S)e &2idóe(5oti/tai/nt
Gen. Eisenhower aangelokt
door succes
Mossadeq
Thijssen en Lokollo op
avontuur
ACeddelegatie te dijbeen
Kieswet in Zuid-Afrika
ongeldig verklaard
3lavteitje
JEuat&te tacfit aan ptafi. tfüccwcd
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
VRIJDAG 21 MAART 1952
43ste JAARGANG Wo. 12542
Eisenhower krijgt
de smaak te pakken
Papengracht 32» Tel. 20015» Adm. en Adv. 20826» Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs 0,47 p. w.» 2.-— p. mnd.» 6.— p. kwart. Franco p. p. 6.80. Advert.* 15 ct. p. mm. Telefoontjes 1.50
FISCAAL
NOODRECHT
I'VE Tweede Kamer heeft een wets-
ontwerp aangenomen, waar
door ook de laatste resten van het
Fiscaal Noodrecht zullen gaan ver
dwijnen. Aan een groot gedeelte
daarvan was reeds eind 1950 de
werking ontzegd. Maar thans zal dan
geheel een einde zijn gekomen aan
een totaal van maatregelen, welke
na de oorlog aan de fiscus wel een
zeer grote macht hadden gegeven.
Met de afkondiging van het Be
sluit van 11 Juni 1945 (Stibl. no.
F 90), waarbij de Minister van Fi
nanciën gemachtigd werd tot het op
leggen van de verplichting van
zekerheidstelling voor bestaande of
toekomstige belastingschulden, was
in feite het door velen gesmade fis
cale noodrecht géboren. De doelstel
ling van deze maatregel, dat grote
bedragen verkregen uit hoge win
sten en vermogens, ontstaan gedu
rende de oorlogsperiode, niet zouden
kunnen omgezet worden in gemak
kelijk te verbergen vermogenswaar
den, doch ze te bestemmen voor be
lastingbetaling, is meestal wel zeer
effectief gebleken. Hierna kwam het
Buitengewoon Navorderingsbesluit,
teneinde de nog niet belaste inko
mens van vóór 1946 nog te treffen,
terwijl de „Beschikking Fiscale Re
cherche" maatregelen bevatte om
deze inkomens op te sporen. De
banken, verzekeringsbedrijven, enz.
moesten opgaven verstrekken van de
daar aanwezige saldi. Er kwam een
uitbreiding van de bevoegdheden
van de belastingambtenaren, welke
zover strekte, dat zelfs de safes on
derzocht werden. Daarna kwam nog
een effectenregistratie met een geld-
zuivering.
Het gehele complex van deze
scherpe voorschriften, waaraan de
naam van onze Minister van Finan
ciën onafscheidelijk zal blijven ver
bonden, is toch wel noodzakelijk ge
bleken, om het sterk verarmde Ne
derland weer gezond te maken op
financieel gebied. Natuurlijk, er-zijn
fouten gemaakt en er zijn wel eens
zeer rake klappen gevalleh, vooral
als geen of in onvoldoende mate ge
bruik werd gemaakt verzwegen in
komens of vermogens bij de buiten
gewone aangifte aan te melden. Maar
ons land had nu éénmaal harde
maatregelen nodig en daarop is vaak
onverantwoorde critiek geleverd. Wij
geloven niet dat een andere minis
ter, zonder deze strenge maatrege
len toe te passen, de financiële po
sitie van ons land tot op dit peil
hadden kunnen opheffen.
Nu is echter de tijd aangebroken,
dat wij naar een meer normalere
toestand zullen terugkeren, doch de
milde bepalingen van voor de oor
log keren niet terug. Het bankge
heim zal niet weer worden ingesteld,
zodat de banken in bepaalde geval
len gegevens zullen moeten blijven
verstrekken aan de belastingdienst.
Het staat te bezien of dit nu wel
een zo groot nadeel zal blijken te
zijn. De gewone belastingbetaler
heeft geen groot belang bij het
bankgeheim en van een kapitaal-
vlucht zal niet veel komen.
Inzage van boeken kan straks door
de belastingadministratie slechts wor
den verlangd als die boeken feiten
bevatten, welke de administratie no
dig heeft om de belastingaanslag
vast te kunnen stellen. De minister
zegde de Kamer toe ten aanzien van
dit punt nog concrete aanwijzingen
aan de belastingdienst te zullen zen
den. Zij zal alleen moeten letten op
de gegevens die strikt noodzakelijk
zijn voor het vaststellen van de hef
fing.
