Switchende Zwitsers speelden
een verrassend spel
ACedvdandó eCftaC nu en dan tataei auewcampeCd
Zonder Kraak zou Oranje
„gekraakt" zijn
Sensationele wedstrijd, met korf-
balcijfers door Nederland verloren
MAANDAG 16 OCTOBER 1950
DE LEIÜSE COURANT
TWEEDE BLAD PAGINA
BAZEL, 15/10. (Van een speciale A.N.P.-verslaggever).
ÏN EEN DER MERKWAARDIGSTE wedstrijden uit de geschiedenis van
het Oranje-elftal heeft Nederland te Bazel een 75 nederlaag tegen
dc Zwitsers geleden. Merkwaardig om het grote aantal doelpunten, dat
deze kamp opbracht, maar vooral ook merkwaardig door het spelver-
loop, door de wijze waarop deze twaalf treffers ontstonden. Op hoog peil
stond deze kamp zeker niet, daarvoor werden op het stugge, knobbelige
veld van het Rankhof-stadion te veel fouten gemaakt, daarvoor ook was
het spel van het Nederlands elftal in zijn geheel te zwak, maar wat de
ruim 25.000 toeschouwers voorzetten was toch vaak wel buitengewoon
l'raai en wanneer we de wedstrijd willen zien als een strijd tussen de
snelle en verrassend goed combinerende Zwitserse aanval en het laatste
bolwerk van de Oranje-elf, tevens ee beste Nederlander, Kraak, dan
durven we zeggen, dat het een voetbalgevecht van de eerste grootte is
geweest.
Want wat spelers als Fatton, Bi
ckei, Bader, Antenen en ook Fried-
lander aan voetbalkunst ten beste
gaven en wat Kraak daarbij onder
de Nederlandse lat presteerde was
alleen reeds een gang naar het rom-
melig-gezellige maar veel te kleine
veld van de F.C. Nordstern waard.
Systeem? Eigenlijk kan men wat deze
ontmoeting betreft niet van systeem
praten. Het is waar, Terlouw pro
beerde het systeem te spelen, onze
kanthalves bewogen zich in het bin
nenveld, en bij de gastheren speelde
Eggiman aanvallend spil met pal
achter zich de beide backs, maar in
heel veel gevallen kwam er niets
van terecht en zou men het begrip
systeem beter door de uitdrukking
„geordende wanorde" kunnen ver
vangen.
Door het teruggetrokken spel van
linksbinnen Bader bestond de Zwit
serse stormlinie meestentijds uit vier
spelers. Daarbij speelden Friedlan
der en Bickei naast elkaar en slechts
Dan de rugnummers en het verschil
in lichaamsbouw was dan nog te
zien wie van beiden de midvoor was.
Dat Terlouw het zodoende niet ge
makkelijk had ligt voor de hand. En
met zijn secondanten Mesman en
Kuybregts was het al evenzo. De
Zwitsers liepen voortdurend van hun
sigenlijke plaatsen en de Neder
landse backs dientengevolge van het
■tastje naar de muur. Zo gebeurde
r.et, dat linksbuiten Fatton verschei
dene malen de bal van de rechter
r.ijlijn voor het doel bracht en dat
\ntenen, de rechtervleugelman van
de linksbinnenplaats af Kraak met
copballen en schoten bestookte.
Meen, geen moment van de wed
strijd heeft de Nederlandse achter-
rioede vat op het aanvalsspel kunnen
nijgen. En wanneer Kraak weer
uet in zo'n geweldige vorm had ge
stoken, ons elftal zou letterlijk zijn
ingemaakt. Steeds weer werd het
irhtertrio gepasseerd door de snelle
rood-witten, die met ragfijne langs
de grond gespeelde passes keer op
teer op Kraak afstormden, zonder
dat Terlouw of een der anderen er
san te pas kon komen. Ook Stoffelen
»n van Schijndel konden verdedi
gend weinig uitrichten. Beiden, de
Mederlandse aanvoerder in het bij
tend er, hebben gewerkt van begin
tct eind, maar zij kwamen te veel
meiheid te kort om ook maar enige
Kans tegen deze tegenstanders, die
tennelijk wel het een en ander in
Brazilië tijdens het tournooi om het
wereldkampioenschap hebben opge
stoken, te kunnen maken.
