Een gewond Oranje-team weerstond de Rode Duivels
Eervol resultaat na halve wedstrijd
met tien tegen elf man
HENK SCHIJVENAAR BRAK EEN BEEN:
KEERPUNT IN DE GROTE STRIJD
v
In de Kleedkamers
MAANDAG 26 NOVEMBER 1951
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD - f AGINA 1
r-iy 1
:M?h:
CLde maakt het eewie ALedetCand&e daeCpunt
,Het eerste Nederlandse doelpunt gemaakt door Abe Lenstra; v. 1. n. r. Van Melis; Lenstra; Vaillant. op de ach
tergrond Clavan; geheel rechts doelman Bogaerts. In de inzet Henk Schijvenaar, die tijden de wedstrijd
ernstig geblesseerd werd: bij een botsing met Mermans brak hij een been en moest van het veld worden weg
gedragen.
Er ZIJN IN DE HISTORIE VAN DE HOLLAND—BELGIë-wedstrij
den ongetwijfeld heel wat markante en sensationele wedstrijden te
noteren geweest, doch de wedstrijd van gisteren zal ongetwijfeld wel als
een van de meest sensationele in de grote reeks van de derby's der Lage
Landen blijven opgetekend. Sensatie inderdaad was het van het begin tot
einde. Het begon met een 2—0 voorsprong der Belgen, Nederland maakte
gelijk 2—2 en bij de rust was het 3—3. Na de hervatting 3—4 en Schijvenaar
werd tegelijkertijd uitgeschakeld doordat hij een been brak. Uit een straf- j
schop werd het 4—4, uit een tweede 4—5 en weer maakte Oranje gelijk
55. Dan was de beurt weer aan de Rode Duivels 56 en de tweede straf
schop tegen Oranje bracht de stand op 57, maar nog een laatste kans voor I
Van Melis bracht de eindstand op 67.
Dat was de 74ste interlandwed
strijd tussen Oranje en de Rode Dui
vels ten voeten uit getekend, een
v/edstrijd, waarin nog nimmer zoveel
doelpunten werden gescoord en
waardoor al dadelijk het bewijs ge
leverd werd, dat het een wedstrijd
was van heel slechte verdedigin
gen. Het spekgladde veld mag men
daarvoor niet als eerste oorzaak aan
duiden, de oorzaak zat ongetwijfeld
veel dieper.
Drie strafschoppen in een inter
nationale wedstrijd is ongetwij
feld een abnormaal hoog getal en
zonder nu direct de scheidsrechter
daarvan de schuld te geven, was
zijn leiding toch wel mede oorzaak
daarvan. Het is moeilijk van veraf
te bekijken, of een strafschop ver
diend is of niet, maar toen de Fran
se arbiter Harzic eenmaal tegen
- de Belgen in die gè.est had be
slist, kon hij moeilijk meer an
ders ten aanzien van de overtre
dingen der Hollanders in het straf
schopgebied handelen met het ge
volg, dat Nederland er twee te
gen zich toegewezen kreeg en dat
in een periode, dat Nederland met
slechts tien spelers de strijd te
gen elf Rode Duivels moest vol
houden. Dat was ongetwijfeld een
zware opgave voor de Oranjeploeg.
Dekkingsfouten!
