Eng eland-Frankrijk2-2 (2nze 5)amrubriek (Zvcntwcen aan ffiim DE ontvoering 3 DONDERDAG 4 OCTOBER 1951 DE LE1DSE COURANT IDE BLAD PAGINA Engelsen niet geslagen, maar 't scheelde niet veel HET RECORD VAN ENGELAND nog nimmer op eigen grond een ne derlaag te hebben geleden tegen een officieel elftal van een der Con tinentale landen werd gistermiddag op Highbury, waar hel terrein van Arsenal is gelegen, niet gebroken. Het Franse elftai slaagde er in om een gelijkspel, dat door de meeste critici als verdiend wordt beoor deeld, te bereiken, ja, er was zelfs de mogelijkheid geweest dat de gas ten in de laatste minuut de winnen de goal zouden hebben gescoord indien midvoor Jean Grumellon niet, met alleen doelverdediger Williams voor zich een onderdeel van een se-conde geaarzeld had, waardoor zijn schot mislukte. De 60.000 toeschouwers hebben een weinig fraaie wedstrijd aan schouwd. Weliswaar waren de Fran sen sneller, maar er zat zo weinig verband in hun voorhoede, dat nel open spel niet met succes bekroond kon worden, ondanks het feit dat de Engelse verdediging zich niet var zijn sterkste zijde liet zien. Men is dan ook algemeen van mening, dat in het Engelse elftal, waarin hei shortpassing hoogtij vierde men wilde de bal als het ware in het doel leggen ingrijpende wijzigin gen zullen worden aangebracht met het oog op de otmocting van het jaar, de wedstrijd tegen Oostenrijk. Het Franse elftal, smartte al heel ongelukkig. In de vierde minuut heerste er een klein misverstand ir. de verdediging, waardoor Engelano op gemakkelijke wijze aan een doel punt werd geholpen. De Algerijn Fi- roud, linkshalf die overigens een voortreffelijke wedstrijd heeft ge speeld, speelde een bal terug op Vignal, die uit zijn doel was geko men om een voorzet van Finney tci onderscheppen. En op deze wijze rolde het leder in het Franse doel en had Engeland met 10 de leiding. Aanvoerder Baratta, die de opgooi had gewonnen en zijn ploeg met de wind, welke in de lengte van het ter rein stond, in de rug het spelen, in spireerde zijn landgenoten door ge acheveerd en moedig spel, waardoor het Engelse elftal, dat aanvankelijk in de meerderheid v/as voorlopig geen verdere doelpunten kon maken. De Franse voorhoede beperkte zich tot enkele uitvallen, welke zekei niet van gevaar waren ontbloot en na ongeveer een kwartier spelen Engeland had intussen reeds twee corners kunnen nemen kwam een schot van Baratta, gelost van 30 me ter afstand, tegen de rechterpaal. Dit inspireerde de gasten merkbaar en toen enkele minuten later Alp- steg een hoekschop voor doel plaat ste kon Doye, nadat de Engelse achterhoede even aarzelde met weg werken, van twee meter afstand een schot lossen, dat Williams te mach tig was. De gelijkmaker werd in de achttiende minuut gescoord en eer- minuut later had Frankrijk al de leiding.. René Alpsteg, de snelle rechtsbuiten, liep snel naar binnen en loste een verschrikkelijk hard schot van niet te verre afstand, waar naar Williams tevergeefs greep. Engeland stond op eigen grond met 21 achter en dit feit imponeer de de spelers zo, dat het verband in het elftal volkomen zoek geraak te en de gasten enkele kansen op een schoteltje presenteerden, welke