De belastingambtenaren zullen in
't vervolg alleen een woning, tegen
de wil van de bewoner, kunnen be
treden bij het vermoeden van een
strafbaar feit en dan met machtiging
van de Officier van Justitie of in 't
bijzijn van de burgemeester of po-
litie-commissaris.
Zo is dan met de aanneming van
dit wetsontwerp een periode afge
sloten, waarin de regering gedwon
gen was een reeks van pijnlijke
maatregelen uit te voeren, welke on
ontbeerlijk waren om de monetaire
positie weer gezond te maken. Dit is
ook nog eens gebleken bij de on
langs gehouden financiële beschou
wingen in de Eerste Kamer over de
Rijksbegroting 1952. De Minister van
Financiën kreeg daarbij de lang uit
gebleven lof toegezwaaid.
F. D.
hevige sneeuwval in
CALIFORNIE.
In het Oostelijke gedeelte van
Midden-Californië zijn ongeveer dui
zend personen door zeer hevige
sneeuwval van de buitenwereld af
gesneden.
125 personen zijn ongeveer drie
honderd kilometer ten Oosten van
San Francisco, waar de sneeuw tot
vijftien meter hoogte ligt, inge
sneeuwd.
In Nevada bestaat het gevaar dat
600.000 stuks vee tengevolge van
ontberingen door de hevige sneeuw
val om het leven zullen komen. De
gouverneur van Nevada heeft de
staat van nood afgekondigd. Hij kan
dan federale hulp voor de bedreigde
veestapel inroepen.
PRESIDENT OF OPPERBEVELHEBBER?
„Het stijgende aantal medeburgers, die op mij hun stem uitbrengen om mij
candidaat der Republikeinse partij te maken, dwingen mij, mijn positie en
mijn genomen besluit opnieuw in overweging te nemen". Deze verklaring
werd gisteren afgelegd door generaal Eisenhower, die er aan toevoegde ver.
rast te zijn door het resultaat van de voorverkiezingen in Minnesota, waar,
zo zei de generaal, „velen nogal moeite hadden met mijn naam. Ik reken het
nog als een compliment", zo besloot Eisenhower, „dat een aantal weigerde
zich te laten ontmoedigen door mijn lange naam en gewoon „Ike" invulde."
Na de verklaring van Eisenhower
zijn zijn aanhangers er van over
tuigd, dat de generaal in Mei of Juni
triomfantelijk naar de Verenigde
Staten zal terugkeren.
In zijn vacantie-verblijf in Key
West (Florida) heeft president Tru
man vandaag verklaard, dat het
Eisenhower vrij staat naar Amerika
terug te keren, wanneer hij dit ver
antwoord acht. Truman voegde er
aan toe, dat de generaal knap werk
deed en dat hij zelf het best kan be
oordelen, wanneer het veilig is zijn
post te verlaten.
Taft heeft er genoeg van.
Waarschijnlijk uit vrees voor een
nieuwe grote nederlaag tegen gene
raal Eisenhower heeft senator Taft
zich plotseling teruggetrokken als
candidaat in de presidentiële voor
verkiezingen in de staat New Jersey
(15 April).
Als motivering gaf de senator, dat
de verkiezingsstrijd in New Jersey
onder druk gezet
Het Amerikaanse ministerie van
Buitenlandse Zaken heeft gisteren
een verklaring uitgegeven, waarin
het zegt, dat het zich niet gerechtigd
acht, Perzië financiële hulp te ver
strekken. Deze hulp zou neerkomen
op compensatie voor de nadelige ge
volgen, die voortvloeien uit de nala
tigheid van Perzische zijde zich in
komsten te verschaffen uit zijn rijke
olie-industrie.
Het ministerie ontkent, dat het de
financiële hulp afhankelijk had ge
steld van de aanvaarding van „be
paalde voorstellen" voor de regeling
van het oliègeschil met Engeland,
zoals de Perzische premier, dr. Mos
sadeq, twee dagen geleden had be
weerd.
A.P. tekent hier intussen bij aan,
dat de Amerikaanse houding hierop
neer komt (daar er gesproken wordt
van „bepaalde voorstellen"), dat de
V.S. Perzië niet willen steunen, zo
lang dit land weigert, een regeling
met Engeland te treffen. Een der
gelijke regeling zou volgens de Ame-
kaanse autoriteiten het enige prac-
tische middel zijn om de olie-indus
trie weer tot een winstgevend bedrijf
te maken.
Wijbisschop overleed
in concentratiekamp
Uit gewoonlijk welingelichte en
betrouwbare bron verneemt het KNP,
dat reeds enige tijd geleden Mgr.
