S)e CddaeGoti/fco/nt
PINAY ZIT
ERAAN VAST
NIEUW GUINEA
Truman vraagt dollars voor bondgenoten
Veel tegenstand wordt verwacht
Pinay aanvaard als premier
Het Europese
leger
ffiütse óaCdaten aan het dan&en
5)e óttijd ut Jnda-China
De breuk in de Labourpartij
Socialistische campagne
tegen Adenauer
Jlawettje
Directeur: C. M. v. HAMERS VET.,D.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
VRIJDAG 7 MAART 1952
43ste JAARGANG
No. 12530
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.47 p. w., f 2.p. mnd., f 6.p. kwart. Franco p. p. f 6.80. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
r\E besprekingen tussen de Neder-
U landse en Indonesische delegaties
over de status van Nieuw Guinea zijn
opgeschort. De Indonesische delega
tie is vertrokken.
Men heeft weken lang naar de to
verformule gezocht, die het midden
zou houden tussen het „ja" van In
donesië en het „neen" van Neder
land en men heeft die natuurlijk niet
gevonden. Men bedrijft geen politiek
met een halsstarrig ja en een even
halsstarrig neen. De Indonesische de
legatie is naar huis gegaan met de
toezegging, dat Nederland bereid is
de besprekingen ten alle tijde te her
vatten.
Daarmee zijn we er natuurlijk niet.
Dan herbeginnen we eenvoudig met
een impasse,waaruit wij nooit zullen
komen zolang het ja en neen blijft
bestaan, waarmee tot nu toe de on
derhandelingen zijn gevoerd. Er is
een ogenblik sprake geweest van een
condominium, indien men tenminste
de persberichten mag geloven, die
op een zeker ogenblik werden gepu
bliceerd en dat zou dan herinneren
aan het voorstel, dat de Nederlandse
regering indertijd deed om de sou-
vereiniteit over Nieuw Guinea aan
de Nederlands Indonesische Unie op
te dragen. Toen weigerden de Indo
nesiërs dit, nu zouden zij het maar
al te gaarne accepteren. Maar deze
kans is nu voorbij.
\7RAAGT men zich af waarom deze
V kans nu voorbij is, dan stuit men
ogenblikkelijk op een crisis van ver
trouwen, die momenteel na zoveel
moeilijkheden de Nederlands Indo
nesische besprekingen beheerst. Toen
Nederland het voorstel deed om de
souvereiniteit over Nieuw Guinea
aan de Nederlands Indonesische Unie
op te dragen men herinnert zich
ongetwijfeld het slimme verschil tus
sen opdracht en overdracht waren
de dingen nog niet geschied, die na
derhand het vertrouwen in de Indo
nesische toezeggingen wel ernstig
zouden schokken. Toen waren de
Deelstaten nog niet terzijde gescho
ven, toen was het zelfbeschikkings
recht nog niet met voeten getreden.
En die dingen hadden de Indonesiërs
in de Unie toch met hun handteke
ning en hun woord bekrachtigd. Is
het dan wonder, dat Nederland nu
wantrouwend staat tegenover de In
donesische beweringen, dat alle moei
lijkheden uit de wereld zullen zijn,
als eerst maar Nieuw Guinea tot het
grondgebied van Indonesië zal be
horen.
Nu weten wij wel, dat het recht
ten dien aanzien volkomen aan onze
zijde is. Nieuw Guinea heeft met In
donesië niets gemeen. Zelfs het ar
gument, dat als het grondgebied, dat
tot het oude Nederland Oost Indië
behoorde, nu ipso facto aan Indonesië
zou moeten toevallen, heeft geen
waarde, omdat Nieuw Guinea eerst
aan het begin- van deze eeuw onder
Nederlands gezag kwam. Het is nog
geen vijftig jaren binnen de juridi
sche omlijsting van het Nederlands
gezag met Indonesië verbonden ge
weest. Anderen komen weer en te
recht met het argument, dat de Pa
poea van Nieuw Guinea niets gemeen
heeft met de Indonesiër en deze bo
vendien van Indonesië niets wenst te
weten. Zij hebben het over onze ver
antwoordelijkheid tegenover het volk
van Nieuw Guinea.
