S)e CetdóeSoutemt
Weer 'ns een concessie
van Gromyko
Maar ook een voorwaarde
MacArthur in debat met
Senaat
Duitslands
Neo-Nazi's
Minister Stat over de leger-
uitbreiding
ZATERAAG 5 MEI 1951
42ste JAARGANG
No. 12274
Directeur: C. M. v. BAMEKSVELQ
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
Papengracht 52, Tel. 20015, Adm. en Adv. 2J826, Abonn. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs t 0.40 p. w., t 1.72 p. mnd., f 5.15 p. kwart. Franco p. p. i 5.90. - Advert.: 15 ct. p. mm. telefoontjes t 1.50
WIE
HEEFT GELIJK?
THOEN ANDREI GROMYKO gistermiddag op de 43ste zitting der Klei
ne Vier zijn plaats in de voorzitterszetel had ingenomen, opende
hij de bijeenkomst met de verrassende mededeling, dat de Russische re
gering bereid is één der drie alternatieve agenda-ontwerpen van het
Westen, die hem Dinsdag ter keuze waren voorgelegd te aanvaarden.
Groot was het enthousiasme bij de Westelijke vertegenwoordigers ech
ter niet, want de Rus verbond aan de ze aanvaarding de voorwaarde, dat
Frankrijk, Engeland en Amerika de Russische formulering van het punt
over de vermindering der bewapeningen zouden overnemen.
Dit punt is een der voornaamste geschillen, die tot de impasse op de
conferentie hebben geleid. De Westelijke vertegenwoordigers hebben
reeds meermalen en ook nu weer laten weten, dat zij deze conces
sie onmogelijk kunnen doen.
Rusland wil namelijk op de mi
nistersconferentie eerst praten over
de vermindering der strijdkrachten
en pas dan over de tegenwoordige
omvang der bewapening. Bovendien
wil het dit punt beperken tot de
strijdmacht der Grote Vier. Frank
rijk, Engeland en Amerika willen
echter eerst de tegenwoordige om
vang der bewapening bespreken en
daarna vermindering der strijd
krachten aan de beurt laten komen.
Zij willen bovendien, dat ook de be
wapening van andere landen dan de
Grote Vier ter tafel gebracht wordt.
De Westelijke vertegenwoordigers
lieten Gromyko weten, dat zijn
„voorwaarde" de conferentie geen
stap verder had gebracht. Davies
(Engeland) verklaarde, dat de Russi
sche formulering van de bewape
ningskwestie vooruitliep op beslis
singen, die de ministers behoren te
nemen. Dr. Jessup (V.S.) constateer
de, dat de overeenstemming'over een
agenda er nu van afhing, of Rusland
de Westelijke formulering van het
omstreden punt wilde aanvaarden.
Gromyko repliceerde met de op
merking, dat al deze beweringen on
gegrond waren.
Het is intussen aan Westelijke
waarnemers op de conferentie op
gevallen, dat Gromyko vandaag niet
meer gesproken heeft over zijn eisen,
dat ook het Atlantisch Pact en de
Amerikaanse bases overzee op de
agenda moeten worden opgenomen.
Zij trokken daar de conclusie uit, dat
de Rus deze voorwaarden kennelijk
heeft laten vallen.
Diplomatieke kringen te Londen
vragen zich af of Rusland het weg
laten van het Atlantisch Pact en de
Amerikaanse basas wil „kopen" met
de Russische formulering van de be
wapeningskwestie.
Communisme Amerika's grootste tegenstander
Schermutselingen
op Korea
Chinese hoofdmacht
teruggetrokken
De strijdkrachten van de V.N.
hebben Zaterdag het initiatief in alle
sectoren van het front in Korea be
houden. In het Westen en in het
Oosten verzetten de communisten
zich hevig.
Op verschilende punten ontston
den botsingen door agressieve geal
lieerde patrouilles, de artillerie en de
luchtmacht maakten vele slachtof
fers onder de tegenstanders.
Geallieerde tanks trokken weer
Oeidjongboe, 19 km. ten Noorden van
Seoel binnen, maar troffen, evenals
gisteren, daar geen communisten
aan.