Dat zijn evenwel slechts drie van de
dertien doelpunten geweest, maar
de andere tien waren nu evenmin
een gevolg van het gladde veld, doch
veeleer van dekkingsfouten in beide
verdedigingen en zo komen we tot
de slotsom, dat de grootste fouten in
deze wedstrijd door de verdedigin
gen werden gemaakt. Het eerste
doelpunt der Belgen was een ge
volg van het slechte verdedigings-
werk van Schijvenaar, die rechts- j
buiten van Steen volop gelegenheid 1
gaf tot voorzetten, terwijl daarach
ter Odenthal Anoul volkomen vrij
liet tot doelpunten, terwijl de rechts
back ook bij het tweede doelpunt
van Anoul hem vrij spel liet. Ook
het derde doelpunt der Belgen kwam
via v. Steen door Anoul, dus zit er
lijn in onze opzet. Voor de doelpun- j
ten der Belgen na de rust moge mis- j
schien enige verontschuldigingen gel
den, omdat toen van de verdediging
nog heel wat meer werd gevergd dan
daarvoor en Briesbrouck vooral het
zwaar te verantwoorden kreeg. Maar j
een der Belgische doelpunten na de
rust was het onmiddellijk gevolg van
een foutieve ingooi op de rechter
Ned. helft, hetgeen een ingooi van
Belgische zijde tot gevolg had en
een rechtstreekse aanval van rechts
buiten van Steen, waarop Kraak te
laat reageerde, zodat hij tenslotte
toch door deze rappe rechtsbuiten
werd gepasseerd Het eerste doel
punt der Belgen na de rust was ook
gedeeltelijk het gevolg van een te- J
laat reageen van Kraak bij het on
geval met Schijveanar, waarop onze i
doelman het nakijken kreeg op het
scherpe lage schot van rechtsbinnen j
Verbruggen en dan waren er ten
slotte de twee strafschoppen, die de
Nederlandse spelers Terlouw over
het algemeen veel te agressief - en
zijn kracht bewust en Odenthal,
tegen zich toegewezen kregen,
hetgeen uiteindelijk toch als fouten
der Oranje-defensie mag worden
aangemerkt.
Zo kwamen de Belgische doelpun
ten ter werelo en wij nemen het de
Belgen, die op de tribune hun favo
rieten aanmoedigden, heus niet kwa
lijk, dat zij toen eenmaal het ze
vende doelpunt gescoord was hun
ploeg aanmoedigden met het beken
de: tien, tien, tien....
Maar.... het strekt de Oranje-
ploeg tot ere, dat het zover niet is
gekomen. Integendeel, bezien tvc
het uiteindelijk resultaat van deze
74ste officiële landenontmoeting tus
sen de vertegenwoordigende elftallen
van beide landen, dan kunnen we
zeggen, dat het resultaat voor Oran
je zeer zeker bevredigend en eervol
kan worden genoemd en dat de uit
eindelijke magere overwinning der
Belgen daar zeker ook weer geen
overwinningsroes tot gevolg zal heb
ben gehad.
We willen er echter eerlijkheids
halve aan toevoegen, dal de Rode
Duivels, wanneer zij in de schoe
nen van het Oranje-ellftal hadden ge
staan, tot eenzelfde prestatie in staat
zouden zijn geweest.
Een vergelijking tussen beide
ploegen gaat ten enenmale mank,
wanneer we deze over de gehele
tijdsduur van de wedstrijd zouden
willen maken, omdat dit slechts mo
gelijk is betreffende de eerste helft,
toen twee gelijkwaardige ploegen in
het veld stonden. Toen was het on
getwijfeld een der meest spannende
wedstrden, welke wij tot heden heb
ben gezien en al kunnen we zeggen,
dat de gasten in de eerste helft
technisch het beste deel van het spel
hadden, de gelijke stand bij de rust
was zeker volkomen voor Oranje
verdiend.
Verloren spel!
Toen onmiddellijk na de rust de
linksback Schijvenaar zo ongeluk
kig ten val kwam, dat hij zijn rech
terbeen brak. was het een verloren
spel en moest men zich eerlijk
slechts afvragen met hoeveel de Bel
gen zouden gaan winnen.
Het zal iedereen verwonderd
hebben, dat er voor Schijvenaar
geen vervanger in het veld kwam,
maar dit was natuurlijk een ge
volg van het feit van de te voren
gemaakte afspraak, dat er na de
rust geen spelers vervangen zou
den worden. Op zichzelf een re
gel, die te loven valt en aange
zien zij voor beide partijen gelijk
is, ook eerlijk te noemen valt. Maar
toch betreuren wij het in dit ge
val zeer zeker, dat een dergelijke
maatregel in alle omstandigheden
gedlt. Immers, deze overeenkomst
vindt haar oorzaak hierin, dat men
wil voorkomen, dat de t en of an
dere speler om een of andere re
den zijn plaats in hel veld aan een
verse speler afstaat. Een speler
kan, door vermoeidheid of door
welke reden dan ook, simuleren
niet meer in staat te zijn verder te
spelen en wanneer hij dan uitvalt
zal zijn elftal door de vervanging
ongetwijfeld bevoordeeld worden.