Zo was, wonder boven wonder, de
aanval ditmaal het sterkste deel van
HET TWEEDE NEDERLANDSE
DOELPUNT: Na een schot van de
Graaf ketste de bal terug, waarna
de Zwitserse rechtsachter Neury de
bal in eigen doel plaatste. Op de ach
tergrond onze middenvoor Van Me
lis. ANP-Telefoto
onze ploeg. En aangezien bij de Zwit
sers de meeste fouten in de defensie
werden gemaakt, is het achteraf niet
eens zo moeilijk te verklaren waarom
Nederland er in één wedstrijd in ge
slaagd is maar liefst vijf doelpun
ten te scoren. Wanneer men dit ver
gelijkt met het vorig seizoen, dan is
het spel van ons elftal, wat produc
tiviteit betreft, zeker vooruit ge
gaan, maar hoe mooi enkele van
deze vijf doelpunten ook waren.
van ons aanvalskwintet kan men
moeilijk zijn. Daarvoor zijn er nog
e veel zwakke punten aan te wij
zen. Ongetijfeld hebben de nieuwe
lingen de Graaf en van Melis niet
teleurgesteld. Beiden maakten een
uitstekend doelpunt en zij pasten
zich in het geheel van de ploeg goed
aan, maar spelers van grote klasse
zijn zij niet. Het zwaarste werk werd
in deze linie weer door de onver
moeibare Rijvers verzet. Hij was het,
die de passes vanuit het achterveld
oppikte en verwerkte tot kansen.
Meer dan Lenstra, die in deze wed
strijd, hoewel zeker niet onvoldoen
de, lang zo actief niet was als in de
oefenwedstrijd tegen Middlesex Wan
derers.
Urgenter echter dan de problemen
in de voorhoede zijn die in het ove
rige deel van het elftal; dit is in deze
wedstrijd tegen de snelle Zwitsers
wel zeer duidelijk gebleken. Mes
man is niet de juiste man gebleken
vcor een plaats in de achterhoede
en ook van der Klink, die in de twee.
de helft, toen de Blauwwitter met
een onwillige knie het veld verliet
voor hem in de plaats kwam, kon
het Nederlandse kamp op de kleine
overdekte tribune niet imponeren.
Voor deze plaats zal zeker naar een
andere kracht moeten worden uit
gekeken. Misschien dat het duo van
der SluyysHuybregts voor de toe
werkelijk enthousiast over het spel komst de beste oplossing zal vormen?
Oranje had tweemaal de leiding,
maakte driemaal gelijk en
verloor met twee punten verschil
LIET KLEINE RANKHOF-STADION was reeds lang tot de laatste
plaats volgepakt en honderden hadden zich na wat strubbelingen
al met een plaatsje aan de lijnen verzoend, toen de elftallen door een
klein muziekkorps en een felle laagstaande zon werden verwelkomd. De
volksliederen klonken, de fotografen deden hun plicht en een minuut
later waren de elftallen opgesteld.
De Italiaanse scheidsrechter Dat-
tillo liet van Melis aftrappen. Het
was een voorzichtig begin met zoe
ken en proberen aan beide kanten.
Vooral voor onze spelers waren de
omstandigheden ongewoon, het was
vrij warm, het veld effectvol en daar
door maakte ook de bal nog al eens
vreemde capriolen. In vrij hoog tem
po zetten de Zwitsers na een paar
minuten hun eerste aanvallen op en
reeds dadelijk moest Kraak ingrij
pen, toen Fatton, helemaal naar
rechts gekomen, ineens op de linker
hoek mikte. Nog een paar maal
kwamen de gastheren terug alvo
rens de Nederlandse aanval door
mooi voorbereidend werk van Rij
vers actief werd. Er volgde een
switch met Clavan en daaruit een
kansje voor Rijvers, maar ten koste
van een corner konden de Zwitsers
de zaak in het reine brengen.
't Was anders dan in Amsterdam
Reeds in de eerste minuten werd
het duidelijk, dat hier een ander elf-
taj tegenover de Nederlandse ploeg
stond, dan in September 1947 te Am
sterdam, toen Nederland met 62
won. Gestuwd door spil Eggiman en
voortdurend op links en rechts ge
voed door de teruggetrokken Bader
veroverden de Zwitsers langzamer
hand het terrein nog voor onze ploeg
werkelijk gevaarlijk had kunnen
worden. Linksbuiten Fatton en de
alom aanwezige Bickei, met zijn 38
j'»~en de oudste maar zeker niet de
langzaamste van het Zwitsers elftal,
stichtten herhaaldelijk verwarring
ir de Oranje-gelederen, w.aar Mes
man al dadelijk met enkele mis-
trappen begon.
