Tegen de Belg8n dit shag dat pakje Hoe de „revanche van Deurne" verliep Sensatie na begin en na hervatting Belgische jeugd met 3-1 verslagen MAANDAG 16 APRIL 1951 ÜH LEIDSh OURAN1 TWEEDE BLAD PAGINA 2 R^ERMANS TRAPTE AF en de 72e derby der lage landen was begon nen. En het was, voor Nederland althans, een goed begin ook. Even zwierf de bal een paar maal heen en terug over de middenlijn, toen pikte Abe Lenstra hem op om het leder vervolgens met een schuine though- pass naar rechts te spelen. Kuneman zond de bal door naar van Melis, die helemaal naar buiten was afgedwaald. Enkele passen liep de Eind- hovense midvoor met de bal door, toen loste hij een fel schot in* de dichtstbijzijnde hoek .Daenen verwachtte de bal kennelijk niet op die plaats en toen hij zijn lichaam toch nog in de richting van het schot wist te wringen, kwam hij op het „verkeerde" been te staan, waardoor hij het leder moest laten glippen. De secondewijzer van ons horloge was nog niet voor de eerste maal rond geweest, maar Nederland leidde reeds (10). MLRMANS MISTE EEN STRAFSCHOP Daar ging men eens goed voor zit ten. Acht nederlagen achtereen had het Oranjeteam geboekt en nu, tegen de gevreesde Belgen nog wel, stond het binnen een minuut spelen met 10 voor. Zou het nu eens lukken7 Het leek er veel op in de eerste mi nuten, want nauwelijks had Mermans afgetrapt of weer namen de Neder landers bezit van de bal om er in hoog tempo en vlot combinerend mee naar het doelgebied van de Bel gen te trekken. De defensie der Rode Duivels was echter geschrokken van het overrompelend beginoffensief en zorgde er nu wel voor, dat de Ne derlandse voorwaartsen niet te veel vrijheid kregen. Het Nederlandse overwicht duurde niet lang en lang zaam maar zeker begon er nu in het spel van de Belgische ploeg meer te kening te komen. Via de zeer snelle vleugelspelers Sermon en van Gestel werden kort na elkaar, een aantal gevaarlijke aanvallen opgezet en reeds in die momenten bleek, dat de Nederlandse verdediging het nog las tig genoeg zou krijgen, vooral omdat noch Schijvenaar noch de Jong het in snelheid tegen hun tegenspelers konden opnemen. In het centrum van de Belgische aanval waren bovendien Chaves, Mermans en Anoul in vorm en ook het schieten, anders vrij zwak, bleek nu veel beter. Door tijdig uit lopen wist Kraak een doorbraak van Anoul te stuiten, maar lang zou de gelijkmaker toch niet op zich laten wachten. Eerst was het Mermans, die een harde kopbal inzond, welke ech ter zo fraai door Kraak werd gevan gen, dat de Belgische aanvalsleider er een applausje voor weggaf. Terlouw maakt voor de Belgen gelijk. In de volengede minuut, de achtste, waren de Belgische aanvallers echter weer voor het doel van Kraak. Een hard schot van Anoul stuitte van de onderkant van de lat het veld weer in, maar het was uitstel van executie, een executie echter, die door Terlouw zelf zou worden uitge voerd. Een lage voorzet van Serman wilde hij met een omhaal onschade lijk maken, maar de Nederlandse stopper kreeg de bal verkeerd op zijn schoen en hard ketste de bal vlak boven Kraaks hoofd tegen het touw- piefond (11). Het was een gevaar lijk psychisch moment voor de Oran je-verdediging, en inderdaad was het verband in de eerste tijd hierna zoek. Biesbrouck en van Schijndel, die zo uitstekend gestart waren, konden plotseling de juiste lengte van hun passes niet meer vinden en in de voorhoede ontbrak het eveneens aan zuiverheid en positiegevoel. De Bel gen daarentegen kwamen er steeds beter in. Vrijwel elke aanval werd over de vleugels geleid en dat was tactisch heel goed gezien, want beide buitenspelers hadden vaak angstig veel ruimte om hun scherpe voorzet ten voor te bereiden. België neemt de leiding. Bij een van de Belgische aanvallen kreeg van Gestel de bal vrij. Via Schijvenaar kwam hij bij Mermans, die