2)e GokkeSotvfca/nt
De toestand op Korea aanzienlijk
verbeterd
PRATEN
EN DOEN
Noord-Koreanen op drie punten
teruggeslagen
POHANG EN KIGYE HEROVERD
Belgische communistenleider
vermoord
Dr. Hirschfeld
keert terug
ZATERDAG 19 AUGUSTUS 1952
41ste JAARGANG No. 12059
Directeur: C. M. v. HAMERSVELD
Hoofdredacteur: L. C. J. RÜOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMSTREKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
Keert de krijgskans
op Korea
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826, Abonn. 209,35, Giro 103003. Abonnementsprijs f 0.35 p. w., f 1.50 p. oind., f 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 ct. p. mm. Telefoontjes f 1.50
I^E WERELD zit vol plannen; het
gonst van geniale en gedurfde
voorstellen, maar de uitvoering laat
op zich wachten. Dat is het gewone
verschijnsel in tijden van spanning:
ieder voelt, dat er iets gedaan moet
worden en ieder geeft zijn mening
ten beste, maar zolang het vuur nog
niet aan de schenen is gekomen, kan
men moeilijk in beweging komen en
over eigen bezwaren heenspringen.
Zo heeft van de week de Raad van
Europa een zeer stoutmoedig plan
van Churchill de wereld ingeworpen,
nl. de vorming van één Eurbpees le
ger. Een uitstekend idee, want alleen
op die manier krijgt West-Europa
de verdediging, welke het nodig
heeft.
Een combinatie van samenwerken
de, maar toch ieder op zich
0 staande legertjes, zoals wij
dat nu kennen in het Atlan
tisch Pact, is al een hele vooruitgang
bij de toestand van vroeger, maar de
ze ketting zal altijd zo sterk zijn als
zijn zwakste schakel. Een krachtig
geheel vormt een veel betere, bevei
liging. De Raad van Europa kan ech
ter geen besluiten nemen; hij kan
slechts adviseren. En als Churchill's
plan aan de regeringen der deelne
mende landen wordt voorgelegd,
zullen zij direct het bezwaar maken
van het verlies hunner souvereini-
teit. Ook het plan Schuman dat
zoals men weet de samensmelting
van de West-Europese zware indus
trieën kolen en staal) beoogt onl-
moMte dit bezwaar; vooral Enge
land kantte zich tegen het gezag var.
de voorgestelde „hoge autoriteit",
dat de zeggenschap van de regerin
gen beknot. En nu weer een stuk na
tionale souvereiniteit prijs geven,
nog wel in militaire aangelegenhe
den?
Wij vinden Churchill's gedachte
een uitstekende gedachte, maar vre
zen, dat de tijd nog niet rijp is voor
de verwezenlijking er van. De een
heid van de West-Europese verdedi
ging groeit toch wel, ook zonder dat
men er veel woorden om vuil maakt.
De noodzaak van steeds nauwere
samenwerking dwingt ons vanzelf in
die richting. En zo bekeken, kan alle
getheoretiseer van lichamen en insti
tuten, welke toch geen besluiten
kunnen nemen, eerder een vertra
gende dan een versnellende wer
king uitoefenen. Men moet niet te
veel praten over hetgeen gedaan
moet worden, men moet het doen. In
de voornaamste plaats betekent dat,
dat wij de beveiliging, welke wij
reeds hebben in het Atlantisch .Pact,
van het papier in de werkelijkheid
moeten brengen en wel zo snel 'mo
gelijk, want de tijd dringt. Het be
tere is vaak de vijand van het goede.
l^EEL PRATEN en weinig hande-
delen is juist datgene, wat onze
tegenstanders ons zo gaarne zien
doen. Het verloop van zaken in de
Veiligheidsraad is er een voorbeeld
van. Daar hadden de Verenigde Vol
ken in afwezigheid van Rusland
snel het besluit genomen om het aan
gevallen Zuid-Korea te hulp te snel
len en Amerika met de uitvoering
van dat besluit te belasten. Dat was
vlug en goed werk, er werd gehan
deld en men verdeed de tijd niet met
praten. De wereld was er wel een
beetje door verrast en Moskou schrok
er bepaald van. Toen besloot het
Kremlin zijn houding tegenover de
UNO te wijzigen, de boycptt te laten
varen en terug te keren. Het trof
juist goed, dat de Russen bij toer
beurt voor een maand het voorzitter
schap van de Veiligheidsraad zouden
bekleden en zo nam Malik'met een
stalen gezicht de voorzittershamer en
presideerde de Veiligheidsraad alsof
er geen vuiltje aan het lucht was.