In het Oostelijk gebied van het
centrale front trokken patrouilles op
tot even ten Zuiden van de 38ste
breedtegraad. Evenals in de andere
frontgebieden schijnt de communis
tische hoofdmacht over een onbe
paalde afstand teruggetrokken te
zijn, slechts kleinere dekkingseen
heden achterlatend. Gemeld wordt,
dat enige duizenden Chinese solda
ten, waarvan sommigen Amerikaanse
uniformen droegen, en 500 paarden
drie dagen geleden in het gebied ten
Noorden van Kapjong in Noorde
lijke richting trokken.
Op het Oostelijke front rukten ge
allieerde patrouilles uit Oostelijke
richting op naar Indje, maar ten
Zuidwesten van de stad sloegen on
geveer 500 communisten een aanval
van Zuid-Koreanen af, die na zware
gevechten op hun oude stellingen
terugtrokken.
Het Britse Gloucestershire Regi
ment, dat bij het communistische
lente-offensief de achterhoede der
UNO-troepen dekte, is praktisch ge
heel in vijandelijke handen gevallen.
Van de 600 tot 700 man, die aan de
strijd deelnamen keerden slechts 40
man terug. In drie dagen tijds zijn
Britse verliezen aan doden, gewon
den en vermisten gemeld, die in to
taal 922 man belopen. De helft van
hen behoorde tot het Gloucestershire
Regiment.
OORLOGSBUIT.
Het Engelse motorschip „Euryme-
don" is te Liverpool aangekomen met
honderd ton oorlogsbuit uit Korea.
Uitgebreide voorzorgsmaatregelen
zijn getroffen om de aankomst van
deze eerste zending buitgemaakte
oorlogsgoederen uit Korea geheim te
houden. Men heeft onder deze lading
kanonnen gezien met Russische ken
tekenen.
Op bijna honderd verschillende
plaatsen in de Amerikaanse staten
New Engeland, New York en New
Jersey zijn gisteren bosbranden uit
gebroken, die honderden hectaren bos
hebben verwoest.
Brandweerlieden, soldaten en bur
ger-vrijwilligers zijn erin geslaagd,
de branden te blussen.
VRIJDAG is de tweede zitting ge
commissies, die een onderzoek
tiek in het Verre Oosten.
MacArthur verklaarde o.m., dat
na in Februari en Maart de commu
holpen. Eerder had hij gezegd, dat d
te waren van zijn opmars naar de
opmars goedkeurden. De Sowjet-Un
tegenstander, maar 't communisme
thur, en de V.S. zouden elk gebied
dedigen. Als Tsjiang Kai-Sjek beslo
len, zouden de V.S. hem „redelijke
Voorts was MacArthur van me
ning, dat de andere leden van de
V.N. die deelnemen aan de strijd in
Korea, veel grotere strijdkrachten
zouden moeten zenden.
Over het bombarderen van Mand-
sjoerije zei hij, dat de Chinezen een
ultimatum moest worden gesteld,
dat als zij weigerden een wapenstil
stand te overwegen, dt. V.S na een
redelijk tijdsverloop militaire en
economische sancties zouden treffen.
Dit zou zonder twijfel bombarderen
ten Noorden van de Jaloe inhouden,
aldus MacArthur.
In een scherp duel tussen senator
MacMahon en MacArthur herinnerde
MacMahon de generaal er aan. dat
hij het aan het verkeerde eind had
gehad, toen hij verklaarde, dat de
Chinezen niet aan de strijd zouden
deelnemen.
„Gij zoudt het ook ditmaal mis
kunnen heebben met uw uitspraak,
dat de Sovjet-Unie niet in de oorlog
zal gaan" zeide MacMahon.
