Tumult op de rechtbank Getuige wilde officier van justitie te lijf gaan v.d Drift Avifauna en de vogelwet Griep verlamt Zeeuws bedrijfsleven Landen rondom Nederland getroffen De in zee gestorte Engelse straaljager ZATERDAG 6 JANUARI 1951 L)t l.bIDSh COURANT TWEEDE BLAD PAGINA l In een van de zalen van de Am sterdamse rechtbank ontstond giste ren groot tumult, toen een getuige in woede ontstak over de eis twee jaar) van de officier van Justitie te gen de verdachte, broer van de ge tuige, de 32-jarige Amsterdamse koopman D. T., die er van beschul digd werd in Juli van het vorige jaar brand te hebben gesticht in de wo ning van getuige aan de Rustenbur gerstraat te Amsterdam. Getuige was overtuigd van de on schuld van zijn broer en richtte na de eis een groot aantal scheldwoor den aan het adres van de officier, mr A. S. de Muinck Keizer. Hij ren de naar voren op de zetel van de of ficier af, doch een lid van de Rijks politie en verdachte, die uit zijn bank was gesneld, verijdelden deze poging. Onaer groot tumult werd de Gratie verzoek voor Christiansen Voor de ex-generaal F. W. Chris tiansen, de vroegere Wehrmachtsbe- fehlshaber in den Niederlanden, die door het Bijzondere Gerechtshof te Arnhem tot 12 jaar gevangenisstraf met aftrek van voor-arrest werd veroordeeld, is een gratieverzoek ingediend. Christiansen is van het vonnis van het gerechtshof niet in cassatie gegaan. Het verzoek is thans bij het ministerie van Justitie in be handeling. Een beslissing kan spoe dig tegemoet gezien worden. HAAGSE RECHTBANK. DURE CONSERVEN. Tienduizend gulden boete eiste de officier van justitie bij de Haagse Rechtbank tegen de conservenfabri kant P. J. Uytewaal te Ter Aar, omdat deze zonder daarvoor ver gunning te hebben groenten gecon serveerd had. Verd had een bedrijf voor het zou ten van groente en de bereiding van tafelzuur, hij wilde graag groenten- conserven vervaardigen, doch ver schalende keren werd zijn vergun ningaanvrage geweigerd. Toer. op 21 April 1949 een beschik king afkwam van de Minister van Economische Zaken, waarbij onthef fing werd verleend voor verschil lende producten o.m. peulvruch ten begon U met doperwten, dub bele bonen e.d. in te blikken. En tot op de huidige dag gaat U. hier rustig mee door. Bij het Min. van Landbouw V. en V. bleek men het daar echter niet mee eens te zijn. Op verzoek van het Bedrijfschap voor Groenten en Fruit ging een C. C. D. controleur een onderzoek iristellen cri proces verbaal volgde. Voor de rechtbank kwam nu sprake of hel bedrijf van U onder Econ. Zaken, Landbouw V en V. of onder beide viel. Het werd ter zit ting niet duidelijk Ook wierp de vraag zich op, of doperwten en sper- ciebonen in blik peulvruchten zijn of als groenten moeten worden be schouwd. In zijn requisitoir zeide de officier dat uit het vooronderzoek by de rechter-commissaris geb!eken was. dat deze producten als groenten moe ten worden aangemerkt. De Officier laakte de handelwijze van verd., die nog steeds met de productie doorgaat en het werk flankeert met vergun ningsaanvragen. Hij achtte opzet aan wezig en wenste een zware staf te eisen, daar een lichte boete een slag in de lucht zou zijn. Wegens over treding van art. 2 van het Bedrijfs- vergunningenbesluit requireerde de Officier tenslotte 10.000 boete. De verdediger bracht naar voren, dat zijn cliënt niet de enige was, die de betreffende beschikking zo had opgevat. Dit bleek wel uit een cir culaire die uitgevaardigd werd. Was het opzet geweest, dan <zou U. wel zijn begonnen direct na de bevrijding, toen er veel meer mee was te ver dienen De suggestie van de Officier dat een dergelijke handelwijze an dere fabrieken in moeilijkheden zou brengen verwierp hij. daar was de productie te onbetekenend voor. De verdediger achtte de handelwijze van U. een vergeef"ijke dwaling en con cludeerde tot vrijspraak. De