De eerste N.-Koreaanse terugtocht
Verslagenheid en opstandigheid
Europese Raad
mokt
Amerikaanse mariniers slaan toe
aan het Zuidelijk front
Boodschap voor
Malik
Worden de leden door ministers
behandeld als kinderen?
Toch conflict met Indonesië?
3000
3)e CeicbeSoii/Yant
Directeur: C. M. v. HAMERS VELD
Hoofdredacteur: L. C. J. ROOZEN.
KATHOLIEK DAGBLAD VOOR LEIDEN EN OMS1REKEN
WAARIN OPGENOMEN „DE BURCHT"
DONDERDAG 10 AUGUSTUS 1950
41ste JAARGANG No. 12051
Papengracht 32, Tel. 20015, Adm. en Adv. 20826. Abonii. 20935, Giro 103003. Abonnementsprijs I 0.35 p. w., f 1.50 p. oind., f 4.50 p. kwart. Franco p. p. f 5.25. - Advert.: 15 et. p. mm. Telefoontjes f 1.50
"WOOR HET EERST IN DE KOREAANSE OORLOG trekken de Noord-
Koreanen terug aan het Zuid- Westelijk front. Zij treffen zelfs voor-
bereidigen om Tsjinjoe te ontruimen, dat door een drieledige Amerikaan
se opmars wordt bedreigd. De Amerikanen stonden te middernacht nog
slechts 11 km. van de stad. Speciaal de mariniers schijnen in deze sector
zware druk op de vijand uit te oefenen.
WORDT TSJINJOE
OPGEGEVEN?
Julian Bates, Reuters oorlogscor
respondent bij het hoofdkwartier
van generaal MacArthur in Korea
meldt: „Het is thans duidelijk dat de
Noord-Koreanen van plan waren van
vier richtingen uit het gehele, nog
door de Amerikanen en Zuid-Korea-
nen bezette gebied aan te vallen, met
de bedoeling hen de zee in te drijven.
Het Amerikaianse offensief begon
enkele uren voordat de Noordelijke
aèjival zich volledig had kunnen ont
wikkelen. De situatie is nu als volgt:
Twee aanvallen der communistische
troepen ontwikkelen zich gunstig en
twee ongunstig voor hen.
In de Noord-Oostelijke frontsector
zit het de Noordelijken mee. Hun
verrassende aanval in de richting
van Pohang is tot dusverre geslaagd.
ZWAARTEPUNT AAN HET
ZUIDEN.
Aan het Zuid-Westelijk front zijn
alle Noord-Koreaanse aanvallen af
geslagen en de Amerikanen hebben
een offensief ingezet, waarvan het
doel, volgens het militaire exioma,
in de eerste plaats is de vijand te
vernietigen, waarna terreinwinst
vanzelf komt. In de eerste fase van
deze aanval is terreinwinst dus niet
strikt noodzakelijk. Gemeld wordt
dat de Noord-Koreanen thans hun
derde divisie keurtroepen, die zich
in het gebied van Koemtsjon bevond,
naar het Zuid-Westelijk front diri
geren, hetgeen een verzwakking voor
hun frontsector betekent.
Het grootste gevaar voor de geal
lieerde troepen komt thans uit het
Noorden Zouden de Noordelijken
er in slagen hier, in de omgeving
van Taegoe, een doorbraak te for
ceren, dan zouden zij hun offensief
tegen Poesan kunnen voortzetten
door goed begaanbaar terrein en
langs een hoofdweg, die van ouds
her voor legeropmarsen is gebruikt.
Indien de Noordelijke geallieerde
flank onder de aanvallen der com
munistische troepen plotseling zou
instorten, zou het grootste gedeelte
der Zuid-Koreaanse troepen zijn
afgesneden en het zou de Amerika
nen dwingen hun verdedigingslinie
langs de Naktong in Zuidelijke
richting te verplaatsen, om het
hoofd te bieden aan een aanval in
de rug.
