ïlieuw-e. uiiqav-erb
V^AjacVit in 9ndaitelië
Jiaxte (£aCf
WEEK-PVZZLE
Als 't om meubelen gaat...
HOGENDOORNI
I
In de Krantentuin I
i
vfT a
11 iim
Drama in hef oerwoud
datje
fjeut
ZATERDAG 18 NOVEMBER 1950
DE LE1DSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA 3
6500 Afkortingen met uit
leg, door Peregrina Uit
geverij N.V. „Boek en Pe
riodiek", te Den Haag.
Bij de Uitgeverij N.V. „Boek en
Periodiek" te Den Haag is een dezer
dagen verschenen „6500 afkortin
gen met uitleg", hetwelk is samen
gesteld en toegelicht door Peregrina
(mej. L. Verhoeven, Rotterdam).
Het werk doornemend, komt men
onder de indruk van de veelzijdig
heid en de actuele waarde van de
inhoud. Er zijn in opgenomen, af
kortingen, gegroepeerd in ruim
veertig rubrieken, behandelend o.m\
de volgende onderwerpen: Adverr
tenties, bedrijfsleven, handel, scheep
vaart, leger, vloot, politie, lucht
vaart, medicijnen, pharmacie, mo
torvoertuigen, muziek, onderwijs,
priesterorden, sport, spel, titels,
praedicaten, verenigingen en bon
den. Daarnaast zijn afzonderlijk sa
mengestelde rubrieken voor afkor
tingen in de Franse-1, Engelse en
Duitse taal.
De afkortingen zijn, waar dit tech
nisch mogelijk was, alphabetisch ge
rangschikt onder de rubriek waar
zij thuis horen, zodat een lang zoe
ken voorkomen wordt en. men zich
tijdens het gebruik veelal tot het
omslaan van enkele bladzijden zal
kunnen beperken.
Dit werkje, waar uitgebreidheid
en hanteerbaarheid elkaar gevonden
hebben, zal zeer zeker op vele bu
reaux en schrijftafels een dankbaar
onthaal vinden. Ook voor liefheb
bers van kruiswoord-puzzels is het
een vraagbaak in vele moeilijkhe
den.
„Wij wachten op het Kerst
kindje" door mevr. M.
Clarenbeek-van Klaveren
Uitgave: "Wed. J. R. van
Rossum, Utrecht.
Bij de uitgeverij Wed. J. R. van
Rossum te Utrecht is een boek ver
schenen van mevr. M. Clarenbeek
van Klaveren, dat als titel heeft:
„Wij wachten op het Kerstkindje"
Het boek bevat 24 vertellingen
voor de advent, die er op gericht
zijn de kinderen de voorbereiding
tot Kerstmis te laten beleven. Er is
voorts een adventshuisje bij, waarin
zoveel luikjes zijn aangebracht als
dagen van voorbereiding. Nu is het
de bedoeling, dat er iedere dag zo'n
luikje waarachter zich een tafe
reeltje bevindt, betrekking hebben
de op de adventstijd wordt ge
opend. Wanneer dit gebeurd is, dient
de bijbehorende vertelling uit het
boek te worden voorgelezen.
Wij stellen ons voor, dat moeder,
een kwartiertje voor het klokje van
gehoorzaamheid slaat, de kinderen
rond het huisje verzamelt en dat de
kleinste peuter dan het luikje mag
opennvaken. Op die manier wordt de
vertelling zo'n echt huiselijke attrac
tie. De tekst van het boek is daar
ook op afgestemd. Wie het leest,
wordt ogenblikkelijk verrast door dc
intieme sfeer en de warme gloed,
welke er van uit gaat. Het is duide
lijk, dat hier een moeder aan het
woord is. De schrijfster kent het
jonge volkje en weet de belangstel
ling gaande te maken. Wij kunnen
niet anders getuigen dan dat de toon
van het verhaal bijzonder goed ge
troffen is en hopen, dat dit werk
van mevr. Clarenbeek-van Klaveren
zijn weg zal vinden in vele gezinnen
HYPOTHEKEN
en voor alle andere zaken
op liet gebied van on
roerende goederen
?ouw-en Makelaarsbedri.it
v.d. Drift
Soldaat F. A. C. BORST,
Poeldijk 1,
Rijpwetering,
viert morgen zijn 2e Indonesische
verjaardag te Semarang.