recht bank zal op 18 Januari uitspraak doen. aanvaller de zaal uitgeleid. De officier van Justitie zei in zijn requisitoir van mening te zijn dat de verdachte deze brand opzettelijk heeft gesticht. Dat was ook de con clusie van de getuige-deskundige, een scheikundige uit Den Haag. Twee andere getuigen, een inspec teur, van politie, die dienst bij het brandpiket had en de brandmeester, die met zijn mannen de brand had geblust, verklaarden desgevraagd, door de verdachte, dat zij geen voor bereidingen voor brandstichting hebben kunnen constateren. De verdachte verdedigde zichzelf. Hij zei o.m.: „Als u mij schuldig acht, dan moet u me maar voor de rest van mijn leven opsluiten in een krankzinnigengesticht. Waarom zou ik de inboedel van mijn broer, met wie ik zeer goed omging, bij wie ik bijna elke dag vertoefde,"willen ver nielen? Elke keer als ik vroeger deze zaal binnenkwam (de president had het strafblad van de verdachte voorgelezen, waarop zes vonnissen voorkomen, meestal wegens dief stal) had ik een gevoel van schuld, maar dat heb ik nu niet. Ik heb vol doende vertrouwen in de Neder landse rechtspraak om te weten dat u me vrij zult spreken. Ik hoop, dat mijnheer de officier vannacht rus tig kan slapen". Na in de raadkamer te zijn ge weest achtte de rechtbank geen ter men aanwezig de verdachte onmid dellijk in hechtenis te nemen, zoals de officier had geëist. Uitspraak op 19 Januari. ONEERLIJKE HULPBESTELLERS TE WASSENAAR Voor de Haagse politierechter stond een 30-jarige hulpbesteller van de posterijen uit Wassenaar terecht om dat hij zich gedurende de jaren 1945 tot 1950 allerlei goederen had toe geëigend. De verdachte bekende ta bak en nylonkousen te hebben ge stolen die per post verzonden waren. In zijn requisitoir wees de off. van justitie er op dat dergelijke feiten het vertrouwen dat de PT.T. geniet zeer schaden. Wegens het meerma len plegen van het delict en mede met het oog op het ongunstige voor lichtingsrapport eiste de officier zes maanden gevangenisstraf. Volgens de raadsman zou het delict op juridische gronden op deze dag vaarding niet strafbaar zijn, daar een hulpbesteller geen ambtenaar is. Niettemin veroordeelde de politie rechter de verdachte tot drie maan den gevangenisstraf. Een collega van verd., eveneens hulpbesteller uit Wassenaar, ver scheen vervolgens voor de groene tafel omdat hij eenmaal meegedaan had en sigaretten stal Dit beviel hem zo goed dat hij het alleen nog eens deed, maar toen begon zijn geweten te knagen en hield hij er mee op. De off. eiste tegen deze verd. 2 maan den voorwaardelijk, de rechter deed er een maand af. HYPOTHEKEN en voor alle andere zaken op het gebied van on roerende goederen Bouw-en Makelaarsbedrn Vrijspraak Opnieuw heeft gistermiddag voor het Alphense kantongerecht de zaak gediend tegen de heer G. van den B., directeur van Avifauna. Enige maanden geleden is deze zaak reeds voor geweest, maar ze is toen geschorst voor het horen van een deskundige, die nu in de persoon van de heer J .P. Strijbos aanwezig was. Ten laste was gelegd het onder zich hebben van vogels in strijd met de Vogelwet, hetgeen was geconsta teerd op 4 Juni 1950 ten aanzien van acht rosé-spreeuwen en vier sneeuw- uilen, en op 4 Augustus ten aanzien is het waar u zich laat kappen. Want een kapper is geen meer of minder goed functionerende machine, waar door krullen en golven worden ge produceerd, maar een denkend en scheppend mens. die trachten moet het mooiste te maken van het haar. dat hij onderhanden heeft. En op zulk een mens heeft de omgeving grote invloed. Heerst er in de Kapsalon orde en zindelijkheid, dan is eerst aan de primaire eisen voldaan. Voor het creatieve werk is meer nodig. Een rustige sfeer stemt niet alleen de cliënten maar ook de kapper aange naam. Een smaakvol interieur sug- fereert schoonheid bij hen, die zich aarin bevinden. Gezelligheid is voor de kapper het beste middel om het zijn cliënten naar de zin te maken In onze kapsalon besteden wij aan deze inspirerende factoren de grootst mogelijke aandacht Omdat wij uitgaan van de gedachte, dat een cliënte eigenlijk een gast is, die onze achting vraagt èn van de overtui ging, dat de goede kapper specialist èn kunstenaar moet zijn. STEENSTR. 