„Iedereen kan in dergelijke zaken
een fout maken" antwoordde Mac
Arthur. Er bestaat echter geen twij
fel aan het bloedbad, dat het gevolg
zal zijn, als de huidige Koreaanse
politiek wordt voortgezet. De oorlog
in Korea heeft dat land reeds 20
millioen mensen gekost. Ik heb nog
nooit een dergelijke verschrikking
gezien. Ik werd er ziek van, toen ik
er de laatste maal was en toen ik ge
keken had naar die verwoesting en
die ontuitsprekelijke ellende U laat
dat voortduren, ten gevolge van wel
ke drogredenen ook. Wat gaat u
doen? Nogmaals, ik herhaal die
vraag: wat is de politiek m Korea?
President Truman heeft de veiligheid
van het land in gevaar gebracht door
mij te ontslaan."
houden van de Amerikaanse Senaats
instellen naar de Amerikaanse poli-
de uitvoer van Hongkong naar Chi-
nisten in Korea aanzienlijk had ge-
e Amerikaanse stafchefs op de hoog-
Jaloe in November en dat zij deze
ie was niet Amerika's voornaamste
in de gehele wereld, aldus MacAr-
tegen het communisme moeten ver-
ot het Chinese vasteland aan te val-
hulp" moeten geven.
„Het is buitengewoon belangrijk
er voor te zorgen, dat de verdediging
van West-Europa sterk is repliceerde
MacMahon. De Sovjet-Unie zou, te
zamen met West-Europa een grotere
productie-capaciteit hebben dan de
Verenigde Staten."
„Ook ik ben voor de grootst mo
gelijke bescherming van Europa"
antwoordde MacArthur. Ik ben er
voorstander van, dat wij elke plaats
verdedigen en ik heb gegevens, dat
wij daar de capaciteit voor hebben."
MacMahon vroeg: „Zijn wij gereed
om op het ogenblik een Russische
aanval op West-Europa te weer
staan?"
„Het antwoord daarop dienen de
chefs van de staven te weten," zei
de generaal.
Canadese troepen
naar Europa
Ter beschikking van
Eisenhower
Canada zal troepen naar Europa
sturen. De Canadese minister-presi
dent, Saint Laurent, maakte giste
ren in het Lagerhuis bekend, dat
zijn regering van plan is een expe-
ditieleger, ter sterkte van een bri
gade en uitgerust met Amerikaanse
wapens, uit te zenden naar het Euro
pese vasteland. Hiermee wil Canada
een directe bijdrage leveren tot de
verdediging van het Westen in het
kader van het Noordatlantisch ver
drag. De Canadese troepen zullen
ter beschikking worden gesteld van
generaal Eisenhower.
Syriërs en
Israëliërs
Wapenstilstand 'al gauw
geschonden
Slechts drie en een half uur nadat
een wapenstilstand van kracht was
geworden, werd hij geschonden door
de Syriërs, die hun aanvallen op Is
raëlisch grondgebied gistermiddag
om 6 uur hervatten zo werd van
Israëlische zijde meegedeeld. Het
nieuws bereikte Tel Aviv, terwijl de
Israëlische minister van buitenland
se zaken besprekingen voerde met
de waarnemende stafchef van de
Uno-commissie. Na een gevecht van
anderhalf uur werd de Syrische aan
val afgeslagen. De Syriërs leden
zware verliezen.
De gemengde wapenstilstandcom
missie (Joden, Syriërs en waarne
mers van de Uno) hadden overeen
stemming bereikt over een „volle
dige, definitieve en ernstig gemeen
de" wapenstilstand. De Syrische de
legatie beloofde, dat Syrië niet meer
tussenbeide zou komen in de gede-
militairiseerde zóne. Syrië verplichtte
zich bovendien een einde te maken
aan het smokkelen van wapens en
munitie naar de zóne.
HERDENKING OP DE GREBBE-
BERG. Op de Nationale Herden
kingsdag vond op de Grebbeberg, op
de Militaire begraafplaats te Rhe-
nen, een herdenkingsplechtigheid
plaats.
De Minister van Oorlog en Mari
ne, Ir. C. Staf, legt een krans aan de
voet van het nieuwe monument dat
op de Grebbeberg komt.
