De Rode Duivels wonnen verdiend
met 4-2 van het Oranje-team
Het werd
Coppens
de wedstrijd van
en Lemberechts
Het wedstrijdverloop bracht een
goede eerste helft
MAANDAG 7 APRIL 1952
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
Coppens, betere aanvaller dan
Mermans, versloeg Terlouw
MET ENIG VERTROUWEN, aldus schreven we Zaterdag, op het te ver
wachten Oranjespel, zagen we de 74ste landenwedstrijd in het
Deurne-stadion tussen België en Nederland tegemoet. En dat vertrouwen
hadden we bij de rust van deze wedstrijd, welke met 22 inging, nog.
En velen mèt ons, want het spel, dat de Oranjeploeg in de eerste helft
had laten zien, was lang niet gek te noemen. Er bleef slechts de vraag over,
of de Nederlandse ploeg ook in de tweede helft zichzelf zou blijven
maar ini die verwachting zijn wij en de hele Nederlandse aanhang mèt ons
teleurgesteld geworden, want de Oranje-voorhoede is in die tweede helft
schromelijk tekort geschoten en dit is uiteindelijk de oorzaak geworden van
de nederlaag, die Oranje opnieuw op Belgische grond moest ondergaan. De
Oranje-voorhoede schoot na rust in alles tekort, of was het, omdat de zo
genoemde Belgische achterhoede, die in de eerste helft helemaal niet safe
was, zich had hersteld?
Wij weten het niet, maar feit is, dat
er uiteindelijk Belgische doelpunten
moest komen. De druk van de fel rea
gerende voorhoede der Rode Duivels
op de Oranje-defensie werd tenslotte
zo groot, dat die verdediging in de
persoon van Terlouw tot tweemaal
toe de vlag moest strijken en dat le
verde prompt twee Belgische doel
punten op. Coppens had goed gezien,
waar het zwak van Terlouw schuilde,
maar hij zou zich ongetwijfeld nog
meer kansen geschapen hebben, in
dien hij niet zo halsstarrig aan Ter
louw was blijven vasthouden.
Het verheugende in deze wedstrijd
was, dat de beide backs, Alberts en
de Jong, de vuurproef zo goed door
staan hebben. Zij zijn beiden nog
jong, missen bovendien de nodige in
ternationale routine, maar zij hebben
zich gezien vooral de in de tweede
helft zo zware druk op de Nederland
se verdediging uitstekend geweerd.
En daarbij moet bovendien gezegd
worden, dat zij het tegen de snelle
Belgische vleugelspélers, resp. Lem
berechts en Thijs, lang niet gemak
kelijk hebben gehad.
Overigens, het Oranje-team schoot
in de tweede helft in menig opzicht
tekort. Technisch waren de Rode
Duivels hen ook nu weer de baas.
Alleen reeds het onderdeel „koppen"
was bij de Belgische- ploeg, die de
laatste maanden sterk gewijzigd is
en vooral defensief aan kracht heeft
gewonnen, veel beter verzorgd. De
individuele kwaliteiten van onze te
genstanders stonden ongetwijfeld op
hoger niveau dan die der onzen.
Zwakke plekken in de Belgische
ploeg waren er eigenlijk niet, enkele
spelers kwamem zelfs ver uit boven
het normale niveau (Coppens, Lem
berechts, van de Kerkhoven). In het
Nederlandse elftal stak geen enkele
uitblinker meer. Lenstra liet volko
men verstek gaan.Het was net of
hij aan de biljarttafel stond, maar
geen carambole kon maken, omdat
zijn zuivere maatgevoel, een van zijn
sterkste wapens, hem volkomen ira de
steek niet.
Wat echter wel het meest getroffen
heeft is het gebrek aan overtuiging,
waarmede de Oranjehemden speel
den. IJver en wilskracht waren er
ongetwijfeld, maar het geloof in eigen
capaciteiten ontbrak. Dat daverende
enthousiasme, die niet verflauwende
energie, dat doorzettingsvermogen
om de tegenpartij de wet te dicteren,
die hebben wij slechts in enkele mi
nuten van de anderhalf uur vermogen
te ontdekken.
Van een beroemd Hollands kwar
tiertje was geen spoor te ontdekken,
hetgeen te betreuren viel, want de
10.000 Nederlandse supporters, die
zeker in het Deurnestadion aanwezig
zijn geweest, hadden dit kwartiertje
gaarne moreel gesteund met aan-
moedigingskreten. En deze ontbre
kende kwaliteiten in het Nederlands
elftal vielen nog duidelijker in het
oog, omdat de Belgen wel met over
tuiging, met zelfvertrouwen, met
enorme wilskracht en ongekende
ijver speelden).
