Wilt U de beste huwelijkskansen
Brengt Uw stem uit op Wim Jansen
Kath. Thuisfront inzet van verkiezingsgevecht
BI) BEKEHDE-LEIDENflüBS
De heer P. Heemskerk heeft
„z1n tijd nog niet gehad'1
GEEN BESTE
KANS
Kath. Thuisfront ook in Korea
ZATERDAG 6 OCTOBER 1951
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 1
STRALEND SCHIJNT de herfstzon,
wanneer we de K.R.O.-studio
bereiken.
Terwijl we op Wim Jansen, de
door onze lezers en lezeressen geko
zen candidaat in de grote verkie
zingsstrijd om de populairste radio-
ster, staan te wachten, horen we er
gens vanuit het gebouw brokstuk
ken van „Dit is negen heit de klok".
Onmiddellijk wordt er een deur ge
sloten en versterft het geluid. De
stilte, die de studio kenmerkt en die
het vele werk, dat er verricht wordt,
slechts doet vermoeden, wordt even-
later verbroken door het openen van
deuren en het rumoer van stemmen,
die zich niet meer laten weerhouden
door de koele sfeer van het gebouw.
Het is tijd voor de middagthee en
wanneer we enkele ogenblikken la
ter met Wim de ruime cantine bin
nenstappen hebben de diverse groep
jes zich al afgescheiden, verdiept in
een robbertje bridge. Met moeite
vinden we tussen de leden van het
Omroeporkest, dat in zijn geheel
aanwezig is, nog een tafeltje vrij.
Onder het genot van een kopje thee
en een respectabel aantal sigaretten
hebben we een uurtje geboomd over
het werk, dat Wim zo in het alge
meen en speciaal voor zijn bekende
programma 2x1 1 verricht.
VEELZIJDIG WERK.
Natuurlijk is het overbekende pro
gramma 2X1 1 niet de enige
bezigheid, die Wim Jansen voor de
K.R.O. verricht. Voordat hij „radio
ster" werd, was hij tolk bij de K.L.
M. en zijn functie bij de K.R.O. is re
portage-man. Dat dit leven de nodi
ge spanning met zich meebrengt,
komen we in de loop van het ge
sprek aan de weet.
Op onze vraag, wat tot nu toe zijn
meest aardige reportage geweest is,
moet hij eerst even nadenken, ver
telt dan, dat dit erg moeilijk te zeg-
Wim Jansen met een van zijn „Dam es-slachtoffers" tijdens 2x1 1.
gen is, om tenslotte te besluiten,
dat de tocht met de haringvloot toch
wel een van zijn aardigste herinne
ringen is.
HET ZEEGAT UIT.
Op „vlaggetjesdag" koos hij met
de „Gorredijk" het ruime sop. Al-
hoewel de stoere zeebonken hem in
het begin wel een beetje eigenaar- j
dig gevoel in de buurt van zijn j
maagstreek bezprgden, heeft hij zei- j
den gezelliger mensen ontmoet. Als
hij over zijn maag vertelt, beginnen
we al meelevend te knikken, want
zelf hebben we enige jaren geleden
5 dagen lang meer dood dan levend
op de Golf van Biscaje gedobberd.
„Nee, nee", haast Wim zich ons me
de te delen, wanneer we naar dit j
lijden in formeren, „daar heb ik zo
goed als geen last van gehad. Alleen i
IK VIND HET HELEMAAL NIET NODIG OM IN DE KRANl TE KOMEN,
zegt de heer P. Heemskerk, beheerder van het Kath. Bevolkingsbureau in
Leiden. „Ik heb m'n tijd gehad en toen ik zeventig jaar werd (13 Juli 1948)
heb ik al mijn functies vaarwel gezegd. Behalve natuurlijk het Bevolkings
bureau. Maar dat kent bijna niemand, zodat ik ongeveer uit het openbare
leven verdwenen ben. 'k Vind het dus helemaal niet nodig." Maar wij dach
ten er anders over en eenmaal in huis by de heer Heemskerk die drager is
van het Pauselijk eremetaal „Pro Ecclesia et Pontifice", kwam het gesprek
vanzelf op wat voorbij is. Onze gastheer was eerst in de handel, daarna
7 jaar ambtenaar op de Raad van Arbeid en vanaf 1929 werkzaam op de
afdeling Burgerlijke Stand van het Stadhuis. Het aanvaarden van de laatste
betrekking betekende voor de heer Heemskerk noodzakelijkerwijze zijn ont
slag als lid van de Gemeenteraad, nadat hij lly? jaar fractielid van de R.K.