Maar voor gevallen als het onder
havige zou een uitzondering ge
maakt moeten worden, omdat hier
van simulatie of wat dan ook niet
gesproken kan worden. Een der
gelijke uitzondering, voor beide
partijen natuurlijk geldend, zou
ongetwijfeld veel beter passen in
de amateuristische staat, waarin
het dan altijd nog heet, dat onze
voetballers spelen. Het zal boven
dien aan het spelbeeld zeker ten
goede komen. Een overwinning op
een volledige ploeg zal zeker eer
voller, 'n nederlaag tegen een vol
ledige ploeg zeker niet smadelijker
zijn.
Dus, daarmee zal iedereen, vriend
en vijand het eens zijn, de nederlaag,
die het Oranje-elftal gistermiddag
heeft moeten ondergaan, is een zeer
eervolle geweest. Toen de Oranje-
ploeg, enkele minuten na de hervat
ting, met tien man de strijd tegen een
volledig team der Rode Duivels
moest voortzetten, was het slechts
de vraag met hoe groot verschil de
onzen zouden verliezen. Welnu, met
slechts één punt verschil konden de
Belgen hun meerderheid uitdrukken,
een zeer mager resultaat, als men be
denkt, dat hun daarbij nog twee
doelpunten uit strafschoppen ten
deel vielen, terwijl de Oranjeploeg
slechts één zo'n kans kreeg.
Zevenmaal werd doelman Kraak
gepasseerd, een gevolg mede van het
feit. dat hij zeker niet zijn beste
wedstrijd speelde, maar daar tegen
over staat, dat onze Oranje-voorhoe
de zes gaten schoot in het doel der
Belgen, waar keeper Bogaerts on
der de lat stond, die bovendien nog
heel wat meer kogels onschadelijk
wist te maken. We mogen dus zeker
zeggen, dat het ditmaal aan de Oran
je-voorhoede niet heeft gelegen, dat
er werd verloren, al is de mogelijk
heid op een gelijk spel tot het einde
van de wedstrijd steeds aanwezig ge
weest, ja zelfs bleef de kans op een
overwinning niet onmogelijk. Dat
het zover niet gekomen is, mag men
de spelers in de gegeven omstardig-
heden niet al te zwaar aanrekenen.
Wie immers, die in zulke omstandig
heden voor een doelverdediger komt
te staan, zal van zenuwen zijn hoofd
niet verliezen? Dat moet e°n ijzer-
s'erk speler genoemd worden.
Hoe er gespeeld is?
Hoe er dan in deze wedstrijd dan
we gespeeld is zal men zich afvra
gen? Welnu het spel was somtijds
meer spannend dan fraai Er werden
vele fouten gemaakt en wat bij de on
zen wel het meest opviel was, dat
men na dikwijls zeer fraai voorbe
reidend werk om een bal vrij r.e ma
ken, al dat werk weer vernietigde j
door plompverloren de bal voor de
voeten van een tegenstander te plaat
sen. Dat was nog erger dan in de
wedstrijd tegen Finland het g<
was De Finnen liepen maar al
dikwijls op „geplaatste" ballen in
door eigen initiatief' door meerdere
si e1heid en techniek en braken zo
hei Oranje-spel af. Gisteren braken
vtrschillende Oranje-snelers hun
eigen werk totaal af door de hal aan
le- tegenpartij weg te geven. Dat was
zeer jammer want menige kans i°
daardoor verloren gegaan, maar daar
naast stond het feit, da. we hierbo
ven reeds als oorzaak van de vele
doelpunten signaleerden: de dek
king werd maar al te vaa verwaar
kosd en daarooor werd tenslotte
aan het mooie voorhoede-spel teveel
afbreuk gedaan.
Uiteindelijk zal iedereen moeter
zegge, dat onze Oranjeploeg gedaan
heeft wat men in deze omstandighe
den van haar kon verwachten en
meer dan dat, want de voorhoede on
der de inspirerende leiding van kun
stenaar Lenstra, die ditmaal het leeu
wenaandeel had in het werk en in de
dcelpuntenreeks, heeft zeker niet te
leurgesteld.