zich geen moment bedacht en van zeker vijftien meter afstand hard en hoog in het hoekje kogelde, onbereik baar voor de tijgersprong van Kraak (12). Bijna was het een minuut later, nog geen kwartier was verstre ken, 31 voor de Rode Duivels, doen het schot van Anoul ging naast. Het Nederlands elftal werd nu ge heel teruggedrongen en meermalen moesten Abe Lenstra en Kuneman naar achteren komen om de defensie bij te staan. Het tempo verdween uit het Nedrlandse spel en gedurende een vrij lange periode was er slechts één team, dat de toon aangaf, het Belgische. Voorsprong vergroot. In de 19e minuut kwam het derde doelpunt van België toch. Een aanval, door het midden opgezet en zo op het oog ongevaarlijk, bracht de bal bij Chaves, die zich met een korte dribbel even vr(j speeld^ om dan, nog buiten het strafschopgebied, zo'n for midabel schot in de bovenhoek te los sen, dat Kraak ondanks de afstand, volkomen machteloos was. Een zeer fraaie goal! (13). Zou het weer een grote nederlaag voor het Nederlandse elftal worden? Het had er alle schijn van. Het pleit voor het moreel en de conditie van ons elftal, dat de Nederlanders in het veld de moed niet lieten zakken en er zelfs in slaagden zich aan de knel lende greep van de tegenstander te ontworstelen. Oranje herstelde zich. Het herstel werd ingeluid door van Melis, die er ditmaal wel erg veel zin in had. Goed verdeelde de Eindhove- naar het spel over de vleugels en goed stelde hij zich steeds op om de laatste hand aan een aanval te leg gen. Tientientien hadden de Belgen na het derde doel punt zitten roepen, maar Noud van Melis snoerde de supporters van de roodzwarten de mond met eenzelf de staaltje voetbal als Chaves zo juist had gedemonstreerd. In moeilijke po sitie kreeg hij plotseling een bal toe gespeeld, een paar passen, toen was hij vrij en een tel later lag Daenen geslagen op de grond. (23). Nederland bleef nu aanvallen en van der Tuyn, Lenstra en weer van der Tuyn stelden Daenen en het houtwerk rond hem danig op de proef. Door de slechte uittrappen van Daenen bleven de Oranjemannen voorlopig op de Belgische helft, maar tot doelpunten kwam het niet. Al thans voorlopig niet. Het laatste kwartier van de eerste helft speelde zich voornamelijk af op het midden veld in een duel tussen de midden linies, een strijd, die iets in het voor deel van de ijverige en overal aan wezige van Schijndel en Biesbrouck eindigde, hoe goed van de Auwera en Mees zich ook weerden. Nog juist de gelijkmaker. Met een ruststand van 32 in het voordeel der Belgen, overigens vol komen naar de verhouding, had ieder zich verzoend, toen, in de allerlaatste minuut de gelijkmaker kwam. Een combinatie tussen Lenstra, Kuneman en van Melis bracht de bal bij de Nederlandse midvoor, die zich snel een keer omdraaide teneinde Carré van zich af te schudden en toen hoog inschoot. De kleine Daenen kon het diagonale schot niet bereiken. (33). Nauwelijks was afgetrapt, of het was rust. Nieuwe sensatie na de hervatting Het begin van de tweede helft was vrijwel identiek aan dat van de eer ste speeltijd, al duurde het nu twee minuten langer eer Nederland scoor de. Een hoekschop op het Belgische doel na een vrije schop van Lenstra werd weggewerkt, doch Kuneman, die zich uitstekend thuis voelde in het internationale milieu, pikte de bal op en probeerde het met een ver schot. De bal stuitte terug en nu plaatste Abe zijn voet achter het le der. Weer sprong de bal van een Bel gisch lichaam af, maar toen Lenstra zijn tweede kans kreeg, hadden geen tien Belgen het ronde ding tegen kunnen houden en het was ook geen wonder, dat een fotograaf achter het doel een afwerende beweging maak te toen de Fries het net achter de ont hutste Daenen bol deed staan. Neder land leidde voor de tweede maal. De stand was 43. De Nederlandse ver dediging