daanten tegen 't maanlicht. Nu werd
't tijd om naar Barend om te zien. Deze
lag op z'n rug op de bodem van de boot
en kreunde zachtjes. Met z'n mes sneed
Jasper Barends mouw los, die door
drenkt was van 't bloed. Hij kon niet
zo veel zien in 't maanlicht, maar 't leek
hem toch een behoorlijke jaap. 't Bloe
den had nu wel opgehouden maar 't zag
er toch lelijk uit. Zolang 't nog zo don
ker was prutste hij er liever maar niet
aan. Voorzichtig legde hij Barend wat
gemakkelijker, Van 't eiland was nu al
niets meer te zien. Jasper draaide de
boot, die nu een pittig gangetje begon
te krijgen, nog wat meer bij de wind
I en begon toen met smaak een harde
koek te verorberen, 't Was wel niet erg
lekker, ontzettend uitgedroogd en
flauw, maar 't leek Jasper, of hij nog
nooit zo goed had gegeten. Hij had dan
ook al in geen anderhalve dag meer iets
binnen gekregen. Hij voelde zich nu
weer veel prettiger en begon nu op z'n
gemak de situatie te overdenken. Wat
eten betreft zouden ze 't wel een dag
of drie vier kunnen uithouden. Er
was echter geen druppel drinkwater
aan boord. Jasper had geen flauw idee
van de richting waarin ze voeren.
Waarschijnlijk zouden ze wel naar het
Zuiden of Westen varen. De poolster
kon hy nergens ontdekken tussen de
wolken. Enfin, dat zouden ze morgen
wel uitvinden, als de zon opkwam.
Daar had Barend trouwens meer
stand dan hij. Met deze troostvolle
dachte was Jasper langzaam ingedut.
Ook Barend lag onrustig op de bodem
te slapen en zo gleed de boot vredig
over de maanverlichte zee. Met eer
uiterst dun straaltje sijpelde ondertus
sen 't zeewater langs de speerpunt de
boot binnen. Dat kon echter de eerste
uren nog geen kwaad en de zon stond
al hoog aan de hemel toen Barend de
volgende morgen met 'n onbehagelijk
nat gevoel aan z'n zitvlak en een pijn
lijke arm, wakker werd.
(Wordt vervolgd)
CORRESPONDENTE
Corrie Oostdam, Zwarteweg 2, Noord-
wijk. Dit briefje is wel laat en jam
mer genoeg ook te laat om je te feli
citeren met de plechtige H. Communie.
Je hebt zeker wel een fijne dag gehad?
Dank je wel voor de raadsels, die krij
gen vast en zeker een plaatsje. Dag
Corrie.
Josje Alkemade, Kerkstraat 22,
Noordwijk. Nog even geduld meisje. Je
doet zeker ook mee met onze vacantie-
wedstrijd de volgende week?
Cok Sprokkelenburg, Stationsweg 60,
Lise. Leuk Cok dat je voortaan trouw
met ons mee wil doen, je bent van
harte welkom en ik hoop nog dikwijls
een briefje van je te krijgen. Fijn hè,
dat je met de fiets nu overal heen kan
gaan. Vertel me maar eens gauw of je
een nichtje of neefje bent, want dat kan
ik aan de naam Cok niet zien.
Theo Rietveld, v. d. Bosstraat 4. Ha-
xerswonde. Daar heb je nu eens goed
aan gedaan om de oplossingen in te
sturen. Je hebt dan ook meteen kans
n een prijs te winnen.
Henk en Leo Eeme, Westelnde 4,
Onde-Wetering. Wanneer jullie dikwijls"
met ons mee doen, dan zullen jullie
best wel eens een prijs winnen. Pro
beer het de volgende week maar eens
1 met de vacantiewedstrijd. Dag jongens.
Connie de Boer, Rijn en Schiekade 69
Lelden. In de vacantie verwacht ik vast
een briefje van je of misschien wel een
verhaaltje?
Wilbert de Haas, Hoofdstraat 262a,
Sassenheim. Aardig hè, dat je Oma
v/eer je naam in de krant ziet staan. Je
hebt goed je best gedaan. Je gaat ze
ker wel over hè? Dag Wilbert.
Wim v. d. Meer, Veerstraat 1, Oude-
Wetering. Omdat jij zo flink je best
hebt gedaan, komt het verhaaltje van
je vandaag in de krant.
MOEDERDAG
11 Mei was het Moederdag en de drie
kinderen Jan, Ria en Piet hadden een
dag te voren al geschenkjes voor moe
der gekocht. Jan een plant. Ria een
vaas en Piet een kop en schotel.
Moeder en Piet waren vroeg naar de
kerk en vader met Ria en Jan gingen
de tafel klaar maken. De plant van Jan
kreeg een plaats midden op de tafel
en de vaas van Ria gevuld met serin
gen stond bij moeders bordje evenals
het kop en schoteltje. Even later kwam
moeder uit de kerk en ze vond het erg
mooi. Van vader kreeg moeder zoveel
bloemen dat de hele kamer versierd
was en het was erg feestelijk die dag.
De kinderen Langclaan, Beatrix-
straat 11, Sassenheim. Wees maar zui
nig op de gewonnen passerdoos. Piet,
daar kan je later nog plezier van heb
ben. Jullie doen toch zeker weer mee
met de wedstrijd?
Beppie v. d. Berg. Kerkstraat 91,
Noordwijkerhout. Was je al ongeduldig
geworden Beppie. Nu vandaag krijgt je
verhaaltje een beurt.
