S)e Cölcbe<Soii4ant
Triomfantelijke
intocht van het koninklijk paar
Koningin verovert
Washington
GEPLUIS EN
GETARN
Hartelijk welkom
PRESIDENT TRUMAN
BEGROETTE ZIJN GASTEN
in Amerika's hoofdstad
De toast van de
Koningin
Stalins „historisch document"
Pinay's nederlaag werd een
overwinning
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
DONDERDAG 3 APRIL 1952
43ste JAARGANG No. 12553
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs t 0.47 p. w., f 2.p. mnd., f 6.— p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
rys heer A. C. de Bruyn en prof. mr.
F. J. F. M. Duynstee hebben de
hoofden bij elkaar gestoken en een
„persoonlijk" gesprek gevoerd. Dit
vizioen van de twee geweldige
kampstrijders, tezamen zittend aan
één tafel, heeft ons ontroerd een
korte ontroering slechts, helaas! In
dat persoonlijk gesprek vertelde de
K.A.B.-voorzitter te Rotterdam is
gebleken, dat „de verschillen niet zo
groot zijn als ze wel lijken". Prof.
Duynstee is tegenstander van sociali
satie, „maar dat is de K.A.B. ook, het
geen de practijk bewijst", terwijl
prof. Duynstee op zijn beurt op het
standpunt bleek te staan, dat „aan de
sociale positie van de arbeider niet
moet worden geraakt". De eertijds
scherpe gedachtenwisseling tussen de
beide heren is hiermede verzacht tot
de erkenning, dat de verschillen wel
heel hoog opgeblazen waren. De op
vatting was niet onredelijk, dat tot
in de felst-vechtende hemelsferen de
storm was geluwd en de rust in de
K.V.P. hersteld.
Dat was mooi en het had ook waar
kunnen zijn maar het is niet waar.
Prof. Duynstee is daar een te groot
tacticus voor. Hij heeft voor midden
standers te Bussum een rede gehou
den, waarvan de „Maasbode" een
verslag geeft, versierd met koppen
alsof de wereld vergaat: „Prof. Duyn
stee wil geen zondebok zijn". „Op
het zoenaltaar van De Bruyn".
„Anders volledige opening van za
ken". Het zijn koppen, bijzonder ge
slaagd als titel van een detective-ro
man, maar kan men zo iets de aan
kondiging van het verslag ener poli
tieke voordracht noemen?
Enfinvoor deze sensatie kan men
prof. Duynstee niet verantwoordelijk
stellen. Hij heeft in die Bussumse
rede wel belangrijker dingen gezegd,
dan de opmaak van zijn betoog doet
vermoeden. Prof. Duynstee blijkt wel
enigszins gestoken te zijn door het 't
eerst door dr. Albering gemaakte on
derscheid tussen de groep-Steenber-
ghe en hem. Prof Duynstee betoogde,
dat er nooit enig meningsverschil
heeft bestaan binnen de groep-Steen-
berghe in de beoordeling van het
door de K.V.P. gevoerde beleid:
„Reeds terstond toen de deining be
gon rond de publicatie van de bereik
te overeenstemming, heb ik de heer
Andriessen geschreven, dat ik weiger
als zondebok te worden opgeofferd
op het zoenaltaar van de heer De
Bruyn Indien dit ongelukkige bedrijf
voortgang blijft vinden, zal ik niet
aarzelen volledige opening van zaken
te geven, zodat eenieder kan beoor
delen wat er precies is gebeurd."
Indien de voorstelling van zaken,
dat prof. Duynstee langzamerhand
een eenling was geworden in de
groep-S+c-enberghe, onjuist is geldt
die onjuistheid behalve voor het ge
voerde gok voor het te voeren beleid?
kan prof. Duynstee aanspraak ma
ken op ifcchtzettin® Clschcon zijn ge
tuigenis voor ons vo^oende is, zou
het voer hem prettig zijn, indien de
groepsgenoten 1 et ondersteunden.
