Overval Jockeyclub voor de
rechtbank
ARMSYROOP
Hoe een i/liegiui
Kobus beefde en Ger huilde
WOENSDAG 24 OCTOBER 1951
DE LEEDSE COURANT
TWEEDE BLAD - PAGINA 1
Roofmoord op ondergedoken Duitsers
Stoffelijke resten van twee Joden
opgegraven in villatuin te Laren
DE ONTDEKKING van twee diep in de tuingrond van een Larense
villa begraven skeletten betekent de tweede acte in het afschuwe
lijke drama, dat zich in 1942 in en voor datzelfde landhuis moet hebben
afgespeeld. Twee bejaarde gefortuneerde fabrikanten van Joodse origine
en afkomstig uit Keulen, de gebroeders Hom, zijn daar, weinige weken
nadat zij over de Duitse grens Nederland waren binnengesmokkeld, door
de weduwe SO. en haar medeplichtige(n) op gruwelijke wijze ver
moord, omdat men zich meester wilde maken van hun geld en juwelen.
Mevr. S.O. pleegde op 31 Aug. 1950, na 4 vergeefse pogingen op één
dag, zelfmoord. In verband met deze affaire zijn twee arrestaties, een te
Naarden en een te Laren verricht.
hun zaak na de oorlog in handen ga
ven van de Haagse advocaat mr. J.
J. Koeleman, begon de politie haar
onderzoek, onder leiding van haar
korpschef, inspecteur W. A. N. Boon.
Zaterdag zochten poilitiemensen
met een ijzeren pen systematisch de
grond van de voortuin af.
Vlak bij het hek, dat dit tuinge-
deelte scheidt van de tuin van de
naaste buurman aan de Rijksweg,
kwam men in losse, eens opgegraven
aarde terecht. De grond was er be
plant met struiken.
De huidige bewoonster van de vil
la, mevr. J. Moen, heeft met haar
echtgenoot, die thans in het Verre
Oosten verblijft, het landhuis eerst
dit jaar gehuurd. Zij heeft nimmer
enig contact met mevr. S. of de beide
Horns gehad.
De sectie op het stoffelijk over
schot der Horns zal te Amsterdam
geschieden. De zaak bevindt zich in
handen van de officier van Justitie
te Amsterdam, mr. H. A. Wassen -
bergh. Nws v. d. Dag.
Ex-dienstbode
verkwistte fortuin
De chauffeur van de KLM-bus, die
vorig jaar de wielrijdster mevr. S.
met opzet onder de wielen van zijn
wagen zag rijden, heeft niet kunnen
vermoeden, dat met haar dood de ge
ruchten over haar en de beide Duitse
fabrikanten een wilderondedans zou
den beginnen. Geruchten die oor
zaak werden van het onderzoek van
de politie te Laren en die hun be
kroning zouden vinden in de opgra
vingen in een villatuin.
Wie was mevr. S.? Mevr. S. kwam
als de Duitse dienstbode O. naar het
Gooi en ontpopte zich in de dertiger
jaren als pensionhoudster in een
klein burgerhuis te Laren. Zij kon
voortreffelijk koken, toonde zich
•zeer beminnelijk. Na verloop van tijd
telde haar pension nog slechts één
gast, de heer S., een rijk man van
Friese afkomst, liefhebber o.a. van
de paardensport en eigenaar van de
grote manege aan de St. Jansstraat.
In 1934 huwden zij, even voordat
de heer S. overleed. Het fortuin, dat
S. zijn vrouw bij testament naliet,
werd geschat op ongeveer 400.000
gulden. Mevr. S. zag kans dit fortuin
in slechts weinige jaren geheel te
verkwisten. Velen hebben van haar
bezit geprofiteerd. Zij huurde de vil
la op de hoek van de rijksweg Am-
sterdam-Amersfoort, hoek Vredelaan
te Laren.
DUITSE JODEN OPGENOMEN.
In de eerste jaren van de oorlog
bewoonde zij deze villa, omgeven
door een reeks van vrienden en ken
nissen. In 1942 namen de beide be
jaarde Duitse broers Hora, met wie
mevr. S. via kennissen en familie in
contact was gekomen, er hun intrek.
