Sfe£eldóe(3oirta/iit
Hervatting van besprekingen in een
bijzonder onaangename sfeer
Noordelijken speelden stommetje
NAM IL ZWEEG 131 MINUTEN
René Pleven heeft nieuw
Frans kabinet gevormd
Strijd teqen het water
In Amsterdam bezweek een dijk
ZATERDAG 11 AUGUSTUS 1951
42ste JAARGANG No. 12356
Directeur: C. M. v. HAMERSVELD.
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Papengracht, 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.40 p. w., 1.72 p. mnd., f 5.15 p. kwart. Franco p. p. f 5.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
FEESTKLOK OVER
PASTOOR BEUKERS
\7AN de gelegenheid, dat pastoor
Beukers, herder van de St. Pe-
trus-par. te Leiden in retraite is, ma
ken we een vrijpostig en stoutmoedig
gebruik, alvast de klokken te lui
den over het gouden priesterfeest,
dat op Maria-Hemelvaart zal wor
den gevierd. Dank zij de moderne
techniek is dat luiden met het om
draaien van 'n knop te bewerkstelli
gen. Zo zouden wij, op journalistieke
manier de feestklokken aanzettend,
even gemakkelijk als het omdraaien
van een knop, schone klanken kun
nen uitgieten over het gezilverde
hoofd van de gouden herder, wel
luidende klanken in een harmonieus
samenspel, zuivere klanken van on
ze oprechte mening. Doch ons be
kruipt het vermoeden, dat de jubi
laris, met zijn verfijnd, muzikaal
gehoor, onmiddellijk zou bespeuren,
dat de klokken, ofschoon technisch
vaardig, niet met de hand wor
den geluid en dat wat het nadeel
is bij alle techniek, in 't bijzonder
bij die van het klokkenluiden de
persoonlijke toon ontbreekt.
De persoonlijke toon nu, welke hij
van ons verwacht, houdt in, dat we
zeer bescheiden moeten zijn met
lofprijzingen en de klokken niet
mogen laten jubelen over de persoon
van de gouden feesteling, maar
over zijn ambt. Weliswaar zijn per
soon en ambt in de jubilaris met el
kaar gehuwd tot één ziel en één
vlees en ook dit is zeer be
paald een groot genadegeheim
als van Christus en de Kerk doch
het is juist deze „geestelijke brui
loft" in het goud, welke het onkies
en Gode onwelgevallig schijnt te
maken er de grote trom over te roe
ren, in dit geval er de vijf klokken
over te luiden.
Ook hier geldt, dat wat God ver
enigt en wrocht in de stilte van het
hart, geen mens store door luid
ruchtig zich daarin te mengen. Op
grond van deze overtuiging zullen
we er ons van onthouden, de jubi
laris te prijzen in zijn priester
schap, omdat we er zeker van zijn,
dat, in zoverre hij lof verdient, hem
deze ook zal geworden in overvloe
dige mate. Misschien, ja, zeer zeker,
zullen de parochianen het bij het
eerste horen niet billijken, dat wij
bij dit gouden feest alleen maar
het doopklokje laten klepelen en
niet alle vijf klokken feestelijk la
ten galmen. Wat echter op het eer
ste gebaar nuchter en koud lijkt,
spruit voort uit een warme, dank
bare genegenheid voor de persoon
van de jubilaris en uit een waarach
tige hoogachting voor het priester
lijke ambt. Gaat het om het ambt
te huldigen, dan behoeven we de per
soon des priesters daarin niet te be
trekken, want de ambts-drager is
Christus zelf, de priesters zijn de
werktuigen, waarvan Hij zich, of
zij waardig of onwaardig zijn, be
dient. Daarom is er alle reden bij
een gouden priesterjubileum feest
te vieren, omdat we in de priester
Christus huldigen en, vanzelfspre
kend, met te groter hartelijkheid
van mens tot mens doen we dat,
wanneer de priester in zijn particu
lier en ambtelijk leven overeenstemt
met de geboden, „als de cither met
de snaren". Goede priesters zijn
voor een volk een gave Gods. Wij
gaan de perken der bescheidenheid
wel niet te buiten, indien we de
gouden herder van de St. Petruskerk
een goede priester noemen! Een
goede priester is een gave Gods.