Het schijnt echter vrijwel vast te
staan dat de Amerikaanse troepen in
het ergste geval in staat zullen zijn
in een gebied met een straal van 55
kilometer rondom Poesan stand te
houden, waarbij hun flanken zouden
woeden gevormd door de delta van
de Naktong en een krachtige Noor
delijke verdedigingslinie".
Uit Washington' wordt gemeld, dat
een woordvoerder van het Ameri
kaanse ministerie van landsverdedi
ging zich optimistisch uitliet over de
toestand in het gebied rondom Tae
goe en als zijn mening te keilnen gaf
dat de geallieerde troepen in staat
zullen zijn de stad te behouden.
TERUGTOCHT VAN DE
NOORDELIJKEN.
Uit de frontberichten van heden
ochtend blijkt, dat aan het Zuid-Wes
telijk front' de Noord-Koreanen te
rugtrekken, hetgeen voor de eerste
maal is in de thans 47 dagen oude
Koreaanse oorlog, dat dit aan een
belangrijk front geschiedt. De Noor
delijken treffen voorbereidingen om
Tsjindj'oe te ontruimen, dat door een
Amerikaanse opmarsch in de vorm
van een „drietand" wordt bedreigd.
Ten Zuid-Westen van Tsjindjoe dui
ken de speerpunten van twee „ar-
m^n" van de Amerikaanse aanval
op, waardoor minstens een bataljon
communistische troepen dreigt te
worden afgesneden. De opmars der
Amerikaanse infanteristen en mari
niers wordt gedekt door een „vuur-
wals'' en door de luchtmacht, die
geschutsemplacementen van de Noor
delijken op heuveltoppen meedogen
loos bombardeert.
STRIJD IN DE LUCHT.
Het hoofdkwartier van de lucht
macht meldt, voortdurende acties
over het gehele Koreaanse schier
eiland. Aanvallen op spoorwegem
placementen (Pongjang), olie-raf
finaderijen (Wonsan), voertuigen,
troepen e. d. „De aanhangers der
Zuid-Koreaanse republiek in het
thans door de Noordelijken bezette
gebied scheppen moed uit de voort
durende bombardementen en zij be
groeten ed berichten over het Ameri
kaanse offensief met geestdrift. De
Noord-Koreaanse communisten be
ginnen aan een Noordelijke overwin
ning te twijfelen, aldus MacArthur's
communiqué
De commissie van de Uno op
Korea heeft bij Trygve Lie, de
secretaris-generaal van de Uno ge
rapporteerd, dat de Noord-Ko
reanen geen maatregelen hebben
getroffen om wreedheden tegen
gevangenen te vermijden.
De commissie dringt er op aan.
dat de gehele wereld zo krachtig
mogelijk haar stem zal verheffen
uit protest tegen het uitstel om
krijgsgevangenen, noncombattan-
te gevangenen en gewonden on
der toezicht van het Rode Kruis
te stellen.
VERSCHERPTE ANTI-SPTONNAGE-
WETGEVING IN V.S.
De Amerikaanse senaat heeft met
algemene stemmen een wetsontwero
goedgekeurd, waarin het mogelijk
wordt gemaakt ook in vredestijd
spionnen tot de doodstraf te veroor
delen. Vrijheidsstraffen kunnen tot
dertig jaar worden opgelegd. Tot nu
toe bedroeg de maximumstraf voor
spionnage in vredestijd twintig jaar.
Het wetsontwerp gaat thans naar
het Huis van Afgevaardigden.
EEN OVERZICHT VAN DE HAVEN
VAN POESAN, waar het materieel
voor de troepen op Zuid-Korea
wordt aangevoerd.