Beiden waren zestigers en klein van
postuur, krachteloze mannen, die
slechts hoopten, de weinige levens
jaren die hun nog restten, uit handen
van de bezetter te blijven.
De bewoners van andere landhui
zen langs de Vredelaan zagen hen
een enkele maal wandelen. Het duur
de nooit lang. Het duurde evenmin
lang, voordat zij plotseling en voor
goed verdwenen bleken te zijn.
EEN KUIL VAN DRIE METER
DIEP.
Het was in diezelfde dagen, dat
mevr. S. een Larense jongeman, die
zijn kostje probeerde te verdienen
door het opknappen van allerlei
boodschappen en karweitjes in de
villa-wijk, opdracht gaf in een hoek
van haar voortuin (dicht in de buurt
van een bijgebouwtje) een diepe
kuil te graven. De kuil zou moeten
dienen om er haar koperwerk in te
begraven. De kuil kwam er. Drie me
ter diep, twee meter lang, anderhal
ve meter breed.
Op een nacht werden de ontzielde
lichamen van de beide Duitse koop
lieden, gekleed nog in het cobert,
maar zonder hun schoenen, naar de
kuil gesleept en er begraven.
Mevr. S. zette haar levenswijze
rustig voort, profiterend van de roof,
welke op de onschuldige argeloze
broers was gepleegd. Lang duurde
ook deze weelde niet.
Tevergeefs probeerde zij met be
hulp van langs sluwe wegen bemach
tigde acten de gelden te verkrijgen,
die de beide Duitsers op banken in
veiligheid hadden gesteld Links en
rechts lichtte zij ingezetenen uit La
ren en omgeving op. Haar slacht
offers werden gevonden tot in de ge
goede intellectuele Gooise kringen.
Mevr, S. werd na haar zelfmoord
op gemeentekosten teraarde besteld.
Het graf van haar en haar man
wordt gesierd door het fraaiste mo
nument, dat op de algemene begraaf
plaats van Laren te vinden is.
TWEE GERAAMTEN GEVONDEN.
Terwijl de erven van de gebroe
ders Hora, woonachtig te Brussel,
Toewijzingen van
kuikens
De Minister van landbouw, vis
serij en voedselvoorziening is met
de georganiseerde landbouw tot
overeenstemming gekorven over de
regeling van de kuiken toe wij zingen
voor 1952.
De regeling komt hierop neer, dat
pluimveehouders, die toezeggen in
1952 25 pet. van hun bouwland met
aardappelen en/of korrelmais te zul
len verbouwen, hetze.fde aantal kui
kens krijgen toegewezen als in het
voorafgaande seizoen. Pluimveehou
ders, die niet aan deze voorwaarde
willen voldoen, zullen met een toe
wijzing van 75 pet. van dit aantal
rekening moeten houden. Bedrijven
waarvan kan worden aangetoond,
dat het niet mogelijk is tenminste 20
are voor de verbouw van aardappe
len en/of mais te bestemmen, over
het algemeen de kleine bedrijven
dus, zullen een toewijzing ontvan
gen, die overeenstemt met het aan
tal kuikens, dat wordt aangevraagd,
mits dit aantal de toewijzing voor
het voorafgaande seizoen niet over
schrijdt.
DR. L. A. VEEGER
Er is te Nijmegen overleden dr. L.
A. Veeger, oud-geneeskundig inspec
teur van de volksgezondheid in Gel
derland en Oost-Noord-Brabant. Dr.
Veeger was voorzitter van de natio
nale federatie van 't Wit-Gele Kruis
in Nederland. Hij bewoog zich voor
namelijk op het gebied van de volks
gezondheidszorg, de bestrijding van
de tuberculose en de zorg voor moe
der en kind.
Dr. Veeger was de initiatiefnemer
tot oprichting van de Paedologische
Instituten en de St. Maartenskliniek
te Nijmegen. Tevens was hij een der
pioniers bij de oprichting der me
dische faculteit der R.K. universiteit
en voorzitter van het St. Canisiuszie-
kenhuis te Nijmegen.
Hij was ridder in de Orde van de
Nederlandse leeuw en in de Orde van
Gregorius de Grote.
