vJo/n7!
WAAK
Het offensief
Negende Holland-Beigië
De Leidse Sportweek begonnen
ZONDE R
SCHULD
DINSDAG 26 JUNI 1951
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 2
..Korporaal, ik verneem, dat Uw
mannen zich beklagen over de kou
en het gebrek aan activiteit, Is dit
juist?''
„Jawel sergeant".
,,Dan klopt het zaakje weer, want
mijn mensen kankeren over hetzelf
de"
Het was 3 uur in de naeht.
Op een glooiend heideveld lagen
overal kleine formaties militairen in
stelling, vol verwachting de aanval
verbeidend, die (volgens plan) in de
vroege ochtenduren zou losbarsten.
's Avonds om elf uur waren we te
voet vertrokken. Een lange colonne
met de noodzakelijke voertuigen in
de achterhoede. Tijdens de tocht was
alles niet geheel volgens plan verlo
pen, want de afspraak luidde, dat do
verkenningslroepen onderweg op
punt X onder vuur zouden worden
romen. Daar de commandant van
verkenning, die hiervan op de
hoogte was, op het aangeduide punt
geen vuur kroeg (de vijand had zich
een weinig verlaat) liet hij zijn pa
trouille halt houden en wachtte ge
duldig tot de aanvaller een kwartier
later op kwam dagen. Ondertussen
werd do gehele colonne opgehouden.
In den beginne was de stemming niet
overweldigend. Wanneer een soldaat
de gehele dag dienst gedaan heeft en
op het moment, dat hij in bed wil
stappen, opdracht krijgt in volledig
gevechtstenue uit te rukken voor een
nachtoefening tot de volgende mor
gen, dan vindt hij het te veel ge
vraagd. als men nog enthousiasme
verwacht ook. Gaandeweg verbeterde
dit echter. Tijdens het oponthoud,
zag men overal groeps- en pelotons
commandanten do militairen het
doel en de eventuele aantrekkelijk
heden van de acties uitleggen, en
wanneer een soldaat merkt, dat er
werkelijks iets goeds en groots geor
ganiseerd is. vergeet hij veel onge
makken. Toch was de voorlichting,
die door de ondercommandanten ge
geven zou worden, niet van de kwa
liteit, waarvan zij behoorde te zijn.
Het Nederlandse leger heeft de Ame
rikaanse organisatie aangenomen, en
daarbij past automatisch de tactiek
van het Amerikaanse leger. Het is in
de huidige oorlogvoering niet meer
voldoende, dat alleen de compagnies
commandanten cn de hogere leiding
op de hoogte zijn ven de krijgsplan
nen. Iedere pelotons commandant
dient volledig op de hoogte te z\jn,
wat er van zijn peleton vernacht
wordt en tevens dient hij een alge
meen beeld te hebben van het sche
ma, waarin hij werkt. Te zijner tijd,
brengt deze dan zijn groepscomman
danten op de hoogte en deze lichten
de troep in. wanneer er uit hoofde
van veldveiligheid geen bezwaar
meer tegen bestaat.
Reeds tijdens vroegere oefeningen
is gebleken, dat velen deze nieuwe
tactiek maar moeilijk kunnen aan
vaarden. terwijl het resultaat van
die oefeningen tevens aanduid
de, dat dit onderdeel van de nieuwe
tactiek een onmisbare factor voor
succes is. Ook bij deae oefening was
aan dit onderdeel in verschillende af
delingen te weinig aandacht besteed,
met als gevolg, dat verschillende mi
litairen. die een uiterst belangrijke
achterwaartse functie hadden, de
zwaarte van hun taak in het geheel
niet konden zien. Daar he( begin
weinig variatie en veel ongemakken
bood. was 't gevolg een hartgrondig
en algeheel gekanker, zoals de twee
spraak aan het begin van ons stukje
reeds aanduidt.
Vriend en vijand
Langzaam kwam om een uur of
4 een wazig zonnetje in het Oosten.