BINNENLAND.
Overleden is, 40 jaar oud, pater
dr E. F. J. Schroeder, assistent van
de hoofdredactie van ..De Linie"
Het ministerie van financiën
heeft de N.A.C. meegedeeld, dat
automobilisten bij het overschrijden
van de grens behalve een volle tank
nu ook een hoeveelheid benzine van
ten hoogste veertig liter in bussen
mogen meenemen, zonder dat zij
een vergunning hebben.
Het troepenschip Amapoora
wordt morgenochtend met repatrië
rende militairen uit Indonesië voor
Hoek van Holland verwacht. De ont
scheping in de haven van Rotterdam
begint, onvoorziene omstandigheden
voorbehouden s middags om drie u.
Twee Italiaanse duikers, die zi?h
zeer verdienstelijk hebben gemaakt
bij de ramp van de „Roermond", die
op 23 Juni 1949 bij Bari in zee stort
te, zijn door de Koninein onderschei
den met de ere-medaille in goud, be
horende bij de Orde van Oranje-
Nassau.
Het Nederlandse gezin Schram
dat in een verbouwde reddingboot
onderweg is van Amsterdam naar
Sovk (Ierland) en al driemaal gered
moest worden, is uit Weymouth
(Dorset) vertrokken.
BUITENLAND.
Tijdens stormweer is dezer da
gen een pont over de rivier de Sau
te Orasje in Kroatië, omgeslagen en
gezonken, waarbij 94 passagiers ver
dronken. De veerman wilde eerst
niet varen wegens het slechte weer,
doch een honderdtal boeren met
paarden en wagens wilde naar huis.
Door de sterke wind en de zware la
ding brak de paal, waaraan de ka
bel van de pont bevestigd was. De
pont dreef af en sloeg om.
President Truman heeft op zijn
wekelijkse persconferentie medege
deeld, dat men niet behoeft te reke
nen op de mogelijkheid, dat Acheson
zol aftreden als minister van Buiten
landse Zaken.
De hoofdstad van Maxico is Vrij
dagmiddag door een hevige aard
schok opgeschrikt. Er zouden geen
slachtoffers te betreuren zijn en er
zou ook geen schade zijn aangericht.
In Houston (Texas, Ver. Staten)
moesten vijf gasten in hun nachtge
waden de vlucht nemen, toen het ho
tel in lichte laaie stond. De naam
van het hotel was „Sweet Dreams".
(„Zoete dromen"),
Horizontaal: 1. onthutst, 4. deel v.
d. dag, 8. bedekking van een gebouw,
11 snoekbaars, 13 vogel, 16. voorzet
sel, 18. zwak, 19. bijl met lange
steel, 20. foei, 21. bezweringsformu
le, 23 voegwoord, 24. dus (Lat.), 25.
onderricht, 26. hoge zijde van een zei
lend schip. 28. meisjesnaam, 29.
laagvlakte, 30. wrok, 31. familielid,
32. kort geleden, 35.meisjesnaam, 36.
woest, 38. romp van een verminkt
beeld, 39. rund, 40 muzieknoot, 41.
verlegen, 43. voorzetsel, 44. dam langs
een water, 45. komt van het vhrken,
47. voetangel, 49 papegaai, 50. eet
keteltje, 53. spil van een wiel, 54.
veel te doen hebben, 55. als 29 hor.,
56. lusthof, 58. gierigaard, 59. scheeps-
vloer, 60 weekdier, 61. rivier in Ita
lië, 62 levensvocht in organische
lichamen, 64. bijwoord, 65, vervoer
middel, 66. klank, 68. als 40 hor., 69.
peulgewas, 70. bovenal, 72. ontste
king aan het beenvlies aan het eerste
lid van duim of vinger, 73. schitte
ring, 74. teken in de dierenriem.