Na inleidende besprekingen te Lon
den zijn thans ook te Den Haag on
derhandelingen gevoerd tussen verte
genwoordigers van 't ministerie van
Landbouw-, Visserij en voedsel voor-
De nieuwe regeling wijkt af van ziening en het Engelse Ministry of
de tot dusverre gevo'gde, waarbij
een vast aantal kuikens voor het ge
hele land werd toegewezen. Dit jaar
werden in totaal 21,5 millioen kui
kens onder de pluimveehouders ver
deeld.
Food over hoeveelheid en prijs van
de in 't laatste kwartaal van dit jaar
en de in '52 door ons land aan Enge
land te leveren bacon. De besürekin-
gen zullen binnen enkele weken wor
den hervat. Vermoedelijk in Londen.
Daders hadden zware jeugd in Jappenkampen
Bedenk, dat uit een
onverzorgde kinder-
hoest een zwakke borst
kan overblijven. Help en
k bescherm Uw Kleine met
Gistermorgen verschenen voor de
Haagse Arrondissementsrechtbank de
22-jarige buffetchef R. E. G. de W.
uit Amsterdam en zijn 25-jarige
vriend, W. H. van der W. van be
roep matroos, uit Den Haag.
Zij hadden behoord tot het viertal
jeugdige bandieten, dat in de nacht
van 20 en 21 April 1950 „De Jockey
club" aan de Laan van Meerder-
voort in Den Haag overviel, en de
geheel overblufte spelers ruim 4000
gulden lichter wist te maken.
Deze overval werd enige tijd ge
leden reeds uitvoerig voor de recht-
WORDT „BINNEN GEPRAAT"
Radar op Schiphol
(Van onze correspondent)
Gistermiddag is op Schiphol de
nieuwe radarinstallatie officieel aan
de Nederlandse regering overgedra
gen. De heer J. W. F. Backer, direc
teur van de Rijksluchtvaartdienst,
aanvaardde de apparatuur, de z.g.
„precision approach radar" uit han
den der Franse bouwers. De heer
Backer onderstreepte hoe belangrijk
het is, dat men deze radarinstallatie,
waar op Schiphol reeds zo lang ver
langend naar is uitgekeken, juist bij
de aanvang van het winterseizoen
in gebruik kan stellen. En de radar
installatie, die de Amsterdamse
luchthaven nu tot zijn beschikking
heeft, is enig in de wereld. Tot nu
toe kende men namelijk slechts of
wel mobiele installaties, die zeer
kostbaar waren of wel vaste gebouw
tjes, die slechts een enkele lan
dingsbaan bestreken. De apparatuur,
die in samenwerking met de rijks
luchtvaartdienst en de rijksgebou
wendienst is ontwikkeld, kan daar
zij draaibaar gemonteerd is twee
banen bestrijken..
Dat de nieuwe radarinstallatie
voor Schiphol een grote aanwinst is
en het bedienend personeel geduren
de de veertien dagen „proefdraaien"
reeds geheel met dit moderne lan
dingshulpmiddel vertrouwd is ge
raakt, werd wel bewezen tijdens
een aantal proefvluchten, die gister
middag werden gemaakt en waarbij
een Dakota van de rijksluchtvaart
dienst feilloos werd binnengepraat.
De geringste afwijkingen bij de lan
dingsmanoeuvres werden onmiddel
lijk geregistreerd op het radarscherm
en de piloot medegedeeld, die dan
zijn correcties kon aanbrengen. De
kingskracht van luchtverkeer ten
zeerste ten goede zal komen.
In een Dakota, hoog hoven onze
luchthaven Schiphol, hebben wij de
officiële ingebruikneming van de
nieuwe radar-installatie kunnen
volgen. Ofschoon het gebruik van
radar natuurlijk is bedoeld in om
standigheden van slecht zicht, werk
te zij nu bij heldere hemel, terwijl
de late herfstzon uit het wolkendek
kwam schieten. Onze korte vaart
door de lucht was nochtans lang ge
noeg, om de werking en de betrouw
baarheid van deze vernuftige in
stallatie te kunnen bewijzen.
