Geallieerden niet bereid tot concessies WEST-DUITSLAND EN HET EUROPESE LEGER Staalarbeiders weer aan 't werk Directeur: C. M. v. HAMERS VELD. Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN. KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN ZATERDAG 3 MEI 1952 43ste JAARGANG No. 12578 grutu HCLPT OT BISSCHOP I f; HtKKtM BOULVEHf l Papen gracht 32» Tel. 20015» Adm. en Adv. 20826» Abonn. 20935» Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w.» f 2.p. mnd.» f 6.— p. kwart. Franco p. p. 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50 TOUWTREKKEN UNCLE SAM HEEFT op 1 Mei wel plezier beleefd aan zijn pupil in Tokio. Nauwelijks is het Japanse ventje vrij geworden na de ratifica tie van het door Amerika met zoveel voortvarendheid doorgedreven vre desverdrag, of het roept luidkeels: „Weg met de Amerikanen" en gooit de ruiten in bij Ridgway. Natuurlijk is dit geen beweging geweest, waar de Japanse regering achter stak, want de Japanse minis ter van buitenlandse zaken heeft zich gehaast met veel buigingen zijn excuses te maken. De demonstratie was even goed gericht tegen de poli- tiek van de huidige regering, die toe gestemd had in het z.g. veiligheids verdrag, waardoor de Amerikanen het recht verleend wordt, troe- j 0 pen in Japarr te stationeren. De aldus geprolongeerde aan wezigheid van Amerikaanse soldaten moet de nationalistisch voelende Ja panners vanzelfsprekend een doorn in het oog zijn en de communisten zijn wel zo handig, dat zij dit senti ment weten uit te spelen. Vandaar dat zij de rode 1 Mei-dag hebben aangegrepen om de Japanse bevol king tegen de Amerikanen op te ruien. Dit gebeurde maakt twee dingen duidelijk: ten eerste, dat de Ameri kanen er heel wijs aan gedaan heb ben zich door middel van een apart verdrag te dekken tegen onplezierige verrassingen. Met een stel soldaten achter de hand kan er voorlopig nog niet veel gebeuren. Ten tweede is het duidelijk, dat de regering wel een Westerse en democratische koers kan varen, maar dat er niet veel voor nodig is om dat democratische laagje vernis er bij de doorsnee Japanner af te krabben. De democratie zit de Japanner nog niet in hart en nieren; hij is vanouds gewend aan een straf aangetrokken teugel en zodra bü deze niet meer voelt is hij zijn evenwicht gouw kwijt. Maar er is door het gebeurde op de 1 Mei-dag in Tokio nog iets an ders duidelijk geworden en wel, dat er ook op Japanse bodem een spelle tje touwtrekken is begonnen tussen Washington en Moskou om de zeg genschap op dit invloedrijke eilan denrijk. Moskou mag dan al het vre desverdrag niet ondertekend hebben en officieel dus nog in oorlog zijn met Japan, het heeft te Tokio desal niettemin een ambassade ingericht en het is reeds begonnen om van daar uit zijn activiteiten te ontplooien ter verovering van Japan van binnen uit. Washington heeft het voordeel, dat het jarenlang het heft in handen heeft gehad in Tokio en dat het nu nog soldaten kan achterlaten, maar tegen het speciale wapen der roden, de opruiing, de kunstmatig opge zweepte haat en de misleiding is het moeilijk vechten. Wij vrezen, dat Ja pan een onrustige tijd tegemoet gaat. IJ ET SPELLETJE TOUWTREK KEN is in Duitsland reeds lang aari de gang en daar is het uiteinde lijk resultaat nog niet te voorspellen. Op het ogenblik is men aan beide zijden zó hard aan het trekken, dat kanselier Adenauer uit het lid ge trokken dreigt te worden. De Westelijke geallieerden doen al hun best om het stelsel van verdra gen, waardoor West-Duitsland in de Westerse sfeer wordt getrokken en meedoet met het Westerse defensie stelsel (Europees leger), snel in kan nen en kruiken te krijgen. Speciaal Amerika dringt op spoed aan, tenein de alles voor elkaar te krijgen in de