Laura-Donderdag begon somber,
doch eindigde zonnig!
5letde CLtpAenae 3lyuUeC-uietdaagö&
&e fieet QaatetacvcA tegt ötiafiA
zign functie neet
T*T*=wi/dews beweiden
zich woow
SPANJAARDEN WEER ABSENT
Dames Brough en Dupont
in eindstrijd
VRIJDAG 7 JULI 1950
DE LEIDSE COURANT
TWEEDE BEAD PAGINA 2
Wapperende vlaggen bij het IJsclub gebouw zwaaien de deelnemers een
„goede reis" toe, wanneer zij 'smorgens in de vroegte verrtekken. De
ploeg gemeente-werklieden van Alphen aan de start.
((Foto's „De Leidse Courant").
(Van onze „fietsende redacteur").
1 mee!" Demonstratief kwakte ze haar fiets tegen een hek en ging met
een boos gezicht op een tuinstoel zitten van „De Hommel". Vriendinnen
probeerden met eau de cologne de de situatie te redden, maar zelfs voor
een kleffe bonbon, weigerde deze jeugdige Laura-rijdster haar
standpunt te wijzigen. Bevriende heren deden nog een duit in het zakje,
maar eveneens zonder succes. De jongedame was en bleef koppig. Waar
om? Omstandig gaf ze tekst en uitleg. „Ik ben voor m'n plezier uit en
heb geen zin om me dood te trappen". Dit allemaal naar aanleiding
van de start op Donderdagmorgen. De lucht zag grauw en iedere Laura-
rijder verwachtte een flink pak regen, uitgerekend precies op de lang
ste en zwaarste route (142 km.) Daarom werd er 's morgens om zeven uur
al een flinke vaart ingezet. Zó snel, dat de meeste deelnemers al om
kwart vóór tien bij „De Hommel" (Utrecht) arriveerden. Dat beteken
de een snelheid van bijna 20 km. per uur, over een smal fietspad, waarop
men telkens moest remmen voor tegenliggers. Vandaar dat die juffrouw
zo boos was. De snelheid was boven haar krachten gegaan!
We hebben bij zo'n eetgelegenheid
zelfs de Rotterdamse politie-agenten
uit de band zien springen! Terwijl de
mannen onder een kersenboom ble
ven staan, klom de wachtmeester er
in en schudde, alsof z'n leven er van
afhing. En die agenten maar kersen
vangen! Goedkoper kon het niet....
3lee.ite£if&e intocM
Nu het einde nadert, richt al
ler aandacht zich op de feeste
lijke intocht van Vrijdagmiddag,
waarop de rijders zich bij voor
baat al verheugen. Het zal er
aan bloemen niet ontbreken. We
vernamen al, dat op de Motoren-
fabriek Boot drie grote kransen
klaar liggen. Een voor de Laura-
bruid, mevr. Lenting, uit Wou-
brugge (40 jaar getrouwd). Een
voor de oudste deelnemer (73
jaar). En een voor „Opa"
Berkouwer. Wat ons verder nog
te wachten staat, blijft geheim.
Maar dat de. Alphenaren weer in
dikke, drommen langs de straten
zullen staan, als tegen vier uur
de deelnemers in één rij uit Bo
degraven voor de laatste maal
Alphen zullen binnenrijden,
staat voor ons vast. Dat is tradi
tie geworden!
Het einde komt
al in zicht
Maar toen het middag was en de
zon heerlijk scheen, zagen we haar
weer rijden; uitbundig vrolijk zong
ze van de „Appeltjes van Oranje"!
En met dit voorval is de hele stem
ming van Donderdag getekend. In
derdaad, het ging 's morgens de
meesten te hard, maar bijna ieder
een klampte zich vast aan een ste
vige groep, meestal getrokken door
politiemannen uit Zaandam, Den
Haag, Rotterdam of Amsterdam.