57 - TEL. 21721—20477. (Ingez. Med.) van koekoeken, torenvalken en een specht De Vogelwet stelt als criterium voor het al dan niet mogen houden, of de in gevangenschap verkerende vogels in Europa in het wild levend voorkomen, hetgeen door de heer Strijbos desgevraagd werd beves tigd met betrekking tot alle genoem de vogels. De ambtenaar van het O.M. merk te in zijn requisitoir op dat derhalve vaststaat, dat deze vogels niet in ge vangenschap mogen worden gehou den. Hij eiste in elk der zaken een geldboete van 100.subs. 10 da gen. Mr. C. M. Loef voerde als, verde diger aan, dat door het Ministerie van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap pen de noodzakelijke vergunning reeds vóór 4 Juni was beloofd en dat deze tussen 4 Juni en 5 Augustus was verstrekt. Pleiter zag in deze zaak een hetze uit bepaalde kringen, die Avifauna gaarne zouden zien sluiten. Hij verzocht ook „het grote econo mische belang van Avifauna hoger te schatten dan dat van de vogels, genoemd in de dagvaarding van 4 Juni". Omdat de andere vogels aan wezig mochten zijn op grond van de vergunning werd ten aanzien van de tweede dagvaarding ontslag van rechtsvervolging gevraagd. De kantonrechter overwoog, dat vóór 4 Juni de vergunning reeds was toegezegd en volstond in het eerste geval met schuldigverklaring zonder oplegging van straf. In het tweede geval was de kantonrechter van oor deel, dat de verdachte vrijuit ging omdat de vergunning reeds aanwezig was. In verband hiermede werd ver dachte vrijgesproken. GERRIT EET ZIJN KRANTJE NOG. Na een afwezigheid van een half jaar is Woensdag de 52-jarige zwer ver Gerrit Jan Klifman weer in Apel doorn opgedoken om aan te tonen, dat zijn dagelijks menu nog steeds in hoofdzaak bestaat uit krantenpapier en dat hij daarvan althans naar uiterlijke beoordeling tijdens zijn tochten buiten Apeldoorn geen kwa de gevolgen heeft ondervonden. Klifman vertelde, dat hy zich nog dagelijks voedt met zestien kranten van vier pagina's elk, plus zo mo gelijk carbonpapier, dat hij als een ideale belegging van zijn papie ren boterham beschouwt. Verder ge bruikt hij per dag een half pond wit tebrood, en een half pond bruine sui ker. Hij drinkt in het geheel niet, zelfs geen water. Zeeland is in de greep van de griep. Zestig procent van het personeel in de bedrijven dezer provincie is ziek. Autoriteiten van de gemeentelijke ;ezondheidsdiensten geven als ad vies: „Houdt uw voeten warm". Ook bij Philips in Eindhoven ducht men gevaar. Hier zijn 10.000 leden van het personeel ingeënt met een anti- griepvaccin. De golf van „derdendaagse koorts", waaraan op elke vijf Belgen één lijdt, is „niet gevaarlijk", aldus ver klaren autoriteiten van de gezond heidsdienst te Brussel. De hoofdstad is de ergst getroffen plaats in het land. Op de meeste ministeries werd het parool uitgegeven: „alleen drin gende zaken", omdat om en nabij, de 40 van het personeel z:ek was. De scholen werden echter niet gesloten, omdat kinderen het minst vatbaar blijken. In Brugge echter zijn de scholen gesloten. De influenza-epidemie, welke in het Noordoosten van Engeland is uitgebroken en zich tevens van de Westelijke zeehavens uit verbreidt, beweegt zich Zuidwaarts. Industrie, vervoerswezen en P.T.T.