periode vóór de presidentsverkiezin gen. Maar nu hebben de Duitsers geen haast, in tegendeel: zij vertra gen zo veel mogelijk, met de bedoe ling eerst nog iets te redden van de zozeer begeerde Duitse eenheid, het eindje worst, dat de Russen de Duit sers als lokaas hebben voorgehouden. Wanneer de verdragen met de geal lieerden er vóór 20 Mei a.s. mochten door komen, is de kans verkeken, dat de Duitse eenheid binnen afzienbare tijd wordt hersteld. Voor een onbe vooroordeelde waarnemer lijkt het ons duidelijk, dat er van die voorge spiegelde Duitse eenheid toch niets terecht komt, om de simpele reden, dai, wij ons niet kunnen voorstellen, dat de Russen Oost-Duitsland ooit anders dan gedwongen zullen prijs geven. Maar verscheidene Duitsers zien dat anders in; zij hopen tegen alle hoop in, dat het ooit nog eens waar zal worden wat zij zo gaarne wensen en daarom krijgt Adenauer 't hoe langer hoe benauwder. Adenauer is n.l. de man vani de Westerse poli tiek en hoe dichter het uur der be slissing naderbij komt, des te groter wordt de oppositie tegen hem in de Bondsdag. Men noemt het verdrag, dat de geallieerden met Adenauer hebben besproken en dat het bezet tingsstatuut moet vervangen een „tweede Versailles" en verscheidene partijen hebben reeds te kennen ge geven, dat zij de tekst ervan niet zul len accepteren. Adenauer probeert thans om nog enige concessies van de geallieerden los te peuteren in de hoop daarmee de opkomende storm van de oppositie te kunnen bezweren en de verdragen toch nog zo zoet te krijgen, dat de Bondsdag ze slikt on danks de bittere bijsmaak van de in rook vervlieger de eenheids-illusie. Of hem dat lukken zal? Als het niet ïukt, heeft Moskou een stukje touwtrekken gewonnen. Hinderpalen voor overeenstemming De onderhandelaars te Bonn, die bezig zijn de laatste hand te leggen aan het vredesstatuut voor West-Duitsland, en die te Parijs, waar men de grond slagen legt voor het Europese leger, ontmoeten in het laatste stadium van hun werk nog vele hinderpalen. Beide verdragen zijn nauw met elkaar verbonden: de vredesregeling voor de West-Duitse republiek zal een West- Duitse deelneming aan het Europese leger mogelijk maken; het Europese leger kan geen werkelijkheid worden, voor men het over dat vredesstatuut eens is geworden. De geallieerde onderhandelaars te Bonn hebben gisteren doen weten, dat zij niet van zins zijn aan West-Duitsland nog meer conces sies te doen dan zij tot dusver reeds hebben gedaan. OPPOSITIE TEGEN ADENAUER Zij zijn met die mededeling geko men, nu blijkt, dat kanselier Aden auer meer en meer te verduren krijgt van zijn eigen coalitiegenoten in de regering, vooral van de Vrije democraten. Deze laatsten en de Duitse partij, die ook in de regering is vertegenwoordigd, zijn van me ning, dat het vredesstatuut aan West- Duitsland lang niet voldoende onaf hankelijkheid geeft. De Beierse groep van Adenauers eigen Chris ten-democraten eist zelfs, dat West- Duitsland geen verdrag tekent, voordat alle sporen van het bezet tingsrecht zijn verdwenen. De Vrije democraten richten hun critiek vooral op de ..noodclausule", waarin is bepaald, dat de geallieer den zich wederom in de Duitse aan gelegenheden kunnen mengen in geval van oorlog of binnenlandse troebelen. Dat beschouwt men als een on rechtvaardige bepaling, omdat die noodtoestand toch even goed in Frankrijk of een ander land zou kunnen ontstaan. Men weigert ook maar iets te aanvaarden, dat aan de bezetting herinnert of die bezetting ook maar ten dele zou kunnen doen terugkeren. Dan is er uiteraard het nog altijd niet opgeloste geschil over de financiële bijdrage van West- Duitsland aan de Europese verdedi ging. In dit verband lijkt het veel betekenend, dat generaal Eisenho