rvit alles kon men beweren met
recht en rede. Maar politiek is
niet iets van het verleden maar van
de toekomst. En dan komt men met
een ander argument. Het argument,
dat het mogelijk zou zijn de sympa
thie y^n Indonesië te winnen door
het dóen van concessies. En dan zit
men meteen middenin de crisis van
vertrouwen waarvan wij boven spra
ken. Wie immers goed nadenkt weet,
dat de kwestie Nieuw Guinea vooral
door de onbesuisde uitspraken op de
meest ongewenste ogenblikken van
Soekarno een binnenlandse aangele
genheid is geworden. Indonesië ver
keert nog in gisting, vooral door het
feit, dat wij tot souvereiniteitsover-
dracht zijn overgegaan op een ogen
blik, dat dat land daarvoor nog niet
rijp was. En wat is er nu prettiger
dan de schuld voor alle moeilijkhe
den, die daaruit voor Indonesië zijn
ontstaan, te kunnen afschuiven op
derden i.e. de Nederlanders, die aan
de „gerechtvaardigde" eisen van het mau- kunnen geen hulp verlenen
Indonesische volk geen gehoor wen- j en "an weer intrekken, zonder ook
sen te verlenen. Maar dan is de con- onze eiSen veiligheid in gevaar te
sequentie daarvan dat wij na het ver-1 brengen. Amerika zou er heel wat
lies van Nieuw Guinea weer opnieuw slechter voorstaan, indien het de Rus-
de zondebok zouden worden-, daar im-sische dreiging in het gelaat zou moe-
mers met het verkrijgen van Nieuw] n.z,en z°nder de steun van andere
Guinea door Indonesië de moeilijk
heden aldaar niet zijn opgelost en er
een nieuwe zondebok zal moeten wor
den gevonden. En dat zouden dan de
Nederlandse investeringen kunnen
zijn, die dan zo hoog nodig genatio
naliseerd dienen te worden om de
moeilijkheden te boven te komen.
Het werkwaardige in deze kwestie
is, dat de Indonesische onderhande
laars stomverbaasd de opvattingen
van Nederlandse parlementariërs
hebben aanhoord, die op een hard
nekkig neen neerkwamen. Eenvoudig
omdat men de Indonesische regering
na de Deelstaten, na he zelfbeschik
kingsrecht en na het Unitstatuut, alle
maal met heilige eden bezworen,
eenvoudig niet meer vertrouwt. Een
regering kan- een delegatie afvaar
digen, die het nog zo goed en eerlijk
meent, als daar niet een regering
achter staat, die dezelfde overtuiging
en goede wil naar buiten uitdraagt,
zullen alle onderhandelingen waar
deloos en bij voorbaat tot mislukking
gedoemd .zijn.
Het is een crisis van vertrouwen en
het zal Indonesië moeten zijn, dat na
de hier ondervonden en boven ge
schetste desillusies de sfeer zal die
nen te veranderen, indien men wenst,
dat de nu onderbroken en straks
weer voortgezette besprekingen ooit
resultaat zullen kunnen opleveren.
Misschien zulle i de Indonesische
eisen inzake het Uniestatuut de zaak
ten goede kunnen wenden.
HULPVERLENING LOOPT
IN DE MILLIARDEN
DRESIDENT TRUMAN heeft gisteren het Congres formeel gevraagd om
een kleine acht milliard dollar beschikbaar te stellen voor militaire en
economische hulp aan Amerika's bondgenoten in de koude oorlog, en wel
gedurende het nieuwe belastingjaar, dat eindigt op 30 Juni 1953. Het aan
deel van Europa in die hulp, die precies 7.9 milliard omvat, moet volgens
Truman 5.889 millioen dollar bedragen, doch de president zal veel moeite
hebben om zijn hulpprogramma door het Congres te doen aanvaarden. Er
is reeds thans veel tegenstand en senator Edwin Johson gaf gisteren te ken
nen: Het bedrag zal tot de helft moeten worden teruggebracht en zelfs
dat zal nog te veel zijn. De critiek komt niet alleen van republikeinse maar
ook van democratische zijde.
lar zou negentig procent militaire
hulp zijn.