-diensten ondervinden overlast door vele weg blijvers In Liverpool zijn 80 000 zie ken. In Londen heeft het nationale instituut van medisch onderzoek uit gemaakt, dat de influenza-kiem, die in het Noorden is aangetroffen, de zelfde is als die welke de ziekte in Zweden en Denemarken heeft ver oorzaakt. In Parijs heeft het ministerie van Gezondheid medegedeeld, dat Frank rijk bedreigd wordt door griep-inva- sies uit Spanje en Engeland. Mensen ZondagmoJiym op leeftijd en moeders met jonge kinderen zijn gewaarschuwd voor contact met besmette personen. In Hamburg zijn 20 personen aan influenza overleden. De autoriteiten van de gemeentelijke gezondheids dienst hebben bekend gemaakt, dat de griepaanval niet ernstig is en niet to vergelijken valt met de verschrik kelijke epidemie van 1918. In het Langenhorn-ziekenhuis is een spe ciale kliniek ingericht, waarin in de beide afgelopen dagen 350 nieuwe gevallen zijn opgenomen De artsen kunnen het werk nauwelijks aan in de stad. Zakdoeken zijn in prijs ge stegen en de kolenschaarste verer gert de epidemie. MILLIOENENPLAN VAN HET CENTRAAL BUREAU GAAT NIET DOOR Het dagelijks bestuur van het Cen traal Bureau der Tuinbouwveilingen in Nederland heeft besloten geen uitvoering te geven aan het plan tot de bouw van een groot gebouw in het Bezuidenhoutkwartier, waarin alle afdelingen zouden ondergebracht worden. Het feestuur acht een der gelijke uitgave niet verantwoord en heeft besloten een perceel in de Ja- vastraat aan te kopen, dat voor uit breiding kan dienen. KOLENWERKER GEDOOD De 59-jarige kolen werker J. C. Nieuland uit Rotterdam is gistermid dag om ongeveer 4 uur op het ter rein van de gasfabriek aan de Keile- haven door een achteruit rydende trein gegrepen en vrijwel onmiddel lijk gedood. Piloot of wrak nog niet gevonden Vier reddingsboten van de N.ZH. R.M., een Mitchell-bommenwerper van het Marinevliegveld Valkenburg en een Harvardmachine van de lucht haven Leeuwarden hebben tot aan het vallen der duisternis tevergeefs de Waddenzee tussen de Friese kust en Ameland afgezocht naar de offi cier-vlieger van een Britse Meteoor straaljager, die gisteren even voor het middaguur op tragische wijze is verongelukt. Tot laat in de avond nog zijn groe pen Noord-Friese dorpelingen op zoek geweest in de nevelige, natte weilanden tussen Leeuwarden en de Friese kust. Hoewel het heet, dat de Britse vliegofficier uit het toestel is ge sprongen met de uitschietbare stuur stoel, heeft niemand een parachute waargenomen. De mogeliikheid is groot dat hij met zijn machine in zee Omstreeks halftwaalf Vrijdagmor gen ving de verkeerstoren van de luchthaven Leeuwarden de se:nen op van- een Meteoor-straaljager van de R.A.F., die op weg was van een En- seise luchtbasis naar West-Duitsland. De piloot meldde beheerst, dat hij op een hoogte van 14.000 voet in moei lijkheden verkeerde. Hij zou een noodlanding willen uitvoeren, maar een buiklanding was onder de gege ven omstandigheden onmogelijk. De verkeerstoren adviseerde de vlieger zijn machine zo snel mogelijk Noordelijk te doen koersen en het stadsgebied van Leeuwarden te ver laten. Wanneer de straaljager im mers in de stad terecht zou komen, zouden de gevolgen onherstelbaar zijn. Olievlekken werden niet ontdekt. Eewoners van Ameland zouden la ter op de avond op het Zuidelijke strand brokstukken van de machine hebben aangetroffen. De Engelse straaljager, die giste ren bij Ame and in zee is gestort, noch de piloot, zijn tot nu toe gevon den. Vanmorgen zal van Leeuwarden uit per vliegtuig gezocht worden. Zoals bekend zijn gisteravond bij het invallen van de duisternis zowel de op onderzoek uitgegane vliegtuigen als c!e reddingsboten onverrichter- zake teruggekeerd. Omdat er volgens de vliegbasis Leeuwarden een kleine kans bestaat dat de piloot van de straaljager er gens in Noord-Oost-Friesland is te rechtgekomen en zich bijvoorbeeld door een verwonding niet kan voort bewegen, heeft zij via de radio de bevolking van dit gebied verzocht, naar de Engelse piloot uit te kijken. Beurs-O verzicht VASTE STEMMING DUURT VOORT. UITGEHOLDE