Wanneer deze goede gave ons in 't
goud wordt aangeboden, is 't een on
gezochte titel de feestklokken te lui
den, de registers van het orgel open
te trekken, de koren te laten jube
len, hem om zijn trouw met geschen
ken te vereren en voor hem te bid
den, opdat om in de trant van
ons vaderlandse volkslied te spre
ken God hem zal regeren „als
een goet Instrument" en „Hy
cracht wil gheven, dat ick u helpen
mach". Die kracht zij de jubileren
de herder toegewenst, opdat hij, na
de plichten van zijn edel ambt naar
vermogen te hebben nagestreefd,
zal ontvangen: „Van Godt myn
Heer dat soet, Daer na so doet ver-
langhen, Mijn Vorstelick ghemoet...."
V°Or HET EERST na een week zijn de delegaties te Kaesong weer
T samengekomen. Het is een buitengewoon merkwaardige bijeen
komst geworden, waarop niet bepaald een hartelijke sfeer heerste. Bij
na twee en half uur hebben de Amerikanen, Chinezen en de Noord- en
Zuidkoreanen stommetje gespeeld en naar elkaar zitten kijken. Aange
zien dit niet bepaald de manier is om vorderingen te maken, kon het
communiqué uit het geallieerde hoofdkwartier niet anders mededelen
dan het feit, dat de Amerikanen een reeks voorstellen hadden ingediend
en dat de Noordelijken halsstarig weigerden hierover te spreken. Zij
wensten slechts één punt te behandelen: De Chinese en Noordkoreaanse
eisen ten aanzien van een demarcatielijn.
Toen vice-admïraal Turner Joy
zijn tegenvoorstellen had ingediend
wachtte hij op het antwoord van de
Noordkoreaanse generaal Nam' II.
Maar Nam II zei niets en 131 minu
ten lang deed niemand een mond
open.
DAN GAAN WE MAAR WEER
Al die tijd zat de Noordkoreaan
onrustig sigaretten te roken, terwijl
hij met zijn vingers of zijn sigaret
tenaansteker op tafel trommelde.
Hij keek vaak op zijn horloge. Af
en toe schoof een van zijnt stafoffi
cieren hem een briefje tóe, maar
Nam II bleef zwijgen.
Tenslotte begon het Joy te verve
len.
Zonder zelfs maar zijn keel te
schrapen, nam hij plotseling het
woord en merkte op, dat de bespre
kingen vastgelopen schenen te zijn
„Heeft u een voorstel om uit deze
impasse te geraken?" vroeg hij de
Noordkoreaan.
Nam II antwoordde na een ogen
blik zwijgen, dat de impasse verbro
ken kon worden, door de 38ste pa
rallel aan te nemen als demarcatie
lijn. En omdat dat nu juist het punt
was dat de impasse had veroorzaakt
haalden de geallieerden hun schou
ders op en verlieten Kaesong.
Het persbureau „Nieuw China"
heeft Vrijdagavond bericht, dat de
communisten opnieuw geprotesteerd
hebben tegen „schendingen van de
neutrale zone door de V.N."
Radio Peking haalde een bericht
aan uit Pjongjang van de volgende
inhoud:
„Daar de strijdkrachten van de
V.N. tot 'tweemaal toe de overeen
komst van 7 Augustus hebben ge
schonden door uit de lucht een
vrachtauto van onze delegatie te
mitrailleren na Panmoendjon in de
neutrale zone te hebben beschoten,
heeft onze delegatie opnieuw schrif
telijk geprotesteerd bij de tegenpar
tij. Het antwoord van de andere
partij was geheel onbevredigend.