Dit lijkt ons meer de weg voor de
opklaring van dit „persoonlijk feit",
dan dat omwille van dit „persoonlijk
feit" prof. Duynstee zijn aarzeling
op zijde schuift, om vertrouwelijke
zaken openbaa' te maken. Vertrou
welijke zaken blijkbaar anders be
hoefde hij niet te aarzelen.
Zijn aarzeling spruit namelijk niet
voort uit bekommernis voor de poli
tieke eenheid onder het Katholieke
volksdeel. Daartoe geeft het verloop
van zijn rede geen aanleiding. „Zoals
de toestand in ons land nu op 't ogen
blik is, lijkt het prof. Duynstee (aldus
het verslag) niet verantwoord als
men zijn stem niet zou uitbrengen op
een katholieke lijst. Vandaar dat spr.
eigenlijk slechts twee serieuze moge
lijkheden voor de Nederlandse Ka
tholieken ziet bij de a.s. verkiezingen;
dit zijn: de K.V.P. en de K.N.P.".
Er volgt dan een staaltje van poli
Woorden van wederzijdse vriendschap
Koningin Juliana en Prins Bernhard zijn Woensdagmiddag om 4 uur
plaatselijke tijd (22 uur Nederlandse tijd) op het militaire gedeelte van
National Airport in Washington geland.
Toen de „Prinses Beatrix" tot stilstand was gekomen en de statietrap was
aangeschoven, traden achtereenvolgens H.M. de Koningin en Prins Bern
hard uit het toestel. Beiden bleven boven aan de statietrap staan, terwijl de
ruim 150 meter van het vliegtuig opgestelde saluutbatterij uit tien lopen
21 saluutschoten vuurde
De eerste, die het koninklijk paar op Amerikaanse bodem begroette, was
niet de president der Verenigde Staten, doch de dezer dagen naar Ameri
kaanse maatstaven met bijna „legendarische macht" beklede chef van het
protocol. Deze stelde de Koningin en de Prins voor aan president Truman.
Volgens de protocolaire regels stelde H. M. daarop minister Stikker, ba
ronesse van Boetzelaer van Oosterhout, jhr. Tjarda van Starkenborgh Sta-
chouwer en de directeur van het kabinet der Koningin, mej. mr. Tellegen,
aan de president voor.
De president stelde op zijn beurt zeven leden van zijn kabinet met aan het
hoofd de minister van buitenlandse zaken Dean Acheson voor aan het
Koninklijk Paar.
ONDER STIKKERS PARAPLUIE. j voorzichtigheid had meegenomen. Al
dus beschemd door minister Stikkers
Op dat momenl barstte een regen-1 parapluie schreed de Koningin naar
bui los, welke al een tijdje gedreigd het podium, waar zes jongens en zes
had. Minister Stikker snelde toe met meisjes in Hollandse klederdracht de
zijn parapluie, welke hij uit wijze
tieke casuïstiek, dat op moreel ter
rein de H. Alphonsus en Aertnijs
eer zou heEben aangedaan! Het is zo
voorzichtig, zo omzichtig! Het
maakt onderscheid tussen politiek op
de korte duur dan heeft volgens
de professor het stemmen op de K.N.
P. „enkele eigenaardige voordelen"
en op de lange duur „dan staat
voor prof. Duynstee ondanks alle
twijfel vast, dai ook de rechtsgezinde
Katholieken, ja juist zij, hun stem
'aan de K.V.P. moeten geven". Maar:
„Overwegingen ontleend aan de ont
wikkelingen op korte termijn wegen
echter zeer zwaar..." Nochtans: „In de
grond van de zaak gaat de voorkeur
van prof. Duynstee uit naar de K.V.
P." Echter: op twee voorwaarden.
Dewelke zijn: de K.V.P. moet: lo. on
dubbelzinnig verzekeren, dat zij een
gewijzigde koers zal voeren" en: 2o.
dat in ieder geval een politiek succes
(als namelijk alle Katholieken een-
heidsgetrouw op de K.V.P. zouden
stemmen) niet zal worden gezien „als
een goedkeuring van het gevoerde
beleid". Voldoet de K.V.P. netjes aan
deze eisen van prof. Duynstee
(heeft prof. ook hierin de groep-
Steenberghe achter zich?) komen
er van'de kant van de K.V.P. „nog"
de opgevorderde „ondubbelzinnige
uitspraken" ,dan dient men zon
der twijfel op de K.V.P. te stemmen".