Wij hadden als taak de verdediging
van de Commando Post (C.P.). De
partijen waren te herkennen aan zijn
hoofddeksels: een baret was vijand,
een helm vriend. Nauwelijks was dit
consigne doorgegeven, of een tie
rend vcrbindingspeleton werd ge
vankelijk de C.P. binnengezeuld. Een
benauwde sergeant kwam aanrennen
om te vertellen, dat hU het consigne
te laat doorgekregen had. Na enige
informaties bleek dit juist en de ver
binding koos de vrijheid weer. Even
later werd een huilend „Pag"' (zwa
re mortieren) binnen gedreven. De
commandant kwam even later nijdig
verklaren, dat hij geen consignes
ontvangen had, geen vijand was en
de manoeuvre meer beschouwde als
een speciale oefening voor zijn on
derdeel, aan als een algemene ma
noeuvre. Daar we per slot van reke
ning bij de komst van de vijand door
..het Pag'' ondersteund moesten wor
den, lieten we ze na een kort beraad
maar weer vrij.
Wij trachtten ons in tc
denken
Ingewikkelder werd dc situatie,
toen bleek, dat verschillende com
mandanten van verspreid liggende
(bevriende) peletons ook niet op de
hoogte waren van dc order. Tussen
deze puzzles door, nam de aanval
een aanvang. Na een inleidend artil
lerie bombardement kwamen vlieg
tuigen in actie. Met gierende duiken
doken zij op onze stellingen of en
verrichtten oen symbolische mitrail-
lcring. Terwijl wij weggedoken on
der 'n dcnncboom trachtten we ons
in te denken, wolk '11 gevoel ons zou
bevangen, wanneer dit eens ernst
zou zijn geweest, ontwaarden we
plotseling een lange kapitein, die op
zijn dooie gemak rechtop in de heide
stond, juist in de straal van het
vliegtuig en met een verrekijker het
vliegtuig bekeek. Verder konden we
geen man ontdekken. Een zwoegende
korporaal, die voor de aanval van
POM DAtT post gereild was. om zijn
manschappen vólkomen gecamou
fleerd (met de gezichten tegen de
grond) op te stellen had eer van zijn
werk. We hadden medelijden met
deze man, toen tijdens de tweede
vliegtuigaanval hot merendeel van
het peleton, het voorbeeld van hun
kapitein gevolgd was en volkomen
ongedekt midden op de hei het vlieg
tuig stond aan te gapen
Onze Judocus overwinnaar!
Na dc vliegtuigen kwamen de
tanks opzetten en daar achter de in
fanterie in aanval. Van alle zijden
knetterden salvo's geweer- en mi-
traillèurvuur los met daar tussen
door de doffe dreunen van de mor
tieren en piats. Onze infanterie ver
dedigde zich hardnekkig en wist
tenslotte tot de aanval over te gaan.
Het resultaat was, dat Judocus die
(volgens plan) tot de verliezende
partij behoorde, uiteindelijk tot de
schare der overwinnaars gerekend
werd. Om 10 uur in de morgen was
de aanval afgelopen.
Alhoewel de manoeuvre niet onbe
vredigend genoemd wordt, zijn er
toch vele ervaringen opgedaan, die
een correctie behoeven, iets wat na
tuurlijk erg prettig is, daar als alles
volmaakt zou gaan, dc herhaling
overbodig zou zijn. Er is eens een
generaal geweest, die verklaarde: er
bestaan geen slechte soldaten, alleen
maar slechte commandanten. Ook
dit is tijdens deze oefening weer zon
neklaar gebleken. Er zouden drie
groepen te noemen zijn. Ten eerste
de onderdelen, die een actieve en
enthousiaste commandant hadden;
deze waren gelukkig verreweg in de
meerderheid. Ten tweede, die troe
pen. wier commandant de manoeu
vre slechts zag als een speciale
oefening voor zijn afdeling. Dit
kwam voornamelijk voor bii de spe
cialisten onderdelen en had tot ge
volg. dat er botsingen voorkwamen
met ncvenafdelingcn. Als derde zijn
de weinige maar helaas aanwezige
groepen tc noemen, wier comman
dant niet het nodige enthousiasme
cn activiteit kon opbrengen om de
groep tc inspireren. Ook hier volgde
do groep hun commandant.
Tot slot een dwaas voorval dat (na
tuurlijk) Judocus weer overkomen
moest. Terwijl hij een vijandelijke
verkenner bewaakte, ontvluchtte de
ze man. Met, een energie, die Judocus
maar heel zelden kan oobrengen,
zette hij de achtervolging in en
smaakte hot genoegen de nvan na 50
meter in z'n nek te sDringen en ten
val tp brengen Een hevige worste
ling ontstond. Manschappen storm
den aan maar door een (traeiseh)
misverstand, meenden ze. dat Judo
cus een privé-pevechtic aan het voe
ren was. met als gevolg, dat rii zich
manhaftig tussen de strijdenden
wierpen om hen te scheiden. Omdat
Judocus met handen en voeten pro
testeerde. kreeg hii (van ziin eigen
mensen) een (pijnlijk) pak slaag en
de gevangene was inmldde'1'-- met
kostbare gegevens in het ..niet" ver
dwenen.