De Oranjehemden wisten, dat van
hen een goed resultaat werd ver
wacht, omdat dit noodzakelijk mag
worden genoemd, wil een uitzending
het Olympisch voetbaltournooi
gerechtvaardigd heten. Noch het re
sultaat was eervol, noch het vertoon
de spel was bevredigend, zodat het
de verantwoordelijke instanties, die
hebben te beslissen over wel of niet
deelneming aan het Olympisch tour.
nooi, niet gemakkelijk wordt ge
maakt.
De individuele dekking was bij de
Belgen beter verzorgd dan in het Ne
derlandse elftal. Vooral het sterke
defensieve spel van de Belgische
kanthalfs Maertens en van de Kerk
hoven viel op. Die individuele dek
king was bij de Nederlanders beslist
minder, önze spelers werden om de
ze reden enkele maleni onnodig gepsa-
seerd, waardoor talrijke gevaarlijke
situaties voor het doel van Kraak
ontstonden. En ook aan de opbouw
van de aanval ontbrak veel. Te wei
nig werden de beide buitenspelers
in de aanval, b.v. door lange passes,
betrokken. Was Lenstra weinig ac
tief, Kokkie van der Tuyn opereerde
niet onverdienstelijk op het midden
veld, maar ini de voorhoede hebben
wij hem niet kunnen ontdekken.
Mid voor van Melis kon zijn spel
geenszins ontplooien, hetgeen de
kracht van Carré wist te bereiken.
Bovendien stond hij vrijwel voortdu
rend met de rug naar het doel van
Meert gekeerd, waardoor hij altijd
enkele noodlottige tienden van secon
den langer over een beweging deed
Terlouw kon geen voet uitsteken of
het Belgische publiek siste, floot en
joelde, 'n zeer onsympathiek gebaar
overigens.
Lemberechts scoort het
derde doelpunt.
Bij een van die duels maakte Ter
louw een fout. Waarschijnlijk om het
gejoel te voorkomen, probeerde hij
zo nu en dan langs Coppens heen te
komen om de bal aldus te retourne
ren, maar kort na de hervatting mis
lukte dit en, eenmaal gepasseerd,
kreeg Terlouw tegen Coppens geen
kans tot herstel. Ook nu niet. Pijl
snel joeg de Belgische midvoor naar
voren, met Terlouw op zijn hielen.
Kraak liep uit om.de ingang van het
doel te verkleinen, maar met een lis
tig trekje^ plaatste Coppens de bal
maar de toegelopen Lemberechts, die
zonder moeite doelpuntte (32).
Bij een nieuw duel tussen beide
spelers treedt Kraak als redder op
door de bal weg te trappen voor de
toestormende midvoor en via deze
ging de bal achter.
Als Coppens dan een vrije trap te
gen zich toegewezen krijgt, doet hij
als de verdrukte onschuld en scheids
rechter Topliss vindt hierin aanlei
ding Coppens zowel als Terlouw bij
zich te roepen om hun erover te on
derhouden wat voetballen eigen
lijk is.
Intussen, de aanvallen der Rode
Duivels houden aan. Zij zijn nu uit
gesproken sterker en Kraak moet on
ophoudelijk handelend optreden.
Plots nog een kansje voor Oranje,
als Lenstra een mooie kopbal inzendt,
maar Meert redt inderdaad schitte
rend. Ook bij een venijnig schot van
v. d. Kuil redt Meert vallende. Maar
daarmede is het Oranje-kruit vrij
wel verschoten.
Coppens scoort zelf.
Weer forceert Coppens een door
braak. Hij omzeilt Terlouw een daar
na ook de toesnellende Alberts en
plaatste de bal in de uiterste hoek
(42). En er is dan juist een half
uur gespeeld.
Het blijkt evenwel meer en meer,
dat de Oranje-aanval zijn stootkracht
verloren heeft en het lijkt of er geen
fut meer in zit, zulks geheel in tegen,
stelling met de laatste 67-wedstrijd
in Ritterdam, toen tot het einde toe
gevochten werd.
Onveranderd komt tenslotte het
einde.