Wat van te voren duidelijk was is
ook gebeurd. De Rus kwam er niet
terug als een rouwmoedige verloren
zoon, maar met de vooropgezette be
doeling het werk van de Raad te sa
boteren. De maand Augustus loopt
nu al weer flink naar haar einde en
nog altijd heeft men weinig anders
kunnen doen aan debatteren over de
vraag, of de Noord-Koreanen al dan
niet gehoord zullen worden. De Rus
sische voorzitter heeft gelegenheid
gehad om allerlei propaganda-speech-
jes af te steken en te fulmineren te
gen het Amerikaanse imperialisme
enz. Gelukkig kan het besluit van
de Raad om Zuid-Korea met de wa
pens te hulp te komen niet meer on
gedaan gemaakt worden en wordt er
dus voortdurend tegenstand gebo
den aan de agressie op Korea. Het
gevaar dreigt evenwel, dat onder de
verenigde druk van de tegenslagen
aan het front, van de vredespogingen
van India en van de propaganda van
Malik, de neiging gaat .ontstaan om
maar wat toe te geven, om te gaan
schipperen. De sluwe Malik zal alle
mogelijke moeite doen, om de een
dracht tussen zijn opponenten te ver
storen, denkend aan het oude ada
gium: verdeel en heers. Daarom ziet
de wereld, die zo gaarne een flinke
afstraffing van de agressie gezien
had, met wrevel haar het gepraat in
Lake Success en vraagt zich af, of er
dan geen midel is om saboteurs bui
ten de deur te smijten. Democratie
is prachtig, maar is het democratisch
de vijanden der democratie toe te
staan deze zelfde democratie om hals
te brengen?
Op de drie meesf bedreigde punten van het front in Korea hebben de
UNO-strijdkrachten de in grote massa's aanvallende Noord-Koreanen
teruggeslagen. De toestand bij Taegoe, die zich Donderdag nog zeer ern
stig liet aanzien, is sindsdien aanzienlijk verbeterd. Amerikanen en Zuid-
Koreanen hebben een Noord-Koreaanse aanvalsspils van vier- tot vijf
duizend man, die een onmiddelijke bedreiging voor de stad vormde,
vier km. teruggedreven. Voor het eerst hadden de UNO-troepen in dit
gebied de steun van een sterke tankmacht, bestaande uit de zware Sher
man- en Pershingtanks. De mariniers slaagden er, ondanks bijzonder
verbitterde tegenstand der Noordelijken in, het bruggenhoofd bij Yong-
san in te drukken. Meer Noordelijk hebben de communisten echter een
nieuw bruggenhoofd gevormd en staan zij slechts 15 tot 20 km. van
de hoofdweg van Taegoe naar Poesan. In het Noorden hebben de Ame
rikanen en hun bondgenoten gisteren met de herovering van de haven
stad Pohang en het nabijgelegen Gigye een belangrijk succes geboekt.
Evacuatie algelast
Dat de situatie bij Taegoe verbe
terd was,*bleek ook uit de omstan
digheid, dat een aangekondigde
evacuatie van de burgerbevolking
van de stad weer werd afgelast.
Reeds waren duizenden burgers,
met hun weinige bezittingen op weg
gegaan toen Amerikaanse vliegtui
gen strooibiljetten uitwierpen, waar
in de bevolking werd aangeraden
weer naar de stad terug te keren,
hetgeen zeer velen inderdaad deden.
De mensen waren op weg gegaan,
toen zij daartoe van het geallieerde
bestuur toestemming hadden gekre
gen
De ernstigste bedreiging voor dé
geallieerde verdediging wordt op dit
ogenblik gevormd door een nieuw
Noord-Koreaans bruggenhoofd over
de Naktong, ten Zuiden van Taegoe.