wer gisteren een bezoek bij kanse lier Adenauer heeft gebracht. Voor al de Amerikanen dringen er zeer op aan, dat men het vredesstatuut uiterlijk op de twintigste van deze maand zal tekenen. Overigens heeft men te Bonn enigszins de indruk, dat kanselier Adenauer de „rebellie" in eigen boe zem wel de baas zal kunnen blijven. In de eerste plaats, omdat hij bij de felle tegenstand tegen het plan- Schuman reeds heeft bewezen, wat zijn overredingskracht vermag. Ten tweede, omdat zoals de socialisti sche oppositie schamper zegt de Vrije democraten en de Duitse par tij de verkiezingen van 1953 reeds in het oog houden en zich thans meer om hun kiezers bekommeren dan om de regeringscoalitie. Zij zouden vooral de indruk willen wegnemen, dat zij in de buitenlandse politiek niet veel meer doen dan ja en amen zeggen, en hun oppositie zou men ces boeken daarom niet al te ernstig moeten op vatten. Ook te Parijs gaan de onderhan delingen niet van een leien dakje. De moeilijkheden zijn van gelijke aard, zoals de financiën. Maar bovendien worden de Franse onderhandelaars nog altijd beheerst door hun vrees, dat het Europese le ger West-Duitsland de gelegenheid zal geven een eigen generale staf te vormen. Men begint meer en meer naar generaal De Gaulle te luisteren, die volhoudt, dat het Europese leger een valstrik zal blijken en dat Frank- x-5jk alleen maar militair zal \\>r- den verzwakt, terwijl West-Duits land, eventueel herenigd met Oost- Duitsland, op elk gewenst ogenblik de verdragen die de regering van Bonn zal hebben afgesloten, zal kun nen verscheuren. De achtergrond van deze moeilijk heden is intussen het Russische aan bod om de eenheid van Duitsland te herstellen. De Westduitsers willen zich liever niet onherroepelijk aan het Westen verbinden, voordat de mogelijkheden tot die hereniging geheel zijn onderzocht. Het Westen daartegenover tracht met de inpas sing van de Westduitse republiek in het Europese militaire systeem des te meer haast te maken, voordat de Russen met hun nieuwe tactiek sue- Strijd verlegd naar Gerechtshof De Amerikaanse staalarbeiders zijn gisteravond naar de fabrieken terugge keerd. Hun driedaagse staking eindigde op verzoek van president Truman. Twee uur nadat de leider van de vakbond „in het nationale belang" voor de president gezwicht was en de arbeiders gelastte, weer aan het werk te gaan, gingen de eerste van de 050.000 stakers weer aan de slag. Zij ver scheurden hun stakingsborden en stelden zjch op voor de hekken van de fabrieken, gereed om het werk te hervatten. dnSekende (M%zetA&Otyde>tA g^ëevd De rechtsstrijd werd verlegd naar het Oppergerechtshof, waarbij zowel de regering als de staalmaatschap- pijen verzoeken hebben ingediend om een uitspraak te verkrijgen over de wettigheid van Truman's inbe slagneming van de industrie. De advocaten der regering drin gen aan op een spoedige beslissing in verband met de nationale veiligheid, de strijd op Korea en de belangen van de NAVO. NEDERLANDSCHE CREDIETBANE N.T. BIJKANTOREN: Hoorn Roermond Alkmaar Goes Hulst Roosendaal Br,Ja UGravmhag, KttkraJ, jH"/™ Delft Haarlem Nijmegen Utrecht Eindhoven Heerlen Purmerend Venraj 16 CORRESPONDENTSCHAPPEN CORRESPONDENTSCHAP: STATIONSSTRAAT 36 ALPHEN ./d RIJN. TEL K 1 720-2362 (Advertentie) Z.H.Exc. de Bisschop van Haar lem zal Woensdag 7 Mei a.s. geen audiëntie verlenen. Vervalsing in Indonesië Indonesië wordt overstroomd met „vervalste" goederen uit Hongkong en Singapore. Men kan .Amerikaan se" textiel krijgen, die in Hongkong vervaardigd is, en er zijn vele bank biljetten van 1000 roepiah in om loop, die in Singapore zijn gedrukt. Het verwarde marktbeeld en de, in flatie van het ruilmiddel bieden de vervalsers ruime winstmogelijkheden. Aldus