Na tien minuten werd Kraak ge
passeerd. Bij een aanval over de
rechtervleugel kreeg Antenen in
vrije positie de bal toegespeeld en
onmiddellijk schoot hij in, doch
scheidsrechter Dattilo had reeds voor
buitenspel gefloten. Nog geen mi
nuut later kwam Bickei alleen voor
het Nederlandse doel, maar nu wist
Kraak het schot te keren. Zo g:ng
het een tijd lang. De ene aanval na
de andere werd op het Nederlandse
doel ondernomen en ieder ogenblik
vreesden wij, dat de man op het
grote scoringsbord de 1 onder Zwit
serland zou kunnen plaatsen. Lang
zaam maar zeker kwam er opluchting
in het Nederlandse strafschopgebied
ef. talrijker werden nu de Nederland
se aanvallen. Het plaatsen van van
Schijndel en Stoffelen was veelal
slecht en menige poging werd zo
doende al in de kiem gesmoord, maar
bij Rijvers was dit onderdeel van
het spel beter verzorgd en de keren,
dat hij de bal in het middenveld op
haalde, deed hij er steeds iets goeds
mee.
Zwitserland neemt de leiding
Juist in deze periode, waarin de
Nederlanders het verloren terrein
weer langzaam aan het heroveren
waren, kwam onverwacht het eerste
doelpunt van de Zwitsers. Ep waren
16 minuten gespeeld, toen Mesman
de bal niet kon wegkrijgen en An
tenen er bij de cornervlag in slaag-
DEZE FOTO TOONT HET MO
MENT, waarop Friedlander het eer
ste doelpunt voor zijn land gaat ma
ken. Achter Friedlander Terlouw en
Kraak en geheel rechts van Schijn-,
del. ANP-Telefoto.
de de bal voor het doel te plaatsen.
Kraak dook naar voren en stompte
de bal weg. Weer werd ingeschoten
en weer werkte Kraak het leder uit
ziin doel. Echter niet voldoende en
nu moest van Schijndel er aan te
pas komen. Friedlander was er ech
ter ook bij en nog voor de Schiedam
mer zich voldoende kon herstellen,
was Kraak van dichtbij gepasseerd
(1—0).
Clavan maafltt gelijk
Het eerste doelpunt, veroorzaakt
door dekkingsfouten, was ontstaan.
Tr zouden er meer komen, maar
eerst kwamen onze spelers aan de
beurt. Nadat Mesman en Huybregts
twee maal ten koste van hoekschop
pen hadden gered, werd Rijvers met
een juweel van een troughpass door
Huybregts aan het werk gezet. In
eens ging de bal door naar de lin
kervleugel, waar Clavan reeds was
gestart. Met zijn bewaker Kernen op
de hielen ondernam de Hagenaar een
rush naar het doel en juist op het
moment, dat de Zwitser zijn rechter
been uitstak om de1 bal voor Cla-
van's voeten weg te halen loste de
ADO-man in volle ren een schot, dat
mrsschien niet onhoudbaar was.
maar waar Stuber in elk geval royaal
onderdoor dook. Zo was het na 27
minuten gelijk (1—1).
Weer begonnen de Zwitserse storm
lopen en weer was het Kraak, die
springend, vallend, stompend en
trappend verder succes voor de Hel
veten in de weg stond. Bij een van
zijn moedige reddingen kwam de
Stormvogelsdoelman in botsing met
de stevige Bickei. Kraak sloeg tegen
de grond en bleef liggen, maar door
goede zorgen van oefenmeester
Van der Leek stond hij weer gauw
overeind en een warm applaus klonk
op. Nauwelijks was het spel hervat
of Fatton kwam met de bal alleen
voor onze keeper. Hij schoot ontzet
tend hard en draaide zich al half
ten einde de gelukwensen van zjjn
makkers in ontvangst te nemen,
maar het was geen doelpunt. Van de
onderkant van de lat sprong de bal
weer het veld in waar Terlouw kon
opruimen. Toch was het onmogelijk,
dat de Nederlandse defensie het zou
bolwerken. Het feilloos korte samen
spel der Zwitsers sneed als een mes
door de verdediging heen en de slag
vaardigheid van Fatton, Friedlander
en Bickei, al in het eerste half uur,
deed het ergste vrezen.