Want met het uur werd de lucht
dreigender en telkens vielen een
paar regendruppels, als onheilspel
lende Voorboden. We dachten reeds
aan een herhaling van het vorig j aai
en twee jaar geleden, toen beide ke
ren tegen felle storm in stromende
regen gereden moest worden. „Do
denritten" waren het; de oude rij
ders praten er nu nog over en zul
len eenmaal grootvader geworden
het verhaal zeker aan hun klein
kinderen vertellen.
Hoe trots ze er dus op zijn, naar
een herhaling verlangde niemand.
En daarom beheerste ons slechts één
gedachte vooruit! Zo snel mogelijk.
Hoe eerder we in Alphen terug zijn,
hoe minder kans we hebben op een
nat pak.
Prachtige middag.
Maar ziet, nauwelijks had het mid
daguur geslagen uit de kerktorens,
die we voorbijvlogen, of de zon brak
door het wolkendek. Het werd een
prachtige middag en een schitteren
de rit. Onmiddellijk werd het tempo
verlaagd.
De deelnemers waren inmiddels via
Bilthoven naar Baarn gereden, langs
het Paleis Soestdijk. Velen wachtten
nog enige tijd, in de hoop een glimp
te zien van de koninklijke familie,
maar behalve de statig op en neer
lopende wacht, was er geen levend
wezen te bespeuren.
De derde dag staat bekend als de
mooiste route, lang de pracshtige vil
la's en parken van Baarn. Steeds
warmer werd de zon, steeds mooier
de omgeving, die we doorf ietsten. De
wind, die 's morgens vroeg al opge
stoken was, wakkerde gelukkig niet
aan, ook niet, nadat de rijders Hil
versum gepasseerd hadden en met
nog 60 km. voor de boeg recht tegen
wind in naar Alphen fietsten.
Eerste zonnige dag.
Niet te verwonderen, dat de stem
ming er in bleef! Op zulk prachtig
weer had niemand durven rekenen;
het was de eerste zonnige dag van
deze Vierdaagse. Toch voelden de rij
ders, dat zij al twee dagen achter
zich hadden; het tempo lag 's mid
dags aanmerkelijk lager dan anders
en het was pas tussen vier en vijf
uur, toen de grootste groepen in Al
phen arriveerden.
Nu hadden de meesten onderweg
nogal enig oponthoud gezocht. Het is
laat ons eerlijk zijn trouwens
moeilijk om alsmaar door te fietsen,
als overal lokkende bordjes aan bo
men en hekken hangen „Kersen
eten". Men kon dan ook in menige
boomgaard de Laura-rijders ontdek
ken, zittend op een beschaduwd
plekje in het gras.
„Opa" weer fit.
Hinderlijke gevolgen schijnt
„Opa'" niet gehad te hebben van
zijn aanrijding op Woensdag. Hij
reed weer dapper mee en deed niet
onder voor welke jonge kerel dan
ook. Z'n witte shirt was weer keurig
gewassen. Ja, daar had „Opa" een
rijdster voor aangeklampt, die hem
wel wilde helpen, maar vreesde, dat
het shirt Donderdagmorgen niet tij
dig droog zou zijn. ..Dat geeft niet",
zei „Opa" .„Ik trek het wel nat aan:
dat hemd waait wel droog. En als 't
regent, wordt-ie toch weer nat".
Gelukkig maar, dat er geen ama
teurs-bepalingen bestaan voor Laura-
rijders en dat er nog niet zoiets is
als een Kon. Ned. Vierdaagse-rijders
Bond. Want dan zou „Opa" geen
amateur meer zijn, maar prof. Om
dat hij reclame maakt op de achter
kant van z'n shirt, vor een Goudse
zaak.
Lou Bandy op bezoek.
En nu wij dit schrijven» zitten de
rijders thuis bij hun „Laura-pleeg-
ouders" of amuseren zich in de grote
tent op het IJsclubgebouw, waar Lou
Bandy optreedt. Met oude en nieuwe
liedjes, afgewisseld met conferences,
houdt hij een 1200 koppig publiek
gezellig bezig op deze laatste avond.