De bewegingen van de Noord-
Koreaanse troepen zijn er op ge
richt, deze uiterst belangrijke haven
in handen te krijgen. De Amerika
nen weten echter alle aanvallen aan
het Zuiderlijk front af te slaan, en
zelfs tot tegenaanvallen over te
IN EUROPESE RAAD WISSELENDE STEMMING TUSSEN J
Tijdens een bijeenkomst in het ge
bouw van de Britse delegatie te New
York waaraan alle leden van de Vei- w
ligheidsraad behalve de Sowjetrussi „T
sche en de Joegoslavische afgevaar r<s rr,aar or r"° a
digden deelnamen, is besloten met
Malik overleg te plegen over de pro
cedurekwesties. Dientengevolge heelt
Malik principieel aanvaard Donder
dag hiertoe te Lake Success een be
sloten vergadering bij te wonen, dis
zal gehouden worden voor de open
bare vergadering van de Raad.
Naar verluidt heeft Malik beloofd
op deze officieuze bijeenkomst aan
wezig te zullen zijn in een telefoon
gesprek met de Noorse afgevaardigde
Arne Sunde. Men zou Malik in deze
bijeenkomst op tactische wijze mee
delen, dat de meerderheid der afge
vaardigden de beste methode tot het
tegengaan van „de Sowjetrussische
obstructie-politiek" ziet in het vin
den van argumenten om tijdens de
'uur van het Sowjetrussische voorzit
terschap (tot eind Augustus) geen
- tting van de Veiligheidsraad meer
te houden.
17 EN VERDERE TOESPITSING van het conflict tussen de ministers
en de parlementsleden in de Raad van Euorpa en het op de voorgrond
treden Van het probleem van Duitslands herbewapening waren de
voornaamste aspecten van de tweede dag van algemene discussies van
Europa's Assemblée.
De meeste sprekers, waaronder de Britse conservatief Boothby, de
Fransen Bidault en Reynaud, de Nederlander Serrarens en de Italiaan
Bienvenuto, sloten zich aan bij André Philips scherpe veroordeling van
wat door meerderheid der Assemblée wordt gezien als een remmende in
vloed van het ministerscomité.
Onderwijl besloten de ministers in de laatste zitting van hun comité
vandaag uiteen te gaan tot in October om eerst dan, te Rome, de be
sprekingen te hervatten van een aantal aanbevelingen der „Kleftie As
semblée", welke in de loop van deze zitting door de algemene vergade
ring moeten worden bekrachtigd. Dit besluit der ministers was nog niet
bekend aan de sprekers, doch het ontketende na de zitting in de wandel
gangen een stemming, die wisselde tussen verslagenheid en opstandig
heid.
Duitse woordvoerder gistermiddag
sprak.
Dit alles wordt gezien als een aan
duiding, dat de Britse staatsman van
plan is Duitslands hermilitarisering
te eisen.
De militaire rol van Duitsland
In de wandelgangen liet de Duitse
socialist Carlo Stehmid verluiden, dat
zijn groep ook bij de oproep van
Churchill haar standpunt zal hand
haven, dat enige militaire rol van
West-Duitsland niet wenselijk is en
voor Europa gevaar van een uitda
ging der Sowjet-Uniet zou meebren
gen. De eerste Duitse socialist, die
gistermiddag sprak, Eichler, repte
niet over bewapening.
Daarentegen heeft de Duitse Chris
ten-democraat Gerstemaier inzake
dit probleem het meest positieve ge
luid doen horen, dat tot nog toe uit
Bonn vernomen werd.
Adenauers aanduidingen scherper
omlijnend dan totnogtoe gebeurd was
zeide hij: „Het spreekt vanzelf dat
wij bereid zijn bij verdediging van
Europa van onszelf niet minder te
verlangen dan van h?n, die met alles
wat zij bezitten voor vrijheid en ge
rechtigheid instaan. Wij verwachten
niet van anderen, dat zij ons verdedi
gen zonder dat wijzelf, onder gelijke
en rechtvaardige voorwaarden daar
toe onze bijdrage geven".