hervond het zelfvertrouwen en van dit moment af was Terlouw weer de Terlouw van voorheen, een „rots in de branding". Hij werd in de tweede helft wel niet zo belaagd als voor rust, want het Belgische aan- valsspel had duidelijk aan kracht en vooral aan tempo ingeboet, maar het aantal situsrties, dat de Spartaan met vaste trap en goed getimed kopwerk ophelderde, was groot. Hij kreeg hier bij ook alle mogelijke steun van zijn secondanten Schijvenaar en de Jong, terwijl in laatste instantie Kraak foutloos en stijlvol werk verrichtte Met lange trappen werd de voorhoe de vervolgens aan het werk gezet. De uitblinkende Belgische kanthalves Mees en van der Auwera moesten alle zeilen bijzetten om het Neder landse overwicht, waarvan nu sprake was, het hoofd te kunnen bieden. Voorsprong vergroot Na een kwartier vergrootte Neder land de voorsprong met een prachtig doelpunt. Een door Kuneman opge zette aanval bracht succes. Op de pass naar van der Tuyn, die door een enkelblessure niet meer zo goed kon meekomen als voor rusi, volgde een voorzet, die de bal bij van Melis bracht. Van Melis kopte goed in, maar het leder werd het veld weer ingewerkt, waar het voor de toelo pende Lenstra terecht kwam. Het zeer harde schot van Lenstra was waarschijnlijk reeds te machtig ge weest voor Daenen, maar Groeneveld, die was doorgelopen, vond het toch maar beter om de bal nog even een kort tikje met het hoofd te geven, waardoor de Belgische doelman vol komen mis greep. (53). de volgende minuut kreeg Chaves een prachtige kans, maar het hoge schot werd door Kraak een meesterlijke zweefsprong klem vast gevangen. De Belgen gingen het nu op een andere manier proberen. Vaillant, de linksback en Anoul verwisselden van plaats, maar ook Vaillant, die de laatste tijd in Anderlecht nog al eens in de voorhoede opereert, wist het gevaar in de Belgische aanval niet terug te doen keren. Mermans miste een strafschop. In de 23e minuut kreeg Mermans een strafschop te nemen. Terlouw had de bal van een meter of 5 tegen zijn onderarm aangeschoten gekregen en hoewel alles wat Nederlands was protesteerde voor „aangeschoten hands" bleef scheidsrechter Leafe on- verbiddellijk naar de 11-meter stip wijzen. Mermans nam onder doodse stilte zijn aanloop.... een knal., naast! Dit deed de deur dicht bij de Belgen! Wanneer Sjef Mermans een strafschop mist, moet het toch al erg gesteld zijn met de Belgen. Enkele minuten later dachten wij een Ne derlandse penalty te kunnen noteren toen Abe Lenstra op hardhandige wijze door Carré van de bal werd ge lopen, maar de arbiter hield het b(j een indirecte vrije schop op ongeveer twaalf meter van het doel. Het duur de geruime tijd voor de referee de Belgen op 9 Meter afstand van de hal had, toen tikte Kuneman de bal naar Lenstra. Abe schoot hard en hoog in, te hoog, tegen de lat. Het houtwerk had het wel erg hard te verduren in deze ontmoeting. Het stadion loeide en brulde als een „Hel van Deurne" in drievoud. Het pu bliek voelde, dat Nederland nog meer doelpunten zou kunnen maken Afce. Abe, golfde het van de tribunes, zo hard en doordringend, dat het Bel- gique, Belgique van de duizenden met rood-geel-zwarte vlaggetjes zwaaiende Belgische supporters er in verdronk. Abe deed zijn best en met hem de andere Oranje-truien, maar tot doelpunten kwam het Nederlands elftal niet meer. Nog een Belgisch tegenpunt. Zes minuten voor het einde wisten de Belgen zelfs nog tegen te scoren. Een doorbraak van Mermans werd te slordig door Schijvenaar behandeld en toen de korte lage pass van de Belgische midvoor bij de vrijstaande Vaillant kwam, had deze niet anders te doen dan de bal rustig langs de uitlopende Kraak te schuiven. (54). De gehele Belgische ploeg kwam nu naar voren en Lenstra en Kune man werden door Terlouw naar ach teren geroepen om mede te nelpen het felle