Verticaal: 2. als 23 hor., 3. mode
pop, 4. stad in Z. Arabië aan de in
gang van de Rode Zee, 5. afgelegen,
6 oude rekening (afk.), 7. boksdoorn,
een soort van akant, 8. halsdoek, 9.
bijwoord, 10 zeehond, 12.. familielid,
14. courantenjongen, 15. gezwind, 17.
vorstelijk verblijf, 19. rivier in Ita
lië, 20. Europeaan, 22. rekening, 24.
komt van de kip, 25. speer, 27. wa
ter in Friesland, 28. zacht, sappig, 29.
buisvormig ingewand, 30. tegenstel
ling van laat, 31. muzieknoot, 33.
traag, 34. grappenmaker. 36 rad, 37.
tegenstelling van dun, 40. bezigheid
tot vermaak, 42. ontwerp, 44. as, die
tweemaal rechth. is omgebogen, 45.
bons, harde plof, 46. inlandse sabel,
48. boom, 49. oorlogsgod, 51. bloed
huis, 52. gem. in N.H. bij Volendam,
54 dokter (afk.), 57. lengtemaat, 58.
ploegsnede, 59. boom, 60. radio om
roepvereniging, 61. korte tijd, 63.
dikke roggeboterham, 65. voorzet
sel, 66. houten vat, 67. zot, 69. insect,
70. volgens andere (afk.), 71. mu-
HAARLEMMERSTRAAT
Wij brengen U per auto neer da
mooiste toonzalen.
zieknoot.
Oplossingen worden tot en met
Donderdag 23 November op ons bu
reau verwacht. Op de enveloppe ver
melden „Puzzle". Oplossingen, die
niet in rijen onder elkaar geschreven
zijn, worden terzijde gelegd. Voor de
goede inzenders stellen wij beschik
baar: een sigaren-aansteker, een vul-
poltood en een boek.
OPLOSSING VORIGE WEEK.
Horizontaal: 1. feest, 5. speet, 10.
Lee, 11 Sr., eis, 15. pas, 17. talent,
20. toe, 22. al, 23. rage, 24. me. 25.
ris, 27. vinger, 29. gas, 30. Mei, 32.
ge, 33, ore, 35. manen, 37. Beers, 39.
aldra, 40. smeer, 42 eed, 43. v. a.,
45. Epe, 47. man, 49 eerder, 52. dus,
54. Aa, 55. rede, 56. it., 57. arm, 59.
Madera, 61. ale, 62. ore, 64. er, 65. air
67. stand, 68 akker.
Verticaal: 2. els, 3. Ee ,4 set, 6. pet,
7. ei 8. Est, 9. part, 11. slang, 12.
Regge. 14. geest. 16. Ali, 18. Ari, 19.
nee, 21. oma. 26. smalen. 27. vierde,
28. roemer, 29. gereed, 31. ende, 34.
reep, 35. ma, 36. na, 37. B. S.. 38. Sr.,
41. smaad. 43. vrede, 44, adder 46.
aster, 48. Aar, 50 era, 51. eer, 53, uil,
58. mot. 59. men, 60. aak, 61. are, 63.
ra. 66. ik.
De winnaars van deze week zijn:
H. van Buel. Hugo de Vriesstraat 1,
Leiden (tinnen asbak). J. P. v. d.
Berg, St. Jorissteeg 40, Leiden Csi-
garen-knipner) en Corry van Win-
sen, Raadhuisdam 8. Warmond
(boek) De prijzen zullen worden toe
gezonden.
VEILIG VERKEER.
Voetgangers, rechts op het trottoir.
Daar is voor U het minst gevaar.
Dm het kind in het verkeer!
Denkt overal en altijd weer
§fw «gjg
OOM TOON.
We hoopten die dag de dessa
„Priangi" te bereiken, waar de
prauw zou blijven, omdat 't niet
langer doenlijk was tegen de stroom
en allerlei hindernissen op te tornen.