JUDOCUS
Ali 't knaagt in Uw spieren,
Uw gewrichten alleen nog
maar pijnlijk bewegen
- en venijnige scheuten door Uw
leden schieten
dan is 't méér da:i tijd om Kruschen
Salts te nemen. Duizenden lijders aan
Rheumatlsche pijnen gingen U daarin
voor. En met wonderbaarlijk gevolg.
Toch is Kruschen geen tovermiddel,
't Is alleen maar de natuurlijke stimu
lerende werking van Kruschens zes
minerale zouten op Uw bloedzuive
rende organen, die deze voorlichting
te weeg brengen. Wacht er toch niet
mee! Neem Kruschen Salts. Ter wille
van Uw hele gestel. Uw humeur, dat
keert gelijk een blad aan een boom,
als die pijnen van U afvallen en ge
U weer vief en fit en manter voelt
worden.
Zondag a s. op Duindigt
De le Juli zullen voor de negende
keer in de geschiedenis der drafsport
de Belgen onze tegenstanders zijn in
een Interland wedstrijd Het moet
gezegd, dat de drafsport in België
een grotere plaats inneemt dan in ons
land, met gevolg, dat zijn fokproduc.
ten in de afgelopen meetings snellere
tegenstanders bleken dan wij. België
dankte dit aan de totalisator en het
is ook hieraan te danken, dat Neder
land, hoewel vele goede vaderpaar-
den naar België en Duitsland werden
uitgevoerd, zich kon herstellen.
In 1946 vond voor de eerste maal
de HollandBelgië ontmoeting plaats
en werd een ult-en-thuis wedstrijd
georganiseerd.
In 1947 waren de financiële moei
lijkheden onoverkomelijk, maar in
1948 was het de renbaan te Waere-
ghem (België), die de Nederlanders
gastvrij ontving en zo werd in dat
zelfde jaar wederom op „Duindigt"
de revanche-match gelopen. De pun
ten die de beide équipes in de volg
orde van aankomst verzamelden, vie
len in deze vier ontmoetingen ten
gunste van de Belgen uit.
De 5e interland wedstrijd bewees
dat Holland, ondanks de opeenvol
gende verloren wedstrijden, partij
kon geven. De wedstrijd eindigde in
een gelijke stand, doch in de zesde
meeting moesten wij in de Belgen on
ze meerderen erkennen.
De 9e Juli 1950 defileerde een uit
gelezen gezelschap voor de tribunes
en werd het allerbeste en zorgvuldig
getrainde draversmateriaal van beide
landen aan het publiek gepresenteerd
De eer moest gered worden en dit
werd begrepen door de edele viervoe.
ters en hun berijders, die ip de oranje
6hirts als leeuwen vochten om de
eind-overwinning. Nederland won
deze kamp met 33 tegen België 28
punten,
De revanche van deze ontmoeting
vond plaats in Ostende. De uitslag
van deze wedstrijd was ten gunste
van de Belgen, doch hij gaf geen zui-
vsr beeld van de verrichtingen der
paarden. In de laatste, beslissende
cours geraakten Madame B (Ned.)
en Frommentière (Belg.) in de knoop
en kwamen te vallen. De achter hen
dravende paarden konden dit twee
tal niet ontwijken en. hoewel de rij
ders er vrij goed afkwamen, brak
deze ravage het moreel te veel, zo
dat de achterstand niet meer was in
te halen.
1 Juli 1951 zal het weer de ren
baan „Duindigtzijn, die de eer te
beurt valt 'de Belgen te ontvangen.
De uitstekende conditie der baan en
haar unieke omgeving zijn ook dit
jaar doorslaggevend geweest.
De wedstrijd begint om kwart voor
twee en het publiek dat in grote ge
tale verwacht wordt, zal deze dag ze
ker kunnen genieten van een felle,
doch sportieve kamp.