slot-offensief van de Rode Duivels het hoofd te bieden. Nog enkele malen moest Kraak zich in volle lengte op de bal wer pen om zijn doel voor een doorboring te behoeden. Toen was het tijd en elf dolgelukkige elkaar omhelzende Ne derlanders verlieten het veld Hoog boven alles uit deinde, op de schou ders van een tweetal Oranjemannen bondsoefenmeester van der Leek, die met zijn training zo'n belangrijk aandeel heeft gehad in deze overwin ning, welke dank zij het goede slui tende en doortastende spel, dat in de tweede helft werd vertoond, zeker verdiend mag worden genoemd. Moe en mistroostig, maar als goede verliezers zochten de Belgen, na hun rivalen te hebben gelukgewenst, de kleedkamer op. Gezond èn lekker! RED BANDEN V COIFCCTISIEtY (Dill J *4- ROOSENDAAL HOLLAND TURNHOUT BELGlf Beste stemming in de Nederlandse kleedkamer Dat de stemming in de Nederland se kleedkamer na afloop van de wed strijd uitstekend was, laat zich begrij pen. Gnuivend zaten de spelers, moe en bezweet, op de banken langs de wand en niemand had eigenlijk veel zin zich direct naar de doucheruim te te begeven. Het is zo gezellig om over zo'n wedstrijd eens wat na te babbelen. Van die strafschop begrijp ik nog steeds niks, kwam de stem van Rinus Terlouw,, terwijl hij ijverig op een stukje kauwgom kauwde. Ik stond niet meer dan vijf meter van die man af en zo ineens, boem, tegen mijn onderarm. Dat is toch zeker aange schoten hands, zou ik zeggen. Al had ik gewild, ik zou niet eens de gele genheid hebben gehad om mijn arm weg te halen. Maar, voegde de Ne derlandse aanvoerder er met een grijns aan toe, Mermans was zo vriendelijk hem naast te knallen. Eindelijk weer eens van de Belgen gewonnen! Weet je, dat dit de eerste keer is in die twintig interlandwed strijden die ik speelde aat ik als speler een overwinning op de Bel gen meemaak?" „Hopelijk niet je laatste, Rien". antwoordden wij hem. Groeneveld en van Melis keuvelden samen nog wat na over die vijf doel punten. De Haarlemmer vertrouwde ons toe, dat hij bijna door de grond ging toen hij het schot van Lenstra van richting veranderde, 't Was wel mijn bedoeling, maar ik dacht dat ik de bal te veel gaf en dat ie hoog over de lat zou gaan. Later besefte ik, dat ik dan tenminste een hersenschud ding had opgelopen, zo hard was die kogel. Met tevreden gezichten stonden de Nederlandse officials midden in de kleedruimte. De voorzitter van de Keuzecommissie, de heer Verlegh, was natuurlijk goed te spreken over het resultaat en het vertoonde spel. „Een verdiende overwinning", noem de heer Verlegh het. „En uitblin kers?" Wel van ons elftal zou ik wil len noemen: Van Melis, Biesbrouck, Lenstra, Kraak en Terlouw. Bij de Belgen vond ik Chaves, Mermans, Mees en Sermon de beste spelers. Oefenmeester van der Leek was druk bezig de shirts en broekjes te verzamelen en had nauwelijks de tijd ons te woord te staan. Dat hij voldaan was over de wedstrijd was wel van zijn gezicht te lezen. „Maar ik wil je wel even vertellen dat ik in die laatste tien minuten zeker dui zend doden ben gestorven van angst. Man, man wat heb ik hem zitten knijpen. En heb je gezien hoe goed de jongens op het toch nog vrij glad de veld op de been bleven? Ik had ze wat langere dopjes dan normaal on der de schoenen laten slaan". De Engelse scheidsrechter Leafe, die wij even in zijn kleedkamer op zochten, vond het een prettige en ge makkelijk te leiden wedstrijd, werd dan ook goed gesteund door de beide grensrechters, de heren Twis- terling (Ned.) en van Moortel (Belg.) Uw ploeg maakte op mij dezelfde goede indruk als tijdens de wed strijd tegen de Noren, die Holland in 1948 te Oslo met 21 won en die ik ook leidde. Alleen het tempo is ho ger geworden. Toen wij de Engelsman vroegen wie naar zijn mening had uitgeblonken, antwoordde hij zonder aarzelen: bij de