De 39e Ronde van
Frankrijk begonnen
Eerste etappe voor Rik van Steenbergen
Ondanks wind vrij goede
tijden bij de training
I Curacaose voetballers zijn
zeer tevreden
Se dame
DONDERDAG 26 JUNI 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD
PAGINA 2
Ned. ploeg vierde in het klassement
De ronde van Frankrijk 1952 heeft een levendig begin gehad met een eerste
etappe van Brest naar Rennes vol strijd. Een goed begin van de Nederlandse
ploeg, die zich dank zij liet uitstekend rijden van Dekkers (8e), Wagtmans
113e)en Van Est (17e) van de vierde plaats in het ploegenklassement na
de eerste dag verzekerde. De overige vijf leden van de Nederlandse ploeg:
Nolten, Voorting, Faanhof, Van Breenen en Roks arriveerden in de grote
groep, die als 22e ex aequo werd geklasseerd.
voorste gelederen vertegenwoordigd.
Close, Van der Stock, Hans Dekkers
en enkele Fransen vormden een
tweede groepje, dat het peloton ont
vluchtte en niet lang daarna was de
gehele rennersikaravaan in kleine
delen gesplitst. De strijd was de (be
slissende fase ingegaan. Na 165 km.,
ibij de ravitailleringspost van Lam-
balle, hadden de vijf ko-plopers een
voorsprong van 1 minuut 15 sec. op
de groep met Dekkers en Van der
Stock. Hieraohter volgden Wagt
mans, Renaud en Carrea op 1.45, de
Luxemburger Bintz op 2.15 en het
grote peloton op 2.30.
Wagtmans speelde een actieve rol
in de pogingen van de achtervolgers
om de voorsprong van de vluchtelin
gen geheel te niet te doen, maar
ondanks zijn krachtsinspanning slaag
de de opzet niet. In hoog tempo
waarbij vaak het gemiddelde van 50
km. per uur werd gehaald, joeg de
liezka (N.O. Frankr.) 6.30.39; 6. Ber
nard (West-Zuid-West Frankr.); 7
Lauredi (Frankr.); 8. Dekkers (Ned.);
9. Carrea (It.); 10. Close (Belg.); 11.
Renaud (Parijs); 12. Telotte (Pa
rijs); 13. Wagtmans (Ned.) allen
zelfde tijd als Cieliczka; 14. Decaux
(Parijs) 6.31; 15. Vivier (West-Zuid-
West Fr.) 6.32.21; 16. Baroni (It.)
6.33.52; 17. Van Est (Ned.); 18. Van
Kerckhove (Belg.); 19. Derijcke
(Belg.); 20. Caput (Parijs). Op de
22e plaats ex aequo volgde een zeer
grote groep renners in dezelfde tijd
als Baroni. Tot deze groep behoor
den o.a. onze landgenoten Nolten,
Faanhof, Roks en Van Breenen, de
Italianen Coppi, Bartali en Magni en
de Fransen Robic, Remy en Gemi-
niani.
Het ploegenklassement.
Het ploegenklassement na de eer
ste etappe luidt: 1. België (Van
Steenbergen, Blomme en Van der
Stock) 19.23.57; 2. Noord-Oost Frank
rijk (Pardoen, Cieliczka, Dussault)
19.32.02; 3. Parijs (Renaud, Telotte,
Decaux) 19.32.18; 4. Nederland (Dek
kers, Wagtmans, Van Est) 19.35.10;
5. West-Zuid-West (Bernard, Vivier,
Lapebie) 19.36.52; 6. ex aequo: Frank
rijk (Lauredi, Teisseire, Lazarides),
Italië (Carrea, Baroni, Crippa)
19.38.23; 8. ex aequo: Zuid-Oost
Frankrijk (Rotta .Vivetta, Bianchi),
Luxemburg-Australië (Bintz, Gold-
schmidt, Diederich), Noord-Afrika
(Kebaili, Guercy. Zelasco), Zwitser
land Spuhler, Reiser, Diggelman),
Spanje (Ruiz, Perez, Gelabert) allen
19.41.36. Opgegeven heeft de Noord-
Afrikaan Charauf.