meldt de „Volkskrant". Indonesische zeelieden brengen het valse geld via Pontianak in In donesië in omloop. Het is zelfs al zo erg, dat men in de Indonesische ha vensteden practisch geen biljet van 100 roepiah meer kan wisselen, aan gezien men ze niet meer vertrouwt. Ook zijn er veel valse bankbiljetten van 2H roepiah in omloop, maar die zijn van binnenlands fabrikaat. Het drukken van deze kleine coupures in Singapore zou weinig zin hebben, omdat men er dan hele pakken tege lijk van in de Indonesische havens aan de wal zou moeten brengen om er enig voordeel uit te halen. On danks de inbeslagneming van de drukkerij, die de bankbiljetten van lYi roepiah vervaardigde, is er nog veel van dit valse kleingeld in om loop. De drukkers hebben intussen al een nieuw arbeidsterrein gevon den in het vervaardigen van valse banderolles. Dit levert nog grotere winst en betrekkelijk gering risico op, daar het de koper van sigaretten of sigaren meestal weinig kan sche len, of de banderolles vals zijn. zo lang zijn rokertjes van acceptabele kwaliteit zijn. In het vervalsen van waren bla zen Indonesische en Chinese produ centen ook een aardig partijtje mee. Zo zijn er „Franse" parfums te koop, die in Indonesië gemaakt zijn en van valse handelsmerken zijn voorzien en er zijn „Nederlandse" merkrijwielen, die bij onderzoek slechts oude opgelapte karretjes blij ken te zijn. De 69-jarige landbouwer L. Luns hof uit Tynaarlo, die met een bespan ning enige palen naar het land zou brengen, is, doordat de wagen met een heje in aanraking kwam, van de kar gevallen en onder een der wie len terecht gekomen. Hij overleed ter plaatse. Murray heeft een telegrafische uitnodiging van president Truiman om vandaag op het Witte Huis, met de presidenten van de zes grootste staalmaatschappijen, nogmaals te trachten het loongeschil te regelen, aanvaard. Hoewel slechts een der staalfabrikanten had geantwoord, deelden hun advocaten mede, dat zij ongetwijfeld afgevaardigden zouden sturen. De regering heeft verklaard, dat indien de staking in de olie-industrie voortduurt, zij bevel zal geven het luchtverkeer te beperken om de handhaving van onmisbare militaire en burgerlijke diensten te waarbor gen. De productie van vliegtuigben- zine is 35% gedaald. De „oogst" van Tokio Volgens niet-officiële berichten zijn bij de communistische relletjes in Tokio op 1 Mei zeven personen gedood. Een en vijftig personen wer den ernstig gewond, 558 liepen min der ernstige kwetsuren op. De poli tie telt 17 zeer ernstig gewonden, 56 ernstig gewonden en 678 licht ge wonden. Generaal Ridgway heeft een „klei ne, vanuit het buitenland geïnspi reerde bende vijanden" de schuld van de ongeregeldheden gegeven. „Deze bende zal er echter niet in slagen werkelijke verdeeldheid tus sen Amerika en Japan te zaaien", aldus de generaal. In tegenwoordigheid van militaire en burgerlijke autoriteiten is Vrijdag middag op de centrale begraafplaats van de Oorlogsgravenstichting te Loe- nen (Veluwe) een eenvoudig monument onthuld ter nagedachtenis van die gevallen verzetstrijders wier laatste rustplaatsen onbekend zijn. Een over zicht tijdens de plechtigheid. fDe vaten dpi yedaafd De laatste ploeg arbeiders verlaat de fabriek (de National Tube Company, staalfabriek in McKeesport in Pennsylvania) om deel te nemen aan de staking in de Amerikaanse staalindustrie. De leider der staalarbeidersbond, Philip Murray, riep de staking uit toen de federale rechter van Washington, rechter David A Pine, besliste dat de staalfabrieken weer aan de particu liere eigenaars moest worden teruggegeven. President Truman heeft inmid dels echter beroep aangetekend tegen deze beslissing. Het Hof van Appèl heeft nu het bevel van de Federale rechter van