We zien hier het moment, waarop de Nederlandse doelman Kraak (links)
moet zwichten tijdens een Belgische aanval. Gedeeltelijk achter hem zicht
baar de Belgische speler Anoul. Geheel rechts De Jong.
dan Carré of een der Belgische
backs. Van het verdelen van het spel
hebben wij niets kunnen ontdekken
en ook hij vergat, dat er op het
ogenblik in het Nederlandse elftal
twee kundige buitenspelers zijn op
gesteld, die echter aan het werk moe-
worden gezet om hen productief te
maken. Niettemin heeft van Melis
een schitterend staaltje voetbal la
ten zien endat leverde een doel
punt op. De wijze, waarop hij in de
eerste helft twee tegenstanders wist
te omspelen en vervolgens keeper
Meert met een goed geplaatst schot
passeerde, was voortreffelijk.
De balans van
België-Nederland
Er waren zoals gebruikelijk in
het afgelopen weekeinde weer
verschillende ontmoetingen tus
sen België en Nederland en in
deze massa-kamp het zij eer
lijk gezegdkwamen onze Zui
derburen weer met de meeste
successen uit de bus.
Men zie slechts de resultaten:
Voetbal:
BelgiëNederland 4—2
BelgiëNederland (jeugd) 12
BrusselAmsterdam 40
AntwerpenRotterdam 22
Belg. LimburgNed. Limb. 10
BelgiëNederland (Doven) 30
Basketbal:
Nederl.België (heren) 4371
Nederl. België (dames) 4341
Enthousiasme bij Oranje was na de rust zoek
Tijdens de jeugdwedstrijd, die de 1 Bensch is de eerste, die 'n goed staal-
inleiding vormde tot de grote Belgiëtje voetbal laat zien, als hij eerst
Holland-match was het reeds ghan Biesbrouck en daarna Alberts mis-
motregenen, maar inmiddels hadden
de tribunes zich gevuld, toen tegen 3
uur de komst werd aangekondigd van
H. K. H. Prinses Josephine Charlottë
en Z. K. H. Prirus Albert. Onder lang
zaam neervallende regen kwamen de
auto's met de hoge gasten het stadion
binnengereden, de eerste met minis
ter Spaak, de tweede met de Ko
ninklijke gasten. Een leger van foto
grafen had zich opgesteld om dit bij
zonder evenement op de gevoelige
plaat vast te leggen en nadat aan
Prinses Charlotte bloemen waren
aangeboden en de bestuurderen» van
de K.B.V.B. waren voorgesteld, schre
den de hoge gasten langs het Neder
landse en Belgische elftal en ieder
speler ontving een handdruk.
Daarna volgden als gebruikelijk de
volksliederen en zo werd het gebrui
kelijk ceremonieel op de bekende
wijze verwerkt. Vanwege het feit,
dat deze inleiding langer duurde dan
gewoonlijk, stonden de Belgen in trai
ningspakken en toen zij zich na af
loop daarvan ontdeden kon de strijd
beginnen. Niet echter voordat zich
een algemene hilariteit door de rijen
van toeschouwers had geopenbaard,
omdat keeper Meert behalve zijn
trainingsbroek ook bijna zijn voet
balbroekje zou hebben uitgetrok
ken
Begië had de toss gewonnen en van
Melis bracht de bal aani het rollen,
waarop zich direct een Oranje-aan
val ontwikkelt, waaruit v. d. Kuil
voorzette, doch v. Melis kopte over.
Dan krijgt v. d. Tuin een kansje,
maar op het beslissend moment faalt
hij met schieten. Lenstra onderneemt
eveneens een aanval, maar zijn voor
zet naar v. d. Kuil is te scherp en
levert niets op.
.Dan komen de Belgen in actie en
Ciaaait ócaatde aaat AtedexCand het tweede doeCpunt
Bovenstaande foto toont het moment, waarop de Nederlanders hun tweede doelpunt maken. V. 1. n. r.: Diricx
(B.), Lenstra, de geslagen doelverdediger Meert, Saeren (B.), v. Kerkhoven (B.). Van Melis (op voorgrond),
loopt juichend weg. Van der Tuyn (in het midden) maakt van vreugde een luchtsprong. Geheel rechts, van
voor naar achter: Clavan, Carré (B.), Maertens (B.) en Van der Kuil.
leidt, doch daarna schiet hij voor
doel langs. Een nieuwe gevaarlijke
Belgische aanval volgt, doch. Kraak
redt door het leer weg te trappen.