De Noordelijken zouden slechts 15
tot 20 km. behoeven door te stoten
om de vitale verbinding tussen Tae
goe en Poesan af te snijden.
De zetel der Zuid-Koreaanse rege
ring is van Taegoe overgeplaatst
naar Poesan. doch de ministers die
direct met de militaire aangelegen
heden te maken hebben, zijn in
Taegoe achtergebleven.
Na de verovering van Pohang en
Kigye hebben de UNO-troepen zich
ten Noorden van deze plaatsen in
hooggelegen terrein verschanst, waar
zij nu hun stellingen consolideren.
Men hoopt het 10 km. ten Zuiden
van Pohang gelegen vliegveld, dat
door de Noord-Koreaanse opmars on
bruikbaar was geworden, spoedig
weer in gebruik te kunnen nemen.
De geallieerde aanval werd ge
steund door een zwaar artillerie-bom
bardement-
Gerucht omtrent
Australische
landing
Vanmorgen vroeg werd het bericht
gelanceerd, dat 4000 man Australi
sche troepen geland zouden zijn te
Intsjon, 30 kilometer ten Westen van
Seoel. Intsjon is de voornaamste ha
venstad aan de Westkust van Korea,
ongeveer 65 kilometer ter Zuiden
van de 38ste breedtegraad en werd
in de eerste week van de oorlog
door de Noord-Koreanen veroverd.
Zulk een landing zou een zeer be
langrijke gebeurtenis geweest zijn,
welke het verloop van de strijd in
grijpend zou hebben beinvloed. Mac-
Arthurs hoofdkwartier meldde even
wel al spoedig, dat er van een lan
ding niets bekend was en daarna
volgde een officiële tegenspraak uil
Melbourne.
KONINKLIJK PAAR BEZOEKT
ZEELAND. Links: Het moment
bij aankomst, waarop de Koningin
werd begroet door de commissaris
van de Koningin in de provincie
Zeeland, jhr. jnr. A. F. C. de Casem-
broot. Rechts: Na het bezoek aan St.
Annaland begaf het gezelschap zich
aan boord van een gereedliggende
politieboot, waarmee zij naar het
Koninklijk jacht de „Piet Hein"
werden gebracht.
EILAND VOOR INTSJON BEZET
Nader blijkt, volgens een telegram
uit het hoofdkwartier van MacAr-
thur, dat troepen der V. N. onder
dekking van oorlogsschepen een lan
ding uitgevoerd hebben op een
eiland, dat de toegang tot de haven
Intsjon beheerst. Er was geerTNoord-
Ke-eaanse tegenstand.
ENGELSE HULP.
Groot-Brittannië heeft landstrijd
krachten voor de strijd in Korea aan
geboden, „met minstens 6000 man om
te beginnen", deelde de democrati
sche leider senator Scott Lucas in
Washington mede. De Engelse rege
ring had tevens alle marinestrijd
krachten in de Japanse wateren be
vel pegeven aan de strijd dèel te ne
men.
Het Engelse vliegkampschip „The
seus" (13.350 ton) is inmiddels uit
Portsmouth vertrokken om zich te
voegen bij de vloot, die in de Ko
reaanse wateren opereert en naar
verluidt zou ook het vliegkampschip
„Warrior" (13.190 ton) bijna voor
het vertrek gereed zijn.
HET BEMIDDELINGSPLAN
VAN INDIA.
De zes niet-permanente leden van
de Veiligheidsraad hebben Vrijdag
op het bureau van de Indiase delega
tie vergaderd om het Indiase voor
stel betreffende een speciale studie
commissie voor Korea te bespreken.
Vernomen wordt, dat de gedachten-
wisseling geen onmiddellijk uitzicht
op een meerderheid voor het Indiase
plan bood. Voorlopig zal men niet
meeï bijeen komen.
DE STR'JO IN KOREA
De man, die „leve de republiek" riep
De leider van de Belgische commu
nistische partij, Julien Lahaut, is gis
teravond doodgeschoten in zijn wo
ning te Seraing door twee onbeken
den, die hem met een auto kwamen
„bezoeken".