he laas door de Franse aanval niet werden benut. In hun nervositeil vergaten de Franse voorhoedespelers te richten en zelfs midvoor Grumel lon schoot een keer, toen hij een prachtige scoringskans had, ver over. Na dit offensief van Franse zijde herstelde het Engelse elftal zich znigszins, maar eerst een kwartier voor de rust kwam de gelijkma ker. De Engelse aanvoerder Wright, die wel de beste speler van zijn ploeg was, gaf een pass naar Man- nion. De handige binnenspeler plaatste het leder naar een open plek aan de rechterzijde van het veld. Zijn tactische manoeuvre was door de linksbuiten van Tottenham Hotspur, Medley, begrepen, hij zwenkte naar binnen, nam de bal meteen op zijn schoen en gaf doel man Vignal geen kans: een fraai staaltje voetbal, dat herinneringen wekte aan het grootse spel, het welk de Engelse profspelers in vroegere jaren zo vaak hebben ge demonstreerd. De Engelsen hebben getracht om nog voor de rust de leiding te ver overen, maar doelman Vignal weer de zich voortreffelijk en zag kans om een gevaarlijke kopbal van Mil- burn te stoppen. De tweede helft. In het eerste half uur van de tweede helft had het Engelse elftal ongetwijfeld het beste van het spel. Er waren echter verschillende oor zaken aan te wijzen, dat geen doel punten ondanks deze veldmeerder- heid tot stand kwamen. Op de eer ste plaats hield men het spel veel te kort. Men probeerde als het ware al samenspelende het leder in het doel te deponeren, maar dit duurde zo lang, dat er altijd wel een Frans been tussen kon komen om die te verhinderen. Maar aan de an dere kant dient men ook bewonde ring te hebben voor de voortref felijke Franse verdediging, waarin Grillon en Salva, de beide achter spelers, onvermoeid ingrepen, ter wijl doelman Vignal enkele wonder- ow baarlijke safes verrichtte. Vooral i hun plaaten in het eerste elftal in een schot van Finney, met de lin- - - kervoet gelost, behandelde de Pa- rijse doelman, schitterend. De En gelsen telden het doelpunt reeds, maar Vignal slaagde er in de bal tot hoekschop te verwerken. Het aantal hoekschoppen op het Franse doel was talrijk, maar zoals wij reeds schreven, werkte de Engelse voor- Voor de wedstrijd Engeland Oostenrijk, te spelen Woensdag 28 November a.s. in het Wembley Sta dion te Londen, zijn reeds meer dan 60.000 toegangskaarten verkocht. De leiders van voetbalorganisaties in de grensstreken verklaren zich zeer voldaan over de in de jongste bondsvergadering van de K.N.V.B. gevallen beslissing, inhoudende dat Nederlandse clubs, in de grenspro vincies gevestigd, desgewenst toe stemming zullen kunnen krijgen om vriendschappelijke wedstrijden tegen West-Duitse clubs te spelen. In de beide centrale bonden van Nord-Rhein-Westfalen en Neder- Saksen is men het er echter nog niet over eens of nu ook van Duitse zijde een „grensgordel" zal worden ingesteld, waarbinnen clubs geves tigd moeten zijn willen ze vergun ning krijgen om in Nederland te spelen. OUDERE SPELERS VAN H.B.S. STELLEN HUN PLAATSEN BESCHIKBAAR. Naar het „Vad." verneemt, heeft een vijftal oudere spelers van het eerste elftal van H.B.S. zich tot de elftalcommissie van hun vereniging gewend met de mededeling, dat zij het belang van