Nederlanders vond ik Lenstra de beste. Deze speler speelt vooral met zijn hoofd. Hij denkt dooi. Verder waren van Schijndel cn doelverde- diger Kraak de meest op de voor grond tredende spelers. Bij de Belgen waren van der Auwera en het bin- nentrio met Mermans als nummer een de besten. „Ja het was een mopie middag, nice spectators, nice game, nice weather!" wat de belgische pers zegt. De Nederlandse voetbaloverwin ning wordt door de Belgische pers als verdiena beschouwd. De betere physieke conditie van de oranjehem den gaf in de tweede he.ft ae door slag. Overigens speelden Terlouw en de zijnen met een moed en een en thousiasme als in de beste dagen van het Nederlandse elftal Dooi' „Le Soir" wordt het een troost genoemd, dat België toch in staat is een beter team op de been tt brengen dan het vreem de gezelschap dat de keuzecommis sie heeft samengesteld Valet en Anoui waren bepaald faillures. Deze impressies geven, naar de sportcor- respondent van het „Alg. Dgbld" me.dt, vrijwel de hele toon van het korte commentaar in de pers weer Niet de spelers, schryft „het Laatste Nieuws", maar de keuzecommissie heeft de wedstrijd verloren In dezelf de zin uit zich „Les Sports", ofschoon het blad er ook op wijst voorspeld te hebben, dat Nederland zich hersteld had van haar inzinking. RotterdamAntwerpen 3-2 In het Sparta-stadion won het Rot terdams elftal Zaterdagmiddag met 32 van de Antwerpse ploeg, waar mede eindelijk een eind is gekomen aan de reeks nederlagen van de laatste jaren. Do overwinning werd behaald op een elftal, dat technisch de meerdere was en dat al direct het spei volkomen in handen dreigde te nemen. Regelmatig trok de Antwerp se voorhoede, bijna in één lijn opere rend, er met goede combinaties tus senuit, doch al spoedig bleek, dat de Be gen het te veel in de breedte zochten en het spel te kort hielden. Buitendien was het schieten, zo het al zover kv/am, slecht verzorgd. Door hands van Aernoudts kreeg Beun (Xerxes) na 9 minuten een vrije trap te nemen op circa 30 meter van het doel. Doelman Leijtens verkeerde in de mening, dat de bal naast ging en stak geen hand uit naar de bal, In een zeer aantrekkelijke en vooral van Nederlandse zijde soms tij ds op hoog peil staande wedstrijd heeft het Nederlandse Jeugdelftal, dat ongewijzigd aantrad, op het NAC-terrein te Breda met 31 van de Belgische Jeugd gewonnen. Voor de rust was reeds een 20 voor sprong verwprven, door fraaie doel punten van van der Kuil (VSV), in de 20ste minuut en Bennaars (Dos- ko) in de 38ste minuut. Zeven-en- twintig minuten was de tweede helft oud toen scheidsrechter Verkerk voor ongeoorloofd aanvallen door een Ne derlandse niiddenspeler van de Bel gische midvoor de Bondt, die Hoo- rens verving, de Belgen een straf schop toekende. Volgens velen was dit te zwaar gestraft en het maakte de indruk of de Belgen zelf ver baasd waren over deze beslissing. Rechtsbinnen Houf benutte de penalty vlekkeloos (21). Precies 15 minuten voor het einde scoorde Bennaars uit een fraaie door Ver munt (RBC) genomen vrije schop het derde doelpunt. Met dit resultaat kwam het einde. Ruim 10.000 toeschouwers on- zoomden het, tengevolge van een langdurige en nogal hevige regen bui, zeer glad geworden NAC-ter rein. In het begin bleken de spelers nog al last van de glibberige grasmat te ondervinden. Maar vrij spoedig had den zij zich aangepast en toen ont wikkelde zich een zeer aantrekke lijke wedstrijd, waarin de Oranje broeken door technische vaardigheid en doortastend samenspel opvielen. Het was een lust te zien, hoe de linkervleugel: van der Kuil-Rijnvis (BMT). van wie de eerstgenoemde uitblonk door de Belgische midden linie en achterhoede sneden Bennaars, in zijn club Dosko links binnen, voelde zich in de eerste pha se van de ontmoeting, die veel van de energie der beide ploegen