DAT KWAM ER VAN
„Mies, Mies kom toch uit je bed het
is al haast acht uur", riep Moe onder
aan de trap.
De zon stond al hoog aan de hemel,
maar Mies draaide zich nog eens om
i en deed net of ze moeder niet hoorde.
„Mies kom dan toch, straks kom je te
laat op school", riep moeder nog eens.
Moeder ging de boterhammen klaar
maken en een kwartier later was Mies
nog niet beneden. Moeder ging naar
boven, Mies hoorde moeder op de trap
en hup vloog ze het bed uit.
„Zo, ben je eindelijk uit je bed, het
is al bijna half negen", zei moe nu heel
boos.
Ze ging zich nu vlug aankleden en
wassen en toen ze beneden kwam moest
ze heel gauw eten, want het was al
kwart voor negen. Op een holletje ging
het nu naar school maar de deur was al
gesloten. Ze belde en werd even later
binnen gelaten. O, wat keek de juf
frouw boos. Het was Woensdagmiddag
en om 12 uur moets ze blijven. Tot half
één moest ze strafwerk maken.
„Waar kom jij vandaan?" vroeg Pa
boos.
„Van school Pa, ik moets schoolblij
ven omdat ik te laat gekomen ben".
„Zo", zei vader „omdat je nu ook nog
te laat thuis komt, mag je vanmiddag
niet naar het zwembad, je moet thuis
blijven".
Wat had Mies spijt, dat ze 's morgens
zo lui was geweest.
Corrie van Beek, Noordeinde 157,
Roeiofarendsveen. Ook jouw verhaaltje
komt vandaag in de krant.
DE STRAF
„Jan en Karei", zei de meester, jullie
blijven allebei na en voor straf schrijven
jullie ieder twee honderd maal de naam
van je geboorteplaats".
Na schooltijd begonnen beide jonngens
ijverig aan het strafwerk. Het was dood
stil, totdat de onderwijzer eensklaps
hartstochtelijk gesnik hoorde. Hij keek
op en zeg dat Karei in tranen was uit
gebarsten.
„Wat is er?" informeerde hij.
„Ik vind het gemeen", riep Karei,
Jan is geboren in Ede en is al bijna
klaar en ik heb nog maar vijftig keer
Tietjerksteradeel geschreven".
Piet Heemskerk, Zuidburtseweg 66,
Zoeterwoude. Je verhaaltje is wel heel
erg klein Piet. Probeer nog eens iets?
Hans Weyermats, Kempenaerstraat 44,
Oegstgeest. Zeg Hans jij kunt toch wel
met inkt schrijven? Of is moeder soms
bang dat je op het tafelkleed knoeit?
Doe de volgende keer eens extra je
best en schrijf eens met inkt, dat is veel
netter. Dag vent!
Jan v. Dam, W. P. Speelmanweg 99,
Nieuwveen. Zeg Jan, dat eerste raad
sel was heus niet zo gemakkelijk: De
molenaar eet na de maaltijd. Snap je
het?
Tia Langeveld, Rynsburgerweg 11,
Voorhout. Maar Fia wat heb je daar
een moeite aan gehad om zo'n lang vers
over te schrijven. Je weet meisje, dat
we alleen zelf gemaakte versjes of ver
haaltjes opnemen. Je had van het vers
je best een verhaaltje kunnen maken,
dan was het toch een beetje eigen werk
geweest.
Jeane Zwartjes, Dorpsstraat 36, Kou
dekerk. Daar komt ons Sjaantje met
een klein verhaaltje.
JARIG
Anneke was jarig, wat vond ze dat
fijn. Van Pa en Moe kreeg ze een mooi
cadeau, dat wou ze juist zo graag heb
ben. Ze kreeg een pop. Verleden jaar
had ze een naaimachientje gehad en nu
kon ze voor haar nieuwe pop zelf de
kleertjes naaien. Haar vriendinnetje
ook gekomen en daar kreeg ze nog
schrift van. De hele middag speel
den ze fijn samen en moeder zorgde
voor lekkers en limonade, 's Avonds
bracht ze haar vriendin naar huis en
nachts droomde ze van haar fijne
verjaardag.
Frans v. Remundt, Zijlsingel 4, Lei
den. Zo Frans, zou je wel willen, dat
de kinderkrant elke dag kwam. Nu ik
niet hoor. Denk eens aan wat een sta
pel brieven ik dan moest beantwoor
den. Ik vind het fijn dat je de verhalen
;o mooi vindt. Dag Fransje.
De volgende week komt de vacantie
wedstrijd. Jullie doen toch allemaal
mee? Dag kinders.
TANTE JO en OOM TOON.
Slump,C Slotó^iató Verliest een penseel
36. Toen Rudy Ruïne en Lepie
Leeghoofd samen en in vereniging*
tot 60 geteld hadden, hadden ze alle
bei een sprong genomen, waren zo
snel als ze konden de drukkerij uit
gerend, de ladder op, het luik door
en de hut uit. Nu liepen ze woedend
allerlei lelijke dingen aan het adres
van Wouter Woeker zeggend in de
lichting, waarvan ze dachten, dat
hun baas vertrokken zou zijn. En
omdat ze nogal veel lawaai maakten,
kwam het, dat Humpo Hotsflots ze
al op een honderd meter afstand
hoorde aankomen. „Kijk!" dacht hy,
„ik geloof, dat ik die twee kerels
hoor aankomen, die ik die eerste keer
in de hut heb ontmoet. Nu weet ik
iets leuks! Ik strooi een paar pakjes
van die bankbiljetten op de weg en
honderd tegen één dat ze blijven
staan, om ze op te rapen!"