Washington weer ongedaan gemaakt. President Truman heeft Philip Murray verzocht de staking, die nog voortduurt, af te gelasten: „daar de voortzetting van de staalproductie van critiek belang is". Zaterdag heeft President Truman de presidenten van de grootste staalfabrieken en Philip Murray voor een bespreking op het Witte Huis üitgenodigd. De besprekingen op Korea De wapenstilstandsonderhandelaars hebben gisteren in de tentenstad te Panmoenjon ruim een uur en een kwartier gesproken over het voorstel der Verenigde Naties om de vastgelo pen besprekingen weer op gang te brengen, maar zij zijn niet tot over eenstemming gekomen. Vandaag zul len de voltallige afvaardigingen acht generaals en twee admiraals het geheime plan verder bespreken. In Tokio verluidt dat de commu nisten tegenvoorstellen hebben inge diend. Men verwacht dat zij van daag een nadere uiteenzetting, zullen geven van hun opvattingen over het uitwisselen der krijgsgevangenen, het aanleggen van militaire vliegvelden in Noord-Korea na een bestand en het lidmaatschap der Sowjet-Unie van de onzijdige commissie van toe zicht. Eisenhower bij Adenauer Generaal Eisenhower heeft giste ren twee uren met bondskanselier Adenauer gesproken. Het onder houd, onder vier ogen begonnen, kreeg het karakter van een kleine kabinetszitting, toen vice-kanselier Blücher, staatssecretaris Hallstein, Leny van de Bondskanselarij, Blank van de veiligheidsdienst en de mi litaire adviseur der Bondsrepubliek, generaal Heusinger, er aan deelna men. BRITTEN IN KANAALZÓNE KRIJGEN WEER VERLOF. De Britse troepen in Egypte kun nen weer verlof krijgen. Alle verlo ven werden in October 1951, toen de onlusten in de Kanaalzone begonnen, ingetrokken. Gratie in Spanje De Spaanse regering heeft bekend gemaakt dat zij meer dan een derde gedeelte van alle gevangenen on middellijk op vrije voeten zal stellen ingevolge een bijzonder gratiebesluit. De gratie wordt verleend naar aan leiding van het Eucharilische we reldcongres dat op 27 Mei te Barce lona wordt geopend. Volgens schatting van de Spaanse minister van justitie zitten ongeveer 30.000 Spanjaarden in de gevangenis wegens allerlei vergrijpen. Lieden met straffen van minder dan twee jaar zullen nu meteen vrij worden gelaten. Degenen die veroordeeld zijn tot straffen van twee tot zes jaar zullen slechts de helft van hun straftijd behoeven uit te zitten. Ge vangenen met vonnissen van zes tot 25 jaar zullen driekwart van hun tijd moeten uitzitten. De politieke gevangenen die nu worden vrijgela ten (hun aantal is niet bekend), zul len zodra zij in de maatschappij zijn teruggekeerd, hun burgerrechten herkrijgen. Dit is de vierde maal dat de rege ring van Franco een dergelijk gra tiebesluit uitvaardigt. Pedro kardinaal Segura, aartsbis schop van Sevilla, heeft van alle kansels van zijn aartsbisdom een herderlijke brief doen voorlezen, waarin heftige kritiek wordt uitge oefend op de regering van Franco, die kerkelijke publicaties „censu reert en verminkt". De kardinaal wijst er op, dat dit niet de eerste maal is, dat hij protesteert tegen de ze miskenning van het gezag en de onafhankelijkheid van de Kerk. In 1947, 1948 en 1949 werden ook her derlijke brieven van hem gecensu reerd. Jlatteitje Het is leeg in onze volle wereld en eenzaam in onze drukke tijd. anno 1770 Slechts zij, die ervaring hebben in het afstalen van partijen en tevens enigszins administratief onderlegd zijn, gelieven schriftelijk te solliciteren. Uiteraard zullen de sollicitaties vertrouwelijk worden behandeld Brieven te richten aan de Directie van de N.V. Koninklijke Nederlandsche Fabriek van Wollen Dekens voorheen J. C. ZAALBERG ZOON te Leiden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1952 | | pagina 1