Om de onderneming van mijn vriend
te bereiken, zouden we dan nog plm.
lYi dag door 't oerwoud moeten
trekken, 't Was nu Donderdag, ik re
kende dus Zaterdagmiddag bij hem
te zijn. Dat zou een gezellig week
end worden en daarna konden we
dan Maandag zamen de twistende
dessa's bezoeken.
De eerste uren verliepen opper
best; weinig las van de warmte,
want we kregen de zon nauwelijks
te zien, zo dicht naderden de bomen
met hun machtige kruinen de rivier.
Ondanks de stroom schoten we aar
dig op, want mijn mannen hadden
er echt zin in; er waren immers alle
middelen aan boord om vermoeienis
en honger te verdrijven! Toen echter
tegen de middag de zon loodrecht
boven ons stond en we geen beschut
ting meer hadden van t gebladerte,
vond ik 't toch nodig hen minstens
een uurtje rust te gunnen.
Bij een geweldige boom. waaron
der nogal wat gras stond, stapten we
aan wal.
Nieuwe sensatie: 'n cobra!
Na een overvloedig koud rijstmaal
met kip en vruchten, strekten de
roeiers zich in de schaduw van de
woudreus uit en waren al spoedig
buiten westen. Ik had mijn karabijn
in de prauw laten staan, maar daar
ik haar de vorige dag nogal eens ge
bruikt had, vond ik 't toch beter ze
even te halen, om ze een§ na te kij
ken. Toen ik daarmee gereed was en
ze weer geladen had, zette ik me
met mijn rug tegen de geweldige
stam, om rustig te genieten van een
goede sigaar en tevens een oogje in
't zeil te houden
'n Dode tak gaat leven!
Ik was juist bezig de ontzagwek
kende kroon boven me te beschou
wen, toen ik meende, dat opeens iets,
dat ik voor een stuk dorre tak ge
houden had, in beweging kwam,
terwijl 't toch in de natuur vol
maakt rustig was. En 't gekke was,
dat die tak zich scheen uit te rek
ken in de richting van een der sla
pende mannen. Met een schok drong
't tot me door, dat die „dorre tak"
een kolossale slang was, een z.g.n.
cobra. Dat ze één mijner roeiers tot
i prooi had uitverkozen, was me on
middellijk duidelijk. Haar flikkeren
de ogen en haar telkens te voor
schijn komende gespleten tong spra
ken van een hevige begeerte. Ik zal
als aan de grond vastgenageld van
schrik. Doch slechts een moment.
Van een seconde, dat de slagenkop
schuil ging achter enkele bladeren,
maakte ik gebruik om snel en ge
luidloos mijn karabijn te grijpen.
Maar ik was nog te ontdaan, om te
kunnen richten en schieten.
Of het uit instinct was, of omdat
hij niet makkelijk lag, ik weet het
niet, maar opeens richtte de bedreig
de slaper zich half overeind. Als een
veer schoot de slang met bliksem
snelheid toe en kronkelde zich om
hoofd en schouder van de half opge
richte man. Een verschrikkelijke gil
verscheurde de stilte en 't volgende
moment zweefde de man hevig slin
gerend en spartelend boven de grond.
Maar op dat ogenblik herkreeg ik
opeens mijn zelfbeheersing en snel
maar zeker richtend, vuurde ik
Een hevig geruis van bladeren en
dan vielen slang en man met een
zware plof op de grond. Kolossaal,
wat een monster! Hevig gingen bei
de te keer. „Een bijl" gilde ik, want
de roeier liep groot gevaar in de
stuiptrekking der cobra nog ge
smoord te worden. In geen 5 tellen
snelde een der inlanders toe Na
enige moeite kreeg ik het monster
achter de kop te pakken en terwijl
ik die uitrekte, trof een hevige slag
hem. Toen nog een slag en nog een
en de ,kop viel voor mijn voeten
neer. Bliksemsnel ontrolde ik de
kronkel om 's mans hoofd en schou
der. Dat werd tijd! Zijn gezicht was
dikpaars opgezet, de dikke tong hing
uit zyn mond en zijn ogen puilden
vervaarlijk uit hun kassen. We
sleepten hem naar de rivier en be
spoelden hem rijkelijk met 't koele
water. Dat scheen hem weldadig aan I
te doen en mede door toepassing van
kunstmatige ademhaling waren de
ergste gevolgen van de aanval al
spoedig overwonnen.