Van de directie Stichting ..Duin
digt" vernamen wij. dat de verlaagde
ertrée priis ad 1.50 p, p. ook voor
deze intr-land wedstrijd gehand
haafd blijft.
Op Vrijdag 17, Zaterdag 18 en Zon
dag 19 Augustus a.s. zal te Den Haag
het jaarlijks, driedaags nationaal con
cours hippique worden gehouden
Verschillende grote nummers zullen
op het programma staan, onder meer
het kampioenschap van Nederland
springen over een zwaar parcours en
het kampioenschap van Nederland
dressuur.
Faas Wilkes terug?
Waarheid of
„zakelijkheid''
De Rotterdamse sportcorrespon-
dent van ,.De Volkskrant" schrijft
het volgende aan zijn blad.
De Rotterdamse sportwereld is in
rep en roer. Want daar is een brief
van Faas Wilkes aan zijn ouders. Er
zijn natuurlijk de laatste jaren veel
brieven van Wilkes uit Milaan naar
Wilkes in Rotterdam gegaan. Maar
dit is toch wel een brief, die hier en
daar zenuwschokjes heeft veroor
zaakt, want hier stond niets meer of
minder in te lezen dan dat Faas
weer naar Nederland zou komen.
Niet voor een poosje met vacantie,
maar voorgoed.
En nu wacht voetbaiminnend Rot
terdam en wel heel in het bijzonder
hel deel, dat zijn hart aan Xerxes
heeft verpand, op de thuiskomst van
Faas om van hem zelf te vernemen
hoe het er nu precies mee staat. En
dan gaat men aan het denken en
men stelt vast, dat Faas In ieder ge
val ondanks verscheiden? lokkelijke
aanbiedingen nog geen contract heeft
getekend.
Men gaat ook verdcV in zijn fanta
sieën' kan dat nu wel dat een be
roepsvoetballer terugkomt naar de
amateurstatus? Ja dat kan inderdaad.
Er staat een wachttijd voor, nvaar
eigenlijk komt het er op neer, dat de
amateur-commissie dergelijke zaken
geval voor geval beoordeelt. Of mis
schien is het ook wel een bijzonder
hartig hapje voör de komende alge
mene vergadering van de KNVB.
Die fantasieën gaan nog verder. Er
zouden er vermoedelijk nog heèl wat
terugkeren, zo wordt al gezegd, want
Faas is er nu nog zo centje, die suc
ces heeft gehad, die in Milaan op de
handen wordt gedragen en die het
ginds zo best naar zijn zin heeft.
Maar er zijn ook heel wat Neder
landse voetballers voor wie de over
gang naar hét professionalisme een
grote teleurstelling is geworden. Als
de weg terug mogelijk wordt, zou
den velen die stellig bewandelen.
Xerxes' voozitter. de heer Keeven
blijft er nogal rustig onder. Natuur
lijk zou Xerxes Faas graag terug heb
ben maar van ander contact dan de
normale vriendschappelijke verhou
ding, die steeds is blijven bestaan, is
geen sprake. We wachten maar rus
tig af. aldus de heer Keeven.
De geruchten over. oen terugkeer
van Faas naar het Nederlandse voet
bal zijn niet nieuw. Op grond van
contacten tussen Faas Wilkes en de
administrateur van Blauw Wit, de
heer Koppelaar, circuleren ook reeds
geruime tijd geruchten, dat Wilkes
voor de Amsterdamse Stadionclub
zou gaan spelen. In ieder geval
schijnt de vrouw van Faas erg graag
ih Amsterdam te wonen. Zij kan in
Milaan niet al te best wennen.
Er is ook nog een geheel andere
uitleg mogelijk. Misschien is de reeds
vermaard geworden brief van Faas
alleen maar een opwelling geweest.
En misschien is Faas zelfs meer pro
fessional dan ooit. Hii heeft namelijk
een zakelijke knobbel en een feit is.
dat voor een in Italië zo'n gevat spe
ler als hij geruchten over een voor
genomen teruekeer naar Nederland
voor de positie op de Italiaanse
markt ni?t kwaad 2ijn...
Intussen wacht voetbaiminnend
Nederland met spanning op wat Faas
Wilkes bij zijn terugkeer in Neder
land zal hebben te vertellen. Het
ziet Nederlands grootste voetbalar-
tist in October al aantreden tegen de
Finnen, waartegen hii in 1949 ook
zijn laatste internationale wedstrijd
speelde
NEDERLAND—BELGIë (POLITIE).