de vereniging gaar ne beschikbaar zouden stellen aan jongere krachten. Het betreft hier de volgende spe lers: Walhain, Van der Vegt, Hiem- stra, Herklots en Langelaan. De sa menstelling van het elftal voor a.s. Zondag tegen Brabantia hangt af van de beslissing, die de elftalcommissie hoede de aanvallen slecht af en ook over <je stap van deze spelers denkt het schot ontbrak menigmaal oj te nemen, beslissende ogenblikken. In het laatste kwartier wist het Franse elf tal zich enigszins aan de druk te ontworstelen. En toen kregen de tricolores eveneens kansen om het winnende doelpunt te scoren. Drie minuten voor tijd kreeg midvoor Milburn, die in Jonquet een goede stopperspil vond, op drie meter af stand van het Franse doel een schit terende kans, maar alweer faalde zijn schot en de bal ging naast. Dat was de laatste kans voor de Engel sen. En het publiek hield zijn hart vast, toen Grumellon in de laatste minuut alleen voor keeper Williams kwam te staan. De Engelse doelver dediger had maar één kans om een doelpunt te verhinderen, namelijk door uit zijn goal te komen. Het schot van de Franse midvoor kwam daar- i IJSHOCKEY PLANNEN VAN H.H.Y.C. Op 15 October zal de Canadese ijshockeyspeler Leo Corey in ons land arriveren. Evenals het vorig seizoen zal hij als coach-speler fun geren van HHYC. Behalve Carey komt nog een tweede Canadese spe ler in het team van HHYC uit, na melijk Arnold, die^geruime tijd in de Schotse League heeft medege- speeld. Er is een uitnodiging binnengeko men om op 3 en 4 November te spelen tegen KEV Krefeld en Preussen Krefeld, de kampioensclub van West-Duitsland. De Nederlandse IJshockey bond heeft in beginsel toestemming gegeven voor deze ont moetingen. Het bestuur van HHYC door tegen Williams aan, Grumel- Xnog nato'beraden o?deze Inn IrT-ootr Vir»+ nnniwiw tp nalr- r. Ion kreeg het leder opnieuw te pal: ken, maar de moedige doelverdedi ger wierp zich voor de Fransman en slaagde er in het moeilijke schot tot hoekschop te verwerken. Zo kwam het einde van een wedstrijd, waarin het peil slechts zelden tol grote hoogte steeg en het Engelse elftal zulk teleurstellend spel heeft laten zien, dat men het ergste vreest voor de ontmoeting tegen Oosten rijk., welke in November zal plaats vinden. Rest nog te vermelden, dat het goede kopwerk van de Franse ploeg opviel. En de Franse verdediging was tenminste van gelijke kracht als van de Engelsen. Vanzelfsprekend waren de gasten verheugd met dit resultaat, dat ongetwijfeld voor hen zeer eervol is. invitatie, zo vroeg in het seizoen, zal kunnen worden aanvaard, waar bij natuurlijk ook het advies van Carey zal worden ingewonnen. DE H.O.K.Y. 20 OOT. OPEN Op Zaterdag 20 October zal de HOKY voor de schaatsenrijders en ijshockeyspelers weer worden open gesteld. Het ligt in de bedoeling, dat op nader vast te stellen uren des Maandags zowel door HHYC als door de Ijsvogels op de baan van de HOKY zal worden getraind. Be sprekingen zijn verder gaande, dat de Ijsvogels hun wedstrijden ook in het aanstaand seizoen op de HOKY spelen. Men mag voorts aannemen, dat de competitie om de West-Euro pa beker door zal gaan. Welke clubs aan deze competitie deelnemen is nog niet bekend. Alle