Door Terlouw, die ten val werd ge
bracht, kreeg België de eerste corner
te nemen, die geen resultaat ople
vert. Het eerste kwartier verstrijkt
zonder dat zich iets bijzonders voor
doet, maar uit het feit, dat beide
voorhoeden aardige aanvallen weten
op te zetten, blijft er spanning in het
spel. Ook Lenstra kreeg daarna een
kansje, doch de bal wordt uit zijn
ver schot langs de grond een prooi
van keeper Meert, die zich terdege
weert. Anoul komt dan alleen voor
Kraak, maar hij schiet naast.
Belgen nemen de leiding.
Het is dezelfde speler, die na ruim
25 min. de Rode Duivels de leiding
geeft na een gecombineerde aanval.
Thys had het leer fraai opgebracht,
zette voor naar Coppens, die doorgaf
naar Terke Lemberechts en deze op
zijn beurt zette het leer weer voor
doel, waar Anoul voor de rest zorg
de (1—0).
De Oranjeploeg laat zich hierdoor
niet intimideren, maar schoten van
v. d. Tuin en v. d. Kuil gaan naast
doel. Uit een schot van Coppens, die
herhaaldelijk met Terlouw in duel is,
gaat de bal voor de tweede maal cor
ner.
Uit deze corner, die goed werd af
geslagen, volgde een uitstekende Ne
derlandse aanival, door Lenstra ge
leid. Op het juiste moment gaf hij
over aan v. Melis, die op handige
wijze Carré omspeelt en tenslotte
Meert geen kans geeft (11). Na 36
minuten is de stand gelijk.
Door Clavan neemt
Oranje de leiding.
Dadelijk na de aftrap komt de
Oranje-voorhoede weer in de aanval,
een fanatieke aanval, waarbij voor
hoede en middenlinie aan het offen
sief deelneemt. Er volgt een bekoge
ling van het Belgische doel, de bal
gaat van aanvaller naar verdediger
en op het laatst is nauwelijks te on
derscheiden wie op het Belgische doel
schiet, maar ten slotte trof Clavan
de roos en Oranje leidde (12).
Opnieuw gelijk.
Dit was de Rode Duivels blijkbaar
te bar, want onmiddellijk na de af
trap zetten zij een nieuwe aanval op,
waarbij Coppens, ondanks de dekking
van Terlouw onverwacht ineens in
schiet. De bal kwam boven in de lin
kerhoek naast Kraak terecht en de
stand was weer gelijk (22). Inder
daad, een fraai doelpunt.
Deze tegenslag schrikt de Oranje-
aanval niet af. Telkens weer zitten
ze voor het Belgen-doel, tot zelfs
rechtsback de Jong komt in de aan
val, doch met kunst en vliegwerk
houdt de verdediging der Rode Dui
vels stand. Kort voor de rust kreeg
Lenstra nog een prachtkans, maar
zijn schot was te tam en Meert stopte.
De tweede helft.
Na de hervatting krijgen we aan
vankelijk hetzelfde spelbeeld te zien.
Afwisselende aanvallen, een schot
naast doel van Bensch, een mislukte
aanval van v. Melis, en bovendien de
duels tussen Coppens en Terlouw.
Man aan man streden zij om het be
zit van de bal, de een om een aan
val op te zetten, de ander om deze
te voorkomen of teniet te doen. En
Scheidsrechter wilde zich niet uitlaten
over Coppens—Terlouw
DE LAATSTE JAREN heeft, in de jaarlijkse derby tussen Nederland en
België, het duel tussen de Belgische midvoor Mermans, die geblesseerd
is en daarom dit keer verstek heeft moeten laten gaan, en de Nederlandse
stopperspil Terlouw, altijd in het middelpunt van de belangstelling ge
staan. Maar de 22-jarige Henri Coppens, de Antwerpenaar, die Mermans
verving, heeft ervoor gezorgd, dat de attractie van de tweekamp tussen
midvoor en stopperspil bleef behouden en, wat veel belangrijker is, hij
heeft die strijd tegen de bijna 30-jarige Rotterdammer glansrijk gewonnen.