Fantastisch goed was de stemming!
Vooral bii het succeslied „O. Alphen
aan den Rijn".
Straks het afscheid.
De laatste avond al? Ja, Vrijdag
middag na aankomst in Alphen, ver
trekken de meeste deelnemers al
naar huis, zodat de grote Laura-fa-
milie dan weer uit elkaar is.
Maar vóór het afscheid hopen we
eerst toch nog een gezellige tocht te
hebben. Op de laatste dag (Vrijdag)
is de rit maar 168 km. lang, een peu
leschilletjes voor de rijders die al bij
na 400 km. achter de rug hebben.
Zo'n laatste dag levert natuurlijk
geen uitvaller meer op. In het zicht
van de haven stranden de deelne
mers niet; anderen zouden hen kost
wat kost helpen, of goed aan te ko
men en de medaille te verdienen.
Het is deze draafspeld, die de rij
ders lachend over iedere moeilijk
heid heen helpt op de laatste dag.
Wanneer u dit Vrijdagmiddag leest,
is de tocht waarschijnlijk al ten ein
de en zitten de deelnemers in de
grote tent het afscheid te vieren. Dan
zal ieder de beloning krijgen voor
z'n geleverd prestatie.
We willen niet overdrijven; het is
niet iets geweldigs, om 500 km. te
fietsen in vier dagen. En er zijn legio
mensen, die onopvallend dui
zendmaal meer presteren op ander
gebied en er nooit voor geëerd wor
den. Maar toch mogen de rijders de
draagspel als een onderscheiding
zien. Als een bewijs dat zij weten
door te zetten, ook al is het soms
moeilijk, en dat zij lichamelijk zó fit
zijn, dat zij een dergelijke afstand
in goede conditie kunnen afleggen.
Met het verstrijken van de Laura-
dagen worden de geruchten sterker,
dat de heer H. E. A. Gastelaars,
„geestelijk vader" van de Laura' ini
tiatief-nemer, organisator, motor en
secretaris, dit jaar voor het laatst in
functie is. Na drie jaar meen hij, dat
Z'n idee ver genoeg doorgedrongen
is, om geconsolideerd te worden. Ver
schillende interne omstandigheden
hebben hem mede tot dit besluit ge
bracht.
Onnodig te zeggen, dat alle Laura-
rijders de heer Gastelaars node zien
verdwijnen. Hij is zo'n vertrouwde
figuur geworden, die, altijd vriende
lijk, behulpzaam en bescheiden, de
deelnemers van dienst is. We hadden
gehoopt deze initiatief-nemer nog
vele jaren in ons midden te mogen
hebben. Het schijnt niet zo te zullen
zijn. We moeten het besluit van de
heèr Gastelaars hoe ongaarne ook
eerbiedigen. Maar we willen niet
nalaten wetend de spreekbuis te
In Baarn stond een geheime controle-post opgesteld. De heer en mevr. van
Wijk knippen de kaarten der deelnemers, die popelen van ongeduld, om
hun reeds gepasseerde makkers weer in te halen.
zijn van alle deelnemers er op aan
te dringen bij daartoe bevoegden, alle
pogingen in het werk te stellen dit
besluit ongedaan te maken.
Met de heer Gastelaars zou de
Laura een elementair cachet verlie
zen. Zowel voor de deelnemers als
De Henley Regatta kans
op Ned. successen
In de series van de Diamond Sculls
tijdens de Henley Royal Regatta te
Henley on Thames won de Neder
landse student aan het Trinity-col-
iege te Dublin, van Mesdag, van de
Engelsman Pinches. Van Mesdag won
zijn serie in 8 min, 58 sec.