En komen die uitspraken niet, dan,
zou men verwachten, dat prof. Duyn
stee zou aanraden niet op de K.V.P.
te stemmen. Echtei: „dan is de situa
tie onzeker". En dan volgt weer een
„cas" over persoonlijk oordeel van
kansen ten goede en kansen ten
kwade, vermengd door de „lange
duur", met bet. besluit, dat de
zwaarst bezwaarden „zelfs dan....
nog op de K.V.P kunnen stemmen,
maar ook „volkomen gerechtvaar
digd en verantwoord" zijn „als men
op de K.V.P. stemt."
Wij hopen, dat de kronkelingen
van prof. Duynstee zo verhelderend
hebben gewerkt dat alle wankel
moedigen uit zijn wankelmoedig be
toog de goede les trekken: op de
K.V.P. stemmen! Dit is een advies,
rond en ruiterlijk, twee éigenschap
pen, welke rncn aan de pluis- en
tarn-arbeid van prof. Duynstee niet
kan toekennen.
ffiegtafenfo gezagaaexdei ffautama
AANKOMST TE WASHINGTON.
Omstreeks half vij' plaatselijke tijd
verliet de stoet het vliegveld in de
richting van Memorial Bridge, de
eigenlijke toegang tot de stad. Van
Memorial Bridge af tot voor het Wit
te Huis was een cordon gevormd door
onderdelen van het leger, mariniers,
de marine en de luchtmacht teza
men enkele duizenden geüniformeer
de mannen die het straatbeeld van
de ettelijke mijlen lange Constitution
Avenue tot de Twaafde Straat bij de
Pennsylvania Avenue beheersten.
Achter dit massieve cordon, op tal
rijke plaatsen vele rijen dik, stonden
duizenden inwoners van Washington,
van wie velen reeds vóór de normale
Op de begraafplaats te Krommenie is Dinsdagmiddag het stoffelijk over beëindiging van de arbeidstijd vrij
schot van de heer L. E. J. Poutsma, gezagvoerder van het bij Frankfort j hadden gekregen, en juichten het
verongelukte K. L. M.-vliegtuig „Koningin Juliana" ter aarde besteld. Dr. A. koninklijk paar en hun president toe.
Plesman, president-directeur van de K. L. M. spreekt aan de groeve. 1 De stoet, die in traag tempo reed,
Koningin een bouquet rode rozen en
de prins witte anjers aanboden.
President Truman zeide:
„Het is mij als president van de
Verenigde Staten een groot genoegen
U en Prins Bernhard welkom te he
ten. Het spijt mij, dat mijn dochter
Margaret hier niet aanwezig kan zijn.
Zij heeft zeer genoten gedurende de
tijd dat zij in Nederland was."
Koningin Juliana, onder het oog
van talloze film- en televisiecamera's,
antwoordde hierop: „Ik ben u zeer
dankbaar voor uw vriendelijke woor
den. Ik ben erg blij hier te zijq, en
het is inderdaad jammer, dat Marga
ret niet bij de ontvangst aanwezig
heeft kunnen zijn."
President Truman zeide nog, dat
Margaret op concert-tournee was aan
de Westkust en daarom niet aanwe
zig had kunnen zijn.
Koningin Juliana antwoordde, dat
Margaret „eigelijk niet meer haar
eigen baas" was, waarop de presi
dent repliceerde, dat „zelfs Marga
rets vader niet meer zijn eigen baas
is
De Koningin verklaarde, dat zij de
groeten van het Nederlandse volk aan
het Amerikaanse overbracht, en dat
dit haar voornaamste opdracht was.
„Ik hoop, dat u nog vriendschap-
pelijker gezind vertrekken zult dan u
gekomen zijt, als dat mogelijk is", zei
de Truman.