correspondentie betreflende deze rubriek gelieve men te zenden aan W. J. v. d. Voort, Rustoord- ■traat 3. Nieuw-Vennep. ONZE PROBLEMEN. (Voor geoefenden). Onder no. 45 een compositie van de heer A. G. de Jeu. Een bewerking op een bekend thema, het oplossen zeker waard. Probleem no. 45. Auteur: A. G. de Jeu, Leiden. Ie publicatie. Zwart 9 schijven op: 4, 8, 9, 14, 16, 18, 20, 22 en 23 en dam op 13. Wit 12 schijven op: 25/27, 32, 34, 35, 38, 42/44, 48 en 50. Vervolgens een mooi offerpro bleem, echter zonder bijzondere mo menten. Van v. Duijn kant 't anders. Probleem no. 46. Auteur: S. v. Duijn, Warmond. Ie publicatie. Stand in cijfers luidt: Zwart 11 schijven op: 3, 8/11, 14, 17, 19/21 en 26. Wit 10 schijven op: 22, 23, 28, 29, 34, 37, 39, 40. 45 en 47. Voor beide vraagstukken geldt: wit speelt en wint. Oplossingen tot 24 October a.s. aan bovenstaand adres. Oplossingen pr. 39/40. No. 3®, auteur: L. W. Turk. Zwart: 7, 9, 10, 12, 13, 17, 19, 23, 21, 35 en 36. Wit: 21, 27, 32/34, 38, 40, 44, 46, 47 en 50. Wit wint door: 3430 (keuze) 40—34, 45—40, 32—28, 47—41, 44— 39, 34x3 en 3x18. Een vraagstuk met een goed vehborgen ontleding, vooral de sleutelzet is hier goed aange bracht. OLYMPISCHE SPELEN DE OLYMPISCHE FAKKEL VOOR 1952 De Olympische fakkel voor de spelen in 1952 zal van Griekenland naar Kopenhagen worden gevlogen, na op de traditionele wijze, door zonnestralen, ontstoken te zijn in de ruines van de tempel van Zeus te Olympia. Te Kopenhagen zal de fakkel of ficieel in ontvangst genomen wor den door de burgemeester in het stadhuis. Deense, Zweedse en Finse estafettelopers zullen er voor zorgen dat het vuur via Stockholm, Hapa- randa en Tornea de Finse hoofdstad bereikt. Voor de spelen van 1936 te Berlijn werd de fakkel over de gehele af stand OlympiaBerlijn door lopers, vervoerd. In 1948 droegen lopers het vuur door Italië en Frankrijk naar een plaats aan de Franse kust, waar een Britse torpedojager het aan boord nam en verder transporteerde naar Londen. No. 40, auteur: A. J. Pellekoorne. Zwart: 5. 9, 12, 18, 16, 18/20, 23, 26, 37 en 41. Wit: 22, 27, 28, 32, 34/36, 38, 40, 46 en 47. Wit wint door: 22—17, 27—22, 38— 33, 35—30. 34x3, 3x49 41—46), 40— 34 (46—10), 4741 (10x46), 49—32 (46x40), 45x34 (ld-21), 36—31. Een vraagstuk met heel aardig slagwerk. Jammer van schijf 37 en 41 in de aanvangsstand. Ladder-wedstrijd. (Voor onze beginners). In pr. no. 68 behoort nog één wit stuk op 27 te staan. Aan de meeste onzer oplossers was dit reeds bekend gemaakt. Nu de problemen. Eerst een vraag stukje van De Zwart, met een goed verborgen sleutelzet. Dit stukje be rust op de bekende eindslag 45/1, welke wordt verkregen door de daarin bewerkte meerslag. Wedstrijd-probleem no. 69. Auteur: Th. de Zwart, Sassenheim. Ie publicatie. Zwart 8 sohijven op: 7/9, 20, 22, 24, 28 en 36. Wit 8 schijven op: 33, 34, 37, 40/42, 45 en 47. Onder no. 70 een vraagstuk van de heer Kamp, waarin evenals in no. 69, de meerslag een fraaie rol speelt. Zeer verdienstelijk is, dat de damlijn door wit niet bereikt wordt. Wedstrijd-probleem no. 70. Auteur: H. v. d. Kamp, Lisse. Ie publicatie. i VAN TANTE De dichter Piet Sonnet had zo „Koop een wekker" zei de chef