Het Nederlands politie-elftal, dat
Zaterdag 30 Juni a.s. te Groningen,
in het kader van het internationaal
sportfestival tegen het Belgisch po- J
litie-elftal zal uitkomen, is als volgt 1
samengesteld
Doel: Kok (ADO).
Achter: Huybregt (BW) en Mol
('t Gooi).
Midden: Kammeyer (GVAV). Gi-
lissen (RBC) en Remmers (BVV).
Voor: Tits (Zeeburgia), van der
Eist (Theole), van Onselen (Storm
vogels). van der Meulen (Den Hel
der) en Koole (Vlaardingen).
Nederlaag wedstrijden St. Bernar
dus. De uitslagen van de tot heden
gespeelde wedstrijden zijn:
Afd. A: St. Bernardus IStomp-
wijkse Boys I 5—3; St. Bernardus I—
Rijpwetering I 14; St. Bernardus
I—Alph. Böys I 4—2. Afd. B: St.
Bernardus IIStompw. Boys II 90;
St. Bernardus II—VVOA I 0—2; St.
De tweede Leidse Sportweek
gisteravond ingezet met een défilé
van sportverenigingen langs het
stadhuis en een boksavond in de
Leidse Hout. Eerlijk gezegd is de
opening van dit sportprogramma ons
erg tegengevallen. Het was geen de-
filé van sportverenigingen, maar van
enkele sportverenigingen, Dat was
natuurlijk een gevolg van de weinige
animo, welke er bij de verenigingen
voor dit inleidend programmanum
mer bestond en het organisatiecomité
had de al of niet deelname niet in de
hand. Maar, we kunnen ons levendig
voorstellen, dat verschillende vereni
gingen er niets voor voelden even
over de Breestraat te marcheren zon
der meer. Wanneer hiervoor b.v. een
tocht naar de Leidse Hout aan ver
bonden ware geweest, met daarnaast
een attractief programma, dan zou
het défilé zin hebben gehad. Nu voel
de men er blijkbaar niets voor de
leden voor zulk 'n ogenblik op te
trommelen en dus maakte het défilé
een wat povere indruk.
En met het boksprogramma in de
Leidse Hout was het eigenlijk juist
andersom. Er was n.l. aangekondigd,
dat bakende boksers, zoals Luc van
Dam, Job Roos en de Gebrs. v. d. Zee
zouden boksen en dat men dus een
Interessant programma kon verwach
ten. Dit was dan ook oorzaak, dat de
belangstelling van de zijde van het
publiek zeer groot was, zodat alle
Hedenavond te 7 uur wordt op het
Stadhuisplein een gymnastiekdemon-
stratie gegeven, door de R.K. gym
nastiekverenigingen, terwijl te 7.15
uur de Leidse jeugdzwemkampioen-
schappen een aanvang nemen.
beschikbare plaatsen rond de op
de sintelbaan voor de tribune ge
plaatste ring, wel te verstaan uit
verkocht waren.
Evenwel de boksers met klinkende
namen hebben slechts als trekpaard-
jes gefungeerd, aangezien werd me
degedeeld, dat Luc van Dam en Job
Roos evenals de gebrs. van der Zee
slechts demonstraties te zien zouden
geven. Op zichzelf natuurlijk heel
aardig, maar daarvoor was „het pu
bliek" niet gekomen.
De uitslagen van gehouden par
tijen zijn: Vos (DOS Den Haag)
bokste onbeslist met Th. de Boer
(School Bisschop A'dam); W. Roe-
landse (DTS) Leiden)Gunters
(Laakkwartier Den Haag) gew. op
punten door Gunters: Haneveld
(Laakkw.) w.o.p van R. Haneveld
(Laakkw.); Borsboom (School Bis
schop) w.o.p. van Delder (DOS): J.
de Jonge (DOS) w.o.p. van Ted Vo
gel (Victory A'dam); J. Pijtak (We-
temans) w.o.p. van H. Kwakman
(Ring A'dam).
Th. de Boer won de stijlprijs van
de Amsterdamse boksers, Gunters
van de Hagenaars.
Bernardus IIAlph. Böys II 1—1.
Dinsdagavond 7.30 uur: St. Ber
nardus II—SVLV II; Donderdag
avond 7.30 uuri St. Bernardus I—
SVLV I.