Na deze begroeting inspecteerde de
Koningin de erewacht en onmiddel
lijk daarop begaf men zich naar de
wachtende auto's.
In de eerste wagen namen, na de
Koningin, plaats de president en ge-
neraal-majoor A. Vaughan adjudant
van de president. Ir de tweede auto
de Prins en mevrouw Truman als
mede de schout-bij-nacht Dennison,
marine-adjudant van de president. In
de derde auto minister en mevrouw
Acheson en minister Stikker. De ge
hele stoet bestond uit zeven auto's.
Koningin wachtte
op Televisie
Koningin Juliana heeft ter wil
le van de televisiecamera's haar
aankomst op het vliegveld van
Washington twaalf minuten uit
gesteld
Toen de „Prinses Beatrix" bo
ven het vliegveld verscheen, wa
ren de televisiecamera's nog niet
geheel gereed voor uitzending.
De Koningin gaf toestemming
het toestel twaalf minuten -later
te doen landen.
bereikte pas na ruim 25 minuten het
stadhuis.
Hier overhandigde de voorzitter
van de raad van commissarissen van
het district Columbia (Washington),
Russel Young, op plechtige wijze de
sleutels van de stad aan Koningin
Juliana.
Even over vijf uur plaatselijke tijd
reed de stoet de hekken van het Witte
Huis binnen.
Nadat de Koningin en de Prins zich
in de hun ter beschikking gestelde
appartementen van het „Witte Huis"
verfrist hadden, werd door president
Truman een informele thee aangebo
den, waarvan ook werd genoten door
de leden van het gevolg, die evenals
het koninklijk paar in het „Witte
Huis" zouden overnachten.
BANQUET IN HET CARLTON
HOTEL.
Des avonds heeft president Truman
ter ere van Koningin Juliana en Prins
Bernhard een diner gegeven, waarbij
H.M. een toast uitbracht.
President Truman antwoordde in
een korte, geïmproviseerde tafelrede,
waarin hij Hare Majesteit met een
„sprookjeskoningin" vergeleek en in
dit verband aan het bezoek herinner
de van een „sprookjesprinses", prin
ses Elizabeth van Engeland, thans ko
ningin van dit land.
De president maakte melding van
oude vriendschapsbanden tussen Ne
derland en de Verenigde Staten ten
sprak de hoop uit, dat het koninklijk
paar een nog groter sympathie voor
het land, waarin het thans reisde, zou
krijgen dan het reeds bij aankomst
getoond had te bezitten.
Een zestigtal gasten zaten aan.
De Koningin droeg een blauw-grij-
ze avondjapon met een diamanten
collier van blauwachtige tint en een
diadeem van diamanten. Zij wa's ge
zeten tussen president Truman en de
Nederlandse minister van buitenland
se zaken, minister Stikker.
HET PROGRAMMA VOOR
DONDERDAG.
Het programma van Donderdag
van het bezoek van Koningin Juliana
en Prins Bernhard aan Washington is
druk bezet. Reeds te half tien (plaat
selijke tijd) verlaten de Koningin en
de Prins het Witte Huis per auto voor
een bezoek aan Mount Vernon en de
nationale begraafplaats Arlington. Te
Mount Vernon zal Hare Majesteit een
krans leggen oy het graf var. George
Washington en het huis van de eer
ste president van de Verenigde Sta
ten bezoeken.
Kort na het middaguur zullen Ko
ningin en Prins zich naar het Capi-
tool begeven voor een van de be
langrijkste gebeurtenissen van het
bezoek. Koningin Juliana zal daar,
evenals haar moeder dat eens deed,
het Amerikaanse Congres toespreken.
Later in de middag zal Hare Majes
teit de gast zijn van de federatie van
vrouwenclubs en te vier uur dezelf
de middag zullen in de tijd van iets
meer dan anderhalf uur 1600 promi
nente Amerikanen met een snelheid
"an ongeveer vijf seconden per per
soon aan de Koningin en de Prins
worden voorgesteld. Donderdagavond
geeft de minister van buitenlandse
zaken, Dean Acheson, in Anderson
House tot besluit van de dag een di
ner ter ere van het koninklijk paar.