eiste, op de midvoorplaats kennelijk niet zo op zijn gemak, waardoor enige vrije kansen onbenut bleven. Vermunt op de rechtervleugel weerde zich geducht en trok de aan dacht door zijn individueel spel, zijn niet te stuiten doorzettingsvermogen en de afwerking van zijn voorzet ten. De BW-er van Beurden was er echter in het geheel niet in Hij kon zich niet aanpassen bij zijn mede spelers in de aanval, die herhaalde lijk bressen in de Belgische defensie schoten, maar altijd weer af te re kenen kregen met doelman Ge- bruers, die op spectaculaire wijze soms de onmogelijkste schoten wist te keren. Was dus voor het grootste percen tage de voorhoede uitstekend op dreef, de middenlinie deed weinig voor haar onder. Vooral de WV-er Klaassens, rechtshalf, blonk uit zowel in het stuwende als in 't verdedigende deel van zijn taak. Feldman (AFC) was voor de rust minder dan daarna, evenals Smeets (Juliana) Uitste kend echter, de gehele wedstrijd door, hebben de backs v d. Hurk (Eindhoven) en Boskamp (Ajax) zich geweerd. Het was een lust deze twee bezig te zien en vooral de over tuigende wijze en de rust waarmede zij speelden, imponeerden. Doelman de Rijk (MOC) dwong op'zijn wijze respect af en slechts op de reeds ge noemde strafschop greep hij mis. De Belgische Jeugd deed nu en dan zeer aardige dingen, doch de voorhoede maakte de fout de aanvallen tot te dicht bij het doel door te voeren, waardoor de Nederlandse defensie, die zeer goed op elkaar was afge stemd, steeds met succes kon ingrij pen. TIENDUIZENDEN PER AUTO NAAR HOLLAND—BELGIE. In totaal zijn Zondagmiddag vol gens opgave van de verkeerspolitie te Amsterdam 8680 auto's en bussen in de onmiddellijke omgeving van het Olympisch stadion geparkeerd geweest. De taxi's waren eveneens in trek. Zij maakten Zondagmiddag in totaal 800 ritten naar en van het stadion. NEDERLAND—BELGIE (LUCHTMACHT) 2—3. In het gemeentelijk stadion te Til burg werd een voetbalwedstrijd ge speeld tussen luchtmacht-elftallen van Nederland en België. De Belgen wonnen met 32. Ruststand was 0—0. Amsterdam- -Brussel 1-1 die hoog in het net verdween. Deze voorsprong kon met veel kunst en vliegwerk door een vo:komen falende verdediging en middenlinie (met uit zondering van de Feijenoord-spil Kroon, die een prachtige wedstrijd speelde) ruim 20 minuten behouden blijven. Na een haCf uur schoot eerst Geuns na eon nieuwe fout van de defensie in het verlaten doel, waarbij de paal nog redding bracht, doch in aezelfde minuut maakte v. d. Engel (Feijenoord) „hands" en uit de toe gewezen penalty bracht van der Ven de partijen op gelijke voet, hoewel tevoren Geuns buitenspel had ge staan. Drie minuten later kreeg van Gas sen van v. Meerwijk een presentje in de vorm van een te zacht terug- gespee'de bal, waardoor Antwerpen de leiding nam (12) Nog even hield bij Rotterdam de paniekstemming stand en was er van enig verband geen sprake, doch toen na 38 min. Jac. Heyster 'HDVS) op prachtige wijze een voorzet van Koeneman (SW) benutte (22) en een omzet ting in de voorhoede meer vaart in de a-^val bracht, werd de wedstrijd voor het eerst het aanzien waard. Voora1! de uveede helft heeft veel spannende momenten opgeleverd en in £et Rotterdamse elftal werd toen een klasse beter gespeeld dan voor dien In een echte HollandBelgië sfeer met veel geloei, vee'al te wijten aan de zonderlinge beslissingen van de heer v. d. Spek die het vooral met de buitenspel-regei te kwaad had maakte tenslotte 4 minuten voor het einde Jac. Heyster uit een voorzet van Beun het winnende doelpunt, of schoon ook dit een geval van buiten spel was (32). Het gelijkspel, waarmede Zater dagmiddag het einde kwam van de traditionele wedstrijd tussen de elf tallen van Amsterdam en Brussel heeft de verhouding vrij goed weer gegeven. In de eerste helft leek het er niet op, dat de