„Door haar mogelijkheden is ze
enig in de wereld", verzekerde de
directeur-generaal van de Rijks
luchtvaartdienst ons. Ook al is het
gebouwtje, waarin ze geplaatst werd,
draaibaar, om twee apparaten gelijk
tijdig te kunnen gebruiken, deze in
stallatie heeft alle voordelen van
een vast-opgestelde Hetgeen men
ons, enkele honderd meters hoog,
heeft duidelijk gemaakt.
Deze radar-installatie heeft een
reikwijdte van 20 kilometer, het
geen meer dan genoeg is. Ze werkt
op een golflengte van ongeveer 30
meter en zendt door middel van
twee antennesystemen. Bij mist en
ontij zal van 1 November af afdoen
de hulp mogelijk zijn bij het aan
vliegen en het landen op Schiphol.
Slecht zicht zal voor de piloot geen
moeilijkheid meer opleveren, want
de bestuurder wordt heel gewoon
„binnengepraat". De man aan de
grond kan namelijk op het radar
scherm de hoogte van het vliegtuig
aflezen, evenals richting en afstand.
Daarmee is de plaats van het toestel
volkomen bepaald, hetgeen we na
bank behandeld en de twee andere
verdachten, de 23-jarige E. H. J. en
de 23-jarige J. B., beiden vertegen
woordiger van beroep uit Amster
dam, hoorden zich toen tot ander
half jaar gevangenisstraf met aftrek
veroordelen.
De W. en van der W. hadden ech
ter nog meer op hun kerfstok. Bij
de Amsterdamse Rechtbank waren
tegen hen drie roofovervallen, twee
gepleegd om Amsterdamse taxi
chauffeurs en een op een Haarlem
se manufacturenhandelaar aanhan
gig gemaakt.
In afwachting van het psychia
trisch rapport, dat door de officier
van justitie bij de Amsterdamse
Rechtbank omtrent van der W. en
W. gevraagd was, werd door de Haag-
re Rechtbank de behandeling van de
zaak tegen de W. en van der W. uit
gesteld tot gistermorgen, opdat ook
de Rechtbank in Den Haag eerst ken
nis zou kunnen nemen van het rap
port, dat door de Amsterdamse psy
chiater over deze beide jongelieden
was uitgebracht.
Middelerwijl is dit geschied, en
daar beide verdachten toerekenings
vatbaar worden gecht, hoorden zij
zich door de Amsterdamse Rechtbank
wegens het plegen van drie roofover
vallen, hierboven genoemd, tot vijf
jaar gevangenisstraf mei aftrek ver
oordelen.
Met deze vijf jaar in het vooruit
zicht hoorden zij hedenmorgen we
derom anderhalf jaar gevangenisstraf
met aftrek tegen zich eisen, vanwege
de roofoverval op „De Jockey
club".
Welk een Wild-West toneel zich
in de nacht van 20 op 21 April in deze
club heeft afgespeeld, werd gister
morgen door de president mr. Velt-
man nog eens in herinnering ge
bracht.
De W. was aanvankelijk lid ge
weest van de Jockeyclub, maar had
er practisch al zijn geld verloren.
Hij was uiteraard goed op de hoogte
HET VERKIEZINGSFRONT
Natuurlijk zijn al onze lezers en lezeressen Zondagavond om 9.05 voor c
radio present geweest en met ons zullen vele aanhangers van de Partij var
Blijheid en Romantiek juichkreten uitgestoten hefchen, telkens wanneer ci.
weer een ondubbelzinnige zege voor Wim Jansen uit de bus kwam. De
avond, dat de aanbieding in Hilversum plaats vond, zijn wij te samen me;
een medewerker van het dansinstituut Evert Castelein studio-W2arts geto
gen. Onderweg werden wij vergezeld door iemand, die verklaarde: „boven,
de-partijen-te-staan". Hoe sluw en gewetenloos moeten onze tegenstanders
echter zijn, dat zij zelfs de meest achtenswaardige personen voor hun la
waaiig of sullig karretje weten te spannen. Want deze persoon, die wij voor
heen altijd werkelijk bo ven-de-partij en meenden te weten, was overgegaan
tot een 5e kolonne-activiteit en trachtte ons moree' te breken.
Leden van de Partij van Blijheid en Romantiek, erk U had slechts harte
lijk kuni.en lachen, wanneer U zijn pogingen beluisterd had. Het was pre
cies of iemand ons wijs trachtte te maken, dat bloembollen gezonder en lek
kerder zijn, dan wittebrood met aardbeienjam.