Knokploegen verboden
De Westduitse regering heeft gis
teren het „Reichsfront", de „Zwart-
hemden"-groepen van de socialisti
sche „Reichspartei", welke gelijken
op Hitler's knokploegen van „Bruin-
hemden", verboden. De regering ver
bood tevens enige andere formaties
van de partij, die zelf niet verboden
is. tot misnoegen van de socialisten,
die de regering van halfheid beschul
digen. Het „Reichsfront" heeft zich
gisteren na het verbod van de rege
ring zelf ontbonden, om de regering
het democratische karakter van de
„Reichspartei" te bewijzen, aldus
graaf Wolf von Westarp, lid van een
bekende Pruisische familie, die als
de intellectueel van de partij be
schouwd wordt.
Robert Lehr, de minister van Bin
nenlandse Zaken verklaarde op een
persconferentie, dat de regering het
federale constitutionele hof zal ver
zoeken de partij ongrondwettig te
verklaren, zodra het hof gevormd zal
zijn. Volgens de socialisten had dit
hof er sinds lang moeten zijn.
RELLETJES IN BERLIJN.
In een Westberlijns station hebben
zich ongeregeldheden voorgedaan
toen douanebeambten voesdelpakket-
ten, welke reizigers uit de Oostelijke
zone in West-Berlijn wilden invoe
ren, in beslag poogden te nemen. De
Wcstberlijnse politie kwam tussen
beide om te voorkomen, dat de
douanebeambten werden mishandeld.
Er bestaat een verbod om goederen
uit de Russische zone in te voeren,
om de Westberlijnse economie te be
schermen. Het verbod was ingesteld,
toen Westberlijnse zakenlieden had
den geklaagd, dat het invoeren van
Oostduitse producten hoofdzake
lijk brood en gevogelte hun zaken
ruïneerde.
Het parlement van Eire is Vrij
dagavond ontbonden. Op dertig Mei
zullen algemene verkiezingen worden
gehouden en het nieuwe parlement
zal op dertig Juni bijeenkomen.
De regering besloot het parlement
te ontbinden, toen zeker werd, dat
hij zou worden verslagen bij een
stemming over de begroting voor de
landbouw.
Het krachtige getij en een groot
aantal wrakken bemoeilijken de dui
kers, die zoeken naar de Engelse on
derzeeboot „Affray", die op 16 April
ten Zuiden van Wight zonk met 75
man aanboord.
In een communiqué van de Britse
admiraliteit wordt gezegd, dat onder
zoekingsvaartuigen 70 wrakken had
den gevonden, die één voor één door
duikers zijn ondgrzooht. Geen bleek
echter een onderzeeboot te zijn.
KoA\e.£tj,e...
Het is geen kunst om laat op te
blijven, maar wel om vroeg op te
staan.
Eerst herscholing van kader, dan van de troep
TUCHT IN HET
LEGER
De minister van Oorlog, ir. C. Staf,
heeft gistermiddag een persconfe
rentie gehouden, waarop hij heeft
gesproken over de oefeni ngCrescen-
tio en het voorgevallene in Witten
berg. Over het begrip mobilisabele
divisie bestaat volgens de minister
een misverstand. Soldaten behoeven
niet in het grote verband van een
regimentsgevechtsgroep te hebben
geoefend om in een mobilisabele di
visie te kunnen worden onderge
bracht.
Tr. C. Staf achl een divisie mobili-
sauel als:
1. de goederen, die de divisie nodig
heeft, voorhanden zijn*
2. het kader is ingedeeld en zoveel
mogelijk bekend 's bij de troep;
3. de militairen, naar huis gezonden
met hun uitrusting, weten waar
zij bij mobilisatie naar toe moe
ten.
De manschappen behoeven slechts
in batajonsverband te zijn ge
oefend; de staven echter moeten ver
trouwd zijn met wat zij nebben te
verrichten in het grotere verband
van een regimentsgevechtsgroep.
Ook zonder troepen kunnen de sta
ven oefenen, namelijk op papier.
Dit kan een goed sluitend geheel
opleveren volgens de minister en het
plan om aan het eind van dit jaar
drie divisies gereed te hebben komt
er niet door in gevaar.