T.T.-races in zicht
Vrijwel alle buitenlandse renners
en een groot aantal officials zijn gis
teren in de Drentse hoofdstad aan
gekomen om daar de voorbereidin
gen te treffen voor de races, die voor
de wereldkampioenschappen in de
diverse klassen van groot gewicht
kunnen zijn. De Nederlanders, die
het circuit nu zo langzamerhand op
hun duimpje kennen, kwamen gis
teravond nog niet in de baan. Ook
kleurige sliert renners langs de we- de volledige officiële Nortonploeg
gen op weg naar Rennes, waar de1 bepaalde zich tot het rondwandelen
finish was. Het was duidelijk, datj in dc straten van Assen, die tot en
met Zaterdag a.s. een cosmopolitisch
karakter blijven dragen.
De weersomstandigheden waren
vrij gunstig, alleen was er vrij veel
wind, waardoor de trainingstijden
wel enigszins ongunstig werden be-
invloed.
In do kleinste klasse was dc Ita
liaan Mendogni op Morini de snel
ste met 8 min 8 sec, een gemiddel
de snelheid van 122 km. Na hem
kwamen twee leden van het M.V.
team, namelijk de Italiaan Attolini
en de Engelsman Les Graham, elk
met 8 min 36 sec. De Mondialrijders
zijn nog onderweg en konden dus
nog niet aan het duel deelnemen. In
deze klasse zal Zaterdag niet starten
de Engelsman Jackman, die bericht
van verhindering heeft gezonden.
In de 250 cc klasse scheurde we
reldkampioen Ruffo met Guzzi in 7
min 16 sec, gemiddelde snelheid
ruim 136 km, rond het circuit. Hier
was de Engelsman Lomas op een Be-
nelli de naaste belager met een tijd
van 7 min 36 sec. De Lambretta's,
naar welker eerste optreden met
grote belangstelling wordt uitgezien,
zijn nog niet in Assen verschenen.
Bill Doran AJS was met 7
min 4 sec. gemiddelde snelheid ruim
140 km, tot nog toe de snelste in de
slechts enkelen dit tempo vol zouden
houden. Eerst moest Vivier zijn
compagnons laten gaan, even later
was het de Parij zenaar Papazian, die
rechtop ging zitten. Van Steenber
gen, Blomme en Pardoen hadden
het nauwelijks bemerkt. Om beurten
kop nemend ging het op Rennes af
en slechts een kapotte derailleur of
een lekke band zou het drietal in
hun eindoffensief kunnen storen.
Met nog 46 km. af te leggen had de
hoofdgroep reeds 6 y, minuut ach
terstand. Wagtmans en Van der
Stock hadden zioh inmiddels losge
maakt van de tweede groep, maar
alleen de Belg heeft zich kunnen
handhaven, Wagtmans viel v.eer te
rug naar zijn oude plaats in de groep,
die de vluchtelingen Van Steenber
gen, Blomme en Pardoen najoeg.
Eenmaal op de wielerbaan van Ren
nes aangekomen had Rik van Steen
bergen weinig moeite om Blomme
en Pardoen in de sprint te kloppen.
De uitslag.
De uitslag van de eerste etappe
van de ronde van Frankrijk Brest—
Rennes (246 km.) luidt: 1. Van
Steenbergen (Belg.) 6 uur 26 min.
31 sec.; 2. Blomme (Belg.) 6.27.01; 3,
Pardoen (N.O. Frankr.) 6.27.31; 4
Van der Stock (Belg.) 6.30.25; 5. Cie-
350 cc klasse, maar de grootste snel
heid werd natuurlijk genoteerd bij
de halve liters, waar dc Italiaan
Masetti zijn Gilera in 6 min 31 sec
rond bracht, hetgeen een gemiddelde
snelheid betekept van ruim 152 km
en nu zijn de Nortonrijders nog niet
eens in de baan geweest
De weersomstandigheden in aan
merking genomen waren de tijden
op deze eerste trainingsavond nog
bijzonder snel.
Extra treinen naar de TT.