kort, juist een wekker gekocht Door geld nood gedwongen had hij een betrek king op kantoor aanvaard Zijn nieu we chef had hem gezegd, dat hij iedere dag om om half negen aanwe zig moest zijn. „Hoe kan dat?" had Piet Sonnet gevraagd. „Ik slaap al tijd mijn gezonde slaap tot half elf". En zo was het gebeurd. Mismoedig telde de dichter zijn laatste geld neer voor een goedkope blikken wek- wer. De wekker bleek een nadeel te hebben. Ze wekte niet. Toen Sonnet de volgende dag uit zichzelf wakker werd was het klokslag half elf. „Hoe wonderlijk is dit begin", dichtte hij en schoorvoetend ging hij naar zijn nieuwe baas. Intussen zaten Bim en Basli over hun voetstappen gebogen, het enige souvenir dat de valse tante had achtergelaten. „Dit is een van mijn moeilijkste gevallen", zei Basli. „Dat zo'n lafaard ook_ vlucht!" ant woordde Bim mismoedig. Stand in cijfers luidt: Zwart 7 schijven op: 1, 6, 13, 14, 19 20 en 38. Wit 8 schijven op: 11, 12, 17, 22, 25, 28, 31 en 34. Voor beide vraagstukken geldt: wit speelt en wint. Oplossingen kunnen worden in gezonden tot 24 Oct. a.s., aan boven staand adres. Oplossingen pr. 61/62. No. 61. Vervalt wegens remise stand. No. 62, auteur: P. v. d. Kwartel. Zwart: 10, 14, 17, 19, 20 en 24. Wit: 28/30, 33, 35 en 40. Wit wint zeer fraai door: 28-22, 29—23, 30x19, 40—34 en 36x4. Een zeer fraai stukje met een klassieke eindstand. Lijst-Ladder. (Bijgewerkt t/m pr. no. 62). Pih. Philipse (96); H. C. Pieëte (93); A. J. Pellekoorne (88); E. B. Mur (70); S. V. Cornelisse (62); J. W. J. ter Veen (56); Mevr. Hijdra (59); P. C. v. d. Ham (57); Th. Wort- man, N. en H. Schoonderwoerd, C. de Jong, C. en S. J. Kraan, alle (42); C. A. ter Veen (36); L. L. A. v. d. Zwet (36); J. M. de Bruijn (22); Joh. Tol (20); G. v. Gozen (20); G. P. M. de Jeu (2); J. C. Kortekaas (2); B. W. Bel (2 punten); C. B. Janssen (59). Eindspelen. Voor onze meergevorderde dam spelers volgen hieronder een twee tal voor het practisch spel nuttige eindspelen. Wij zijn benieuwd wie deze beide stukjes zullen weten te ontsluieren. No. 1. Zwart 3 schijven op: 22, 25 en 35 en één dam op 30. Wit 7 schijven op: 29, 33, 34, 43, 45, 48 en 50. No. 2. Zwart 6 schijven op: 2, 9, 13, 16, 18 en 23. Wit 6 schijven op: 27, 29, 34, 39, 42. Wit speelde in dit eindspel 4238, denkende zw. te verlokken tot het schijnbaar sterke 2328. Want aw. krijgt daardoor een mooie dreiging nl. 2832. Wit moet nu, volgens zwart, 3833 spelen. Zwart vervolgt dan met 18—22, wit 27x18, zwart 13x22 met gew. stand voor zwart. Wit had dit alles wel gezien en speelde niet voor niets als le zet 42 —38. Dit eindspel is uit een gespeel de partij. Hoe wint wit? Voor no. 1 geldt ook: wit speelt en wint. Wie zendt mij de juiste wintgan- gen voor 31 October a.s.? Indien er meer dan 5 deelnemers zijn, die van beide stukjes de cor recte oplossing inzenden, zal er een medaille worden verloot. POSTDUIVEN De Zwaluw (Voorschoten) Wed vlucht met jonge en oude duiven vanaf Quiévrain. Afstand 197,71 km. eerste duif 15.38.21 snelheid 972,24 laatste 16.10, snelheid 842,84 nr. Uit slag: K. I. Waasdorp 1. 5. 10, 11; J. P. v. d. Assem 2. 4. 8. 14; J. W. v. d. Hulst 3; M. Th. v. Berne 6, 7; Fr. Hendriks 9. 