Deze wedstrijd kan als een der
beste van een Oranjevoorhoede aan
gemerkt worden, ook al zcu men bij
intenser spel van Van Mel's, die niet
op schot bleek deze middag nog
meer effectief resultaat hebben tege
moet kunnen zien.
VAN DOELPUNT TOT
DOELPUNT
In het hieronder gegeven staatje
vindt men
het verloop van de
gehele wedstrijd in het kort:
NEDERLAND
BELGIë.
5a minuut
0—1
Anoul
8e minuut
0—2
Anoul
Lenstra
1—2
25e minuut
Clavan
2—2
27e minuut
42e minuut
2—3
Anoul
Lenstra
3—3
44e minuut
49e minuut
3—4
Verbruggen
Lenstra
4—4
53e minuut
55e minuut
4—5
Moës
Bennaars
5—5
61e minuut
68e minuut
5—6
Van Steen
75e minuut
5—7
Moës
Van Melis
6—7
85e minuut
NED. JEUGD—BELGISCHE
JEUGD 1—1
Te Breda werd Zaterdagmiddag
de wedstrijd tussen de jcugdclftallen
van Nederland en België gespeeld,
waarbij het geestdriftige Nederland
se jeugdelftal de Belgen een gelijk
spel afdwong: 11.
Me MeCgióche daeCuetdediget Magaettó in actie
Met niet de daeCpunt aan de Made MuiaeCa
Terwijl de bal doelman Kraak voorbij vliegt en enige Belgische spelers juichen om de 43 voorsprong, dio
zij in de interlandwedstrijd Nederla ndBelgië hebben behaald, zit onze back Schijvenaar machteloos op de
grond na een botsing met Mermans, waarbij hij zijn been brak. Deze foto geeft een overzicht op het moment
dat het vierde doelpunt voor België gemaakt wordt: v. 1. n. r. Clavan; Wicrtz; Verbrugge (nr. 8); Moës;
Schijvenaar, op de grond zittend; Biesbrouck, die vertwijfeld in zijn haar grjjpt; Mermans; Terlouw en in het
doel liggend Kraak.
Tet een enorme duik tracht doelman Bogaerts de bal tijdens een aanval van het Nederlands elftal te bemach-
igen. Ondanks zijn verachting voor een flinke val. gelukte het hem echter niet zich van het leder meester te
maken. v. 1. n. r. doel man Mogaerts. op de achtergrond v. d. Bogert; van den Auwera en Bennaers.
IN DE NEDERLANDSE
KLEEDKAMER
In de Nederlandse kleedkamer
heerste een stemming van gematig
de tevredenheid. Doodmoe zaten de
spelers op de banken en niemand
had veel lust zich te verkleden. Aan
voerder Terlouw vond het een zwa
re wedstrijd op een moeilijk veld,
maar over de prestatie van zijn ploeg
was hij best te spreken. „Heeft u
gezien hoe snel wij ons herstelden,
toen Henk Schijvenaar dat ongeluk
had gekregen?" vroeg hij trots aan
de omstanders. „En wat die straf
schoppen betreft, geloof ik niet, dat
het nodig was een dergelijk zware
straf uit te delen. Per slot van re
kening was het in beide gevallen
een kwestie van het spelen van de
bal en ik kan er toch niets aan doen,
dat ik wat steviger op mijn benen
sta dan mijn tegenstanders? Nee, die
scheidsrechter kon mij niet erg be
koren".
Trouwens Terlouw was niet de
enige, die zich weinig vleiend over
de leiding van de wedstrijd uitliet.
Ook oefenmeester van der Leek had
er zijn mening over. „Maar dat is
allemaal niet belangrijk, vond hij.
Wat wel van belang is, is de wijze,
waarop de jongens zich telkens weer
door de tegenslag heensloegen en
dat is een prestatie, waar ik- trots op
ben. Het elftal heeft getoond, zowel
lichamelijk als geestelijk tegen een
behoorlijk stootje te kunnen; dat is
voor mij de grote winst van deze
wedstrijd" voegde Jaap van der
Leek er aan toe.
Ook het lid van de Keuzecommis
sie, de heer H. J. Mommers was over
de prestatie van de ploeg goed te
spreken. De heer Mommers roemde
het spel van de jeugdige Bennaers.