Deze uitspraak had de woordvoer
der der voornaamste Duitse rege
ringspartij vooraf laten gaan door de
afwijzing van oorlog en militarisme,
die in Bonn zo vaak heeft geklonken
Ook Duitsland ziet volgens Gerste
maier de vrede slechts gevrijwaard
door een spoedige en effectieve ver
eniging van Europa en het wil daar
in zijn volle bijdrage tot het behoud
van de vrede geven.
Churchill's applaus voor de Duitse
spreker werd slechts aarzelend door
Minister MacBride heeft onder de
ze omstandigheden de zware taak op
zich genomen het ministeriële stand
punt in de Assemblée te komen ver
dedigen. Deze taak zal, naar hijzelf
verklaarde, nog moeilijker worden
doordat hij geen eenvormig gezichts
punt der ministers kan voordragen,
aangezien de meningen der dertien
ministers van buitenlandse zaken
verschillen.
Misnoegde uitroepen.
Ziehier enkele van de misnoegde
uitingen van de Assemblée jegens het
ministeriële tempo:
Boothby noemde het rapport om
trent de werkzaamheid van de minis
ters „een boodschap van wanhoop'
en „een getrouw beeld van de volle
maat van onze mislukking".
Bidault vroeg: „gaan wij gedegra
deerd worden tot een debatingclub"
Serrarens meende, dat de leden der
Assemblée worden behandeld
gekregen maar er niet alleen mee
mogen spelen".
Reynaud riep dreigend uit: „In
dien de ministers blijven weigeren
en neen zeggen, zullen vele leden der
Assemblée zich genoodzaakt voelen
uit dit orgaan weg te lopen om zelf
hun weg te vervolgen".
Militaire gevaren, die dreigen voor
Europa, overheersten ook gisteren
het debat. In deze Europese verga
dering is „Korea" het meest gehoor
de woord. Churchill slaagde er nog
in nog voor hij aan het woord is ge
komen, deze kwestie te verbinden
met Duitslands militaire deelneming
aan Europa's verdediging. Churchill
trad de Duitse delegatie met open
armen tegemoet. Hij nodigde de Duit
sers uit tot een diner en zette twee-
maal een applaus in toen de eerste I de Assemblée gevolgd.
Het meest reactionnaire orgaan
in Europa.
Een aantal suggesties werd door
verschillende sprekers gedaan om
uit het stadium van „praten" tot het
stadium van „handelen" over te gaan
Bidault wenste een door de rege
ringen benoemd vertrouwensorgaan,
dat aan het ministerscomité verant.
woordelijk zou zijn voor de toepas
sing van een gemeenschappelijk ver
dedigingsstelsel.
Reynaud eiste wijzigingen in het
statuut met betrekking tot het mi
nisterscomité, volgens hem „hét
meest reactionnaire orgaan in Euro
pa". Het recht van veto moest daar
worden afgeschaft en de beslissingen
moesten voortaan bij meerderheid
van stemmen worden genomen.
Voorts moest de Assemblée volgens
Reynaud voortaan tweemaal per jaar
zitting houden.
Reynaud wilde voorts een „minis
ter van oorlog voor Europa met de
volmachten van een minister". Om
deze figuur te vinden behoeven wij
niet buiten de zaal te zoeken, zo zei-
de hij, glimlachend Churchill aan
ziend.
De Engelsman Boothby meende dat
de Assemblée bij de beoordeling van
de positie, waarin zij geraakt is, ook
de hand in eigen boezem moest ste
ken. De door de continentale federa
listen voorgestane „grondwettelijke
schepping van de Europese Unie"
moest volgens hem worden uitgescha
keld aangezien het gebleken was, dat
zij voor Groot-Brittannië niet aan
vaardbaar was.
Zo nadert de Assemblée het hoog
tepunt van de algemene debatten in
weinig optimistische «feer.
HET ZENDEN VAN DE „KORTENAER"
Het zenden van de Kortenaer naar se regering, ofschoon de laatste het
Makassar kan aanleiding worden tot
een ernstige crisis in de Nederlands-
Indonesische verhoudingen op het of
ficiële niveau, aldus verneemt de
speciale correspondent van het A. N.