12, 13;. De kampioenschappen 1951 waren als volgt: le kampioen Vitesse K. I. Waasdorp met 485,4 pnt.: le kam pioen Mid-fond M. Th. v. Berne met 484.4 pnt. le kampioen Fond J. W. v d. Hulst niet 373,6 pnt. Eindstand 10 generaal. 1. Fr. Hen driks met 2314,3 pnt; 2. M. Th. v. Berne met 2300,4 pnt; 3. J. P. v. d. Assem met 2173,3 pnt. 4. J. W. v. d. Hulst met 2164 pnt; 5. B. M. Keijzer met 2029,7 pnt. De Duinklievers (N'hout) Uit slag van de wedvlucht met oude en jonge duiven vanaf Quiévrain. Af stand plm. 213 km. In concours 120 duiven. Gelost te 12.15 uur met NO wind. Aankomst le duif 16.16.49, uur snelheid 883.86 m. per min. Uit slag: 1 Br. Kok; 2. 6 J. en C. Broek hof; 3 4, 9. 11. 18. 20. 21, 25 en 27 K. Nulkes; 5. 15 P. v. Duin; 7, 16, 22 Geb. Meeuwenoord; 8, J. en R. Broekhof; 10. Jac. Peeters. De Vooruitgang (Nieuwkoop) Wedvlucht vanaf Quiévrain met oude en jonge duiven. Gelost om 12.15 uur, eerste duif 14.34 uur. Af stand 208 km. uitslag: H. v. d. Neut 1 en 7; .7. W. Woerde 2, 4 en 5 en A. Sloboom 3 en 6. Boekbespreking De Weerlozen. Bekroon de roman van Valeer van Kerkhove. Uitgave A. W. Sijthoffs Uitg. Mij. Leiden. Er wordt in de huidige tijd veel, misschien zelfs te veel literatuur op de markt gebracht. Dit teveel zit hem dan in de kwaliteit, want goe de lectuur, d.w.z. moreel goed en literatorisch goed kent geen te veel. Maar in „De Weerlozen", de be kroonde roman-prijsvraag van A. W. Sijthoff's Uitgevers-M(j te Leiden door Valeer van Kerkhove, dat zc kort na haar verschijnen reeds de tweede druk mocht beleven, komt duidelijk tot uiting, dat de roman kunst nog lang niet dood is. Valeer van Kerkhove is blijkens dit boek een schrijver van talent. Hij is echter nog debutant, maai dit werk stempelt hem onmiddellijk tot een meester. Het lezen en zelfs herlezen van dit machtige werk heeft ons de overtuiging gegeven, dat de jury voor deze prijsvraag hel eigenlijk niet zo heel moeilijk bij haar oordeel over de diverse inzen dingen gehad moet hebben. Valeer van Kerkhove heeft zich hiermede ontpopt als een schrijver van formaat, omdat hij niet alleen de dingen ziet zoals ze zijn op zichzelf reeds een kunst maar om dat hij ze door zijn gaafheid en vol heid van taal ook kan weergeven in de volle realiteit, waarmede hij zc doorvoelt. „De compositie in haar geheel", al dus de jury in haar rapport, „maar ook de opbouw van elke dialoog welke het overbodige woord ver mijdt en voortdurend gehalte heeft is opvalelnd goed geslaagd voor een debuut. Ditzelfde geldt ook voor de wijze, waarop de auteur de uitwer king van eenmaal ingevoerde sym bolische motieven en dc ganse de taillering weet te beheeuen." Men kan van de jury, welke be stond uit Antoon Coolen Ben van Eysselsteyn en dc. P. H. Ritter Jr., moeilijk anders verwachten dan een loflied op het werk van de auteur dat zij een bekroning met de eer ste prijs waardig keurde, doch iede re lezer zal met net loflied in kun nen stemmen en in moeten stem men want „De Weerlozen" verdient het ten volle om de frisheid, waar mede het geschreven is, om de volle rijkheid die er uit spreekt, zowel wat betreft taal als moraal. hel meest nog wel om dit laatste ook, want zijn visie op de zwakheid van de