Zwitsers helpen een handje.
De Zwitsers speelden nu zeker een
klasse beter, maar weer ging het als
bij het eerste Nederlandse doelpunt.
Antenen had het net getroffen, doch
hij bleek de bal met de hand te heb
ben bewerkt, zodat Dattilo het doel
punt afkeurde. Plotseling was de
Oranje-voorhoede er vandoor. Een
lage pass van Clavan bereikte De
Graaf op de andere vleugel; de Lim
burger nam het leder ineens mee
naar binnen en loste toen een strak
schot, dat waarschijnlijk voor het
doel langs gegaan zou zijn, indien
Neury de bal niet had weggetrapt
tegen de rug van zijn partner Bocquet
en zo langs de verboukreerde Stu
ber (1—2).
Toch nog gelijk voor dé rust.
Er was nog een minuut in de eer
ste helft te spelen en het leek er
naar, dat Nederland tegen de ver
wachting, maar zeker ook tegen de
verhouding in met een 21 voor
sprong de thee zou gaan opzoeken.
Het zou echter niet gebeuren. Twin
tig seconden voor tijd kreeg Fatton
een hoekschop te nemen; op maat ge
sneden kwam de bal op het hoofd
van Friedlander, die hem half miste,
maar Antenen stond klaar om het
ronde ding de juiste richting te ge
ven en in het uiterste hoekje te wer
ken (22) Nauwelijks was er nog
tijd voor de aftrap; het was tijd en
een dankbaar applaus golfde van de
zonnige tribunes.
Nederland leidt opnieuw door
Rijvers.
Was de eerste helft met twee doel
punten in twee minuten geëindigd,
de tweede speelhelft begon met een
doelpunt. Het was een Nederlandse
goal en een goede ook. Op Zwitserse
wijze ging de bal door het centrum
met kleine pass-jes van man tot man,
geleid door Rijvers en Lenstra. Op
het randje van buitenspel kreeg de
Bredanaar hem voor de laatste maal
van Abe toegespeeld en op het ferme
snelle schot had Stuber geen schijn
van kans (23). Drie doelpunten bin
nen drie minuten spel. Alleen dit feit
reeds was merkwaardig. Dat het tien
minuten later nog eens zou gebeu
ren maakte de wedstrijd bijna tot een
dwaze. Nederland bleef nu voor kor
te tijd de toon aangeven. Achter
stonden Kraak en ook Terlouw, die
er wat meer vat op kreeg pal en de
kleine Rijvers was de grote man van
het middenveld. De gebeurtenissen
volgden elkaar snel op, sneller dan
de dertig Nederlandse persmensen
het op de tribune konden noteren.
Met een fantastische sliding voor
kwam Kraak een doelpunt van Fat
ton, onmiddellijk gevolgd door een
prachtig onhoudbaar schot van Len
stra aan de andere zijde van het
veld. Abe stond echter buitenspel en
terecht keurde de goed leidende
referee het doelpunt af.
Van 23 op 43.
Van de vrije schop kwam de bal
bij Antenen. Switchend met Bickei
kwam de Zwitserse rechtsbuiten voor
het Nederlandse doel, nog vóór Mes
man of Terlouw konden ingrijpen en
met een lage schuiver was Kraak
gepasseerd (33). „Hop Suisse",
„Hop Suisse". Luid klonken nu de
aanmoedigingen van het Zwitserse
publiek, dat sensatie rook. Wel, een
sensatie was het en er kwam nog
meer. De Nederlandse achterhoede
was volkomen de kluts kwijt en
Friedlander profiteerde er in de
volgende minuut dankbaar van. Een
soloren dwars door alles wat Oranje
was werd besloten met een droog
laag schot en weer lag Kraak mach
teloos toe te zien hoe Huybreghts de
bal uit het net viste (43).
Van Melis maakt gelijk.
Van Melis trapte af. Even werd
teruggespeeld op van Schijndel, die
ineens doorzond naar Lenstra, even
dribbelde de Fries er mee naar vo
ren gaf toen op het juiste moment
naar van Melis, die goed was mee
gekomen en met een prachtig doel
punt zijn eerste interland bekroonde.