Door het vervallen van de oefe
ning Crescendo komt er meer tijd
beschikbaar om de militairen in ba-
taljnsverband te oefenen. Een goed
geoefend bataljon is een eenheid en
als het stafwerk goed is, dan kan dit
bataljon in de regimentsgevechts
groep ook goed werken.
De oefening Crescendo was opge
zet, zeer goed opgezet, als afsluiting
van de oefentijd voor de lichting
1949 II. Men heeft gedacht deze oefe
ning ook te gebruiken voor het her
scholen van de Indonesische vetera
nen. Dit is nu volgens de minister
niet mogelijk gebleken.
Niemand heeft ooit de Indonesi
sche veteranen de schuid gegeven
voor het mislukken van deze oefe
ning. Zij moeten echter leren in
groter verband op te treden dan
zijn in Indonesië gewend waren.
Dat bij de indeling hier en daar
fouten zijn gemaakt, is aanvaard
baan In verscheidene gevallen is
geen zorgvuldigheid betracht. Daar
komt bij, dat de Amerikaanse orga
nisatie thans vor sommige militai
ren herscholing noodzakelijk maakt.
Vier weken is hiervoor volgens de
minister wel de kortste tyd.
In de toekomst zullen de Indone
sische veteranen weer worden op
geroepen maar op het ogenbik is
niet te bepalen van hoe lange duur
deze herhalingsoefening zal zijn.
Wij willen, aldus ir. C. Staf, het le
ger opbouwen in vier jaren en men
dient zich te realiseren, dat in nor
male omstandigheden er een tijd mee
zou zijn gemoeid van tien jaren. De
legerleiding heeft een zware taak en
het geforceerde tempo brengt na
tuurlijk bezwaren met zich.
Gebeurtenissen op de Wittenberg
Over het voorgevallene in Witten
berg heeft de minister van Oorlog
ook nog gesproken. Volgens hem
werd er niet anders geschreven
dan over de kwade overste Beaumont
en is er geen woord gezegd over de
misdragingen van honderden solda
ten. Niet drie, maar honderden sol
daten hebben langs de straten van
Apeldoorn gelald, aldus de minister,
en hebben burgers en vrouwen ge
molesteerd.
De maatregelen, die werden geno
men, waren correct. De militairen die
nen tucht en discipline te aanvaar
den. In andere legers dan het Ne
derlandse zijn zij zeker strenger.
Ook staatssecretaris H. C. W.
Moorman besprak de moeilijkheden
en wees op de zwarigheden, die men
bij de oefeningen van de Kon. Ma
rine had gehad en waarover niet zo
veel was gepubliceerd. Het kader
moet eerst rustig worden opgeleid.
De heer Moorman vorspelde bij de
versnelde opbouw van de luchtstrijd
krachten straks ook moeilijkheden.
MET MACARTHUR'S eerste ver
schijnen voor de Amerikaanse
Senaatscommissie van buitenlandse
zaken op Hemelvaartsdag is het gro
te debat over de Aziatische politiek
van de Amerikaanse regering be
gonnen.
De twee grote tegenspelers zijn
Truman en MacArthur en achter hen
staan voor- en tegenstanders, vogels
van soms zeer verschillende pluima
ge. Het roerigste en het bontste ge
zelschap schaart zich rond MacAr
thur, en de voornaamste daarvan zijn
de Republikeinen. Deze laatstcn pro
beren politieke munt te slaan
0 uit de herrie rondom het ont
slag van de generaal, hetgeen
inderdaad een unieke gelegenheid is
om zieltjes te winnen voor de a.s.
verkiezingen. Reeds al te lang naar
hun smaak hebben de Democraten
het bewind in handen gehad en met
een man als MacArthur in hun mid
den hebben zij een pracht van 'n
kans om Truman en de zijnen een
hak te zetten.
Over het ontslag als zodanig be
ginnen de denkende koppen in de
Verenigde Staten het wel eens te
worden. Meer en meer komt men tot
de conclusie, dat Truman inderdaad
niet anders kon doen dan MacArthur
ontslaan. Het ging om de principiële
kwestie, of een generaal er een eigen
politiek op na mag houden, of dat
het leger de politiek van de regering
behoort te steunen en dus zijn stra
tegie heeft in te richten volgens de
richtlijnen verstrekt door de civiele
autoriteiten. Wie objectief de zaken
probeert te bezien, zal moeten toe
geven, dat het ontslag van MacAr
thur meer dan gerechtvaardigd was.