Vriendschap is wederkerig
Tijdens het Woensdagavond door
president Truman in het Carlton Ho
tel in Washington aangeboden diner
heeft Koningin Juliana de volgende
toast uitgebracht:
„Wij koesterdei het verlangen hier
te komen en u wenste, dat wij zou
den komen. Deze wens kwam van
weerskanten. U stond er zelfs op, dat
wij zouden vertoeven in het Witte
Huis in zyn nieuwe gedaante.
Ik kan mij geen vriendschappelij-
ker gebaar jegens ons land indenken
een symbolisch teken van de
vriendschap tussen onze beide naties.
Men zou over die vriendschap een
bijzonder interessant verhaal kunnen
schrijven, met mogelijkerwijs kleine
hoogte- en laagtepunten.
Maar in de grond bestaat die
vriendschap steeds en naar mijn vas
te overtuiging zal dat altijd zo blij
ven en een belangrijke bijdrage zijn
voor beter wederzijds begrip, zowel
in de Atlantische als in de wereld
gemeenschap.
Ik weet, mijnheer de president, dat
u een groot vriend van de mens
heid is.
De voorstellen, die u onlangs aan
het Congres heef gedaan, met het
doel het lijden van de vluchtelingen
en het probleem van de overbevol
king in Europa te verlichten, zijn
daarvan een nieuw bewijs.
U staat aan het hoofd van een
groot land van lieden, die zeer mens
lievend en van goeden wille zijn en
die ons een onschatbare steun ver
leend hebben gedurende en na de
oorlog.
Zij hebben zelfs een deel van ons
land bevrijd.
De graven van uw soldaten zijn
voor ons gewijde plaatsen.
Uw regering en uw volk hebben ons
opnieuw op het moeilijke pad naai
de welvaart gebracht.
Wij zijn vo1 dankbaarheid jegens
het Amerikaanse volk.
U is de vertegenwoordiger van dit
alles.
Ik hef mijn glas, mijnheer de pre
sident, ter ere van uzelf en van me
vrouw Truman, onze vriendelyke
gastheer en gastvrouwe in Amerika,
en drink op de eeuwig durende
vriendschap tussen onze twee landen.
HILVERSUM RELAYEERT
TOESPRAAK KONINGIN.
De toespraak van H.M. Koningin
Juliana tot het Congres van de Ver
enigde Staten vanavond (3 April) zal
van Washington door de „Voice of
America" naar Nederland worden uit
gezonden en via Hilversum gerela-
yeerd. De uitzending zal plaats heb
ben over beide zenders van 18.15 tot
19.15 uur.
Rond mr. )an Derks
Mr. Jan Derks, hoofdredacteur van
„De Tijd" heeft een kort geding
wegens aantasing van goede naam,
aanhangig gemaakt tegen de direc
tie van genoemd blad, wegens de
manier, waarop in „£>e Tijd" het
heengaan van de hoofdredacteur is
bekend gemaakt.
De raadsman van mr. Derks, mr.
J. H. de Pont te Amsterdam, heeft de
directie van „De Tijd" laten weten,
dat, wanneer de zaak niet in der min
ne wordt geschikt, hij terstond zijn
dagvaarding bij de president van de
Amsterdamse rechtbank zou indie
nen, zodat nog Vrijdagmiddag het
kort geding in benandeling zou wor
den genomen.
In een bijeenkomst tussen mr.
DerKs en zijn raadsman enerzijds en
de commissarissen van „De Tijd" an
derzijds is het geschil bijgelegd.
De van zijn taak ontheven hoofd
redacteur eiste volledige rehabilitatie
door middel van een communiqué, dat
in overleg met hem zou worden op
gesteld
Naar de „Volkskrant" verneemt zal
„De Tijd" in haar nummer van he
den een dergelijke rehabilitatie publi
ceren, derhalve heeft de heer Derks
zijn kort geding ingetrokken.
Hei gecitceioe blad heeft ook ver
nomen, dat minister Lieftinck
aan mr. Derks heeft laten we
ten, dat hij de Aprilgrap die aan
leiding werd wtliiuard tot de aange
vochten directionele mededeling van
het onts'ag, zeer geslaagd heeft ge
vonden.