LAWNTKNNIS
DE WIIVIBLEDON KAMPIOEN
SCHAPPEN.
Bij prachtig zomerweer en voor een
uitverkocht huis vingen gistermiddag
de 65e Wimbledon kampioenschap
pen aan met de heren enkelspelen.
Voornaamste uitslagen, eerste ron
de: Budge Patty (V.S.) sl. Lurie (Z.-
A.) 6—1 6—1 6—4; Flam (V. S.) sl.
Naresh Kumai (India) 61 62 6—2
Savitt (V. S.) sl. Cockbum (Z.A.)
6—2 6—2 6—2; Drobny (Eng.) sl. von
Cramrn (Did.) 9—7 6—4 6—4; Rin
kel (Ned.) sl Hyks (Tsj. Sl.) 6—2
6—0 6—0; Sturgess (Z.-Afr.) sl- Car.
ter (G. B.) 6—1 6—0 6—3; Van Swol
(Ned.) sl. Snart (G.B.) 6—0 6— 1
10—8.
Na twee zeer snelle sets. waarin zijn
tegenstander slechts één game won,
kreeg van Swol in zijn partij tegen
de Engelsman Snart plotseling een
inzinking en na een setpunt tegen
te hebben gehad kon hij slechts met
de grootste moeite (108) 'n straight
sets overwinning behalen.
Verdere uitslagen, heren enkelspel
eerste ronde- Richardson (V.S.) sl.
Dehnert (Ned.) 6—2 6—3 6—2.
In de tweede ronde speelt Van
Swol tegen de Egyptenaar Shafei en
Rinkel tegen de Zuid-Afrikaan Nor-
garb
Dehiert (Ned.) werd verslagen
door Richardson (V.S.) met 6—2 63
6—2.
KAAGWEEK 1951.
De 31ste Kaagv/eek zal dit jaar,
zoals reeds eerder gemeld, gehouden
worden van 20 tot én met 24 Juli.
Do inschrijvingen hiervoor moeten
op 9 Juli binnen zijn.
De eerste dag zal weer in beslag
genomen worden door de onderlinge
wedstrijden. Daarvoor staan weer
op het programma de eenmanswed-
strijden in de Vrijheidsklasse, Regen
boogklasse, Drakenklasse en Pam-
pusklasse benevens dames wedstrij
den in Regenboog- en Pampusklasse.
Verder staat de inschrijving open
voor een jeugdklasse.
Het programma vermeldt voorts
afstandswedstrijden voor toerjachten
en wherry's en onderlinge motor-
boot wedstrijden.
Bij de internationale en nationale
zeilwedstrijden vinden wc ook dit
maal iets nieuws. Er wordt nl. een
teamwedstrijd gehouden -tussen de
Kon. Zeilver. „Tandjong Priok" en
De Kaag" op de laatste drie dagen
van de Kaagweek. De leden van de
KZV „Tandjong Priok", die met ver
lof in Nederland zijn, kunnen zich
voor deze wedstrijd aanmelden en
krijgen zo mogelijk de beschikking
over enige boten. Dit jaar zal deze
wedstrijd wörden gehouden in de
Valkenkl&sse.
De HollandFriesland Regenboog
wedstrijd wordt weer gehouden op
de laatste drie dagen der Kaagweek.
Er zullen voorts ook weer teamwed
strijden zijn in andere klassen.
MOTORSPORT.
EÉN NIEUWTJE IN ASSEN.
Vermoedelijk zal men dit jaar bij
de T.T.-races te Assen electrische
tijdaanwijzers gebruiken. Een nieu
wigheid voor Assen, maar bij andere
grote wedstrijden in Europa, vooral
bij autoraces, reeds in gebruik. Op
het Voorjaarscongres van de Inter
nationale Motorbond (Fédération In
ternationale Motocycliste) te Stock
holm werd door de „Omega" fabriek
officieel erkenning aangevraagd,
waarover in het Najaar te Parijs
wordt beslist. Dc fabriek bood aan,
öhs het apparaat bij de Nederlandse
T.T.-races le demonstreren. De
KNMV accepteerde dit aanbod en zo
zal op 7 Juli niet alleen de tot nu
toe gebruikte tijdaanwijzing worden
gebruikt, maar ook een proef wor
den genomen met een electrische
installatie.