P. heden in üe meest welingelichte
kringen te Djakarta.
In een officieel radio-commentaar
werd heden bijzonder scherp gerea
geerd op deze, op initiatief van dr.
Hirschfeld genomen maatregel. De
radio-commentator zeide: „Het zen
den van de Kortenaer lijkt op een
oorlogsdaad" en vroeg zich af, waar
om iets dergelijks niet is geschied
tijdens de actie van Abdoel Azis, toen
leden van het K.N.I.L., die onder
Nederlands gezag stonden, een op
stand veroorzaakten.
Voorts werd de vraag gesteld:
„Waarom heeft de Nederlandse rege
ring geen oorlogsschip naar Ambon
gezonden om tegen het K.N.I.L. op
te treden? Is het soms de bedoeling
om de zuiveringsactie van de A.P.R.
I.S. tegen Ambon te bemoeilijken?"
In officiële kringen van de R.I.S.
wordt het zenden van de Kortenaer
beschouwd als een ernstige inbreuk
op de Indonesische souvereiniteit en
reeds thans wordt overwogen, de
Kortenaer te verbieden, nog enige
Indonesische haven aan te doen.
Met grote verwondering had men
in Indonesische kringen vernomen,
dat het initiatief tot het zenden van
de Kortenaer was uitgegaan van dr.
Hirschfeld en niet van de Nederland-
Amerikaans schip
op mijn gelopen
Gistermorgen is het Amerikaanse
vrachtschip American Planter op de
Noordzee op een mijn gelopen. Het
schip (8250 ton), was uit de haven
van Hamburg vertrokken.
Er waren geen berichten, dat le
den van de bemanning gewond wa
ren. Er waren geen passagiers aan
boord, hoewel het schip daarvoor
accomodatie heeft.
De American Planter, die op weg
was naar Duinkerken is naar Bre
merhaven gesleept.
besluit tot het zenden uiteraard heeft
genomen.
De samenwerking had zich de laat
ste weken en zelfs maanden in zeer
gunstige zin ontwikkeld en in Indo
nesische kringen genoot dr. Hirsch
feld een groot gezag. Zelfs wordt
verband gelegd tussen de Ameri
kaanse ontevredenheid over de neu
traliteitspolitiek van Indonesië inza
ke Korea en deze Nederlandse stap
die, naar men meent, in geen verhou
ding staat tot het doel dat men aan
Nederlandse zijde voorgeeft te wil
len bereiken en evenmin in verhou
ding wordt geacht tot de beschie
ting door de landmacht en lucht
macht der R.I.S. van het kampe
ment van het K.N.I.L.
Dit laatste wordt inderdaad be
treurd, doch daarmede kan ip Indo
nesische ogen het zenden van een
oorlogsschip zonder enig voorafgaand
overleg of waarschuwing niet wor
den goedgepraat. In sommige Ne
derlandse kringen kan deze geheel
onverwachte maatregel evenmin goed
keuring vinden, omdat men zich af
vraagt, of de algemene gevolgen voor
de Nederlandse levens niet veel ern
stiger zullen zijn dan het eventueel
bereikte ogenblikkelijke voordeel.
Met spanning wachten deze Neder
landse kringen (die niet dienen te
worden gezocht in de omgeving van
dr. Hirschfeld, doch meer in de Ne
derlandse zakenkringen en kringen
op cultureel gebied) wat het verdere
verloop van deze onverkwikkelijke
situatie zal zijn. Men realiseert zich
dat de Nederlandse regering een zeer
hoog spel speelt.