Het protest wees er op dat na her
haalde schendingen van de over
eenkomst, de tegenpartij lasterlijke
verklaringen had uitgegeven. Dit
kan niet anders dan het vermoeden
wekken, dat de daden van de tegen
partij niet verklaard kunnen worden
uit toevalligheden".
Het nieuwsbureau verklaart ten
slotte, dat zijn correspondent uit het
Noordelijke hoofdkwartier heeft ver
nomen, dat generaal Nam II op de
vergadering van Vrijdag „nogmaals
het gegronde en redelijke voorstel
had gedaan om een militaire demar
catielinie op de 38ste breedtegraad
vast te stellen".
In het communiqué van het achtste
leger wordt gemeld, dat strijdkrach
ten van de V. N. ten Zuidwesten
van Kaesong kleine terreinwinst he
ben behaald. Vijandelijke tegenaan
vallen werden afgeslagen .aldus het
communiqué.
Geallieerde bommenwerpers heb
ben in de afgelopen nacht 200 voer
tuigen, 5 onderkomers. 160 gebouwen
en 20 spoorwagons vernietigd. Ruim
2000 voertuigen werden op de Noord
koreaanse wegen waargenomen.
Het Wereldjeugd
festival
Gedurende de eerste zes dagen van
het wereldjeugdfestival in de Russi
sche sector van Berlijn hebben 250.000
leden van de F.D.J., de communisti
sche Duitse jeugdbeweging, een clan
destien kijkje in West-Berlijn geno
men. Dit getal werd gistermiddag be
reikt doordat tienduizenden blauw-
hemden, ondanks de communistische
verordeningen, geen notitie van het
ijzeren gordijn namen. Westelijke
verslaggevers hebben tal van deze
jongelui geïnterviewd. Eén wande
ling door een vrije stad bleek in de
meeste gevallen voldoende tegen
wicht tegen jaren propaganda.
Er komen reeds berichten dat de
organisatoren van het festival aan de
dijk zijn gezet, omdat zy gefaald
hebben.
|^A WEKEN VAN ONDERHANDELEN is de kabinetscrisis in Frankrijk
eindelijk opgelost. De pogingen van Pleven om een kabinet te vor
men, kwamen nog even op losse schroeven te staan, toen de M.R.P. het
niet eens bleek te zijn met de houding van de formateur ten aanzien
van de subsidiëring van het bijzonder onderwijs. Gistermiddag zegde
ook deze partij echter haar steun toe, zodat Pleven vanmorgen de nieuwe
regering aan president Auriol kon voorstellen. In de loop van de mor
gen werd het kabinet aan de Nationale Vergadering voorgesteld.
Middenpartijen zijn
de basis
Het nieuwe kabinet, gevormd na
bijna 24 uur onafgebroken onderhan
delen, telt twee vice-premiers met
ver-strekkende bevoegdheid om de
kwesties met betrekking tot de bewa
pening en de landsverdediging te
coördineren. Zij zijn Georges Bidault,
vice-premier voor de defensie, die in
deze hoedanigheid de conferenties
van het Atlantisch Pact zal bijwonen,
en René Mayer, vice-premier voor
economische en financiële zaken, tot
wiens taak de coördinatie van de wa
penproductie zal behoren.
Van Qatenin tKaieaan* matei
De Nederlandse oorlogsbodem Hr. Ms. „Van Galen", die Hr. Ms. „Everl-
sen" heeft afgelost, opereert thans in Koreaans water. Op de foto bo
ven, zien we een oude traditie gehandhaafd; Elke middag dekschrobben!
Op de foto beneden gaan de Jantjes passagieren. Het is alles heel an
ders dan thuis in Holland, maar een ding is precies hetzelfde gebleven:
de regen.
Het nieuwe Kabinet.