DAGEN DE posterijen bezorgen iedere dag nog wat heil-en-zegen-kaartjes ter herinnering aan het feit, dat een week geleden „van oud in nieuw" werd gevierd. De P.T.T. maakt met de bestelling van deze kaartjes wei nig haast, maar er zijn geen post stukken waarbij zozeer op haastige spoed diende te worden aangedron gen als bij de bezorging van die witte envelopjes, welke als evenzovele vre- des-duiven door de gleuf naar binnen wippen. Hoe lang is het alree niet geleden, dat het Nieuwjaar was? Het jaar is weer zo gewoon als het vorige en ondanks alle goede voornemens zyn we geen haar beter geworden. Met de 3% dag Kerst-vacantie en de 2Vz dag Nieuwjaars-vacantie hadden we ons voorgenomen eens rustig..,. enfin, het gaat niemand aan, wat voor plannen we hadden opgezet. In dien omwille van de gemengde be volking van Nederland Driekoningen niet tot „dag van devotie" was gede gradeerd van de devotie komt op Driekoningen niet veel meer terecht zouden we dit week-end opnieuw een dubbele rustdag hebben gemaakt en zouden we opnieuw hebben kun nen gewaar worden, hoe pijl-snel een dag van nieuw tot oud wordt en bij gezet wordt in het stoffige huis van de geschiedenis. De rust-dagen ge ven ons geen rust meer. De schuld daarvan ligt niet bij de dagen, welke lang duren als in grootvaders tijd. De schuld ligt bij onszelven. Ofschoon bijna iedereen in deze verwarde tijd de behoefte voelt zich te bezinnen op vraag 1 uit de „lering", komen we niet tot bezinning. Ook op de Zon dagen zoeken wij tijdverdrijf, welke ons overvloedig wordt geschonken door praatvaar Radio en andere ver maken. Zo slipten de rustdagen ijlings heen. Zo zal ook deze Zondag een on bevredigende leegte achterlaten on danks alle amusement. Tenzij we er ons op voorbereiden, de Zondag te vieren als een dag, welke op de aller eerste plaats aan de Heer der heer scharen is toegewijd. De Zondag is al te veel uitgehold tot een vluchtige kerkelijke plichtmatigheid zonder liefde en toewijding en daarom beantwoordt hij zelden meer aan zijn doelstelling: in kalmte en rust „en opgetogen, met de Hoogste Majesteit te spreken mond aan mond" (Von- del's „Adam in Ballingschap"). Daar om laat de Zundag een leegte ach ter in plaats van on- te bezielen met nieuwe moed om. de lasten van de week te dragen. MARIUS. Een rustige vaste tendenz be heerste gisteren de Amsterdamse ef fectenbeurs. Nieuwe aspecten waren er niet. Nog steeds blijft de inflatie vrees de voornaamste factor. De activiteit scheen iets minder groot, hetgeen in verband met het weekend niet verwonderlijk is. In het nieuwe jaar blijft de gemiddelde dagomzet zich echter op een vrij hoog niveau De Britse vlieger antwoordde, dat handhaven, ril. circa 1 3/3 millioen- hij zijn machine zou wenden en doen nominaal voor aandelen, dalen tot 10 000 voet om daarna het in de Scheepvaarthoek kwam de toestel te verlaten Nadien bleef al les stilEnige tellen later hoorden bewoners van Ameland het gieren van straalmotoren over de Wadden zee, gevolgd door een dreunende ontploffing, alsof er een mijn explo deerde. Het wrak van de verongelukte machine is nog niet gevonden. gunstige stemming het duidelijkst tot uiting. Vooral aandelen KNSM en Muller eisten hier grote belang stelling. Na de laatste emissie is de koers van eerstgenoemde aandelen sterk gedaald. Hier en daar acht men de vaste stemming der laatste dagen voor deze aandelen dan ook een, zij het late, correctie. Andere kringen weer verwachten fraaie re sultaten, mede door de gunstige ont wikkeling van de vrachtenmarkt. De koers stelde zich op 148% (144%). Aandelen Muller waren willig, eer gisteren 166, gisteren werd zelfs 175 betaald. De slotkoers was 174. Be paalde redenen voor deze koersstij ging werden niet opgegeven. Er scheen een «behoorlijke aankooporder te zijn tegen middenkoers. De Industriemarkt was vooral vast voor