Zo hebben bijv. verscheidene leden
van de faculteit der politieke weten
schap aan de Universiteit van Cali-
fornië een verklaring gepubliceerd,
waarin zij ronduit constateren, dat
„niet president Truman, maar gene
raal MacArthur door zijn optreden
de basis van de Amerikaanse consti
tutie heeft aangetast, aangezien hij
gepoogd heeft het militaire apparaat
onafhankelijk te maken van het
burgerlijk gezag en dit laatste daar
aan zelfs te onderwerpen".
Zo is het ook en daarom had Tru
man gelyk met MacArthur terug te
roepen. Maar do kwestie van de
rechtmatigheid van het ontslag is al
lang naar de achtergrond geschoven.
Waar men zich druk over maakt, is:
waren de stafchefs van leger en
vloot het met MacArthur's strategie
eens of niet?
Generaal macarthur heeft,
zoals men weet, bij zijn terug
keer in Amerika verklaard, dat de
stafchefs het met hem eens waren,
een verklaring, welke heel wat be
roering heeft verwekt, want de staf
chefs hadden juist verklaard, dat zij
het Truman eens waren.
Voor de Senaatscommissie heeft
MacArthur zijn bewering herhaald
en er bij gevoegd, dat Truman blijk
baar de stafchefs heeft bewerkt om
iets anders te verklaren dan wat
oorspronkelijk hun mening was.
Dat is nu juist een kolfje naar de
hand van de Amerikanen, dat moet
worden uitgezocht en uitgeplozen. De
grote lijn van het debat moge daar
bij zoek gaan, als maar kan worden
nagegaan, wie aan 't intrigeren is
geweest, en als dat niet is uit te ma
ken, dan blijft er altijd een pracht
gelegenheid over om heerlijk te rod
delen.
Truman zit intussen ook niet stil
en heeft op een persconferentie mee
gedeeld, dat de generaal hem op
Wake-eiland verzekerd had, dat de
Chinezen zeker niet zouden ingrijpen
in het Korea-conflict. Zij hebben dat
intussen wel gedaan, wij weten dat
maar al te goed, en deze vergissing
is een kwade noot voor de generaal.
Want de kern van de hele zaak is
tooh maar, of de zienswijze (niet de
houding) van de generaal op zichzelf
juist is en een zwaar wegend argu
ment is daarbij de grote kennis en
ervaring van MacArthur van het
Oosten en de Oosterse mentaliteit.
Uit Trumans onthulling blijkt nu,
dat de generaal helemaal geen pro
feet is en de houding van de Chine
zen totaal verkeerd heeft geïnter
preteerd. Zo zou hij zich ook wel eens
kunnen vergissen in de reactie van
de Russen, voor het geval de legers
der UNO tot een openlijke oorlog
met China zouden overgaan, zoals
de generaal wil. Want de vraag of
men China al dan niet straf moet
aanpakken, bijv. door de Mandsjoe-
rijse bases te bombarderen, hangt
samen met die andere vraag: wat zal
in dat geval Rusland doen? Houdt
Rusland zich afzijdig, dan kan men
inderdaad beter de luchtbases van
de Chinezen onder vuur nemen.
Maar vindt Moskou dit een aanlei
ding om in te grijpen, dan zijn wij
verder van de wijs af. MacArthur
meent dat de Russen wel wijzer zul
len zijn en dat zij niet zullen inter
veniëren; maar wat, als hij zich we
derom vergissen zou?
Het thans ingeleide debat over
Amerika's Azië-politiek belooft in
elk geval wel interessant te worden,
maar wij vrezen, dat de kern-vraag
had MacArthur gelijk of niet
er niet door zal worden opgelost en
dat alleen de geschiedenis mogelijk
later zal aantonen, wie van de beide
grote rivalen het bij het rechte eind
had.