Door dit debat in de beste stemming geraakt, bereikten we de studio. In
de ruime hal werd onze aandacht onmiddellijk getrokken door een zenuw
achtig mannetje, dat met veel armgezwaai een groepje mensen wat duidelijk
trachtte te maken. Het scheen hem echter niet mee te zitten; hoe warmer
hij zich maakte, des te koeler werd zijn gehoor. Even later was hij achter
een der vele deuren verdwenen. Een der leden van het groepje (het waren
de Nijmegenaars, die enige ogenblikken later Wims zegetocht zouden ope
nen) vertelde ons. dat het drukke mannetje Kobus Kuch was. Niemand zal
het ons euvel duiden, dat we de gewijde stilte der studio-hal ontwijd hebben:
Kobus Kuch ip burger! Heus het was geen gezicht!
Maar toen even later voor de microfoon! De 5e kolonne-man werd tijdens
de niet te stuiten stemmen-lawine op Wim Jansen steeds minder zeker van
zichzelf en begon ten slotte luidruchtig zijn neus te snuiten, ten einde dc
hete tranenstroom te camoufleren. Kort daarop beleefden we wéér een hart
brekend ogenblik. Terwijl Leiden zijn 247 stemmen aanbood, natuurlijk alle
uitgebracht op Wim Jansen, hoorden we achter de geluiddempende wand
een tragisch geluid, dat deed denken aan de doodskreet van een gescheurde-
saxofoon. We renden naar buiten en zagen juist om de hoek van de gang een
bekend figuur verdwijnen. „Wat ga je doen, Gèr?" schreeuwden we, terwijl
we een looppasje inzetten. De avond was mistig en triest en griezelige ge
dachten namen bezit van ons.
„Stemmen!" antwoordde de leider van het naamloze lawaai-instituut, toen
wij hem ingehaald hadden. „Dacht je. dat ik geen 7000 gulden kon gebrui
ken?" huilde hij, terwijl hij een kaart van de tafel nam. En met bevende
hand stemde hij op 2 x 1 1, de lijst van belofte, de lijst van de Partij van
Blijheid en Romantiek, de lijst met de leuze, die geheel Nederland ver
overd heeft:
WILT U DE BESTE HUWELIJKSKANSEN?????
BRENGT DAN UW STEM UIT OP WIM JANSEN.
KRONUS.
radar-apparatuur zal er ongetwij- onze tocht konden zien op het
feld toe bijdragen, dat Schiphol ook scherm, opgesteld in de behoorlijk
in de toekomst voor buitenlandse
vliegtuigen een welkome landings
haven zal zijn, hetgeen de aantrek-
grote installatie, diep in de polder
van de Haarlemmermeer. En vol
gens die aanduidingen (met streep
jes en lijnen) op het scherm geeft
het bedienend personeel aan de pi
loot de goede richting aan naar de
landingsbaan.
De installatie is zeer kostbaar en
dus zal men het begrijpen, dat ze
moest beperkt blijven tot slechts
twee landingsbanen, die intussen
reeds mistbanen worden genoemd.
Ondanks die beperktheid is de ra
darinstallatie op Schiphol de be
langrijkste van alle bestaande.
Onder bescherming van de Rijks
luchtvaartdienst wordt ze geleid door
deskundige krachten; de technici
werden opgeleid in Frankrijk, waar
de enorme installatie werd gebouwd,
en het bedieningspersoneel werd in
Engeland getraind.
Het draaibare gebouwtje valt de
bezoeker onmiddellijk op; het heeft
de vorm van een kapel met toren en
is rood-wit gestreept.
met de situatie in de speelgelegen-
heid. De dag tevoren waren de wa
pens en de rollen tussen de vier
mannen in Amsterdam verdeeld.
De volgende dag begaf men zich
naar Den Haag en tegen midder
nacht naar de Laan van Meerder-
voort. J. was gewapend met een
stengun die overigens defect was, B.
zwaaide met een revolver, en zou de
aftocht dekken en de W. had een
bajonet. Alle vier waren gemas
kerd, toen zij de speelzaal binnen
kwamen en onder het uiten van al
lerlei dreigementen werden snel en
doortastend de bezoekers gefouil
leerd en werd de geldkist omge
draaid. De buit bestond uit ruim
4000 gulden, die later werd ver
deeld.