Philips en Unielever. Aan delen Philips stegen ruim twee pun ten tot 234, Unilevers gingen vier punten vooruit tot 228 3/4 Aku'sê waren eveneens beter op 170% (168%waaraan de officiële ont kenning van een onverteerbare obli gatie emissie wel niet vreemd zal zijn. Aandelen Heemaf golden 174 3/4 (171%). Het bericht dat de directie van deze maatschappij een kapitaals emissie overweegt was nog niet in brede kring bekend. Aandelen Kon. Olie ontwikkelden zich relatief iets minder gunstig. Na een prijshou dende opening steeg de koers tot 311, tegen slot werd 310 betaald (309%). De Indonesische sector kon zich na een goed prijshoudende opening eveneens gunstig ontwikkelen. Voor al rubberwaarden bleken vast gedis poneerd te zijn. Amsterdam Rubber steeg ruim drie punten. Tabaks- en suikerwaarden deden het wat kalmer aan, maar gingen toch ongeveer twee punten vooruit. Claims Ngom- bezi, die voor het eerst verhandeld werden, waren zeer vast. Een prijs van ƒ230 bieden werd vernomen bij een theoretische waarde van 202. Van de guldensbeleggingen was de conversielening 1947 op 96 15/16 een fractie lager. De dollarobligatiën waren een fractie hoger. Op de Ame rikaanse sector bleef de belangstel ling vrij groot, het agio percentage steeg tot 4% procent. Een yetuiqe 1 die niet p,tak Roman van: R. AUSTIN FREEMAN (vertaald door F. van Ve'^en). 48) Wij keken scherp uit, of wij aan het eind van de King William Street nog een spoor van onze ver volger konden bespeuren, doch er was niets te zien. Voor het ogenblik waren wij hem in ieder geval kwijt. Tien wij Hampstead Road insloe gen, zei Sylvia: „Wilt U hem by de volgende halte laten stoppen, want ik moet bij Robinson witte verf ha len; mijn hele vooraad is op. Vindt U het goed? Het zal ons maar een paar minuten ophouden.'' Ik had haar liever direct naar huis gebracht, want ik vertrouwde onze achtervolger in het geheel niet. Bo vendien v/as ik de laatste tijd uit de buurt van de lijstenwinkel gebleven, om mevrouw Sam way te mijden, die daar dikwijls wandelde. Aangezien de witte verf echter nodig was, stap ten wij dicht bij de winkel af en gin gen er heen, Terwijl Sylvia haar inkoop deed, hield ik bij de deur de wacht over de straat, doch van onze vervolger was geen spoor te ontdekken. Ik droeg de bus verf voor haar en wij stapten in de tram, die ons tot de „Duke of St. Albans'' bracht. Wij vervolgden onze weg naar North End door de Highgate Ponds en toen wij in het open veld en de Heath waren, keek ik telkens om, of onze vervolger ons misschien achterop kwam. Voor ons uit wandelde een dame, die ook van tijd tot tijd om keek; zij was echter te ver verwij derd, om' haar te herkennen, en bij de Spaniards Road verdween zij ein delijk in een zijlaan en zagen wij niets meer van haar. Bij het tuinhek van „The Haw thorns" gaf ik Sylvia de bus witte verf, waarmede ons uitstapje ten einde was. Terwijl wij elkaar de hand gaven, vermaande zij mij ern stig: „Neem U toch vooral in acht,"' zei ze. „U is zo groot en", voegde zy er glimlachend bij, „zo'n in 't ooglopend voorwerp, dat u wel bijzondere voor zorgsmaatregelen dient te treffen. En komt U ons weer eens spoedig opzoeken? Ik verzeker U. dat tante verlangend naar U uitziet. Kunt U morgen niet komen theedrinken?" Dit plan had ik al onmiddellijk bij mijzelf gevormd en ik nam daarom de invitatie direct aan. Met nog een wuiven van haar hand zei ze: Tot morgen dan." Opgewekt vervolgde ik mijn weg naar de Heath. Enige minuten slenterde ik langs paden cn paadjes, vol van rr.'ijn aan genaam uitstapje met dit allerliefste meisje en verheugde mij in het voor uitzicht haar morgen weer te zien. Ik was nu op een stijgende weg ge komen en boven op de heuvel stond een ouderwetsch landhuisje. Toen ik om de schutting liep, die het ge bouwtje omheinde, zag ik op onge veer vijf en twintig meter afstand een