Nu kon ik mijn ogen weer even
naar de slang wenden. Die was er
gelukkig slechter aan toe. Haar ge-
kronkel had opgehouden, alleen de
staart vertoonde nog enige bewe
ging. En dan 'die tong! Hoewel de
kop geheel van de romp gescheiden
was, bewoog zij zich nog steeds met
schichtige bewegingen in en uit.
Toen in het geweldige serpent liet
uitleggen, leek het me wel minstens
7 meter lang, terwijl zijn middellijn
weinig minder dan 15 cm was. Mijn
schot was wel zeldzaam gelukkig ge
weest, anders zou het onmogelijk
zo'n verlammende uitwerking gehad
hebben op dit geweldige lichaam.
Van harte dankte ik God voor de in
geving van het uit de prauw halen
van mijn geweer, anders was het
slachtoffer van de aanval reddeloos
verloren geweest. Nu lag het weer
rustig ademhalend in het gras, ter
wijl allengs het menselijke weer op
zijn gelaat terugkeerde. Een rilling
of een zenuwtrek van de doorgesta
ne schok ging nu en dan nog door
zijn lichaam.
Hoewel 't hpel wat tijd kostte, liet
ik toch de siang het vel afstropen.
Dat was een te zeldzaamheid en
een te trotse herinnering voor later!
Ook de kop liet ik meenemen; ik had
gelukkig een bederfwerend middel
bij me en een kundige Chinese pre
parateur zou hem later wel weer
netjes aan de huid bevestigen.
Nu moest er haast gemaakt
worden.
En nu moesten we haast maken,
anders zouden we 't eindpunt van de
prauwtocht vandaag niet meer berei
ken. Voorzichtig legden we de pa
tiënt, die al maar sluimerde, onder
een zonnezeil en daar ik ook een
goed roeier was, nam ik voorlopig
zijn plaats in. Maar de tocht werd al
moeilijker. We kregen steeds meer
hinder van over het water stekende
takken en van talrijke kronkels en
stroomversnellingen. De naakte bo
venlijven der inlanders glommen en
dropen van 't zweet. Maar ik durfde
mijn huid niet wagen aan de felle
zon en zo had ik t nog veel warmer
dan zij. Ik hield echter dapper vol.
Zo nu en dan wierp ik een blik op
Soa, zo heette de man onder 't zeil,
en met vreugde constateerde ik, dat
hij 't goed maakte. Zijn geizicht had
weer de gewone vorm en uitdruk
king gekregen, maai- de rode band
over zijn schouder en wang, de spo
ren van de greep der slang, waren
nog duidelijk zichtbaar.
Toen hij even wakker scheen te
worden, mompelde hij zo iets van
„dorst". Een der rustenden stond op
om hem wat water aan te reiken,
maar op 't zelfde moment streek de
prauw onder een overstekende tak
door en de man sloeg over boord.
Gelukkig was 't een goed zwemmer
ener waren hier geen kaaiman
nen meer. Daardoor verliep dit ge
valletje gevaarloos. Spoedig was de
man weer aan boord, waarna de rest
van de tocht zonder verdere avon
turen verliep.
Tegen 't vallen van de avond
kwam de dessa „Priangi" in zicht en
onder de nodige belangstelling lag
de prauw spoedig aan de wal ge
meerd.
(Word vervolgd).
WIE DOET MEE?
„Tingeling" deed de bel en me
vrouw Mulder haastte zich naar de
deur om te zien wie daar was.
„Mevrouw gaat Koos mee vliege
ren?"