Een kleine zeshonderd millioen
dollar wil president Truman bestem
men voor militaire steun aan Grie
kenland en Turkije, de nieüwe leder,
van het Atlantische pact, terwijl er
ook een beperkt bedrag is uitgetrok
ken voor Zuid-Slavië, welks verzet te
gen de Sovjet-Unie „aan millioenen
achter het IJzeren Gordijn nieuwe
hoop heeft gegeven".
Ten slotte maakte Truman melding
van Spanje, door te zeggen: Wij ver
wachten binnenkort de laatste hand
te leggen aan een regeling met Span
je, dat de defensie in de Middelland
se Zee zal komen versterken. Voor
hulp aan dat land heeft het Congres
reeds een bedrag gevoteerd.
Uit de tekst van Trumans bood
schap blijkt, dat hij rekening houdt
met veel critiek op zijn verzoek, hoe
wel dat minder inhoudt dan zijn ver
zoek van verleden jaar Hij vroeg toen
8.5 milliard dollar, een bedrag dat
het Congres terugbracht tot 7.329
millioen.
Geen kwestie van
liefdadigheid
De hulp, die ik voorstel, is geen
kwestie van liefdadigheid, aldus Tru-
Dank zij de rebellen van de Gaulle
T^OT GROTE VERBAZING van zichzelf en alle politieke waarnemers heeft
de Franse Nationale Vergadering Antoine Pinay als zeventiende naoor
logse minister-president aanvaard. De investituur van de 60-jarige eigenaar
van een leerlooierij verwierf de instemming van- 324 afgevaardigden, ter
wijl 206 hunner tegenstemden. Pinay kreeg elf stemmen meer dan de 313,
die hij nodig had. Deze keus betekent de pieest uitgesproken wending naar
rechts in de Franse politiek sinds de bevrijding, volgens politieke waar
nemers. Pinay is de eerste premier sinds 1944, die zonder socialistische steun
is gekozen.
Pinay was zelf
verrast
„Het was een geweldige verrassing
voor me", vertrouwde Pinay de jour
nalisten toe. „Ik had op 296 stemmen
gerekend en dat zou eervol geweest
zijn. Ik dacht te kunnen uitrusten en
morgjn te gaan vissen". In plaats
daarvan begaf hij zich naar de presi
dent der republiek, Vincent Auriol,
en in aansluiting op dat onderhoud
zal hij vandaag zijn besprekingen
openen over het samenstellen van
zijn kabinet. En dat zal niet gemak
kelijk zijn.
De zwaai naar rechts heeft onze
kerheid gewekt onder de Katholie
ken. De linkervleugel van de MRP
staat or.der druk van de vakbonds
leiders om buiten het kabinet te blij
ven. De radicalen en hun linkervleu
gel tonen evenmin veel lust zich aan
te sluiten.
Generaal Charles de Gaulle riep
zijn partijleiders bijeen om de klaar
blijkelijke breuk in zijn RPF te be
spreken, die aan het licht kwam, toen
27 „rebellen" zijn bevelen in de wind
sloegen en steun aan Pinay verleen
den. Twee van hen hebben de partij
meteen verlaten, de andere 25 blijven
haar trouw. De Gaulle had zijn vol
gelingen opdracht gegeven zich afzij
dig te houden.
WEINIG KANS.
Politieke waarnemers geven Pinay
niet veel kans de sterke regering te
vormen, die Frankrijk behoeft om
zich te redden van de ernstige poli
tieke en financiële crisis, welke een
week" geleden openbaar werd toen
het kabinet-Faure viel.
Pinay heeft verklaard, een kabinet
van specialisten te willen vormen, die
boven de politiek staan. In de prac-
tijk echter zal hij alle partijen tevre
den moeten stellen die hem gesteund
hebben. Pinay is een lid van de on-
naties. Die naties zijn onze vrienden
en niet onze satellieten en daarom
moeten wij van hen niet de vernede
rende ondergeschiktheid eisen, die
geen enkel land met enige waardig
heid zou kunnen accepteren.