Het Kabinet is als volgt samenge
steld; premier: René Pleven (links-
radioaal); vice-premier, belast met
economische en financiële aangele
genheden: René Mayer (radicaal);
vice-premier, belast met de landsver
dediging :Georges Bidault (M.R.P.)
buitenlandse zaken: Robert Schuman
(M.R.P.); justitie Edgar Faure (ra
dicaal); Bourges-Maunoury (radi
caal); onderwijs: André Marie (radi
caal); binnenlandse zaken: Charles
Brune (radicaal); handel: Jean-Marie
Louvel (M.R.P.); arbeid: Paul Bacon
(M.R.P.); huisvesting: Claudius Pe
tit (links-radicaal); overzeese ge
biedsdelen: Louis Jacquinot (onaf
hankelijk); landbouw: Joseph Laniel
(onafh.); verbonden staten van In-
do-China: Jean Letourneau (M.R.P.);
hervorming burgerlijk bestuur: Ro
bert Lecourt (M.R.P.); gezondheid:
Paul Ribeyre (onafh.); P.T.TPaul
Antier (onafh.); koopvaardij: André
Morice (radicaal), openbare werken:
Antoine Pinay (onafh.); pensioenen:
Emmanuel Temple (onafh.); binnen
landse en buitenlandse handel: Pier
de Pfihlin (M.R.P.); begroting: An
dré Courant (onafh.); voorlichting:
Robert Buron (M.R.P.)- ministers
van staat: Henri Queuille (radicaal)
on Maurice Petsche (onafhankelijk).
Moeilijkheden op het laatste
nippertje.
Na de mededeling dat er een rege
ring was gevormd deed zich nog een
moeilijkheid voor wat betreft de por
tefeuille van verbonden .staten in
Indo-China. Pleven bood de post
weer aan Jean Letourneau (M.R.P.)
aan. Deze weigerde echter. Twee uur
na de bekendmaking dat de regering
gevormd was, waren de besprekin
gen over deze kwestie nog gaande.
Later verklaarde Letourneau zich
bereid in functie te blijven. Na be
sprekingen. die de gehele nacht duur
den, was Pleven gereed om vanmor
gen om half acht zijn nieuwe rege
ring aan president Auriol aan te bie
den.
Pleven krijgt vertrouwensvotum.
De Franse nationale vergadering
heeft met 390 tegen 222 stemmen
haar vertrouwen uitgesproken in de
regering-Pleven.
Sjahrir weer eerste
minister?
In Indonesische diplomatieke krin
gen in Europa bestaat de mening, dat
Soetan Sjahrir, leider van de socia
listische partij in Indonesië voor het
einde van dit jaar weer minister
president van de republiek zal zijn.
Ofschoon Sjahrir zich verscheide
ne jaren buiten de politiek gehouden
heeft, zou hij thans tot de overtui
ging gekomen zijn, dat de verzwak
king der Indonesische regering zoda
nig is geworden, dat hij het als zijn
plicht geschouwt, het premierschap
weer op zich te nemen. De Indonesi
sche socialisten geloven, dat presi
dent Soekarno thans bereid is, weer
een beroep op Sjahrir te doen.
VONK EN
DOMPER
|"\e besprekingen te Kaesong zijn
hervat, maar dat doet niets af
van 't feit, dat zij gedoemd zijn in de
bekende Babylonische conferentie
sfeer te geraken. Het is nu al zo. dat
iedere Chinees of Noord Koreaan. on
der hetgeen hij zelf zegt. iets anders
blijkt te verstaan dan zijn tegenpartij
er met de beste wil van de wereld uit
kan opmaken
Het lijkt ons nogal vermetel, om
met de uitgebreide ervaring, die we
bezitten ten aanzien van conferenties
tussen Westerse diplomaten en zet-
baasjes van Stalin, iets positiefs te
verwachten van deze besprekingen
over een wapenstilstand De melodie
is altijd weer dezelfde en goed be
schouwd, is hetgeen er thans in Kae
song gebeurt niets anders dan een
voortzetting van de oorlog op een
ander terrein.