Daar stond Piet van Es met een
prachtige vlieger, die hij zelf ge
maakt had, voor de deur.
„Nou Piet, je moet het Koos zelf
maar eens gaan vragen, maar ik
denk dat hij vanmiddag geen tijd
heeft. Ga maar eens naar boven, hij
is druk bezig op de zolder."
Nieuwsgierig, ging Piet naar bo
ven, daar snapte hij niet veel van,
want ze hadden juist zo weinig huis
werk en dan nog wel Woensdagmid
dag.
Toen hij echter de zolderdeur open
deed en Koos te midden van aller
lei speelgoed druk bezig zag met
zoeken en sorteren, toen werd hem
al gauw alles duidelijk. Had mijn
heer vanmorgen het niet gehad over
die heel arme kinderen, die in zulke
nauwe steegjes en slopjes woonden
en in zulke bouwvallige huizen, dat
de Sint of Piet de knecht er niet op
de daken durfden komen. Toch
mochten zulke kinderen niet verge
ten worden en Mijnheer had toen
meteen gevraagd of de jongens thuis
eens wilden kijken of er in een ver
geten hoekje niet wat oud speelgoed
lag, waar met een beetje goede wil
of met behulp van vader of moeder
nog wat aan opgeknapt kon worden,
zodat het weer bruikbaar was en
voor die stakkers nog een ware
verrassing zou worden.
Piet vergat zo waar het doel waar
voor hij gekomen was en begon en
thousiast mee te zoeken naar een
vierde wiel van dat aardige autootje.
Samen begonnen ze nu te sorteren
en het viel mee wat ze zo ai bij el
kaar kregen. De onbruikbare spullen
werden weggedaan en toen gingen
ze aan het werk.
Met plaksel, lijm, verf, spijkertjes,
schroefjes, zelfs met naald en draad
deden ze wonderen, maar ze zagen
wel in, dat ze de hulp van vader en
moeder ook nog moesten inroepen.
Immers lag daar niet een leuke
pop, waarvan de ogen weggezakt
waren en moest dat ledikantje niet
een nieuw bedje en dekentjes heb
ben?
Tegen etenstijd kwamen vader en
moeder eens kijken en die stonden
echt verbaasd wat ze op die ene
middag al klaar gekregen hadden.
Moeder beloofde al dadelijk voor het
ledikantje te zullen zorgen en nieu
we kleertjes voor de pop te breien
en vader zou z'n Zaterdagmiddag
graag geven om het poppenhuis
weer stevig in elkaar te zetten.
Enige dagen werd er nu flink ge
werkt en het gevolg was dat grote
zus en broer ook al mee hielpen en
zelfs een paar tantes aanboden om
wat lekkers en kleren bij het pakket
•te doen.
De jongens genoten al bij de ge
dachte, hoe blij de kinderen zouden
zijn, waar het pakje terecht kwam.
Mijnheer op school was ook ver
heugd, want veel jongens uit de klas
deden mee aan de actie. Wanneer
vader of moeder geen adres wisten
dan zou Mijnheer hen wel aan een
adres heplen.
Zeg jongens en ook meisjes, zou
den jullie ook eens mee willen doen,
om een arm of ziek kindje met Sint
Nicolaas blij te maken.
Bij iedereen ligt op zolder of in
een kast wel het een of ander oud
stuk speelgoed, dit best opgeknapt
kan worden.
Toe begin er vlug aan en je zult
eens zien hoe graag vader en moe
der je zullen helpen.
Goed succes hoor!
TANTE JO.
VRAAG EN ANTWOORD.
Hendrik V. te K. schrijft:
Vraag: Oom Toon, ik heb eigen
lijk nooit precies begrepen, wat ge
lijkenissen zijn en waarom ze zo he
ten. Kan U 't mij duidelijk maken?