In de series van de Diamond Sculls
heeft onze landgenoot Neumeier ge
makkelijk van de Engelsman Lutz
gewonnen in de tijd van 9 minuten
3 seconden. In de demifinales zal
Neumeier uitkomen tegen van Mes
dag.
Njord uit Leiden roeide zijn serie
voor de Grand, Challenge Cup alleen,
aangezien Canottieri Varese (Italië)
verstek liet gaan. Njord liet een tijd
van 7 minuten 31 seconden afdruk
ken.
De verrassing van de dag was de
uitschakeling van de Engelse Lady
Margaret A-ploeg voor de Grand
Challenge Cup door de acht van de
Harvard universiteit (V. S.). De En
gelse acht bevatte zes leden van de
Cambridgeploeg, die dit jaar de boat-
race gewonnen heeft, en leidde na
mijl met \Yz lengte. Maar toen at-
takeerden de Amerikanen met een
serie spurts, om ten slotte met een
halve lengte te winnen.
In de tweede halve finale voor de
Diamond Sculls zijn de Britten Rowe
van Leander en Renton van Mag
dalen College, Oxford, tegen elkaar
LAURA-VOETBAL.
In het kader van de Laura-week
speelden de Alphense clubs een wed
strijd op het Alphen-terrein. De tal
rijke toeschouwers hebben kunnen
genieten van een mooie sportieve
wedstrijd, waarbij 't aan doelpunten
niet heeft ontbroken. Van de beide
elftallen was de A.R.C.-Alphia-com-
binatie iets meer in de aanval dan
de Alph. Boys-combinatie. Het eind
kwam met 66 na een 43 ruststand
voor de A.R.C.-Alphen-combinatie.
In de rust werden enige athletiek-
nummers verwerkt door de A. A.
V. '36.
De Grote Prijs van Nederland der KNMV, de 20e van de jubilerende
25 jaar oude stichting „Het Circuit van Drente", kampt met een te grote
inschrijving, die het recordaantal van 142 heeft bereikt. Zowel in de 500
als de 350 cc-klasse hebben bijna 60 renners ingeschreven, maar een zo
groot aantal motoren zou tot een levensgevaarlijke massastart leiden.
Daarom moest er worden geschift en dus heeft de sportcommissie be
paald, dat iedere renner in de 350 cc-klasse, die tijdens de verplichte drie
trainingsronden onder een snelheid van 127 km per uur blijft, zal moeten
afvallen. Voor de halve-liter klasse is deze minimum snelheid 133.5 km.
Er zijn drie trainingsdagen, waar-
van Vrijdag de laatste is, zodat eerst
aan de vóóravond van de grote wed
strijd bekend zal zijn welke renners
mogen deelnemen. Verwacht wordt,
dat in beide klassen ongeveer 40 ren
ners aan de start zullen kunnen ver
schijnen. Meer acht men niet ver
antwoord. De eerste trainingsdag
viel in het water. Gisteren was het
weer beter en kreeg Assen de TT-
sfeer te pakken. Op de twee Span
jaarden Bulto en Llobet Arteman
na, die in de 125 cc klasse op Mon-
tesa's zouden starten, zijn alle deel
nemers thans in Drente aangeko
men. Juist zoals verleden jaar laat
Spanje dus op het laatste moment
verstek gaan. Daar de Spaanse Mon-
tesa's niet in staat werden geacht het
tegen de krachtige Italiaanse ma
chientjes op te nemen, maakt het
uitvallen van de twee Spanjaarden
voor het wedstrijdverloop waar
schijnlijk weinig verschil. Ieder is
het er over eens, dat de 125 cc klas-
TRAENTNG VOOR DE T.T. RACES
BEGONNEN. Voor de eerste maal
zal dit jaar bij de T.T.-races gebruik
worden gemaakt \jpn een electrisch
startsignaal. Het instrument, dat
uiterlijk gelijk is aan de verkeers
lichten, welke in verschillende ste
den gebruikt worden, werkt als
volgt: Als het rode licht brandt, die
nen de rijders aan de stratstreep te
staan. Vervolgens gaat het gele licht
branden, ten teken dat allen zich
gereed moeten houden, en dan geeft
het groene licht het moment van
starten aan. Foto rechts toont het
electrische startsignaal, waaraan de
laatste hand wordt
se een uitsluitend Italiaanse affaire
zal worden tussen de Mondials en
MV's.
