Éo /tSÈsi 1 De Faam's Kledingmagazijn, Hoogstr.1, Leiden. ven £~ll toeMromen REIS-ULSTER, velours type „Cromby" Modern, in verschillende kleuren bruin en grijs. Luxe afwerking, dubbel overgestikte naden en voering op satijn zijn slechts enkele der vele bijzonderheden, die U het dragen van deze jas tot een dagelijks genoe gen maken. Ook te ver krijgen zonderopgestikte zakken en zonder klep pen op de mouw. Ruime keuze in dessin en prijs: 109.-, 129.-, 149.-, 179.- en 225.- De Faam biedt reeds 75 jaar voor héél het gezin de betere kleding tegen de laagste prijzen ensteeds volgens de nieuwste mode. Kwaliteit, pasvorm en smaak legden een band voor het leven. Uw trouw aan een goede familie-traditie eren wij thans met royale jubileum-geschenken. I WINTERJURK,' zuiver wol. Modieuze coupe met diepe plooien, driekwart mouwen en vlotte steekzakken. Diagonaal streepje in de kleurencombina ties bruin-beige, zwart-geel, rood zwart of licht- en donkergrijs. Maten 38-46. Deze bekoorlijke aanwinst voor Uw wintergarde- robe kost slechts 75 COCKTAIL-JURK, een nieuwe creatie met ruim vallende rok in de tinten, resida, groen, wijnrood, lila, erika en zwart. Een kostelijk en rustgevend bezit voor de moderne vrouw, die graag is voorbereid op 1001 gelegenheden zonder diep in de beurs te tasten. m yc Hetzelfde model, doch van lich tere zuiver wollen stof. Kleine ruitjesin de moderne modetinten 29.75 1 I VRIJDAG 9 NOVEMBER 1951 DE LEID SE COURANT Op de dames-afdeling ontvangt iedere koopster een prachtige doos met heerlijke Ringers bonbons of chocoladeletters. Op de Heren-afdeling ontvangt iedere koper een kist Balmoral-sigaren of een doos heerlijke sigaretten. Op de meisjes- en jongens-afdeling geven ij voorde kinderen een prachtige kleur rijke bal. Wij blijven Midza-bonnen uitreiken. Ziet de Midza-attracties in de „Sleutelstad". SWAGGER zuiver wol in de kleuren wijnrood, havana en korn. Dubbele sluiting en flatteuze Ify kraag-sjaal Een elegante v" mantel, die Uw persoonlijke smaak eerbiedigt: te dragen met of zonder ceintuur en met hoog- of laagsluitende kraag. lEFDE'S „EGEPRAAL Roman van A. Hruschka Nadruk verboden - Ziet u wel? Ik moest het dus leimelijk doen, want 't moest ge leuren. Zjj hadden zich neergezet op een tapel gevelde boomstammen, in de chaduw van het gebladerte. XXII 7 Zo! Biecht nu maar eens op, leisje. Waarom bezocht je die ou- e heks op Kronstein? Ik heb wel en en ander opgevangen van je ge- prek met die feeks, maar ik kan er liet uit wijs worden. Op de eerste plaats, vader loet ik u zeggen, dat ik niet juf rouw Motika, maar de oude graaf •lemens, Marc's vader ging opzoe- :en Hartlieb staarde zijn dochter iet wat verbijsterd aan, Ilse zag, dat er een nieuwe stormvlaag in aantocht was, en daarom legde zij snel haar hand op zijn arm: Niet driftig worden vader eerst luisteren. Ik ga nu beginnen Zie toen u mij enige tüd geleden alle persoonlijke omgang met Mare verbood, moest ik mij on derwerpen, want u was toch mijn vader en tot on - 're hoogte moest ik u gelijk geven.. Zoveel verstand nad je dus nog! Ja. Alles sprak tegen Mare, en hij kon zich niet rechtvaardigen. Ja door zijn vertrek scheen hij zelfs te toe te geven, dat uw verwijten ge grond waren. Maar ik-zelf was on wrikbaar van zijn onschuld over tuigd, en dit was ook het geval bij dr. Turba, zijn vriend, die hem van zijn kinderjaren af kende. En van dat ogenblik af was ik vast beslo ten, het als mijn levenstaak te be schouwen. licht te brengen in 't verschrikkelijk geheim. Mare zelf kon of.... wilde het niet doen En jij. jij denkt te slagen? Ja. Want liefde vermag veel, als zij volhardt. Bij dat streven werden eerst dr. Turba en later Marc's vader mijn bondgenoten.... En nu vertelde Ilse tot in de klein ste bijzonderheden, hoe zij kennis had gemaakt met de oude graaf. Al spoedig bleek, dat haar vermoeden gegrond was: graaf Klemens hield zijn zoon voor de moordenaar van -1 avin Sabine, en Mare verdacht zijn vader van dezelfde misdaad. Dit had de jongeman de tong geboeid en hem van huis gedreven. Dat was mijn eerste succes: de zekerheid, dat vader en zoon beiden onschuldig zijn. Marc's zwijgen