Ten behoeve van de bezoekers van
de TT races te Assen zullen op Za
terdag a.s. enkele extra treinen rij
den, die te Hooghalen zullen stoppen
voor het in- en uitstappen van reizi
gers. Bovendien zullen enkele trei
nen van de gewone dienstregeling
aan de voormalige halte Hooghalen
stoppen. Nadere gegevens op de sta
tions.
lengte circuit 16,536 ki
De gehele rit hebben de renners
voortdurend strijd geleverd en al is
er tenslotte altijd maar één man, die
een etappe-overwinning kan beha
len, in het verhaal van deze eerste
dag verdient eigenlijk iedere coureur
te worden genoemd.
Enkele kilometers na Brest, dat
door de karavaan onder stralende
zonneschijn werd verlaten, kon reeds
de eerste ontsnappingspoging wor
den opgetekend. Sowa en Bauvin, de
geweldenaar van de vorige ronde,
beiden van de Franse Noord Oost-
ploeg trokken er tussenuit, weldra
op de hielen gezeten door de Italiaan
Martini en Canavese van Oost-Zuid-
Oost Frankrijk. 34 kilometer lang,
tot Landivisiau, duurde de vlucht
van het viertal, toen was de eerste
veldslag van de tour 1952 geleverd.
Een demarrage van Nolten op de
steile helling bij Saint Thegonnec
(44 km) was het voorspel van een
groot offensief, dat door Geminiani
en Lauredi, twee nationaal-Fransen,
werd ontketend. Weer kreeg Martini
van de Italiaanse ploegleider Binda
de opdracht als waarnemer mee te
gaan en een oogje in het zeil te hou
den. Het was geen overbodige maat
regel, want de beide tricolores zetten
er een straf tempo in, dat hen bin
nen korte tijd een halve minuut
voorsprong bracht op Lapdbie en de
Spanjaard Serra, die op hun beurt
uit het peloton waren gebroken. De
hoofdgroep vond de zaak kennelijk
te riskant worden en onder aanvoe
ring van Coppi en de andere Italia
nen werd een achtervolging ingezet,
die bij Morlaux, 57 km. na de start,
tot hergroepering leidde.
Voortdurend bestoken!
Weldra werd het duidelijk welke
tactiek de leider van de Franse na
tionale equipe .Marcel Bidot, trachtte
toe te passen: de tactiek van het
voortdurend bestoken, het herhaald
aanvallen, dan door deze, dan door
gene renner van zijn ploeg. Zo bleef
het niet lang rustig in de karavaan
en na 60 km. vormde zich weer een
kopgroepje, nu met Quentin, Lau
redi, Gauthier, Robic, Voorting, Van
Est, Nolten, Fachleitner, en nog een
aantal anderen, totaal 20 renners. In
hoog tempo joeg de groep voort over
de zondoorstoofde wegen van Bre-
tagne en de ontvluchting leek goed
georganiseerd. Achter dit twintigtal
zat men echter niet stil en een bijna
even grote groep met Magni, Bar
tali, Ockers, Van Steenbergen en
Wout Wagtmans trok er achter aan
en bij Belle-Isle-en-Terre, na 91 km,
werd de jacht met succes bekroond,
Zo hoog was het tempo van het ja
gende peloton geweest, dat een kleine
groep waarbij onze landgenoot Van
Breenen, een achterstand van ruim
1 minuut had opgelopen en de hoofd
groep op 2 y. minuut volgde. Toah
zou ook deze ontsnapping niet van
beslissende aard blijken. Langzaam
maar zeker werd de voorsprong klei
ner en na 125 km., bij Guingamp,
was alles weer bijeen. 20 km. lang
bleef het rustig, toen, bij Saint
Brieuxc, werd een nieu-we poging on
dernomen en zoals later bleek zou
dit de beslissende van dé etappe zijn.
De Fransen Pardoen en Papazian
schoten naar voren en Blomme en
zijn landgenoot Van Steenbergen
trokken mee. Vivier van de Franse
West-Zuid-West-ploeg maakte er een
quintet van en aangevoerd door Rik
van Steenbergen die de streek kent
als zijn vestzak, was binnen korte
tijd een behoorlijke voorsprong op de
hoofdgroep behaald.
Belgen in voorste gelederen.
De Belgen, die zich in de ochtend- De Nederlandse renners gereed voor de start te Brest. Van links naar rechts: Dekkers, Faanhof, Nolten, Roks,
uren niet erg actief hadden getoond, yan Est, Van Breenen, Voorting, Wagtmans en ploegleider Pellenaars. (TELEfoto).
waren nu des te sterker in de
FEYENOORD VERLIEST VAN DE
NED. ANTILLEN.