Zo raasden dan weer de motor
reuzen der halve liter klasse over
het ruim 16 km lange parcours om
het terrein te verkennen. Pagani op
zijn gillende Gilera, die na Man en
Francorchamps derde staat voor het
wereldkampioenschap, noteerde
evenals de zo verrassend snelle,
jeugdige Brit Duke, de nieuwe ont
dekking van de Nortonfabriek, en
Leslie Graham op zijn A.J.S., op de
ze trainingsdag de snelste ronde:, 6
min. 41 sec., d.w.z, gemiddeld 148,4
km per uur, een prachtige tijd, in
dien men bedenkt, dat het verleden
jaar Pagani was, die in het heetst
van de strijd reed met gemiddeld
150.88 km per uur. Duke, die na de
eerste twee races om het wereld
kampioenschap met 8 punten de lei
ding heeft in deze klasse, wacht Za
terdag een zware taak, nu zijn Nor-
ton-compagnon Artie Bell door zijn
val niet rijden kan. En uiteraard zijn
de Italiaanse Gilerijders er op ge
brand nogmaals een zege te behalen,
maar dan ook, indien de Britten eens
minder pech mochten hebben dan
zij in België ondervonden waar Du
ke's motor de geest gaf, terwijl hij
leidde.
Juist zoals de 125 cc zal worden
uitgevochten tussen Italianen onder
ling, zullen de Britten elkaar bestrij
den in de 350 cc, waarin zij heer en
meester zijn. Gisteren tijdens de
training was het weer eens een Nor-
tonrijder, die de snelste ronde maak
te en alweer was het de jonge Duke,
die in Assen zijn debuut maakte. Dat
deed hij goed. Hij reed een even
snelle ronde als verleden jaar en A.
De Wimbledonkampioenschappen
Een recordset in
herendubbel
Met een flinke vertraging wegens
regen werden de% wedstrijden op
Wimbledon voortgezet met de halve
finale in het dames enkelspel tussen
de Amerikaantjes Louise Brough en
Doris Hart. Louise Brough bereikte
de finale door een 64 63 overwin
ning op haar landgenote.
Het gevarieerde spel met goed vol
leren en harde drives langs de lij
nen bracht nog een vrij gemakke
lijke zege voor mej.' Brough.
In de andere halve finale heeft
Margaret Dupont (V. S.) haar land
genote Patricia Todd een 86 46
86 nederlaag toegebracht. In de
fmale zullen dus Margaret Dupont
en de Amerikaanse Louise Brough
elkaar ontmoeten.
De langste set, ooit te Wimble
don gespeeld, viel in de partij tus
sen het Amerikaanse, paar Patty -
Trabert en de Australiërs Sedg-
man-Mcgregor, door de Ame
rikanen met 64 3129 79 62
gewonnen. De set duurde 2 1/2 uur,
en er werd grimmig gevochten in
alle games, die bijna steeds tot
deuce gingen. De Australiërs kre
gen niet minder dan 8 setpoints en
de Amerikanen 4. Het spel steeg
tot een hoog peil, en bij tijden be
stookten de partijen elkaar aan het
net van korte afstand met zulke
scheripe volleys dat het haast on
mogelijk leek de bal in het spel te
(houden-.
Bliksemsnelle reacties werden
gevergd, maar zowel de Amerika
nen als de Australiërs bleken er
toe in staat.
Deze set, alhoewel de langste van
De uitslagen zijn:
Dames enkelspel; halve eind
strijd: mej. Brough slaat mej. Hart
-aui xuodnQ: -jAaux 'g9 f9
vr. Todd 8—6 46 8—6.