„Hij heeft getoond, dat wij er goed
aan hebben gedaan, het eens met
een jongere speler te proberen".
BIJ DE BELGEN
In de Belgische kleedkamer heer
ste geen feeststemming Integen
deel, zovele abnormale factoren had
den tot de score 76 meegewerkt,
dat de Rode Duivels moeilijk kon
den of mochten spreken van een
normale, verdiende overwinning. En
wat wij nog nimmer na een Neder-
land-België ontmoeting hadden mee
gemaakt eh tekenend was voor de
stemming, de Belgische officials ver
zochten beleefd maar vriendelijk
aan de Nederlandse verslaggevers,
or rij buiten wilden wachten.
Het was aanvoerder Mermans,
stilletjes in een hoek, wat bleekjes
en met ogen, waarin de sporen van
het leed om het ongeval, Schijvenaar
overkomen, nog duidelijk te lezen
waren, die met klem verklaarde,
dat de wedstrijd helemaal niet hard
was geweest. Strafschoppen, dr;e in
totaal, och, hij wilde zich er liever
niet over uitlaten, maar zijn schou
der-ophalen betekende zoveel als.
overdreven. Hij was verrukt van het
spel van Lenstra en die kleine debu
tant, die Bennaers zou er ook wel
komen. Uitvoerig heeft hij met ons
besproken de invloed van het zware
veld op het spel van beide ploegen.
Dat was een heel belangrijke factor
in deze wedstrijd. Ja, de Hollanders
hadden met tien man gespeeld in
de tweede helft, maar wij konden
hem geloven of niet, maar hij had
toch na de rust ook niet meer mee
geteld! Ik liep maar wat over het
veld, ik was er helemaal uit. Het
was een ongelukje en ik weet wel,
dat men mü geen verwijt maakt,
maar voor mij is het een ellendige
wedstrijd geweest.
De Belgische trainer Bill Gormlie
wilde zich over het vertoonde spel
maar liever niet uitlaten. „Het is nu
eenmaal HollandBelgië, vertelde
hij in een mengelmoesje van Frans
en Engels, en wat kan je in zo'n
wedstrijd aan goed voetbal verwach
ten? Wanneer u het mij eerlijk
vraagt, vind ik, dat de Belgen beter
speelden. Bij Nederland was het
meer kick and rush, maar, ging
Gormlie verder, de doelpunten van
do Hollanders waren zeker zo mooi
als de Belgische goals. Verder heeft
de wedstrijd aan de verwar'"''ngco
van de typisch Nederland-België
ontmoetingen voldaan, veel sensatie
en veel doelpunten. Het publiek
heeft waar voor zijn geld gehad. De
beste man van het veld zou ik niet
kunnen noemen, misschien Anoul,
misschien Lenstra, maar, en de En
gelsman lachte veelbetekenend, wie
de slechtste was, dat weet u ook
wel: de scheidsrechter".
DE FRANSE SCHEIDSRECHTER
Scheidsrechter Harzic is 43 jaar
oud on twee jaar geleden floot hij
voor de eerste keer een landenwed-
strijd. HollandBelgië was zijn vijf
de internationale ontmoeting en te
vens de eerste, waarin hij het Ne
derlands elftal te beoordelen kreeg.
Hebt u het ongeluk mot Schijve
naar gezien? vroegen wij hem. In
derdaad, en Mermans treft absoluut
gt-en schuld. Het was een samen
loop yan omstandigheden. De in
vallersbepaling, zoals die ook van
daag moest worden toegepast, vind
ik dwaasheid. Hier was sprake van
een zeer ernstige kwetsure, door het
toeval veroorzaakt. Dat men dan
geen invaller toestaat acht ik niet
sportief, al heb ik mij natuurlijk
neer te leggen bij de gemaakte af
spraak. Maar m.i. dient deze bepa-
1 ng zo gauw mogelijk door een an
dere meer bevredigende te worden
vervangen.
En de strafschoppen? luidde onze
volgende vraag.
Ik vond de overtredingen van
ernstige aard, ik moest daarvoor eer
strafschop toekennen, want zij w
ren opzettelijk begaan.