Zoltan Meszlenyi, wijbisschop van
Esztergom, de zetel van KardinaaJ
Mindszenty, in een concentratiekamp
is gestorven. Mgr. Meszlenyi was
door de Hongaarse autoriteiten in
het kamp opgesloten, omdat hij in
1950 had geweigerd inzake kerkelijk
bestuur de richtlijnen van de staat
op te volgen. Mgr. Meszlenyi is de
tweede Hongaarse bisschop, die aan
de gevolgen van communistische
mishandelingen is gestorven. De eer
ste was Mgr. Apor, die in 1945 door
Russische soldaten wérd vermoord.
niet „fair" kan worden gevoerd, nu
de republikeinse gouverneur Dris-
coll „zijn woord gebroken" heeft en
openlijk steun heeft toegezegd aan
Eisenhower. Thans zal de gehele re
publikeinse verkiezingsorganisatie de
generaal steunen.
De verwachting is, dat de nog
steeds afwezige generaal ook nu
weer met vlag en wimpel zal zege
vieren.
Het vredesverdrag
met Japan
De Amerikaanse senaat heeft Don
derdag het Japanse vredesverdrag,
dat officieel een eind zal maken aan
de oorlog met Japan en dit land vol
ledige souvereiniteit zal hergeven,
met 66 tegen 10 stemmen geratifi
ceerd.
Het verdrag wordt van kracht,
wanneer Japan en de elf voornaam
ste landen, waaronder de V.S., de
documenten van de ratificatie
Washington hebben gedeponeerd.
Verder ratificeerde de senaat de
wederzijdse verdedigingsverdragen,
die de V.S. met Australië, Nieuw-
Zeeland en de Philippijnen hebben
gesloten.
Amerika is het vierde land, dat
het Japanse vredesverdrag ratifi
ceert. De drie andere landen zijn
Japan zelf, Engeland en Mexico.
Hei i&Lilaq," deA
UlafienitLtltandi&A-
Ipufcinyen
Dit is de Amerikaanse soldaat John
J. Lukasik, die dienst doet in het
vooruitgeschoven kamp te Moesan-Ni
in Korea. Hij streept de datum op de
kalender af. Zijn linkerhand rust op
de stapelofficiële verslagen van
de wapenstilstandsbesprekingen in
Korea. De stapel is één volledig ver
slag van de besprekingen welke nu
sinds Juli 1951 voortduren.
Onthulling van Australische minister
Volgens een Reuterbericht uit Canberra heeft de Australische minister van
Buitenlandse Zaken Richard Casey verklaard, dat getracht was om met een
Australisch vaartuig een radio-installatie over te brengen naar een Indone
sische rebellistische organisatie. Deze schepelingen stonden, volgens de mi
nisteriële verklaring, in contact met de Zuid-Molukse republikeinse bewe
ging. Volgens mr. Casey waren de hoofdfiguren van de expeditie de Neder
lander Johannes Thijssen en Pieter Lokollo, Ambonees van Nederlandse
nationaliteit.
HULP VOOR Z.-MOLUKKEN
Nadat het schip op 30 Januari Port
Darwin verlaten had, ontstond het
gerucht, dat de „Tiki" (de naam van
het schip), onder welker beman
ning zich twee Nederlanders bevon
den, wapens vervoerde, bestemd
voor de Zuid-Molukse republikeinse
beweging.
Hoewel deze geruchten op onwaar
heid bleken te berusten, had het er
echter, volgens Casey, alle schijn
van dat de expeditie contact met de
leider der republikeinse beweging
wilde opnemen, ten einde die bewe
ging van een radio-uitrusting te
voorzien en zich op de hoogte te
stellen van de gang van zaken. Wa
pens bleken er niet aan boord te
zijn, behalve enige, die het eigendom
waren van een der opvarenden.
De beide leiders Thijssen en Lo
kollo waren als bezoekers naar
Australië gekomen, waarna zij te
Darwin met medewerking van ze
kere R. F. Edwards de voorbereidin
gen troffen voor de expeditie naar
Twee en dertig agendapunten, waaronder de Saarkwestie, zullen op de bij
eenkomst van het minister-comité van de Raad van Europa te' Parijs behan
deld worden. Hier zien wij mr. D. U. Stikker, de Nederlandse minister van
Buitenlandse Zaken en leider van de Nederlandse delegatie (rechts) met de
andere leden de dossiers bestuderen.