De in het Feyenoordstadion te Rot
terdam gespeelde voetbalwedstrijd
tussen Feyenoord en de Olympische
ploeg van de Nederlandse Antillen
werd door de gasten met 10 gewon
nen. Met rust was de stand 0—0.
Na afloop van de wedstrijd heeft
de trainer van Curasao, de heer An-
toine Maduro, enkele van zijn in
drukken over de tournee van het
voetbalelftal van de Antillen in Ne
derland weergegeven. Over zyn
eerste bezoek aan Nederland toonde
de heer Maduro zich zeer tevreden.
Nederland vond hij een mooi en
vriendelijk land en vooral de goede
behandeling, welke hier overal was
ondervonden, had hem zeer getrof
fen. Even tevreden was hij met de
overwinning op Feyenoord. Aanvan
kelijk had men door het hier gang
bare stopperstilssysteem moeilijkhe
den ondervonden, daar in Curasao
nog altijd orthodox gevoetbald
wordt. Men had daarop geen afdoend
antwoord kunnen vinden, doch ton-
slotte gemeend dit met het terug
trekken van een voorhoedespeler
naar de middenlinie te kunnen be
strijden. Buitendien speelden nog
andere factoren een voorname rol.
De vreemde omgeving, het klimaat,
de gladde terreinen en het spelen
met dopjes onder de schoenen, dit
alles had er niet toe b(jgedragen om
tot de best mogelijke prestaties te
komen. Curasao kan beslist beter
voetballen, zo meende de heer Ma
duro, en een van de beste spelers,
de rechtsback Matrona, arriveert
eerst op 3 Juli a.s. in Europa. De
blessures van de beide meegekomen
keepers zijn niet van ernstige aard,
doch om geen verdere risico's te lo
pen had men Saris als doelman ge
vraagd.
Wat tenslotte de Olympische Spe
len betreft: te Helsinki zal veel af
hangen van de loting, daarom kon
de heer Maduro weinig over zijn ver
wachtingen mededelen. Wanneer
men daar echter wat warmte en zon
zal treffen, dan zijn wij vol goede
moed, aldus de heer Maduro. Alvo
rens daarheen te vertrekken, is er
overigens nog gelegenheid te oefe-
dtize Kentmeió, aan de ötaxt
nen in wedstrijden te Boulogne-stir-
mer en in Amsterdam, waar nog een
ontmoeting met een Bondsploeg zal
plaatsvinden.
Opstellingen voor
Leiden-Gouda
Voor de a.s. Zaterdag te spelen
wedstrijd „LeidenGouda" komen
de elftallen als volgt in het veld:
Gouda, oranje shirt en witte broek
doel: A. Schoonderwoerd (Gouda);
achter: C. v. d. Berg (ONA) en J. de
Jong (Gouda); midden: A. v. d. Berg
(ONA); H. de Koning (Olympia) en
A. Grootendorst (Gouda); voor; De
Py'iper (Oudew.), Walthio (Gouda),
A. Kasbergen (Gouderak), Frede-
riks (Moordrecht) en Van Putten
(Schoonhoven).
Leiden, wut shirt en rode broek:
doel: G. Britsemer (Alphen); achter:
J. de Wolf (UVS) en B. Pijnakker
(LFC); midden: C. Logeman (UVS),
G. v. d. Berg (Lisse) en G. Devilee
(UVS); voor: P. van Elk (Teylingen),
J. Verhoeven (Lugdunum), C. v. d.
Zeeuw (UVS), A. Kantebeen (UVS)
en W. Nagtegeller (LPC).
De wedstrijd wordt gespeeld op 't
terrein in de Leidse Hout en vangt
te 4 uur aan.
De Soc. Med. Dienst besloot haar
weekend met een athletiekdag in de
Leidse Hout met als uitslagen:
80 m.'veteranen: 1. Bakvisch (mil.
werkman) 11.1.
100 m. hardlopen: 1. Schuller
(Hofm. II) 12.3; 2. Wegman (Schr.
III) 12.8; 3. Berbce (Korp. zaeken-
verpl.) 13.1.