Het was een strijd tussen robuust-1 duidelijk aan de pers verteld?
heid (Terlouw) en handigheid (Cop- Of vergiste de heer Topliss zich,
pens), tussen de pijlsnelle dribbelaar zoals een der Belgische journalisten
Coppens en de naar verhouding lang- opperde, en was^hij in^de war met
zaam werkende verdedigingsmachine,
door de Spartaman vertegenwoor
digd. Het was een duel tussen de in
telligente artist, die speelde, zóals
hem dat in elke phase van de strijd
het beste uitkwam, en de forse krach
tige werkman, die weer als een muur
fungeerde in de Nederlandse defensie,
maar enkele malen listiglijk verrast
werd door schijnbewegingen van een
voetbal-kunstenaar. Maar juist die
enkele malen, dat Terlouw door zijn
tegenstander werd overrompeld, ble
ken fataal te zijn voor de afloop van
de wedstrijd. Want twee maal zette
Coppens onze stopperspil in de twee
de helft enkele goochelstukjes voor
en beide keren leverde dit de Rode
Duivels een doelpunt op. Nu zullen
velen wellicht opmerken, dat Terlouw
in slechte vorm stak, dat zijni spel-
kwaliteiten achteruit zijn gegaan,
maar wij zijn van mening, dat men
een dergelijke conclusie niet uit deze
ontmoeting zou mogen trekken. Niet
Terlouw was uit vorm, maar de Spar
taman heeft heel eenvoudig in Cop
pens zijn meester moeten erkennen.
Mermans heeft eigenlijk nog nooit
het duel van Terlouw kunnen win
nen, maar Coppens heeft zijn landge
noot overtroefd en heeft bewezen
kwaliteiten te bezitten, waarmede
Terlouw wel degelijk kan worden
overwonnen. Daardoor traden de te
kortkomingen, welke onze landgenoot
altijd heeft gehad, veel scherper naar
voren, zijn gebrek aan soepelheid van
lichaam, zijn een-benigheid (in het
voetballen, wel te verstaan!), zijn
tekortkomingen op het gebied
zuivere snelheid en zijn gebrek aan
sprimtcapaciteiten. Het duel, dat Cop
pens heeft gewonnen, is naar onze
mening, de beslissende en directe fac
tor geweest van de nederlaag, welke
het Oranje-elftal tegen België heeft
geleden.
Die tweekamp droeg, juist omdat
hier twee verschillende type spelers
aan het werk waren, een zeer merk
waardig karakter. Terlouw speelde
grof, vertelden de Belgen ons na af
loop en de officiële waarschuwing,
welke hij van scheidsrechter Topliss
kreeg, in de tweede helft, was volko
men verdiend. Maar Nederlandse
supporters legden het accent op het
niet geheel faire spel van Coppens,
die geniepigheidjes tegenover Ter
louw en enkele andere Nederlandse
spelers zou hebben uitgehaald. Maar
die geniepigheidjes wist de Antwer
penaar, volgens het oordeel van vele
Nederlanders, die de wedstrijd heb
ben gevolgd, te camoufleren door af
en toe een stukje „toneel" op te voe
ren, waardoor velen aanvankelijk
misleid werden, de scheidsrechter in
cluis. Maar de heer Topliss had de
show, welke de .Beerschotman op
voerde, tenslotte wèl in de gaten en
niet voor niets riep hij na de rust
zowel Coppens als Terlouw bij zich
om hen wat te kalmeren.
Deze punten hadden wij na afloop
van de ontmoeting gaarne eens met
de heer Topliss willen besprekdrn.
Maar ook andere vragen hadden wij
de Engelse scheidsrechter willen
stellen. Of hij van te voren was in
gelicht over of zich op de hoogte ge
steld had van het-type speler zoals
Coppens en Terlouw is. Óf het zijn
eerste landenwedstrijd op het vaste
land van Europa was, of hij wel eens
van de volkomen aparte sfeer, welke
er altijd in de derby tussen Neder
land en België heerst, had gehoord en
zo meer. Maar toen enkele Belgische
journalisten en wij ook na de ont
moeting een half uur voor zijn kleed
kamer hadden gewacht om toegela-
ter te worden, liet de heer Topliss
via een Belgische voetbalofficial de
journalisten weten, dat hij hen niet
te woord wenste te staan. Waarom
niet? zo werd er gevraagd. Omdat,
zo luidde het antwoord van de Bel
gische zegsman, hij zich aan het re
glement hield en geen verklaring na
afloop over een wedstrijd of over
spelers kon en mocht geven.