Het gaat er niet in de eerste plaats
om een regeling te treffen of een toe
stand van vrede te scheppen. Veeleer
trachten de communisten een propa-
gandastrijd te voeren in ideologische
zin en daaruit alle voordelen te put
ten, die mogelijk zijn. Men zal er
goed aan doen eventuele toekomstige
onderbrekingen van de besprekingen
te Kaesong niet op te vatten als ge
beurtenissen. die op het laatste nip
pertje een op handen zijnde vrede
dwarsbomen. Het ligt in de aard van
deze conferentie, dat de Chinezen
door hun troepen in het neutrale ge
bied te zenden een vreedzame oplos
sing van de oorlog in Korea schijn
baar in de waagschaal stellen, om een
paar dagen later met Oosterse hoffe
lijkheid nun verontschuldigingen aan
te bieden.
Immers, zij hebben de tijd, omdat
ze niet naar vrede verlangen. Zij
hebben hun taak in de Sovjetstrijd
om de wereldheerschappij en op dit
laatste zijn zij ingesteld; niet op een
vreedzame regeling van het conflict
in Korea. Pas als het plan van hun
baas door Korea in gevaar zou ko
men zijn zij bereid de wapens op
dat front te strekken.
r%e Chinese soldaat of ruimer ge-
zien de communistische soldaat
in het algemeen zal er zich weinig
van aantrekken, dat hij vier maanden
In zijn loopgraaf moet blijven wegens
een conferentie om dan weer naar
het front gestuurd te worden. Hi.i is
een oorlogsautomaat, die van het
ene slagveld naar het andere gaat en
zich in een wereld van vrede een be
klagenswaardige werkloze zou vin
den
Met de Amerikaanse soldaat is dat
anders. Hij is opgevoed in een wereld
waar men betere idealen kent dan een
helm en een geweer. In zijn solda
tenpak zit een burger die vrede en
rust verlangt. Langerekte besprekin
gen die tenslott" op niets uitlopen,
zullen zijn moreel geen goed doen en
zij zullen er zeker niet toe bijdragen
zijn begrip voor de houding van de
diplomaten der V N, te vergroten,
temeer omdat de Koreaanse oorlog
hem verre van sympathiek is.
Moskou kent de oprechte vredes
wil van het Westen en speelt er een
handig spelletje mee. Het jongleert
met de hoop en de vrees van millioe-
nen. die uitzien naar het ogenblik,
waarop de oorlogsdreiging van de
wereld zal worden afgenomen. Tel
kens tracht het een vonk van hoop in
een donkere wereld te brengen, maar
zodra deze opgloeit, gaat de domper
erop en is het donkerder dan ooit.
Liet onderkennen van een dergely-
ke tactiek en zich er tegen wape
nen is de enige oplossing. Men moet
een realist durven zijn.
Toen de wapenstilstandsbespre
kingen in Korea begonnen, wierp de
Sovjet Unie zich op de laatste voor
bereidingen van de oi'ganisatie ener
haatcampagne, die gedekt wordt door
de mooie naam van „Wereldjeugdfes
tival".
Terwijl de wapenstilstandsbespre
kingen in Korea werden afgebroken
en het festival in Oost Berlijn in volle
gang was, werd er plotseling een vre
desduif van de Opperste Sovjet ge
signaleerd. Rusland wilde een ver
drag tussen Amerika. Engeland,
Frankrijk, Peking-China en de Sov
jet-Unie tot het veiligstellen van de
vrede
Men heeft zich toen afgevraagd, hoe
een land onder dergelijke omstandig
heden met zo'n belachelijk voorstel
durfde komen. Er werd met Ameri
kaanse voortvarendheid gewag ge
maakt van het feit. dat Stalin de re
solutie van het Amerikaanse congres,
die hem een maand tevoren was toe
gestuurd. niet had „willen" en „dur
ven" publiceren.
fiyiaar prompt is het antwoord geko
ld* men. Op zijn persconferentie van
Woensdag moest Truman vertellen,
dat de tekst van de onderhavige re
solutie letterlijk in ae Russische bla
den van de vorige avond was opge
nomen.