mens, die in God de oneindig meedogende ziet, komt op zinrijke w^ze telkens naar voren. Daardooi spreekt dit werk tot dc mens en iti het om zijn positivisme een tegen hanger van veel geschrijf, waarir men óf de ideële doelstelling mist óf het nihilisme als 'i ware zo al nie» verheerlijkt dan toch aanvaard ziet. Moge dit werk het is geen boek voor kinderen nog menige her druk beleven. M. Z. £lEFDE'S Zegepraal Roman van A. Hruschka Nadruk verboden 9) Om zes uur zal Mosser met de auto gereed staan, zeide hij kortaf. Moet ik mijn heer de graaf ver gezellen? vroeg de knecht. Neen ik zal geruime tijd afwe zig zijn, en heb geen bediende nodig. Je kunt twee maanden vacantie ne men. Paul, en je vervolgens ter be schikking stellen van juffrouw Mo- tika, die je voor de verdere duur van mijn afwezigheid wel op de een of andere manier zal bezig houden. Paul zette een bedrukt gezicht. Onder de oude, knorrige gouvernan te te moeten dienen was zeker lang niet eo aangenaam als m<et zijn jon ge meester op reis te gaan. Toch waaede f/j natuurlijk niet de minste aanmerking. Juist om één uur stond alles ge pakt, en toen kwam juffrouw Motika zeggen, dat het diner gereed was Mare begaf zich naar de eetzaal. Vader en zoon groeten elkaar met een stijve beweging en een paar koe le woorden; zij schijnen elkanders blikken te mijden, en het maal wordt zwijgend gebruikt Onmiddellijk daarna staat Graaf Klem ens op, en wil zich verwijderen maar ditmaal kijkt Mare hem aan en zegt; Een ogenblikje vader; ik heb u iets mede te delen. Met een vluchtige beweging van de hand zendt hij de bediende weg. Vader en zoon zijn alleen. Graaf Klemens zet zich neer, en kijkt Mare vragend aan. Deze herneemt op luchtige toon: Ik wilde u zeggen, dat ik van daag voor onbepaalde tijd op reis ga De oude heer schijnt helemaal niet verrast te zijn. Men leest veeleer een zekere voldoening op zijn ingezon ken gelaat, in zijn doffe ogen Graaf Klemers knikt eenvoudig. Hij zegt bij zich zeiven: „Ik wist, dat dit moest komen. Ik heb het al een jaar verwachtDan vraagt hij: En wat heeft je tot dat plotse linge besluit genoopt? Omstandigheden van zuiver per soonlijke aard, die van generlei be lang voor u zijn. Ik zal u echter ronduit zeggen, dat een geluk, waar op ik had gehoopt, in scherven te gronde ligt. De oude knikt weer en zegt dan: Ik wist, ik had voorzien, dat je zoudt gaan zwerven door de wereld en dat ik alléén zou blijven Mare kijkt zijn vader verwonderd aan. Wat bedoeld u met die raadsel achtige woorden, vader? 't Is niet mijn schuld, dat het zover gekomen is Graaf Klemens hief bijna smekend de handen op. Wil je mij niet verstaan, stel dan geen vragen meer.spreek niet. Zwijg.... zwijg om 's-hemels wille, zoals wij tot nu toe daarover gezwegen hebben't Is de vloek van het boze, dat het altijd nieuwe kwaad meebrengt.... Vader Ga. Laat mij alleen. Ga., maar rr.'et God! Een oude. gebroken man zal voor je bidden. Vaarwel. De oude graaf staat weer op. Maar alvorens de eetzaal te verlaten, werpt hij nog een lange, raadselach tige blik op Mare. Deze kijkt hem met felle ontroe ring aan. Wat mag er omgaan in zijn vader? Heeft het verdriet zijn ge dachte verward? Waarom schijnt het