Staatspartij was geweest. Voor die tijd was hij reeds voorzitter van de
Kath. Bond van Handels- en Kantoorbedienden, afd. Leiden, waarbij in 1914
nog de functie kwam van voorzitter van de R.K. Volksbond (thans K A.B.).
afd Leiden. Dat duurde tot 1924. Eenmaal gemeente-ambtenaar was de heer
Heemskerk ook enige jaren voorzitter van de Arka. afd. Leiden Op politiek
terrein had hij verschillende functies, o.a. tweede voorzitter van de R K.
Staatspartij, kring Leiden, bestuurslid van de Statenkring en lid van de
Partijraad. Voeg daarbij nog zijn voorzitterschap van de coöoeratie De Een
dracht", dan mogen we de rest onvermeld laten, omdat het toch wel duide
lijk zal zijn welke grote plaats de heer Heemskerk in het katholieke orga
nisatie-leven heeft ingenomen.
Ook zijn werk van thans is belangrijk. „Het Kath. Bevolkingsbureau werd
in 1929 opgericht, omdat men kiezerslijsten voor de R. K. Staatspartij wilde
hebben. Na enkele maanden kreeg ik het beheer in handen en al direct
bleek, dat dit bureau van groot nut kon zijn voor de pastorieën. Door mijn
ambt als „bevolkingsagent" van de Burgerlijke Stand had ik natuurlijk
prachtige relaties. Ook nadat ik in 1946 met pensioen gegaan was, bleef het
contact met de B. S. Elke Maandagmiddag ga ik er de gegevens halen Alle
geboorten, huwelijken, verhuizingen enz. worden ieder week aan de pas
toors doorgegeven. Er zijn ook instellingen e.d. die van mijn gegevens ge
bruik willen maken."
Het lijkt ons allemaal zeer interessant en we gaan er zelfs een spelletje
van maken. ,,Kunt U zien hoeveel katholieken er momenteel in Leiden
wonen?" ,.Uit een van de vele bakken komt een kaart te voorschijn en na
twee tellen komt het cijfer: 28.284, met de onderverdeling St. Petruspar
9.718. dek. par. 8.806, Hartebrugpar. 5.096, St. Leonarduspar. 3.608, St. Willi-
brorduspar. (voor zover het de gemeente Leiden betreft) 1.056. Dit zijn
cijfers van het begin van deze week.
We zijn het met de heer Heemskerk eens, dat dit zeer interessant werk is.
Maar we willen er beslist niet aan, dat onze gastheer „z'n tijd gehad heeft"!
Wie zich nog dagelijks voor een dergelijk werk inspant, staat nog midden
in ons katholieke organisatieleven. Hetgeen de heer Heemskerk reeds zoveel
?aren deed en hopelijk nog lange tijd doen zal! (Foto: „De Leidse Courant")
(Foto: „De Leidse Courant")
in het begin even. Ik had urenlang
in de straffe wind op het dek ge
staan en ging even „een bakje" ma
ken in de kajuit. Nu waren ze bene
den juist vis aan het schoonmaken
en de combinatie vis-teer-zware
shag werd me een ogenblik te mach
tig. Veiligheidshalve heb ik het
„bakje" maar laten staan en ben
weer naar boven gerend".
Ook over een ander zeetocht ver
telt hij, zij het met minder enthou
siasme. Tijdens de „begrafenis" van
het mysterieuze „Ding", nu een klein
jaar geleden, hebben vier van zijn
collega's hem nog maar op het nip
pertje binnenliöprd weten te hijsen,
toen, na een STfkre golf, Wim aan de
verkeerde kant van de railing hing
hing te spartelen.
DE VIERDAAGSE.
En wie zou er voor de KRO be
ter het jaarlijkse wandelfestijn van
de Vierdaagse te Nijmegen kunnen
verslaan, dan Wim Jansen, de „Nij-
megenaar-pur-sang"? Reeds als klei
ne jongen heeft hij- dit internationaal
gebeuren meegemaakt. Wanneer hij
de luisteraars hierover vertelt, weet
hij de stemming zó weer te geven, dat
zij de duizenden wandelaars als het
ware zien langs marcheren. Wim
vertelt nog over de Jamboree te Bad
Ischl en de legeroefening „Counter-
Thrust", waar hij met de reportage
wagen present was en tenslotte ko
men we aan het eigenlijke doel van
ons bezoek, zijn programma 2X1
1.
27 MAAL 2X1 1.
Reeds zevenentwintig maal is het
programma 2X1 1 door de
aether gegaan. Op 27 Januari jl.
startte Wim er mee en op onze vraag,
hoe hij zo op het idee gekomen is,
haalt hij zijn schouders eens op.