En nu komen we weer in het be
kende schuitje, dat naar Babyion
voert Frankrijk begint er voorzich
tig op te wijzen, dat er misschien een
conferentie van de grote vijf mogelijk
is zonder dat de autoriteit van de
V.-N. geschaad zal worden. Engeland
zegt. dat het misschien wel goed is,
om in ieder geval elke gelegenheid
aan te grijpen, die eventueel.
En Stalin lacht, want hij ziet weer
dat vonkje opgloeien in de harten
van millioenen. die naar vrede ver
langen. Dat zal een terugslag geven!
Er bestaat een kinderverhaaltje
over een zeehond, die naar de scha
penscheerder ging om zijn wolvacht
te laten verwijderen. Als de juffrouw
van de eerste klas het vertelt heb
ben de kleintjes plezier Tn hun ver
beelding zien ze die glibberige zee
hond in een scheerstoel gaan zitten.
Dat is te dwaas, zelfs voor de fantasie
van een kind.
Maar bij die vredesduif van Stalin
kijken een heleboel grote mensen nog
niet eens ongelovig.
En toch zal die zeehond eerder wol
leveren dan Stalin vrede
De grote regenval in Amsterdam dreigde gisteren een ramp ten ge
volge te hebben, toen omstreeks 1 uur de dijk langs de Haarlemmertrek
vaart ter hoogte van de Patria biscuitfabrieken aan de Haarlemmer
weg over een lengte vqn 8 meter bezweek. In brede stromen zocht het
water zich een weg naar een brede sloot, die tussen deze dijk en de
spoordijk loopt.
Niet alleen dat het gebied, waarover het water stroomde, grote scha
de ondervond op sommige plaatsen stond in de tijd van een ogen
blik 80 cm. water maar de waterstand van de sloot was door de zware
regens van de laatste dagen zo gestegen, dat dit kanaaltje het water niet
kon verwerken. Nu dreigde er ernstig gevaar voor de spoordijk. Het
treinverkeer werd afgeremd en in allerijl schoten arbeiders van Pu
blieke Werken, die even buiten Sloterdijk werkzaam waren, toe en de
ze wisten het onheil te keren.
Met auto's zand. kruiwagens en z andzakken is men twee uren bezig ge
weest en het resultaat was, dat men het gat zover gedicht had, dat er
nog slechts enkele straaltjes water doorkwamen.
Tegen half vijf werd een stevige beschoeiing aangelegd, waarna men
begon met het leegmalen van het ondergelopen land.
Zau het mo gen
Angstig-nieuwsgierig staat de kleine
jongen bij haar; hij mist de moed
haar aan te raken, doch zou het zo
graag doen. Draagster van het glin
sterende gouden galon en het stram
me, militaire uniform is een van de
drie „drum majorettes" die deelge
nomen hebben aan een parade, wel
ke Woensdag in Londen werd ge
houden.
Treinramp in
Louisiana
Bij Simmesport in de Amerikaanse
staat Louisiana zijn een personentrein
en een volle trocpentrcin op elkan
der ingereden. Overal in het rond
liggen lijken verspreid, aldus een eer
ste mededeling van de politie.
Het ongeluk gebeurde in het afge
legen Morcsagebied, ongeveer 100
km. ten Noord-Westen van Baton
Rouge. De troepentrein vervoerde
500 mariniers. Volgens een medede
ling van de politic zijn er 12 doden
en 40 gewonden. Een passagier van
de personentrein „The Southern
Belle", verklaarde, dat het eerste rij
tuig van de troepentrein volkomen
uitbrandde. Mariniers verklaarden,
dat drie of vier van hun officieren
zich onder de wrakstukken bevin
den.
Om hulp te ontbieden moest men
eerst enkele kilometers door het moe
rassige gebied naar de dichtstbijzijn
de telefoon afleggen.
Vreugde en geluk liggen in de
waardering van een ding.