De hulp valt uiteen in twee cate
gorieën; directe militaire hulp en eco-
nomisch-technische hulp aan de on
voldoend ontwikkelde gebieden. De
militaire hulp is dan weer te onder
scheiden in directe zendingen van
oorlogsmaterieel en versterking van
defensie door de levering van
grondstoffen en machinerieën. Van
het totale bedrag van 7.9 milliard dol-
Donderdag zijn te Parijs deskun
digen bijeengekomen om de laatste
hand te leggen aan het ontwerp-ver-
drag voor een Europees leger, be
staande uit contingenten uit zes lan
den, waaronder West-Duitsland. Vol
gens een woordvoerder van het Fran
se ministerie van buitenlandse zaken
zal het verdrag, behoudens onvoor
ziene omstandigheden, wellicht bin
nen vier of zes weken door de be
trokken ministers van buitenlandse
zaken kunnen worden geparafeerd.
Het merendeel van de kwesties, wel
ke de deskundigen nog moeten be
spreken, is van technische aard.
Daarnaast zullen echter ook de aan
bevelingen, die door de parlemen
ten van Frankrijk en West-Duitsland
zijn aangenomen, moeten worden be
studeerd.
Diplomatieke kringen te Parijs zijn
van mening, dat de voornaamste hin.
derpaal voor een spoedig tot star.d
komen van èen Europese Verdedi
gingsgemeenschap thans gevormd
wordt door de ratificatie door de
respectieve parlementen. Het Fran
se parlement heeft vorige maand
slechts aarzelend het beginsel van
afhankelijk republikeinse partij, die J een Europees leger en Duitse her-
geleid wordt door de Franse oorlogs
premier Paul Reynaud.
De ernst van de financiële toestand
waarin 't land verkeert onthulde Pi
nay tijdens het debat over zijn rege
ringsprogramma, dat hij aan de Na
tionale Vergadering had voorgelegd.
Hij hield een rede, waarin hij, zo
als gemeld, uiteenzette dat Frank
rijk voor een drievoudig bankroet
staat: dit betreft de deviezen, de
schatkist en de begroting.
"bewapening goedgekeurd. Mede door
de politieke crisis in Frankrijk ach
ten genoemde kringen het nog on
zeker of de Nationale Vergadering
haar uiteindelijke goedkeuring zal
geven. Ook worden moeilijkheden
voorzien bij de behandeling in de
Westduitse volksvertegenwoordiging,
waar de socialisten sterk gekant zijn
tegen herbewapening en waar boven
dien de Saarkwestie een belangrijke
rol speelt.
RADIO-REDE VAN TRUMAN.
De president heeft niet alleen de
politici in het Congres duidelijk wil
len maken, waarom hij de hulp aan
het buitenland met kracht wil voort
zetten. hij heeft daarvan ook de bur
gers buiten de vergaderzaal willen
doordringen. Tot hen richtte hij zich
in een radiorede over alle stations
met de woorden:
Het hulpprogramma heeft niet tot
doel het Amerikaanse volk de wereld
op zijn schouders te laten dragen,
maar voor de wereld de mogelijkheid
te scheppen op eigen benen te staan.
De president maakte zijn luisteraars
duidelijk, dat het eenvoudig niet mo
gelijk zal zijn om de uitgaven alleen
tot de eigen verdediging beperkt te
houden. Dat zou ons veel meer kosten
en wat erger is: wij zouden er niet
veilig mee zijn. De mensen, die zeg
gen: We kunnen het niet betalen, zijn
dezelfden, die dat de laatste twintig
jaar hebben gezegd bij elke waarde
volle inspanning, die Amerika zich
getroostte,
zoals die voor het nieuwe belasting
jaar is geraamd, bedraagt een kleine
twee-en-een-half procent van onze
nationale productie en Amerika ver
hoogt zijn productie met ongeveer vijf
procent per jaar. Truman herhaalde:
Wij kunnen ons dit hulpprogramma
veroorloven.
„De uitgaven verminderen" is in
dit verkiezingsjaar een populaire leu
ze, maar gij zult het wel met mij eens
zjjn, dat het beter is de slag tegen
het communisme te winnen dan de
verkiezingen.
Geen dollar meer en geen dollar
minder, zo vatte Truman zijn politiek
samen en hij waarschuwde er voor,
niet te vervallen in de fout van de
laatste oorlog: te weinig en te laat.