400 m. veteranen: 1. Tielmieg
(korp. kok) 1.11.7; 2. Bosch (serg.
mar.) 1.13.1.
4 x 100 m. estafette: 1. Vaii Bum-
ren (Kok I); Noordover (Kok I);
Kok (Bott. II); Wegman (Schr. III)
in 53.5; 2. Dikstaal (Bott. II); v. d.
Steen (Bott. II); Collé (Stoker III);
Berbee (Korp. z.verpl.), totaal 56.2.
Hoogspringen*: 1. Wegman (Schr.
IH) 1.40 m.; 2. Grijpstra (Mar. I)
1.40 m.
Verspringen: 1. Klein (Schr. III)
5.38 m.; 2. Kok (Bott. II) 5.11; 3.
Wegman (Schr. III) 5.02.
Kogelstoten: 1. Wegman (Schr.
III) 8.44 m.; 2. Dikstaal (Bott. II)
8.18 m.; 3. Berbee (Korp. z.verpl.)
"1.15 m.
Driebeensloop: 1. Kok (Bott. LI)
en v. d. Steen (Bott. II); 2. Brced-
veld (Timm. I) om De Koning (Sto
ker I).
Na afloop de voetbalwedstrijd
S.M.D.Leidse Politie 11.
Een zeer goede wedstrijd met vele
kansen aan beide kanten, met de
Leidse Politie sterk in het offensief.
Ondanks deze meerderheid werd het
voor rust door oen goede kopstoot
van de linksbuiten der S.M.D 10.
Ook in de tweede helft was de Leidse
Politie sterker, maar ondanks hef-
tigo aanvallen bleef de stand' steeds
ongewijzigd. Eindelijk slaagde de
Politie er in verdiend gelijk te ma
ken 11.
Na afloop de clou van de middag
mot het nemen van strafschoppen en
waarlijk slaagde S.M.D. er in dc over
winning te behalen.
Tot alot volgde nog een Singelloop
over pl.m. 2500 meter met als eind
uitslag: 1. v. Duuren (Mar. I) 9.12.5;
2. Hilbrands (iZekcnverpl. III) 9.17;
3. Polderman (Ziekenvcrpl. III); 4.
Dikstaal; 5. Wegman.
Totaaluitslag 5-kamp: 1. Wegman
(Schr. III); 2. Dikstaal (Bott. II).
Veteranen: 1. Bosch (Serg. Mar.);
2. Bakvisch (Mil. werkman).
Commandant Luit. ter Zee H. L.
Nagteglas reikte de prijzen uit, deed
dit vergezeld gaan met hartelijke
woorden tot de organisatoren, waar
na een meer dan geslaagd cabaret-
programma volgde. Al met al oen)
meer dan succesvol slot van deze
bijzondere S.M.D.-dagen.
JUNIORENWISSELBEKER.
De opnieuw vastgestelde eindstrijd
■n de Juniorenwisselbckcr tussen
Altior (A) en UVS (A) zal op Za
terdag 28 Juni a.s. om 7.30 uur op
het „Alphen"-terrein te ALphcn a. d.
Rijn worden gespeeld.
De te Zagreb gespeelde interland
voetbalwedstrijd tussen Zuid-Slavië
en Noorwegon werd door do gasthe
ren met 4—1 gewonmen. Met rust
was de stand 31.
LAWNTENNIS
HET TOURNOOI TE WIMBLEDON.
Hoewel van Swol in de eerste set
van zijn partij tegen dc Pool Spycha-
la geen al te sterke indruk maakte
en de set dan ook na 22 games
(1012) verloor, is het uiteindelijk
toch nog een vrij gemakkelijke over
winning voor onze landgenoot gewor
den. In de eerste set won vam Swol
geen enkele service van zijn tegen
stander, maar in dc tweede door
brak hy alle scrviccgames van de
Pool. Spychala bleek toen al te veel
te hebben gegeven om oen afdoend
antwoord te vinden op de harde dri
ves van van Swol, die er steeds beter
In kwam en met zijn onhoudbare
forehand en services menig applaus
aan het talrijke publick ontlokte.
Met 60 62 62 won hij dc vol
gende sets. Van Swol plaatste zich
met deze overwinning in de derde
ronde tegen Drobny, een der favo
rieten voor de titel.