hem te verheugen dat zijn zoon ver trekt? En hoe heeft hij dat vertrek kunnen voorzien? Zijn woorden waren duister en on begrijpelijk, maar zijn blik en zijn toon, zo zacht, bijna vriendelijk! Marc was daar sinds lang niet meer aan gewoon. „Ga met God", had de oude man gezegd, „ik zal voor je bidden." Er gloeide dus nog een vonkje liefde in zijn hart voor zijn zoon? Mare voelt zich waarlijk ontroerd. Wat hij inwendig zijn vader te ver wijten heeft 't is een arme, oude man; en nu heeft hij afscheid van hem genomen voor lang.... mis schien voor altijd Aarzelend staat hij eindelijk op. om nog een wandeling in het park te gaan maken. Bij zijn terugkeer in dc voorhal ziet hij juffrouw Motika, die daar op hem schijnt te wachten. Ze is een kleine, oude, magere vrouw, van bijna zeventig jaar, met een smal, uitgedroogd gezicht, norse trekken en een schuine blik, en is naar een antieke mode gekleed. Mare is vroeger zeer aan juffrouw Motika gehecht geweest, want toen hij nog een kind, een knaap, een jongeling was. beminde zij hem met afgodische liefde. Maar sinds de dood van haar tweede meesteres was de vroeger zo vriendelijke, goedhartige, altijd dienstvaardige Maria Motika een norse, twistzieke oude vrouw gewor den. Zelfs haar meester scheen zij vijandig gezind; alles wat haar te veel, en de bedienden klaagden voortdurend over haar. Geen wonder, dat ook de sympa thie van graaf Klemens en zijn zoon voor hun gouvernante veel vermin derd was. Men zou haar liever met een behoorlijk pensioen weggezonden hebben; maar dat wilde men niet doen, omdat zij een lieveling van de eerste gravin was geweest, en meer dan veertig jaar de familie trouw had gediend. Zij treedt ietwat verlegen op Mare toen, en zegt, zonder hem recht in 't gelaat te zien: Ik hoor van Paul, dat mijnheer de graaf voor lange tijd op reis wil gaan. Is dat waar? Ja, dat is waar, juffrouw Moti ka. En hoe moet 't dan hier gaan als mijnheer de graaf weg is? De vader van mijnheer de graaf bekreunt zich om niets meer. u graaf Marcus, was nog de énige, tot wie men zich kon wenden, als er een beslissing moest worden genomen. En als graaf Mar cus er niet meer is? Nu, voor het beheer van de eigendom, zorgt inspecteur von Hei den, en binnenshuis kunt u zelf alles behoorlijk regelen. Ik ben oud en kan iedere dag sterven. En ik ben ook maar een ondergeschikte. De huishoudster zegt dit op vrij bitse toon, en 't staat Mare niet aan, daf ze hem weer, zoals hij dikwijls heeft opgemerkt, niet in het gelaat durft te zien. Zou misschien ook zij hem voor de moordenaar van zijn stiefmoeder houden? Die gedachte valt hem zeer pijnlijk Waarom kijkt u mij niet'in de ogen Juffrouw Motika, zoals vroeger zovele jaren lang? Ik heb opgemerkt dat u in de laatste tijd veel veran derd is. Wat is de oorzaak daarvan? De oude slaat even de ogen op. maar wend ze onmiddellijk weer af van Mare. Tk ben zeventig jaar oud, ant woord zij ontwijkend, en op die leef tijd verandert een mens, vooral als rr/en dingen beleeft, als die, welke hier op Kronstein gebeurd zijn.Trou- wens mijnheer de graaf is zelf ook veel veranderd. Dat is waar, mompelt hij treu rig. Maar (Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 7