Beschuldiging van
radio-Peking
Radio-Peking heeft vandaag de be
schuldiging geuit, dat in de periode
tussen 29 Februari en 5 Maart 448
Amerikaanse vliegtuigen dagelijks
steden in Mandsjoerije hebben ge
bombardeerd en beschoten en grote
hoeveelheden met bacteriën besmette
insecten hebben uitgeworpen. In
Lienkiang waren twee personen ge
wond en twee huizen verwoest.
Radio-Peking beschuldigde de
Amerikaanse luchtmacht op 24 Ja
nuari er van, op 19, 20 en 21 Januari
plaatsen in Mandsjoerije te hebben
gebombardeerd.
Een beeld uit de strijd in Indo-China, uit het gebied ten Zuiden van Song
Tha Bingh, ten Zuid-Westen van Ning-Giang. In deze streek hebben de
Franse troepen kortelings een actie, de operatie „Crachin", ontwikkeld tegen
de troepen van de Vietminh, die hier geïnfiltreerd waren. Franse soldaten
dringen door in een dorp, waaruit zij de Vietminh-troepcn verjoegen.
Verontruste Atllee houdt krijgsraad
/CLEMENT ATTLEE, de leider van de Engelse Labour-partij cn zijn „scha-
duw-kabinet" zijn gisteren onmiddellijk in het geweer gekomen tegen
een openlijke poging van Aneurin Bevan en zijn medestanders om zich
meester te maken van de leiding der partij. Zij riepen de parlementaire
fractie der partij voor Dinsdag in spoedvergadering bijeen om te overwe
gen welke maatregelen er genomen moeten worden tegen de rebellen, die
zich bij de stemming en tijdens het defensiedebat irv het Lagerhuis de partij
leiding hebben getart door zich uit te spreken tegen het bewapeningsbelcid
van de conservatieve regering.
De Bevanie.ten hebben een ernsti
ge crisis in de boezem der partij aan
Als zij gelijk hadden gehad, dan I de buitenwereld geopenbaard. De 57
zouden wij op het ogenblik bankroet I rebellen vertegenwoordigen bijna een
zijn. De gehele buitenlandse hulp, vijfde deel van de fractie en scherpe
Wegens de herbewapeningspolitiek
De socialistische partij in de Westduitse Bondsrepubliek is thans be
gonnen met haar grote aanval op de regering-Adenauer. Zij heeft haar
tijdens het debat over de Duitse deelneming aan het Europese leger in
het parlement geuite dreigement waar gemaakt en gaat nu in stad en
land rond om het aftreden van de regering te eisen. De verkiezings
strijd in het Zuidwesten van Duitsland biedt daartoe een eerste grote
gelegenheid.
gelijk staat met de partners. Zij
willen eerst de Duitse souvereiniteit
hersteld zien om pas daarna over
een militaire medewerking te gaan
spreken. De koppeling van de bij
drage aan de opheffing van het be
zettingsstatuut achten zij principieel
niet aanvaardbaar.
Er is enige ontspanning in de Suez Kanaal-zóne. Manschappen van het
eerste bataljon van de Queens Own Cameron Highlanders, repeteren een
traditionele Schotse zwaarddans in voorbereiding van een door het batai
jon te geven concert. De toeschouwsters zijn „Wrens", leden van de Wo
men's Royal Naval Service van de „Osiris", welke in de Kanaal-zóne ge-
stationneerd is. z
Van Loerrach aan de Zwitserse
grens tot in Stuttgart en Mannheim
stellen de grootste socialistische re
denaars nu hun eis in overvolle ver
gaderzalen: „Adenauer dient heen
te gaan om het volk in de gelegen
heid te stellen zijn mening over de
militaire bijdrage kenbaar te ma
ken". Niet voor niets heeft dr. Schu
macher zijn ziekbed laten verhuizen
van Bonn naar het Zwarte Woud
Vanuit de witte rust van het plaatsje
Badenweiler leidt hij de campagne.
Hoezeer deze door de regeringscoa
litie gevreesd wordt blijkt wel uit
het feit, dat ook zij al haar grote fi
guren naar deze hoek van het land
heeft gestuurd. De kranten daar be
richten, dat het politieke leven in
Bonn er welhaast door verlamd is.