Weer was het gelijk (44).
Geweldg hoog was nu het tempo
en snel golfde het spel van doel tot
doel. Feilloos gevoetbald werd er ze
ker niet, maar boeiend was de strijd
als nooit te voren. Het kleine veld
begon meer en meer op de Hel van
Deurne te lijken. Hard was de strijd,
doch zeker niet onsportief, daarvoor
zorgde de Italiaan Dattilo, die de
teugels goed in handen hield. In de
hitte van deze enerverende wed
strijd was Mesman echter gebles
seerd geraakt en na nog even probe
ren liet hij zich door de Hermes DVS-
back van der Klink vervangen. Huy
bregts ging nu op zijn vertrouwde
linksbackplaats spelen en van der
Klink kwam rechts te staan tegen
over de rappe gevaarlijke Fatton.
EEN SPANNEND MOMENT voor
het Nederlandse doel. V.I.n.r.: Kraak,
Mesman en Huybr^chts. Tussen de
benen van Kraak door zien we Ter
louw, op de grond liggend.
Telefoto A.N.P.
„PARKER" VULPENNEN
ZANDVUETS
Kantoorboekhandel
HAARLEMMERSTRAAT 117
Even later verliet rechtshalf Kerner
het veld, waar hij werd opgevolgd
door Lusenti. Dit bleek geen ver
zwakking voor de rood-baadjes.
Het zeer hoge tempo van vlak voor
en vlak na rust, bleek de meesten
toch te machtig te zijn geweest en
langzamerhand begon de strijd nu
een rustiger allure aan te nemen.
Een was er, die niet te vermoeien
was. Het was de uiterst gevaarlijke
Fatton, die met van Schijndel en
Van der Klink deed wat hij wilde.
Opnieuw leidden de Zwitsen en
nogmaals werd de stand gelijk.
Na 27 minuten maakte hij na een
goede combinatie met Bickei het
vijfde Zwitserse doelpunt (54).
Maar nog geen drie minuten later
was het alweer gelijk. Nu was het
de andere debutant uit de Neder
landse aanval,. De Graaf, die met een
schitterend schot het Zwitserse net
deed trillen: een fraaie goal, even
fraai door Rijvers voorbereid (55).
Nog leek veel, zo niet alles mogelijk,
want ook de Nederlandse aanval
bleek over een gevaarlijk schot te
beschikken, maar reeds een minuut
na de Nederlandse gelijkmaker werd
alle hoop de bodem ingeslagen.
Strafschop besliste de strijd.
Terlouw bracht, misschien niet
opzettelijk, maar toch in elk geval
duidelijk de midvoor Friedlander in
het strafschopgebied ten val en on
verbiddelijk wees Dattilo naar de
witte stip. Fatton plaatste zich achter
de bal en Kraak deed nauwelijks
een poging de bal te stoppen.. Strak
en hard verdween de bal in de
uiterste hoek (65). Er was nog een
klein kwartier te spelen, maar het
Nederlands elftal was niet meer bij
machte opnieuw gelijk te maken. De
Zwitsers bleven de toon aangeven.
Friedlander werd vervangen door
Stauble, maar een verzwakking be
tekende dit niet. De druk op het doel
van Kraak bleef aanhouden en en
kele minuten voor het einde kwam
nog een Zwitsers doelpunt. Een hoge
voorzet van rechts werd door de
naar binnen gestormde Fatton hoog-
opspringend met het linkerbeen op
gevangen en ineens over Kraak heen
in de andere hoek gedeponeerd. Het
was 75 voor Zwitserland en bij
deze score zou het blijven. Nog een
zwakke poging van de Oranje-aan
val om de achterstand te verkleinen
werd resoluut door Neury afgewezen
en in het volgende ogenblik floot ar
biter Dattilo voor het laatst. Neder
land had verloren, doch van een te
genstander, die de overwinning door
betere lichaamstechniek, geraffineer
der samenspel en meer fantasie vol
komen verdiende. Deze wedstrijd
heeft aangetoond, dat er in het Ne
derlandse kamp onmiddellijk erg
hard aangepakt zal moeten worden
wil het Nederlands elftal over vier
weken in Deurne geen debacle lij
den.
De keuzecommissie van de K.N.V.
B. staat voor een zeer moeilijke taak.