Over deze geruchtmakende aan
gelegenheid schreef de Nieuwe Rot
terdamse Courant gisteravond o.m.:
„De heer Derks moge als ieder
mens zijn fouten hebben en men be
hoeft het met zijn inzichten niet
eens te zijn om toch te moeten er
kennen dat ook onder zijn leiding
„De Tijd" als R.K. opinie-orgaan
een aparte plaats in ons dagblad
wezen innam en hij heeft het ze
ker niet verdiend, tegenover de
buitenwacht zo smadelijk bejegend
te worden. Kennelijk ziet de direc
tie, die zegt op te komen voor de
waardigheid van de krant, niet in
dat zij zelf /er beneden de maat
van haar eigen orgaan en van de
pers in het algemeen is gebleven."
Mazg utat&c te Migmegen
Het water in de rivier de Waal voor Nijmegen stijgt voortdurend. De hoge
kade is reeds overstroomd. Op de foto zien we de Waalkade tc Nijmegen
met de door het water overspoelde loodsjes en gebouwtjes. Op de voorgrond
het aanbrengen van een bekisting, op de achtergrond de Waalbrug.
„Nietszeggende algemeenheden", verklaart
Dean Acheson
„Niets anders dan een reeks algemeenheden, van geen enkele bijzondere
betekenis" dat is de commentaar, die Amcrika's minister van Buiten
landse Zaken, Acheson, vandaag tijdens zijn persconferentie gaf op de bood
schap van maarschalk Stalin aan een aantal Amerikaanse journalisten.
Deze verklaringen droegen dan ook volgens hem niets bij tot een verbete
ring van de internationale toestand. Het werkelijke standpunt van dc Russi
sche regering achtte Acheson vervat in de nota van Moskou over Duitsland.
In Moskou zien daarentegen waar
nemers, volgens Reuter, in dc bood
schap een aanbod aan Churchill cn
Truman voor besprekingen tussen de
Parlement bedacht zich
De Franse Nationale Vergadering
heeft premier Antoine Pinay de eer
ste nederlaag bezorgd door te weige
ren een van de belangrijkste artike
len van de Franse begroting voor
1952 goed te keuren. Dit artikel
machtigt de regering om 110 milliard
francs te bezuinigen, waarvan meer
dan de helft op investeringen en
heropbouw.
Pinay legde zich daar echter niet
bij neer en bracht gisteravond het
artikel nogmaals in stemming, thans
met de bepaling dat hij, indien de
Nationale Vergadering besluit het
artikel te behandelen, zal overwegen
wijzigingen in de tekst aan te bren
gén om de economische decreten te
verzachten.
Daarop besloot de Nationale Ver
gadering met 363 tegen 224 stemmen
het artikel toch te bespreken.
Pinay had de Nationale Vergade
ring gewaarschuwd, dat zij door zijn
begroting af te keuren, de weg zou
vrij maken voor nieuwe prijsstijgin
gen en hernieuwde inflatie.
Pinay heeft een begroting inge
diend, die geen nieuwe belastingen
inhoudt, maar scherpe 'bezuinigin
gen voorstelt.
Grote Vier.
Daarbij menen zij, dat Stalin met
zijn antwoorden op de vragen der
journalisten de notawisseling tussen
de Grote Vier beoogt te beïnvloeden.
Speciale aandacht schenken zij ook
aan het feit, dat Stalins verklaring
over een vreedzaam naast elkaar be
staan van kapitalisme en communis
me samenvalt met dc opening te Mos
kou van de internationale economi
sche conferentie een conferentie,
die openlijk een uitbreiding van de
handel tussen Oost en West nastreeft,
ondanks hun uiteenlopende economi
sche systemen.
De Russische bladen brachten de
boodschap in grote opmaak, doch
zonder commentaar. Alleen de „Prav-
da" noemde Stalins antwoorden „een
historisch document".
Jlavteitje
Do goeden haten de zonde uit
liefde tot de deugd.