Op 2 Juli zal in de Belgische bad
plaats Spa een belangrijke kwestie
worden besproken door vertegen
woordigers van de motorfabrikanten
en de Internationale Sportcommissie
van de Fédération Internationale
Motocycliste
Op het Congres in Stockholm dron
gen de fabrikanten van motoren, die
met hun merk uitkomen in de grote
races bij de Sportcommissie van de
F.I.M. aan op beperking van het
aantal „classic events", dat voor het
Wereldkampioenschap geldt. Van de
acht wedstrijden, die thans op de
sportkalender voorkomen, gelden er
vijf en mocht volgend jaar Duits
land ook deelnemen, dan worden het
er negen. Hoofdzakelijk van Engelse
zijde werd op een kleiner aantal
Grand Prix aangedrongen, omdat
men vreesde, dat de deelnemers van
het Continent Engeland niet in hun
programma zouden opnemen en de
Engelse T.T daardoor uitsluitend
een landelijk karakter zou krijgen.
Dit vraagstuk zal nu in Spa worden
behandeld.
WIELRENNEN
Swift-combinatie Hst lid Jac.
de Groot werd in de Ronde van
Wouw, welke gewonnen werd door
Wout Wagtmans, negende.
Morgenavond start hij in de Ronde
van Leiden in het kader van de Leid
se Sportweek.
8)
Daarom was hij bemind onder de
ruwe, vreemde werklieden, die voor
hem door het vuur zouden hebben
gegaan, indien hij het zou hebben
gewild.
De vriendschapsband, die dc kapi
tein met Hank Ellmers van zijn
jeugd af verbonden had, zocht hij na
zijn vestiging in Bruckholm weder
aan te knopen.
Maar alles liep spaak. Immers de
vrouw van Wendt zou het nooit
kunnen vinden met de vrouw van
een sluiswachter.
De zoon van de kapitein, reeds als
student door zijn moeder rijkelijk
gesteund niet geld, zocht zijn vrije
tijd geheel anders door te brengen
dan dc vlijtige zoon van de sluis
wachter. die uitsluitend voor zijn
studiën leefde en een lichtzinnig le
ven verafschuwde.
Slechts Stina. de lieveling van
haar vader, knoopte een hechte
vriendschap met vrouw EUnwrs aan,
die wederkerig een grote genegen
heid voor het meisje opvatte.
Ondanks een verschil in leeftijd
van meer dan vijf jaren ontwikkelde
zich tussen Meinert en het tere, klei
ne meisje een broederlijke, innige
verhouding, ten spijt van de hoon en
spot, waarmee hij door zijn lichtzin
nige schoolkameraden werd beje
gend.
Nog voordat Meinert als student
werd ingeschreven, stierf plotseling
zijn vader. Een beroerte maakte
een einde aan zijn leven.
Hij liet geen noemenswaard ver
mogen achter. Het kleine huisje was
zijn eigendom, waarin dus de wedu
we, dank zij een klein pensioen, kon
blijven leven.
Meinert had door zijn uitmuntende
vlijt aan het gymnasium een studie
beurs kunnen machtig worden, zodat
hij met gerustheid de toekomst kon
tegemoet zien. Na met succes de ver
schillende examens afgelegd te heb
ben, practiseerde hij gedurende een
ja»r als assistent in de kliniek van
een beroemd chirurgijn, om daarna
een betrekking als scheepsdokter aan
te nemen Dit was voor hem dubbel
aangenaam. Ten eerste omdat hij aan
zijn verlangen om de wereld te zien
en te leren kennen kon voldoen. Ten
tweede omdat dit ambt hem finan
cieel veel opbracht.
Twee jaren lang was hij aldus
werkzaam en bezocht vele landen en
steden, waar hij veel leerde en zijn
kennis vermeerderde.
Na die twee jaren van zwerven en
trekken, vestigde hij zich tot grote
vreugde zijner moeder te Bruckholm.
Wel had de eenvoudige vrouw haar
schrandere zoon liever in een grotere
werkkring gezien, maar in haar een
zaamheid kon zij hem ook niet langer
ontberen en daar zij van zichzelf
niet kon verkrijgen om het vrien
delijke stadje, waar haar man de
eeuwige slaap sliep, te verlaten, zo
vestigde Meinert zich na een kort
besluit te Bruckholm.
Door zijn flinkheid en beminne
lijkheid, welke hij zowel aan armen
als aan rijken toonde, was hij spoe
dig zeer gezien en mocht hij zich
weldra in een bloeiende practijk
verheugen.