Mevr. de Roos werd door Peggy
Ward in een eentonig baseline-duel
uitgeschakeld. In de eerste set hield
onze landgenote de score gelijk tot
zij haar service verloor. In de tweede
set bleek zij vermoeid en slechts twee
games bracht zij op haar naam.
Rinkel ging al even kansloos ten
onder tegen de Amerikaan Clark, die
de Nederlander met scherp volleren
bij elke gelegenheid, die hij kreeg
1 om naar het net te gaan, sloeg.
In het herendubbelspel plaatsten
de Nederlanders van Swol en Rinkel
zich in de tweede ronde door een
walk over. Hun tegenstanders Baxter
(G-B.) en Gardini (It.) lieten ver
stek gaan.
IN HET GRIJS
door GEORGETTE MACMILLAN
vertaling: HERMAN ANTONSEN
28)
Weer klonk het zachte kloppen
tegen het paneel van zijn gangdeur.
Franklin stond op en liep snel zijn
kamer door. In de gang gekomen
bleef h\j een ogenblik met de deur
knop in de hand staan voordat hij
open deed. Stanley Fiske stond op de
drempel.
„Ik was benieuwd, of je nog op
zou zijn," zei de detective, de kamer
binnentredend. „De liftjongen zat te
dutten en toen ben ik maar de trap
op gegaan."
„Er is toch niets gebeurd?" vroeg
Franklin angstig.
„Niets nieuws," was het omzichtige
antwoord van de detective. „Me
dunkt, dat er voor één avond al ge
noeg gebeurd is. Ik wilde alleen nog
maar een paar dingen rechtzetten en
daarbij kun je me vermoedelijk
helpen."
„Een paar dingen recht zetten,"
herhaalde Franklin geschrokken door
de ernstige toon van de detective.
„Bijvoorbeeld," vervolgde Fiske,
„waar kwam die vrouw in het park
zo ineens vandaan? V/ie is het?
Waarom stelt ze belang in het volgen
van de dader? Is ze soms een bloed
verwante van Blair?"
„Nee, antwoordde Franklin. „Flora
Marling is helemaal geen verwante
van Blair, ze was niet meer dan een
kennis van hem dat is alles."
Fiske stond stomverbaasd.
„Waarom' maakt ze dan al die her
rie? Waarom probeert ze miss Hen-
drick in een nog moeilijker positie te
brengen, dan ze al is?"
Franklin gaf niet terstond ant
woord. Het was lastig voor iemand
van zijn aard, daar antwoord op tc
geven. Zelfs in de gegeven omstan
digheden viel het hem moeilijk, de
niet uitgelokte woede van 'n jaloerse
vrouw te verklaren. Bovendien was
de familie van Flora van ouds met
hem bevriend.
„Kom er mee voor de dag, jonge
man," zei Fiske vrij scherp. .„Je doet
beter open kaart te spelen."
„En als ik dat doe, geloof je me
toch niet. Het schijnt me zulk een
belachelijke beschuldiging tegenover
een meisje van Flora's stand en po
sitie, dat voor schatrijk en hoogont
wikkeld wordt aangezien." Hij
wachtte nog een ogenbilikje voordat
hij eindelijk zei; „Flora Marling is op
nu ja, ik veronderstel, dat ze
me graag tot man zou hebben."
„Zo, zo, zit daar de kneep?" Fiske
sloeg zich met zijn grote hand op
zijn knie. „Zoiets dergelijks zit er al
tijd achter, als een vrouw zich er zo
druk om maakt om 'n andere vrouw
voor de rechter te brengen."
„Ik had het liever niet verteld,
Fiske," zei Ronald.
„Er zit niets anders op, beste ke
rel," gromde de detective. „Ik kan
nu eenmaal niet in 't donker werken,
dat weet je ook wel. En nu er vrou
welijke jalouzie in het spel is, zal ik
harder moeten opschieten met mijn
werk .omdat er op de hele wereld
niets verderfelijker is dan jaloers
heid."
„Wat ben je van plan te doen?"
vroeg Franklin met, een zenuwaeh
tige trilling in zijn stem.
„Eén ding moet zeker op slag ge
beuren en dat is, miss Hendriok uit
het huis. waar ze nu is, weghalen.