Herendubbelspel; kwart eind
strijd: Drobny en Sturgess slaan
Washer en Brichant 62 62
6'4; Patty en Trabert slaan Sedg-
man en McGregor 64 3129 79
6—2.
Gemend dubbelspel: kwart eind
strijd; mevr Long en Worthington
slaan mej. Moran en Quist 86
61, mevr. Todd en Brown slaan
mevr. Harrison en Bromwidh 63
64, mej. Brough en Sturgess
slaan mej Scofield en Morea 63
13—11.
Dames dubbelspel: kwart eind
strijd: mej. Fry en mej. Hart slaan
mevr. Anderson en mej. iCurry
61 64, mevr. Buck en mej.
Chaffee slaan mevr. Harrison en
mej. Tiuckey 63 64.
DE DAVIS CUP COMPETITIE
In de jaarlijkse vergadering van
Davis Cup-landen, te Londen gehou
den, is de kwestie van de toelating
van Duitsland en Japan behandeld.
Besloten werd, dat, indien deze lan
den wederom worden toegelaten tot
de internationale lawntennis federa
tie, waarover het congres van dat
lichaam 12 Juli a.s. te Lausanne een
beslissing zal nemen, zij als bevoegd
zullen worden beschouwd om aan de
Davis Cup-competitie deel te nemen.
Voorts werd een ontwerp goedge
keurd, dat ten doel heeft een over
lading van het wedstrijdprogram in
de Europese zone te voorkomen.
Volgens dit ontwerp zal het aantal
inschrijvingen voor deze zone be-
Wimbledon sfnds mensenheugenis, perkt worden tot 24, waarvan maxi
maal 4 uit landen buiten Europa.
betekent echter geen duur-record.
Want in Mei 1949 hebben Schroe-
der en Falkenburg te Los Angeles
70 games nodig gehad om een set
tegen Gonzales en Stewart te win
nen. Toen was de score 3634.
TAFELTENNIS
„B. A. T." In de vacantie-maar
den wordt voorlopig niet getraind.
J.S.-rijder Frond: 7 minuten precies,
141.74 km per uur. -Lomas op Velo-
cette maakte echter precies dezelfde
tijd, derde was weer een pupil van
Joe Craig: Lockett (7 minuten 11
sec. is 137 km).
In de .kleinste klasse noteerde op
deze trainingsdag de Italiaan Berto-
ni (M.V.) de snelste tijd, maar met
negen minuten 21 seconden (106.11
km) bleef hij ver beneden de snelste
ronde van verleden jaar (Pagani
113.22 km).
Naar het schijnt zal niet alleen
Wim van Zijlaard als Nederlander
meerijden in de Italiaanse fabrieks-
ploeg van M.V. Er zijn nog twee 125
cc motoren van deze fabriek vacant,
zodat de mogelijkheid bestaat, dat
vandaag de namen van nog een of
twee Nederlanders zullen verschij
nen in de Italiaanse ploeg. Boven
dien mag morgen Drikus weer proef
rijden op een zware M.V., waarvoor
de Italianen evenmin een rijder
hebben.
Een bijzondere T. T. £it jaar: een
jubilerende T. T., waarvoor een
uitzonderlijke belangstelling reeds
bij voorbaat vaststaat. De laatste
en voor de Britten zo noodlottig
verlopen internationale motorraces
in België hebben een geladen span
ning in de „stallen" van de be
faamde courreurs gebracht. De
Italianen streven naar de hegemo
nie in de motorwereld, de Gilera-
rijders kunnen alleen nog door
zeer ervai-en Britten geremd wor
den en het zijn juist coureurs van
Norton en A. J. S. die in België
uitgesdhakeld werden. Daarom
vraagt de motorwereld zich af, wat
in Assen gebeuren zal en of er in
de zware klassen een kans voor de
Nederlanders besloten ligt.