„Och, hoe gaat dat hé?", zegt hij
tenslotte. „Je piekert een poosje en
dan ga je je voorstellen, wat je zelf
nu eens graag door de radia zou ho
ren. Meestal vinden de luisteraars
dat ook aardig. Althans, dit is mijn
ervaring met 2X1 1. Nauwelijks
was ik ermee gestart, of ik ont
ving een lawine brieven, meestal
van getrouwde mensen, die me
„test-vragen" stuurden. Vele vragen
tijdens de uitzendingen zijn dan ook
op deze brieven gebaseerd.
De wachtlijst van de paartjes, die
een „test" aangevraagd hebben, is
meters lang en iedere uitzending
voel ik weer opnieuw een zekere
spanning hoe de uitslag zal zijn.
Meestal zijn de paartjes, wanneer
I ze de studio binnenkomen, geweldig
zenuwachtig. De dames giechelen en
zeggen, dat ze geer; woord zullen
kunnen uitbrengen en de heren
trekken eens stoer aan hun sigaret
j met een gezicht, alsof ze een verga
dering van hebzuchtige aandeelhou
ders moeten gaan overtuigen, dat
het beter is, over het afgelopen boek
jaar geen dividend uit te keren."
LELIJKE WOORDEN.
„Vooraf ga ik dan een praatje met
hen maken. Ik raad hen aan om niet
als antwoord „ja" of „nee" te bezi
gen en ook geen al te krasse taal
door de microfoon te lispelen De
laatste opmerking is vrijwel altijd
overbodig, maar zij hoort nu een
maal bij de voorbereiding. Eenmaal
voor de microfoor, is het net, of alle
zenuwen verdwenen zijn. Ze maken
grapjes, enfin.. zo besluit Wim,
„dat kun je iedere week zelf horen."
WIE DE JEUGD HEEFT....
,En zijn jullie nu mei een beetje
zenuwachtig" informeren we nieuws
gierig, belust op een griezelverhaal
van een vechtende v. Tutte, een
neerslachtige „Gewone Man" met
een jammerende Merie. „Wat mijn
rivalen betreft" zegt Wim luchtig,
„weet ik het nie; zo precies. Kobus
Kuch loopt er wel een beetje oipsjes
bij en ook „Het orkest zonder naam"
is niet meer zo luidruchlig, wanneer
het in de cauline koffie komt drin
ken. Ik zelf behoef me geen zorgen
te maken.
Wie de jeugd heeft, heeft de toe
komst. Nu en ik hèb de jeugd. De
gehele Kajottersbeweging staat ach-
I ter me, tientallen meisjesverenigin
gen, voetbalclubs, gidsen en verken-
I ners hebben de toezegging gedaan,
I dat zij voor mij de strijd zullen aan
binden. Drie kranten vechten voor
me. Pater Wesseling heeft zich met
zijn grote aanhang achter me ge
schaard en „ongeorganiseerden"
stuurden reeds de eerste verkiezings
dag stemmen bij de vleet. Het zou
gewoon een blijk van wantrouwen
zijn tegenover mijn kiezerscorps,
wanneer ik zenuwachtig zou zijn."
„Nou ja", proberen we, „maar een
verkiezingscandidaat is toch altijd
een beetje zenuwachtig. We zijn er
van overtuigd, dat het een uitste-
I kende indruk op onze lezers en
vooral op onze lezeressen zal ma-
ken, wanneer we kunnen schrijven
dat je een heel klein beetje zenuw
achtig bent."
„Zou het?" begint Wim te twij
felen. „Nu als je denkt, dat het nood
zakelijk is, vertel dan maar, dat ik
een heel klein beetje opgewonden
ben. Maar maak het niet te gek".
Verheugd pennen we dit sensatie-
bericht op ons bloc-note en met de
verzekering, dat de lezers en leze
ressen van „De Leidse Courant" pal
voor hem zullen staan, verlaten we
de studio.
OP TEN STRIJDE!
En nu onze verkiezingsstrijd! Na
de stormachtige candidaatsverkie-
zing zyn we vol goede moed.
Reeds twee verenigingen, een da
mescongregatie en een voetbalclub,
zonden ons bericht, dat zij een in-
De trouwlustige jongeman uit
Purmerend, is blijkbaar geen
lid van de partij van blijheid en
romantiek, die sinds een weck
heel jong Nederland tot politie
ke voorvechters heeft gemaakt.
Althans de belofte van Wim
Jansen, dat aan zijn kiezers de
beste huwelijkskansen gegeven
zullen worden, is voor hem
niet in vervulling gegaan. Niet
dat zijn kansen zo erg slecht
waren; hij had een aardig meis
je en een dezer dagen zou hij
met haar het door velen begeer
de bootje instappen.
Gisteren liep h(j echter langs
een weiland, zag een koe staan,
nam haar mee en trachtte haar
op de veemarkt te verkopen.