Lahaut, die 65 jaar oud is, ontke
tende vorige week in de verenigde
zitting van Kamer en Senaat tijdens
de eedsaflegging van de koninklijke
prins een tumult door de kreet „Le
ve de republiek" aan te heffen. Hij
was communistisch afgevaardigde in
de Kamer.
Hij stierf aan kogel verwondingen
in zijn woning op acht kilometer van
Luik, waar een van de bloedigste in-^
cidenten voorviel nadat de koning
uit zijn ballingschap teruggkeerd was.
Lahaut werd in de deur van zijn huis
door vier kogels getroffen, toen hij
opendeed. Een kogel trof hem in het
hoofd, drie in het lichaam. De beide
mannen ontkwamen met de auto,
waarvan zij de motor aan hadden la
ten staan.
Lahaut, een vroegere mijnwerker,
is gedurende vijf jaar voorzitter van
de communistische partij geweest.
In 1932 werd hij in de Kamer geko
zen. De nazi's arresteerden hem in
;941 en interneerden hem in Duits
land tot aan de bevrijding.
ZIJN OUDE DAG. Mensen, die
hun hele leven hard hebben moeten
werken, verlangen naar een rustige
oude dag. Ook op Korea. Hun is de
ze late levensvreugde echter op het
ogenblik niet beschoren. Achter aan
de rij vluchtende Zuid-Koreanen
slepen de ouden van dagen zich
voort, zoveel van hun bezittingen
meevoerend als zij kunnen dragen.
Hoewel hij heel wat vluchtelingen
heeft gezien, kijkt deze Amerikaanse
soldaat met groot medelijden naar
de stok-oude man, die zich, zwaar
bepakt, met moeite over de weg
voortbeweegt.
Handen af van Korea!
Als u op het ogenblik in Hon
garije een regeringsdeparte
ment opbelt, zegt de telefoniste:
„Handen af van Korea, met
wie moet u spreken?"
Alle telefonisten op de ministe
ries en in de genationaliseerde
ondernemingen moeten n.l. ant
woorden met' een politieke leuze
inplaats van met het in andere
landen gebruikelijke „Hallo".
In December, toen Stalin jarig
was, zeiden zij: „Leve Stalin".
De Sovjet-spionage
in Amerika
Weer een arrestatie
Morton Sobell, een New Yorkse
radardeskundige, is Vrijdag aan de
Mexicaanse grens gearresteerd op
beschuldiging van samenzwering ten
einde defensiegeheimen aan Rusland
te verstrekken.
Sobell, die 33 jaar oud is, was vroe
ger ingenieur bij de Amerikaanse
marine. Hij werd door agenten van
het FB.I. gearresteerd, toen hij de
grens overschreed, nadat hij door
Mexico was uitgewezen, Het hoofd
van het F.B.I., Edgar Hoover, ver
klaarde dat Sobell in Juni naar Mexi
co vluchtte om aan arrestatie te ont
komen.
Sobell zal ten laste worden gelegd,
dat hij in de ooflog tijdens zijn te
werkstelling bij het navorsingssta
tion voor radar van de „General
Electric" te Schenectady (staat New
York) met anderen, die reeds in ar
rest zijn, heeft samengezworen om
defensiegeheimen voor Rusland te
bemachtigen.
Hij was de laatste tijd werkzaam
bij een instrumentenfabriek te New
York, maar verscheen kort na de ar
restatie van David Greenglass niet
meer op zijn werk. Toen het F.B.I.
een onderzoek instelde naar zijn af
wezigheid, verliet Sobell New York
per vliegtuig en werd tenslotte op
gespoord in Mexico City.
Hij is de achtste, die op beschuldi
ging van spionnage voor Rusland is
gearresteerd. Allen wordt ten laste
gelegd, dat zij samenwerkten met
Harry Gold, de scheikundige uit Phi
ladelphia, die naar men aanneemt
de hoofdcontactman in Amerika was
van de veroordeelde Britse geleerde
Klaus Fuchs.
Onder de bescherming
der atoombom
Senator Scott Lucas, democratisch
leider in de Amerikaanse Senaat,
heeft Vrijdag verklaard, dat, „indien
de communisten een land van het
Atlantisch Pact aanvallen, de V.S.
atoombommen zullen beginnen te
gooien, waar dit de meeste schade
aanbrengt".