Amsterdammers een dergelijk eervol resultaat tegen de sterke Belgen zouden behalen. Onze Zuiderburen trokken fraai combinerend herhaaldelijk ten aanval en het was maar goed, dat doelman Hagenaars in een uitsteken de vorm was. Twee minuten voor rust blunderde de Amsterdamse achterhoede: spil Altink kreeg in een scrimmage voor het doel het leer in zijn bezit en wil de terugspelen op zijn doelman. Hij plaatste de bal echter voor de voeten van linksbuiten Dewin, die zich geen moment bedacht en met een hard schot Brussel een 10 voorsprong bezorgde. Na de thee waren de aanvallen van de Amsterdammers gevaarlijker en veelvuldiger. Doelman Speeckaert werd geducht aan de tand gevoeld en na zestien minuten spelen kwam de toen verdiende gelijkmaker. Broekman kreeg de bal toegespeeld van Disselkoen, schoot op het doel, maar de bal stuitte via het lichaam van een Belg voor de voeten van Koekebakker. Deze schoot op zijn beurt en nu was het Speeckaert, die de bal tegen de lat stompte. Toen dan eindelijk het leder via de lat bij Brom belandde, behoefde deze slechts een zacht tikje te geven om de stand op gelijke voet te brengen. (1-1). kon. nederl. voetbalbond, de zaterdagmiddag- competitie. De uitslagen van de wedstrijden gespeeld in de Zaterdagmiddagcom petitie van de K. N. V. B. luiden: District West II: 3e klasse A: CSVDDie Haghe af gelast; Excelsior (Maassluis)—ARC 25; Monster--Sunlight 20. 4e klasse A: Lisser BoysKatwijk 3—3, SVOW—Ter Leede 2—4. Ned. dameshoclceyploeg verloor van België: 6-4 De dames interlandwedstrijd Bei- giëNederland, welke op het veld van H.C. Leopold te Brussel werd gespeeld, is in een onverwachte en teleurstellende nederlaag voor het Nederlands damesteam geëindigd, Met niet minder dan 64 heeft het Oranje-team het onderspit moeten delven. Een uitslag, die bewijst, dat het in de Nederlandse voorhoede wel wilde vlotten, doch dat de verdedi ging niet sloot. Het begin was goed voor de Ne derlandse ploeg. Onmiddellijk voerde Jo Jurissen haar teamgenoten ten aanval en reeds in de derde minuut kwam een Nederlands doelpunt toen mej. Brouwer door de Belgische ach terhoede heenliep en ten slotte ook doelvrouwe Valcke passeerde. Het duurde echter niet lang of in het Belgische team trad een totaa herstel op. hetgeen weldra resulteer. de in twee doelpunten van de links binnen Ponjy. Kort voor rust ver kreeg België zelfs een 31 voor sprong toen mej. Gommers, de rechts buiten, uit een voorzet van mej. Pon ty hard langs de Nederlandse keep- ster Schagen van Leeuwen sloeg. N3 de hervatting trokken de Ne derlandse dames een tijdlang fel naar voren en mej. Jurissen, de vroe gere doelverctedigster en thans mid voor, slaagde er in de stand op ge- 'ijke voet te brengen, maar nog geen tien minuten later hadden de Rode Duivelinnet'es alweer de leiding door een goede goal van mej. Ponty. Met nog een kwartier te spelen wist de Nederlandse aanvalleidster opnieuw gelijk te maken, maar korte tijd la ter kwam het vijfde Belgische doel punt van de stick van de snel'e renh- tervleugé'speelster Gommers. Een Nederlands doelpunt werd door de Nederlandse scheidsrechter afgekeurd Kort voor het einde maakte mej Ponty haar vierde en België's zesde .en laatste doelpunt. Met deze stand 64 kwam het einde. BELGIë R—NEDERLAND B 7—2 De semi-interland hockey we-"' strijd tussen de B-elftallen van Bel gië en Nederland (heren), welke te Brussel werd gespeeld eindigde in een 72 overwinning voor de Bel gen. Bij de rust leidde het Belgische B-team met 20. UITSLAGEN KON. NED. HOCKEY-BOND. Heren: Om het kampioenschap: D KSHHYC 28; GroningenVenlo 0—4. De stand is nu: Venlo 4 48 15— 1 HHYC 3 36 17— 3 Groningen 4 13 1 111 DKS 5—141 3—21 Promotieklasse B: AllianceLei den 44. Dames: Om hel kampioenschap Venlo GirlsQuick 41.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 6