Enigszins verbaasd keken do jour
nalisten elkaar aan. Welk reglement
bedoelde de heer Topliss? Was er een
afspraak tussen de Belgische en de
Nederlandse voetbalbond gemaakt,
dat de scheidsrechter, hun gast, niets
over de ontmoeting zou mogen ver
klaren? Was er een F.I.FA.-bepaling,
die daarop duidde? Waarom dan zó
geheimzinnig met die bepaling om
gesprongen en waarom dit dan niet wonnen.
een bepaling, welke ini Engeland van
kracht wai voor alle F.A.-wedstry-
den, maar welke toch zeker niet voor
BelgiëNederland behoefde te wor
den toegepast? Hoe het ook zij, de
vragen, die de journalisten aan de
Engelse scheidsrechter gaarne had
den willen stellen, werden weer op
geborgen, het oordeel van de arbiter
bleef strict geheim, kortom, top-
secret van de heer Topliss!
Antwerpen-R'dam 2-2
Er was nogal wat publiek op de tri
bunes van Beerschot toen de elftallen
van Antwerpen en Rotterdam in het
veld kwamen voor dn traditionele
stedenwedstrijd aan de vooravond
van BelgiëNederland.
Het spel golfde van doel tot doel,
totdat van den Audenaerde in het
strafschopgebied op onoirbare wijze
ter. val werd gebracht en de scheids
rechter naar de witte stip wees. De
Antwerpse rechtsbuiten voltrok zelf
hei vonnis en na 11 miruten was het
1--0. Aangemoedigd door dit succes
altakeerden de Antwerpenaren naar
hartelust. In de 15e minuut brak hun
rechtsbinnen Verbrugger. door en
verschalkte keeper Muhring, die was
uitgelopen: (20)
Deze stand strookte niet geheel
met de krach ts ver nouding in het veld.
De Rotterdammers brachten verband
in hun ploeg, hun aanvallen werden
gevaarlijker en in de 25ste minuut
zorgde Binningshof voor een tegen-
pur.t (21).
Na de hervatting zag men een reeks
Rotterdamse aanvallen, maar het
duurde toch nog bijna een kwartier
voordat Jaques Heyste.* (Hermes),
profiteerde van een fout van de Ant
werpse back v. d. Linden, en de ge-
'ijkmaker scoorde (22».
Brussel-Amsterdam 4-0
De traditionele wedstrijd tussen de
vertegenwoordigende elftallen van
Brussel en Amsterdam trok slechts
weinig toeschouwers. Al in de tweede
minuut kreeg de Belgische rechtsbin
nen Lambert een goede kans toen hü
de bal oppikte na een verre uittrap
van doelman Struelens. Hagenaars
redde ten koste van een hoekschop,
en even later moest hij wederom een
hoekschop afslaan na een schot van
de Belgische rechtsbuiten van Loy.
Onze landgenoten trachtten zich aan
de druk te ontworstelen, maar de
Belgen kwamen steeds terug en toen
Lambert andermaal het leer na een
uittrap van Struelens bemachtigde
loste hij eensklaps van 20 meter af
stand een zuiver schot, waarop Ha
genaars geen vat kreeg.
In de 41e minuut kreeg de Belgi
sche linksbuiten Galalnd de bal op
het middenterrein. Hij ondernam een
rush, zwenkte toen naar binnen en
zond een kogel af in de hoek waar
Hagenaars, naar zijn beweging te oor
delen, de bal niet verwachtte (20).
Na de hervatting bleken de Am
sterdammers bezield van goede voor
nemens. Ze trokken energiek ten aan
val en de midvoor Hessels kwam bij
een doorbraak alleen voor het Belgi
sche doel. Maar weer bracht Struelens
redding. En toen namen de Brussela
ren de aanval over. De geduchte
schutter Lambert probeerde het met
een verre schuiver, zeker van 25 me
ter afstand, en het werd zowaar een
doelpunt want Hagenaars liet de bal
onder zich doorgaan (30). Hij re
habiliteerde zich door twee knallen
van schoten, die van dezelfde voet
kwamen, op fraaie wijze te houden,
doch moest voor de vierde maal de
bal uit het net halen toen de Belgi
sche linksbinnen v. d. Plas twee mi
nuten voor het einde, bij een ver
warde situatie voor ons doel, plotse
ling een scherp schot loste (4—0).
BELG. LIMBURG—NEL# LIMBURG
1—0
Ten aanschouwt van ongeveer 5000
personen is gisteimiddag te Hasselt
de wedstrijd tussen Belgisch en Ne-
dei lands Limburg gespeeld, welke
met 10 door de gastheren werd ge-