De politie is niet romantisch
en inplaats van in het huwe
lijksbootje zit de candidaat-
bruidegom momenteel in de cel.
tensieve propaganda-actie voor Wim
zullen gaan voeren. De Leidse To
neelvereniging „De Rederijkerska
mer" berichtte ons, dat zij en bloc op
Wim zullen stemmen en de kaarten
via de redactie van „De Leidse Cou
rant" zullen sturen.
Het door de diverse verenigingen
aangevraagde propaganda-materiaal
zal zo spoedig mogelijk verzonden
worden. In de diverse dorpen wor
den reeds strijdgroepen gevormd.
Tijdens de candidaatsverkeizingen
ontvingen we tientallen stembiljet
ten, voorzien van de vereiste postze
gels. Wanneer verenigingen met
grote groepen tegelijk stemmen, of
d.m.v. een actie stemmen verzameld
hebben, worden zij verzocht hun
stemmen naar de redactie te zenden.
Wij zenden dan de totaalopbrengsten
periodiek naar het Thuisfront en de
club of actiegroep krijgt een eervolle
vermelding in de krant.
Overal heerst opwinding en span
ning. Wie propaganda-materiaal of
stembiljetten te kort komt, schrijft
even een kort briefje naar de re
dactie. Op de enveloppe vermelden:
„Verkiezing".
Dit is een van de hoogtepunten in
het militaire leven. Na de laatste in
spectie op een rennetje naar het sta
tion. Overmoedig hangen ze uit het
coupéraampje van de trein, die hen
voor een paar dagen met verlof naar
huis zal brengen. Niet altijd is de
stemming als op dit plaatje. Een paar
dagen later zijn ze terug om weer
een nieuw standje van de officier
van piket in ontvangst te nemen,
terwijl hun interessen en zorgen
wellicht op een geheel ander terrein
liggen. Deze jongens hebben recht
op onze sympathie en steun, want
het is voor ons, dat zij twee jaren
van hun leven geven.
OP TEN STRIJDE, ONDER DE
LEUZE:
WILT U DE BESTE HUWELIJKS
KANSEN
BRENGT DAN UW STEM UIT Of»
WIM JANSEN.
Al bijna anderhalf jaar woedt de
strijd op Korea. Hier wordt wellicht
beslist, of het dreigend communisme
een halt toegeroepen kan worden.
Ook Nederlandse militairen dragen
daar hun zware steentje bij in de
strijd ter handhaving van vrede en
vrijheid. Vechten zij alleen? Zijn zij
verstoken van alle hulp en steun
uit het vaderland?
Neen natuurlijk Het Nationaal
Katholiek Thuisfront doet wat zij
kan, om de Nederlandse militair
daar een beetje te vergoeden, van al
hetgeen, wat hij moet missen. De fo
to toont u een aalmoezenier, die in
dat barre land in de open lucht een
H. Mis opdraagt. De gehele uitrus
ting voor deze aalmoezenier werd
verzorgd door het Nationaal Katho
liek Thuisfront.
Wil zij in de toekomst haar werk
voort kunnen zetten en, daar waar
nodig is, haar activiteit kunnen ver
groten, dan zal zij door u gesteund
moeten worden. Zij is bij de Neder
landse militair de spreekbuis van
geheel katholiek Nederland. Zij ziet
toe op de geestelijke ontwikkeling
en zij tracht aan het vaak dorre sol
datenleven een zonzijde te geven.
Ook hier in Nederland moet nog veel
gedaan worden. Door de lange
dienstplicht is er een groot te kort
aan militaire tehuizen. De huizen,
die momenteel in Nederland bestaan
voldoen lang niet alle aan de eisen,
die men aan dergelijke inrichtingen
moet stellen. Door lectuurvoorzie
ning schept het Nationaal Katholiek
Thuisfront een onderlinge band en
hiermede bereikt zij, dat de militair
trots de nivellerende invloed, die er
van het soldatenleven uitgaat, toch
de juiste waarden van zijn leven in
het oog houdt.
De komende twee maanden kunt
U deze organisatie steunen, door
stemmen uit te brengen op de radio
ster, die u het meest sympathiek is
en wie zou dit anders kunnen zijn,
dan im Jansen met zijn leuze:
Wilt U de beste huwclijkskanscn?
Afag. steeds vechten an ze jongens mee in JCwcea
Gericht op de Communistische stel lingen vuren de vervaarlijke lopen van dit 155mm kanon hun
kogels. Het kanon wordt bediend d oor leden van het 90ste Veldartilleri e Bataljon, In een van de
artillerie bombardementen van de Koreaanse oorlog.
dodelijke
groots'