Vooreerst bestond deze wel is waar
voor het grootste gedeelte uit armen,
maar na enkele gelukkige operaties
en genezingen kwamen ook de meer-
gegoeden tot hem.
Vooral toen een influenza-cpidc-
mie en kort daarna een diphteritis-
epidemie uitbrak, maakte hij veel
naam.
De aristocratie van het stadje
echter veranderde niet van genees
heer. alhoewel zij Meinert met alle
achting bejegende.
Van tijd tot tijd echter genoot hij
het bezoek van de rijken, die meer
uit nieuwsgierigheid naar hem toe
kwamen, dan wel om hem te steu
nen. Maar wanneer hij hun dan aan
stond en hun lange recepten, korte,
maar veelzeggende raadgevingen gaf,
dan trokken zij lange gezichten, die
echter doorgaans werden wegge
vaagd door glimlachjes van louter
dankbaarheid jegens dr. Ellmers.
die hen zo goed had geholpen.
Met een oudere collega, die zich
door een jarenlange en drukke prak
tijk een flink vermogen had ver
worven, stond de bescheiden, doch
vastberaden jongeman vanaf het be
gin zijner vestiging op goede voet.
De oudere collegas kwamen vaak
fcy hem om zijn raad te vragen en
zodoende werd hii dikwijls aange
zocht om gevaarlijke operaties te
verrichten.
Misschien was de vriendschap,
welke hij genoot van de drie dokto
ren in de stad. wel daarom gesloten
omdat toevallig al de drie artsen
volwassen huwbare dochters bezaten.
Daardoor had zich reeds in stilte
elk dezer mannen, schoonvader van
dr. Ellmers genoemd.
Meinert was tegen de dochters
zijner collega's vriendelijk en be
leefd, meer niet.
Daardoor werd de ijverzucht dei-
drie families danig geprikkeld.
Het was reeds donker, toen dr. Ell
mers van zijn wandeling over de dijk
in de stad terugkeerde. Toen hij
dwars over de markt ging, werd hij
eensklaps in zijn mijmering gestoord
door een zware stem, die riep:
„Goede avond, waarde collega! Ik
ben blij dat ik je hier tref. Ik kom
juist van je huis.
„Goede avond, dokter," zei Meinert
en schudde zijn hand. ,.Ik ben op
weg naar huis; ik had zojuist een
visite gemaakt en deed daarna nog
een wandelingetje, dat echter lang-
ger heeft geduurd, dan ik durfde
denken."
„Zo, zo! Jawel, en de praktijk? Ze
gaat uitmuntend zoals ik van je moe
der zojuist heb vernomen. Nou, ik
feliciteer je van harte! Ons is 'het
vroeger ook goed gegaan," lachte hij
behagel ijk.
„Dank je," antwoordde Meinert en
boog even. „en waarmee kan ik u
dienen dokter?'
„Och ja. De hoofdzaak had ik bijna
vergeten. Ik wou je 's vragen of je
me morgen zoudt willen assisteren
bij een beenamputatie. Wil je?"
„Zeker wel. Vindt de operatie in
uw huis of in het ziekenhuis plaats?"
„Noch bij mij, noch in het zieken
huis, maar in de villa van de direc
teur Kühnhold. En de tijd? Wan
neer komt het u het best gelegen?"
„Tussen elven cn drieën."
„Uitstekend! Laten we het vast
stellen op twaalf uurJe weet dus
het adres: Villa Alma. Nou goed. tot
morgen en bij voorbaat mijn dank!
A propos, waarom kom je niet 's'
aanlopen. We hebben je in geen
eeuwige tijd meer gezien... Adieu!"
Daarop reikte hij hem de hand
en met het hoofd schuddend ging de
joviale oude heer heen.
Meinert liep nog sneller en sloeg
een straat in die naar de haven leid
de. Spoedig had hij het kleine huisje
dat door een lief tuintje van de
straatweg was gescheiden, bereikt.
Hij liep over het klinkerpaadje en
stak de sleutel in de deur
Zijn operatiekamer was gelijk
vloers en daarnaast lag de kleine
wachtkamer, daarachter weer was
de huiskamer. Op de tweede verdie
ping, waarop zich de slaapkamer
van Meinert bevond, woonde de
weduwe Ellmers.
(Wordt vervol'