rustieke bank, waarop een dame zat. Naderbij komend, ontdekte ik plotseling, dat het mevrouw Sam- way was! XIV Een ongelukkige vrouw Al had ik het gewild, dan had ik mevrouw Samway toch niet kunnen ontlopen, want zij herkende mij even spoedig! als ik haar. Bijna dra ik de hoek omsloeg, keek zij op en zag mij, waarna zij opstond en mij tegemoet kwam, zodat het voor een toeschouwer geleek, alsof wij een afspraak hadden gemaakt. Er zat niets anders voor mij op, dan zo vriendelijk mogelijk te kijken; het geen ik dan ook deed, terwyl ik haar hartelijk de band schudde. „U zal wel zeggen, wat een vreemde samenloop van omstandig heden het is, dat wij elkaar hier ontmoeten." „O, ik vind het zo erg vreemd niet. Ik woon hier in de buurt en ik meen U wel eens te hebben horen zeggen, dat U dikwijls op de Heath wandelde. Onze laatste ontmoeting vond ik eigenlijk heel wat vreem der." „Ja dat is zo. Maar nu is het wer kelijk geen toeval. Ik moet eerlijk bekennen, dat ik hier ben gekomen in de hoop U te ontmoeten." Deze openhartige verklaring, deed mij zo versteld staan, dat ik werke lijk niet wist. wat ik moest antwoor den en maar zo iets mompelde, dat het zeer vleiend voor mij was enz. „Ik heb al sinds enige tijd getracht met U te kunnen praten: doch niet tegenstaande ik herhaaldelijk langs Uw gewone weg van en naar huis, heb op en neer gewandeld, is het mij nooit mogen gelukken U te treffen. Ik meende dat U op een weg naar het hospitaal steeds langs de winkel van Robinson ging". „Dat doe ik ook," loog ik, want ik kon haar toch niet vertellen, dat ik expres om haar niet tegen te ko men, door de zijstraten naar het hospitaal ging. „Vreemd, dat ik U nooit heb ont moet. En daarom besloot ik vandaag de koe bij de horens te nemen en U hier op te zoeken." De laatste verklaring zowel als de vorige, gaven mij overvloedig stof tot nadenken. Hoe voor de drommel was zij er in geslaagd mij hier te vinden? Ik veronderstelde, dat zij mij met Sylvia op Hampton Road had gezien en vermoedde, dat wij in deze buurt zouden komen. Dat was een geval van vrouwelijke intuïtie; zij had ons in het oog ge houden, zonder zelf opgemerkt te worden en was ons gevolgd, of vooruitgegaan naar de plaats welke zii meende, dat onze eindbestem ming was. Ik vond het vreselijk on aangenaam, want waarschijnlijk wist zij nu 'ook, waar Sylvia woon de." En toch enfin de gehele zaak was zeer geheimzinnig. „U vraagt niet naar de reden, waarom ik U zou willen ontmoeten", zei ze eindelijk, toen ik geen aan merking op haar laatste verklaring maakte. „Er is een oud spreekwoord, dat men een gegeven paard niet in de bek moet kijken", antwoordde ik. „Dat is zeer diplomatisch", lachte zij enigszins bits. „Maar ik vind ei genlijk, dat uw kennis van vrouwen die vraag overbodig maakt." „Mijn kennis van vrouwen kan gemakkelijk in een notendop en dan blijft er nog voldoende plaats voor de noot over." „Dan mag ik wel voor U oppassen Mannen die voorgeven geen vrou wenkenners te zijn, behoren tot de gevaarlijksten. Maar een ding weet U toch zeer goed. U schijnt goed te weten, dat vrouwen zeer gevoelig zijn, als hun iets aangenaams wordt gezegd." „Als U dat kennis noemt, dan moet U het instinct van een spin ook kennis noemen, omdat hij zo'n kunstig web spint." Zij lachte binnensmonds en keek mij vriendelijk en aandachtig aan. „Ik geloof", zei ze „dat U een prach tig symmetrisch web zou spinnen, als U een spin was." „Moeelijk wel", antwoordde ik, „doch ik geloof, dat voor mij alleen maar de rol van bromvlieg is weg gelegd." „Helemaal geen bromvlieg. Dr Jardine; die naam past allerminst bij U, maar om op ons gesprek te rug te komen, waarom vraagt u niet liever, dan langs een omweg achter de waarheid te komen." „Wat moet ik dan vragen?" (Wordt vervolgd.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidse Courant | 1951 | | pagina 6