„Hoe kwam u zo tot deze overval
len?" vroeg de president aan de ver
dachten. „Zocht u alleen het avon
tuur?"
„Inderdaad" beaamde van der W.
„Avontuur tenkoste van anderen.
De taxichauffeurs en de manufactu
renhandelaar, die na de overval op
„De Jockeyclub" uw slachtoffers
werden, leverden toch weinig avon
tuurlijks op. Dachten jullie soms dat
je in Chicago was en jullie leden wa
ren van een gangsterbende? Het
geld is opgegaan aan drank en
vrouwen, het gaat allemaal ver de
perken te buiten", aldus de presi
dent.
De moeilijke jeugd van beide ver
dachten werd vervolgens ter sprake
gebracht. Beiden zijn geboren in In
donesië, hebben jarenlang in kampen
geleefd, en toen zij als jeugdige kna
pen vrij kwamen, hadden zij geen
ouders of familieleden meer die zich
om hen konden bekommeren. Als 17-
jarige jongen kwam de W. moeder
ziel alleen naar Nederland, kende
J hier niemand en rolde van het ene
baantje in het andere. De levensloop
van Van der W. was niet veel fleu
riger. „Ik begrijp wel dat jullie alle
bei een zeer moeilijke tijd in Indië
hebt gehad", zo zeide de presi
dent.
Ook de officier vanjustitie zeide
in zijn requisitoir begrip te hebben
voor de omstandigheden waaronder
deze verdachten waren opgegroeid.
Het psychiatrisch rapport over hen
uitgebracht gaf hem echter geen en
kele aanleiding om, wat betreft de
strafmaat, maatregelen te treffen en
hij requireerde derhalve dezelfde
straf die aan de beide andere ver
dachten in deze zaak, J. en B„ wa
ren opgelegd, namelijk anderhalf
jaar met aftrek.
Mr. S. Buurma uit 's-Gravenhage,
wees in zijn pleidooi op de jeugd van
zijn cliënt, de omstandigheden waar
onder deze geleefd had en hij noem
de het een wonder dat deze jonge
de het een wonder dat deze jonge-
was. Van zijn tiende jaar af had nie
mand zich ooit om hem bekommerd.
Nu heeft hij, wanneer de rechtbank
met de eis van de officier meegaat,
6 en een half jaar gevangenisstraf
voor de boeg.
Pleiter verzocht echter dringend
zijn cliënt een gedeeltelijk voorwaar
delijke straf op te leggen.
Dit zelfde verzoek werd geuit door
de verdediger van Van der W., mr.
Jansz uit 's-Gravenhage, die aan
voerde dat zijn cliënt het gevoel
voor verhoudingen geheel en al
kwijt is. Van zijn zevende jaar af
was verdachte in Indië aan zijn lot
over gelaten, ook hem was het Jap
penkamp niet bespaard gebleven en
ook hij keerde moederziel alleen
naar Nederland terug. In Indonesië
had hij kennis gemaakt met over
vallen van rampokkers en hij had
deze overvallen nimmer als iets mo
reel afkeurenswaardigs beschouwd.
Dringend verzocht hij de recht
bank met al deze omstandigheden
rekening te houden en een clement
oordeel te vellen.
De rechtbank zal over 14 dagen
uitspraak doen.
Vrij en weer gepakt
Met een levensgevaarlijke sprong,
vlak voor een naderende trein, heeft
gistermiddag de 25-jarige matroos
W. H. van der W., geprobeerd zijn
vrijheid te herkrijgen.
Hij had gisterochtend terechtge
staan voor de Haagse Rechtbank als
medeplichtige in de overval op de
Jockcyclub in de Laan van Meerder-
voort in Den Haag en zou onder be
waking van een agent van de Rijks
politie met de trein van tien voor
half drie naar Amsterdam terug gaan,
waar hij in afwachting van de be
rechting van een andere zaak in het
Huis van Bewaring was onderge
bracht.