vindt zijn verklaring in een valse veronderstelling. En wie zou dan de moord heb ben gepleegd? vroeg Hartlieb. Hij had aandachtig geluisterd, maar nu en dan 't hoofd geschud; hij twijfelde nog. Dat weet ik, helaas nog niet. antwoordde Ilse. Ik m*een weliswaar hem te kennen; maar zelfs u wil ik zijn naam niet noemen vóórdat ik stellige bewijzen heb. Zij vertelde verder hoe zij allengs tot de overtuiging was gekomen, dat ook de huishoudster van Kronstein de naam van de moordenaar en de toedracht der zaak kende, maar om redenen, naar welke Ilse nog moest gissen er niet over wilde spreken. Zij bekende ook, dat zij Mare alles had geschreven en hem ook in naam van zijn vader, had uitgenodigd, on verwijld terug te komen. Zo, nu weet u alles, vader, zei Ilse. Ik vertrouw zowel op uw liefde als op uw rechtsvaardigheidsgevoel. U zult mij niet veroordelen, omdat ik datgene deed wat iedere liefheb- bende vrouw in mijn plaats gedaan zou hebben. De opperhoutvester staart zwijgend voor zich uit. Het rood der gram schap kleurt zijn gelaat niet meer, waarop men nu smartelijke bezorgd heid leest. Nee, Ilse, veroordelen kan ik je niet. Ik wil ook niet doof blijven voor je argumenten ten gunste van Mare Kronsteins onschuld, hoewel de mogelijkheid van een vergissing nog altijd bestaat. Nee. vader, nee! Goed we zullen zien, Wat ervan zij ook thans kan ik geen toestem ming geven tot je verloving met Mare Kronstein voordat zijn on schuld onomstotelijk is bewezen; dat wil zeggen: vóórdat de echte dader is ontdekt. Dat heb ik ook niet anders ver wacht, vader. Alleen dit moet ik u verzoeken: laat me begaan, leg me geen hindernissen in de weg. Nu, ook dat wil ik niet weige ren. want ik zie wel, dat waarlijk je levensgeluk op het spel staat. Een slecht, een barbaarse vader ben ik niet. Vader, lieve, beste vader! Ilse vliegt de bejaarde man om de hals. Ik wist wel, dat u mij bemind en niet zo hardvochtig is als men dikwijls zou zeggen. Ja. ja. Ik zou anders ook moe ten vrezen, dat de oude op Kronstein die je zijn zonnestraaltje noemt, mijn plaats bij je geheel zou innemen. Je bent toch ook m'ijn zonnestraaltje, Ilse, en ik zou het voor niets ter we reld willen verliezen. Nooit, papa, nooit! Tussen een schoonvader en mijn echte, dierbare papa blijft een groot verschil. Goed gezegd. Vergeet het nooit kleine! Maar nu nog een vraag: Hoe zal het gaan als Mare terugkomt? Heb je daar over nagedacht, Ilse? Wanneer de zoon weer op het kas teel woont, kun je de oude graaf niet meer gaan bezoeken. Daar zou je goede naam onder lijden en dat mag ik natuurlijk niet dulden. U hebt volkomen gelijk, vader, en ik zou het zelf niet willen doen. Maar ik zou gaarne één keer met Mare spreken om uit te vorsen hoe hij er toe kwam, zijn vader voor de moordenaar te houden. Mag ik dat? 't Zou bij ons in de toren kunnen ge beuren in het bijzijn van Marianne en dr. Turba. Nu, dat zullen wij later bespre ken wanneer Mare Kronstein hier is. Ik zal er intussen over nadenken. En kom nu de avond valt reeds, en thuis wachten zij zeker op ons. Ruth heeft het in de laatste dagen vreselijk druk en gunt zich bijna geen tijd om te eten. De hooioogst neemt haar geheel in beslag. 's-Mor- gens om vier uur is zij al op de wei de, waar zij helpt en zwoegt als een dagloonster. Ik begrijp niet, hoe je dat zo buitengewoon kan interesseren, zei Elfi. Ieder zijn eigen smeak, niet-waar zusje? Jij speelt lieve tennis met die nare kerel, natuurlijk, of maakt urenlange uitstapjes te paard met hem terwijl ik.. Ja, dat weten we. En vindt je zo'n pret in die bezigheden, m'ijn lie ve Ruth? Ontzaggelijke pret! Maar het zal je teveel aftobben, merkte mevrouw Trebitsch bezorgd op Geen nood moedertje. Ik heb me nooit tevoren zo fris gevoeld als tegenwoordig. 't Is waar, je ziet er heerlijk uit. Hoe lang zal het nog duren vóór dat de hooioogst gedaan is? Als het mooi weer blijft, nog 'n dag of vijf moedertje. Je bent eigenlijk voor boerin in de wieg gelegd, zei Elfi. Waarop Ruth ernstig antwoordde: Ja, dat heeft ook inspecteur Holder meer dan ééns gezegd. (wordt vervolgd5

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 9