Nederlaag voor regering Malan
Zoals gisteren reeds in het kort gemeld, heeft het Hof van appèl te Bloem
fontein, het hoogste gerechtshof in Zuid-Afrika, een nieuwe kieswet, d'e de
kiesrechten van de kleurlingen in de Kaapprovincie beperkt, ongeldig ver
klaard. De uitspraak, die onmiddellijk naar premier Malan werd doorge
seind, was meteen het begin van een ernstige constitutionele crisis in Zuid-
Afrika. Premier Malan zei enige uren later in de Kamer, dat het ongeldig
verklaren van de kieswet een toestand had geschapen, die niet aanvaard
baar was.
in Zuid-Afrika tegen de „apartheids
politiek" van Malan, in de eerste
plaats ond<* de blanken, maar ook
onder een deel van de n iet-blanken.
De nieuwe kieswet bepaalt, dat
kleurlingen in de Kaapprovincie op
afzonderlijke kiezerslijsten komen te
staan en niet meer dan vier blanke
vertegenwoordigers in de Volks
raad (Tweede Kamer) kunnen kie
zen. In de Senaat (Eerste Kamer)
zal de gouverneur-generaal één
blanke vertegenwoordiger voor hen
benoemen.
Het beginsel, dat niet-blanken in
Zuid-Afrika een beperkt of helemaal
geen stemrecht hebben is al oud.
Sinds 1854 echter hadden de kleur
lingen in de Kaapprovincie onge
veer een millioen in getal, bij uit
zondering wel het volledige actieve
kiesrecht, slechts beperkt door de
eis, dat zij moeten kunnen lezen en
schrijven. De term kleurlingen doelt
niet op negers en Aziaten, maar op
halfbloeden, afstammelingen uit ge
mengd e huwelijken en van de sla
ven uit de dagen van de Verenigde
Oost-Indische Compagnie. Hun huids
kleur is geel, hun leefwijze Euro
pees en hun huistaal meestal Afri
kaans-Nederlands. De nieuwe kies
wet zou deze kleurlingen hun uit
zonderingspositie hebben ontnomen.
Onder de kleurlingen verwekte de
uitspraak van 't Hof grote vreugde.
Vier gekleurde kiezers hadden het
Hof om een uitspraak gevraagd, na
dat de nieuwe kieswet achtereen
volgens in beide Kamers van het
parlement met een gewone meer
derheid was aangenomen. De South
Afrika Act, die bij traditie de grond
wet is van het land, bepaalt name
lijk, dat een wet, die onderscheid
maakt tussen kiesgerechtigden op
grond van ras of huidskleur, een
meerderheid van twee derden van
de stemmen nodig heeft in een ge
zamenlijke zitting van beide Ka
mers van het parlement.
Het was echter niet alleen een
kwestie van procedure. De achter
grond was het toenemende verzet
het Nederlandse eiland Misool, dicht
bij de Westpunt van Nieuw-Guinea.
De uit zeven personen bestaande
bemanning van de „Tiki" ankerde
bij het eiland en bleef vier dagen
liggen. Middelerwijl hadden de man
nen bezoek gekregen van Neder
landse militairen, politie en een Ne
derlands corvet. Zij ontvingen de
raad om onmiddellijk het eiland te
verlaten, hetgeen geschiedde.
Minister Casey zeide, dat de ex
peditie geheel op initiatief en voor
verantwoordelijkheid van degenen,
die zich aan boord van het schip
bevonden, was georganiseerd en uit
gevoerd. De minister deelde mede,
dat bezoek aan Nederlands Nieuw-
Guinea geen overtreding inhield
De eigenaar van de „Tiki" zou ech
ter ingevolge de bepalingen van de
Australische quarantaine- en doua-
newetten vervolgd worden wegens
zijn vertrek uit en terugkeer naar
Darwin.
Pieter Lokollo deelde in Port Dar
win aan Reuter mede, dat hij minis
ter voor voedsel en bevoorrading in
de regering van de republiek Zuid-
Molukken was en dat hij het enige
lid der regering was, dat wist te
entsnappen, toen de Indonesische
strijdkrachten in 1950 Ambon ver
overden. Hij zeide, dat de Zuid-Mo-
lukkers christenen waren en onaf
hankelijkheid en erkenning door de
Verenigde Naties wensten in ruil
waarvoor zij het Westen lucht- en
marinebases en „grote lagen ura
nium" aanboden. „Ons land is anti
communistisch en wij willen samen
werken bij de vorming van een an
ti-communistisch front van Japan
naar Australië", besloot Lokollo.