Toen de trein het station binnen
kwam, nam de agent de gevangene
uit de wachtkamer mee naar het
perron. Plotseling gaf Van der W.
de agent een duw. Deze viel en de
matroos sprong vlak voor de rijden
de trein op de rails. De bestuurder
van de electrische trein remde krach
tig en dat is de redding geweest van
de man, die over de rails wegrende.
De agent was intussen op dc been
gekomen en ging de vluchteling
achterna. Hij schoot tijdens de ach
tervolging zijn revolver af, maar
hoewel hij het magazijn leeg schoot,
ging de matroos er vandoor, in de
richting van de Waldorpstraat
Pas een uur later had dc Haagse
politie, die met radiowagens achter
hem aanging, de matroos weer te
pakken.
lEFDE'S
.EGEPRAAL
Roman van A. Hruschka
Nadruk verboden
Natuurlijk! Want tot nu toe heb
ik geen flauw begrip van die dingen
Dat is niet meer dan behoorlijk van
een jonge dame, wier papa een be
roemde modelboerderij, bezit!
Elfi bleef haar zuster met toene
mende bewondering aanstaren.
Ik geloof, kindje, dat die nieuwe
en vurige belangstelling eigenlijk
meer mijnheer Holder dan de model
boerderij betreft, en
Ruth bloosde.
Gekheid!! Hoe kun je nu zoiets
van me denken! Alsof er ook maar
één man ter wereld mij interesseer
de! 't Is maar ik heb het je reeds
gezegd en ter navolging aanbevolen,
dat men van iedere gelegenheid
gebruik moet maken om zich te ver
strooien. en op andere gedachte te
komenEn nu, genoeg daarover.
Kom!
XV
Toen Elfi een half uur later weer
aan de voet van de heuvel bij haar
paard kwam, vond zij daarnaast een
ander paard, welks prachtige vormen
onmiddellijk haar bewondering op
wekten. Aan wie kon dat mooie dier
toebehoren! Hoe kwam het op deze
plaats, bij haar merrie?Zoekend
keek zij om zich heen.
En plotseling kwam er uit de scha
duw van een bosje een heer te voor
schijn, die een elegant rijcostuum
droeg. Hij schreed op Elfi toe, maak
te glimlachend een buiging en zei:
U neemt het mij toch niet kwa
lijk dat ik eigenmachtig als bewaker
van uw paard ben opgetreden? De
streek is weliswaar veilig, maar bij
men nooit weten.De gelegenheid
zo'n mooi dier als uw merrie kan
maakt de dief. zegt het spreekwoord
Maar wat zie ik? Juffrouw Tre-
bitsch.
Mijnheer von Heiden!
't Verheugd me, dat u mij nog
herkent, hoewel het reeds meer dan
twee jaren geleden is, dat ik op Hel
goland de eer had, aan u voorgesteld
te worden.
Inderdaad, onze eerste kennis
making dateert van een verblijf op
Helgoland, zei Elfriede.
Haar hart begon sneller te kloppen,
want aan dat verblijf op dat eilandje
waren voor haar onuitwisbare her
inneringen verbonden. Want bij die
gelegenheid had zij met Klaus Treu-
ward kennis gemaakt.
Maar hoe is u in deze afgelegen
streek verzeild geraakt, juffrouw
Trebitsch. Toch niet alleen?
Hij keek haar met heimelijke be
wondering aan, want zij kwam hem
nog veel mooier voor dan eertijds op
Helgoland.
Wel mijnheer von Heiden, ant
woordde zij glimlachend, wij brengen
de zomer door op Krannebitten, het
landgoed van papa.
Daar heb ik iets van gehoord,
maar ik had er, om de waarheid te
zeggen, geen idee van, dat u dezelf
de juffrouw Trebitsch kon zijn, met
wie ik toen op Helgoland kennis heb
gemaakt.
En u, mijnheer von Heiden?
Hoe komt u hier?
Ik ben reeds twee jaar inspec
teur op Kronstein. dat aan 't andere
eind van Kannebitten ligt.. Zeker
een bezoek gebracht aan de kapel,
juffrouw Trebitsch?
Ja. met mijn zuster Ruth, die is
vooruit gereden naar de hoeve en nu
ga ik haar volgen.
Mag ik u vergezellen?