Ongetwijfeld houdt die dame de hele
nacht haar speurders op de loer- Hoe
ver denk je, dat ze wel zal gaan?"
„Ze staat nergens voor," antwoord*-
de Franklin. „Ze heeft geld en tijd
te over en zal niets nalaten om haar
doel te bereiken."
„Is het zo erg?" vroeg de detective
peinzend. „Ben je erge dikke vrien
den met haar."
„Nee., een gewone kennis., meer
niet."
En opeens beseffend dat het niet
irfeer dan billijk was, zowel tegen
over Fiske als tegenover Esther, ver
telde Franklin de detective de gehele
ontmoeting tussen Flora en Esther in
de opera en hoe toen reeds haar ja
loezie zich overduidelijk getoond
had; hoe ze hem had opgebeld en hoe
hij haar 's-morgens een bezoek had
gebracht, waarbij ze hem haar stil
zwijgen beloofde in ruil voor zijn
algehele toewijding,
Fiske luisterde met stijgende be
langstelling toe. En toen Franklin
zijn verhaal eindelijk uit had, bleef
hij een poosje zwijgend zitten na
denken.
„Is dat nou geen echte vrouwenro-
denering en manier van doen om de
genegenheid van 'n man te winnen?"
zei hy tenslotte sarcastisch. „In elk
geval is het nu onze eerste vraag,
hoe we miss Hendrick uit het 1
waar ze nu is, wegkrijgen. Ik
van mening, dat dit vanavond nog
moet gebeuren."
„Laat mij dat doen,"-riep Franklin
opspringend. „Ik zal dadelijk naar
haar toegaan."
„Niet zo haastig, beste kerel, niet
zo haastig," grinnikte de detective.
„Je bent zo overijld, als een verlief
de jongeman maar zijn kan. Je kunt
toch zomaar niet naar dat huis toe
gaan en naar het meisje vragen en
haar meenemen?"
„Ik behoef niet naar haar te vra
gen. Ze komt uit zichzelf wel," zei
Franklin verontwaardigd.
„Ongetwijfeld, Dat geloof ik graag*
maar veronderstel je, dat die miss
Marling, nadat ze zich zoveel moeite
gegeven heeft, dat huis niet zal be
waken?"
Franklin schrok. Het ging er moei
lijker dan ooit voor hen uitzien.
„Maar wat kunnen we doen?"
vroeg hij.
Fiske dacht na. Gedurende ver
scheidene minuten keek hij langs
Franklin heen naar de hier en daar
verlichte straat.
„Je moest het maar aan mij over
laten," zei hij eindelijk. „Ik heb een
aardig plannetje. Misschien lukt dat
wel."
„Ik ga mee," riep Franklin opge
wonden.
„Nee, het is veel beter, dat je het
niet doet," zei Fiske bedaard. „Je
kunt haar gerust aan mij toevertrou
wen. Het is beter, dat jy hier op je
kamers blijft. Het zou wel eens kun
nen gebeuren, dat een van die lui,
die dat meisje bespieden, hier kwam
en als jij dan hier bent en blijkbaar
niets doet, om de mededingster van
hun opdrachtgeefster te helpen, be
staat er allicht minder kans, dat zc
tot drastische maatregelen overgaan."
„Maar alg er toch enig gevaar voor
Esther kan ontstaan, dan behoor ik
immers bij haar te zyn," hield Frank
lin vol.
„Ze komt helemaal niet in gevaar,
daar zal ik voor zorgen. Laat het nu
maar aan mij over."
Franklin keek de man diep in de
ogen en stak hem tenslotte ver-
trouwvol de hand toe.
„Goed, Ik zal je zin doen," zei hij
tenslotte, „Zorg dat haar niets over
komt, hoor."
„Als ze mijn eigen dochter was,
zou ik er niet méér belang bij kun
nen hebben om haar in veiligheid te
brengen,dan nu het geval is."
De stem van de detective klonk
hoogst betrouwbaar.
Fiske ging weer langs de trap naar
beneden, omdat h(j de liftjongen
niet wakker wilde maken, die er
niets mee nodig had, dat hij zo laat
op de avond nog op de kamer van
Franklin was geweest.
(Wordt vervolfl<J).