Lucas, een van president Trumans
„vier grote luitenants" in het Con
gres, die elke week, op het Witte
Huis bijeenkomen, legde deze ver
klaring af in zijn kiesdistrict in Il
linois .De verklaring wérd heruitge
zonden te Washington.
Hij is niet pessimistisch
„Ik ben over de toekomstige ont
wikkeling van dit land niet pessimis
tisch, indien tenminste de internatio
nale politieke toestand deze ontwik
keling niet komt verstoren", aldus
verklaarde dr. Hirschfeld, de hoge
commissaris van Nederland té Dja
karta, voor zijn vertrek aan een ver
tegenwoordiger van Aneta.
Dr. Hirschfeld is hedenmorgen per
vliegtuig uit Djakarta vertrokken en
wordt Zondagavond op Schiphol ver
wacht.
Dr. Hirschfeld zei er van overtuigd
te zijn, dat de meeste Indonesische
autoriteiten de samenwerking met
Nederland inderdaad wensen, of
schoon zij liever zagen, dat Neder
land zich wat minder druk maakte
over zaken van interne Indonsische
aard.
Met dr. Hirschfeld gaat de eerste
hoge commissaris heen, die grote
moeilijkheden heeft moeten oplossen,
in het bijzonder in verband met de
actie van Westerling, van Abdoel
Aziz en tenslotte de troebelen te Ma
kassar. Hij was van opvatting, dat de
verhouding van Indonesië tot Neder
land geen andere behoort te zijn,
dan die ten aanzien van ieder ander
land. Een voorstander van de Unie
was hij dan ook niet. Dit was het zo
genaamde ambassadestandpunt, dat
nogal eens verschilde van dat van
leden van het hoge commissariaat,
die het standpunt van het ministerie
van uniezaken en overzeese gebieds
delen innamen.
Dr. Hirschfeld heeft deze nogal te
genstrijdig oordelende mensen door
het overwicht van zijn prestige ge
leid, ofschoon men algemeen bekend
mag veronderstellen, dat zijn oordeel
en inzichten meermalen duidelijk
anders waren dan die van de Neder
landse regering.
Ten aanzien van de toekomst van
de Nederlandse werkers in Indonesië
is dr. Hirschfeld van mening, dat zij
in het particuliere bedrijfsleven nog
steeds grote mogelijkheden en kan
sen hebben In het ambtelijke leven
loopt de rol van de Nederlanders
snel af.
EEN GEHYPNOTISEERDE
KASSIER!
In Bandoeng is het een kassier van
een productenhandel overkomen, dat
bij het wisselen van een briefje van
honderd voor enige vreemdelingen,
een van hen bij de brandkast kwam
staan en een greep deed in de sta
peltjes bankpapier. De kassier liet
hem kalm begaan, hij miste de macht
over zijn wil om zelfs maar te pro
testeren. De greep leverde ruim
twaalf duizend gulden op.
De politie kende de naam van
het hotel waar de vreemdelingen
hadden vertoefd en toen dezer dagen
deze heren opnieuw het hotel be
zochten was de politie er vlug bij
cm het gezelschap mee te nemen. Ze
bekenden; een van hen beschikte
over hypnotische kracht. Hij stelde
de inspecteur voor hem ook eventjes
ender zijn invloed te brengen, maar
de'politieman voelde daar niets voor.
Het gestolen geld was nagenoeg op,
ja het was zulk een duur leven te
genwoordig, zeiden de vreemdelin
gen, die Turken bleken te zijn.
MINISTER LIEFTINCK NAAR
AMERIKA.
Minister Lieftinck zal van 4—16
Sepetmber a.s. afwezig zijn en dan
worden vervangen door dr. Drees.
Minister Lieftinck zal van 416
De Nederlandse minister van Fi
nanciën zal dan namelijk, zoals elk
jaar het geval is, besprekingen van
de Internationale Bank voor Herstel
en Ontwikkeling en het Internatio
nale Monetaire Fonds te Washington
bijwonen.
KoA'itttj.e...
Wijsheid betekent: Te weten wat
men moet gaan doen. Bekwaamheid
is: te weten hoe men het doen moet.