Zeker als u tijd en lust hebt,
antwoordde Elfi.
Ruth's preek was toch niet geheel
zonder uitwerking gebleven. Elfi
dacht nu: Mischien heeft ze gelijk.
Waarom zou ik tenminste niet een
poging doen om verstrooiing te vin
den.
Von Heiden hielp haar te paard en
sprong zelf in het zadel. Daarbij vlo
gen hem allerlei wonderlijke gedach
ten door het hoofd.
Elfi Trebitsch was hem reeds vroe
ger uitstekend bevallen. In elk op
zicht was zij de partij die hij reeds
jarenlang tevergeefs zocht, om aan
de misère van de armoe te ontsnap
pen.
Op Helgoland had hij tot zijn bitter
leedwezen zo goed als geen kans ge
had, want een ander stond reeds op
de plaats, die hij gaarne zelf zou heb
ben ingenomen. Er liepen zelfs ge
ruchten over een heimelijke verlo
ving van de mooie Elfride met baron
Treuwart
Was daar iets van gekomen? Daar
het kapitaal „Elfride Trebitsch" geen
uitzicht voor von Heiden bood, had
hij er zich later niet meer om be
kommerd.
En spoedig daarna begon een nieuw
kapittel van zijn levensboek. De aan-
steelling op Kronstein en gravin Sa
bine. Maar ook hier zou hij zijn doel
niet bereiken
Bij deze laatste herinnering betrok
von Heidens gelaat. Maar het kostte
hem niet veel inspanning, de onaan
gename gewaarwording te overwin
nen.
Heerlyk, juffrouw Trebitsch, zei
hij dat ik u zo onverwachts weer heb
mogen ontmoeten! Ik hoop dat u mij
zult veroorloven, u van tijd tot tijd
nog eens te zienOf is dat ver
boden!
Waarom zou dat verboden zijn?
Op Krannebitten is een bezoek altijd
een welkome verstrooiing. Wie zou
mij. of ons, verbieden bezoeken te
ontvangen?
Wel, ik dacht maar zo, zei von
Heiden met goed gespeelde verlegen
heid. Ik weet immers helemaal niet,
wat er zo al intussen is gebeurd in
uw leven. Toen ik Helgoland ver
liet, vertelde men dat er tussen u en
baron Trouwart een verloving op
handen was Misschien is hij
reeds uw echtgenoot, en in dat ge
val zou hii niet gaarne een voorma
lig aanbidder in uw nabijheid zien
Von Heiden wist zeer goed, dat zijn
woorden niet van kiesheid en tact
betuigden. En even goed wist hij. dat
Elfi niet was getrouwd, want dat had
men hem ten stelligst verzekerd. Af
gezien nog hiervan, dat zij het hem
zelf anders wel zou heben gezegd.
Maar op dat ogenblik wilde hij tot
iedere prijs te weten komen, of het
schone jonge meisje nog vrij was en
of er ditmaal voor hem zelf enige
kans bestond. Dus waagde hij dio
tacteloosheid.
Elfi was bleek geworden, een
smartelijk gevoel beklemde haar.
Dus de mussen sjilpten het van
de daken!
Maar ook nu speurde zij de nawer
king van Ruth's preek, en dat hielp
haar over dat pijnlijke ogenblik heen
Niet laten merken, wat er in 't
zwaar gekwetste hart omgaat! Nie-
mands medelijden opwekken of ac
cepteren!
Zü kreeg dus spoedig weer haar
gewone kleur en antwoordde met
schijnbaar vrolijk lachje:
Ik vind het komisch, dat de
mensen altijd meer menen te weten,
dan men zelf weet. Ze dachten dus,
dat ik verloofd was? Wel, ik dacht
er toen niet aan en later ook niet.
Het beste bewijs daarvoor is, dat ik
thans nog helemaal vrij ben, noch
verloofd, noch getrouwd
Von Heiden slaakte zijns ondanks
een zuchtje van verlichting. Van dat
ogenblik af was hij zeer spraakzaam
en deed zijn best om Elfi aangenaam
te onderhouden. Hii vroeg ook met
belangstelling naar haar moeder en
naar Ruth, met deze laatste had hij
't op Helkoland dikwijls aan de stok
gehad.
(Wordt vervolgd^