Hereniging van
Berlijn
De Westberlijnse burgemeester,
Ernst Reuter, heeft in het West-
duitse Huis van Afgevaardigden me
degedeeld een brief van zijn Oost-
berlijnse collega, Friedrich Ebert,
ontvangen te hebben, waarin deze
voorstelt besprekingen te voeren
over de hereniging van de stad. De
brief noemt de Sowjet-nota over
een vredesverdrag met Duitsland
een „geschikte basis voor de her
eniging van de stad".
Reuter zeide, dat deze besprekin
gen niet nodig waren en dat de stad
onmiddellijk herenigd kon worden
„indien de mogelijkheid er is en de
mocratische en vrije verkiezingen te
houden".
Het omstreden
Saargebied
Frankrijk, Duitsland en het Saar
gebied zijn in het ministercomité
van de Raad van Europa overeenge
komen onverwijld een gezamenlijke
commissie in te stellen ter bestude
ring van de mogelijkheid deze herfst
in het Saargebied nieuwe verkiezin
gen te houden, zo heeft een Duitse
zegsman te Parijs verklaard.
De Westduitse bondskanselier Aden
auer en de Saarlandse premier Hoff
man trokken geen van beiden hun
klachten in, maar legden deze als
documentatie-matex-iaal aan het mi
nisterscomité voor, niet ter publica
tie of discussie.
Na de zitting vertelde dr. Aden
auer, dat het Saar-probleem veel
gemakkelijker geworden was. De
premier van het Saargebied Johan
nes Hoffman zei: „Ik ben zeer tevre
den." Duitse zegslieden verwachten,
dat de Saar een „Europees gebied"
zal worden.
Nazi's op Duits
ministerie
De Westduitse parlementaire com
missie, welke een onderzoek instelt
naar de beschuldiging, dat het West
duitse ministerie van buitenlandse
zaken overvol is met vroegere Nazi's
met een ongunstig verleden, heeft
verklaard, dat deze beschuldiging
„gedeeltelijk juist en gedeeltelijk on
juist" is.
Op de eerste persconferentie van
de commissie verklaarde dr. Erich
Koehler, een lid van de commissie,
dat nooit betwist is, dat vele vroe
gere leden van de Nazipartij leden
van het ministerie onder Joaohim
von Ribbentrop in het nieuwe mi
nisterie zijn.
Men had de commissie medege
deeld, dat de kennis van leden van
het vroegere ministerie nodig was
voor de opbouw van het nieuwe. Het
is echter duidelijk, aldus dr. Koeh
ler, dat men in deze opvatting te
ver is gegaan.
Drie Duitsers
kregen gratie
Nederlander en Duitser
werden geexecuteerd
De minister van justitie deelt
mede, dat aan de Duitser W. A. Al-
brecht, tot de doodstraf veroordeeld
bij sententie van het bijzonder ge
rechtshof te Leeuwarden en aan de
Nederlander A. J; Pieters, tot de
doodstraf veroordeeld bij arrest van
de bijzondere raad van cassatie, geen
gratie is verleend. De twee vonnis
sen zijn inmiddels voltrokken.
Voorts zijn de doodstraffen, opge
legd aan de Duitsers F. Franken-
sein, B. G. Haase en F. Bellmer bij
wijze van gratie veranderd in le
venslange gevangenisstraf.
Het enige geval, waarin thans nog
niet is beslist over gratieverlening
met betrekking tot een opgelegde
doodstraf, betreft de Duitser W. P.
F. Lages, ter dood veroordeeld bij
sententie van het bijzonder gerechts
hof te Amsterdam. Ten aanzien van
laatstgenoemde is de gratiebehande
ling opgeschort in verband met de
spoedig te verwachten indiening van
een revisie-aanvrage.
Zo gij gezwegen had, zou men U
voor een wijze gehouden hebben.
Professor en Mevrouw Jean Piccard staan hier in het sluitingsgat van hun
gondel, die geheel gelijk is aan het beroemde exemplaar, waarin zij hun
beroemde tocht naar de stratosfeer gemaakt hebben in 1934. Protessor
Piccard vertoeft thans in Minneapolis in de Verenigde Staten en heeft daar
verklaard, dat hij nog eenmaal een dergelijke tocht wil maken. De professor
die thans 68 jaar oud is, wil deze tocht ondernemen tezamen met zijn vrouw.
Hij denkt negentien mijlen in de stratosfeer te kunnen stijgen met het doel
de cosmische stralen en het licht van Mars te bestuderen.