Antwoord: Nou, Henk, ik zal 't
proberen. Maar om 't je recht helder
te maken, zou ik minstens de halve
„Krantentuin" nodig hebben en dat
gaat niet. Luister. Als we 't over pa
rabels of gelijkenissen hebben, den
ken we aan de korte, eenvoudige
verhaaltjes van Christus tijdens Zijn
prediking op aarde. Hij was een reu
ze-leraar. een piekfijng onderwij
zer, die zijn gehoor goed kende:
eenvoudige, onontwikkelde mensen.
Het was heel moeilijk hen iets aan
't verstand te brengen. Iiets breed en
diep uitleggen, zou bij hen dikwijls
nutteloos werk geweest zijn, ook al,
omdat ze met kinderen om hen heen,
daarvoor onmogelijk aandachtig ge
noeg zouden kunnen opletten. En
daarom vertelde Jesus heel dikwijls
eenvoudige verhaaltjes, waar ook de
kinderen naar luisterden. Dan was
het muisstil, al waren er soms vele
honderden groten en kleinen bijeen.
Maar de verhaaltjes moesten aan
de groteren duidelijk maken, wat
Jezus bedoelde. Er was n.l. een dui
delijke overeenkomst, een gelijkenis
tussen hetgeen in 't verhaal gebeur
de en datgene, wat Jezus aan de
luisteraars wilde leren. Toen Hij hen
b.v. aan het verstand wilde brengen,
wat zuivere naastenliefde is, vertelde
hij de geschiedenis van de „Barm
hartige Samaritaan."
Je kent ook het verhaal van „de
Verloren Zoon", wel Henk? En nu
moet jij me eens in een briefje
schrijven, waarvoor Jesus dat ver
telde. Dan weet ik meteen ook, of je
me begrepen hebt. Succes, hoor! Dag
Henk.
OOM TOON.
CORRESPONDENTIE.
Doordat een deel van de „Kran
tentuin" Maandag pas in de L.C.
stond, is van Correspondentie deze
week weinig terechtgekomen, want
dat is voor de meeste brievenschrij
vers een werkje voor de Zaterdag
avond of voor de Zondag. Ik ben dus
erg gauw klaar. Ik hoef alleen Piet
Muilwijk uit Noordwijkerhout en
Willy van der Werf H.R. Zoeter-
woude te bedanken voor hun inzen
ding raadsels. Enkele hiervan zal ik
laten volgen. Alle toekomstige in
zenders wil ik echter op 't tiart druk
ken: haalt geen al te oude koetjes
uit de sloot; komt met vers spul, niet
uit boekjes maar zelf bedacht.
1. In welk huis tikt geen klokje?
2. 't Heeft 2 grote ogen en twee
lange benen en kan toch niet lopen.
Dat is.
3. Wat moet men houden, als men
't geeft?
4. Van welke gaven wordt men
niet. rijker maar armer?
5. Wie heeft wel een mond maar
geen gezicht?
6. Waarom kraait de haan met zijn
ogen dicht?
7. Welk meisje woont ver in Flo
rida?
NAAR
HET EILAND OROBOMA
42. We zijn gered! Het had een
heel tijdje geduurd, voordat ze die
ochtend boven in de bergen waren
aangeland, maar nu duurde het ze
ker de helft korter, om weer op het
strand te komen. Bram Steng be
gon dadelijk de scheepsbeschuitkist
van het deksel te beroven en dit
uit elkaar te slaan, waarop er van
de planken een groot vuur gemaakt
werd.
Het hemd van Bram Steng wap
perde nog steeds lustig in de wind,
en samen met het vuur maakte dat,
dat er op het schip iemand in de ga
ten kreeg, dat er mensen op Orobo-
ma zaten, die er niet thuishoorden
en er dus liever vandaan zouden
willen. De kapitein van het passeren
de schip liet nu een rookpijl afvuren,
om te laten zien, dat hij het signeal
gezien en begrepen had.
„Ze hebbe ons in de smieze!" zei
Jan met de Handjes ontroerd.
„We zijn gered!" zei Bram Sti
Toen bleven ze alle vier
chend staan kijken naar de
die verder zouden gebeuren.
3ing»,