Een der eerste gevolgen zal, zo
meent men, zijn, dat de taak van de
militaire missie in zoverre deze de
marine betreft, wel uiterst moeilijk,
zo niet onmogelijk zal worden. Voorts
acht men deze situatie een zeer
slechte voorbereiding voor de ko
mende besprekingen over het vraag-
stuk-Irian. Men verheelt zich hier
echter ook geenszins, dat de be
schieting van het kampement van
het K.N.I.L. van de zee en de lucht
uit, zonder voorafgaande waarschu
wing, terwijl in de onmiddlelijke om
geving van dat kampement vrouwen
en kinderen wonen, een zeer ernsti
ge zaak is. Dit neemt echter niet
Dinsdag 15 Augustus zal des mor
gens tussen kwart'over negen en
kwart voor tien een viertal extra
treinen het station van Den Haag
binnenrollen, met drie duizend 1
deelnemers aan een massareis van
een fabrieks-„ontspanningsfonds".
De derde man brengt de vreugde
an luidt een door ervaring be
proefd spreekwoord. Of dit gezegde,
indien het getal drie met duizend
wordt vermenigvuldigd, zijn waarde
nog behoudt?
Op de studie-dagen, welke de K.
A.B. in het vorige week-end te Apel
doorn heeft gehouden, zei een van
de inleiders, Theo van Steen, dat
Nederland niet communistisch zal
stemmen, maar dat driekwart van
Nederland al „cultuurbolsjewiek" is,
omdat het leeft uit de gedachte:
Denk maar voor ons, wij zullen wel
volgen.
De uitdrukking „cultuur-bolsje
wiek", te heftig en ten opzichte van
goede en eerzame landgenoten te
weinig deftig, willen wij niet tot de
onze maken. Het verschijnsel van
massa-plezier en ontspanning-aan-
de-lopende-band beschouwen we
niettemin als een uiting van een
griezelige persoonlijkheids-verva-
ging, welke weg-bereidend is voor
een totaal verdwijnen van de enke
ling in de totale staat.
Er is niets op tegen ter bevor
dering van de onderlinge saamho
righeid kan er zelfs iets voor te zeg
gen zijn indien men in club-ver
band op reis gaat. Als men echter
met 3000 mannen tegelijk ontspan
ning gaat genieten, wordt dit doel
voorbij-geschoten.
«Er is niets op tegen, mits het met
mate geschiedt, massa-demonstraties
te houden van kerkelijk of landelijk
karakter, omdat daardoor de ge-
meenschaps-gedachte tot uitdrukking
komt. Een massale bedevaart is een
gezamenlijke deelname van enkelin
gen tot getuigenis van geloof en ge
bed. Een massaal défilé voor de Ko
ningin kan de verbondenheid van
het volk met de Kroon tot uitdruk
king brengen. Zo zouden er ook geen
bezwaren rijzen tegen een massa
défilé van het personeel voor een
fabrieks-directie bij een of andere
gelegenheid, omdat daardoor de
saamhorigheid met het bedrijf wordt
aangetoond.
Al deze beweegredenen kunnen
echter niet worden aangevoerd,
wanneer het gaat om ontspanning en
vertier. De besteding van de vrije
tijd door de vrije mens is een voor
recht, dat niet verbleken mag in de.
voor ons onbegrijpelijke, neiging ook
bij ontspanning en vacantie zich
eigener beweging tot een massa sa
men te voegen en alle initiatief en
levensdurf van zich af te schuiven.
Het „vrijheid-blijheid" is een,
eveneens door ervaring beproefd
gezegde, waarvan velen in deze tijd
van persoonlij kheids-vervlakking de
juiste zin niet meer. blijken te ver
staan.
KoA^eitje...
Onderneem nooit iets, waarvoor
gij de moed niet hebt de zegen des
hemels af te bidden.
weg dat men betwijfelt of de ge
volgde weg wel juist is, in het bij
zonder omdat men door het zenden
van een oorlogsschip ook in juridisch
opzicht bijzonder zwak staat.
Intussen zijn er nog geen bijz<
derheden te verkrijgen over de si
tuatie te Makassar en eventuele
slachtoffers.