Dr. Adenauer zelf heeft weliswaar
verklaard, dat hij er niet aan denkt
het veld te ruimen voordat in Sep
tember 1953 zijn periode voorbij is,
maar de socialisten geloven in staat
te zijn zulk een volksbeweging te
gen zijn militaire beleid te ontkete
nen, dat hem geen andere keuze zou
blijven. Het gevaar van een crisis is
r.og versterkt door de ontwikkeling,
die de zaken in Frankrijk hebben
genomen. De Franse reserves heb
ben voor het Duitse volk de proble
matiek van een militaire bijdrage
nog vergroot. Zo vinden de socialis
ten willige oren voor hun eis, dat het
gehele plan voor een militaire sa
menwerking van de grond af nieuw
wordt opgebouwd. De belangrijkste
voorwaarde, die de socialisten daar
bij stellen is, dat Duitsland bij het
uitwerken van die plannen volledig kow, Beria en Mikojan aanwezig.
Sovjets verhogen
defensie-uitgaven
De Sowjet-Unie heeft gisteravond
bekendgemaakt, dat voor defensie
113,8 millioen roebel (ruim 102,4 mil
liard gulden) is uitgetrokken op de
begroting, welke een totaalbedrag
van 476,9 milliard r>cbel (ruim 429,2
milliard gulden) aanwijst. In verge
lijking met vorig jaar, toen 21,3 van
de begroting voor defensie was be
stemd, bedraagt het percentage dit
jaar 23,8%.
Het budget, dat de minister van
Financiën Zwerew aan de Opperste
Sowjet in het Kremlin voorlegde, is
het grootste uit de geschiedenis van
de Sowjet-Unie. De inkomsten waren
begroot op 508,8 milliard roebel.
De uitgaven voor defensie zijn in
vergelijking met vorig jaar 18% ho
ger en naderen het bedrag, dat in
1945 werd uitgetrokken (128 mil
liard).
Maarschalk Stalin was niet ter zit
ting verschenen. Wel waren zijn
plaatsvervangers Molotow, Malen-
maatregelen zouden een scheuring
teweeg kunnen brengen. Zij geven
openlijk te kennen geen spijt van hun
optreden te hebben. Volgens Reuter
zijn de partijleiders ontsteld over de
omvang van de breuk. Vele volgelin
gen van Attlee zijn van gevoelen, dat
van Bevon en de zijnen moet wor
den geëist, dat zij één lijn trekken
met de partij of haar anders moeten
verlaten.
Intussen bereiden Bcvan en de zij
nen een nieuwe aanval voor het La
gerhuis wanneer de begrotingsvoor
stellen de volgende week worden
aangekondigd. Zij zullen daarbij uit
gaan van het standpunt, dat de nieu
we versoberingsmaatregelen, welke
in de begroting opgesloten liggen, on
nodig zouden zijn geweest, indien de
regering de opvatting had gehuldigd,
dat het bewapeningsprogram aange
past moet worden aan de economie
van het land.
De breuk schijnt de kansen van
Churchill om geruime tijd aan het be
wind te blijven, te doen stijgen, zo
merkt Reuter op.
De vliegramp
bij Nice
Mejuffrouw Delpy, de enige pas
sagier van de Maandag j.l. bij Nico
verongelukte „Lanquedoc" van de
Air France, die levend uit de bran
dende machine kon komcr.', is heden
nacht in het ziekenhuis te Nice over
leden. Daarmede is het aantal doden
van deze vliegramp gestegen tot 37.
Mej. Delpy heeft haar vader ver
teld, dat de passagier de ramp zagen
aankomen. Zij zagen hoe de piloot
opsprong en wanhopig aan de stuur
inrichting trok. Vele passagiers gil
den en enige seconden later dook het
vliegtuig naar beneden, zijn onder
gang tegemoet.
Mej. Delpy, een 26-jarige danseres,
was aan de ruggegraat gewond en
had ook ernstige brandwonden opge
lopen. Als zij was blijven leven, zou
zjj toch haar beide benen hebben
moeten missen.
De wereld kan slechts gered worden
door hen, die de ziel van de mens
hoger achten dan de hele wereld.
